Του Μιχάλη Ιγνατίου,mignatiou@aol.com
Οταν σε μία ημέρα (όπως την Πέμπτη) γεμάτη με ντόπιες και διεθνείς ειδήσεις, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης καταγράφουν ψηλά στην ειδησεογραφική τους ατζέντα την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ισραήλ στη Λευκωσία, τότε κάτι πολύ σημαντικό πρέπει να συμβαίνει στην Κύπρο αλλά και στη γειτονιά της Μεσογείου. Ετυχε να βρεθώ σε παρέα διπλωματών και δημοσιογράφων και ομολογώ πως μονοπώλησε το ενδιαφέρον η συνάντηση, με βασικό ερώτημα που ετέθη από συνάδελφο τηλεοπτικού δικτύου του Λιβάνου, για «το πού το πάνε η Κύπρος και το Ισραήλ».
Ξεκίνησα την απάντησή μου με μία κουβέντα που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος φέρεται να την είπε στον καταστροφέα του νησιού, Χένρι Κίσινγκερ: Οτι το δυστύχημα της Κύπρου ήταν ότι παράγει λεμόνια και πορτοκάλια, και δεν έχει πετρέλαιο. Και τους υπογράμμισα κάτι που πιστεύω απόλυτα και οφείλεται βασικά στην εμπειρία μου, όλα αυτά τα χρόνια, που καλύπτω το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οτι ο πραγματικός λόγος της αναπτυσσόμενης (ακόμα) συνεργασίας του Ισραήλ με την Κύπρο είναι το φυσικό αέριο και μόνο.
Διακινδύνεσα στην ανάλυσή μου την τοποθέτηση ότι ίσως το Ισραήλ να προχωρούσε το ίδιο σε αποστασιοποίηση από την Αγκυρα, διότι τα στρατηγικά του συμφέροντα καλύπτονται περισσότερο από τη συνεργασία με την Κύπρο και την Ελλάδα, η οποία μπορεί προς το παρόν να διστάζει, αλλά η οικονομική της κατάσταση θα την αναγκάσει να αποδεχθεί την πρόταση του Τελ Αβίβ για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη νότια Κρήτη και αλλού.
Υπήρξαν ενστάσεις από συναδέλφους του αραβικού κόσμου και ένας εξ αυτών υποστήριξε ότι η Κύπρος διακινδυνεύει την υποστήριξη των χωρών της Μέσης Ανατολής. Αλλά, η αλήθεια είναι -την γνωρίζουν και οι ίδιοι- πως οι Αραβες έχουν μετατραπεί σε όργανα της Τουρκίας, επηρεασμένοι από τον άκρατο λαϊκισμό του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, που εκμεταλλεύθηκε τις λαϊκές κινητοποιήσεις της αραβικής νεολαίας, χωρίς όμως η Αγκυρα να έχει την οποιαδήποτε συμμετοχή. Αλλωστε, ο κ. Ερντογάν αγκάλιασε τη στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου, η οποία συνεχίζει να παραβιάζει τα δικαιώματα του αιγυπτιακού λαού, αρνούμενη το αίτημα για Ελευθερία και Δημοκρατία.
Καλώς ή κακώς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται και την ανάγκη της Κύπρου για ανεύρεση συμμάχων, που θα τη στηρίξουν όχι μόνο οικονομικά. Βασικά η Κύπρος προσβλέπει σε πολιτική υποστήριξη στις ΗΠΑ, μία εύκολη υπόθεση για το Εβραϊκό Λόμπι, το οποίο αντιμετωπίζει δυναμικά στην Ουάσιγκτον τους Τούρκους, σε όλες τους τις εκδηλώσεις. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ένιωσε την εβραϊκή δύναμη, αλλά και την απέχθειά τους προς το ισλαμικό καθεστώς της Τουρκίας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον. Βέβαια, ουδείς περιμένει ότι σε περίπτωση κτυπήματος από την Τουρκία οι Ισραηλινοί θα σπεύσουν να προστατεύσουν την Κύπρο. Εάν, όμως, κινδυνεύσουν τα συμφέροντά τους, θα το πράξουν. Εχουν συνηθίσει να απαντούν με ατσάλι όταν απειλούνται και το έχουν πράξει και σε εποχές που δεν διέθεταν τη σημερινή δύναμη πυρός, που τους εξασφάλισαν οι Αμερικανοί. Γι’ αυτό τον λόγο, η Λευκωσία πρέπει να πράξει ό,τι είναι δυνατόν, ώστε οι συμφωνίες με το Ισραήλ να αφορούν και τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στους συμβουλάτορες της «επαναπροσέγγισης» και να αναλάβει την ευθύνη για υλοποίηση του βασικού αιτήματος του Ισραήλ, που αφορά τη στρατιωτική συνεργασία.
Το Ισραήλ χρωστά στην Κύπρο. Δεν χρωστούμε εμείς σ’ αυτούς. Διότι δεν ξεχνάμε ότι το Εβραϊκό Λόμπι ήταν αυτό που εξαφάνισε από τα διεθνή ΜΜΕ τη λέξη κατοχή και την αντικατέστησε με την «απομόνωση» (των Τουρκοκυπρίων)...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να φροντίσει ώστε να τερματιστεί η πολεμική -που εκπορεύεται από το ΑΚΕΛ- εναντίον του Χαρίδημου Τσούκα, ενός σοβαρού καθηγητή και ανθρώπου. Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να μην επιτρέπουμε σε συμπολίτες μας, είτε έχουν κυπριακό διαβατήριο είτε όχι, να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Ο κ. Τσούκας δικαιούται να κρίνει και αποδέχεται, όπως γνωρίζω, να κρίνεται και ο ίδιος. Οσοι πιστεύουμε στη Δημοκρατία, δεν συμφωνούμε με την εκστρατεία δυσφήμησης εναντίον του κ. Τσούκα...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαράς πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο. Αυτοί που τον προσκάλεσαν προσπάθησαν να τον εμπλέξουν σε μία απαράδεκτη ιστορία, που είχε στόχο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια. Καλώς έπραξε και απέρριψε τις όποιες εισηγήσεις. Η άρνησή του τον τιμά. Απέδειξε ότι τον ενδιαφέρει μόνο η ενότητα.
http://www.philenews.com/
Οταν σε μία ημέρα (όπως την Πέμπτη) γεμάτη με ντόπιες και διεθνείς ειδήσεις, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης καταγράφουν ψηλά στην ειδησεογραφική τους ατζέντα την επίσκεψη του πρωθυπουργού του Ισραήλ στη Λευκωσία, τότε κάτι πολύ σημαντικό πρέπει να συμβαίνει στην Κύπρο αλλά και στη γειτονιά της Μεσογείου. Ετυχε να βρεθώ σε παρέα διπλωματών και δημοσιογράφων και ομολογώ πως μονοπώλησε το ενδιαφέρον η συνάντηση, με βασικό ερώτημα που ετέθη από συνάδελφο τηλεοπτικού δικτύου του Λιβάνου, για «το πού το πάνε η Κύπρος και το Ισραήλ».
Ξεκίνησα την απάντησή μου με μία κουβέντα που αποδίδεται στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, ο οποίος φέρεται να την είπε στον καταστροφέα του νησιού, Χένρι Κίσινγκερ: Οτι το δυστύχημα της Κύπρου ήταν ότι παράγει λεμόνια και πορτοκάλια, και δεν έχει πετρέλαιο. Και τους υπογράμμισα κάτι που πιστεύω απόλυτα και οφείλεται βασικά στην εμπειρία μου, όλα αυτά τα χρόνια, που καλύπτω το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οτι ο πραγματικός λόγος της αναπτυσσόμενης (ακόμα) συνεργασίας του Ισραήλ με την Κύπρο είναι το φυσικό αέριο και μόνο.
Διακινδύνεσα στην ανάλυσή μου την τοποθέτηση ότι ίσως το Ισραήλ να προχωρούσε το ίδιο σε αποστασιοποίηση από την Αγκυρα, διότι τα στρατηγικά του συμφέροντα καλύπτονται περισσότερο από τη συνεργασία με την Κύπρο και την Ελλάδα, η οποία μπορεί προς το παρόν να διστάζει, αλλά η οικονομική της κατάσταση θα την αναγκάσει να αποδεχθεί την πρόταση του Τελ Αβίβ για συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων στη νότια Κρήτη και αλλού.
Υπήρξαν ενστάσεις από συναδέλφους του αραβικού κόσμου και ένας εξ αυτών υποστήριξε ότι η Κύπρος διακινδυνεύει την υποστήριξη των χωρών της Μέσης Ανατολής. Αλλά, η αλήθεια είναι -την γνωρίζουν και οι ίδιοι- πως οι Αραβες έχουν μετατραπεί σε όργανα της Τουρκίας, επηρεασμένοι από τον άκρατο λαϊκισμό του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν, που εκμεταλλεύθηκε τις λαϊκές κινητοποιήσεις της αραβικής νεολαίας, χωρίς όμως η Αγκυρα να έχει την οποιαδήποτε συμμετοχή. Αλλωστε, ο κ. Ερντογάν αγκάλιασε τη στρατιωτική ηγεσία της Αιγύπτου, η οποία συνεχίζει να παραβιάζει τα δικαιώματα του αιγυπτιακού λαού, αρνούμενη το αίτημα για Ελευθερία και Δημοκρατία.
Καλώς ή κακώς, το Ισραήλ εκμεταλλεύεται και την ανάγκη της Κύπρου για ανεύρεση συμμάχων, που θα τη στηρίξουν όχι μόνο οικονομικά. Βασικά η Κύπρος προσβλέπει σε πολιτική υποστήριξη στις ΗΠΑ, μία εύκολη υπόθεση για το Εβραϊκό Λόμπι, το οποίο αντιμετωπίζει δυναμικά στην Ουάσιγκτον τους Τούρκους, σε όλες τους τις εκδηλώσεις. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ένιωσε την εβραϊκή δύναμη, αλλά και την απέχθειά τους προς το ισλαμικό καθεστώς της Τουρκίας, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ουάσιγκτον. Βέβαια, ουδείς περιμένει ότι σε περίπτωση κτυπήματος από την Τουρκία οι Ισραηλινοί θα σπεύσουν να προστατεύσουν την Κύπρο. Εάν, όμως, κινδυνεύσουν τα συμφέροντά τους, θα το πράξουν. Εχουν συνηθίσει να απαντούν με ατσάλι όταν απειλούνται και το έχουν πράξει και σε εποχές που δεν διέθεταν τη σημερινή δύναμη πυρός, που τους εξασφάλισαν οι Αμερικανοί. Γι’ αυτό τον λόγο, η Λευκωσία πρέπει να πράξει ό,τι είναι δυνατόν, ώστε οι συμφωνίες με το Ισραήλ να αφορούν και τα στρατηγικά τους συμφέροντα. Ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στους συμβουλάτορες της «επαναπροσέγγισης» και να αναλάβει την ευθύνη για υλοποίηση του βασικού αιτήματος του Ισραήλ, που αφορά τη στρατιωτική συνεργασία.
Το Ισραήλ χρωστά στην Κύπρο. Δεν χρωστούμε εμείς σ’ αυτούς. Διότι δεν ξεχνάμε ότι το Εβραϊκό Λόμπι ήταν αυτό που εξαφάνισε από τα διεθνή ΜΜΕ τη λέξη κατοχή και την αντικατέστησε με την «απομόνωση» (των Τουρκοκυπρίων)...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας πρέπει να φροντίσει ώστε να τερματιστεί η πολεμική -που εκπορεύεται από το ΑΚΕΛ- εναντίον του Χαρίδημου Τσούκα, ενός σοβαρού καθηγητή και ανθρώπου. Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να μην επιτρέπουμε σε συμπολίτες μας, είτε έχουν κυπριακό διαβατήριο είτε όχι, να εκφράζουν ελεύθερα τις απόψεις τους. Ο κ. Τσούκας δικαιούται να κρίνει και αποδέχεται, όπως γνωρίζω, να κρίνεται και ο ίδιος. Οσοι πιστεύουμε στη Δημοκρατία, δεν συμφωνούμε με την εκστρατεία δυσφήμησης εναντίον του κ. Τσούκα...
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ:
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαράς πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στην Κύπρο. Αυτοί που τον προσκάλεσαν προσπάθησαν να τον εμπλέξουν σε μία απαράδεκτη ιστορία, που είχε στόχο τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια. Καλώς έπραξε και απέρριψε τις όποιες εισηγήσεις. Η άρνησή του τον τιμά. Απέδειξε ότι τον ενδιαφέρει μόνο η ενότητα.
http://www.philenews.com/
"..Καλώς ή κακώς, το Ισραήλ .." είναι δημιούργημα από τους τραπεζίτες, προς παραπλάνηση και διχασμό των πολιτικών ανά τον κόσμο, και για την αξιοποίηση των ακάλυπτων τους επιταγών, χτίστηκε πάνω στις θυσίες του Ελληνικού λαού, του οποίου τη Λευτεριά, οι τραπεζίτες της Αγγλίας την υποθήκευσαν με χρεωλήσια δανείων κατά την επανάσταση του 1821 ακόμα και για μηχανοκίνητα καράβια που ποτέ δεν έστειλαν, αλλά και στη συνέχεια "..εκμεταλλεύονται και την ανάγκη της Κύπρου .." που οι ίδιοι δημιούργησαν το πρόβλημα για να εκβιάζουν προς κάθε κατεύθυνση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πόσο παραμυθιασμένοι είναι με το λογιστικό της σχηζοφρένειάς τους έχει επανηλυμένα αποδειχθεί, όπως και με τις πτήσεις πάνω από το Γαιδουρονήσι μέχρι που η Ελλάδα να παραγγείλει αεροπλάνα από την Αμερική, κι οπότα αυτόματα καταφτάνει ο Μπους κατόπιν εορτής της μπίζνας, και δηλώνει ότι τα γαιδούρια της πολιτικής είναι κυριότητας ελληνικής.
Πάντως ο πατέρας Μπους ήταν που δήλωσε σε σχέση με τις συνομηλίες πολιτισμένων Εβραίων και Παλαιστήνιων, για σχετικές αντιδράσεις μερίδας, ότι ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΥΧΑΘΗΚΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟ ΛΟΜΠΥ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ, από κει και πέρα ο Ομπάμα θα τρέχει μιας και αργά και κατά λάθως σε προπόνηση μπάσκετ πληροφορήθηκε για το δράμα της Κύπρου!