13/2/12

DE STANDAARD: ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΗΣ-Βελγικό «ράπισμα» στο ελληνικό πολιτικό σύστημα


Μύδρους κατά της πολιτικής τάξης στην Ελλάδα εξαπέλυσε η βελγική De Standaard
Με άρθρο-παρέμβαση στην οικονομική και πολιτική κρίση που διέρχεται η Ελλάδα, η παραδοσιακή βελγική εφημερίδα De Standaard υιοθετεί βαρύτατους χαρακτηρισμούς για την πολιτική τάξη της χώρας, σε πολύστηλη ανάλυση στο φύλλο του Σαββάτου, υπό το γενικό τίτλο «Το αληθινό ελληνικό δράμα: οι πολιτικοί»...
Η έγκριτη βελγική εφημερίδα με έτος ίδρυσης το 1918 και  ημερήσια κυκλοφορία περί τα 100.000 φύλλα, εξαπέλυσε στο φύλλο της του Σαββάτου μύδρους κατά των πολιτικών στην Ελλάδα, τοποθετώντας τους ρητώς στο επίκεντρο της πρωτοφανούς κρίσης την οποία διέρχεται η χώρα, κάνοντας λόγο για «σύγχυση και αβεβαιότητα» στον κόσμο, την οποία έχει πυροδοτήσει η στάση τους και, δη, η αναποφασιστικότητά τους σε σχέση με τις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία. 

Αφορμή της ανάλυσης της αρθρογράφου της εφημερίδας,  D. Minten, αποτέλεσε η εικόνα διάλυσης την οποία εμφάνισε η κυβέρνηση αργά το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, μετά την πολύωρη σύσκεψη των πολιτικών αχηγών με την Τρόικα, εικόνα που κατά την αρθρογράφο προκάλεσε τη διασπορά έντονης σύγχυσης και αβεβαιότητας στους πολίτες, αναφορικά με το μέλλον της χώρας και τις κρίσιμες αποφάσεις που καλείτο το πολιτικό σύστημα να λάβει, χθες, Κυριακή. 

Η Minten υποστηρίζει ότι η στάση των πολιτικών αρχηγών εν πολλοίς καθορίζεται από τις δημοσκοπήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, καταλογίζοντάς τους μικροπολιτική διαχείριση των κρίσιμων για τη χώρα στιγμών, ενώ επισημαίνει ότι τα δύσκολα θα προκύψουν για την Ελλάδα μετά την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης, όταν θα κληθεί η όποια κυβέρνηση προκύψει από τις εκλογές να την εφαρμόσει στην πράξη.

Σύμφωνα με την αρθρογράφο - η οποία αντλεί επιχειρήματα  και από άρθρο του διευθυντή της «Καθημερινής», Αλέξη Παπαχελά - αφενός απαντάται στην Ελλάδα έλλειψη ενός πολιτικού ηγέτη ο οποίος να μπορεί να πει με παρρησία την αλήθεια στον ελληνικό λαό, αφετέρου να εκπροσωπήσει επάξια τη χώρα  έναντι των δανειστών της και των Ευρωπαίων ηγετών και λαών, στους οποίους  - σημειώνει - ευλόγως η καχυποψία απέναντι στην Ελλάδα έχει ανέλθει σε πολύ υψηλά επίπεδα,  λόγω της κακής πολιτικής διαχείρισης καθ’ όλη την περίοδο της Μεταπολίτευσης - με αποκορύφωμα το εφιαλτικό βράδυ της περασμένης Παρασκευής.

«Την Παρασκευή οι έλληνες πολιτικοί έκαναν για μια ακόμα φορά αυτό που γνωρίζουν να κάνουν με αριστοτεχνικό τρόπο (sic) όλο αυτό το διάστημα: να σπείρουν δηλαδή σύγχυση και αβεβαιότητα για την ετοιμότητά τους να προωθήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί» (…).

Παράλληλα, στο άρθρο επισημαίνεται ότι τα βάσανα των Ελλήνων πολιτικών δεν τελειώνουν με την ψηφοφορία της Κυριακής, αφ’ ης «οι δανειστές επιχειρούν να τους δέσουν χειροπόδαρα, αξιώνοντας ενυπόγραφες δεσμεύσεις επί τον όρων της νέας συμφωνίας», κάτι εξόχως δύσκολο να συμβεί, με βάση τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, όπως σημειώνει η D.  Minten.

Και τούτο, καθώς  «η κυβέρνηση συνιστά ένα συνονθύλευμα ετερόκλητων στοιχείων, τα οποία κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους ώστε να υπονομεύσουν τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό Παπαδήμο, θεωρώντας αδιανόητο να εκχωρήσουν την εξουσία σε κάποιον που δεν ανήκει στην κάστα τους».

Επιπλέον, η αρθρογράφος επιτίθεται και κατά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αντώνη Σαμαρά – στον οποίο καταλογίζει, μεταξύ άλλων, «δημοσκοπική μέθη» - επισημαίνοντας πως «επί δύο χρόνια υπήρξε ο μεγαλύτερος πολέμιος των μέτρων λιτότητας», ενώ τώρα τα υπερασπίζεται σθεναρά.

Ως προς το αύριο, το άρθρο θεωρεί εκ των πραγμάτων αδύνατη, μετεκλογικά, μια συγκυβέρνηση των τριών κομμάτων της Αριστεράς, καθώς – «ευτυχώς», για την ίδια – οι απόψεις τους δεν συγκλίνουν πολιτικά, ενώ σκιαγραφεί την επόμενη ημέρα μετά τις εκλογές με ιδιαίτερα μελανά χρώματα για την Ελλάδα, εν συνόλω…
http://www.elzoni.gr/

1 σχόλιο:

  1. Για τους πολιτικούς συμφωνώ απόλυτα όπως τα λέει, για το ΛΑΟ όμως που είναι το έτερο ήμισυ αυτής της τραγωδίας δεν λέει κάτι ανάλογο και εκεί διαφωνώ.
    Στην όλη υπόθεση και απλουστεύοντας πολύ τα πράγματα, θα τα παρομοίαζα ως εξής:
    Από τη μία είχαμε τον ωραίο, αλλά άφραγκο γκόμενο, τους πολιτικούς και από την άλλη την πλούσια, αλλά λίγο ασχημούλα ώριμη κυρία, που ψάχνει άντρα εναγωνίως, οι οποίοι επιδίδονται σε συνεχόμενα ψέματα, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, με αποτέλεσμα να ανακαλύψουν κάποια στιγμή ότι, παρά τις στιγμιαίες απολαύσεις το πράγμα δεν προχωράει.
    Υπό αυτήν την έννοια νομίζω ότι και η ώριμη άγαμη κυρία έπαιξε το παιχνιδάκι της, που τώρα θα πρέπει να πληρώσει διότι, αντί να παντρευτεί το Μήτρο με τα τριακόσια πρόβατα και εφτακόσια γίδια από τη Μαυροράχη και να κάνει και καμιά δεκαριά παιδιά, ήθελε παιχνίδια με τον ωραίο Μπρούμελ με την πόρσε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.