Την προηγούμενη Δευτέρα ήταν η τρίτη επέτειος από το θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου. Η επέτειος πέρασε απαρατήρητη στην Ελλάδα της παρακμής, παρότι πρόκειται για έναν εθνικό ηγέτη που με τη διορατικότητα, την υπευθυνότητα και την εθνικά ακέραια στάση του, δημιούργησε συνθήκες, από τις οποίες θα επωφεληθεί ολόκληρο το ελληνικό έθνος τον 21ο αιώνα.
Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο νεώτερος υπουργός στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας και ένας εκ των δυο αντιπροσώπων που διέβλεψε τις παγίδες που περιείχαν οι συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου και τάχθηκε εναντίον της υπογραφής τους, ανέλαβε τα ηνία του κυπριακού κράτους σε μια δύσκολη περίοδο. Ήταν η χρονική στιγμή που ο διεθνής παράγων είχε σχεδιάσει να διαλύσει το κυπριακό κράτος, να δημιουργήσει ένα έκτρωμα που θα διοικείται από τρεις ξένους δικαστές, οι οποίοι φυσικά θα λαμβάνουν τις αποφάσεις για τα κρίσιμα θέματα, όπως για παράδειγμα η εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών αποθεμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, η αξία των οποίων ίσως να ξεπερνά το 1,5 τρις δολάρια.
Η διάλυση του κράτους έπρεπε να έχει νομική, πολιτική και διεθνοπολιτική νομιμοποίηση. Γι’ αυτό ο διεθνής παράγων ανεζήτησε «καλόβουλους και καλόβολους» συνεργάτες σε Λευκωσία και Αθήνα. Νομικούς, διεθνολόγους, πολιτικούς, οικονομικούς παράγοντες, ιδιοκτήτες ΜΜΕ και δημοσιογράφους... Συνεργάτες που θα ήταν πρόθυμοι άλλοι να συντάξουν, άλλοι να υποστηρίξουν πολιτικά και άλλοι να προπαγανδίσουν επικοινωνιακά ένα σχέδιο, που θα νομιμοποιούσε τους στόχους τους.
Στην Ελλάδα της παρακμής, όλοι οι παραπάνω, οι «πρόθυμοι», βρέθηκαν και μάλιστα με το παραπάνω (και δυστυχώς, ήταν οι ίδιοι που οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και το Μνημόνιο).
Πρώτα σχηματίστηκε ο ομάδα των νομικών, η οποία σε συνεργασία με Τούρκους, Τουρκοκύπριους και ειδικούς του διεθνούς παράγοντα, σε μεγάλο δικηγορικό γραφείο του Λονδίνου, συνέταξαν το νομικό και συνταγματικό έκτρωμα που έμελλε να λάβει το όνομα Σχέδιο Ανάν.
Στη συνέχεια άρχισε η προπαγάνδα σε Αθήνα και Λευκωσία, για να πειστούν τα κόμματα και οι πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι με τη σειρά τους, θα ασκούσαν επιρροή για να πεισθεί ο κυπριακός ελληνισμός να πει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα.
Στην Αθήνα, η κυβέρνηση των «προθύμων», όπως αποδείχτηκε στα Ίμια, τη Μαδρίτη και την παράδοση Οτζαλάν, όχι μόνο υποστήριξε στο προδοτικό σχέδιο, αλλά άσκησε πιέσεις στον αείμνηστο Τάσσο, για να πει κι αυτός ΝΑΙ, βάζοντας ταφόπλακα στο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο Τάσσος, αφού είπε το αμίμητο "Είμαι πρόεδρος, είμαι πλούσιος, έχω καρκίνο, δεν πρόκειται να κάνω πίσω! Στ' αρχ..ια μου!", σύμφωνα με τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος δεν συνάχτηκε με τη στρατιά των προθύμων και φέρεται να τον στήριξε όταν εκλέχτηκε πρωθυπουργός, το 2004, απευθύνθηκε με ένα διάγγελμα στον κυπριακό λαό, ένα διάγγελμα που θα μείνει στην ιστορία.
Το κείμενο του ιστορικού εκείνου διαγγέλματος πρέπει να αποτελεί εγχειρίδιο πολιτικής και διπλωματίας για τις επόμενες γενιές στην Ελλάδα.
Ειδικά τώρα, που η Ελλάδα περνά μια περίοδο πλήρους απαξίωσης της πολιτικής, έχει τεράστια σημασία να μελετήσουμε σε βάθος ορισμένα αποσπάσματα από το διάγγελμα του Τάσσου:
«....Κάθε λαός διαμορφώνει και γράφει τη δική του ιστορία. Άλλοτε με απελευθερωτικούς και κοινωνικούς αγώνες, άλλοτε με δημοκρατικές διαδικασίες δια της ψήφου του. Τώρα καλείται ο Κυπριακός Λαός, καλούμαστε ο καθένας χωριστά και συλλογικά, να γράψουμε την ιστορία του μέλλοντος της Κύπρου....
... Οι αποφάσεις που θα πάρουμε εμείς σήμερα, διαμορφώνουν και καθορίζουν τις τύχες και τα πεπρωμένα και των επερχόμενων γενεών....
... Κριτήριο της αξιολόγησής μου ήταν ένα και μοναδικό: η εξυπηρέτηση των συμφερόντων και δικαιωμάτων του Κυπριακού Λαού στο σύνολό του, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Αυτό μου επιβάλλει η συνείδησή μου...
...Με πόνο ψυχής καταλήγω στη διαπίστωση ότι ακόμα και με την πιο ελαστική, την πιο επιεική κρίση, το τελικό Σχέδιο Ανάν δεν ικανοποιεί τους ελάχιστους στόχους που θέσαμε. Οι ουσιαστικότερες των προτάσεών μας δεν έγιναν αποδεκτές. Ακόμη και στις πρόνοιες που έχουν βελτιωθεί, διαπιστώνουμε λειτουργικές δυσκολίες, περίπλοκες διαδικασίες και επικίνδυνες ασάφειες...
...Με άλλα λόγια, το Σχέδιο Ανάν δεν καταλύει την de facto διχοτόμηση, αλλά, αντίθετα τη νομιμοποιεί και την εμβαθύνει...
...Καλούμαστε να καταλύσουμε την Κυπριακή Δημοκρατία, το μόνο έρεισμα ασφάλειας του λαού μας και εγγύηση της ιστορικής μας φυσιογνωμίας. Να καταλύσουμε την διεθνώς αναγνωρισμένη κρατική μας οντότητα ακριβώς στη στιγμή που ενισχύεται, η διεθνής πολιτική της βαρύτητα, με την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση...
...Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της....»
Όπως αντιλαμβάνεται ο απλός αναγνώστης, ο Τάσσος δικαιώθηκε απόλυτα και με την επιλογή του άφησε πίσω του μια εθνική παρακαταθήκη, που μπορεί να διασώσει ολόκληρο τον Ελληνισμό, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που διάγουμε. Με την άρνησή του να αποδεχτεί το Σχέδιο Ανάν, διετήρησε εν ζωή το κυπριακό κράτος, και με την οριοθέτηση της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), δημιούργησε τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις να ισχυροποιηθεί οικονομικά και –κυρίως- γεωπολιτικά η Κυπριακή Δημοκρατία.
Έτσι, με «εργαλείο» το κυπριακό κράτος, που θα είχε διαλυθεί αν περνούσε το Σχέδιο Ανάν, η Κύπρος ξεκίνησε την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων στη δική της ΑΟΖ από το Οικόπεδο 12, παίρνοντας για πρώτη φορά με το μέρος της τις τελευταίες δεκαετίες σχεδόν το σύνολο των χωρών της διεθνούς κοινότητας, ανάμεσα στις οποίες οι χώρες και οι παράγοντες που σχεδίασαν και προκάλεσαν την εισβολή και κατοχή του 40% της Μεγαλονήσου.
Τώρα, η Ελλάδα, παίρνοντας δύναμη και «πατώντας» πάνω στα βήματα της Κύπρου, ξεκινάει κι αυτή δειλά-δειλά τα βήματα για την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων ενεργειακών πόρων σε διάφορες περιοχές, μεταξύ των οποίων και η περιοχή νότια της Κρήτης, μια κίνηση που διασφαλίζει τα δικαιώματά μας στην περιοχή, ανοίγει το δρόμο για ανάλογες ενέργειες στο Αιγαίο και το Καστελόριζο, ενώ ταυτόχρονα δίνει μια διέξοδο στην τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας.
Επειδή οι γνωστοί εθνοκτόνοι κύκλοι των προθύμων, των καιρσοσκόπων, των ...κηπουρών και της σάπιας ελίτ της Αθήνας δημιουργούν τους δικούς τους ήρωες, που εξυπηρετούν τα δικά τους σκοτεινά συμφέροντα,
Επειδή οι ίδιοι κύκλοι -που παραχαράσσουν την ιστορία ανακαλύπτοντας συνωστισμούς- δεν θέλουν να προβάλλουν ως πρότυπα μορφές και προσωπικότητες που είπαν το μεγάλο ΟΧΙ και στάθηκαν εμπόδιο στα σχέδιά τους και στα σχέδια των εντολοδόχων τους,
Επειδή ορισμένοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και διανοούμενοι της συμφοράς που υποστήριξαν με πάθος το Σχέδιο Ανάν (και παρόλα αυτά παρευρέθησαν οι άθλιοι στην κηδεία του Τάσσου) μισούν θανάσιμα ακόμα και τη μνήμη του,
Έχουμε υποχρέωση όλοι οι Έλληνες που αγαπούμε αυτόν τον τόπο να εξοστρακίσουμε τους πρόθυμους, τους καιροσκόπους και τους ...κηπουρούς, τιμώντας ταυτόχρονα τον μεγαλύτερο εθνικό ήρωα των τελευταίων δεκαετιών, τον Τάσο Παπαδόπουλο, και προβάλλοντάς τον ως πρότυπο στους αναγνώστες, τα παιδιά μας και τους φίλους μας.
Αιωνία του η μνήμη.
Σε αντίστοιχη φάση βρισκόμαστε τώρα στην Ελλάδα. Πρόθυμοι τού 'είναι μάταιο, αφέσου' υπάρχουν πολλοί και παντού. Ας μη ξεχνάνε όμως ότι ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ1. Στο χωριό μου δεν το λέμε "εξοστρακίσουμε".
ΥΓ2. Η μεγαλύτερη τιμή στον Τάσο Παπαδόπουλο είναι η έμπρακτη αξιοποίηση τού παραδείγματός του.
ΥΓ3. Αν το σχέδιο Ανάν είχε εφαρμοστεί, από τη συμπεριφορά τής Τουρκίας σε όλα τα ζητήματα, υποσύνολο των οποίων είναι η ενέργεια, οι ΗΠΑ θα βλαστημούσαν την ώρα και τη στιγμή που το υποστήριξαν. Απορώ για την αδυναμία τους να αντιμετωπίσουν τις υπόγειες επεμβάσεις τής Τουρκίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεών τους: η στοχευμένη στρέβλωση των θεμελιωδών δεδομένων στα οποία ενίοτε στηρίζονται είναι πρωτοφανής και αδιανόητη για υπερδύναμη.
Eπάνω στο όχι στο σχέδιο Ανάν πατάει η Ελλάδα.Μια ματιά σε θέσεις-απόψεις πολιτικών Ανδρών πείθει και τον πλέον δύσπιστο
ΑπάντησηΔιαγραφή''Eπάνω στο όχι στο σχέδιο Ανάν πατάει η Ελλάδα''
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι στον πολιτικό τάφο του Καραμανλή του νεώτερου, θα πρόσθετα εγώ ο αμετανόητος!!
"Είμαι πρόεδρος, είμαι πλούσιος, έχω καρκίνο, δεν πρόκειται να κάνω πίσω! Στ' αρχ..ια μου!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμ, εδώ είναι η μεγάλη διαφορά. Ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν θηρίο. Και μάλιστα πληγωμένο (και δεν εννοώ μόνο την υγεία του, αλλά και το 40% τής κατοχής). Οπότε, ναι στ' αρχ..ια του, τι παραπάνω μπορούσαν να τού κάνουν; Κι ως γνωστόν, πληγωμένο θηρίο και μάλιστα στριμωγμένο στη γωνία δαγκώνει πολύ άσχημα. Εδώ όμως που το πολιτικό μας προσωπικό έχει ζυμωθεί με παραμύθιασμα τού στυλ: "Έ, εντάξει, ακόμα έχουμε τη Θράκη, το Αιγαίο, κλπ, ας κάνουμε τα καλά παιδιά γιατί μπορεί και να μάς λυπηθούνε στο τέλος", μπορεί αυτό το πολιτικό προσωπικό να δράσει ψύχραιμα, αποφασιστικά, και στυγνά; Έχουν πάρει γραμμή ότι η εσωτερική κατοχή τής Ελλάδας είναι πολύ μεγαλύτερη από το 40% τής κυπριακής;
Πιγκουίνε, λες να έχει καμία σχέση η φωτογραφία που διάλεξε ο Ακρίτας με την ιστορική φράση του Τάσσου;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητε Σαββα, πρεπει να γινουν ενεργειες ωστε το Ιστορικο Διαγγελμα του Τασου προς τον "Ελληνικο Κυπριακο Λαο" να διδασκεται στα σχολεια
ΑπάντησηΔιαγραφήskal, εμένα μ' αρέσει πιο πολύ το ύφος του. Σοβαρό, μετρημένο, και με μιά υποψία ανθυπομειδιάματος που την αφήνει να διαρρεύσει ανεπαίσθητα κάτω απ' το μουστάκι του. Είναι αυτό το ανθυπομειδίαμα κι αυτή η ήρεμη σπίθα στο μάτι που εκπέμπει τη βεβαιότητά του ότι: "κουφ@λες σάς τήν έφερα, πάρτε τα τώρα..."
ΑπάντησηΔιαγραφή...Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω «Κοινότητα» χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της....»
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κάνω μια μόνο ερώτηση,τί πιστεύετε ότι θα έκανε ο Τάσος Παπαδόπουλος αν ήταν ηγέτης της Ελλάδας; Θα υπέγραφε μνημόνια κλπ; Με το χέρι στην καρδιά,θα συντασόταν με αυτή την αθλιότητα;
Εγώ πιστεύω πως όχι,επομένως είναι λίγο παράλογο απο τη μια να μαθαίνω στο γιό μου τη στάση αυτού του Ηγέτη ενώ ταυτόχρονα θα αποδεχόμουν τις αθλιότητες που γίνονται στην Ελλάδα,υποστηρίζοντας τα μνημόνια.
Αυτά τα δύο πιστεύω ότι δεν πάνε μαζί.
Για να πείς την λέξη που είπε ο Τάσσος Παπαδόπουλος (και σχεδόν παρόμοια και ο Μακρυγιάννης), πρέπει να έχεις σκέλια, που προυποθέτουν να έχεις πόδια για να στέκεσαι όρθιος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σύγχρονοι "σωτήρες" μας όμως, δεν έχουν πόδια και γιαυτό σέρνονται από "yes" σε "yes"...
Κατ' επέκτασιν δεν έχουν ούτε σκέλια, ούτε τα μπαλάκια... Και αν ακόμη τα έχουν, είναι για διακοσμητικούς λόγους...
Οι προσκυνημένοι ούτε είχαν ούτε έχουν τα αρχ... για να τα επικαλεστούν...
Δεν έλειψε ποτέ το θάρρος, η παλικαριά, η ατρομιά,η γεναιότητα,η τόλμη και το φιλότιμο απο τον τόπο τούτο.Φορές δε που άγγιζε τον χλευασμό απέναντι στον δήθεν κίνδυνο, απέναντι στον δήθεν ανίκητο εχθρό σπέναντι στον βέβαιο θάνατο
ΑπάντησηΔιαγραφήAπόψε Κωνσταντή θα πεθάνεις για την Ελλάδα μονολογουσε ο Κανάρης και εκδικήθηκε την σφαγή της Χίου Καρά Αλή,
"...Ωστόσο εγω θα επιμένω να λέω
την ελεφθερία ελεφθερία
το φόνο φόνο
την ενοχη ενοχη
μ' ένα πείσμα τρελου που σκαλίζει
στον τοίχο τ' όνομά-του με τα νύχια" αναφέρει ο λεύκιος ζαφειρίου "σχεδόν μηδίζοντες"
Ο Βάσος Λυσσαρίδης ένας ακόμη ογκόλιθος της Ρωμιοσύνης αναφέρει: Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ούτε νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν.
Στα αυτιά αντηχούν ακόμη τα λόγια του γέρου γίγαντα: Εμείς γιέ μου δεν σηκώσαμε το κεφάλι μας στο ξάγναντο για να το ξαναβάλουμε στον ντορβά
Οπως ζείς και πορεύεσαι έτσι γράφεις και σκεφτεσαι κι'αν αυτα είναι σε άρρηκτη συνάφεια με το ιστορικό παρελθόν είσαι Ελληνας
Μπράβο Σάββα , το άρθρο σου είναι το πιο όμορφο ...στεφάνι... για τον Τάσσο και τον Ελληνισμό της Κύπρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιωνία του η μνήμη .