Η μεταπολιτευτική «παράγκα» των μπετατζήδων, μεσαζόντων, εκδοτών και καναλαρχών, με πρόθυμους μπιστικούς την κρεμ ντε λα κρεμ της ανακυκλωμένης αριστεράντζας και πολιτικούς συνωστιζόμενους στους προθαλάμους τους, δημιούργησε κι έναν επικοινωνιακό δεινόσαυρο. Έναν βραχίονα προπαγάνδας, χειραγώγησης, εκβιασμών και, καμιά φορά, ενημέρωσης. Δεκάδες μικρά και μεγάλα κανάλια, ραδιοφωνικοί σταθμοί, ων ουκ έστι αριθμός, εφημερίδες, πολιτικές και αθλητικές, περιοδικά κάθε είδους, πλημμύρισαν τις συχνότητες και τα περίπτερα.
Στην συντριπτική πλειοψηφία τους επί χρόνια παθητικά, με τραπεζικούς δανεισμούς οι οποίοι προκαλούν ζάλη, αν συγκρίνεις το ύψος τους με τις πραγματικές αξίες των επιχειρήσεων. Δάνεια που δόθηκαν με αμφίβολα τραπεζικά κριτήρια.
Το πώς επιβίωναν είναι ευεξήγητο κι απλό. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι προφανές πως μάλλον ξεπλενόταν χρήμα. Στις περισσότερες όμως, στο σύνολο της μπίζνας των εμφανών ή αφανών αφεντικών, το πράγμα ήταν κερδοφόρο. Γιατί τα συγκεκριμένα ΜΜΕ με την παθητική ή ίσα βάρκα ίσα νερά οικονομική απόδοση τους, ήταν το μέσο για να εξασφαλίζονται οι πραγματικές δουλειές, που πάντα είχαν έναν και μόνον πελάτη. Το κράτος. Εσάς, εμάς όλους.
Η πολιτική τάξη στο ξεκίνημα της ιδιωτικής τηλεόρασης και ραδιοφωνίας έπεσε στην ίδια την κουτοπόνηρη παγίδα που έστησε. Άφησε τους σταθμούς σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας, πιστεύοντας η εκάστοτε κυβέρνηση ότι έτσι θα μπορεί να έχει τους επιχειρηματίες πάντοτε με την δαμόκλειο σπάθη της άδειας να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους. Δεν είδαν μακριά, δεν υπολόγισαν την γιγάντωση της κοινωνικής και πολιτικής επιρροής των καναλιών. Τα αφεντικά τους απέκτησαν ένα θανατηφόρο δημόσιο όπλο, που μπορούσε να δολοφονεί προσωπικότητες, να γελοιoποιεί σοβαρούς ανθρώπους και να αναδεικνύει πρόθυμους κι αδίστακτους φελλούς. Αρκούσαν μερικές προσκλήσεις σε παράθυρα και στρογγυλά τραπέζια σε ώρες υψηλής τηλεθέασης κι έβλεπες σύντομα, κυριολεκτικά από το πουθενά, να μοστράρονται στην πρώτη γραμμή των δημοσκοπήσεων και των ψηφοδελτίων τενεκέδες ξεγάνωτοι, με βρώμικο μάτι κι εύκαμπτη μέση. Αυτοί που αργότερα στην Βουλή και στο Υπουργικό Συμβούλιο, με προθυμία θα περνούσαν τις γραμμές, θα υπέγραφαν τις κατάλληλες προαποφασισμένες συμβάσεις και θα κάλυπταν ανεπιθύμητες αποκαλύψεις. Αυτοί που θα έδιναν, όταν χρειαζόταν, μάχες οπισθοφυλακής για τα πολύτιμα συμφέροντα της «παράγκας».
Παράλληλα, αυτός ο επικοινωνιακός Λόχος Ψυχολογικού Πολέμου, αναλάμβανε να προσφέρει κι άλλου είδους σέρβις στους πρόθυμους υπηρέτες των αρπακτικών του δημοσίου προϋπολογισμού. Πολιτικά έκανε το άσπρο μαύρο. Μαζί με τους κατάλληλους δημοσκόπους, δημοκόπους κι «αναλυτές» η ενημέρωση περνούσε κι ακόμη περνάει μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς των συμφερόντων της διαπλοκής. Επί χρόνια μια μαζικής κλίμακας χειραγώγηση έδινε κι έπαιρνε και κάθε επικίνδυνος για το σύστημα στοχοποιούταν ή απλά αποκλειόταν στο περιθώριο.
Τώρα πια η περίοδος των παχέων αγελάδων τελείωσε. Η επί δεκαετίες λεηλασία της χώρας και η κακοδιοίκηση, το άθροισμα των στρεβλώσεων που συγκροτούσαν τον δημόσιο βίο, οδήγησε την χώρα εδώ που την οδήγησε. Η μπίζνα πλέον είναι στο σύνολο της παθητική. Λεφτά δεν υπάρχουν και οι επικοινωνιακοί βραχίονες της διαπλοκής είναι πια ξεβράκωτοι στο χείλος του γκρεμού. Κάποιοι ήδη φούνταραν.
Στην πορεία δημιουργήθηκαν αυθάδεις πριμαντόνες, καθεστωτικά montblanc της τηλοψίας, κούφιοι διευθυντάδες όλο έπαρση. Με αμοιβές ιλιγγιώδεις, πρόκληση.
Πίσω τους όμως υπάρχει η στρατιά των αφανών. Μεροκαμιατάρηδες του ρεπορτάζ και της σύνταξης, τεχνικοί κι απλοί υπάλληλοι. Κατά κύματα περνούν στην ανεργία ενός χώρου που ξεφουσκώνει, που έρχεται στα ίσα του μετά από μακρόχρονο πάρτυ αφύσικης γιγάντωσης με γυάλινα πόδια, που τώρα θρυμματίζονται. Αυτοί δεν είναι παρά τα θύματα άλλης μιας θεσμικής και κοινωνικής εκτροπής. Άνθρωποι στην συντριπτική πλειοψηφία τους τίμιοι. Δεν είχαν ποτέ την φιλοδοξία να υπηρετήσουν καμιά παρανομία, καμιά διαπλοκή. Δεν μοιράστηκαν, οι περισσότεροι, καμιά ψευτογκλαμουριά, καμιά μίζα, κανένα «καπέλο» σε δημόσια έργα και προμήθειες. Είχαν απλά κανονισμένη την ζωή τους με την όποια αμοιβή τους, τις οικογένειες και τις υποχρεώσεις τους. Περνούν τώρα στο περιθώριο χωρίς ορατή πιθανότητα επαναπρόσληψης σε έναν χώρο που απλά συρρικνώνεται κι όπου οι αμοιβές, για όσους παραμένουν, πετσοκόβονται χωρίς δεύτερη κουβέντα. Τώρα κι αυτοί κατρακυλούν στο περιθώριο, μαζί με τους δημόσιους που χλεύαζαν οι πριμαντόνες τους και τους ιδιωτικούς που τρομοκρατούσαν οι πομπώδεις τίτλοι και τα τρέϊλερ. Άλλη μια απόδειξη της αληθινής ενότητας των προβλημάτων. Όλους μας αφορούν όλα.
Μέχρι πριν λίγο πολλοί νόμιζαν πως θα μείνουν απέξω. Πως θα βλέπουν το δρεπάνι να θερίζει τους άλλους κι αυτοί θ’ ανασαίνουν μ’ ανακούφιση. Οι ένοχοι όμως, οι λεηλάτες της χώρας και του μέλλοντος της, δεν έλαβαν πρόνοια για κανέναν. Μόνο για το τομάρι τους, στέλνοντας μέρος των λαφύρων του δημόσιου πλούτου σε καβάτζες στην Ελβετία και υπεράκτιες εταιρείες. Αν φύγουν όμως δεν θα πάρουν μαζί κανέναν άλλο, μόνο την οικογένεια τους και το πολύ – πολύ και το σκύλο.
Όλους λοιπόν εμάς τους πολλούς, που εδώ γεννηθήκαμε κι εδώ θα ζήσουμε, θα μας ενώσει το πρόβλημα. Θα πρέπει εδώ, στην Πατρίδα, έχοντας πιάσει πάτο να συγκεντρώσουμε τις δυνάμεις μας για να επιβιώσουμε. Κι αυτή η επιβίωση, για να έχει βάθος χρόνου και προοπτική, για να ξαναγίνει φυσιολογική ζωή κι όχι αγώνας στην ζούγκλα με τα θηρία, απαιτεί το ξεκαθάρισμα της παράγκας και κάθε κατεργάρης να κάτσει στον πάγκο του. Τιμωρία.
Κυριακάτικη Δημοκρατία, 25-12-2011
[...] επικοινωνιακός Λόχος Ψυχολογικού Πολέμου [...]
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού ο φίλος σου ο Αβραμόπουλος δε μερημνεί για το αυτονόητο (υπηρεσία iw - like US, you know...), είτε οι ντόπιοι είτε οι κάθε λογής αλλοδαποί, μόνοι τους ή με ντόπια συνδρομή, θα κάνουν ό,τι θέλουν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.
Καλή η θεωρία, αλλά κάνε καμιά βόλτα από το Πεντάγωνο για να δούμε αν τα εννοείς στην πράξη.
Πιστεύω ότι το πρόβλημα,πλέον,δεν είναι τόσο τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ όσο η τεράστια ζημία που έχουν προκαλέσει στους πολίτες της χώρας,τους έχουν σχεδόν εξουδετερώσει νοητικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε αυτό το θέμα,οι Έλληνες πολίτες μοιάζουν με εκείνους των πρώην Σοβιετικών κρατών μετά την κατάρευση.
Αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα,στο να διακρίνουν πλέον το αληθινό απο το ψεύτικο,ανίκανοι να εντοπίσουν αξιόπιστες πηγές ενημέρωσης,και το χειρότεροι είναι ότι πολλοί έχουν σηκώσει ένα επικίνδυνο τείχος,απορίπτοντας τα πάντα ώς ψεύτικα.
Είναι πολύ κρίσιμο και μεγάλο το έργο της αποκατάστασης,πιστεύω όμως ότι θα το καταφέρουμε.
Σάββα,ο Φαήλος χρειάζεται δίαιτα και λίγη γυμναστική,σαν φίλος του,και μάλιστα αθλητικός, θα έπρεπε να τον βάλεις σε ένα ''πρόγραμα''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαήλο, πάνω από το κεφάλι σου έχεις το σήμα των καταδρομέων, στους οποίους υπηρέτησες. Αυτός που τώρα "υπηρετείς", δεν έχει υπηρετήσει παρά 9 ψωρομήνες την πατρίδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔουλεύεις σαν δικηγόρος και ξέρεις τι θα πει μόχθος. Αυτός, για τον οποίο τώρα μοχθείς, δεν το ξέρει, διότι απλούστατα δεν έχει δουλέψει ποτέ στην ζωή του.
Πας χαράμι εκεί μέσα. Κι εσύ και ο Χρύσανθος. Κρίμα!
Nativist
ΑπάντησηΔιαγραφήΤί θές να πείς; Ότι πήξαμε στους μπουχέσες; Πάντως μου κάνει και εμένα εντύπωση το γεγονός ότι ο Φαήλος στηρίζει το Σαμαρά,το κάνει μόνο επειδή είναι φίλος του ή επειδή πιστεύει και στις ικανότητες του;
Χρήστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς αυτό θέλω να πω. Όσο για το άλλο, μάλλον εκείνον πρέπει να ρωτήσεις.
Όλο το κατεβατό, μια χιλιο-ειπωμένη ξεραΐλα του ΑΠΛΟΥ ΠΟΛΙΤΗ, για την εκτίμηση στο σώφρον έργο των πολιτικών, ένα κόπυ παηστ από το παρελθόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε βοηθάει στη νουθέτηση μπετατζήδων, μεσαζόντων, εκδοτών και καναλαρχών ..., θαρρώ περισσότερο εξυπηρετεί το υπομονετικὀ της ΕΛΠΙΔΑς των πιστών για τον ερχομό του ΜΑΣΑΙΑ των ακάλυπτων επιταγών στην ΑΟΖ της Μεσόγειου.
Η μικρότητα της ουσίας, του πολιτικού και πνευματικού ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΟΓΚΟΥπερνάει από εδώ! τα άλλα είναι βασικές ανάγκες της καθημερινότητας της τέρψης των γεύσεων του οισοφάγου και της ηδονής της απόφυσης!
Δηλαδή πόσο διαφορετικός είναι ο ίδιος ο Φαήλος στη στάση του ως προς τη φλογέρα του Πάγκαλου(1+30") σε σχέση με το πλιάτσικο της δημόσιας περιουσίας, και σε τι διαφέρει το κοινοβουλευτικό του έργο στη πράξη!
Μήπως είναι εδώ που λένε το "εδώ σωπαίνουν τα πουλιά σωπαίνουν κι οι δημοκράτες"
Xρήστο Χατζησαβίδη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα γράφεις στο πρώτο σου σχόλιο όπου νομίζω ότι έχεις παραλήψει ένα ''ΔΕΝ'' στην τελευταία παράγραφο, εκτός και αν εκφράζει η παράγραφος ευχή.
Είπα και εγώ βρε συγκάτοικε να αφήσω κάπου κρυμένη μια ελπίδα και έρχεσαι και μου την καταστρέφεις,τέτοιες μέρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίδα,ευχή ή όπως αλλιώς θέλετε να την πούμε,αρκεί να το προσπαθήσουμε,είναι απαραίτητο.
Οταν κλείνει μια εφημερίδα η Δημοκρατία δέχεται ακόμη μια μαχαιριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒραχίονες προπαγάνδας χειραγώγησης κα ιεκβιασμών διαθέτουν και οι μή αριστεροί χώροι στην Ελλάδα, φυσικά ενίοτε η μνήμη είναι επιλεκτική
με αμφίβολα τραπεζικά κριτήρια χρηματοδοτείται και η Ν.Δ. αλλά και εκεί η κριτική μας είναι επιλεκτική.
Οπως επιλεκτική ήταν και η κριτική για τον Σταύρο Δήμα ενω για τον Φόν Δημητράκη τον Β τον ΥΕΘΑ ανασαμό (υπόθεση Γεωργίου και Νταβούτογλου)
Για αυτό παιδί μου λέγεται Ελληνική Δημοκρατία είχε πεί ο γέρος γιατί ο καθείς λέγει και γράφει όσα τον βολεύεουν
Το ίδιο επικίνδυνα με τα διαπλεκόμενα είναι και τα ΜΜΕ που λειτουργούν σε αποστολή , τα "στρατευμένα"
Ακρίτα,ο Αβραμόπουλος είναι ο Τσοχατζόπουλος της ΝΔ,επέλεξε και αυτός τον επόμενο Πρωθυπουργό της Ελλάδας εντός κομματικών διαδικασιών,άντε να τον κουνήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα,πετάει ο γάιδαρος; Αεροπλάνο γίνεται...
Σαν το βλάκα φωνάζω εδώ μέσα,να ξεσκαρτάρει ο κάθε ψηφοφόρος το κόμμα του,μήπως,λέω μήπως και δούμε άσπρη μέρα.
Και ρωτάνε τον τρελό ποιός είναι ο κλέφτης,και αυτός τον φούρναρη τους δείχνει....
Xρήστο το κεφάλι δεν το σηκώνεις στο ξάγναντο για να το ξαναβάλεις στο ντορβά.Αλά κάρτ πατριωτισμός δεν υφίσταται και κατά την ρήση Τάσσου Παπαδόπουλου “Είμαι πρόεδρος, είμαι πλούσιος, έχω καρκίνο, δεν πρόκειται να κάνω πίσω! Στ’ αρχ..ια μου!” Παραφράζοντας την λοιπόν δεν ειμαι πρόεδρος, δεν είμαι πλούσιος, όμως δεν κάνω πίσω στο όνομα καμιάς γαμημένης οριζόντιας ή κάθετης λογικής και στα αρχ...ια μου τα κομματικά τους παζαρέματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η λύση είναι ο Αντώνης ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία η ΨΕ του Φαήλου, χωρίς να πει όνομα μας δείχνει την λύση, χαλάλι οι εκπαιδευτικές ώρες στα κομάντα , κομάντο μου.
Συμφωνώ με το άρθρο , αλλά όχι με την λύση που παλεύεις με νύχια και με δόντια να έρθει καλέ Πατριώτη Φαήλο Κρανιδιώτη. Δυστυχώς δεν είμαστε πλέον στον ίδιο λόχο. Αν και απο στρατιώτης έχεις γίνει Συνταγματάρχης...και βάλε.