Οι στρατιωτικές συμμαχίες είναι περίπλοκο ζήτημα διεθνών σχέσεων και καθοριστικός λόγος σύμπηξής τους είναι η αντίληψη περί κοινής απειλής από τρίτη χώρα
Είναι ασφαλώς σωστές οι κινήσεις της Κύπρου και οι διεργασίες με το Ισραήλ γύρω από τις έρευνες για φυσικό αέριο στην Αποκλειστική Οικονομική της Ζώνη, εν όψει και της τουρκικής στάσης στην υπόθεση αυτή. Ωστόσο, οι προτροπές ορισμένων για σύμπηξη στρατιωτικής συμμαχίας με το Ισραήλ, για «εξισορρόπηση» της ισχύος της Τουρκίας και «αποτροπή της τουρκικής απειλής», με αφορμή υποτροπή στις σχέσεις της με το Τελ Αβιβ, αποτελούν, αν όχι αφέλεια, υπερβολή.
Προφανώς δεν έχουμε μάθει από τα παθήματα των χειρισμών του «Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» Ελλάδας - Κύπρου, μια διακηρυχθείσα έκφραση του οποίου ήταν και η «δημιουργία τριγώνου (συμμαχίας) Ελλάδας, Κύπρου, Συρίας» γι' αντιμετώπιση της Τουρκίας. Με αποτέλεσμα ο τότε Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας, που προσπάθησε για σκοπούς εσωτερικής κατανάλωσης να προβάλλει τη Συρία ως μέρος τέτοιας συμφωνίας, μετά από επίσκεψη στη Δαμασκό τον Ιούνιο του 1995, να υποστεί ψυχρολουσία από διαψεύσεις της συριακής κυβέρνησης, που ανησυχούσε για τυχόν τουρκικές αντιδράσεις.
Δυστυχώς δεν αντελήφθησαν τότε ορισμένοι ότι η μεταψυχροπολεμική Συρία, χωρίς στήριξη από την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, ήταν εξαιρετικά ευάλωτη και εκτεθειμένη. Ότι, παρά την άριστη συνεργασία μας σε πολιτικό επίπεδο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ήταν στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία, την οποία στήριζαν ΝΑΤΟ και Αμερική.
Σήμερα το σλόγκαν έχει τροποποιηθεί και καλεί για στρατιωτική συμμαχία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που είναι επίσης εξωπραγματική και που ούτε η επίκληση της ρήσης του Θουκυδίδη από ορισμένους, περί κοινού συμφέροντος, τη σώζει. Οι στρατιωτικές συμμαχίες είναι περίπλοκο ζήτημα διεθνών σχέσεων και καθοριστικός λόγος σύμπηξής τους -σύμφωνα με μια ευρύτερα αποδεχτή εκδοχή του Τζορτζ Λίσκα- είναι η αντίληψη περί κοινής απειλής από τρίτη χώρα κατά των συμβαλλομένων. Αυτό δεν ισχύει ποσώς στην περίπτωσή Κύπρου - Ισραήλ, οπότε, πέραν άλλων περιπλοκών που δεν είναι του παρόντος, δεν υπάρχει ούτε και βάση για συμμαχία: Το Ισραήλ εκλαμβάνει σοβαρές απειλές από τον άμεσο περίγυρό του και από οργανώσεις που δρουν στην περιοχή, καθώς και από το Ιράν.
Η Κύπρος, από την άλλη, εκλαμβάνει σοβαρή απειλή από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις και τις επιδιώξεις της πανίσχυρης Τουρκίας. Όμως για τους Ισραηλινούς, παρά την ένταση με τον πρώην στρατηγικό τους εταίρο, η Τουρκία δεν αποτελεί εχθρό, όπως δηλώνουν επισήμως. Αντίθετα -αν και δύσκολο βραχυπρόθεσμα- προσβλέπουν σε αποκατάσταση των σχέσεών τους. Ούτε για την Κύπρο οι χώρες της περιοχής αποτελούν απειλή, ενώ παραδοσιακά, Λευκωσία και Αθήνα έχουν καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, με θετικά αποτελέσματα στο Κυπριακό.
Αυτό φυσικά δεν αποκλείει άλλες μορφές συνεργασίας ούτε και κάποιου είδους αμυντικές συμφωνίες με το Ισραήλ. Την ίδια ώρα, όμως, χρειάζονται προσεχτικοί χειρισμοί και διπλωματικές -όχι στρατιωτικές- «εξισορροπήσεις», ώστε να μη δημιουργηθούν αρνητικές εντυπώσεις για την Κύπρο στις αραβικές χώρες και τους Παλαιστινίους. Αυτό καθίσταται ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα, όταν η Τουρκία, με την πρόσφατη αντιισραηλινή συμπεριφορά, δημιουργεί προϋποθέσεις για ενίσχυση της δικής της επιρροής και ίσως πρόσφορο έδαφος για προώθηση του ψευδοκράτους σε χώρες της περιοχής.
Δρ. ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Πρώην βουλευτής, ειδικός σε θέματα άμυνας και στρατηγικής
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/418851
Προφανώς δεν έχουμε μάθει από τα παθήματα των χειρισμών του «Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» Ελλάδας - Κύπρου, μια διακηρυχθείσα έκφραση του οποίου ήταν και η «δημιουργία τριγώνου (συμμαχίας) Ελλάδας, Κύπρου, Συρίας» γι' αντιμετώπιση της Τουρκίας. Με αποτέλεσμα ο τότε Έλληνας υπουργός Εθνικής Άμυνας, που προσπάθησε για σκοπούς εσωτερικής κατανάλωσης να προβάλλει τη Συρία ως μέρος τέτοιας συμφωνίας, μετά από επίσκεψη στη Δαμασκό τον Ιούνιο του 1995, να υποστεί ψυχρολουσία από διαψεύσεις της συριακής κυβέρνησης, που ανησυχούσε για τυχόν τουρκικές αντιδράσεις.
Δυστυχώς δεν αντελήφθησαν τότε ορισμένοι ότι η μεταψυχροπολεμική Συρία, χωρίς στήριξη από την πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, ήταν εξαιρετικά ευάλωτη και εκτεθειμένη. Ότι, παρά την άριστη συνεργασία μας σε πολιτικό επίπεδο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ήταν στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία, την οποία στήριζαν ΝΑΤΟ και Αμερική.
Σήμερα το σλόγκαν έχει τροποποιηθεί και καλεί για στρατιωτική συμμαχία Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, που είναι επίσης εξωπραγματική και που ούτε η επίκληση της ρήσης του Θουκυδίδη από ορισμένους, περί κοινού συμφέροντος, τη σώζει. Οι στρατιωτικές συμμαχίες είναι περίπλοκο ζήτημα διεθνών σχέσεων και καθοριστικός λόγος σύμπηξής τους -σύμφωνα με μια ευρύτερα αποδεχτή εκδοχή του Τζορτζ Λίσκα- είναι η αντίληψη περί κοινής απειλής από τρίτη χώρα κατά των συμβαλλομένων. Αυτό δεν ισχύει ποσώς στην περίπτωσή Κύπρου - Ισραήλ, οπότε, πέραν άλλων περιπλοκών που δεν είναι του παρόντος, δεν υπάρχει ούτε και βάση για συμμαχία: Το Ισραήλ εκλαμβάνει σοβαρές απειλές από τον άμεσο περίγυρό του και από οργανώσεις που δρουν στην περιοχή, καθώς και από το Ιράν.
Η Κύπρος, από την άλλη, εκλαμβάνει σοβαρή απειλή από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις και τις επιδιώξεις της πανίσχυρης Τουρκίας. Όμως για τους Ισραηλινούς, παρά την ένταση με τον πρώην στρατηγικό τους εταίρο, η Τουρκία δεν αποτελεί εχθρό, όπως δηλώνουν επισήμως. Αντίθετα -αν και δύσκολο βραχυπρόθεσμα- προσβλέπουν σε αποκατάσταση των σχέσεών τους. Ούτε για την Κύπρο οι χώρες της περιοχής αποτελούν απειλή, ενώ παραδοσιακά, Λευκωσία και Αθήνα έχουν καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, με θετικά αποτελέσματα στο Κυπριακό.
Αυτό φυσικά δεν αποκλείει άλλες μορφές συνεργασίας ούτε και κάποιου είδους αμυντικές συμφωνίες με το Ισραήλ. Την ίδια ώρα, όμως, χρειάζονται προσεχτικοί χειρισμοί και διπλωματικές -όχι στρατιωτικές- «εξισορροπήσεις», ώστε να μη δημιουργηθούν αρνητικές εντυπώσεις για την Κύπρο στις αραβικές χώρες και τους Παλαιστινίους. Αυτό καθίσταται ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα, όταν η Τουρκία, με την πρόσφατη αντιισραηλινή συμπεριφορά, δημιουργεί προϋποθέσεις για ενίσχυση της δικής της επιρροής και ίσως πρόσφορο έδαφος για προώθηση του ψευδοκράτους σε χώρες της περιοχής.
Δρ. ΑΡΙΣΤΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
Πρώην βουλευτής, ειδικός σε θέματα άμυνας και στρατηγικής
http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/418851
ΜΕ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΛΑΚΩΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΔΙΑΛΥΣΑΤΕ ΤΙΣ ΟΝΕΙΡΩΞΕΙΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ "ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ";
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν φιλίες αλλά συμφέροντα και κυρίως οικονομικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έπρεπε ο κύριος Αριστος να γνωρίζει ότι άλλαξε το παιχνίδι και ότι η ΄΄μπάλα΄΄ δεν παίζεται στο Καυτατζόγλειο αλλά στη Τούμπα.
Το στρατηγικό βάθος του Ισραήλ(Κύπρος-Κρήτη),τα βεβαιωμένα μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων σε Ισραήλ,Κύπρο και οσονούπω Κρήτη-Ιόνιο,και οι Ισλαμικοί μεγαλοιδεατισμοί των Τουρκομογγόλων έχουν δημιουργήσει προτόγνωρες ευκαιρίες και βεβαίως είναι ένα ανέλπιστο δώρο το οποίο απαιτεί έκμετάλευση και ανατροπή των υφισταμένων αρνητικών δεδομένων του Αμερικανο-νατοικού μπλόκ.
Είναι επίσης μοναδική ευκαιρία για την ΕΕ να απεξαρτηθεί ενεργειακά για τα επόμενα 50-100 χρόνια.
Είναι τυχαίο ότι οι ΗΠΑ-Ρωσία ενισχύουν την παρουσία τους στην ΑΝ.Μεσόγειο με πυρηνικά Υ/Β και λοιπά πλοία;
>Η Κύπρος, από την άλλη, εκλαμβάνει(*) σοβαρή απειλή από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις και τις επιδιώξεις της πανίσχυρης Τουρκία<
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα κάτσε στ' αυγά σου, ραγιά, διότι η Τουρκία είναι .... "πανίσχυρη" (sic) (το δίκαιον του Σημίτη).
>ενώ παραδοσιακά, Λευκωσία και Αθήνα έχουν καλές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, με θετικά αποτελέσματα στο Κυπριακό.<
Ποια είναι αυτά τα "θετικά αποτελέσματα στο Κυπριακό" ακριβώς;
>πέραν άλλων περιπλοκών που δεν είναι του παρόντος<
Εύκολος τρόπος για να μην πεις κάτι συγκεκριμένο, που μάλλον δεν μπορείς να πεις.
>ώστε να μη δημιουργηθούν αρνητικές εντυπώσεις για την Κύπρο στις αραβικές χώρες και τους Παλαιστινίους.<
Πάντα αυτοί οι "αδελφοί" Άραβες, τους οποίους δεν πρέπει να στενοχωρήσουμε.
Με δύο λόγια: Μην κάνετε τίποτε που να στενοχωρά Άραβες/Τούρκους, καθίστε φρόνημα, όπως μέχρι σήμερα και αφουγκραστείτε την γλυκιά φωνή του μουεζίνη :-)))
_______________________
(*) εκλαμβάνω = θεωρώ, νομίζω σαν... [π.χ. "το εξέλαβε ως απειλή/προσβολή" (ενώ δεν ήταν)]
Τι θέλει να πει "το ποιητή", όπως θα έλεγε και η συχωρεμένη η Μαλβίνα;
...."είναι η αντίληψη περί κοινής απειλής από τρίτη χώρα κατά των συμβαλλομένων. Αυτό δεν ισχύει ποσώς στην περίπτωσή Κύπρου - Ισραήλ" !!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά πότε γράφτηκε το άρθρο; και δεν είχε καταλάβει τίποτα περί στολίσκου; ούτε κατάλαβε ότι τα ελληνικής σημαίας καράβια του πήγαν να δέσουν Βόρεια Κύπρο; με ότι αυτό συνεπάγεται; (ευτυχώς την ψυλιάστηκε ο καπετάνιος τελευταία στιγμή και αρνήθηκε).
Η Αναγνώριση της ΒΟΡΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ? ΟΕΟ?
Η ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΗ ΕΙΣΒΟΛΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΔΗ ΣΥΡΙΩΝ στην Κύπρο δεν του λένε επίσης τίποτα;
Οι δηλώσεις ΑΜΠΑΣ υπέρ της προσέγγισης;(ακόμα ίσως με το βλέμα στο φυσικό αέριο και τον λογαριασμό του στην Ελβετία- What ever)
Το μοναδικό ουσιαστικό όφελος που έχουμε ή θα αποκομίσουμε ως Ελληνισμός είναι αυτο το: "ΔΕΝ ΤΗΝ ΛΕΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΕΞΗ" ή όπως το θέτει ο αναλυτής..... "οπότε, πέραν άλλων περιπλοκών που δεν είναι του παρόντος"
Ναι αυτό είναι "ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΛΟΚΕΣ" που σαν καλά παιδιά θα πρέπει να αποφύγουμε ή να διαλέξουμε εμείς ποιοί θα μας εκφοβίζουν , γιατί με την λογική του άρθρου πρέπει να υποκύψτουμε ες αεί σε όλους τους εκβιασμούς που μας ασκούνται.
@Ποια είναι αυτά τα "θετικά αποτελέσματα στο Κυπριακό" ακριβώς;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιος τα ειδε μπορει να μας ενημερωσει επ αυτου.Η ερωτηση που θα επρεπε να απευθυνουμε στους Αραβες, στους Αμερικανους, και γενικα στον οποιοδηποτε ειναι η ερωτηση που συμφωνα με τον Θουκιδιδη (Βιβλιο Β! αν θυμαμαι καλα) απευθηναν οι Σπαρτιατες στους Πλαταιεις ¨"τι καλο εχετε κανει για την Σπαρτη;"
"Με δύο λόγια: Μην κάνετε τίποτε που να στενοχωρά Άραβες/Τούρκους, καθίστε φρόνημα, όπως μέχρι σήμερα και αφουγκραστείτε την γλυκιά φωνή του μουεζίνη :-)))"
Η παραφραζοντας τον Τζων Λοκ (Δευτερη Πραγματεια περι Κυβερνησης) να καθισουμε "καλα" και να μην κανουμε τιποτα που θα δημιουργουσε προβληματα στον Κυκλωπα Πολυφημο-Τουρκια ωστε να μπορει να μας φαει οποτε θελει με την ανεση του προς δοξα του Ισλαμ υππ τις επευφημιες τν Αραβων προθυμων υποτακτικων του βεβαιως βεβαιως