Ο Σαμαράς ενισχύει το πατριωτικό του προφίλ.Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Ν.Δ. ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Του ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ

Σε βασικό δομικό στοιχείο του μελλοντικού πρωθυπουργικού του προφίλ επιλέγει να αναδείξει τα εθνικά θέματα ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος τόσο προσωπικά όσο και μέσω των υπουργείων Εξωτερικών και Αμυνας επενδύει στον τομέα αυτόν για να πείσει το συντηρητικό ακροατήριο και κυρίως εκείνο που διεκδικεί και ο ΛΑΟΣ.

Ο Αντώνης Σαμαράς προσπαθεί να ορίσει διακριτές γραμμές στην εξωτερική πολιτική από αυτές του Γ. Παπανδρέου. Κεντρική επιλογή στις κινήσεις αυτές αποτελεί η διαφοροποίηση επί το «πατριωτικότερο» των θέσεων στην εξωτερική πολιτική σε σύγκριση με εκείνες που ακολούθησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, σε μια προσπάθεια να εμφανιστεί ως αυθεντικότερος εκφραστής των «εθνικών δικαίων». Τα δείγματα γραφής είναι ήδη αρκετά.

Στο Σκοπιανό ο πρόεδρος της Ν.Δ., κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό, μίλησε για «ελληνική επιτυχία στο Βουκουρέστι» (παρά την καταδίκη από τη Χάγη και το διεθνές χαστούκι), για «στέρεη άποψη που παραμένει», για «κόκκινες γραμμές», αλλά και για «θεμιτές επιδιώξεις» που έχει η χώρα μας, επαναφέροντας κλίμα της δεκαετίας του '90. Παράλληλα βάρυνε κι άλλο την κατάσταση, αρνούμενος να συναντηθεί με τον Ν. Γκρούεφσκι στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) στη Μασσαλία, κινήσεις που προδιαγράφουν μάλλον με βεβαιότητα τις εξελίξεις.

Στην ίδια ομιλία τόνισε ότι η κυβέρνησή του θα προωθήσει κατά προτεραιότητα την ανακήρυξη ΑΟΖ, την οποία, όπως είπε, «ακόμη και η μικρή Κύπρος την αποτόλμησε, ενώ εμείς δεν τολμήσαμε ακόμη». Αυτό αποτελεί ένα ουσιαστικό βήμα διαφοροποίησης από τις αιτιάσεις Δρούτσα ότι «η ΑΟΖ έχει γίνει μόδα», δεν εξηγεί ωστόσο το γιατί δεν το έπραξαν έως σήμερα οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. Επίσης, σε συνάντησή του με τον αλβανό πρωθυπουργό, Σαλί Μπερίσα, έθεσε το θέμα του ξεμπλοκαρίσματος της συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών.

Στα ελληνοτουρκικά, στα οποία η «πολιτική του Ερζερούμ» του Γ. Παπανδρέου αποτελούσε κόκκινο πανί για τον ίδιο αλλά και το περιβάλλον του, η στάση αναμένεται να σκληρύνει κι άλλο, όπως δείχνει η ρητορική της Ν.Δ. το προηγούμενο διάστημα, αλλά και οι προειδοποιήσεις τόσο του Σ. Δήμα όσο και του Δ. Αβραμόπουλου από τη Λευκωσία για Κυπριακό, ΑΟΖ, Αιγαίο και ευρωτουρκικά. Για τους λόγους αυτούς, άλλωστε, παραμένει «στον πάγο» και η συνεδρίαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας των δύο χωρών. Ενδεικτική των προθέσεων είναι και η επίσκεψη του Δημήτρη Αβραμόπουλου τις προηγούμενες ημέρες στην τάφρο του Εβρου, ένα από τα αμυντικά έργα που ξεκίνησαν επί ΠΑΣΟΚ, αλλά προωθούνται με στόχο να ολοκληρωθούν σύντομα από τη νέα κυβέρνηση.

Μεγάλη καχυποψία υπάρχει και για το Βερολίνο και την αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας μέσω της επιτήρησης, η οποία θα αφορά ίσως και την επιβολή αποφάσεων σχετικά με τον αμυντικό προϋπολογισμό ή με τη αμυντική δομή των ενόπλων δυνάμεων.

Στις «σταθερές» της εξωτερικής πολιτικής παραμένει βεβαίως η σχέση με τις ΗΠΑ, τις οποίες, αναμένεται να επισκεφθεί ο πρόεδρος της Ν.Δ. στο πρώτο τρίμηνο του 2012. Στο ίδιο διάστημα είναι πιθανό να πραγματοποιήσει επίσκεψη και στη Μόσχα, καθώς, όπως έχει δηλώσει ο Στ. Δήμας, στόχος είναι η αναθέρμανση της σχέσης με τη Ρωσία, η οποία επί Γ. Παπανδρέου βρέθηκε στο ναδίρ.

Μοναδικό σημείο συνέχειας με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποτελεί η σχέση με το Ισραήλ, την οποία ο κ. Σαμαράς κατά την επίσκεψή του στο Τελ Αβίβ χαρακτήρισε «στρατηγικού χαρακτήρα», καθώς περιλαμβάνει όλα τα επίπεδα: άμυνα, ΑΟΖ, ενέργεια, τουρισμό, γεωργία κ.λπ. Μάλιστα υπενθύμισε ότι ήταν ο ίδιος που το 1990 ως υπουργός Εξωτερικών υπέγραψε το έγγραφο επίσημης αναγνώρισης του Ισραήλ από την Ελλάδα. Ετσι, έδωσε χειροπιαστή απάντηση στο αγωνιώδες ερώτημα που έθετε η εφημερίδα «Jerusalem Post» μετά το σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου: «Η πρόκληση για το Ισραήλ είναι πλέον με ποιον τρόπο θα συνεχιστεί ο παπανδρεϊσμός χωρίς τον Παπανδρέου».

Μόνο «μελανό» σημείο στη σχέση αυτή θεωρείται η συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση, ωστόσο ο Γ. Καρατζαφέρης σε επικοινωνιακό επίπεδο αποφεύγει συστηματικά αντισημιτικές δηλώσεις, ενώ έχει ταχθεί ανοιχτά υπέρ της προσέγγισης με το Τελ Αβίβ ως αντίβαρο στην Τουρκία.