του Τ. Σπηλιόπουλου
Η χώρα περνάει μια από τις κρισιμότερες περιόδους στη σύγχρονη ιστορία της και αυτό πλέον αρχίζει να σιγά σιγά να γίνεται συνείδηση στην κοινωνία. Η χώρα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας! Δεν είναι μια θεωρητική κουβέντα, ούτε μια θολή απειλή. Ας πούμε επιτέλους μια φορά τα πράγματα με το όνομά τους. Είναι μια πραγματικότητα που η χώρα μας ζει με δραματικό τρόπο, εδώ και πολλούς μήνες.
Η διαφορά είναι πως τώρα τα περιθώρια στενεύουν ακόμη περισσότερο. Τόσο ο πολιτικός κόσμος όσο και πολλά Μέσα Ενημέρωσης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αποκρύβανε την πραγματικότητα, υπονοώντας πως η περιπέτεια που περνάει η χώρα κάποια στιγμή, σε τέσσερα- πέντε χρόνια, θα τελειώσει και σιγά σιγά θα επιστρέψουμε εκεί που είμασταν. Αυτό ήταν ένα συστηματικό ψεύδος, στο οποίο συμμετείχαν εκόντες άκοντες, οι περισσότεροι παράγοντες της δημόσιας ζωής. Είτε με τη σιωπή, είτε με την άγνοια, είτε με την απόκρυψη της πραγματικότητας.
Όλα αυτά σε βάρος της κοινωνίας, που όφειλε να γνωρίζει τα πραγματικά δεδομένα. Ίσως η αλήθεια να δρούσε ευεργετικά στη δημόσια ζωή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και ούτε να υποτιμήσει τη δυναμική που θα μπορούσε να προσδώσει στις εξελίξεις η κοινωνία, κάτω από άλλες συνθήκες. Είτε για να μην φοβίσουμε τον κόσμο, είτε για να μην αμφισβητηθούν οι πολιτικές ηγεσίες, είτε για να μην αποκαλυφθεί η γύμνια και η ανικανότητα των κυβερνώντων, είτε για να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, η χώρα συνεχώς διολίσθαινε σε δυσχερέστερη θέση. Οι συνέπειες είναι πλέον γνωστές και περιγράφονται με μια λέξη. Αδιέξοδο! Βαθιά ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας, τεράστιες απώλειες ιδίως στα μεσαία εισοδήματα, παράλυση των δομών του κράτους, ανασφάλεια και αβεβαιότητα στους πολίτες και το χειρότερο απ' όλα, το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας να είναι εγγύτερα.
Κάθε λογικός άνθρωπος, με δεδομένη την κρισιμότητα των στιγμών θα περίμενε να επικρατήσει σύνεση και να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε η χώρα να υπερβεί τα εμπόδια που έχει εμπρός της. Αν δεν τελεσφορήσει θετικά η υπόθεση του κουρέματος του δημόσιου χρέους, το λεγόμενο PSI που είναι σε εξέλιξη, η χώρα χρεοκοπεί. Το ίδιο θα συμβεί αν δεν προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση. Τα χρονικά περιθώρια είναι δραματικά περιορισμένα και οι χειρισμοί που απαιτούνται δεν επιτρέπουν λάθη και όλα κρέμονται σε μια κλωστή.
Παρόλα αυτά η ζωή συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Περιφρονώντας την πραγματικότητα, τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη δυστυχία, συνεχίζουν να συμμετέχουν στα ίδια εξαχρειωμένα πολιτικά παιγνίδια. Η τυφλή λαγνεία για την εξουσία, συνεχίζει να καθοδηγεί τη σκέψη των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής. Τι και αν ο κόσμος τους απορρίπτει όλους πράσινους και μπλε, με συντριπτικά ποσοστά και τους τοποθετεί στον κάλαθο των αχρήστων; Τι και αν από τα παιγνίδια τους χρεοκοπήσει η χώρα; Δεν ιδρώνει το αφτί κανενός...
Όλα αυτά σε βάρος της κοινωνίας, που όφειλε να γνωρίζει τα πραγματικά δεδομένα. Ίσως η αλήθεια να δρούσε ευεργετικά στη δημόσια ζωή. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει και ούτε να υποτιμήσει τη δυναμική που θα μπορούσε να προσδώσει στις εξελίξεις η κοινωνία, κάτω από άλλες συνθήκες. Είτε για να μην φοβίσουμε τον κόσμο, είτε για να μην αμφισβητηθούν οι πολιτικές ηγεσίες, είτε για να μην αποκαλυφθεί η γύμνια και η ανικανότητα των κυβερνώντων, είτε για να κερδηθεί πολιτικός χρόνος, η χώρα συνεχώς διολίσθαινε σε δυσχερέστερη θέση. Οι συνέπειες είναι πλέον γνωστές και περιγράφονται με μια λέξη. Αδιέξοδο! Βαθιά ύφεση, δραματική αύξηση της ανεργίας, τεράστιες απώλειες ιδίως στα μεσαία εισοδήματα, παράλυση των δομών του κράτους, ανασφάλεια και αβεβαιότητα στους πολίτες και το χειρότερο απ' όλα, το ενδεχόμενο της χρεοκοπίας να είναι εγγύτερα.
Κάθε λογικός άνθρωπος, με δεδομένη την κρισιμότητα των στιγμών θα περίμενε να επικρατήσει σύνεση και να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε η χώρα να υπερβεί τα εμπόδια που έχει εμπρός της. Αν δεν τελεσφορήσει θετικά η υπόθεση του κουρέματος του δημόσιου χρέους, το λεγόμενο PSI που είναι σε εξέλιξη, η χώρα χρεοκοπεί. Το ίδιο θα συμβεί αν δεν προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση. Τα χρονικά περιθώρια είναι δραματικά περιορισμένα και οι χειρισμοί που απαιτούνται δεν επιτρέπουν λάθη και όλα κρέμονται σε μια κλωστή.
Παρόλα αυτά η ζωή συνεχίζεται σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Περιφρονώντας την πραγματικότητα, τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη δυστυχία, συνεχίζουν να συμμετέχουν στα ίδια εξαχρειωμένα πολιτικά παιγνίδια. Η τυφλή λαγνεία για την εξουσία, συνεχίζει να καθοδηγεί τη σκέψη των πρωταγωνιστών της πολιτικής ζωής. Τι και αν ο κόσμος τους απορρίπτει όλους πράσινους και μπλε, με συντριπτικά ποσοστά και τους τοποθετεί στον κάλαθο των αχρήστων; Τι και αν από τα παιγνίδια τους χρεοκοπήσει η χώρα; Δεν ιδρώνει το αφτί κανενός...
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Ισοτιμία
Αδιανόητο
Όντως, δεν ιδρώνει το αυτί κανενός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι'αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε άλλη δίοδο.
Ίσως η αλήθεια να δρούσε ευεργετικά στη δημόσια ζωή
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να υπάρχει η πιθανότητα κάτι να δράσει ευεργετικά θα πρέπει οι εμπλεκόμενοι να θέλουν να ευεργετηθούν. Οταν στην Ελλάδα οι εμπλεκόμενοι ακόμα και σήμερα που όλα είναι στο και τεταρτο κλέβουν, ψεύδονται και κάνουν ότι είναι δυνατόν για να καταστρέψουν και το κουφάρι αυτής της χώρας με έναν λαό να αντιδρά σαν ζόμπι δεν υπάρχει πιθανότητα η αλήθεια να βοηθούσε περισσότερο…
Πέραν τούτου στην Ελλάδα έχουμε μάθει ότι η αλήθεια είναι έννοια που μεταβάλλεται κατά το δοκούν και κατά το συμφέρον …..
Θα το ξαναπώ όπως πάντα το λέω αν δεν τιμωρηθούν παραδειγματικά οι πρωταίτιοι (οι εν ζωή) ούτως ώστε να ‘’φοβηθούν’’ οι μεταγενέστεροι ήδη ο μεγάλος λευκός καρχαρίας μας έχει τσιμπήσει με το ένα δοντάκι από τις δυο σιαγόνες. Πρωταίτιοι δεν είναι μόνο οι πολιτικοί , είναι και οι επιχειρηματίες σε όλους τους κλάδους και γενικότερα η τάξη των εχόντων και κατεχόντων που λειτουργούν σαν βδέλλες και ύαινες.
Το χειρότερο όμως ήταν ότι οι συνεργάτες όλων αυτών εμείς ο απλός λαός συμπεριλαμβανομένων των υπαλλήλων, ιδιωτικού, δημοσίου τομέα , και δημοσιογράφων (Δεν θα μιλήσω για άλλα επαγγέλματα γιατροί – έχω προσωπική άποψη- μηχανικοί , δικηγόροι) λειτουργήσαμε και ακόμα σαν τα ψάρια καθαριστές που περιμέναμε και ακόμα να φάμε τα αποφάγια για να επιβιώσουμε …..
Οι συνέπειες είναι πλέον γνωστές και περιγράφονται με μια λέξη. Αδιέξοδο
Οι συνέπειες ακόμα δεν είναι γνωστές ,διότι ναι μεν η λέξη αδιέξοδο μπορεί να περιγράφει θεωρητικά την κατάσταση αλλά όχι την πραγματικότητα. Ο άνθρωπος έχει την τάση (και καλώς) να επιβιώνει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και με οποιοδήτποε κόστος .Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να βλέπουμε την λέξη αλλά το αποτέλεσμα δεν το έχουμε δει ακόμα …. Στα λόγια ανεργία , ύφεση , χρεοκοπία είναι κακόηχες έννοιες και μαύρες εικόνες του παρελθόντος της χώρας μας ή κάποιου παρελθόντος που να μοιάζει, όμως η πραγματικότητα η οποία ακόμα δεν έχει έλθει στο όλο της το μεγαλείο θα είναι κατά παρασάγγας διαφορετική και πιο δραματική .
Πείνα : ο κόσμος ήδη πεινάει αλλά όχι στο μέγεθος που έρχεται
Ανεργία : μιλάμε για 1.000.000 άνεργους ήδη διότι τα στατιστικά στοιχεία τα οποία δίνονται δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Πως υπολογίζονται οι άνεργοι ; Βάση μόνο των καταστάσεων του ΟΑΕΔ …Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται μόνο κάποιοι μακροχρόνια (πιθανόν) αλλά κατά βάση άνεργοι, για ένα έτος. Αρα καμία εγκυρότητα στα στοιχεία.
Αν δεν τελεσφορήσει θετικά η υπόθεση του κουρέματος του δημόσιου χρέους, το λεγόμενο PSI που είναι σε εξέλιξη, η χώρα χρεοκοπεί. Το ίδιο θα συμβεί αν δεν προχωρήσει η νέα δανειακή σύμβαση.
Κούρεμα : μα τι θα κουρέψουμε εκτός από τον λαιμό μας ; είναι δυνατόν με τον τρόπο που λενε να κουρέψουν το χρέος να περιμένουμε να σωθούμε ; Όταν με απλά λόγια δεν κουρεύεται τίποτα από αυτά που χρωστάμε. Όταν το μόνο που θα κουρευτεί είναι ότι κατέχει το δημόσιο, ήτοι ασφαλιστικά ταμεία κ.α. ενώ ότι χρωστάμε από παλαιότερα ή και νέα δάνεια θα παραμείνει; Πόσο πολύ δουλευόμαστε ,πόσο μ@κ@κες είμαστε και πόσο θεωρούν ότι είμαστε ;
Δανειακή σύμβαση : Πως θα μας σώσει όταν θα υπάγεται στο Αγγλοσαξωνικό δίκαιο που εν ολίγοις σου λέει είτε πεθάνεις πολύ είτε λίγο εγώ θα στα πάρω. Κοινώς είτε χρεοκοπήσεις είτε όχι χρωστάς και άρα με τις εμπράγματες ασφάλειες μου χαρίζεις την Ελλάδα ; Αναρωτιέμαι υπήρχε άραγε στην Ελληνική ιστορία πιο αναίμακτα χαμένος πόλεμος και προδομένη πατρίδα;
Δεν ιδρώνει το αφτί κανενός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο όταν του κόψεις το αυτί με μαχαίρι θα καταλάβει την αξία της ακοής
Όταν του κόψεις με μπαλτά το χέρι που κλέβει και το διπλανό για να μη μάθει με το άλλο θα καταλάβει τι σημαίνει χρειάζομαι τα χέρια μου για να εργάζομαι….
Μόνο όταν τον αναγκάσεις να ζήσει με τον τρόπο που σου επιβάλλει χωρίς να σε ρωτάει θα κατανοήσει την αξία της ζωής.
Δεν θα αλλάξει τίποτα αν δεν τιμωρηθούν οι ένοχοι. Και οι ένοχοι έχουν ονοματεπώνυμο είναι Ελληνόφωνοι (όχι Ελληνες) και ζουν ανάμεσα μας.
Εμάς τους Έλληνες μόνο η πείνα -η απόλυτη πείνα - η ανέχεια και το μαστίγιο, δυστυχώς θα μας ξυπνήσει.
ΥΓ. Ας κλείσουμε αεροδρόμια , λιμάνια, δρόμους και σιδηροδρόμους ώστε να φάνε λίγο ’’ξύλο’’ όταν σε λίγες εβδομάδες θα σκάσει η φούσκα….Γιατί αλλιώς έχω την αίσθηση ότι αεροπλάνα, καράβια, βάρκες, αυτοκίνητα, τραίνα είναι ήδη ναυλωμένα για να φύγουν