Ο κ. Φράγκος, ο οποίος θα είναι ο κεντρικός ομιλητής στην αποψινή εκδήλωση της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλήνων, στη Θεσσαλονίκη, επισημαίνει ακόμη ότι η Τουρκία απαιτείται να αναγνωρίσει το διαπραχθέν έγκλημα σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου, αλλά και ότι το ελληνικό κοινοβούλιο πρέπει να εκπληρώσει την υπόσχεση για έκδοση -σε έξι γλώσσες- του τόμου με τα ντοκουμέντα της γενοκτονίας.
Καλεί, επίσης, τον πολιτικό κόσμο της χώρας να υποστηρίξει ενεργά το αίτημα της αναγνώρισης της γενοκτονίας.
«Έως σήμερα, 23 χώρες έχουν αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, ενώ σε αρκετές έχουν συντελεστεί σημαντικά βήματα προς την κατεύθυνση αυτή, διότι οι φίλοι μας της Αρμενίας, ακόμη και όταν δεν διέθεταν κρατική οντότητα ήταν ενωμένοι δίνοντας το παράδειγμα για συνένωση των Πανελλήνων σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ο ανά τον κόσμο διάσπαρτος Ποντιακός Ελληνισμός θα αγωνιστεί με κάθε θεμιτό μέσο για τη διεθνή αναγνώριση της γενοκτονίας των 353.000 προγόνων μας», σημειώνει στο κείμενο της ομιλίας του, στη διάρκεια της οποίας θα παρουσιαστούν σημαντικές μαρτυρίες της εποχής.
Βάσει στοιχείων, που θα παρουσιάσει απόψε, μεταξύ 1915 και 1924 «δολοφονήθηκαν 353.000 Έλληνες του Πόντου και αν προσθέσουμε τους 700.000 Έλληνες της Ιωνίας-Θράκης φθάνουμε τους 1.050.000. Στην Μπάφρα, από 6.270 γυναικόπαιδα και γέροντες σώθηκαν μόνο 2.000 περίπου, οι πλείστοι των οποίων υπέκυψαν από εξανθηματικό τύφο. Μαζί τους 150 παιδιά του ορφανοτροφείου, στην πορεία του θανάτου προς την Μελιτηνή (Μαλάτεια) άντεξαν από τα 150 παιδιά τα 20.
Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας, Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην πορεία κατέσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι πέθαναν από κακουχίες και βασανισμούς. Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000 γυναικόπαιδα. Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι Έλληνες, με τις λευκές πορείες θανάτου».
Τέλος, υποστηρίζει ότι σήμερα ο ελληνικός λαός βιώνει μια άλλη γενοκτονία, «διότι οι νέοι μας αδυνατούν -λόγω της ανεργίας που ανέρχεται στο 60% και των ευτελών μισθών που λαμβάνουν όσοι εργάζονται- να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά».
Πηγή
Αγαπητέ Κριστιάν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλάκα είναι ότι σχεδόν όλα τα ΜΜΕ (ο Θεός να τα κάνει) έχουν μπερδέψει το όνομα με το επίθετο του στρατηγού και το λένε ο στρατηγός Φράγκος (άσε που τούς έχουν αφήσει και ... άφραγκους).
Φράγκος είναι το μικρό του όνομα και Φραγκούλης το επίθετο.
@ nativist
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εμένα μια ζωή με λένε κ. Κριστιάν..., κακό είναι; Βέβαια δεν είμαι στρατηγός...
>Βέβαια δεν είμαι στρατηγός...<
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι επιτελάρχης, πάντως! :-)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Nativist & @Κριστιάν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί φίλοι,
Το επίθετο του Στρατηγού είναι ΦΡΑΓΚΟΣ και το ονομά του Φραγκούλης άλλωστε η κόρη του οναμάζεται ΦΡΑΓΚΟΥ Ευτυχία.
Έτσι για την ιστορία...
Αν κάνω λάθος,διορθώστε με παρακαλώ.
Αλέξανδρος, Θεσ/νίκη.
Ναι Αλέξανδρε, Στρατηγός Φ.Φράγκος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ήθελα να απογοητεύσω τον Nativist... με τα δόντια τον κρατάμε!
Σωστός ο Αλέξανδρος κι ευχαριστώ τον φίλο Κριστιάν για την ... γνωστή, γαλατική (δεν λέμε ...φράγκικη!)του ευγένεια. Έπρεπε να το είχα ψάξει, αλλά μού είχε καρφωθεί στο μυαλό, επειδή:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Στο δημοτικό είχα έναν συμμαθητή, του οποίου το μικρό όνομα ήταν Φράγκος. Στα Επτάνησα το έχουν αυτό, προφανώς από το ιταλικό Franco.
β) Το Φραγκούλης μού είναι γνωστό, αλλά μόνο σαν επίθετο.
Ευχαριστώ και ζητώ συγγνώμη για το λάθος. E, δεν είπαμε δα και τίποτε κακό! ;-)