Βομβαρδισμός ακινήτων

της Ελίνας Γαληνού
Οποιος παρέλαβε τα ΦΑΠ του 2011 και του 2012 θα εξεπλάγη με τις τιμές ακινήτων του, που δεν έχουν καμία σχέση με τις αγοραίες. Οι τιμές με τις οποίες φορολογείται, μοιάζουν με ονειροφαντασία συγκρίνοντάς τες με τα νούμερα πωλήσεων που ακούγονται στην αγορά! Ωστόσο, το κράτος μας βγάζει πλούσιους όταν πρόκειται να μας φορολογήσει...Παλιά τακτική βέβαια, αλλά τώρα έχει παραγίνει.
Η κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι ιδιοκτήτες ακινήτων, είναι πέρα από δραματική πια. Η τάξη αυτή, ήταν από τις πρώτες που δέχτηκαν το πλήγμα της κρίσης, δεδομένου ότι λόγω ανέχειας και μειώσεων εισοδημάτων, άρχισαν οι δυσκολίες νομής των ακινήτων. Ο καθένας επικαλούμενος την κρίση, δεν πλήρωνε ενοίκια, άφηνε απλήρωτα ΔΕΚΟ και κοινόχρηστα, ποντάροντας στο ότι οι εξώσεις καθυστερούν, οπότε έβρισκε ευκαιρία να βγάλει κανά χρόνο στο τζάμπα. Ασφαλώς θα υπήρξαν και κάποιες περιπτώσεις όπου πράγματι ο ένοικος δυσκολευόταν, και διαπραγματευόταν με τον εκμισθωτή για κάποια μείωση ή διευκόλυνση. Ομως δεν ήταν και λίγοι εκείνοι που επωφελήθηκαν αγρίως από τις ισχύουσες συνθήκες και έβαλαν τα φέσια στους ιδιοκτήτες, σωρηδόν...
Παράλληλα, το πιστοποιητικό ενεργειακής απόδοσης που επέβαλε το Υπουργείο Περιβάλλοντος, δημιούργησε πρόσθετα έξοδα στους ιδιοκτήτες, οι οποίοι ξαφνικά ούτε να πουλήσουν, ούτε και να νοικιάσουν μπορούσαν χωρίς αυτό. Εν τω μεταξύ, οι υποψήφιοι ένοικοι, ακόμα και με τα ολίγα διαθέσιμα που είχαν για να μισθώσουν ένα ακίνητο, ανέβασαν τις απαιτήσεις τους στο ζενίθ...Και όσο οι απαιτήσεις ανεβαίνουν, τόσο πέφτουν οι τιμές ενοικίων και πωλήσεων, σε επίπεδα σχεδόν εξευτελιστικά...

Επομένως, ο κάθε ιδιοκτήτης, είχε να παλέψει αφ΄ενός με το καθεστώς ενοικιάσεων και τις συνθήκες που προαναφέραμε, και από την άλλη, με τις φοροκαταιγίδες που κοντεύουν να αφανίσουν και την τελευταία δεκάρα του. Μετρήστε μόνο μέσα στο 2013 τι έχουν να πληρώσουν οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Το χαράτσι, που εξανεμίζει τα ήδη εξευτελισμένα έσοδα ενοικίων, τον ΦΜΑΠ του 2011 και τον ΦΜΑΠ του  2012 που έρχεται ταυτοχρόνως και μάλιστα, μια μέρα πριν λήξουν οι προθεσμίες για την καταβολή του. Μαζί μ΄αυτά και τον φόρο εισοδήματος διπλοφορολογημένο, αφού δεν αφαιρείται το χαράτσι από τα δηλωθέντα έσοδα ενοικίων.

Με λίγα λόγια και απλά, η ακίνητη περιουσία δημεύεται, γιατί αν αυτά τα μέτρα δεν ισοδυναμούν με καθεστώς δήμευσης, τότε τι άλλο να περιμένει κανείς; Το μόνο που λείπει, είναι μια διάταξη όπου το κράτος θα ανακοινώνει την απόφασή του να σου παίρνει την περιουσία με το έτσι θέλω...Μπορεί να μοιάζει επικοινωνιακά πιό βάρβαρο και τρομακτικό το μέτρο, αλλά στην ουσία είναι περίπου το ίδιο. Οταν ο ιδιοκτήτης γογγύζει να μαζέψει π.χ 10.000 τον χρόνο έσοδα από ένα ακίνητο, ενώ με τους φόρους πληρώνει 15.000, τι του μένει για να ζήσει, ή να συντηρήσει την περιουσία του; Οχι μόνο δεν του μένει τίποτα, αλλά μπαίνει και μέσα, εφ΄όσον πληρώνοντας, εξαφανίζονται και οι κάποιες οικονομίες που είχε στην άκρη!

Μέχρι τώρα, ξέραμε για εκείνους που υποθήκευσαν τα σπίτια τους και δεν έχουν να αποπληρώσουν το δάνειο, οπότε θα τους τα πάρουν οι τράπεζες. Τώρα με τα δεδομένα που περιγράφονται, ο κατάλογος υποψηφίων για κατασχέσεις, μάλλον θα μεγαλώσει, για να μην πούμε ότι στο τέλος, θα χάσουν όλοι οι Ελληνες τις περιουσίες τους. Γιατί εδώ δεν είναι θέμα κακοπληρωτών, ή φοροφυγάδων. Είναι θέμα ανθρώπων που δεν τα βγάζουν πέρα, όσο και αν έμαθαν να μη χρωστάνε στη ζωή τους. Οταν το κράτος σου λέει "εγώ δεν ξέρω τίποτα και θέλω τα λεφτά μου, τα οποία θα αρπάξω από τις καταθέσεις που σε ανάγκασα να δηλώσεις" έχουμε άδικο να περιμένουμε τα χειρότερα;

Εδώ κάθε αρμόδιος υπουργός, όταν δεν του βγαίνουν τα ισοδύναμα της τρόικα, ορμάει στα ακίνητα και φορτώνει έναν επιπλέον φόρο. Στο τέλος κανείς δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει, αλλά μήπως αυτό είναι και το τελικό σχέδιο; Να γεμίσουμε σωρεία κατασχεθέντων ακινήτων τα οποία θα βγαίνουν στους πλειστηριασμούς με τιμές εξευτελιστικές, ώστε να τα αρπάξουν τα κοράκια που περιμένουν; Γιατί είναι αλήθεια, ότι υπό συνθήκες ομαλότητας, ακίνητες περιουσίες δεν θα μπορούσε να αποκτήσει ο καθένας τόσο εύκολα, εάν δεν έβαζε βαθειά το χέρι στην τσέπη. Τώρα όμως, ήδη ακούγεται ότι πωλούνται βίλλες παραθαλάσσιες σε εκτάσεις κάμποσων στρεμμάτων, και σε τιμές που πριν μερικά χρόνια, δεν τολμούσε κανείς ούτε να ονειρευτεί!
Αρα, μήπως το ένα φέρνει το άλλο και το σχέδιο πάει ρολόι, θυσιάζοντας τους τωρινούς ιδιοκτήτες ακινήτων;