28/3/13

Κυπριακή Κρίση: Διαπιστώσεις και Προοπτικές

του Ιωάννη Σ. Λάμπρου*
Η οικονομική κρίση στην Κύπρο, πέρα των δυσάρεστων συνεπειών αναφορικά με τις καταθέσεις χιλιάδων Κυπρίων, ενέχει ένα σοβαρότερο κίνδυνο. Η αβεβαιότητα και η απελπισία, συνεπακόλουθα γνωρίσματα ψυχικής συμπεριφοράς κοινωνιών σε ανάλογη δοκιμασία, ασκούν παραλυτική επίδραση στο μυαλό των συμπατριωτών μας Κυπρίων.
Υφίσταται  ο κίνδυνος να υπάρξει επικράτηση απόψεων σύμφωνα με τις οποίες η μόνη λύση είναι η συνεκμετάλλευση των κοιτασμάτων  με την Τουρκία. Ο Ελλαδίτης πρωθυπουργός πρέπει να τονώσει το φρόνημα των Ελλήνων της Κύπρου ώστε να μην επικρατήσει η απελπισία και η αποδοχή ενός σχεδίου ανάλογων προνοιών του σχεδίου Ανάν. Παράλληλα, η μη άμεση δυνατότητα εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων δύναται να κάνει κάποιους να θεωρήσουν ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου είναι υπερεκτιμημένα και έτσι να αποδεχθούν  - υπό την πίεση της οικονομικής αδυναμίας - συμφωνίες οι οποίες δεν θα αντικατοπτρίζουν το πραγματικό όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Μια παρέμβαση του  Ελλαδίτη  Πρωθυπουργού, με ένα τηλεοπτικό μήνυμα ή ακόμα μια επίσκεψη στην Κύπρο, θα μπορούσε να στείλει το μήνυμα συμπόρευσης με τον Κυπριακό Ελληνισμό. Σκοπός αυτής της παρέμβασης θα είναι να τονίσει τις προοπτικές της κυπριακής οικονομίας, των μελλοντικών οφελών από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και την πίστη του στην εργατικότητα και επιμονή των Κυρίων.

Σημαντική βοήθεια, στη δύσκολη και επίπονη ανορθωτική πορεία, μπορεί να συνεισφέρει ο κοινός στρατηγικός σχεδιασμός Αθηνών –Λευκωσίας, στους τομείς των κοινών επενδυτικών προγραμμάτων, με έμφαση στην ενίσχυση του ανύπαρκτου  παραγωγικού τομέα των δύο κρατών, πέραν της παροχής υπηρεσιών. Η συνεργασία αυτή μπορεί να λάβει τη μορφή ενός μόνιμου συμβουλίου εμπειρογνωμόνων και αξιωματούχων των δύο κρατών έχοντας ως σκοπό να εντοπίσει  ανενεργούς τομείς οικονομικής δραστηριότητας της κυπριακής οικονομίας και τους τρόπους με τους οποίους η Αθήνα μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη και προοπτική τους.

Μπορεί να υπάρξει συνεργασία σε κοινές επενδύσεις, σε κοινές συμπαραγωγές προϊόντων υψηλής τεχνολογίας. Το ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει. Έγκειται στις πολιτικές ηγεσίες να προσφέρουν τις συνθήκες και να εμπνεύσουν νέους ερευνητές και επιστήμονες να σταδιοδρομήσουν στον τόπο τους. Η σύμπραξη και ο κοινός στρατηγικός σχεδιασμός αποτελεί ζήτημα επιβίωσης του κυπριακού κράτους. Βασικός στόχος θα είναι η  εκπόνηση ενός κοινού μακροπρόθεσμου στρατηγικού προγράμματος οικονομικής ανάπτυξης, ώστε, όταν σε μερικά χρόνια η Κύπρος και αργότερα η Ελλάδα θα διαθέτουν δισεκατομμύρια ευρώ από την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων, να έχουν θέσει τις βάσεις, όχι απλά για την επανάκαμψη των οικονομιών τους, αλλά για κάτι πιο σημαντικό και πιο μακροπρόθεσμό…

Μετά το πλήγμα του κυπριακού χρηματοπιστωτικού τομέα, υπάρχει η αδήριτη ανάγκη να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι πλουτισμού του κυπριακού κράτους προς το παραγωγικότερο. Ύστερα από την τουρκική εισβολή, το 1974, η Κυπριακή Δημοκρατία υιοθέτησε ένα μοντέλο οικονομίας, υπέρμετρα βασισμένο στην παροχή υπηρεσιών ( χρηματοπιστωτικός τομέας, ναυτιλία, τουρισμός ), με την ταυτόχρονη υποβάθμιση του υπάρχοντα μικρού  παραγωγικού τομέα και εξάλειψη κάθε προοπτικής ανάπτυξής τους. Σημειώνεται ότι  σύμφωνα με εκτιμήσεις για το έτος 2012, ο τομέας των υπηρεσιών ήταν υπεύθυνος για πάνω από το 80%  του ΑΕΠ της χώρας, ενώ ο τομέας της βιομηχανίας αναλογούσε λίγο πάνω από 16%. Την ίδια στιγμή, ο βιομηχανικός τομέας στο Πριγκιπάτο του Λιχτενστάιν ( πληθυσμός περίπου 36.000, έκταση 160 τ.χιλ. ) αντιστοιχεί, σταθερά, πάνω από το 35% του ΑΕΠ…

Μια οικονομία με τη συγκεκριμένη δομή είναι πλήρως εξαρτημένη από εξωτερικούς παράγοντες, τους οποίους μια κυβέρνηση -  πόσο μάλλον μια ημικατεχόμενη χώρα -  δεν μπορεί να ελέγξει, γεγονός το οποίο καλλιεργεί μια «συγκαταβατική νοοτροπία» της πολιτικής ηγεσίας της χώρας αυτής, λόγω της αδυναμίας της να ασκήσει κυρίαρχο έλεγχο στις πηγές εισοδήματός της. Διαιώνιση της εξαρτησιακής νοοτροπίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπονόμευση του φρονήματος, σε ώρες εθνικού κινδύνου…

Παράλληλα, το «οικονομικό θαύμα» αντιμετωπιζόταν ως  υποκατάστατο της στρατιωτικής ισχύος ή στοιχείο το οποίο από μόνο του θα ήρε τα τετελεσμένα της εισβολής. Ένα αυτοδύναμο κράτος δεν μπορεί να στηρίζεται σε μια οικονομία μη παραγωγική, εξαρτημένη και παρασιτική. Ο πληθυσμός του αλλοτριώνεται από την εξαρτησιογόνο  λεβαντίνικη νοοτροπία του μεταπράτη-εμπόρου. Οι αντιστάσεις του, σταδιακά, φθείρονται απεκδυόμενες των εθνικών τους χαρακτηριστικών. Τέτοιοι λαοί είναι ανίκανοι για εθνικούς αγώνες.

 Η διαφοροποίηση της κυπριακής οικονομίας καθίσταται απαραίτητη. Ο τομέας των υπηρεσιών μπορεί, φυσικά, να παραμείνει συστατικό της κυπριακής οικονομίας, χωρίς να αποτελεί, όμως, κυρίαρχο συστατικό αυτής. Ειδικά, ο τραπεζικός τομέας θα πρέπει να διέπεται από διαφάνεια και αποδόσεις, οι οποίες θα προσφέρουν, πρωτίστως, ασφάλεια στους καταθέτες με σχετικά χαμηλά επιτόκια, σε αντίθεση με το ριψοκίνδυνο 5% - 5.5%. Το αίσθημα της ασφάλειας και της υπεύθυνης διαχείρισης των χρημάτων των καταθετών, εκ μέρους του κυπριακού τραπεζικού τομέα  θα ενισχύσει μακροπρόθεσμα το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Η ενίσχυση των παραγωγικών τομέων της κυπριακής οικονομίας θα ενδυναμώσει τον αυτοσεβασμό και την αυτοπεποίθηση των Κυπρίων. Στοιχεία απαραίτητα για τον μακροχρόνιο και επίπονο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

*Ο Ιωάννης Λάμπρου είναι πολιτικός επιστήμονας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.