Σε μια εποχή γενικής απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, περίπου 2.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν πριν από τρεις εβδομάδες στην ημερίδα που διοργάνωσα και συντόνισα για την αναγκαιότητα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Σε μια εποχή γενικής απαξίωσης του πολιτικού συστήματος, περίπου 2.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν πριν από τρεις εβδομάδες στην ημερίδα που διοργάνωσα και συντόνισα για την αναγκαιότητα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.
Στο πάνελ ο καθηγητής Θ. Καρυώτης και ο στρατηγικός σύμβουλος Νίκος Λυγερός, ο καθένας με τον δικό του τρόπο κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: Η οριοθέτηση της ΑΟΖ παράγει πλούτο και διασφαλίζει την εθνική κυριαρχία της χώρας. Με άλλα λόγια:
Το νομιμοποιημένο από το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας δικαίωμα της χώρας να ξεκινήσει την εκμετάλλευση του φυσικού μας πλούτου και των ενεργειακών κοιτασμάτων έχει δύο παράλληλα οφέλη:
Με οικονομικούς όρους αυξάνει το ΑΕΠ της χώρας, την παραγωγή του εθνικού μας πλούτου. Με πολιτικούς όρους ισχυροποιεί τη θέση και τον ρόλο της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή. Η χώρα θα βρει τον δρόμο της εξόδου από την κρίση, όταν απαντήσει στο εξής απλό ερώτημα: Ποιος και με ποιον τρόπο θα μας βάλει στον δρόμο της Ανάπτυξης.
Ο "πατέρας" του πολιτικού ρεαλισμού της κυρίαρχης σχολής σκέψης στις διεθνείς σχέσεις και τις στρατηγικές σπουδές, Θουκυδίδης, έχει τονίσει μεταξύ άλλων πως "Η κυριαρχία στη θάλασσα είναι τεράστιο πλεονέκτημα".
Για μια χώρα σαν την Ελλάδα, που περιβάλλεται από θάλασσα, το στρατηγικό πλεονέκτημα ακόμη παραμένει "στα χαρτιά".
Το παράδειγμα της Κύπρου μόνο ενθαρρυντικό είναι, ενώ η συγκυρία είναι μοναδική. Η Κύπρος συμφώνησε ήδη με το Ισραήλ -μια και η ελληνική κυβέρνηση το 2003 αρνήθηκε να συμμετάσχει- πέτυχε τη "διεθνή κάλυψη από τις μεγάλες δυνάμεις", ενώ παράλληλα το Ισραήλ έχει σχεδόν αναγνωρίσει τη δυνατότητα της Ελλάδας να υλοποιήσει την ΑΟΖ. Οι πολιτικές μοιρολατρίας ανήκουν στο παρελθόν. Ηρθε η στιγμή να πάψουμε να είμαστε... "τροπαιούχοι του άδειου λόγου"... αλλιώς η Ιστορία θα μας προσπεράσει και δεν θα μας το συγχωρέσει ποτέ αν δεν είμαστε "εκεί".
Βασίλης Κικίλιας
* Αναπληρωτής γραμματέας Προγράμματος ΝΔ και επικεφαλής μείζονος αντιπολίτευσης στην Περιφέρεια Αττικής.
Πηγή
@skal, @Anaconda, @Πιγκουΐνο
ΑπάντησηΔιαγραφήΘυμόσαστε;;;
Επειδή ήμουν εκεί, σας είχα ενημερώσει σχετικά με την εκδήλωση και με το εξής προσωπικό ‘Συμπέρασμα’: «φρούδες ελπίδες σε ένα τόσο πολύ σοβαρό ζήτημα και καλλιέργεια ανέξοδης αισιοδοξίας με πολιτικαντισμούς και θεωρίες. Αυτά που άκουσα, για κάποιον που μιλάει με την εμπειρία της συμμετοχής σε διακρατικές διαπραγματεύσεις ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδας, έμοιαζαν τουλάχιστον ...προεκλογικές ανεύθυνες ρητορείες».
Να λοιπόν που με αυτήν την ανάρτηση έχουμε και την επιβεβαίωση του «πολιτικαντισμού».
Ο καθένας το τροπάριο του για χάρη της αυτοπροβολής.
Γράφει ο κ. Κικίλιας: «…2.000 άνθρωποι μαζεύτηκαν πριν από τρεις εβδομάδες στην ημερίδα που διοργάνωσα και συντόνισα για την αναγκαιότητα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης».
>>>Άντε λοιπόν και «Βουλευτής» αφού για Περιφερειάρχης δεν τα κατάφερε.
Γράφει ο κ. Κικίλιας: «Στο πάνελ ο καθηγητής Θ. Καρυώτης και ο στρατηγικός σύμβουλος Νίκος Λυγερός, ο καθένας με τον δικό του τρόπο κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα: Η οριοθέτηση της ΑΟΖ παράγει πλούτο και διασφαλίζει την εθνική κυριαρχία της χώρας».
>>>Πολύ σωστά, όλοι ξέρουμε πριν να γεννηθεί και ο κ. Κικίλιας, ότι η ΑΟΖ παράγει πλούτο και διασφαλίζει την εθνική κυριαρχία. Αλλά πότε;;; ΟΤΑΝ ΟΡΙΟΘΕΤΗΘΕΙ (όπως λέει και ο κ. Κικίλιας!!! Και το φωνάζουμε δύο χρόνια από την ώρα που μας ήρθε και ο κ. Καρυώτης και άρχισε η ΑΟΖλαγνεία)
Λοιπόν σε αυτήν την «μαγική» λέξη, κολλάμε.
Στενοχωριέμαι και αγανακτώ να επαναλαμβάνω το ερώτημα: Πως, διάολε, θα οριοθετηθεί η ΑΟΖ, όταν οι γείτονες μας στις θάλασσες, πλην της Κύπρου, δεν συμφωνούν με τις προτάσεις μας για οριοθετήσεις με την μέση γραμμή-ίση απόσταση που εμείς διακαώς επιθυμούμε;;; (εδώ και οι Ιταλοί δεν θέλουν να συμφωνήσουν την ήδη υφιστάμενη από το 1977, οριοθέτηση της Υφαλοκρηπίδας του Ιονίου και για ΑΟΖ). Και όταν εκείνοι μας προτείνουν την οριοθέτηση με την αρχή της «ευθυδικίας», που με λίγα λόγια σημαίνει ότι δεν θέλουν και δεν αναγνωρίζουν σε όλα τα νησιά μας να έχουν πλήρη επήρεια, και που εμείς, πολύ σωστά, το απορρίπτουμε κατηγορηματικά;;; Υπάρχει λοιπόν περίπτωση να συμφωνήσουμε ποτέ σε τέτοια οριοθέτηση;;;
Γράφει ο κ. Κικίλιας: «Το παράδειγμα της Κύπρου μόνο ενθαρρυντικό είναι, ενώ η συγκυρία είναι μοναδική. Η Κύπρος συμφώνησε ήδη με το Ισραήλ -μια και η ελληνική κυβέρνηση το 2003 αρνήθηκε να συμμετάσχει- πέτυχε τη "διεθνή κάλυψη από τις μεγάλες δυνάμεις", ενώ παράλληλα το Ισραήλ έχει σχεδόν αναγνωρίσει τη δυνατότητα της Ελλάδας να υλοποιήσει την ΑΟΖ. Οι πολιτικές μοιρολατρίας ανήκουν στο παρελθόν»
>>>Για να μην σχολιάσω ποια είναι αλήθεια, ή υπερβολή, ή πλάνη στα προηγούμενα, αυτό το τελευταίο «…Οι πολιτικές μοιρολατρίας ανήκουν στο παρελθόν», …σπάει καρύδια.
Έλεος πια πολιτικάντηδες.
(και να πάρει η ευχή, φυσιογνωμικά και επειδή είναι και νέος και θέλει να αγωνιστεί, τον συμπαθώ)
Παύλος Γ. Φωτίου
Έλα ρε Παύλο, μη γκρινιάζεις: άστον να λέει τον άνθρωπο και πέντε σάλτσες, αφού είπε το σημαντικότερο: "Ποιος και με ποιον τρόπο θα μας βάλει στον δρόμο της Ανάπτυξης." - τί ήθελες να βάλει, φωτογραφία μου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαύλο, εγώ ρε γμώτο μου το έχασα τελικά. Κι ενώ είχα κανονίσει τις δουλειές μου ωραία και καλά, ήταν αρκετό ένα επαγγελματικό τηλεφώνημα Παρασκευή βράδυ για να τρέχω όλο το πρωϊνό του Σαββάτου πάνω - κάτω και διαγώνια στην Αθήνα! Και η ειρωνεία είναι ότι προς το μεσημέρι πέρασα και δυό τετράγωνα κοντά από το σημείο τής εκδήλωσης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤουλάχιστον, γλύτωσα κατά τα λεγόμενά σου από το κομματικό παιχνίδι γύρω από το θέμα, κάτι είναι κι αυτό.