Κινούμενη άμμος

της Ελίνας Γαληνού
Οι ατελέσφορες συνομιλίες για συγκρότηση κυβέρνησης στην Ελλάδα, έστειλαν εκτός των άλλων στην Ευρώπη ένα μήνυμα σύγχυσης...Σύμφωνα μ΄αυτό, οι Ελληνες δηλώνουν ότι δεν έχουν καταλήξει τι θέλουν. Παρ΄όλο που ο ελληνικός λαός έδωσε εντολή σε διάφορες πολιτικές δυνάμεις, ώστε να συνεργαστούν προς τη σταθεροποίηση της χώρας, εκείνες τελικά απέδειξαν ότι την παραμερίζουν.
Οδεύουμε λοιπόν σε νέες εκλογές, με προσδοκίες πιό αβέβαιες από κάθε άλλη φορά. Και κανείς δεν μπορεί πλέον να εγγυηθεί ότι το νέο εκλογικό αποτέλεσμα, θα δώσει λύση στην ακυβερνησία.
Το ξεκαθάρισμα λογαριασμών πάντως θεωρείται ότι έγινε εν μέρει. Πόσο πραγματικό όμως είναι αυτό; Τι περισσότερο ήθελαν οι Ελληνες εκτός από ένα επαναστατικό μήνυμα κατά το οποίο δήλωσαν ΄"ότι δεν αντέχουν άλλο;" Και τι περισσότερο θα δηλώσουν στις νέες εκλογές, όταν το διακύβευμα "παραμονή στο ευρώ ή όχι", επισείεται πάνω από τα κεφάλια μας το ίδιο απειλητικά με τον περασμένο Οκτώβριο; Ουσιαστικά, γυρίσαμε πάλι στο σημείο που μας άφησε ο τέως πρωθυπουργός, μετά από την αλήστου μνήμης πρότασή του για δημοψήφισμα...Θα μου πείτε βέβαια, ότι όλοι οι επίδοξοι ηγέτες, μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, δηλώνουν υπέρ του ευρώ...Χαιρόμαστε πολύ, αλλά αυτό δεν εξασφαλίζεται ως μάνα εξ ουρανού. Εχουμε να κάνουμε και με τους Ευρωπαίους...
Οι Ευρωπαίοι όμως εμφανίζονται κι΄αυτοί διχασμένοι, σ΄αυτή τη φάση. Ισως αυτό οφείλεται στα εκλογικά αποτελέσματα της 6ης Μαίου για την Ελλάδα, ή και τη Γαλλία που δείχνει να κάνει στροφή από την πολιτική Σαρκοζί. Ισως τα πρόσφατα αποτελέσματα της Ρηνανίας που καταβαραθρώνουν την κα Μέρκελ, ή το νέο ξύπνημα των Indignados στην Ισπανία, συμβάλλουν σ΄ αυτήν την σύγχυση. Η τήρηση των συμφωνηθέντων μεταξύ Ελλάδας και ΕΕ πάντως, εξακολουθεί να παραμένει απαρέγκλιτη προυπόθεση για τη συνέχιση βοήθειας εκ μέρους της Γερμανίας. Ωστόσο, η ίδια η γερμανίδα καγκελάριος, μετά τα σενάρια που κυκλοφόρησαν σχετικά με την έξοδό μας από την ευρωζώνη, δείχνει να χαμήλωσε κάπως τους τόνους και να δηλώνει ανοιχτά "ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στο ευρώ.." παραδεχόμενη ότι πρέπει να βοηθηθούμε για να επιστρέψουμε στην ανάπτυξη..." Στην ίδια γραμμή είναι και το σκεπτικό του κ. Γιούνκερ, ο οποίος μετά τη συνεδρίαση των υπουργών οικονομικών της ευρωζώνης, διαβεβαίωσε ότι η ΕΕ θέλει την Ελλάδα στο ευρώ και ότι, δεν υπήρξε ζήτημα εξόδου μας από κανένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης. Ο Ολι Ρέν επίσης, υποστηρίζει την αναγκαιότητα της ανάπτυξης για την πάσχουσα χώρα μας, συνδέοντάς την όμως με την τήρηση δεσμεύσεων από τους Ελληνες πολιτικούς.. Αμετάβλητη παραμένει η στάση του κ. Σόιμπλε, ο οποίος συνεχίζει τις προειδοποιήσεις του για αποπομπή μας από την Ευρωπαική Ενωση, αν δεν συμμορφωθούμε.
Οπως λοιπόν βλέπουμε, το διχαστικό κλίμα κυριαρχεί εντός, εκτός και επί τ΄αυτά...Κι΄αν η κατάσταση δεν έδειχνε τόσο συγκεχυμένη και θολή, θα μπορούσε κανείς να διακρίνει τη μεγάλη σύγκρουση που διαδραματίζεται μεταξύ των εις βάθος σκοπιμοτήτων που δημιούργησαν εξ αρχής, όλη αυτήν την ιστορία. Αλλοι θέλουν το ευρώ και την ΕΕ, χωρίς να παραδέχονται ότι με την τακτική που ακολουθούν, ή τις ιδέες που προτείνουν, τα αντιβαίνουν. Αλλοι επίσης φερόμενοι ως ευρωπαιστές, βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος, προτείνοντας "ανάπτυξη" αλλά ξεχνώντας ...τη δημιουργία βασικών προυποθέσεών της. Κάποιοι τρίτοι, υπό την επίκληση της λαικής αντίδρασης, καλύπτουν την βαθύτερη επιθυμία τους να αποχωρήσουμε από το ευρώ, ίσως και από την ΕΕ, για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν... Θα πρέπει όμως, να έχουμε πια καταλάβει ότι όλο αυτό το παιχνίδι που σήμερα θυμίζει σκηνικό πολέμου, έχει υποκινηθεί από τεράστια κερδοσκοπικά συμφέροντα, τα οποία είναι κι΄αυτά διχασμένα. Ανάλογα με τον νικητή της κάθε παρτίδας, κι΄η σκυτάλη της επόμενης, καίγοντας με αναλγησία κράτη, θεσμούς και λαούς. Γι΄αυτόν ακριβώς τον λόγο, έπρεπε να εμφανιστούν οι πολιτικές μας δυνάμεις ενωμένες και αποφασισμένες να διερευνηθεί επιτέλους η ρίζα του κακού σε ευρωπαικό επίπεδο και όχι υπό μορφή αντεκδίκησης που οξύνει το αδιέξοδο.
Δυστυχώς όμως, ελάχιστοι βλέπουν τον κίνδυνο της κινούμενης άμμου...