7/9/13

Υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιου πολέμου (!) λόγω Συρίας;

του Σάββα Καλεντερίδη
Παραμονές της απόφασης του αμερικανικού Κογκρέσου για τη στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, θεωρούμε ότι θα ήταν σωστό να κάνουμε μια συνολική περιγραφή της κατάστασης, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες μας τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με αφορμή την κρίση που είναι σε εξέλιξη επί 30 μήνες στη χώρα αυτή, που είναι βασικός πυλώνας για την ισορροπία, την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή.
Από τότε που εμφανίστηκαν τα πρώτα επεισόδια στη Συρία (15 Μαρτίου 2011), που αποτέλεσαν την απαρχή της κρίσης, φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι ΗΠΑ είναι ο καθοριστικός παράγοντας, αν όχι για την εμφάνιση, για την εξέλιξη και την τροπή που θα έπαιρναν τα γεγονότα όλους αυτούς τους μήνες.
Αλλωστε, η παρουσία της Αντζελίνα Τζολί στον καταυλισμό Σύρων προσφύγων, που δημιουργήθηκε με ευθύνη του ΟΗΕ στην Αντιόχεια (Αντάκεια, Χατάυ), τον Ιούνιο του 2011, μας έδειξε από τότε ότι τα γεγονότα στη Συρία δεν ξεκίνησαν για να σταματήσουν, χωρίς φυσικά να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα!

Οταν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 16 Φεβρουαρίου 2012 ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο καταδίκαζε το δεύτερο βέτο της Ρωσίας και της Κίνας σε ψήφισμα των Ηνωμένων Εθνών (το πρώτο βέτο ήταν τον Οκτώβριο του 2011), με το οποίο άνοιγε ο δρόμος για επέμβαση στη Συρία, τότε έγινε φανερό ότι δημιουργούνται δύο «στρατόπεδα» γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης της συριακής κρίσης.

Στο ένα οι ΗΠΑ και η Ε.Ε., δηλαδή η Δύση, και στο άλλο η Ρωσία και η Κίνα. Αυτά για τους πρωταγωνιστές. Οσον αφορά τους κομπάρσους, με την πλευρά των ΗΠΑ και Ε.Ε. αρά εναντίον του Ασαντ, τάχθηκαν η Τουρκία, η Ιορδανία, η Σ. Αραβία, το Κατάρ, τα ΗΑΕ, η Αίγυπτος του Μόρσι και διάφορες άλλες χώρες παρίες, όπως η Αλβανία και τα Σκόπια, ενώ υπέρ του Ασαντ τάχθηκε το Ιράν, ο Λίβανος, στον βαθμό που η πολιτική του ελέγχεται και επηρεάζεται από τη Χεζμπολάχ, η Βενεζουέλα και διάφορες άλλες χώρες που στέκονται απέναντι στις ΗΠΑ.

Η στάση του Ισραήλ δεν μπορεί να πει κανείς ότι ήταν ξεκάθαρη, αφού, όσο κι αν επιθυμεί διακαώς να περιορίσει την επιρροή που ασκεί το Ιράν στην περιοχή μέσω της Συρίας, το ενδεχόμενο να περάσει ο έλεγχος της Δαμασκού στα χέρια των ισλαμιστών της Αλ Κάιντα-Αλ Νούσρα μάλλον καθιστά τον Ασαντ συμπαθή στο Τελ Αβίβ, παρά στόχο για πλήρη εξουδετέρωση και ανατροπή.

Η αντιπαλότητα ΗΠΑ από τη μια πλευρά και Ρωσίας - Κίνας από την άλλη, στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, συνεχίστηκε άλλες δυο φορές, τον Ιούλιο του 2012 και τον Αύγουστο του 2013, με τη Μόσχα και το Πεκίνο να ασκούν και πάλι βέτο (τέσσερις φορές συνολικά για το ίδιο θέμα), γεγονός πρωτοφανές στην 68χρονη λειτουργία των Η.Ε.

Τα γεωπολιτικό πλαίσιο, λοιπόν, της κρίσης στη Συρία, αλλά και η εξέλιξη των γεγονότων των τελευταίων ημερών, με δεκάδες πολεμικά πλοία των ΗΠΑ και της Ρωσίας να συγκεντρώνονται στην Ανατολική Μεσόγειο, και τη Ρωσία να κάνει επίδειξη όχι ισχύος αλλά δυνατοτήτων και στρατηγικού ενδιαφέροντος για τα τεκταινόμενα στην περιοχή, ανακοινώνοντας ότι το ραντάρ του Αρμαβίρ, από την περιοχή του Κρασνοντάρ, εντόπισε δοκιμές πυραύλων και αντιπυραυλικού συστήματος που έγιναν στην Α. Μεσόγειο, σε συνεργασία των ΗΠΑ και Ισραήλ, μας δείχνει ένα πράγμα: Οτι στην περιοχή στήνεται σκηνικό, το οποίο, παρά την απουσία ψυχροπολεμικού κλίματος και κλιμακούμενης έντασης μεταξύ των υπερδυνάμεων, κάνει τις αναφορές περί κινδύνου πρόκλησης του Γ' Παγκόσμιου Πολέμου να μη φαντάζουν γραφικές ή υπερβολικές.

Ασφαλώς ο κόσμος έχει αλλάξει και οι τομείς πολλαπλής συνεργασίας καθώς και οι δίαυλοι επικοινωνίας μεταξύ κυρίως των δύο υπερδυνάμεων απομακρύνουν το ενδεχόμενο μιας μεταξύ τους σύρραξης, που θα μπορούσε να λάβει χαρακτηριστικά παγκόσμιου πολέμου.

Ομως, σε περίπτωση που, έπειτα από μια σειρά άστοχων ενεργειών, η κατάσταση στη Συρία τεθεί εκτός ελέγχου και επικρατήσει χάος ή δυνάμεις που διασπείρουν το χάος, τότε η περιοχή θα μετατραπεί σε μια μαύρη τρύπα αστάθειας, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα συμπαρασύρει τον Λίβανο, την Ιορδανία, το ήδη ασταθές Ιράκ, την Τουρκία και ίσως το Ιράν.

Μήπως, όμως, τότε θα έχει ολοκληρωθεί ένα σκηνικό που μόνο ένας Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος θα μπορούσε να το αντιμετωπίσει, για να επαναφέρει τη σταθερότητα και μια κάποια τάξη στην περιοχή;

Δεν συνηθίζουμε να κινδυνολογούμε, όμως το διακύβευμα στην περιοχή είναι μεγάλο και ελπίζουμε να ρυθμιστούν τα της επιρροής των πρωταγωνιστών και των κομπάρσων στην περιοχή, χωρίς να ανάψει η σπίθα που θα κάνει παρανάλωμα του πολεμικού πυρός αυτή την ιστορική περιοχή!

δημοκρατία

18 σχόλια:

  1. Νομίζω πως ο τρίτος Παγκόσμιος πόλεμος δε μια γενίκευση του πολεμου στην Περιοχή δεν είναι και κάτι τόσο απίθανο. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω το σκεπτικό και γιατί κατά την άποψη μου δεν είναι υπερβολικό σενάριο ακόμα και αν δεν εμπλακούν σε πρώτη φάση άμεσα οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία. Αν υπάρξει γενικευμένη επίθεση στη Syria, τότε είναι πολύ πιθανό το Iran να θεωρήσει πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τη γενίκευση του πολεμου, αναμφισβήτητα ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να γίνει κάτι τέτοιο είναι η εκμετάλλευση της Θρησκείας, αρχικά θα επιχειρηθεί η εξέγερση όλων των απανταχού σιιτικών μειονοτήτων ακόμα και στο Pakistan και την India, όπου τα ερείσματα του Iran είναι πολύ ισχυρά και μάλλον η Δύση τα έχει υποτιμήσει, ενώ κρίνεται εκ των ουκ άνευ πως η Χεζμπολάχ θα στραφεί εναντίον του Israel όπως και η Syria, ώστε να διχάσει τους Σουνίτες! Από τις παραπάνω χώρες οι τρεις είναι πυρηνικές δυνάμεις και το Iran είναι κοντά στο να αποκτήσει πυρηνικά. Από την άλλη οι συμβατικές στρατιωτικές δυνατότητες τόσο του Israel, της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, αλλα και του Iran και της Ιορδανίας, και της Αιγύπτου είναι πολύ μεγάλες. Ανάλογα με τις διαστάσεις που θα πάρει ένας τέτοιος πόλεμος, για ποσο θα μπορεί να μείνει αμέτοχη η Ρωσία? Τι θέση θα κρατήσουν οι Κούρδοι? Αν κινδυνεύσει το Israel δε θα επέμβει η Αμερική? Αν κινδυνεύσει το Israel ποσο αποφασιμένο είναι να χρησιμοποιήσει το πυρηνικό του οπλοστάσιο?

    Τα παραπάνω είναι μερικές ανησυχίες και ερωτήματα, που malllon θα προκύψουν άμεσα από μια γενίκευση του πολεμου στην περιοχή. Το τι θα τραβήξουν οι άμαχοι και οι μειονότητες ούτε καν το αναφέρω, είναι εύκολο κανεις να σκεφτεί ορισμένα πιθανά σενάρια............ενώ θα πρέπει να σκεφτούμε και τον ρολο που θα παίξουν οι Ισλαμικές μειονότητες και κοινότητες τόσο στη Ρωσία όσο και στην Ευρώπη ίσως και στην Αμερική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε μια ρευστοποιημένη ή και πυραναλωμένη μέση Ανατολή, κατά πόσον ελεγχόμενη από τους Δυτικούς δύναμη θεωρείται η Τουρκία, και αν όχι, πώς προετοιμαζόμαστε για την αντιμετώπισή της;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ P.G

    Ένας Ρώσος αναλυτής, δε θυμάμαι που ακριβώς, είχε δηλώσει πως η Τουρκια είναι το νέο Iran. Αυτοί τη στιγμή οι Τούρκοι προσπαθούν να παρουσιάζονται ως τα καλά παιδιά στους Αμερικανους, κερδίζοντας βεβαια και ανταλλάγματα για τις υπηρεσίες που προσφέρουν και πράγματι αυτή τη στιγμή τα συμφέροντα των Αμερικανων εξυπηρετούνται μέσω της πολιτικής, που ασκεί η Τουρκια.
    Ωστόσο υπάρχουν μερικά καταφανέστατα σχέδια της Τουρκίας, τα οποια δεν μπορούν να αγνοούνται.

    Πρώτον, οργανώνει με τέτοιον τρόπο το νέο Ισλαμικό παρακράτος, με βάση τις μυστικές υπηρεσίες, έτσι ώστε να έχει τον απόλυτο έλεγχο της χώρας και να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο ευάλωτη σε εσωτερικές εξεγέρσεις!

    Δεύτερον, Προωθώντας τον νέο-Οθωμανισμό, φιλοδοξεί να ενώσει όλες τις διαφορετικές φυλές της Τουρκίας και να εγκόλπωση και τους Κούρδους! Έτσι θα αλλάξουν όλοι την ταυτότητα τους προσεγγίζοντας μια νέα, με λιγότερο θιγομενους τους Τούρκους βεβαια!

    Τρίτον, έχουν ήδη ξεκινήσει το πυρηνικό τους πρόγραμμα, αλλα ανάποδα από τους Ιρανούς, πρώτα αναπτύσσουν την βαλλιστική δυνατότητα τους και στην πορεία και μέσα από την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων "ενεργρειας" θα αποκτήσουν και τη βόμβα!

    Τέταρτον επιχειρούν να "μετατεψουν" τη Syria από στρατηγικό βάθος του Iran σε δικό τους στρατηγικό βάθος, συμπεριλαμβανομενου της Κύπρου και της Αιγύπτου και της Λιβύης εις βάρος της άλλης μεγάλης δύναμης της περιοχής του Israel αλλα και του Iran και της Σαουδικής Αραβίας. Έτσι σκοπεύουν να περικυκλώσουν και να δέσουν κυρίως το Israel, ώστε να αποκτήσουν απόλυτα ερείσματα στις ΗΠΑ και να αποδυναμώσουν και τη δύναμη των χρημάτων, που χρησιμοποιούν οι Άραβες.

    Εν τελει, η Τουρκια είναι η πιο επικίνδυνη και απειλητική χωρα της περιοχής, για όλες τις υπόλοιπες χώρες ανεξαιρέτως και τείνει να αποκτήσει τόση δύναμη ώστε να κατευθύνει την Αμερική προς τα εκεί που θέλει, όπως κάνει τώρα το Israel!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρὸς τὸ παρὸν θὰ ἔχουμε ἀναμέτρησι τεχνολογιῶν. Ἐὰν κρίνω ἀπὸ τὴν πρὶν ἀπὸ μερικὰ ἔτη σύλληψι τοῦ μὴ ἐπανδρωμένου ἀεροσκάφους στὴν Περσία, θὰ ἔχουμε καλὸ καὶ δύσκολο πολεμικὸ ἀγῶνα.
    Ἂς δοῦμε πῶς θὰ πᾶνε, ἐὰν δὲν κάνη τὸ κογκρέσο πίσω καὶ μετὰ βλέπουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΠΡΟΣ P.G / ΣΑΒΒΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ:
    (Το έγραψα κι εχθές αλλα μάλλον πέρασε απαρατήρητο)
    Σας έχει περάσει ποτέ απο το μυαλό πως αν η Τουρκία βληθεί (το πιθανότερο απο Ιράν) θα ζητήσει την ενεργοποίηση του άρθρου 5 και τοτε η Ελλάδα (μαζί με τις υπόλοιπες χώρες του ΝΑΤΟ) θα κληθεί να την υπερασπιστεί??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Eponymos

    Και θα πρέπει να σπεύσουμε πρώτοι να την υπερασπιστούμε μάλιστα με όλες μας τις δυνάμεις και όλα τα μέσα κατά τη γνώμη μου! Ένα τέτοιο σενάριο όπου η Τουρκια θα ζητούσε τη βοήθεια μας θα ήταν ιδανικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εάν αυτο-βληθεί η Τουρκία εννοείς θα αιτηθεί την συνδρομή του αρθ.5/ΝΑΤΟ.Το Ιράν δεν διαθέτει Νταβούτογλου για να προχωρήσει σε μία τέτοιου-ανωτέρου- επιπέδου στρατηγική επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νομιζω οτι ειναι σαφες οτι η συμμετοχη μας στον τυχοδιωκτικο ομιλο του ΝΑΤΟ κινδυνευει να ειναι καταστροφικη. Επρεπε να ειχαμε αποχωρησει προ πολλου (αρχες του 2000) και να ειχαμε προσχωρησει σε διμερη αμυντικη συμμαχια με τη Ρωσια, με την οποια θα μπορουσαμε να εχουμε δημιουργησει ενα νεο ΟΠΕΚ αεριου .... ισως τελικα αυτο γινει με τον ενα ή τον αλλο τροπο. Ενδεχομενως ο Φουκουγιαμα να μην ειχε αδικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ σωστά τα όσα αναφέρονται στο άρθρο,και πιστεύω ότι θα ήταν φρόνιμο να αναλογιστούμε με σοβαρότητα αν και πόσο προετοιμέζεται η Ελλάδα για την περίπτωση που η κατάσταση ξεφύγει απο τον έλεγχο;

    Είναι πάρα πολύ σοβαρό ζήτημα το γεγονός ότι ο ΥΠΕΞ της χώρας,εκπροσωπόντας την Κυβέρνηση της Ελλάδας,βγήκε με αδικαιολόγητη βιασύνη να καθορίσει τη θέση της Ελλάδας για το ζήτημα.

    Όσο για τους φίλους που αναρωτιούνται αν η Ελλάδα θα κληθεί,ωσάν να έχει υποχρέωση,να συνδράμει στρατιωτικά την Τουρκία,πιστεύω ότι δεν συντρέχει κανένας τέτοιος λόγος ανησυχίας,μιας και η Ελλάδα μπορεί κάλιστα να επικαλεστεί αδυναμία λόγω πολυάριθμων προβλημάτων,με κυρίαρχο το οικονομικό.

    Επιμένω πάντως ότι θα πρέπει να δούμε πολύ σοβαρά το ζήτημα της Συρίας ειδικά στο βαθμό που μας αφορά και μας επηρεάζει. Ποια θα -πρέπει να- είναι η θέση και η στάση της χώρας μας απέναντι στις δύο πλευρές του ΣΑ του ΟΗΕ. Μέχρι ποιο σημείο και σε τι βαθμό θα μπορούσαμε πιθανώς να εμπλακούμε.

    Προσωπική μου άποψη είναι ότι οι μέχρι τώρα χειρισμοί στο θέμα αυτό είτε είναι προιόν ανθυποβολής απο ξένη πρεσβεία είτε αποτέλεσμα ανεξέλεγκτης χρήσης απαγορευμένων ναρκωτικών ουσιών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Υπάρχει κίνδυνος παγκόσμιου πολέμου (!) λόγω Συρίας;"

    1) Το άρθρο και το σχόλιο του Χρήστου(ειδικά κάποια σημεία) από πάνω με κάλυψαν.

    2) Δεν ξέρω για σας παιδιά αλλά εγώ (το 2011 και είναι σε ισχύ) έχω βάλει στοίχημα (γραπτώς κιόλας!) με έναν από τους καλύτερους μου φίλους και τον πατέρα του που είναι Σεφ σε ξενοδοχείο. Ο φίλος αν χάσει κερνάει μπύρα (ήδη μία φορά κέρασε στα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών).
    Ο πατέρας του θα μου μαγειρέψει το αγαπημένο μου φαγητό σερβιρισμένο με συγκεκριμένο κόκκινο κρασί :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Διαφωνώ σε ένα σημείο με το κείμενο.Το Ισραήλ όχι μόνο είναι αποφασισμένο αλλά είναι και αυτό το μόνο που πιέζει τον Ομπάμα μέσω των ΜΜΕ που κατέχει το εβραικό κεφάλαιο να πάει σε πόλεμο με τη Συρία και τη Ρωσία ! Δεν έχετε παρά να δείτε την ιστοσελίδα όλων μα όλων των εβραικών οργανώσεων και κυρίως της AIPAC.Επίσης ο πρώτος πολιτικός που έκανε δήλωση για στρατιωτική επέμβαση στη Συρία ήταν ο πολύς κύριος Νετανιάχου πρωθυπουργός του Ισραήλ και πρώην καταδρομέας.Τρίτον χημικά και άλλα όπλα καθώς και ιατρική περίθαλψη στην Αλ Κάιντα που πολεμά τη Συρία και κυρίως τους χριστιανούς που θέλουν να εξαφανίσουν παρέχει το λεγόμενο κράτος του Ισράηλ.
    Γνωρίζει το Ισραήλ ότι τρία κράτη μπορεί να σταματήσουν τα σχέδια του η Συρία,το Ιράν και η Ρωσία και κυρίως το τελευταίο καθώς τα άλλα δεν έχουν ιδιαιτέρα ισχύ παρά τις φιλότιμες και φιλόδοξες προσπάθειες τους σε τεχνολογική πρόοδο.
    Το Ισραήλ πιστεύω ότι ενορχήστρωσε την κατεύθυνση που πήρε η αραβική άνοιξη για τέσσερις λόγους.
    1.Εκκαθάριση των χριστιανών αράβων.
    2.Διάλυση του αραβικού εθνικισμού και αντικατάσταση του από τον ισλαμισμό και τους ακραίους του Ισλάμ.
    3.Με την επικράτηση των ακραίων σε Συρία και Αίγυπτο ουσιαστικά νομιμοποιείται να επέμβει στρατιωτικά για να σώσει και καλά το κράτος του άρα πάμε στα σχέδια του μεγάλου Ισράηλ buyuk israel που έλεγε ο Ερντογάν όπως είχα διαβάσει σε άρθρο εδώ.
    4.Για να προκαλέσει στρατιωτική και διπλωματικά ήττα της Ρωσίας σε επερχομένη σύγκρουση συμφερόντων με τις ΗΠΑ στο πεδίο της Μέσης Ανατολής και εν γένει στο παγκόσμιο πεδίο μαχών.Δυστυχώς ή ευτυχώς γίνεται παγκόσμιος προπόλεμος.

    Όλοι οι στόχοι πάνε καλά πλην μίας φωτεινής εξαιρέσεως της αναδείξεως του εθνικιστή Αλ Σίσι στην Αίγυπτο ! Ο οποίος πατάσσει τον ισλαμισμό αφαιρώντας τεράστια επιχειρήματα από την φαρέτρα του Ισράηλ.

    Δεν κάνει εντύπωση σε κανέναν πως η αραβική άνοιξη σταμάτησε στη Συρία και δεν πήγε στην Σαουδική Αραβία και στην Ιορδανία ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. γεια σου Σάββα (τεμετερον)

    Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μια επίθεση στην Συρία και τελικά μια επικράτηση των ΑΜΕΡ. βγάζει εκτός μεσογείου την Ρωσία και πλέον την "κλείνει" μέσα στην Αυλή της ... και είναι σίγουρο ότι αυτό δεν θα σταματήσει εδώ ....

    θεοδ. Ξαν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Επώνυμε
    το ΝΑΤΟ έχει υποχρέωση να υπερασπσιτεί μια χώρα μέλος όταν δέχεται επόθεση.
    Αν η Τουρκία εππιτεθεί στη Συρία και η Δαμασκός απαντήσει με κανένα σκούντ, δεν νομίζω ότι θα ενεργοποιηθεί το άρθρο 5.

    Όλα για όλα
    νομίζω ότι τώρα το Ισραήλ δεν επιθυμεί την ανατροπή του Άσαντ.
    Μπορεί να επιδιώκει ένα κτύπημα που θα τον κάνει πιο διαχειρίσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Όλα αυτά εμπεριέχουν οσμή 3ου παγκόσμιου πολέμου, αλλά η Ρωσία δεν θα πάει την κατάσταση στα άκρα για τη Συρία, αυτό θα γίνει αργότερα με αυτά που θα ακολουθήσουν στο Αιγαίο, τότε η συσωρευμένη οργή της Ρωσίας δεν θα δαμαστεί, διότι θα γνωρίζει ότι έμεινε εκτός παιχνιδιού, θα συνειδητοποιήσει δηλαδή ότι η οποιαδήποτε μυστική συμφωνία με τον Πέρες στη Μόσχα, θα είναι χωρίς αντικείμενο. Η Τουρκία ίσως ήδη γνωρίζει, ότι το κουρδικό θα οδηγήσει σε κόντεμα της (όχι μόνο της Τουρκίας) και έχει σχεδιάσει την επαναπλήρωσή της από το Αιγαίο, μια λύση που θα συνέφερε σε όλους, πλην Ρωσίας και νομίζω Γερμανίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. το προβλημα για τον σιωνισμο, ειναι οτι ο χρονος λειτουργει σε βαρος του.
    Η ταση ειναι ισχυροποιηση των μη ελεγχομενων απο τον σιωνισμο χωρων, οπως ειναι η κινα, η ινδια, το ιραν, η ρωσια κλπ με αποτελεσμα να εχομε οσονουπω ουσιαστικη οικονομικη και στρατιωτικη υπεροχη εναντι του σιωνιστικου κοσμου (εε, ηπα). Αρα η συγκρουση για τον σιωνισμο ειναι μονοδρομος. Προκειμενου να μην διακινδυνευσει την εξουσια του θα ριξει τον πλανητη στο χαος.
    Η μονη λυση ειναι να γινει μια τεραστιων διαστασεων παγκοσμια μεταστροφη στην διαχειριση της γνωσης, του πλουτου, της ελευθεριας. Πρεπει να βρεθει ενας τροπος αμεσης αφαιρεσης της εξουσιας απο τον σιωνισμο, με την εθνικοποιηση ολων των τραπεζικων συστηματων του κοσμου, και την υιοθετηση αρχων διασφαλισης της ατομικης ελευθεριας, της προσβασης στην γνωση, στον πλουτο, στην υγεια. Αυτο ουσιαστικα σημαινει αφοπλισμο του σιωνισμου και εξουδετερωσης του. Δεν νομιζω βεβαια οτι υπαρχει πλεον χρονος για κατι τετοιο, αυτα θα τα ρυθμισει ο επερχομενος πολεμος.
    Τελειωνοντας να σημειωσω οτι ολα αυτα εγιναν διοτι η διαχρονικη ανεπαρκεια των ηγετων (οχι των σιωνιστικων οργανων) του δυτικου κοσμου, απομακρυνε αξιακα τον δυτικο πολιτισμο απο το ελληνικο αξιακο συστημα ριχνοντας τον στα χερια των πονηρων εμπορων των εθνων, που τωρα ετοιμαζονται να τον ριξουν στην πυρα πορκειμενου να διατηρησουν τα σεντουκια τους γεματα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. κύριε Καλεντεριδη

    νόμιζα ότι έχετε δει και αυτό

    www.stratfor.com/analysis/iran-managing-us-military-action-syria

    ακόμα πιο περίπλοκα...

    δεν το έχετε αναρτήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η ατμόσφαιρα είναι όντως πολύ πολεμική στην γύρω περιοχή μας, δεν μπορεί κανείς να το αρνηθεί αυτό.
    Η συγκέντρωση των G20 άλλωστε, αυτό μας έδειξε, ότι υπάρχει διάσταση απόψεων για το θέμα της Συρίας μεταξύ υπερδυνάμεων (Ρωσία-Κίνα-ΗΠΑ).
    Επομένως, είναι εύλογο ότι εάν ακολουθήσει χτύπημα από μια υπερδύναμη προς τη Συρία, θα ταχτούν αναφανδόν μαζί της και οι "συμμαχικές δυνάμεις".
    Στο αντίθετο στρατόπεδο όμως, θα ταχτεί η άλλη υπερδύναμη μαζί με τις δικές της συμμαχικές δυνάμεις.
    Πράγματι, έτσι ξεκίνησαν οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι, όπου ο ένας έμπλεκε με τον άλλον.
    Εμείς να δούμε τι θα κάνουμε που είμαστε πάλι μέσα στη μέση.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. @ Όλα για όλα

    >Το Ισραήλ πιστεύω ότι ενορχήστρωσε την κατεύθυνση που πήρε η αραβική άνοιξη για τέσσερις λόγους.
    1.Εκκαθάριση των χριστιανών αράβων.<

    Τι έχει να κερδίσει απ' αυτό; Οι χριστιανοί Άραβες είναι οι εχθροί του;


    >2.Διάλυση του αραβικού εθνικισμού και αντικατάσταση του από τον ισλαμισμό και τους ακραίους του Ισλάμ.<

    Δηλαδή, από τον ισλαμικό "εθνικισμό". Άραγε, με τους ακραίους του Ισλάμ, θα αισθάνεται ασφαλέστερο;


    >3.Με την επικράτηση των ακραίων σε Συρία και Αίγυπτο ουσιαστικά νομιμοποιείται να επέμβει στρατιωτικά για να σώσει και καλά το κράτος του άρα πάμε στα σχέδια του μεγάλου Ισράηλ buyuk israel που έλεγε ο Ερντογάν όπως είχα διαβάσει σε άρθρο εδώ.<

    Το Ισραήλ έχει κερδίσει τρεις μεγάλους πολέμους κατά των Αράβων. Αν είχε επεκτατικές βλέψεις, θα τις είχε πραγματοποιήσει. Δεν τον έκανε, όμως. Γιατί;


    >4.Για να προκαλέσει στρατιωτική και διπλωματικά ήττα της Ρωσίας σε επερχομένη σύγκρουση συμφερόντων με τις ΗΠΑ στο πεδίο της Μέσης Ανατολής και εν γένει στο παγκόσμιο πεδίο μαχών.Δυστυχώς ή ευτυχώς γίνεται παγκόσμιος προπόλεμος.<

    Πώς θα την προκαλέσει, δηλαδή; Άλλωστε, το Ισραήλ έχει καλές σχέσεις και με την Ρωσία.

    Συμφωνώ με τον κ. Καλεντερίδη, ότι το Ισραήλ δεν επιθυμεί την ανατροπή του Άσαντ, ακριβώς διότι φοβάται την ανάληψη της εξουσίας από τους Ισλαμιστές. Διάβασε κι εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.