Κωνσταντίνος Χολέβας
–Πολιτικός Επιστήμων
Όταν διάβασα την
είδηση ομολογώ ότι δεν εξεπλάγην.
Αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι παρουσιάζει
αποσπάσματα από την τηλεοπτική σειρά
του ελληνικού ΣΚΑΙ για το 1821 με στόχο
να αποδείξει ότι οι Έλληνες είναι
αλβανικής καταγωγής. Προφανώς οι γείτονες
αξιοποιούν τα ανιστόρητα στοιχεία του
διαστρεβλωτικού εκείνου ντοκυμανταίρ,
τα οποία ταύτιζαν τους Αρβανίτες με
τους Αλβανούς. Τα ολισθήματα των
«μεταμοντέρνων» Ελλήνων ιστορικών
αλείφουν βούτυρο στο ψωμί του Αλβανικού
εθνικισμού.
Άγνοια η και
διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η
καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι
δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των
μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν
Αλβανοί. Γίνεται σύγχυση με τους
Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες.
Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Και εξηγούμεθα:
Ο Μάρκος Μπότσαρης,
στη μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί,
ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι
Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση
φαίνεται και από την περίφημη φράση που
είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα : Ο
Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος
εκεί όπου κυματίζει η Βρετανική σημαία".
Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της
αρβανίτικης - όχι αλβανικής - και ρωμαίικης
απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα
μπορούσε να έχει αλβανική εθνική
συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται
μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης
- Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνητό
κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και
θρησκευτικών προπαγανδών. Κατά την
Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών.
Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας
διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία
τους. Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι
στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους
Έλληνες. Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν
Τούρκοι, εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί.
Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην
Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να
αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους, την
Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες,
αλλά στους Τουρκαλβανούς που
χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά
ως σφαγείς των Ελλήνων.
Οι Βυζαντινοί
πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην
Βαλκανική. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος
ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου.
Ο Γεώργιος Καστριώτης - Σκεντέρμπεης,
που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών
Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξο Ηπειρώτη
(15ο αιών). Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης
Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του
15ου αιώνος η λέξη "Αλβανός"
ερμηνεύεται " Έλληνες από την Ήπειρο
και την Πελοπόννησο" χωρίς να
αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή
τους. Η αλβανική συνείδηση είναι
οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως
αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων
των ενδιαφερομένων. Όταν η Ιταλία και
η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους
προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό
κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της
Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο
Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !
Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση..
Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες κ.α., προέρχεται από τη λέξη "Άρβανον", τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ;
Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση..
Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες κ.α., προέρχεται από τη λέξη "Άρβανον", τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ;
Κυριακάτικη Δημοκρατία
"Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο ειναι ενα ερωτημα αν και οπως θα γινουν ολα δεν εχει και μεγαλο νοημα να το ...παιδευσεις το ερωτημα.
Παντως ο Σκεντερμεης ητανε απο τους πρωτους που εζησαν την μετακινηση των αλβανων προς την ελλαδα πριν αρκετους αιωνες και επισης λεγεται,δεν γνωριζω..λεπτομερειες, οτι ο Αλη Πασσας ΠΡΩΤΟΣ ξεκινησε την εξεγερση κατα των οθωμανων οταν μπηκε στο στοχαστρο τους και θελησαν να τον εξοντωσουν αυτοι.Ειχε ετοιμο στρατευμα εμπειροπολεμο,τους "αρματωλους", και βρηκε και τους φυγαδες απο το οθωμανικο χατζαρι στο βουνο,τους "κλεφτες".Φυσικα βρηκε και αγγλους-γαλλους-αυστριακους-ρωσσους κλπ που ο καθενας τον στηριξε για ιδιον δικο του οφελος και τελικα φτιαχτηκε ενα ελληνικο κρατιδιο .Και οταν τα μυαλα της αστικης του ταξης πηραν φωτια τοτε το παγιδευσαν στην Μ.Ασια για "καθαρες λυσεις" με μετακινηση και πληθυσμων μεταξυ αυτων και των ΕΛΛΗΝΩΝ του Ποντου,που εδωσαν αλλο αερα σε αυτο το κρατιδιο του... τοτε. Και παει λεγοντας.
Αλβανοί, Αρβανίτες, Έλληνες
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα από τις σελίδες του βιβλίου αυτού επιτυγχάνεται μια αποκαλυπτική και διαχρονική καταγραφή των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Ο συγγραφέας στέκεται ιδιαίτερα στην περίοδο της αλβανοκρατίας και επιμένει με επιχειρήματα στη διάκριση Αλβανού και Αρβανίτη. Δεν αφήνει καμία εκδοχή ανεξερεύνητη. Διερευνά τον πολιτιστικό συγκριτισμό Ελλήνων και Αλβανών, εξηγεί το αντιαλβανικό μένος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, την αγάπη για τον αλβανόφωνο κόσμο του «οικουμενικού» Παπαδιαμάντη και την τέλεια προσέγγιση Ελλήνων και Αλβανών του Κώστα Κρυστάλη.
Έτος Έκδοσης:
1999
Έκδοση:
7η
ISBN:
960-08-0172-X
Εκδoτικός Οίκος:
Σιδέρης
____________________________
Συνιστώ το παραπάνω βιβλίο του φιλολόγου, ιστορικού και συγγραφέως Σαράντου Ι. Καργάκου
Ὅ Σφραντζὴς (γνήσιο - Chronicon Minus) ἀναφέρεται στὸ κάκιστον καὶ ἀφελέστατον τῶν Ἀλβανιτῶν Γένος.
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ ψευδο-Σφραντζὴς (Μελισσηνὸς-Μελισσουργὸς - Chronicon Maius)
ἀντικαθιστὰ τὴν λέξη τοῦ Σφραντζῆ ``ἀφελέστατον΄΄ σὲ ``ἀνωφελέστατον΄΄.
Noμίζω πὼς πρέπει νὰ εἴμαστε ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ πρὶν ἀρθρογραφήσουμε γιὰ ἱστορικὰ γεγονότα. Ἡ ἀνάλυση τοῦ κ. Χολέβα εἶναι πολιτική, καὶ μπορεῖ εὔκολα νὰ γίνει παρανόηση τοῦ γραπτοῦ του. Ὁ δὲ κ. Καργᾶκος, ποὺ ἀναφέρει παραπάνω ὁ Nativist, εἶναι περισσότερο λογοτέχνης, παρὰ ἱστορικός...
Ἱστορικὲς ἀνακρίβειες σὲ κείμενά μας γίνονται βούτυρο στὸ ψωμὶ τῶν μηδενιστῶν...θέλει προσοχή!
[12.1] Καὶ τὸν Μάϊον τοῦ αὐτοῦ ἔτους ἐχάλασε καὶ ὁ Τουραχάνης
τὸ Ἑξαμίλιον εἰς τὸν Μορέαν καὶ πολλοὺς τῶν Ἀλβανιτῶν ἐσκότωσεν.
[37.1] Τῷ αὐτῷ δὴ φθινοπώρῳ τοῦ ξβ-ου ἔτους δηλονότι τε-
λείως ἐπανέστησαν οἱ τοῦ Μορέως Ἀλβανῖται κατὰ τῶν δεσποτῶν καὶ
αὐθεντῶν αὐτῶν καὶ τόν, οὐκ οἶδα τί εἰπεῖν, Καντακουζηνὸν Μανουὴλ
δεσπότην τάχα πεποιήκασι.
[37.2] Τὸν δὲ Δεκέμβριον τοῦ αὐτοῦ χρόνου ἐλθόντος πάλιν τοῦ υἱοῦ
τοῦ Τουραχάνη μετὰ φωσάτου ὑπὲρ βοηθείας τῶν δεσποτῶν καὶ κακώσαν-
τος μικρὸν τοὺς Ἀλβανίτας καὶ τὸν αἰχμάλωτον αὐτοῦ ἀδελφὸν χάριτα
λαβὼν ἐπανέστρεψεν.
[39.1] Τὸν δὲ Ἰαννουάριον μῆνα τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ ὁ καλὸς
κἀγαθὸς Λουκάνης Νικηφόρος, ἢ μᾶλλον Μορεοφθόρος, καὶ τῶν πρώ-
των καὶ πιστῶν ἀρχόντων τοῦ δεσπότου κὺρ Δημητρίου λογιζόμενος, καί
τινες ἄλλοι Ἀλβανιτῶν καὶ Μοραϊτῶν, οὓς καὶ αὐτὸς πλέον τὸ εἰς κακίαν
ἐκείνων πρόχειρον ᾠκονόμησεν, ἔπεισαν τὸν δεσπότην κὺρ Θωμᾶν, ἵνα
καὶ κατὰ τοῦ ἀμηρᾶ καὶ κατὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὑτοῦ ἐπανάστασιν ποιήσῃ
καὶ φάγῃ τοὺς ὅρκους ὡς λάχανα, οὓς πρὸ ὀλίγου μετ' αὐτοὺς ἐποίησεν·
καὶ ταύτα, τοῦ ἄλλου ἀγαθοῦ ἀνδρὸς Ἀσάνη Ματθαίου πρὸ ὀλίγου ἀπελ-
θόντος καὶ ὄντος εἰς τὸν ἀμηρᾶν ἀποκρισιαρίου διὰ τὴν δουλείαν δῆθεν
τοῦ συνοικεσίου τῆς ἀνεψιᾶς αὐτοῦ.
[39.8] Ἔτι δὲ καὶ τὸ κάκιστον καὶ ἀφελέστατον γένος τῶν Ἀλβανιτῶν,
καιροῦ λαβόμενον τῆς ὑπολήψεως καὶ ἁρπακτικῆς αὐτῶν γνώμης ἁρμο-
δίου, τί οὐκ ἔπραξαν ᾒ τί οὐκ εἰργάσαντο κακόν; Ἀπιστοῦντες γὰρ δὶς
τοῦ σαββάτου, ἀπὸ τὸν ἕνα τῶν αὐθεντῶν εἰς τὸν ἄλλον ἀπήρχοντο· καὶ
κάστρα, ὡς ἡ ἐκείνων γλῶσσα, εἰς κεφαλατίκια ἀπῄτουν, εἰ δ' οὖν, εἰς
τὸν ἄλλον ἀπήρχοντο καὶ οἱ ἄλλοι πρὸς τὸν ἕτερον τῶν δεσποτῶν ὁμοίως.
Διὰ μέσου οὖν, εἴ τι ἆρα καὶ εὕρισκον τῶν ἀθλίων τάχα Ῥωμαίων, ἀλλὰ
δὴ καὶ τῶν Ἀλβανιτῶν καὶ συγγενῶν πολλάκις καὶ οἰκείων αὐτῶν, πάντα
διηρπάζοντο καὶ ἠφάνιζον. Ἐγένοντο δὲ τοιαῦτα καὶ τοσαῦτα, ὅτι τὶς
ἀξίως αὐτὰ θρηνήσειεν;
[43.3] Καθ' ὃν δὴ καιρὸν ἡμεῖς εἰς τὰ περὶ τὴν Ῥώμην καὶ αὐτὴν τὴν
Ῥώμην διετρίβομεν, καὶ ὁ τῶν ἀσεβῶν ἐξάρχων ἀμηρᾶς ἐλθὼν κατὰ τῆς
Ἀλβανιτίας καὶ διώξας τὸν αὐθέντην αὐτῆς τὸν Σκαντάρην καὶ αἰχμαλω-
τεύσας καὶ ἀφανίσας τὸν τόπον καὶ κτίσας κάστρον πλησίον τοῦ καθο-
λικοῦ κάστρου αὐτῆς Κρούας ὀνομαζομένου, πρὸς τὸ ἀντιμάχεσθαι αὐ-
τῷ, ἐπανέστρεψεν εἰς τὰ περὶ τὴν Κωνσταντινούπολιν.
[45.2] Καὶ τὸν Ἰαννουάριον τοῦ αὐτοῦ ἔτους καὶ ὁ τῆς Ἀλβανιτίας
αὐθέντης Σκαντάρης τέθνηκε φυσικῷ θανάτῳ· καὶ τὸ μὲν τοῦ τόπου καὶ
τῆς αὐθεντίας αὐτοῦ ἔλαβεν ἡ αὐθεντία τῶν Βενετιῶν, τὸ δὲ ὁ τῆς ἀδελ-
φῆς αὐτοῦ υἱός, Τοῦρκος ὢν καὶ εἰς τὸν ἀμηρᾶν καὶ σταλεὶς παρ' ἐκεί-
νου.
@ sterg
ΑπάντησηΔιαγραφήH ιστορία του Αλή Πασά είναι γνωστή. Θέλησε να αυτονομηθεί από την Πύλη, όπως και ο Πασβάνογλου του Βιδινίου, αλλά τελικά απέτυχε. Είχε καλά εκπαιδευμένους αξιωματικούς και πολλοί πρωταγωνιστές της Εθνεγερσίας του '21 είχαν υπηρετήσει και εκπαιδευτεί στην Αυλή του. Τίποτε άλλο δεν τον συνέδεε με την Επανάσταση του '21, η οποία κατά κανέναν τρόπο δεν μπορεί να θεωρηθεί συνέχεια της προσπάθειας για απόσχιση του Αλή Πασά.
>Αυτο ειναι ενα ερωτημα αν και οπως θα γινουν ολα δεν εχει και μεγαλο νοημα να το ...παιδευσεις το ερωτημα<
Συστηματική προσπάθεια καταβάλλεται από αλβανικούς κύκλους να θολώσουν το τοπίο, παρουσιάζοντας τους Αρβανίτες ως Αλβανούς, άρα ότι είμαστε μία φάρα, αφού βγάζουν τους επιφανέστερους των Ελλήνων Αρβανίτες, άρα, κατ' αυτούς, Αλβανούς. Στο βιβλίο που έδωσα παραπάνω, υπάρχουν γραμμένα όλα πολύ καθαρά και τεκμηριωμένα.
Η προσπάθεια των Αλβανών να αποδείξουν ότι είμαστε μία φάρα, πέφτει στο κενό εξ αιτίας των ιδίων, επειδή οι Έλληνες γνωρίζουν καλά, εδώ και 20 χρόνια, τι εστί Αλβανός λεχρίτης.
Θα μπορούσα να παραπέμψω σε ιστοσελίδες, αλλά καλύτερα να μην τις διαφημίζουμε.
Nativist
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι σιγουρο οτι οι αλβανοι καταγονται απο βορεια και ανατολικα της βουλγαριας και εμφανιστηκαν στην περιοχη μας πολυ μετα τους Σερβους(αυτο δεν αφορα τους βορειους-ξανθους-αλβανους).Εξισου ομως σιγουρο ειναι οτι αυτοι οι παραπανω μελαχρινουληδες-οχι οι ξανθοι-μπηκανε στην ελλαδα κατα κυματα απο τον σκερντεμπει και μετα.Το ερωτημα μου ειναι ποσοι απο τους κατοικους της ελλαδας ειναι απογονοι αυτων των μελαχρινουληδων και αν μισουνε η αγαπανε τον χωρο που λεγεται ΕΛΛΑΔΑ και που εν μερει τους αφομοιωσε γιατι αυτη η φαρα δεν αφομοιωνεται στην κακια και θηριωδια που κρυβει στο γεννετικο και φυλετικο της κωδικα.Και ποσοι Ελληνες απομακρυνθηκαν βαθμηδον απο αυτον τον χωρο λογω των κατσαπλιαδων αυτων.Τωρα,αν αυτοι λεγονται "αρβανιτες" η αλλως πως δεν θα το αναλυσω εδω απλα αν ειναι πλειοψηφια στην χωρα ας την χαιρονται οπως την καταντησαν,και που εισαι ακομα.Χωρα τους την θεωρουνε,λενε οτι αυτοι "επαναστατησαν",δεν ξερω πως επαναστατεις εναντιον ενος ημιθανους που ψυχοραγει-και αυτο ειναι το ιδιον ενος μπαμπεση πρωην ραγια χωρις ιχνος λεβεντιας.Αυτο που θα περιμενω καποιος εδω να με μορφωσει ειναι=Αν θεωρει τους αρβανιτες γραμμη κατευθειαν απο την Αρχαια Ελλαδα η εστω απο σποντα...Περιμενω με ...αγωνια τον σχολιαστη που θα με μορφωσει νη παραμορφωσει κατω απο το βαρος της ιστορικης και ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ του γνωσης.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
II2. Γένος δὲ τὸ {τῶν} Ἀλβανῶν μικτὸν ἦν ἔκ τε Πελασγῶν καὶ Ἀρκάδων καὶ Ἐπειῶν τῶν ἐξ Ἤλιδος ἐλθόντων, τελευταίων δὲ τῶν μετὰ {τὴν} Ἰλίου ἅλωσιν ἀφικομένων εἰς Ἰταλίαν Τρώων, οὓς ἦγεν Αἰνείας ὁ Ἀγχίσου καὶ Ἀφροδίτης. εἰκὸς δέ τι καὶ βαρβαρικὸν ἐκ τῶν προσοίκων ἢ παλαιῶν οἰκητόρων ὑπολιπὲς τῷ Ἑλληνικῷ συγκαταμιγῆναι. Ὄνομα δὲ κοινὸν οἱ σύμπαντες οὗτοι Λατῖνοι ἐκλήθησαν ἐπ´ ἀνδρὸς δυναστεύσαντος τῶν τόπων Λατίνου τὰς κατὰ {τὸ} ἔθνος ὀνομασίας ἀφαιρεθέντες.Δεν έχω άλλο να προσθέσω.
Βρειτε εδω τα παντα για την αλβανικη Προπαγανδα και ιστορια:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Albanian ultra nationalists and their outrageous propaganda exposed"
http://www.macedonians.com.au/forum/showthread.php/11852-Albanian-ultra-nationalists-and-their-outrageous-propaganda-exposed?
Στέργιε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι δεν πρέπει να μπερδεύεις το θέμα, εκτός κι αν δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να μάθεις. Για μένα, είναι καθαρά πολιτικό και όχι ιστορικό, γι αυτό δεν ανατρέχω σε παλιές ιστορίες, οι οποίες μου είναι, εν προκειμένω, άχρηστες.
Όπως λέει ο Χολέβας, «Προφανώς οι γείτονες αξιοποιούν τα ανιστόρητα στοιχεία του διαστρεβλωτικού εκείνου ντοκυμανταίρ, τα οποία ταύτιζαν τους Αρβανίτες με τους Αλβανούς». Η επιχειρούμενη ταύτιση των αρβανιτοφώνων ΕΛΛΗΝΩΝ (Μπότσαρης, Μιαούλης, Μπουμπουλίνα κ.λπ.) με τους Αλβανούς γίνεται εκ του πονηρού, προτού αρχίσουν οι βόρειοι γείτονές μας τις εδαφικές διεκδικήσεις, αφού «κι αυτοί απελευθέρωσαν την Ελλάδα». Διότι εκεί το πάνε. Μέχρι τώρα έχουν μόνο περιουσιακές διεκδικήσεις («Τσάμηδες»). Οσωνούπω βλέπω να έχουν και εδαφικές, αντί η Ελλάδα να διεκδικεί την υπό αλβανική κατοχή Β. Ήπειρο.
Εκμεταλλευόμενοι την άθλια ελληνική πολιτική, η οποία επέτρεψε από το 1990 και μετά να εγκατασταθούν στην χώρα μας περί τα 2 εκατ. Αλβανών και το γεγονός ότι τώρα η Ελλάδα είναι σε κατάσταση διάλυσης, εφαρμόζουν το «δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται». Αυτό είναι που απασχολεί εμένα.
Nativist 24 Ιανουαρίου 2012 9:53 π.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια οσα γραφεις εδω συμφωνω και επικυρωνω και θελει προσοχη το θεμα διοτι καποιοι καραδοκουνε χρησιμοποιωντας ο,τι τους βολευει και για λογους καθαρα πρακτικους-κλεφτρονικους (πως σου φαινεται η ...λεξη??)
Αλλα μεταξυ μας καλο ειναι να βαζωμε αναμεσα στα "πρακτικα" θεματα και λιγο πλοηγηση με ...εξαντα που ειναι το μονο που κοιταει τις Σταθερες και Αναλλοιωτες συντεταγμενες.
Δημοκριτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα εχω υπ'οψιν μου αυτα που μετεφερες.Δεν ειμαι αφελης.Ο,τι και να λεει καποιος υπαρχουν οπως εγραψα και στον Nativist πολλα "πρακτικα" θεματα που προηγουνται αλλα μεσα μας θα πρεπει παντα να κραταμε καποιες αληθειες για ιδιαν ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ χρηση.
"κλεφτρονικους", ναι, σωστός ο νεολογισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφή>Αλλα μεταξυ μας καλο ειναι να βαζωμε αναμεσα στα "πρακτικα" θεματα και λιγο πλοηγηση με ...εξαντα που ειναι το μονο που κοιταει τις Σταθερες και Αναλλοιωτες συντεταγμενες.<
Δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς θέλεις να μάθεις/ξεκαθαρίσεις. Οι Αλβανοί ουδέποτε βοήθησαν στον Αγώνα κατά των Οθομανών. Αντιθέτως, πάντα ήταν σύμμαχοι. Το ίδιο έκαναν και με τους Ιταλούς. Ενώ ουσιαστικά ήσαν υπό ιταλική κατοχή από το 1939, ακολούθησαν σαν κολλητήρια τους Ιταλούς κατά της Ελλάδος το 1940.
Διάβασε το βιβλίο που σου συνιστώ, έστω κι αν κάποιος βρέθηκε να βγάλει τον Καργάκο φιλόλογο, στερώντας του την ειδικότητα του ιστορικού, την οποία του αναγνωρίζουν τόσοι άλλοι.
@Antonis
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου μη συγχέεις τους "Αλβανούς" της αντιζήλου της Ρώμης και θρησκευτικού κέντρου των Λατίνων (την οποία κατέστρεψαν αργότερα οι Ρωμαίοι) Alba Longa, στην οποία αναφέρεται ο Διον. Αλικαρνασσεύς, γνωστός γραικύλος που προσπάθησε στο καταγέλαστο "σύγγραμμά" του να "καλοπιάσει" τους Ρωμαίους και να αποδείξει ότι οι Έλληνες ήσαν πρόγονοι όλων των ιταλικών φύλων, με τους σημερινούς Σκιπετάρους.
Αναρτώ μια γνωστή φράση που οι περισσότεροι δεν το ξέρουν «..Φαντάστηκα έναν Ελληνισμό μεγάλο,έμορφο,με την δημοτική του γλώσσα,έναν Ελληνισμό,πού περιλαβαίνει μέσα του καί την αλβανική ψυχή καί γλώσσα,τη συγγενική του»:
ΑπάντησηΔιαγραφήΊων Δραγούμης («Ο Ελληνισμός μου καί οί Έλληνες»).Σου συνιστώ να διαβάσεις το έργο του Θωμόπουλου "Πελασγικα" που σίγουρα θα βρεις απαντήσεις για το θέμα.
Από το «Λεξικό Εθνών- Εθνοτήτων-Λαών» του Γιόζεφ Βολφ, παραθέτουμε τα παρακάτω:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Αρβανίτες ή Αλβανοί: Λαός που διαμορφώθηκε στο χώρο της σημερινής Αλβανίας τους πρώτους μ.Χ. αιώνες. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (πέθανε το 160-168 μ.Χ.) αναφέρει μια φυλή στην Ιλλυρία με το όνομα Άλβανες, που ζούσε στο χώρο μεταξύ Δυρραχίου και Δίβρης. Είναι φανερό ότι πρόκειται για ένωση πατριών που συγκροτήθηκε για αυτοάμυνα. Αυτή η ένωση ενισχύεται πολύ την εποχή των μεγάλων βαρβαρικών επιδρομών του 4ου-7ου μ.Χ. αιώνα. Τότε, στην περιοχή θα εισβάλουν σλαβικά φύλα που θα καταστρέψουν τις πόλεις. Μεγάλο μέρος των κατοίκων αυτών των πόλεων καταφεύγει στα βουνά και πυκνώνει τις γραμμές των Αλβανών, οι οποίοι φυσικά αντιστέκονται και αποκρούουν τους Σλάβους. Στις αρχικές ιλλυρικές πατριές, που συγκρότησαν τους Αλβανούς ή Αρβανίτες, προστέθηκαν τώρα και στοιχεία των παραλίων, ελληνικά, ρωμαϊκά κ.λπ. Οι Αλβανοί ή Αρβανίτες ενισχύονται ακόμα περισσότερο στην περίοδο της βουλγαρικής επέκτασης. Είναι καθαρά ποιμενικές πατριές, που κρατούν το όπλο στο χέρι. Οι Βυζαντινοί θα τους χρησιμοποιήσουν ως κλεισουράρηδες, φύλακες στα ορεινά μέρη. Θα ξεχωρίσουν τρεις διαφορετικές ομάδες: Οι Γκέγκηδες, οι Τσάμηδες και οι Τόσκηδες, με μια μικρότερη υποδιαίρεση, τους Λιάπηδες. Δε συγκρότησαν έθνος, παρόλο που είχαν βρεθεί από νωρίς μπροστά σε κοινό εχθρό. Στα χρόνια της Φραγκοκρατίας, οι αρβανίτικες πατριές χρησιμοποιούνται ως στρατός στα φεουδαρχικά κρατίδια που συγκροτήθηκαν στον ελλαδικό χώρο. Τον 14ο αιώνα οι ένοπλοι αυτοί Αρβανίτες που είχαν εγκατασταθεί σʼ όλη την οροσειρά της Πίνδου εξεγείρονται, ανατρέπουν την εξουσία στην Ήπειρο και δημιουργούν τρία κρατίδια: των Μπουαίων με κέντρο το Αγγελόκαστρο, των Λιοσαίων με κέντρο την Άρτα και του Κάρολου Τόπια, που καταλάμβανε τη Β. Ήπειρο και μέρος της Αλβανίας Με τη διάλυση αυτών των κρατιδίων οι πολεμικές πατριές των Αρβανιτών σκορπούν ως μισθοφόροι σε διάφορα μέρη της Ελλάδας: στην Αττική και Βοιωτία ως μισθοφόροι των Ατσαγιόλι και στην Πελοπόννησο ως μισθοφόροι των Παλαιολόγων. Οι Τούρκοι θα τους βρουν απλωμένους σʼ όλη την Ελλάδα...... συνεχιζεται
συνέχεια......Οι Τούρκοι θα εξισλαμίσουν το βασικό όγκο των αρβανίτικων φατριών, που κατοικούσαν πέρα από τα όρια της σημερινής Ελλάδας και θα τους χρησιμοποιήσουν ως στήριγμα της εξουσίας τους. Οι Αρβανίτες που βρέθηκαν σκορπισμένοι, ως μισθοφόροι θα μείνουν κατά το πλείστο χριστιανοί και γιʼ αυτό θα πολεμούν τους Τούρκους. Αυτοί οι Αρβανίτες θα συγχωνευτούν τελικά με το Νεοελληνικό έθνος. Αντίθετα, οι εξισλαμισμένοι θα συγκροτήσουν το έθνος των Αλβανών, που ζει στην Αλβανία. Οι Αλβανοί όμως ονομάζουν τον εαυτό τους Σκιπετάρ. Ως μισθοφόροι, οι Αρβανίτες βρίσκονται σκορπισμένοι στα πέρατα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι χριστιανοί Αρβανίτες θα είναι οι βασικοί μισθοφόροι της Βενετίας και θα δράσουν σʼ όλη τη διάρκεια των τουρκοβενετικών πολέμων. Μεγάλος αριθμός Αρβανιτών μισθοφόρων θα εγκατασταθούν στο βασίλειο της Νεάπολης, όπου θα παραμείνουν Και μετά την κατάλυση. Απόγονοί τους ζουν σήμερα σκορπισμένοι στη Ν. Ιταλία. Μεγάλος όγκος Αρβανιτών θα κατέβει στον ελλαδικό χώρο και ιδιαίτερα στην Πελοπόννησο το 1770, την εποχή των Ορλωφικών. Για μια περίοδο θα κυριαρχήσουν στην Πελοπόννησο, ενώ θα εξαναγκάσουν σε φυγή το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Πελοποννήσου. Έγιναν πραγματική συμφορά. Οι ίδιοι οι Τούρκοι θα τους καταδιώξουν. Σε συνεργασία με τις κλέφτικες ομάδες της Πελοποννήσου οι Τούρκοι θα τους εξοντώσουν. Μαζί με τις ένοπλες πατριές είχαν κατέβει στην Πελοπόννησο και πολλοί ποιμένες. Με το διωγμό, οι περισσότεροι θα φύγουν για να εγκατασταθούν στα νησιά (Κυκλάδες, Σάμο κ.λπ.), ενώ ένα μεγάλο μέρος θα επιστρέψει στην Αλβανία, μετά από περίπου 10 χρόνια παραμονής στην Πελοπόννησο. Αρβανίτες θα εγκατασταθούν σε όλα τα μέρη της Ελλάδας, τόσο ως μισθοφόροι των Βενετών, όσο και ως μισθοφόροι των Τούρκων. Οι χριστιανοί Αρβανίτες, που εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο πριν από την Τουρκοκρατία, θα πολεμήσουν τους Τούρκους και στη συνέχεια, μέσα από κοινούς με τον ελληνικό πληθυσμό αγώνες κατά των Τούρκων, θα συγχωνευτούν με τους Έλληνες. Οι Αρβανίτες θα αφομοιωθούν από το νεοελληνικό έθνος. Η γλώσσα των Αρβανιτών γενικά ήταν φτωχή και οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να χρησιμοποιούν πολλές ελληνικές λέξεις. Σιγά σιγά η γλώσσα τους χάνεται. Η αρβανίτικη γλώσσα δε χάθηκε εντελώς μόνο στις περιοχές, όπου οι Αρβανίτες έμειναν ως αποκλειστική-κλειστή κοινωνία(Αττική και Βοιωτία και κατά κάποιο τρόπο η Κορινθία). Όταν η κλειστή κοινωνία τους θα σπάσει (από τα μέσα του 18ου αιώνα και έπειτα) η αρβανίτικη γλώσσα θα αρχίσει να υποχωρεί. Εξακολουθεί να αντιστέκεται όμως, στα ορεινά χωριά της Βοιωτίας-Αττικής.»
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρώτη γνωστή κάθοδος των Αλβανών άρχισε το 1354 μ.Χ. Ο Ιωάννης Καντακουζηνός γράφει ότι μετά από κάποια φυσική καταστροφή (ξηρασία) που συνέβη στις αλβανικές περιοχές, κατέβηκαν προς τα κάτω (προς τις νοτιότερες περιοχές, τα «αφύλαρχα γένη των Αλβανών με τις οικογένειες τους…»
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Αρβανίτες στην καταγωγή τους ήταν Αλβανοί που εξελληνίστηκαν και ήρθαν σε επιμιξία με τους Έλληνες, είτε αυτό αρέσει σε μερικούς είτε ΌΧΙ.
Ο Άγγελος Έμμος, Βενετός κυβερνήτης της Πελοποννήσου κατά τα έτη 1703-1706, χαρακτηρίζει τους Αρβανίτες: «γένος άθλιον, περιορισθέν μετά των οικογενειών αυτών εις τα κρησφύγετα των όρεων, εν πενιχραίς καλύβαις, αποζών εκ των προιόντων των ποιμνίων, ων αυτοί σχεδόν αποκλειστικώς εισίν οι επιμεληταί.» Ο δε διάδοχος του Φραγκίσκος Γριμάνης (1706-1709), επιεικέστερος, αυτά λέει για την Πελοπόννησο γενικά αλλά και για τους Αρβανίτες ειδικότερα προς τη Γερουσία του: «Η Πελοπόννησος κατοικείται υπό Ελλήνων και Αλβανών, τούτων οι Έλληνες, πολυπληθέστεροι, οικούσι τας πόλεις και καταγίνονται εις το εμπόριον και τη ναυτιλίαν, οι δε Αλβανοί οίτινες τοσούτον έχουσι συγχωνευθή μετά των Ελλήνων, ώστε δεν θεωρούνται αποτελούντες ίδιαν φυλήν αλλ’απλώς διάφοροι τάξιν, είσιν ολιγώτερον εύποροι και πεπολιτισμένοι, διάγοντες βίον πλάνητα και νομαδικόν και διαιτώμενοι το μεν θέρος εις τα όρη της Αρκαδίας, τον δε χειμώνα εις την Ηλίδα και την Αργολίδα και τα παράλια του Φαναρίου (Ερμιονίδα,Τροιζήνα και Επιδαυρίαν).»
Ευφυώς λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Παπαρρήγοπουλος, ο επονομάζομενος και εθνικός ιστορικός συγγραφέας, αντιπαρέρχεται τις αλληλοσυγκρουόμενες απόψεις γύρω από το θέμα των Αρβανιτών και της καταγωγής τους και λέει ξεκάθαρα τη γνώμη του. Αναφερόμενος λόγου χάρη στη καταγωγή των Σουλιωτών τονίζει: «Ήταν κράμα Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αλβανών και εις των επιφανεστέρων γόνων του συνοικεσίου των δυο φυλών του από της 14ης εκατονταετηρίδος αρξαμένου μέχρι της σήμερον. Η Αλβανική εκράτυνε το μάχιμον της ελληνικής πνεύμα, η δε Ελληνική ενεφύσησεν εις την Αλβανικήν, τα ευγενέστερα αισθήματα της φιλομαθείας και της ευνομίας. Τα δύο κάλλιστα προϊόντα του συνδυασμού τούτου υπήρξαν οι Σουλιώται επί της Στερεάς, οι Υδραίοι και οι Σπετσιώται κατά θάλασσαν.» (Κωνστ. Παπαρρηγόπουλος, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», έκδ. 7η μετά προσθηκών, σημειώσεων και βελτιώσεων υπό Νίκου Α. Βέη, εκδόσεις «Σεφερλής», Αθήναι 1955, Τόμος Ε΄ σελ. 441)
Ο αυτοκράτορας Μανουήλ Παλαιολόγος, στον επιτάφιο προς τον αυτάδελφό του Θεόδωρο Παλαιολόγο, μας δίνει αξιοπρόσεκτες πληροφορίες για την μετοίκηση χιλιάδων Αλβανών στην Πελοπόννησο, τους οποίους αποκαλεί ‘Ιλλυριούς’, μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους και τα ζώα τους όπως χαρακτηρηστικά λέει: «Αλλά και Ιλλυριοί, περίπου μία μυριάδα, αθρόοι μετοίκησαν με τα παιδιά και τις γυναίκες και τα ζώα τους…» (Λάμπρου: «Παλαιολόγεια και Πελοποννησιακά», τ. Β, σ. 41–42)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον σατυρικό διάλογο ‘Ταξίδι στον Άδη’ (Επιδημία Μάζαρι εν Άδου) του βυζαντινού Μάξιμου Μάζαρι, ο συγγραφέας περιγράφει τις επτά γλωσσικές–πολιτισμικές κοινότητες που κατοικούν από κοινού (οικεί αναμίξ γένη) το 1415 στην Πελοπόννησο: Λακεδαίμονες (Μανιάτες), Ιταλοί, Πελοποννήσιοι (Μοραΐτες), Σθλαβίνοι, (Σλάβοι) Ιλλυριοί (Αρβανίτες), Αιγύπτιοι (Τσιγγάνοι) και Ιουδαίοι (Εβραίοι). (D. Α. Zakythinos, Le Despotat grec de Morée, II Athènes 1953, σελ. 1.)
Ο Φραντζής γράφει: «Τω αυτώ δε φθινοπώρω του s&ηβ έτους (6962 ήτοι 1454 μ.Χ.) δηλονότι επανεστάτησαν οι της Πελοποννήσου Αλβανίται κατά των Δεσποτών και των Αυθεντών αυτών». Ο Κριτόβουλος γράφει: «Οι γαρ της Πελοποννήσου Δεσπόται, της Βυζαντίδος αλούσης, ευθύς νεωτερισάντων των εν Πελοποννήσω Ιλλυριών και επαναστάντων αυτοίς…» (Κριτοβούλου, Ιστορία των πράξεων του Μωάμεθ, Β’-Γ’, 1)
Η αύξηση της μεγάλης ιδιοκτησίας, οι ενδοβυζαντινές συγκρούσεις και οι καταστροφικές επιδρομές των Αλβανών και των Καταλανών κάνουν το Marino Sanudo Torcello (1325) να περιγράφει την κατάσταση ως αξιοθρήνητη σε μία Θεσσαλία ερημωμένη και κατεστραμμένη: “Deusmisit hanc pestem patriae Blachiae supradictae, quia ipsa miserat quodam genus, Albanensium gentisnomine, in tanta quantitate numerosa: quae gens omnia quae errant extra castra penitusdestruxerunt”
Albanensium λοιπόν.
Οι Καταλάνοι και οι Φράγκοι, που υποδέχτηκαν τότε στα εδάφη της κεντρικής Ελλάδος τους Αρβανίτες, δεν τους καταγράφουν ως «δίγλωσσους Έλληνες», αλλά ως «Αρβανίτες» (για την ακρίβεια ως «Αλβανούς»), στα «κατάστιχα» δε των απογραφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που συντάχτηκαν το 1460 μ.Χ., αλλά και μέχρι τον 16ο αιώνα, οι κάτοικοι π.χ. της ανατολικής Λοκρίδας, αναφέρονται ως «Αρναούτ». Ειδικά δε για το χωριό Μαρτίνο, ο συντάκτης του βιβλίου «Η στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι», που πέρασε απ΄ την περιοχή το 1856, αναφέρει, ότι οι γυναίκες του χωριού, που συνάντησε στο «παλιο-πούσ», μαζί με τα άλλα μέλη του αποσπάσματος στο οποίο συμμετείχε, 400 χρόνια μετά την κάθοδο των υποτιθέμενων «δίγλωσσων-Ελλήνων», δεν ήξεραν τη λέξη «νερό» και ότι για να συνεννοηθούν τελικά μαζί τους,
ΑπάντησηΔιαγραφήχρησιμοποίησαν…μεταφραστή. Ο ίδιος δε μας λέγει, ότι το Μαρτίνο έχασε την έδρα του Δήμου Λαρύμνης από τον Προσκυνά, γιατί οι κάτοικοί του δεν ήξεραν καθόλου ελληνικά! Μόλις δε πρόσφατα, στη δεκαετία του ‘70, στο Λούτσι, του οποίου οι κάτοικοι κατάγονται από το Μαρτίνο, πέθανε η τελευταία γυναίκα, που δεν ήξερε καθόλου ελληνικά. Επομένως;
Τί ήταν το Άρβανό ή Άρβανα; Άρβανα ονομαζόταν περιοχές που κατοικούνταν από Αλβανούς και αλβανόφωνους πληθυσμούς. Υπήρχαν τα Άρβανα στην κεντρική Αλβανία, υπήρχαν τα Άρβανα στην περιοχή μετά την αριστερή όχθη του ποταμού Vjosë (Αωού) και νότια της Αυλώνας, μέχρι τα βόρεια και δυτικά του Δελβίνου, η σημερινή δηλαδή Labëria (άρα μάλλον σιγά-σιγά το Arbëria έγινε Labëria) ή Λιαπουριά στα ελληνικά. Την Λιαπουριά ο Παναγιώτης Αραβαντινός την αναφέρει στο έργο του ‘Χρονογραφία της Ηπείρου’ ως ‘Άρβανον’ και ‘Άρμπρι’, ενώ ο Ψαλίδας την ονομάζει ‘Άρβανον’ και ‘Άρμπηρι’. Υπήρχε όμως και το Πριγκηπάτο των Άρμπερ (Principata e Arbërit) στα βόρεια της Αλβανίας, με πρωτεύουσα την Nderfandina (κατά πάσα πιθανότητα ήταν άλλο όνομα της πόλης Κρούγια/Krujë), υπήρχαν τα Άρβανα Μαζαρακαίων στην Τσαμουριά (Θεσπρωτία), εξ’ ου και το τσάμικο χωριό Mazrrek (Μαζαράκι), κ.τλ.
Η Γεωγραφία νεωτερική είναι έργο των Δανιήλ Φιλιππίδη και Γρηγόριου Κωνσταντά, γραμμένο στη δημοτική, που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1791. Είναι περιηγητικό έργο που επικεντρώνεται σε κοινωνικά και ιστορικά θέματα των περιοχών που περιγράφονται, και κατακρίνει την κοινωνική ανισότητα. Θεωρείται από τα πιο σημαντικά έργα του Νεοελληνικού Διαφωτισμού. Στις σελίδες 246-248 διαβάζουμε… για μια ευρύτατη αρχαία Μακεδονία που περιελάμβανε στα εδάφη της και την «Αρβανιτιά» (Αλβανία) και συνόρευε στο βορρά με Δαλματία και Βοσνία (μάλλον υπονοούσαν την ρωμαϊκή Επαρχία Μακεδονίας) της οποίας οι πρώτοι (αρχαίοι) κάτοικοι «ήταν εκείνοι που ήταν και της Ελλάδος», των οποίων η θρησκεία «ήταν αυτή με τα λοιπά έθνη της Ελλάδος» και «είχε κάθε άδικο λοιπόν ο Δημοσθένης να λέγη τους Μακεδόνας βαρβάρους. Μάλιστα τότε αυτό το επώνυμο άρμοζε περισσότερο εις τους Αθηναίους παρά εις τους Μακεδόνας.»
Διάβασα το σχόλιο σας, αλλά δεν γράφεται τίποτα για την φυλετική καταγωγή των Αλβανών. Μόνο αναφέρετε ότι «Αρβανίτες ή Αλβανοί: Λαός που διαμορφώθηκε στο χώρο της σημερινής Αλβανίας τους πρώτους μ.Χ. αιώνες. Ο Κλαύδιος Πτολεμαίος (πέθανε το 160-168 μ.Χ.) αναφέρει μια φυλή στην Ιλλυρία με το όνομα Άλβανες, που ζούσε στο χώρο μεταξύ Δυρραχίου και Δίβρης.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην περιοχή όμως που αναφέρετε ζούσαν ΜΌΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΙΛΛΥΡΟΙ. Τι θα πει .......διαμορφώθηκε!!!!!!! Ακούσατε ποτέ λαό να διαμορφώνεται;;;;;;; Από κάποιους λαούς πρέπει να προήλθε!!!!Και στην περιοχή που αναφέρετε επαναλαμβάνω, ζούσαν ΜΌΝΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΙΛΛΥΡΟΙ.
Εγώ νομίζω ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΤΟΣΚΗΔΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ.
Ξέρουμε για παράδειγμα πως προήλθε-ή κατά την έκφραση σας διαμορφώθηκε-το γειτονικό έθνος των Τούρκων. Με την πολυγαμία, αφού κάθε μουσουλμάνος μπορούσε να παίρνει πολλές χριστιανές και βέβαια με τον εξισλαμισμό των τοπικών πληθυσμών. Αποτέλεσμα είναι ότι ο λαός που προέκυψε, φυλετικά ομοιάζει περισσότερο με τους αρχαίους πληθυσμούς της Μικράς Ασίας, παρά με τους εισβολείς. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους αλεβίτες, που ειναι ξεκάθαρα τοπικός πληθυσμός αλλά και για τους σουνίτες. Για τους Αλβανούς τι πληροφορίες έχετε;;;; Από ποίο λαό προήλθαν-ή κατά την έκφραση σας διαμορφώθηκαν;;; Διότι στην περιοχή που αναφέρετε, από τα πανάρχαια χρόνια ζούσαν μόνο δύο λαοί: Έλληνες στο νότο και Ιλλυριοί βορειότερα.
ΔιαγραφήΌσο αναφορά την ταύτιση των Τόσκηδων και ιδιαίτερα των τσάμηδων με τους εχθρούς της Ελλάδος, η απάντηση είναι απλούστατη: Είναι γενίτσαροι.
Διαγραφήτελικά πάει ο αρθρογράφος να ανασκευάσει τις κακοήθειες(;) του ΣΚΑΙ και τα κάνει χειρότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκιπετάρ, χώρα των Αετών, και μάλιστα των δικέφαλων. Ρωμέικων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύο αετοί που προσπάθησαν αλλά τελικά δεν τα κατάφεραν να σώσουν το τομάρι τους. 15ος αιώνας.
[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d9/Palaiologos-Dynasty-Eagle.svg/150px-Palaiologos-Dynasty-Eagle.svg.png[/img]
[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c6/Coa_Kastrioti_Family.svg/184px-Coa_Kastrioti_Family.svg.png[/img]
Ένας που τα κατάφερε:
[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c7/Flag_of_the_Greek_Orthodox_Church.svg/120px-Flag_of_the_Greek_Orthodox_Church.svg.png[/img]
Απορώ γιατί κάποιοι αποποιήθηκαν το Ρωμαϊκό παρελθόν τους πετώντας στον κουβά μερικές χιλιάδες χρόνια ιστορίας προς μεγάλη τέρψη των σφετεριστών..
Ένας ωραίος σφετεριστής είχε μάλιστα υιοθετήσει όχι τον απλό Ρωμαϊκό αετό που βλέπουμε στα γερμανικά ευρώ αλλά τον δικέφαλο.
ΚΟΥΪΖ: ποιός είναι?
[img]https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Imperial_Coat_of_Arms_of_the_Empire_of_Austria_%281815%29.svg/97px-Imperial_Coat_of_Arms_of_the_Empire_of_Austria_%281815%29.svg.png[/img]
Υ.Γ δεν έχω ιδέα αν οι εικόνες θα φανούν.
Την πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση στο θέμα μας νομίζω ότι δίνει ο Α.Λαζάρου (Εθνολογικά και Πολιτισμικά Αρβανιτών, περιοδικό Ελλοπία, τχ 50,51,52 Ιούνιος-Αύγουστος 2000)καθώς και ο Κ.Η.Μπίρης "Η Αρβανιτιά της Ελλάδος". Ο Α.Λαζάρου στο έργο του "Ελληνισμός και Λαοί Νοτιοανατολικής Ευρώπης" περιγράφει πλήρως το θέμα των Αρβανιτών καθώς και των Βλάχων, διότι και οι δύο έχουν υποστεί τρομερές αλλοιώσεις από ξένους αλλά και Έλληνες ιστορικούς και ψευτο-ιστορικούς που άλλοι εντάσσονται με το ρεύμα του πανιλλυρισμού άλλοι με το ρεύμα του πανσλαυισμού και πάει λέγοντας. Εδώ ο αρθρογράφος πρέπει να κάνει καλύτερη έρευνα γιατί έτσι θολώνει περισσότερο τα νερά σε μία εποχή που η ιστορία μας βάλλεται από διάφορους σύγχρονους ψευτο-ιστορικούς που εξυπηρετούν άλλους σκοπούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή