6/10/11

Γεωπολιτικός γρίφος στην Κύπρο: Αδιέξοδο και συντριβή ή διάσωση της Τουρκίας;

Γεωπολιτικός γρίφος στην Κύπρο
Από τα μηδενικά στα ...πολλαπλά προβλήματα και σε γεωπολιτικό αδιέξοδο
Του Σάββα Καλεντερίδη
Μέχρι τώρα σε διεθνές επίπεδο ήταν κοινά αποδεκτό ότι το Παλαιστινιακό είναι το ζήτημα-κλειδί για την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή. Όμως, το ζήτημα της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων αποθεμάτων της ΝΑ Μεσογείου, στο οποίο κεντρικό ρόλο καλείται να παίξει η Κύπρος, αρχίζει σταδιακά να αποκτά κομβικό χαρακτήρα και να υποσκελίζει την Παλαιστίνη και το Παλαιστινιακό στο κρίσιμο και πολύπλοκο παίγνιο που βρίσκεται σε εξέλιξη, για την εγκατάσταση-καθιέρωση νέων γεωπολιτικών ισορροπιών στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου-Μέσης Ανατολής.

Η Κυπριακή Δημοκρατία, που αναγνωρίζεται από τον ΟΗΕ ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος, αφού πρώτα κατόρθωσε να γίνει πλήρες μέλος της Ε.Ε., εκπροσωπούσα το σύνολο της νήσου, εδραιώθηκε στη διεθνή κοινότητα, ισχυροποιώντας τη θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού. Στη συνέχεια ενίσχυσε και ισχυροποίησε ακόμα περισσότερο τη διεθνή της θέση και υπόσταση με την υπογραφή συμφωνιών για την οριοθέτηση της θαλάσσιας ζώνης Αποκλειστικής Οικονομικής Εκμετάλλευσης (ΑΟΖ) με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ. Ακολούθησε η υπογραφή συμφωνιών για συνεργασία στην εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου με το Ισραήλ και η παραχώρηση δικαιωμάτων για έρευνες και γεωτρήσεις κατ’ αρχάς στην αμερικανική Noble Energy στο Οικόπεδο 12, και στη συνέχεια σε εταιρείες Ρωσικών και Ευρωπαϊκών συμφερόντων, ενέργειες που πέραν της καθαρά οικονομικής διάστασης, έχουν και τεράστια γεωπολιτική σημασία για την Κύπρο και για τον Ελληνισμό γενικότερα.
Αυτή η γεωπολιτική διάσταση και σημασία είναι που προκαλεί την αντίδραση της Τουρκίας, τις πτυχές της οποίας για να αντιληφθούμε, θα πρέπει να κάνουμε μια μικρή αναδρομή στο θέμα.
Η Τουρκία ενεπλάκη στο Κυπριακό και βρέθηκε πάνω στη Μεγαλόνησο ως δύναμη εισβολής και κατοχής ελέω Μεγάλης Βρετανίας και ΗΠΑ, που δια της διχοτόμησης ήθελαν να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο ελέγχου της Κύπρου από την τότε Σοβιετική Ένωση. Δηλαδή, η Τουρκία απέκτησε ρόλο και πολιτική για την Κύπρο, στα πλαίσια της πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε» κυρίως του Λονδίνου (βλ. διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία) και όχι στα πλαίσια ενός δικού της εθνικού σχεδίου για το Κυπριακό και για τη ΝΑ Μεσόγειο. Από το 1983 και εντεύθεν η Άγκυρα, με την ίδρυση του ψευδοκράτους, επιχείρησε να αλλάξει το «ρόλο και την αποστολή» που της ανατέθηκε και άρχισε να πλάθει τα δικά της μεγαλοϊδεατικά όνειρα, μέρος των οποίων ήταν ο σταδιακός έλεγχος ολόκληρου του νησιού και δι’ αυτού η άσκηση γεωπολιτικής επιρροής και ελέγχου στο σύνολο της ΝΑ Μεσογείου. Τα όνειρα αυτά, που είχαν ως πρώτο «εμπνευστή» τους τον Τουργκούτ Οζάλ, άρχισαν να γίνονται πιο ευκρινή με το δόγμα Νταβούτογλου, που εκφράζεται στο βιβλίο του «Στρατηγικό Βάθος: Η θέση της Τουρκίας στη Διεθνή Σκηνή». Μεταξύ άλλων που αναφέρει για την Κύπρο, στη σελίδα 180 του βιβλίου ο Νταβούτογλου λέει και τα εξής:
«Την Κύπρο δεν μπορεί να αγνοήσει καμία περιφερειακή ή παγκόσμια δύναμη που κάνει στρατηγικούς υπολογισμούς στη Μ. Ανατολή, την Α. Μεσόγειο το Αιγαίο, το Σουέζ, την Ερυθρά θάλασσα και τον Κόλπο. Η Κύπρος βρίσκεται σε τόσο ιδανική απόσταση απ’ όλες τις περιοχές, που έχει την ιδιότητα μίας παραμέτρου που τις επηρεάζει όλες άμεσα. Η Τουρκία, το στρατηγικό πλεονέκτημα που απέκτησε την δεκαετία του 1970 πάνω σε αυτήν την παράμετρο, πρέπει να το αξιοποιήσει όχι ως στοιχείο μίας αμυντικής Κυπριακής πολιτικής με στόχο την διαφύλαξη του σημερινού στάτους κβο, αλλά ως ένα θεμελιώδες στήριγμα μίας επιθετικής θαλάσσιας στρατηγικής διπλωματικού χαρακτήρα».
Από τη μελέτη των δηλώσεων των πολιτικών, των επισήμων ανακοινώσεων του Τουρκικού υπουργείου εξωτερικών, αλλά και των αναλύσεων διαφόρων θεωρητικών και κέντρων στρατηγικών ερευνών και μελετών της Τουρκίας, που κυκλοφόρησαν με αφορμή την γεώτρηση της Noble Energy στο Οικόπεδο 12, εξάγεται το συμπέρασμα ότι πίσω από την αντίδραση της τουρκικής πλευράς, που εκδηλώθηκε με την υπογραφή συμφωνίας καθορισμού ΑΟΖ Τουρκίας-Ψευδοκράτους και την αποστολή του Πίρι Ρέις για έρευνες στην ΑΟΖ της Κύπρου, συνοδεία πολεμικών πλοίων και αεροσκαφών, υποκρύπτονται οι γεωπολιτικές φοβίες και το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιπέσει η Άγκυρα.
Κεντρικό συμπέρασμα των Τούρκων αναλυτών είναι το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, με τις συμφωνίες για την οριοθέτηση της ΑΟΖ και τις κινήσεις για εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ενεργειακού πλούτου, εμπλέκοντας το Ισραήλ, τις ΗΠΑ, την Ε.Ε. και τη Ρωσία, πέρα από το αυτό καθαυτό οικονομικό όφελος, σε πολιτικό και γεωπολιτικό επίπεδο, καταφέρνει να αλλάξει τις μέχρι σήμερα βασικές παραμέτρους του Κυπριακού, «μεταφέροντάς» το από την ξηρά στη θάλασσα της ΝΑ Μεσογείου, όπου δεν υπάρχει ο σφιχτός εναγκαλισμός του 40 χιλιάδων ανδρών στρατού κατοχής. Σύμφωνα πάντα με τους Τούρκους αναλυτές, η ελληνοκυπριακή πλευρά, αν καταφέρει να εκμεταλλευθεί τα κοιτάσματα της ΑΟΖ, θα έχει κατορθώσει να ενισχύσει τόσο τη θέση της γεωπολιτικά, που στην ουσία θα έχει εξουδετερώσει τα αποτελέσματα της εισβολής, γεγονός που θα ισχυροποιήσει σε απαράδεκτο για την Άγκυρα βαθμό τη θέση της στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού.
Ένα άλλο θέμα που απασχολεί σαν μια δύσκολη σπαζοκεφαλιά τους Τούρκους αναλυτές και διπλωμάτες, είναι το ισχυρό ενδεχόμενο οι εξελίξεις στη ΝΑ Μεσόγειο και την Κύπρο να επηρεάσουν και συμπαρασύρουν στη ροή τους το καθεστώς της στατικότητας που έχει επικρατήσει στο Αιγαίο, μετά το Πρωτόκολλο της Βέρνης, το Νταβός και τα Ίμια.
Με άλλα λόγια, σε περίπτωση που οι εξελίξεις προχωρήσουν στην κατεύθυνση που έχουν δρομολογηθεί, η Άγκυρα βλέπει τη γεωπολιτική της συντριβή, γι’ αυτό και το σχέδιο της αντίδρασή της, που αποσκοπεί στη μετατροπή του Πίρι Ρέις σε «Μικρή Ίμια», για να ακολουθήσει η αποκλιμάκωση της έντασης που δημιουργεί η ίδια η Άγκυρα στη ΝΑ Μεσόγειο κατά τα πρότυπα της κρίσης των Ιμίων. Στόχος της Τουρκίας είναι το πάγωμα των γεωτρήσεων από πλευράς της Κύπρου και των ερευνών από πλευράς της Τουρκίας, η οποία φιλοδοξεί όταν ξεπαγώσουν οι διαδικασίες να είναι «στο τραπέζι που θα ξανα-μοιραστεί η πίτα».
Και μια που αναφερθήκαμε στο σχέδιο της Τουρκίας, αναλύοντάς το σε βάθος καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η Άγκυρα είναι εγκλωβισμένη της πολιτικής της στο Αιγαίο -που δεν της επέτρεψε να υπογράψει τη Σύμβαση για το Διεθνές Θαλάσσιο Δίκαιο- και δεν έχει νομικά επιχειρήματα να επικαλεστεί σε διεθνές επίπεδο για την περίπτωση της κυπριακής ΑΟΖ και των κινήσεων εκμετάλλευσής της από την νόμιμη κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, παρά μόνο το ρόλο της εγγυήτριας δύναμης, τον οποίο χρησιμοποιεί παρελκυστικά και καταχρηστικά, για να αποκτήσει «δικαίωμα» ερευνών και γεωτρήσεων σε όλα τα οικόπεδα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τέλος, όλο αυτό το έλλειμμα ορθού πολιτικού σχεδιασμού, επιχειρημάτων και συμμαχιών στο ζήτημα της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ από πλευράς της Άγκυρας, που εμφανίζεται σε ένα περιβάλλον που η Τουρκία αντί μηδενικών αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα με όλους τους γείτονές της, δημιουργεί για τον νεοοθωμανό γείτονα μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη που προηγήθηκε της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου. Για να καλύψει όλο αυτό το έλλειμμα η Τουρκία ακολουθεί μια στρατηγική κλιμακούμενης έντασης στα πρότυπα της κρίσης των Ιμίων, φιλοδοξώντας να πετύχει την καθοριστική παρέμβαση των ΗΠΑ, οι οποίες έχουν «ποντάρει» πολλά στον Ερντογάν και έχουν αναθέσει καθοριστικής σημασίας ρόλους στην Τουρκία. Το Αφγανιστάν, ο Καύκασος, η Συρία, το Ιράκ-Κουρδικό, το Ιράν και το ραντάρ της αντιπυραυλικής ομπρέλας, είναι τα χαρτιά που θα επιχειρήσει να παίξει η Άγκυρα για να πείσει την Ουάσιγκτον να αλλάξει ή τουλάχιστον να παγώσει το ρου και την πορεία των εξελίξεων στη ΝΑ Μεσόγειο.
Θα τα καταφέρει;
Ιδού το ερώτημα και ο γρίφος της επικεφαλίδας!
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 

13 σχόλια:

  1. Μια η πιθανη εξηγηση.Το "Ελντοραντο" του Κολπου ανηφορησε λιγο βορειοτερα αλλα ταυτοχρονα φαινεται και πλουσιοτερο αυτο στην Ανατολικη Μεσογειο.Πολλοι ετοιμασαν μεγαλες κουταλες,απο Κινα και Ρωσσια μεχρι Σκανδιναυια και ΗΠΑ.Πολλα απο τα συμβαινοντα στην Ευρωπη αυτη την στιγμη ακουμπανε και διαπλεκονται ταυτοχρονα με αυτο το "Ελντοραντο" οπως και το περασμα στην πρεσσα της δικαιουχου Ελλαδας ενω την μικρουλα Κυπρο της δωσανε ισχυρη προστασια και ζεστη αγκαλια.Πακοσμιος νομος διαχειρησης=αν δεν δωσεις δεν θα παρεις και αν παρεις πρεπει να δωσεις.Αυτα συμφωνουνται και απανασυμφωνουνται εδω και μηνες με την Ελλαδα ομως στο γυψο και υποσχεση για μια καλη νοσηλεια και βγαλσιμο μερικως του γυψου οταν αυτα θα εχουνε δρομολογηθει και θα εχουν πεσει στο τραπεζι οχι μονο οι υπογραφες αλλα και η πρακτικη αποδειξη για το μεγεθος των κοιτασματων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να πάμε λίγο πίσω:
    -Στο σημείο αυτό σχετική υπήρξε και η στάση του Κίσσιντζερ που θεωρούσε ότι η Κύπρος θα έπρεπε να είναι ο δούρειος ίππος της Βρετανίας και κατά συνέπεια των ΗΠΑ, στην Ανατολική Μεσόγειο.(Μάλινσον)
    -σύμπτωση των συμφερόντων του Ισραήλ και της Αμερικής για την Κύπρο και γενικότερα στην Ανατολική Μεσόγειο, απο το 1973-74 και εντεύθεν

    Με αυτά τα δεδομένα το σχέδιο Ανάν στόχευε πρώτιστα στην διατήρηση των Αγγλικών Βάσεων (Αμερικανικών Βάσεων) στο καθεστώς του 1960 κάτι που ουσιαστικά σήμαινε η Κύπρος υπό τον απόλυτο βρετανικό έλεγχο.Το σχέδιο Ανάν συντάχθηκε απο Αγγλους με ισραηλινή συμμετοχή.

    Ομως η ανακάλυψη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην λεκάνη του Ηροδότου-επισημάνθηκαν το 2002- φέρεται να ανατρέπει όλο το σκηνικό.

    Ως εκ τούτου με όποια μορφή κιαν μεταφερθεί το φυσικό αέριο (υγροποιημένο μέσω πλοίων ή μέσω αγωγών) η μόνη δίοδος είναι μέσω Ελλάδας.

    Εδω ερχόμαστε στο ψαχνό.

    Θεωρώ την αντιπαλότητα Τουρκίας-Ισραήλ ως επιφανειακή και ρητορική.Μας σέρνουν λοιπόν σε μια συμμαχία απο όλες τις πλευρές, το αποτέλεσμα της οποίας θα είναι η Τουρκία να βρεί διέξοδο στο Αιγαίο.

    Τι ανατρέπει τα δεδομένα μέχρι στιγμής υπερ μας:
    Η παρουσία της GAZPROM, η οικονομική στήριξη της Κύπρου απο την Ρωσία και τέλος ότι Κίνα και Ρωσία στηρίζουν με πείσμα το συριακό καθεστώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μάνο:http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/10/blog-post_944.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/10/blog-post_7996.html#.To2AO3KScQY
    Ακρίτα αυτό ήθελα αλλά είσαι γρήγορο..πιστολι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Το μόνο που μπορούν να εξηγήσουν οι Βρετανοί στους Τούρκους είναι ότι τα νησιά του Αιγαίου έχουν δικιά τους ΑΟΖ, όπως ακριβώς ζητάνε αυτοί για τα Φόλκλαντς από την Αργεντινή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ἡ Ἄγκυρα ἔχει πολλὲς πιθανότητες νὰ τὰ καταφέρη.
    Ἐδῶ ἔσκασε στὰ χἐρια τοῦ κούρδου ἡ χειροβομδίδα καὶ οἱ δικοί μας σκέφτονται τί θὰ πῆ ἡ Τουρκία.
    Τέτοια ἡγεσία ἔχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Sterg, το μέγεθος των κοιτασμάτων είναι περίπου γνωστό πριν από τη χούντα. Ούτε η εκθετική αύξηση του χρέους της Ελλάδας είναι τυχαία, ούτε οι προτάσεις για 100ετή ομόλογα: είναι μέρος αυτής της άρρωστης προσπάθειας εξισορρόπισης των προσδοκώμενων κερδών με υποχρεώσεις προς τρίτους. Ο λόγος που τη χαρακτηρίζω ως έτσι είναι ότι οι όποιοι αθέατοι καταστρέφουν αναπτυξιακό πλεόνασμα που θα τύγχανε διανομής σε λαούς υπό τη μορφή πραγματικών αγαθών και ευημερίας γενικότερα μόνο και μόνο για να διασφαλιστεί a priori η μεγιστοποίηση των χρηματοοοικονομικών κερδών κάποιων: η χείριστη μορφή του ψευδεπίγραφου τρόπου δράσης θεϊκής παρέμβασης με σκοπό την εύσχημη κάλυψη του εγωϊσμού. Όσο για τις συμφωνίες της Ελλάδας, αν εννοείς τις αστειότητες με τις προκηρύξεις του υπουργείου, το μόνο που προλαβαίνει είναι να αποδείξει το επίπεδο της προχειρότητας και τής στρατηγικά κενής προσέγγισης προς τρίτους, τούς οποίους πιέζει με το ζόρι να πείσει ότι είμαστε πολύ λίγοι για να μας πάρουν στα σοβαρά, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για το ενεργειακό τους μέλλον.

    konion, το γεγονός και μόνο της κατάψυξης του φορέας διαχείρισης υδρογονανθράκων και της de facto μείωσης των αρμοδιοτήτων του από τις βεβιασμένες ενέργειες του υπουργείου είναι ενδεικτικές τής προσέγγισης. Όπως έχω πει πολλάκις, συνεργασία σημαίνει συν και εργασία, όχι άθυρμα και σπασμωδικές κινήσεις που δεν εντυπωσιάζουν ούτε πρωτάρη.

    Ακρίτα, ενδεχόμενη αποτυχία σε μια συμμαχία θα είναι απότοκο 100% της ανικανότητάς μας να αποδείξουμε πως είμαστε μαχητές. Από τα παραπάνω, αποδεικνύεται ότι κάνουμε το παν για να τα καταφέρουμε - μια ΕΔΕΥ με μαριονέτες αντί για πατριώτες απομένει για να ψάξουν αλλού για σοβαρούς συμμάχους.

    Η κατάσταση με τις γεωστρατηγικές επιπτώσεις της ενεργειακής διαχείρισης είναι εξαιρετικά κρίσιμη και δυστυχώς δε βλέπω συγκεκριμένες προτάσεις, όχι μόνο από την αντιπολίτευση, αλλά ούτε καν από ανθρώπους του πνεύματος και της επιστήμης. Θα λήξει το παιχνίδι και εμείς θα ψάχνουμε ακόμα ποιά ενδεκάδα να δηλώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έχω ξαναπεί τι πιστεύω ότι σχεδιάζουν οι Τούρκοι,ελεγχόμενη ένταση με την Ελλάδα που θα έχει ώς αποτέλεσμα την οικονομική της αποσταθεροποίηση,με ότι αυτό συνεπάγεται για την ΕΕ,τη Ρωσσία και τις ΗΠΑ σε οικονομικό επίπεδο.

    Αυτό που θα πρέπει να προσέξουμε ιδιαίτερα είναι η εσωτερική κατάσταση της Ελλάδας,έτσι και οδηγηθούμε σε πολιτικό αδιέξοδο(εκεί οδηγούμαστε) θα είμαστε επικίνδυνα εκτεθιμένοι,όπως συνέβη με τις Ιμια.

    Ταυτόχρονα,ο κίνδυνος της πολιτικής αποσταθεροποίησης βρίσκεται και στην Κύπρο,τυχαίο; Και μάλιστα η αιτία είναι η έκρηξη στο Μαρί,και πιο συγκεκριμένα στη βάση που πήρε το όνομα της απο τον Ευάγγελο Φλωράκη,η οποία έκρηξη συνέβη την ημέρα που της επετείου του θανάτου του Αρχηγού Φλωράκη μετά απο περίεργη πτώση του ελικοπτέρου που τον μετέφερε.

    Απο τις φωτιές της Πελοπονήσου και τις υποκλοπές μέχρι και την έκρηξη στη ναυτική βάση και την εξόρυξη των κοιτασμάτων τα πάντα συνδέοντε μεταξύ τους,συμπεριλαμβανομένης και της έλευσης του ΔΝΤ στην Ελλάδα.

    Αν πρέπει να κάνουμε κάτι,αυτό είναι να έχουμε σε ετοιμότητα τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρήστο, βρισκόμαστε ήδη σε πόλεμο. Τη στιγμή που θα πρέπει να επέμβουν οι ΕΔ θα είναι είδη αργά: η μάχη θα πρέπει να κερδηθεί πριν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. anakonda

    Αν θέλεις να κερδίσεις στο διπλωματικό επίπεδο φρόντισε να πείσεις την άλλη πλευρά ότι δεν θα διστάσεις ούτε λεπτό να χρησιμοποιήσεις τη δύναμη των ΕΔ της χώρας εφόσον χρειαστεί,έτσι η θέση μας θα είναι ισχυρότερη.

    Είδες εσύ μέχρι στιγμής να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σίγουρα η Τουρκία προσπαθεί να παγώσει την γεώτρηση στην Κύπρο. Ομως η παρουσία ισχυρών δυνάμεων εκεί, δεν την ενθαρρύνει.
    Οπότε, μπορεί να στραφεί προς άλλο στόχο, εκμεταλλευόμενη την τραγελαφική κατάσταση της χώρας μας.
    Εκεί θέλει προσοχή, γιατί θα ρίξει πολλές προκλήσεις οι οποίες και σε εγρήγορση μας θέλουν και σε εξυπνάδα μαζί.
    Το πόσα θα καταφέρει ή όχι, εξαρτάται αρκετά και από τη δική μας στάση. Αλλά...θα προσέξουμε;
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Χρήστο, αφήνω ασχολίαστη την κακοποίηση του ονόματός μου και απαντώ επί της ουσίας:

    Δεν υφίσταται νίκη σε διπλωματικό πεδίο: η μάχη είναι διαρκής σε όλο το εύρος DIMEFIL, όχι απλά "threat to entry" και τελείωσε. Έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να το λέω.

    Όσο για το αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, νομίζω ότι έχω υπάρξει σαφής για τις αδυναμίες μας λόγω της βαθεοκρατικής pimping λογικής.

    Ελίνα, τί να προσέξουμε; Δεν έχεις καταλάβει ότι όλα γίνονται στο πόδι, με μια απίστευτη προχειρότητα, μόνο και μόνο για να προστατευτεί το δικαίωμα των επικίνδυνων 'προσαρμόσιμων' να το παίζουν σωτήρες τυπολογίας "καταστραφήκαμε μεν, αλλά κάναμε το καλύτερο δυνατό";

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.