Οι δύο γκαουλάιτερ είχαν περισσότερες εξουσίες από τους πρωθυπουργούς που δουλικά τους προσφωνούσαν «Εξοχώτατε»!
Ο Γκύντερ Αλτεμπουργκ, ο γερμανός κατοχικός γκαουλάιτερ, και ο Πελεγκρίνο Γκίτζι, ο ιταλός γκαουλάιτερ, με τις μεγάλες τους στολές!!!
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Πολύς λόγος γίνεται για τους επιτρόπους που θέλουν να στείλουν στην Ελλάδα Γερμανοί και Τροϊκανοί, καταλύοντας Σύνταγμα, δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, για να παρακολουθούν τα οικονομικά μας και να επιτηρούν την λήψη σκληρών και απάνθρωπων μέτρων που υπαγορεύουν, σε αντίκρισμα για το δάνειο που μας χορηγούν.
Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941 στην Αθήνα, διόρισαν πληρεξούσιο υπουργό του Γ΄ Ράϊχ τον Γκύντερ ΄Αλτεμπουργκ (1894-1984). Και σα να μην έφτανε αυτό, ένα μήνα μετά, διορίζουν και οι Ιταλοί στις 15-6-41 πληρεξούσιο υπουργό τον Πελεγκρίνο Γκίτζι (1899-1960) . Οι δύο γκαουλάϊτερ ήταν πάνω από τους κατοχικούς πρωθυπουργούς και υπουργούς που δουλικά τους προσφωνούσαν «Εξοχότατε!»
Σκοπός τους πώς να λεηλατήσουν τον Ελληνικό πλούτο προς όφελος του στρατού κατοχής και των κυβερνήσεων τους. Δόγμα τους, δια της πείνας υποτάσσεις έναν λαό… Πήραν την οικονομία στα χέρια τους, τα αποθέματα της Ελλάδος σε τρόφιμα, ζώα και ολόκληρη την παραγωγή, όχι μόνο για τις πολεμικές τους ανάγκες αλλά και για την ενίσχυση της διατροφής των λαών τους.
Οι δύο γκαουλάϊτερ έθεσαν σε κυκλοφορία, ο μεν ΄Αλτεμπουργκ αμέτρητα γερμανικά χαρτονομίσματα των 50 μάρκων τα «Ράϊχμαρκ», από την «Τράπεζα Πίστεως του Γ΄ Ράϊχ» και ο Γκίτζι το χαρτονόμισμα « Μεσογειακή δραχμή», ισάξια της ελληνικής και την εκτύπωνε στην Αλβανία με τίτλο « Μεσογειακόν Ταμείον Πιστώσεως δια την Ελλάδα»…
Από την εξέλιξη αυτή, τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων και τροφίμων από τα ελληνικά αποθέματα επιτάχτηκαν από τους κατακτητές και πληρώθηκαν με τα άνευ αξίας «μάρκα» και « μεσογειακές δραχμές», ενώ άρχιζε το μεγάλο δράμα των Ελλήνων που πωλούσαν τιμαλφή, κειμήλια, ακίνητα και ό,τι άλλο είχαν σε εξευτελιστικές τιμές, για να μη πεθάνουν της πείνας…
Οι Γερμανοί στις πληρωμές ( υπαλλήλων, πρακτόρων, συντήρηση Στρατού, οχυρωματικά έργα κ.λ.π.) τύπωναν στην Τράπεζα της Ελλάδος όσα χαρτονομίσματα ήθελαν χωρίς την αντίδραση των κατοχικών κυβερνήσεων. Τα ελάμβαναν υπό μορφή δανείου που το είχε διαπραγματευθεί με την Γερμανία – όπως και την Ιταλία- ο κατοχικός υπουργός Σωτήριος Γκοτζαμάνης. Πράξη ληστρική για τη δραχμή που εξανέμισε την αξία της και τον πλούτο της χώρας.
΄Ενα μέρος των τροφίμων, οι κατακτητές το διοχέτευαν στην «μαύρη αγορά» και αποσπούσαν χρυσαφικά και λίρες, από πλούσιους που άνοιγαν τα σεντούκια, για λίγες οκάδες αλεύρι όσπρια και λάδι για να επιζήσουν… Από Ιταλικής πλευράς αρχηγός της μαύρης αγοράς ήταν ο στρατηγός Κάρλο Τζελόζο, που αργότερα συνελήφθη…
Όταν ενας κατοχικός υπουργός είπε στον ΄Αλτεμπουργκ, πώς θα ζήσει ο κόσμος αν πάρουν όλη την παραγωγή, η απάντηση βάρβαρη, όπως και ο ίδιος: Δεν μας ενδιαφέρει!!! Και όταν τον επισκέφθηκε Επιτροπή και τον παρεκάλεσε να εξασφαλίσει τρόφιμα στα λαϊκά συσσίτια, επισημαίνοντας ότι μικρά παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, απάντησε: «Κύριοι, δε μας μένει καιρός ν΄ ασχοληθούμε με τοιαύτης φύσεως θέματα. Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίσουν τούτο: οι πλούσιοί των θα πεινάσουν, οι πτωχοί των θα αποθάνουν και οι Γερμανοί θα νικήσουν».
Από τη ληστρική επιδρομή των Γερμανών, η ζημιά που υπέστη η Ελλάδα από την εισβολή (27-4-41) έως την αποχώρηση τους (12-10-44) έφτασε τις 27.452.262 χρυσές λίρες Αγγλίας. Η τιμή της λίρας στην αρχή ήταν 1000 δρχ και στο τέλος 150 τρισεκατομμύρια!
Η… μεγαλοψυχία του γκαουλάιτερ
Όταν άνθρωπος της Εκκλησίας, βλέποντας τα σκελετωμένα παιδιά, να πεθαίνουν από έλλειψη βιταμινών και λαδιού, παρεκάλεσε τον Ιταλό Γκαουλάϊτερ Γκίτζι να δώσει λίγο λάδι στα παιδικά συσσίτια, εκείνος πρόθυμα επισκέφθηκε το κέντρο συσσιτίων και πρόσφερε μισό δοχείο λάδι!!! Μεγάλη του η χάρη!!! Τα καημένα τα παιδιά, δασκαλεμένα προφανώς ή βλέποντας πόσο υπέφεραν οι γονείς τους, αφού πήραν το φαγητό, αρνήθηκαν να το φάνε! Το έφαγαν μόνο όταν έφυγε ο Ιταλός… χαλώντας την παράσταση που ήθελε να δώσει…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη «Real News»
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Πολύς λόγος γίνεται για τους επιτρόπους που θέλουν να στείλουν στην Ελλάδα Γερμανοί και Τροϊκανοί, καταλύοντας Σύνταγμα, δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία, για να παρακολουθούν τα οικονομικά μας και να επιτηρούν την λήψη σκληρών και απάνθρωπων μέτρων που υπαγορεύουν, σε αντίκρισμα για το δάνειο που μας χορηγούν.
Όταν εισέβαλαν οι Γερμανοί τον Απρίλιο του 1941 στην Αθήνα, διόρισαν πληρεξούσιο υπουργό του Γ΄ Ράϊχ τον Γκύντερ ΄Αλτεμπουργκ (1894-1984). Και σα να μην έφτανε αυτό, ένα μήνα μετά, διορίζουν και οι Ιταλοί στις 15-6-41 πληρεξούσιο υπουργό τον Πελεγκρίνο Γκίτζι (1899-1960) . Οι δύο γκαουλάϊτερ ήταν πάνω από τους κατοχικούς πρωθυπουργούς και υπουργούς που δουλικά τους προσφωνούσαν «Εξοχότατε!»
Σκοπός τους πώς να λεηλατήσουν τον Ελληνικό πλούτο προς όφελος του στρατού κατοχής και των κυβερνήσεων τους. Δόγμα τους, δια της πείνας υποτάσσεις έναν λαό… Πήραν την οικονομία στα χέρια τους, τα αποθέματα της Ελλάδος σε τρόφιμα, ζώα και ολόκληρη την παραγωγή, όχι μόνο για τις πολεμικές τους ανάγκες αλλά και για την ενίσχυση της διατροφής των λαών τους.
Οι δύο γκαουλάϊτερ έθεσαν σε κυκλοφορία, ο μεν ΄Αλτεμπουργκ αμέτρητα γερμανικά χαρτονομίσματα των 50 μάρκων τα «Ράϊχμαρκ», από την «Τράπεζα Πίστεως του Γ΄ Ράϊχ» και ο Γκίτζι το χαρτονόμισμα « Μεσογειακή δραχμή», ισάξια της ελληνικής και την εκτύπωνε στην Αλβανία με τίτλο « Μεσογειακόν Ταμείον Πιστώσεως δια την Ελλάδα»…
Από την εξέλιξη αυτή, τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων και τροφίμων από τα ελληνικά αποθέματα επιτάχτηκαν από τους κατακτητές και πληρώθηκαν με τα άνευ αξίας «μάρκα» και « μεσογειακές δραχμές», ενώ άρχιζε το μεγάλο δράμα των Ελλήνων που πωλούσαν τιμαλφή, κειμήλια, ακίνητα και ό,τι άλλο είχαν σε εξευτελιστικές τιμές, για να μη πεθάνουν της πείνας…
Οι Γερμανοί στις πληρωμές ( υπαλλήλων, πρακτόρων, συντήρηση Στρατού, οχυρωματικά έργα κ.λ.π.) τύπωναν στην Τράπεζα της Ελλάδος όσα χαρτονομίσματα ήθελαν χωρίς την αντίδραση των κατοχικών κυβερνήσεων. Τα ελάμβαναν υπό μορφή δανείου που το είχε διαπραγματευθεί με την Γερμανία – όπως και την Ιταλία- ο κατοχικός υπουργός Σωτήριος Γκοτζαμάνης. Πράξη ληστρική για τη δραχμή που εξανέμισε την αξία της και τον πλούτο της χώρας.
΄Ενα μέρος των τροφίμων, οι κατακτητές το διοχέτευαν στην «μαύρη αγορά» και αποσπούσαν χρυσαφικά και λίρες, από πλούσιους που άνοιγαν τα σεντούκια, για λίγες οκάδες αλεύρι όσπρια και λάδι για να επιζήσουν… Από Ιταλικής πλευράς αρχηγός της μαύρης αγοράς ήταν ο στρατηγός Κάρλο Τζελόζο, που αργότερα συνελήφθη…
Όταν ενας κατοχικός υπουργός είπε στον ΄Αλτεμπουργκ, πώς θα ζήσει ο κόσμος αν πάρουν όλη την παραγωγή, η απάντηση βάρβαρη, όπως και ο ίδιος: Δεν μας ενδιαφέρει!!! Και όταν τον επισκέφθηκε Επιτροπή και τον παρεκάλεσε να εξασφαλίσει τρόφιμα στα λαϊκά συσσίτια, επισημαίνοντας ότι μικρά παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, απάντησε: «Κύριοι, δε μας μένει καιρός ν΄ ασχοληθούμε με τοιαύτης φύσεως θέματα. Οι Έλληνες πρέπει να γνωρίσουν τούτο: οι πλούσιοί των θα πεινάσουν, οι πτωχοί των θα αποθάνουν και οι Γερμανοί θα νικήσουν».
Από τη ληστρική επιδρομή των Γερμανών, η ζημιά που υπέστη η Ελλάδα από την εισβολή (27-4-41) έως την αποχώρηση τους (12-10-44) έφτασε τις 27.452.262 χρυσές λίρες Αγγλίας. Η τιμή της λίρας στην αρχή ήταν 1000 δρχ και στο τέλος 150 τρισεκατομμύρια!
Η… μεγαλοψυχία του γκαουλάιτερ
Όταν άνθρωπος της Εκκλησίας, βλέποντας τα σκελετωμένα παιδιά, να πεθαίνουν από έλλειψη βιταμινών και λαδιού, παρεκάλεσε τον Ιταλό Γκαουλάϊτερ Γκίτζι να δώσει λίγο λάδι στα παιδικά συσσίτια, εκείνος πρόθυμα επισκέφθηκε το κέντρο συσσιτίων και πρόσφερε μισό δοχείο λάδι!!! Μεγάλη του η χάρη!!! Τα καημένα τα παιδιά, δασκαλεμένα προφανώς ή βλέποντας πόσο υπέφεραν οι γονείς τους, αφού πήραν το φαγητό, αρνήθηκαν να το φάνε! Το έφαγαν μόνο όταν έφυγε ο Ιταλός… χαλώντας την παράσταση που ήθελε να δώσει…
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στη «Real News»
Ο στρατηγός Τσολάκογλου είναι τραγικός. Σε μία τραγική στιγμή της ιστορίας με τον στρατό του περικυκλωμένο έτοιμο να θυσιαστεί σαν πρόβατο στον βωμό της αμετροέπειας, βλακείας και αναξιοπρέπειας της ελίτ του Κολωνακίου που έγλειφε τους Εγγλέζους πήρε την ιστορική απόφαση να συνθηκολογήσει για να σώσει τους ανθρώπους του από την σίγουρη σφαγή. Στην συνέχεια ο στρατηγός όρκισε την πρώτη κατοχική κυβέρνηση την ώρα που η ελίτ των Αθηνών συνωστιζόταν στον Πειραιά για να μπει στα πλοία με τα παιδιά τους τις γαλλίδες νταντάδες, τα καροτσάκια για να πάει στην Αλεξάνδρεια και να εξακολουθήσει να υπηρετεί τους Άγγλους και να παραδώσει την Ελλάδα στον αγγλικό αποκλεισμό και την πείνα του 41 για 100 λίρες τον μήνα. Ένας συνωστισμός που έκανε το πληρώματα των πλοίων να στασιασουν. “Αναρωτιέται, κανείς ποιός εμπνέει περισσότερο σεβασμό: ο Τσολάκογλου στους Γερμανούς, ή η Ελεύθερη Ελληνική Βασιλική Κυβέρνηση στους Άγγλους” Γιώργος Σεφέρης. Πολιτικό Ημερολόγιο, τομ Α’, 1935-1944, Ίκαρος 1979, σελ 94.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Yorgo και οι άλλοι είναι φαιδρός, φρικτός, φτηνός και ανίκανος Ένας μετανανάστης που κατά σύμπτωση βρέθηκε στην Ελλάδα. Ο άνθρωπος που είδε να καίγεται η Ελλάδα το 2007, η Αθήνα το 2008, έτρεχε στις διαδηλώσεις, έτρωγε δακρυγόνα και έτριβε τα χέρια του γιατί πάνω στα αποκαΐδια και τις στάχτες του χαμογελούσε η εξουσία. Είναι φρικτός μέτοικος που δεν τον συνδέει τίποτα με αυτόν τον τόπο τον ποτισμένο με αίμα και δάκρυα. Δεν τον συνδέει τίποτα με το έθνος, άλλωστε η λέξη αυτή λείπει, από το ούτως ή άλλως φτωχό, λεξιλόγιο του γιατί προτιμάει το ουδέτερο πατρίδα (country). Βλέπετε οι Αμερικανοί δεν ανήκουν σε έθνος όποτε το country ουδέτερο και πολυσυλλεκτικό τον καλύπτει, τον βολεύει γιατί βλέπει την Ελλάδα σαν χώρο και όχι χώρα με παρελθόν και ιστορία. Ένας αβανταδόρος της βαριάς “προοδευτικότητας” που θέλει τους Έλληνες στο περιθώριο της ιστορίας δουλοπάροικους των αγορών που αντί να ιππεύουν το κύμα της ιστορίας να παρασέρνονται από αυτό για να τους ξεβρασει άδεια κουφάρια στο γύρισμα των χρόνων.
Ο Υόργο και η παρέα του είναι διεκπεραιωτής, εντολοδόχος, διαχειριστής κρατώντας το μπλοκάκι για να γράφει τις εντολές της διαπλοκής ανίκανος για πλατιές χειρονομίες.
Ο καθένας γράφει ό,τι θέλει. Ο Günther Altenburg ήταν Γερμανός διπλωμάτης, ο οποίος διορίστηκε από τον Μάιο του 1941 έως τον Οκτώβριο του 1943 "Πληρεξούσιος του Ράιχ" (Bevollmächtigter des Reichs)(*) για την κατεχόμενη Ελλάδα. Η θέση αυτή είναι ανάλογη με αυτήν του πρεσβευτού, δι' ο και η προσαγόρευσή του ως "Εξοχοτάτου". Αυτή είναι και η σημερινή προσφώνηση των πρέσβεων και δεν έχει να κάνει με την ... δουλικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ... Gauleiter και τρίχες κατσαρές; Ανακηρύχθηκε ποτέ η Ελλάδα ... Gau (~ επαρχία, περιφέρεια) του Reich, για να έχει Gauleiter (~έπαρχο, περιφερειάρχη);
Κάτι ανάλογο ήταν και ο Ιταλός ομόλογός του.
(*) O Κριστιάν θα καταλάβει καλύτερα, αν του πω ότι είναι αυτό που στην διεθνή διπλωματία λέγεται "ministre plénipotentiaire".
@ Nativist Η Ελλαδα οντως δεν ηταν Γερμανικη επαρχια ομως ηταν συνηθειο εκεινη την περιοδο οι ανωτατοι πολιτικοι διοικητες των κατεχομενων απο τους Γερμανους διοηκητες να αποακλουνται Γκαουλαιτερ (με τους οποιους ηταν ισοβαθμοι) Βλεπε Τερχοβεν στην Νορβηγια, Ζαυς-Ινκβαρτ στην Ολλανδια, Κοχ στην Οστλαντ (Ουκρανια και γυρω περιοχες) κλΠ.(Πηγη Ραυμον Καρτιε)
ΑπάντησηΔιαγραφή@Δεν θα μας επρεπε να μας εκπλησει ο "ανθρωπισμος" των αρχων Κατοχης.Εξαλλου ο δευτερος τη ταξη στν ιεραρχια των Ναζι, Στραταρχης του Ραιχ Γκαιριρκ ειχε δηλωσει ωμα το 1942 "Ολοι οι Ευρωπαιοι θα πεινασουν πριν πεινασει εστω και ενας Γερμανος (βλεπε το βιβλιο "το κοινωνικο κρατοςω του Χιτλερ)
@ Χ. Βούλγαρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνεις λάθος. Ο Josef Terboven (και όχι Τέρχοφεν), όπως και οι άλλοι, είχαν τον τίτλο του Reichskommissar, οι δε περιοχές τους ονομαζόταν Reichskommissariat(e) . To γεγονός ότι π.χ. η Σουδητία ανήχθη σε Reichsgau από Reichskommisariat, όπως αργότερα και η Φλαμανδία, δεν αλλάζει το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπήρχε Gauleiter, αλλά Reichsbevollmächtigter.
http://en.wikipedia.org/wiki/Reichskommissar#Nazi_Germany