Οι Αμερικανοί στρατηγοί δεν θέλουν να πολεμήσουν στη Συρία

© Κολάζ: «Η Φωνή της Ρωσίας»
Βοηθώντας τους Σύρους αντάρτες, οι Ηνωμένες Πολιτείες οι ίδιες δημιουργούν στον εαυτό τους σοβαρά προβλήματα. Αν το καθεστώς Μπασάρ Άσαντ πέσει, η Συρία θα μετατραπεί σε προπύργιο των τρομοκρατών. 

Τα όπλα, τα οποία οι ΗΠΑ σκοπεύουν να παραδώσουν στους Σύρους αντάρτες, αργά ή γρήγορα θα χρησιμοποιηθούν κατά των ιδίων των Αμερικανών. Ως αποτέλεσμα οι Ηνωμένες Πολιτείες, όπως ήδη συνέβηκε στο παρελθόν, θα αναγκαστούν να πολεμήσουν κατά των δυνάμεων, τις οποίες πριν λίγο καιρό υποστήριζαν.

 

Ο απερχόμενος Α΄ αναπληρωτής Διευθυντής της CIA Μάικλ Μορέλ κατάρτισε κατάλογο των βασικών προκλήσεων για την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών. Σ΄αυτό τον κατάλογο συμπεριλήφθηκαν οι απειλές, που προέρχονται από το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα, την Αλ Κάιντα, καθώς και η προοπτική ξεσπάσματος ενός πλήρους κλίμακας κυβερνοπολέμου. Η κύρια απειλή κατα την άποψη του Μορέλ είναι η δυνατότητα πτώσης του καθεστώτος Μπασάρ Άσαντ. Αν αυτό συμβεί, η Συρία θα μετατραπεί σε προπύργιο των τρομοκρατών, μεταξύ άλλων και της Αλ Κάιντα, θεωρεί ο Μορέλ. Μάλιστα οι τρομοκράτες θα έχουν πρόσβαση στα αποθέματα χημικών όπλων, τα οποία σήμερα ελέγχει η επίσημη Δαμασκός. Μ΄αυτή την πρόβλεψη συμφωνεί ο Διευθυντής του Κέντρου μελέτης της σύγχρονης Μέσης Ανατολής στην Αγία Πετρούπολη Γκουμέρ Ισάεφ:

 

- Οποιοσδήποτε εμφύλιος πόλεμος, και κανείς δεν αρνείται ότι στη Συρία διεξάγεται εμφύλιος πόλεμος, γεννά βία. Και είναι δύσκολο μετά το τέλος αυτών των διαδικασιών να απορριφθεί η βία. Πολύ περισσότερο που η επόμενη φάση μετά τη πτώση του Μπασάρ Άσαντ θα είναι το ξεκαθάρισμα των σχέσεων και οι διαμάχες ανάμεσα στους νικητές. Η επανάσταση αρχίζει να «καταβροχθίζει τα παιδιά της». Πρόκειται για πολύ δυσάρεστη διαδικασία, η οποία μπορεί να φέρει στην εξουσία σε ορισμένες περιοχές τους εκπροσώπους των ριζοσπαστικών οργανώσεων, που έχουν υιοθετήσει τη βία.

 

Ο Μάικλ Μορέλ δεν είναι ο μοναδικός αμερικανός εκπρόσωπος των υπηρεσιών ασφαλείας, που θεωρεί ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να επέμβουν στη συριακή σύγκρουση. Πρόσφατα τέτοια άποψη εξέφρασε ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του στρατού των υπουργών στρατηγός Ρέι Οντιέρνο. Κατα την άποψή του, οι περικοπές του στρατιωτικού προϋπολογισμού ήδη έχουν επηρεάσει το επίπεδο της κατάρτισης των στρατιωτών και ακόμα και μια «περιορισμένη εισβολή» θα έχει ως αποτέλεσμα υπερβολικά μεγάλες αποστολές. Προηγουμένως κατά της στρατιωτικής συμμετοχής στη συριακή σύγκρουση είχε εκφραστεί ο επικεφαλής της Ενωμένης Επιτροπής Επιτελαρχών των ΗΠΑ Μάρτιν Ντέμπσι, ο οποίος δήλωσε ότι αυτή η επιχείρηση θα κοστίσει πολύ ακριβά και δεν νομίζει ότι θα είναι αποτελεσματική.

 

Οι στρατιωτικοί αντιλαμβάνονται πολύ καλύτερα από τους γερουσιαστές τι είναι ο πόλεμος, γι΄αυτό δεν είναι καθόλου εκπληκτικό το ότι αντιτίθενται στην εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών σε ένα καινούργιο τυχοδιωκτισμό, θεωρεί ο πολιτικός αναλυτής Μπορίς Μεζούεφ:

 

- Παραδοσιακά οι εκπρόσωποι των υπηρεσιών ασφαλείας στην Αμερική κατέχουν περισσότερο φιλειρηνική θέση. Οι πιο φιλειρηνικοί κάθονται, όσο κι αν αυτό είναι παράξενο, εκεί, όπου λιγότερο απ΄ όλα περιμένουμε να τους δούμε – στη στρατιωτική ηγεσία του Πενταγώνου. Δηλαδή είναι ακριβώς οι ίδιοι οι επιτελάρχες. Στους στρατιωτικούς δεν αρέσει και πολύ να πολεμούν. Απλώς λόγω της κατανόησης του τιμήματος των πολεμικών επιχειρήσεων.

 

Ας σημειωθεί ότι, υποστηρίζοντας τους Σύρους αντάρτες, οι Ηνωμένες Πολιτείες επαναλαμβάνουν το λάθος, που είχαν διαπράξει στο παρελθόν. Συγκεκριμένα, τη δεκαετία του ΄80 του περασμένου αιώνα βοηθούσαν τους αφγανούς Μουτζαχεντίν, που πολεμούσαν εναντίον των σοβιετικών στρατευμάτων. Ακριβώς τότε και – όπως πιστεύεται ορισμένοι εμπειρογνώμονες, όχι χωρίς την υποστήριξη των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών – δημιουργήθηκε η Αλ-Κάιντα. Μετά την απόσυρση των ενόπλων δυνάμεων της Σοβιετικής Ένωσης από το Αφγανιστάν, τα μέλη αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης συνέχισαν τον αγώνα τους, όμως πλέον κατά των ΗΠΑ.

 

Πάντως, αυτή η τόσο απερίσκεπτη συμπεριφορά δεν χαρακτηρίζει μόνο την Ουάσιγκτον, αλλά και πολλούς δυτικούς εταίρους της. Σχετικό παράδειγμα μπορεί να αποτελέσει η πολιτική της Γαλλίας. Αγωνιζόμενη κατά των ισλαμιστών στο Μαλί, το Παρίσι παράλληλα υποστηρίζει τα αδέλφια τους στη Συρία. Την παραλογία αυτής της κατάστασης έχει επανειλημμένα υπογραμμίσει ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκεϊ Λαβρόφ. Κατά τη διάρκεια μιας από τις ομιλίες του είπε απροκάλυπτα ότι στο Μαλί κατά των Γάλλων στρατιωτών πολεμούν ακριβώς εκείνοι οι άνθρωποι, τους οποίους το Παρίσι εξόπλιζε στη Λιβύη. Μάλιστα εξτρεμιστές από τη Λιβύη πολεμούν και στη Συρία. «Δηλαδή οι Γάλλοι ομόλογοί μας αγωνίζονται κατά του γεννήματος της λιβυκής κρίσης στο Μαλί, όμως υποστηρίζουν στη Συρία τους προερχόμενους από τη Λιβύη εξτρεμιστές. Εδώ είναι πολύ δύσκολο να βρεις λογική», - διαπίστωσε ο Λαβρόφ.

_{* Η άποψη της Σύνταξης μπορεί να μη συμπίπτει με την άποψη του/της αρθρογράφου.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο: http://greek.ruvr.ru/2013_08_09/233430808/}