Η Μόσχα εξοπλίζει τον Άσαντ Πονοκέφαλος για τη Δύση τα χημικά όπλα που διαθέτει το καθεστώς

H  ρωσική στρατιωτική παρουσία στη Συρία αποτελεί πρόκληση για την παρέμβαση της οποίας ηγούνται οι Αμερικάνοι. Τα ρωσικά εξοπλιστικά συστήματα αποτελούν ένα από τα πιο εξελιγμένα συστήματα αεράμυνας της Συρίας, κάτι που θα έκανε ακόμα πιο πολύπλοκη μελλοντική παρέμβαση. Υπάρχει νέος εξοπλισμός σε συστήματα εδάφουςαέρος και αναβαθμίσεις παλαιών συστημάτων, που η Μόσχα έχει προμηθεύσει στο καθεστώς Άσαντ της Συρίας, από την αρχή της εξέγερσης πριν 21 μήνες. Το βάθος και η πολυπλοκότητα της συριακής αντιαεροπορικής άμυνας σημαίνει ότι οποιαδήποτε άμεση δυτική εκστρατεία για τη στήριξη της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων ή με τη μορφή της αεροπορικής επίθεσης εναντίον της ηγεσίας, θα είναι δαπανηρή, χρονοβόρα και επικίνδυνη. Η δυνατότητα των ρωσικών στρατιωτικών απωλειών σε μια τέτοια εκστρατεία θα μπορούσε να έχει απρόβλεπτες γεωπολιτικές συνέπειες.

Στο μεταξύ, οι καθημερινές αγριότητες πιέζουν τις δυτικές κυβερνήσεις να δράσουν. Οι ειδήσεις για δεκάδες νεκρούς, άμαχους τις περισσότερες φορές, είναι δυστυχώς καθημερινό φαινόμενο. Η διεθνής οργάνωση Ηuman Rights Watch κατηγόρησε και στο παρελθόν το συριακό καθεστώς ότι προχωρεί σε στοχευόμενους βομβαρδισμούς αμάχων και ότι αυτό αποτελεί έγκλημα πολέμου. Ωστόσο, αγνοώντας ένα ρωσικό βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, το διεθνές ποινικό δικαστήριο δεν είχε την εντολή να διερευνήσει τις αγριότητες που διαπράχθηκαν από τις δύο πλευρές. Ο ΟΗΕ υπολογίζει ότι ο αριθμός των νεκρών από την αρχή της σύγκρουσης έχει ξεπεράσει τους 40.000 και συνεχώς αυξάνεται.

Τούρκοι αξιωματούχοι, οι οποίοι προέβλεψαν με ακρίβεια ότι το συριακό καθεστώς θα χρησιμοποιήσει πυραύλους Scud, αφού καταρρίφθηκαν αρκετά πολεμικά αεροσκάφη από τους αντάρτες, θεωρούν επίσης ότι ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ έχει σκεφθεί πολύ σοβαρά δύο φορές να χρησιμοποιήσει χημικά όπλα όπως το σαρίν, το αέριο που δρα στο νευρικό σύστημα: πρώτα μετά τη βομβιστική επίθεση στα αρχηγεία του καθεστώτος στη Δαμασκό τον Ιούλιο, η οποία σκότωσε τον γαμπρό του προέδρου Άσεφ Σαουκάτ, και στη συνέχεια τον περασμένο μήνα, όταν οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης σημείωσαν σημαντικές νίκες.
Οι Τούρκοι και Δυτικοί αξιωματούχοι λένε ότι υπάρχουν ενδείξεις πως ο Άσαντ βλέπει τα χημικά όπλα ως ένα ακόμη βήμα στην κλιμάκωση της βίας, και όχι σαν ένα παιχνίδι ορίων που θα έληγε το καθεστώς του. Οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία και η Τουρκία έχουν προειδοποιήσει τη Συρία ότι η χρήση των όπλων αυτών θα προκαλέσει στρατιωτικά αντίποινα. Αλλά κάθε τέτοια απάντηση θα είναι γεμάτη δυσκολίες.
Οι αεροπορικές επιθέσεις εναντίον αποθηκών χημικών όπλων θα διαλύσουν δυνητικά τα θανατηφόρα αέρια σε μία αχανή περιοχή, προκαλώντας μια ανθρωπιστική καταστροφή. Οι ΗΠΑ και οι συμμαχικές ειδικές δυνάμεις έχουν εκπαιδευτεί για να καταλάβουν τις αεροπορικές βάσεις όπου φυλάσσονται οι κεφαλές, αλλά δεν είναι σαφές ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Θα ήταν φυσικά αδύνατο να πετάξουν τις εκατοντάδες πυρηνικές κεφαλές έξω από τη χώρα, ενώ θα χρειαζόταν χιλιάδες στρατιώτες για τη φύλαξη του οπλοστασίου. Στο μεταξύ, οι δυτικές στρατιωτικές δυνάμεις θα μπορούσαν εύκολα να γίνουν στόχος των ισλαμιστικών ομάδων που μάχονται την κυβέρνηση της Δαμασκού.
Οποιαδήποτε αεροπορική επίθεση εναντίον στόχων του καθεστώς, ως απάντηση στη χρήση χημικών όπλων, ή οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων για να σταματήσουν οι περαιτέρω βομβαρδισμοί των στρατοπέδων προσφύγων, θα απαιτούσε την καταστολή των τρομερών αμυντικών συστημάτων της Συρίας. Αυτά έχουν ενισχυθεί σημαντικά μετά από τις ισραηλινές επιθέσεις σε μια υποτιθέμενη πυρηνική εγκατάσταση στο Αλ Κιμπάρ το 2007 και μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης στη Συρία, το Μάρτιο του 2011. Οι αναβαθμίσεις παρέχονται από τη Μόσχα, η οποία θεωρεί ότι είναι ένα προπύργιο έναντι των καθεστώτων που επιβάλει η Δύση και η προστασία μιας μακροχρόνιας επένδυσης στη Συρία. Η χώρα διαθέτει το μεγαλύτερο ηλεκτρονικό σύστημα υποκλοπών της Ρωσίας εκτός του εδάφους της, στη Λατάκια, και το πάτημά του στη Μεσόγειο, μια μικρή ναυτική βάση στο Ταρτούς.

Ρώσοι αξιωματούχοι ασφάλειας και άμυνας, οι οποίοι είναι εμφανώς απρόθυμοι να σχολιάσουν δημοσίως τις δραστηριότητές τους στο εξωτερικό, έχουν επανειλημμένα αρνηθεί ότι παρέχουν βοήθεια στο καθεστώς Άσαντ. Όμως από ότι φαίνεται γνωρίζουν πολλά. Ο επικεφαλής της ρωσικής αεράμυνας επί εδάφους, Υποστράτηγος Αλέξανδρος Λεόνοφ, είπε στον ραδιοφωνικό σταθμό Εkho Μoskvy: «Η αεράμυνα της Συρίας δεν είναι της πλάκας. Ως εκ τούτου, κανείς δεν έχει χρησιμοποιήσει ποτέ σοβαρή εναέρια δύναμη εναντίον της». 

Αυτό το «δεν είναι της πλάκας» σύστημα αεράμυνας αποτελείται από δύο τμήματα και περίπου 50.000 στρατιώτες, διπλάσιος αριθμός από τις δυνάμεις του Μουαμάρ Καντάφι, με χιλιάδες αντιαεροπορικά όπλα και περισσότερες από 130 αντιαεροπορικές συστοιχίες πυραύλων. Σύμφωνα με τον Τζέρεμι Μπίνι, αρχισυντάκτη του Jane’s Τerrorism and Security Μonitor, πρόσφατες ρωσικές παραλαβές περιλαμβάνουν πυραυλικά συστήματα και ραντάρ Βuk-Μ2 και Ρantsyr-S1 (γνωστά στο ΝΑΤΟ ως SΑ-22). Οι αναφορές για την αποστολή ενός σύγχρονου, μεγάλου βεληνεκούς S-300 δεν έχουν επιβεβαιωθεί και οι συριακές ένοπλες δυνάμεις δεν έδειξαν κανένα S-300 σε επίθεση του τρέχοντος έτους. Είναι πιθανό να έχουν παραδοθεί αλλά να μην είναι ακόμη σε λειτουργία.

Τεράστια αεροπορική εκστρατεία

Ο ΓΚΑΪ Μπεν Αρί, ένας ανώτερος συνεργάτης του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών στην Ουάσιγκτον, είπε: «Δεν πουλάνε μόνο τον εξοπλισμό. Μπορούν επίσης να εκπαιδεύσουν πληρώματα. Μερικές φορές δεν υπάρχει η δυνατότητα να λειτουργήσουν αυτά τα συστήματα, όπως συμβαίνει και στη Συρία». Πηγές εξοικειωμένες με τη σχέση Μόσχας-Δαμασκού επιβεβαίωσαν την παρουσία πληρωμάτων ρωσικής αεράμυνας στο εσωτερικό της Συρίας. Η ανάπτυξή τους θα ληφθεί υπόψη όταν αρχίζουν να σκέφτονται τα δυτικά σχέδια έκτακτης ανάγκης, είπαν.

Ένα τέτοιο πυκνό, πολυεπίπεδο και επικαλυμμένο σύστημα αεράμυνας θα απαιτούσε μια τεράστια αεροπορική εκστρατεία, που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από χιλιάδες κατευθυνόμενα βλήματα ακριβείας. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και άλλοι αμερικανοί σύμμαχοι στην Ευρώπη χρησιμοποίησαν τα αποθέματά τους από τέτοια όπλα στη Λιβύη και παρόλο που λεπτομέρειες δεν έχουν γίνει γνωστές, υπήρξαν δημοσιες αναφορές που αναφέρουν ότι δεν έχουν ακόμη επιστρέψει στα προ-Λιβύης επίπεδα. «Γνωρίζουμε ότι λίγο πολύ χρησιμοποιήθηκαν αρκετά τέτοια όπλα στη Λιβύη. Δεδομένων των δημοσιονομικών περιορισμών με τους οποίους οι Ευρωπαίοι λειτουργούν, και σε μια εποχή όπου κάθε ευρώ που δαπανάται για την άμυνα ελέγχεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, είναι δύσκολο να ξαναμαζευτεί στοκ σε αυτά τα πράγματα» δήλωσε ο Μπεν Αρί. «Και δεν θα είναι αρκετά όσα υπήρχαν στη Λιβύη. Θα χρειαστούν πολύ περισσότερο για τη Συρία». 

http://www.philenews.com/digital/