Μετά την επίσκεψη στον Ομπάμα

 της Ελίνας Γαληνού
Σε πρώτη φάση, η επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στον Αμερικανό Πρόεδρο, έδωσε θετικές εντυπώσεις προς τα έξω. Το μήνυμα που πέρασε μέσω επισήμων ΜΜΕ τουλάχιστον, είναι ότι οι ΗΠΑ γενικά υποστηρίζουν την Ελλάδα. Ο Αμερικανός Πρόεδρος από καιρό, έχει κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου προς το Βερολίνο, για το γεγονός του αδιεξόδου στο οποίο οδηγείται η ευρωζώνη με την συνεχιζόμενη πολιτική λιτότητας, όπου η Ελλάδα ήταν και είναι από τα πλέον επιβαρυμένα θύματα.
Η κατάσταση στην Ελλάδα είναι μάλλον γνωστή για τον κ. Ομπάμα, απλώς ο Ελληνας πρωθυπουργός την επανέλαβε επιγραμματικά. Αλλωστε, ούτε η ανεργία κρύβεται (της οποίας έχουμε σπάσει τα ρεκόρ), ούτε η ύφεση που συνεχίζεται για έκτη χρονιά, ούτε η νεκρωμένη αγορά, ούτε η ανθρωπιστική κρίση που έχει αρχίσει να μας μαστίζει. Είναι απολύτως βέβαιο ότι ο κ. Ομπάμα γνωρίζει πολλές λεπτομέρειες, δεδομένου ότι ζούν και εδώ Αμερικανοί και βλέπουν πώς έχουν τα πράγματα.
Τα περιθώρια αντοχής μας επίσης θα πρέπει να είναι γνωστά, όπως και το ότι έχουν επωμιστεί τα βάρη, άνθρωποι που δεν φταίνε. Το ότι η μεσαία τάξη αργοανασαίνει εξουθενωμένη να κρατηθεί στα πόδια της, κι΄αυτό δεν είναι μυστικό, όπως και το ότι οι νοικοκυραίοι που αγωνίστηκαν να φτιάξουν μια ακίνητη περιουσία, κινδυνεύουν τώρα να τη χάσουν. Το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει εισέλθει σε περίοδο μεταρρυθμίσεων, δεν αποτελεί παρηγορία για όλους αυτούς που έχουν πληρώσει ακριβά την κρίση, δεδομένου ότι η απόδοση των μεταρρυθμίσεων θ΄αργήσει να δείξει γι΄αυτούς, ενώ άλλοι δεν θα την προλάβουν κάν. Οσο για την ανεργία, έχει δημιουργήσει συνθήκες προσβολής του πληθυσμού μας, εφ΄όσον οι νέοι φεύγουν για άλλες πολιτείες και εδώ μένουν περισσότερο οι απόμαχοι και οι μεσήλικες που δύσκολα κάνουν μια νέα αρχή.
Αυτά όλα πιστεύουμε να τα γνωρίζει καλά ο κ. Ομπάμα, όπως επίσης και την αδιαλλαξία του Βερολίνου όσον αφορά την διαχείριση του ελληνικού χρέους. Οπωσδήποτε το Βερολίνο τώρα που μιλάμε, θα έλαβε γνώση για το τι συνέστησε ο κ. Ομπάμα γι΄αυτό το θέμα, αλλά αυτό δεν λύνει το πρόβλημα. Η κα Μέρκελ, έχει ξανακούσει τον κ. Ομπάμα να διαμηνύει πριν δύο χρόνια κατά την διάρκεια του Eurogroup "την Ελλάδα και τα μάτια σας" (αυτά επί κυβερνήσης Γ.Παπανδρέου), αλλά τη συνέχεια την ξέρουμε. Ακολούθησε κούρεμα χρέους με αφάνταστα σκληρούς όρους που βύθισαν τη χώρα μας σε δεινότερη ύφεση απ΄ότι πρίν και οδήγησαν πολύ περισσότερο κόσμο στην απόγνωση και τις αυτοκτονίες. Δεν ξέρουμε λοιπόν τι θα αποφασίσει και τώρα το Βερολίνο εν όψει εκλογών, όπου η κα Μέρκελ επιδιώκει να τις ξανακερδίσει. Και εάν επιμείνει στην ίδια τακτική, θα επαναφέρει άραγε πιεστικά το ζήτημα ο κ. Ομπάμα, προκειμένου να βοηθήσει την Ελλάδα να ανασάνει;
Είδαμε ότι ο κ. Σαμαράς, πραγματοποίησε κάποιες επαφές με επιχειρηματικά λόμπυ και με την ομογένεια, όπου και εκεί το κλίμα έδειξε θετικό. Η Ελλάδα βέβαια είναι μια χώρα αξιοποιήσιμη και κανείς δεν λέει το αντίθετο. Ομως, η αξιοποίησή της που σίγουρα περνάει από επενδύσεις και άρα, η προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος αποτελεί καίριο παράγοντα, με τι όρους προβλέπεται να προχωρήσει-εάν προχωρήσει τελικά; Είναι γνωστή η δυσφορία των ξένων για τη γραφειοκρατία μας και την αστάθεια στο φορολογικό καθεστώς μας, ενώ όλοι θα ήθελαν να ρισκάρουν τα λιγότερα και να έχουν προοπτική για τα περισσότερα, σε μια εποχή γενικής κρίσης. Να δεχτούμε επενδυτές ναί και να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να ενισχύσουμε την απόφασή τους, αλλά να εξετάσουμε και εμείς ποιό θα είναι το όφελος για το ελληνικό κράτος, τους Ελληνες πολίτες και τους ανέργους. Θα μου πείτε, οι επενδύσεις με τις θέσεις εργασίας πάνε μαζί, επομένως το όφελος είναι δεδομένο εκ των προτέρων. Ομως, είπαμε ότι όλοι θέλουν να ρισκάρουν τα λιγότερα, άρα οι αμοιβές που θα προσφέρουν, μ΄αυτό το κριτήριο θα δίνονται για τους Ελληνες τουλάχιστον, εφ΄όσον υπάρχει και κατάσταση κατώτατων μισθών ψηφισμένη από την ελληνική Βουλή!  Μακάρι να υλοποιηθούν οι θετικές προοπτικές και να διαψευστούν όλες μας οι επιφυλάξεις, αλλά για την ώρα, ας συγκρατήσουμε τη χαρά μας ως τις τελικές πράξεις.
Οσο δε για τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και τη συμμαχία μας στο ΝΑΤΟ, αυτά είναι γνωστά πράγματα. Η Ελλάδα αναγνωρίζει τη βοήθεια που δέχτηκε από τις ΗΠΑ και τις παλιές μας σχέσεις, οι οποίες μετράνε από την εποχή της Ελληνικής Επανάστασης. Κατά κάποιο τρόπο, ας δεχτούμε ότι ιστορικά τουλάχιστον, η Αμερική υπήρξε μια σταθερή αξία για την Ελλάδα, αρκεί να δέχεται και εκείνη το ίδιο για εμάς. Ομως εφ΄όσον όπως είπε και ο κ. Ομπάμα "είμαστε φίλες χώρες, σύμμαχοι, η μία δίπλα στην άλλη", ας μην ξεχάσει ότι βασική προυπόθεση φιλίας και συμμαχίας, είναι ο αλληλοσεβασμός και η ισότιμη σχέση. Γιατί θα γνωρίζει από την δική του Ιστορία, πόσες φορές η Ελλάδα έφτασε στο χείλος του γκρεμού για λόγους που δεν έφταιγε πάντα και αναγκάστηκε να παρακαλέσει γονυπετής την Αμερική να τη συντρέξει. Και για να μην πάμε μακριά, ας θυμηθούμε εκείνο το "σας ευχαριστούμε πολύ" της τραγικής νύχτας των Ιμια, την επανάληψη του οποίου προσπαθούν να αποτρέψουν οι ακρτικές μας πολεμικές δυνάμεις φτύνοντας αίμα κάθε ώρα, λόγω της αιωνίως ασύδοτης Τουρκίας. Θα γνωρίζει επίσης και τις αλυτρωτικές διαθέσεις των άλλων γειτόνων μας, Σκοπιανών και Αλβανών που κάνουν ό,τι μπορούν για να μας εξουθενώσουν, ενώ εμείς φροντίζουμε να αντιδρούμε βάσει των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου και σεβόμενοι πάντα τους όρους των Συνθηκών και Συμμαχιών.
Χαιρόμαστε που ο Αμερικανός Πρόεδρος αναγνωρίζει τις προσπάθειες της χώρας μας προκειμένου να βελτιωθεί, αλλά ας γνωρίζει και πόσα προβλήματα έχουμε επωμιστεί χωρίς να φταίμε απόλυτα. Δεν θα είναι δα υπερβολικό αν πεί κανείς ότι η Ελλάδα είναι θαύμα που επέζησε αυτά τα τριάμιση χρόνια, μέσα στη δίνη της κρίσης και με τις πιέσεις των γειτόνων της σε μεγάλη έξαρση και αγωνιζόμενη να μη διασπαστεί η ευρωζώνη λόγω του δικού της προβλήματος. Σεβόμαστε και τιμούμε την Αμερικανική φιλία όπως και τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ να παρεμβαίνουν αυτεπάγγελτα στην εξωτερική πολιτική άλλων χωρών, λόγω του δόγματος Μονρόε, στο οποίο βασίστηκε η διακήρυξη της Ανεξαρτησίας τους κάποτε. Σήμερα όμως αυτό το κράτος, αποτελεί έναν αναμφισβήτητα ισχυρό διεθνή παράγοντα που ενδιαφέρεται για την παγκόσμια ισορροπία και την πάταξη των αδικιών στον κόσμο. Τουλάχιστον, εκ στόματος Ομπάμα, το έχουμε ακούσει πολλές φορές αυτό και ελπίζουμε ότι η έμπρακτη υποστήριξη προς την Ελλάδα, είναι απολύτως σχετική με την νοοτροπία αυτή...
Ο ρόλος του ζήτουλα όμως, που κραυγάζει βοήθεια αργοπεθαίνοντας, μάλλον δεν θα έπρεπε να αρέσει σε κανέναν. Αν είναι να φτάσει μια χώρα να ταπεινώνεται τόσο πολύ, για να παρακαλέσει μετά γονατιστή και σχεδόν άνευ όρων κάποιον να τη στηρίξει, αυτό δεν ταιριάζει στους περήφανους Ελληνες. Ο Ελληνας πρωθυπουργός, κατά την επίσκεψή του στις ΗΠΑ, ό,τι ήταν να πεί το είπε. Από κει και πέρα, αν είναι η ώρα της Αμερικής να μιλήσει όπως ξέρει να μιλάει αποτελεσματικά, το αναμένουμε...