Η τεράστια επένδυση της Ρωσίας στη παραγωγή βαλλιστικών αντιπυραυλικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς – Μέρος Α’

Βαλεντίνος Βασιλέσκου*, Réseau International (Γαλλία)                (μτφ. Κριστιάν)

Το τεχνολογικό ποιοτικό άλμα που πραγματοποίησαν τα ρωσικά ναυπηγεία πολεμικών πλοίων, επέτρεψε στο ρωσικό στόλο, ειδικά του Ευξείνου Πόντου και της Μεσόγειου να βάλουν τέλος στην υπεροχή του αμερικανικού Έκτου Στόλου στην Ανατολική Μεσόγειο. 

Και έτσι απέτρεψε την επιβολή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων και επιθέσεις με πυραύλους κρουζ που θα ξεκινούσαν από αμερικανικά αεροπλανοφόρα, αντιτορπιλικά και υποβρύχια εναντίον του Συριακού Εθνικού Στρατού, Ο άγνωστος πόλεμος στα ανοικτά της συριακής ακτής

Τον Μάιο του 2012, έλαβαν χώρα στη Σλοβακία, οι στρατιωτικές ασκήσεις MACE XIII, κατά τις οποίες το ΝΑΤΟ αξιολόγησε, σε συνθήκες  χρήσης αιχμής του εξοπλισμού παρεμβολών, τη συμπεριφορά των S-300 PMU που βρίσκονται στην Nitra, που εισήλθαν ως κληροδότημα του τσεχοσλοβακικού στρατού το 1990.

Συμμετείχαν σε αυτά τα γυμνάσια γαλλικά Mirage 2000 και Rafale, δανέζικα αεροπλάνα F-16 και με ειδίκευση ECM / ESM: E-3 AWACS, νορβηγικά  Dassault Falcon 20 (DA-20) και γερμανικά Learjet. 

Το συμπέρασμα των ασκήσεων ήταν ότι το σύστημα S-300 PMU, χειριζόμενο από καλά εκπαιδευμένους στρατιώτες, που εργάζονται σε άριστες συνθήκες, ξεπέρασε ξεκάθαρα τα μέσα ECM / ESM που χρησιμοποιούνται από το ΝΑΤΟ.

Από το 2008, η ρωσική στρατιωτική βιομηχανία έχει κάνει τεράστιο βήμα προς τα εμπρός, ενσωματώνοντας σε μεγάλη κλίμακα, συνιστώσες υψηλής τεχνολογίας τύπου C4I, το οποίο διαθέτει τους δικούς του διακομιστές με μνήμες και επεξεργαστές της τελευταίας γενιάς, ασφαλισμένους με ψηφιακή κρυπτογράφηση σε όλο το φάσμα συχνοτήτων, καθιστώντας αδύνατή οποιαδήποτε παρεμβολή.

Όλα αυτά τα στοιχεία αποτελούν τη βάση των νέων οπλικών συστήματων S-400, S-500, ή περιλαμβάνονται στον εκσυγχρονισμό των ήδη υπαρχόντων (S-300 PMU2), Γιατί είναι τόσο σημαντικοί οι ρωσικοί πύραυλοι S-300 στη συριακή σύγκρουση;

Η επιτυχής εφαρμογή αυτής της τεχνολογίας έχει αλλάξει ριζικά τη στρατηγική της Ρωσίας στη διεθνή σκηνή. 

Ο Πούτιν προέβλεψε ότι η Ρωσία μπορεί να υπολογίζει στη μαζική παραγωγή τέτοιων όπλων ως ένα σημαντικό παράγοντα για να σπάσει την αμερικανική κυριαρχία στον πλανήτη.

Αυτό εξηγεί τις ενισχύσεις που έλαβε η εταιρία Almaz-Antei για να ολοκληρωθεί η οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας των συστημάτων S-300 PMU-2, PMU-3 (S-400 Triumf) στα εργοστάσια της στο Nizhny Novgorod και Kirov. 

Θα φθάσουν στην κανονική τους ικανότητα παραγωγής το 2014. 

Το 2015, όταν θα ξεκινήσει την παραγωγή των νέων συστημάτων S-500 και θα ανοίξει τα τρία άλλα προγραμματισμένα εργοστάσια κατασκευής αντι-βαλλιστικών πυραύλων, η Almaz-Antei θα καταστεί παγκόσμιος ηγέτης σε αυτή την κατηγορία όπλων. 

Αυτό κατέστη δυνατό μόνο διότι η Ρωσία επένδυσε 41,6 δισεκ. ρούβλια (1,3 δισ. δολάρια ΗΠΑ) τα τελευταία δύο χρόνια στο εργοστάσιο του Kirov  και 39,5 δισεκ. ρούβλια (1,25 δισ. δολάρια ΗΠΑ) στο εργοστάσιο του Nijni.

Η Almaz-Antei άνοιξε πρόσφατα μια νέα γραμμή παραγωγής υπερηχητικών πυραύλων 77N6 και 77N6-Ν-Ν1 για τα συστήματα S-300 PMU-2 και 3, τα S-400 και τα S-500. 

Οι πύραυλοι αυτοί διαθέτουν αδρανείς κεφαλές, κινητικού τύπου που μπορούν να καταστρέψουν βαλλιστικούς στόχους που κινούνται με ταχύτητα 7 χλμ./δευτερόλεπτο από απόσταση 400 χιλιομέτρων. 

Το S-400 Triumf, που εισήλθε στο εξοπλισμό του ρωσικού στρατού το 2007, έχει κοινά στοιχεία με τον προκάτοχό του S-300, αλλά η λειτουργία του απαιτεί λιγότερους ειδικούς χειρηστές.

Μια συστοιχία S-400 αποτελείται από οκτώ συστήματα εκτόξευσης σε ένα φορτηγό με 32 πυραύλους και ένα κινητό σημείο τηλεχειρισμού. 

Άλλες γραμμές παραγωγής εγκαινιάστηκαν από την Almaz-Antei στο Nizhny και στο Kirov και για τον εκσυγχρονισμό των παλαιών συστημάτων πυραύλων αεράμυνας μεγάλου βεληνεκούς (S-200 Angara), μεσαίου βεληνεκούς (S-125 Neva/S-125M Pechora, 2K12 Kub, Buk-M2) και μικρής εμβέλειας (9K33 Osa, 9K332 Tor-M2) με τη χρήση αισθητήρων ανίχνευσης και στοιχείων C4I που μοιράζονται με το S-300 PMU-2 και S-400.

Εξήγησα σε προηγούμενο άρθρο ότι η πλειοψηφία των ισραηλινών οπλικών συστημάτων που κατασκευάζονται από το 1996 έχουν τις ρίζες τους στα μελετητικά γραφεία και ιδρύματα στρατιωτικής έρευνας της Ρωσίας.

Αυτά τα ιδρύματα έχουν παραχθεί ειδικούς υψηλού επιπέδου, εβραϊκής θρησκείας, μέσα στις ερευνητικές ομάδες της ρωσικής άμυνας, οι οποίοι στη συνέχεια μετανάστευσαν στο Ισραήλ την περίοδο 1992-2000.

Το βαλλιστικό αντιπυραυλικό ισραηλινό σύστημα Iron Dome έχει αποδείξει την αποτελεσματικότητά του το 2011 και το 2012, καταρρίπτοντας βλήματα βαρέων όλμων και τακτικούς πυραύλους πολύ μικρής εμβέλειας τύπου BM 21-P και HM 23, που εκτοξεύθηκαν σε απόσταση 4-70 χλμ., από τη Λωρίδα της Γάζας και το νότιο Λίβανο. 

Οι πύραυλοι αναχαίτισης Tamir έχουν μέγιστη ταχύτητα Mach 2,2 (700 μ/ s) και εμβέλεια 4-17 χλμ. 

Φαίνονται να είναι μικρογραφία των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων 9M96E1, που παράγονται από το 1999 (βεληνεκές 40 χιλιόμετρα, μέγιστη ταχύτητα 900 μ/ s). 

Οι Ρώσοι εργάζονται σήμερα στο σύστημα 9A52-4 Tornado (universal MLRS), βεληνεκούς 100 χλμ., το οποίο θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στους πύραυλους  αναχαίτισης Tamir. 

Ο νέος πύραυλος είναι ο ανταγωνιστής του αμερικανικού HIMARS, που βρίσκουμε ταυτόχρονα στον εξοπλισμό των Αμερικανών πεζοναυτών, και στις δυνάμεις του στρατού ξηράς της Ιορδανίας.
http://fr.wikipedia.org/wiki/BM-30_Smerch

Το προηγούμενο που δημιουργήθηκε στη Συρία από την απόφαση των ΗΠΑ, των δορυφόρων τους στο  Κόλπο και στην ΕΕ να οπλίσουν μια μη κρατική οντότητα, όπως είναι οι ισλαμιστές μισθοφόροι, άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. 

Μετά από αυτή την παραβίαση όλων των διεθνών συμφωνιών από τη Δύση, τίποτα δεν εμποδίζει τη Ρωσία να κάνει το ίδιο. 

Υιοθετώντας μια σαφή αλαζονεία έναντι της Ρωσίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι τους στο ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένων των Εμιράτων του Κόλπου και του Ισραήλ, κινδυνεύουν να εκπλαγούν δυσάρεστα. 

Ο νέος πρόεδρος του Ιράν, Χασάν Ρουχανί, πρώην γραμματέας του Ανώτατου Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, φαίνεται να έχει ένα λεξιλόγιο περισσότερο παρόμοιο με εκείνο του Βλαντιμίρ Πούτιν σε σχέση του λεξιλογίου του Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ. 

Γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει αυτόματα στην επανεξέταση από τους Ρώσους της σύμβασης προμήθειας όπλων, η οποία είχαν σταματήσει το 2010 και, επιπλέον, θα μπορούσε να υπάρχουν άλλες προμήθειες άλλων οπλικών συστημάτων επόμενης γενιάς. 

Γεγονός που θα κάθιζε αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια δημιουργίας μιας «ζώνης απαγόρευσης πτήσεων» πάνω από το Ιράν.

Η αναβάθμιση των παλαιών σοβιετικών και ρωσικών συστημάτων αντιπυραυλικών πυραύλων στα εργοστάσια του Kirov και Νίζνι, ακολουθούμενη από την αγορά νέων ρωσικών α/π συστημάτων  μεγάλου βεληνεκούς φαίνεται να είναι η συνταγή επιτυχίας προσιτή για όλα τα κράτη που απειλούνται με αεροπορικές επιδρομές, όπως εκείνες της πρώην Γιουγκοσλαβίας, από τις Ηνωμένες Πολιτείες, το ΝΑΤΟ και το Ισραήλ.

*Ο Βαλεντίνος Βασιλέσκου , είναι πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, πρώην αναπληρωτής διοικητής των στρατιωτικών δυνάμεων στο αεροδρόμιο του Otopeni, διπλωματούχος στρατιωτικών σπουδών της Ακαδημίας Στρατιωτικής Επιστήμης στο Βουκουρέστι το 1992.

RÉSEAU INTERNATIONAL

Γενική σημείωση (NB): Δεν διαθέτουμε διορθωτή(-τρια) και οι αναρτημένες δημοσιεύσεις (πάντα βιαστικές) περιέχουν λάθη, ορθογραφικά και συντακτικά. Προτιμάμε πάντα την ουσία παρά τη μορφή. Ευχαριστούμε για τη κατανόηση σας.

Δεύτερο Μέρος:
Η τεράστια επένδυση της Ρωσίας στη παραγωγή βαλλιστικών αντιπυραυλικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς – Μέρος Α’