Πριν από μερικούς μήνες, ο Ερντογάν έκανε έκκληση στους Τούρκους να κάνουν τουλάχιστον τρία παιδία, για να διατηρήσει η Τουρκία το πληθυσμιακό πλεονέκτημα που έχει έναντι των χωρών της περιοχής και κυρίως έναντι των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως, σύμφωνα με άρθρο του αρθρογράφου της Σαμπάχ, Εμρέ Ακόζ, πίσω από την έκκληση του Τούρκου πρωθυπουργού κρύβονται οι φοβίες του κρυπτοεθνικιστή-ισλμοφασίστα Ερντογάν για σταδιακή κυριαρχία του κουρδικού πληθυσμού στη χερσόνησο της Ανατολίας.
Πάντα σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, των δηλώσεων Ερντογάν προηγήθηκαν οι ανακοινώσεις της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Η εν λόγω υπηρεσία αναφέρει στην ανακοίνωσή της ότι οι εκτιμήσεις που έκαν τη δεκαετία για την πορεία αύξησης του πληθυσμού της Τουρκίας επαληθεύονται πλήρως. Ο ρυθμός αύξησης της γεννητικότητας της Τουρκίας ακολουθεί ταχύτατη πτωτική πορεία. Ενώ το 2009 οι γεννήσεις ήταν 17,4 ανά χίλιους κατοίκους, το 2010 έπεσαν στις 17,0, ενώ το 2003 ήταν 23,7.
Τ στατιστικά στοιχεία είναι εξαιρετικά ανησυχητικά, αν σκεφθεί κανείς ότι ακόμα και το ποσοστό αυτό οφείλεται στους μεγάλους ρυθμούς άυξησης των Κούρδων, που κατοικούν στη ΝΑ Τουρκία αλλά και σε άλλες περιοχές της τουκρικής επικράτειας.
Αν υπήρχε τρόπος να μετρηθεί ξεχωριστά ο ρυθμός αύξησης της γεννητικότητας σε κούρδους και Τούρκους, θα προέκυπτε ότι το 2025-2030 οι Κούρδοι ίσως ξεπεράσουν σε πληθυμό όλους τους άλλους κατοίκους της Τουκρίας, που σημειοτέον δεν είναι όλοι Τούρκοι.
Πάντως, από τα στοιχεία που διατίθενται προκύπτει ότι της τιγμή που οι Κούρδοι της ΝΑ Τουρκίας αυξάνονται με ρυθμούς 27,3 τοις χιλίοις, στην περιοχή του Δυτικού Μαρμαρά ο ρυθμοός είναι 11,4 τοις χιλίοις, συνυπολογιζομένου του γεγονότος ότι και στο Δυτικό Μαρμαρά ζουν πολλοί Κούρδοι, που ανεβάζουν το ποσοστό, επειδή οι Κούρδοι παραδοσιακά είναι πιο ...καρπεροί από τους Τούρκους!
Το έχουμε ξαναπεί, ο χρόνος δουλεύει υπέρ των Κούρδων, αρκεί να αντισταθούν στις πολιτικές αφομοίωσης και πολιτισμικής γενοκτονίας που ακολουθούν με ανατολίτικη πονηριά οι κυβερνήσεις των ισλαμοφασιστών του ΑΚΡ-Ερντογάν.
Για αυτό και το μίσος των Τούρκων και των εγκάθετων της Αγκυρας για το ποντιακό στοιχείο.Η εγκατάσταση Ελλήνων σε παραμεθόριες περιοχές (Θράκη)- απο τα μέσα του 1980- από την ευρύτερη ελληνική διασπορά των παρευξείνιων κρατών(οι οποίοι κατά κανόνα είχαν καταγωγή από τους Έλληνες του Πόντου της Μικράς Ασίας) ανέτρεψαν τα πληθυσμιακά δεδομένα.Μέσα δε απο την αύξηση της γεννητικότητας το "τουρκικό" στοιχείο έχει περιοριστεί κατά πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Κούρδοι έχουν μάθει καλά το μάθημα τους.Δεν παρασύρονται σε "εύκολες" συμμαχίες με καμιά χώρα και τα βήματα τους είναι πολύ προσεκτικά. Αναφέρομαι τόσο στο PKK όσο και στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
Η Ιστορία διδάσκει και η ιστορική μνήμη είναι πυξίδα για κάθε λαό
Εύκολα δαπιστώνουμε το πρόβλημα που δημιουργείται στην Τουρκία με την μείωση της γεννητικότητας των Τούρκων και της αντίστοιχης αύξησης των Κούρδων .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης βλέπουμε και εκτιμήσεις για την κατάσταση που θα δημιουργηθεί το 2025-2030.
Για την δική μας κατάσταση μετά από 10-15 χρόνια υπάρχει καμιά εκτίμηση σε κανά άρθρο Ελληνικής εφημερίδας;
Ποιοί θα είναι σε χειρότερη κατάσταση ;Οι Έλληνες ή οι Τούρκοι;
Ή θεωρούμε ότι θα έχουμε ενσωματώσει όλους αυτούς που έρχονται;
Ντιμ
ΑπάντησηΔιαγραφήη κατάσταση στην Ελλάδα όσον αφορά το δημογραφικό ήταν ούτως ή άλλως τραγική και έγινε ακόμα χειρότερη με την παρουσία των ξένων, κυρίως των μουσουλμάνων, που ΔΕΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΟΝΤΑΙ.
Το γεγονός αυτό, όμως δεν μας απαγορεύει να αναφερόμαστε στα της γείτονος, κυρίως γιατί μας τα παρουσιάζουν αλλιώς.
φιλικά
Σάββας
Τὶ νὰ κάνουμε, ἐκπολιτίζονται καὶ οἱ τοῦρκοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο οἱ ἕλληνες ἔχουν ὅλα τὰ στραβά;
Ὅσο ἀνεβαίνει τὸ βιοτικὸ ἐπίπεδο κόβει ἡ τεκνοποιία. Τὰ παιδιὰ γεννιοῦνται καὶ γιὰ ἄλλους λόγους, π.χ. κάνω πολλὰ παιδιὰ γιὰ νὰ μοῦ μείνουν μερικὰ γιὰ τὰ χωράφια καὶ τὰ γεράματά μου.
@ konion
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει και μία άλλη παράμετρος. Όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο, τόσο το κόστος ανατροφής ανά παιδί είναι μεγαλύτερο. Επίσης, στις αναπτυγμένες οικονομίες, συνήθως εργάζονται και οι δύο γονείς και υπάρχει πρόβλημα επίβλεψης και φροντίδας των παιδιών. Κάποτε και στην Ελλάδα τα τέσσερα παιδιά δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο.