28/1/14

Στο χείλος νέας κρίσης βρίσκεται η Αργεντινή

H πρόεδρος της Αργεντινής Κριστίνα Κίρχνερ ύψωσε την Παρασκευή λευκή σημαία στις αγορές.
Οσοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να υπαγορεύσουν την πορεία της οικονομίας με πολιτικά διατάγματα, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν την Αργεντινή.
Επί δέκα χρόνια, η κυβέρνηση της Κριστίνα Κίρχνερ είχε «καρφώσει» σε σταθερά επίπεδα την ισοτιμία του εθνικού νομίσματος, του πέσο, έναντι του δολαρίου, προσπαθώντας να αποφύγει τη διαρροή κεφαλαίων. Σε πείσμα των σωρευόμενων οικονομικών δυσκολιών, η ίδια η Κίρχνερ απέκλειε κατηγορηματικά την ιδέα υποτίμησης του πέσο, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο «θα κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους κερδοσκόπους πλουσιότερους». Ωστόσο, τα τεχνητά φράγματα που ύψωνε το κράτος δεν μπόρεσαν να αντέξουν στις αδυσώπητες πιέσεις των αγορών. Το πέσο άρχισε να διολισθαίνει σταθερά εδώ και ένα χρόνο έναντι του δολαρίου και οι περιορισμοί στην απόκτηση συναλλάγματος οδήγησαν στην οργιαστική ανάπτυξη της «μαύρης» αγοράς.

Ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε -στο 11%, σύμφωνα με την κυβέρνηση, στο 28%, σύμφωνα με τον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας- παρασύροντας το πέσο σε ελεύθερη πτώση: την περασμένη εβδομάδα, το εθνικό νόμισμα έχασε μέσα σε δύο ημέρες το 16% της αξίας του, σημειώνοντας τη μεγαλύτερη πτώση από το 2002, στο φόντο της τρομερής οικονομικής κρίσης που συγκλόνισε τη χώρα, γκρεμίζοντας το παραδοσιακό, πολιτικό της σύστημα.

Η κεντρική τράπεζα της χώρας προσπάθησε να στηρίξει το πέσο, με μόνο αποτέλεσμα να σπαταλήσει 120 εκατ. δολάρια από τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας. Εφτασε μάλιστα στη σπασμωδική κίνηση να περιορίσει ασφυκτικά τις αγορές προϊόντων μέσω Διαδικτύου - επιτρέποντας μόνο δύο διαδικτυακές αγορές τον χρόνο, ύψους το πολύ 50 δολαρίων- σε μια ύστατη, απεγνωσμένη προσπάθεια συγκράτησης της φυγής κεφαλαίων. Τελικά, την Παρασκευή, η κυβέρνηση Κίρχνερ αναγκάστηκε να υψώσει λευκή σημαία στις αγορές: ανακοίνωσε ότι από αύριο, Δευτέρα, θα επιτρέπεται η αγορά δολαρίων στους λογαριασμούς καταθέσεων και θα μειωθεί δραστικά η φορολόγηση των αγορών δολαρίων.

Σύμφωνα με οικονομικούς αναλυτές, η αναγκαστική αλλαγή στρατηγικής θα έχει ως συνέπεια την ταχύτερη υποτίμηση του πέσο, η οποία είναι πολύ πιθανό να πάρει τη μορφή του «σοκ», αντί της σταδιακής διολίσθησης. Κάτι τέτοιο αναμένεται να βελτιώσει γρήγορα την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγικών τομέων της αργεντίνικης οικονομίας -σιτηρά, σόγια, κρέατα, αυτοκίνητα κ.ά.- αλλά και να αυξήσει τις τιμές των εισαγόμενων καυσίμων και μηχανημάτων, με σοβαρό αντίκτυπο στα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Η απειλή μιας νέας περιόδου αποσταθεροποίησης της Αργεντινής επιτείνεται από τα προβλήματα υγείας της Κριστίνα Κίρχνερ. Η πρόεδρος της χώρας πραγματοποίησε την περασμένη Πέμπτη την πρώτη δημόσια εμφάνισή της ύστερα από απουσία 42 ημερών, η οποία ενίσχυσε τη φημολογία για την κατάσταση της υγείας της. Η Κίρχνερ είχε εγχειριστεί στο κεφάλι τον περασμένο Οκτώβριο για αφαίρεση θρόμβου και αρκετοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται ποιος κυβερνά πραγματικά τη μεγάλη αυτή χώρα.

Το ζεύγος των Νέστορ και Κριστίνα Κίρχνερ σφράγισε μια ολόκληρη πολιτική εποχή της Αργεντινής, με την αντισυμβατική, οικονομική πολιτική του από το 2003, που ο σύζυγος της σημερινής προέδρου ήρθε στην εξουσία, ύστερα από τη μεγάλη κρίση που είχε προηγηθεί. Ολα δείχνουν όμως ότι αυτή η εποχή βαδίζει προς τη δύση της, φέρνοντας επί σκηνής τα παλιά, ξεχασμένα φαντάσματα που συνόδεψαν την αυγή της.
REUTERS,A.R.,AFP, Καθημερινή

7 σχόλια:

  1. Οι εναλλακτικές των μνημονίων και τον κομμάτων της αυθάδους διαπλοκής είναι ο Αλέξης Τσίπρας που διατείνεται οτι «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή» και Καμένος που θέλει νόμισμα ισότιμο του δολαρίου με άλλα λόγια διάλεξε το δηλητήριο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς μετά τον θάνατο του Νέστορ Κίρχνερ η πορεία της Αργεντινής ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή δεν θα ναι καλή. Ήταν ο άνθρωπος που πάνω απ' όλα έβαλε το Εθνικό συμφέρον της πατρίδας του χωρίς να τον φοβίσει ΚΑΝΕΝΑ κοστός. Δεν χρειαζόταν καν να μιλήσει. Από "τη γλώσσα του σώματος" και μόνο ο άνθρωπος έδειχνε την αποφασιστικότητα του και το όραμα του(συνδυασμένα τις περισσότερες φορές με ένα σταθερό ήρεμο βλέμμα και φωνή) να σώσει τη πατρίδα του. Το τι έγινε στη κηδεία του από τον απλό λαό δεν περιγράφεται. Σίγουρα κανένας Έλληνας πολιτικός δεν θα "δει" πανό στη κηδεία του με τη φράση: "Σε ευχαριστούμε που μας έδωσες Εθνική αξιοπρέπεια" κ.α.

    Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε τη πορεία της Αργεντινής με αυτή της Ελλάδος διότι πολύ απλά στην Ελληνική πολιτινή σκηνή δεν υπάρχει άνθρωπος τέτοιου επιπέδου αλλά υπάρχουν κι άλλες διαφορές.

    Εδώ είμαστε ένας ευλογημένος τόπος με μεγάλες δυνατότητες αλλά ο καθένας κοιτάει το προσωπικό συμφέρον. Συσπειρωνόμαστε (προσωρινά) μόνο σε μεγάλο κίνδυνο τη τελευταία στιγμή. Είμαστε Δυτικοανατολικοί Ταλιμπάν.
    Δεν εργαζόμαστε για τη πατρίδα μας.
    Οι πολιτικοί που έχουμε είτε εκτελούν χρέη κλητήρα(κυβέρνηση) είτε υπόσχονται μαγικές λύσεις(αντιπολίτευση) και δεν λένε την αλήθεια:

    Η Ελλάδα αν σήμερα κάνει στάση πληρωμών(τη κατάλληλη στιγμή αν και εφόσον αλλάξει ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης μετά τις Ευρωεκλογές και αυτό φέρει ντόμινο εξελίξεων) θα χρειαστεί 8 χρόνια εργασίας (πάνω σε ένα εθνικό σχέδιο ανάκαμψης) για να μπορέσει να πάρει ανάσα. Πρώτα από τουρισμό, αγροτική ανάπτυξη και ευνοϊκούς ελκυστικούς όρους για την εμπορική ναυτιλία. Στη συνέχεια από κατασκευές και ενέργεια και τέλος από οποιαδήποτε μορφή βιομηχανίας.
    Και αυτά μόνο σε επίπεδο οικονομίας. Μπορεί όμως να χρειαστεί πριν απ' όλα αυτά κι άλλου είδους συσπείρωση διότι "ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται" ειδικά όταν και εκείνος έχει τα δικά του προβλήματα. Είμαστε έτοιμοι ο καθένας ξεχωριστά για όλα αυτά?
    Ή περιμένουμε όλα να...γίνουν από κάποιον?

    Τα λόγια για να γίνουν πράξεις πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι το εύκολο τελείωσε.
    Δεν μπορεί η κάθε κοινωνική ομάδα να διαμαρτύρεται εις βάρος των άλλων. Όλοι υποφέρουν. Ή θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανένας.
    Αν δεν αποφασίσουμε να εργαστούμε και παράλληλα να θωρακίσουμε τους Θεσμούς δεν μας φταίει κάνενας ξένος, κανένας δανεισμός,καμία Ευρώπη, κανένας Σαμαράς, κανένας Τσίπρας και καμία Αργεντινή. Το μόνο που έμεινε να κατηγορήσουμε για τα χάλια μας είναι τα στρουμφάκια. Έχουμε το κομματικό σύστημα που μας αξίζει.
    Τα άλλα κράτη έχουν να κάνουν με ιθαγενείς "ουγκ ουγκ" και πολύ καλά κάνουν και κοιτάνε το συμφέρον τους. Ψυχρά και αληθινά.

    Εμείς χρειάζεται να πιστέψουμε στον εαυτό μας, να εργαστούμε και να αποκτήσουμε ισχυρές αντιστάσεις σε απόπειρες υπονόμευσης(με διάφορους τρόπους) ώστε να έρθει η κάθαρση και σταδιακά η ευημερία.
    Συμπεριφερόμαστε όπως οι ιθαγενείς τα χρόνια των εξερευνήσεων και περιμένουμε έτσι ο τόπος να σωθεί.
    Δεν σώζονται έτσι πατρίδες.

    Χρειάζεται μέσα από τις ζυμώσεις να "πεταχτεί" ο/οι άνθρωπος/οι που θα υποσχεθεί/ουν δάκρυα, ιδρώτα και ίσως αίμα. Αυτός/οι που θα πει/πουν την αλήθεια και μόνο αυτή όσο και αν δεν μας αρέσει. Και να τον στηρίξουμε αυτή τη φορά χωρίς γκρίνια, όχι να τον δολοφονήσουμε ή να τον φυλακίσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @ Γιώργος Γεωπόνος, Θεσσαλονίκη

    Ίσως δεν είναι όλα τόσο ρομαντικά και ηρωικά, για τον Κίρχνερ, όπως τα περιγράφεις. Πάτησε στο δεδικασμένο της Ελλάδας του 1938 και κέρδισε σημαντικές περικοπές του χρέους, αλλά στην συνέχεια στράβωσαν τα πράγματα ξανά.

    Στα παραπάνω, δεν αναφέρεις μία πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας: Η πρώτη είναι πλούσια χώρα με παραγωγικό ιστό (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ορυκτά, βιομηχανία, βιοτεχνία), ενώ η δεύτερη τι απ' αυτά έχει; Γι αυτό και μία στάση πληρωμών εκ μέρους της Ελλάδας, θα σήμαινε μάλλον την πτώχευση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται με τις δανειακές συμβάσεις, που έχουμε υπογράψει.

    Το θέμα της αργεντινής χρεοκοπίας είναι πιο πολύπλοκο, απ' όσο μερικοί θέλουν να το παρουσιάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Nativist

    Αυτή τη στιγμή βιάζομαι πολύ. Είδα το σχόλιο σου και κάποια στιγμή(πιστεύω εντός της σημερινής μέρας) θα σου απαντήσω. Τα λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @ Nativist

    1) Nativist είπε "Ίσως δεν είναι όλα τόσο ρομαντικά και ηρωικά, για τον Κίρχνερ, όπως τα περιγράφεις. Πάτησε στο δεδικασμένο της Ελλάδας του 1938 και κέρδισε σημαντικές περικοπές του χρέους, αλλά στην συνέχεια στράβωσαν τα πράγματα ξανά"

    Ο Κίρχνερ για τα δεδομένα όχι μόνο της Αργεντινής αλλά γενικότερα της Λατινικής Αμερικής ήταν ένας πολιτικός που ξεχώριζε.
    Εκτός από πολλά άλλα χαρίσματα θέλει ΘΑΡΡΟΣ για να έχεις ως πρόεδρος μιας χώρας το συμφέρον του Έθνους σου πάνω από οποιονδήποτε όσα μέσα πίεσης κι αν έχει αυτός. Να το εννοείς το "Εθνική Ανεξαρτησία" πέρα από εύκολα λόγια. Μετά τον θάνατο του ήταν αναμενόμενο η Αργεντινή να μην πάει καλά.

    2) Nativist είπε "Στα παραπάνω, δεν αναφέρεις μία πολύ σημαντική διαφορά μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας: Η πρώτη είναι πλούσια χώρα με παραγωγικό ιστό (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, ορυκτά, βιομηχανία, βιοτεχνία), ενώ η δεύτερη τι απ' αυτά έχει;"

    Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούμε μια κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά? Ένα αργό βασανιστήριο χωρίς καμία προοπτική σωτηρίας. Όσον αφορά τον παραγωγικό ιστό μίλησα και για Εθνικό σχέδιο (διάρκειας 8 ετών) ανάκαμψης.
    Αγροτική παραγωγή, τουρισμός, ναυτιλία(ελκυστικοί όροι για τη ναυτιλία),βιοτεχνία(η βιοτεχνία θα ναι ανταγωνιστική πλέον σε ένα τέτοιο σενάριο όπως και ο τουρισμός) μπορούν να αποδώσουν πιο γρήγορα.
    Σε δεύτερη φάση ενέργεια(να έχει προηγηθεί σχεδιασμός γι' αυτό το θέμα στη πρώτη φάση) και κατασκευές. Τρίτη φάση βιομηχανίες. Μεταξύ των οποίων και αμυντικές βιομηχανίες με συντονιστή μια μεγάλη κρατική που θα συνεργάζεται με τις ιδιωτικές. Η ηλιθιότητα του "αντιμιλιταρισμού" στερεί χρήμα. Πολλές χώρες παράγουν οπλικά συστήματα. Ακόμα και χώρες μεγέθους Ελλάδας αλλά και μικρότερες και προχωράνε και σε εξαγωγές των προϊόντων τους. Όταν θέλεις μπορείς. Οτιδήποτε άλλο είναι εκ του πονηρού.

    Ειδικά για την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα έχω ξαναγράψει κάποια πράγματα εδώ μέσα ήδη από το 2009. Πράγματα τα οποία ήταν αποτέλεσμα ταύτισης απόψεων σε κάποιες ιδιωτικές συζητήσεις με καφέ ενός 20αρη φοιτητή(φραπέ) και ενός 70αρη(ελληνικός σκέτος) συνταξιούχου καθηγητή-μέντορα. Κάποιοι άνθρωποι πολλές φορές χτύπησαν τα "καμπανάκια" (με άρθρα σε εφημερίδες και όχι μόνο)σε διάφορα πολιτικά πρόσωπα, σχετικά με έναν εκ των βασικών πολλαπλασιαστών ισχύος για μια ισχυρή αγροτική παραγωγή: Τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.
    Με πραγματικά επαγγελματική-σοβαρή προσέγγιση του θέματος η οποία μπορεί να φέρει ποιότητα, ποσότητα, θέσεις απασχόλησης και ΧΡΗΜΑ.

    Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι μεγάλοι γνώστες του αντικειμένου ακόμα περιμένουν το τηλέφωνο από έναν υπουργό που είχε περάσει παλιά αλλά τελικά "δεν είχε χρόνο" όταν ανέβηκε Θεσσαλονίκη γιατί συναντήθηκε τότε με συνδικαλιστές. Βλέπετε οι καθηγητές δεν φέρνουν ψήφους αλλά "διαμαρτυρόμαστε" ευγενικά σε αυτούς για τα άρθρα τους.

    Το 2009 αλλά και το 2011(http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2011/01/blog-post_6163.html#.Uup5rz1_veI) στα σχόλια μου είχα μιλήσει(για όσους φίλους του ιστολογίου θυμούνται) και για αγροτικές κινητοποιήσεις που θα έρθουν από το τέλος του 2013 και μετά:

    "30 Ιανουαρίου 2011 Γιώργος, φοιτητής Γεωπονίας, Θεσσαλονίκη είπε..."Το 2013 όποιος είναι κυβέρνηση θα χει πάλι τους αγρότες στους δρόμους να φωνάζουν. Να ξέρουν όμως να μην κατηγορούν μόνο το κράτος. Φέρουν κι αυτοί σημαντικότατη ευθύνη"

    Σήμερα 30 Ιανουαρίου 2014, ακριβώς 3 χρόνια μετά διαβάζουμε αυτό:

    http://www.naftemporiki.gr/story/759706

    Αγροτικές κινητοποιήσεις= Προειδοποιητικό σημάδι πτώσης κυβέρνησης. Από τη γη ξεκινάνε όλα και εκεί επιστρέφουν.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. 3) Nativist είπε "Γι αυτό και μία στάση πληρωμών εκ μέρους της Ελλάδας, θα σήμαινε μάλλον την πτώχευση, με ό,τι αυτή συνεπάγεται με τις δανειακές συμβάσεις, που έχουμε υπογράψει"


    Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν εδώ που φτάσαμε. Υπάρχουν όμως λύσεις που βάζουν το Εθνικό συμφέρον πάνω απ' όλα όσο κι αν πονέσει στην αρχή αλλά και για ένα διάστημα μετά. Η διαγραφή ενός μέρους του χρέους και η αποπληρωμή του πραγματικού χρέους ανάλογα με την σταδιακή ανάπτυξη της χώρας είναι η μοναδική ΛΟΓΙΚΗ λύση. Απλά μαθηματικά.
    Οποιαδήποτε άλλη πολιτική θα οδηγήσει σε πολύ ακραίες καταστάσεις για όλους.
    Αν οποιαδήποτε Ελληνική κυβέρνηση αναγκαστεί σε μονομερή στάση πληρωμών(εκ των πραγμάτων κάποια στιγμή αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση) αυτό θα απασφαλίσει την περόνη ασφαλείας και σταθερότητας για την ευρύτερη περιοχή σε συνδυασμό με άλλες εξελίξεις που "τρέχουν" παράλληλα. Τότε κάποιοι θα χάσουν πολλά περισσότερα από τη μικρή Ελλάδα.

    Το πρόβλημα στο όραμα της Ενωμένης Ευρώπης έχει να κάνει με:

    Α) Έλλειψη γεωπολιτικής ωριμότητας της γνωστής ηπειρωτικής δύναμης, της διαχρονικά αυταρχικής και αυτοκαταστροφικής Γερμανίας.

    Β) Της ένωσης σε κοινό νόμισμα διαφορετικών οικονομιών. Δεν μπορεί να τρέχουν με ίδια ταχύτητα πχ Μερσεντές με το σμάρτ

    Γ) Της απόρριψης από την Ευρώπη της βάσης της πολισμικής της ταυτότητας και την συστηματική αλλοίωση αυτής.

    Δ) Των δομικών οικονομικών και κοινωνικών αδυναμιών των κρατών μελών της.

    Ε) Της διαφθοράς(όχι μόνο στη Ελλάδα)

    Ένα όραμα που ξεκίνησε πολύ νωρίς για να ολοκληρωθεί με πολιτικούς πολύ μικρούς και αλαζόνες για να το ολοκληρώσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ουσιαστικά, δεν αμφισβήτησα, αλλά λίγο αναθεώρησα και συμπλήρωσα αυτά που έγραψες στο πρώτο σου σχόλιο.

    1) Ο Kirchner ασφαλώς χειρίστηκε το θέμα διαφορετικά, διότι είχε και διαφορετικά δεδομένα. Δεν αμφισβητώ εγώ το πατριωτισμό του, αλλά είναι αδύνατο τώρα κι εδώ μέσα, να κάνομε πλήρη ανάλυση της αργεντινής χρεοκοπίας. Υπάρχει σχετική βιβλιογραφία.

    2) "Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχθούμε μια κατάσταση που δεν οδηγεί πουθενά?". Δεν είπα κάτι τέτοιο, αλλά δεν ξέρω και πού βασίζεις αυτά το 8 χρόνια. Νομίζεις ότι αρκούν για να ξαναστήσουν ό,τι κατέστρεψε η άφρων οικονομική πολιτική 30 ετών; Πολύ αμφιβάλλω.

    Αυτό, λοιπόν, που είπα είναι ότι δεν μπορούμε, χωρίς να έχομε παραγωγικό ιστό, να απεμπλακούμε από τους δανειστές. Αν αύριο κυρήξομε στάση πληρωμών, θα διακόψουν κι αυτοί τις δόσεις. Οπότε τι γίνεται;

    Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε Αργεντινή με Ελλάδα, διότι είναι πολλές οι διαφορετικές παράμετροι. Η Αργεντινή είχε τον παραγωγικό ιστό (και πάλι δεν πάει καλά), ενώ η Ελλάδα πρέπει να τον φτιάξει.

    Για του αγροτικούς συνεταιρισμούς έχω την χειρίστη αντίληψη, αλλά δεν θα μπω στο θέμα, διότι θα πάει η βαλίτσα μακριά και θα βγούμε εκτός θέματος.

    3) Με τις δανειακές συμβάσεις, που έχουν υπογράψει και με τις οποίες δεν ξέρουμε τι ακριβώς έχουν δεσμεύσει/υποθηκεύσει, δεν μπορούμε να μιλάμε για πτώχευση.

    >Η διαγραφή ενός μέρους του χρέους και η αποπληρωμή του πραγματικού χρέους ανάλογα με την σταδιακή ανάπτυξη της χώρας είναι η μοναδική ΛΟΓΙΚΗ λύση<

    Ποιος θα την κάνει αυτή την διαγραφή; Η Ελλάδα μονομερώς;

    Ας μην μακρηγορούμε: Τι μέλλει γενέσθαι; Ειλικρινά δεν γνωρίζω και δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το μέλλον. Αυτό που μετά βεβαιότητος γνωρίζω, είναι ότι δεν είναι δυνατόν να μάς βγάλουν από την "κρίση" (δεν πρόκειται για απλή κρίση, αλλά κάτι πολύ παραπάνω) αυτοί που μάς έβαλλαν σ' αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.