Τι θυμούνται οι Τούρκοι μετά από είκοσι χρόνια...

Ο Νόμος για την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΜΙΤ)

Άρθρο του Γιλμάζ Οζντίλ στην εφημερίδα  Hürriyet, 20 Απριλίου 2014

Σμύρνη
είναι μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, απόγευμα.... Στο τιμόνι είναι μια όμορφη ξανθιά γυναίκα, περί τα τριάντα, που πηγαίνει στο Τσεσμέ.
Κάποια στιγμή αισθάνεται ότι το αυτοκίνητο τραβάει ελαφρά προς τα δεξιά. Σταματάει το αυτοκίνητο στα δεξιά του δρόμου και βλέπει ότι έχει λάστιχο. Ενώ σκέφτεται τι θα κάνει στην ερημιά, ένα αυτοκίνητο που πέρασε δίπλα της, σταματάει λίγο πιο μπροστά. Κάνει όπισθεν και κατεβαίνει από το αυτοκίνητο ένας νεαρός, ο οποίος ρωτάει την κοπέλα αν μπορεί να βοηθήσει.
Η γυναίκα, με τα σπαστά τουρκικά της, λέει ότι ευχαρίστως θα δεχόταν τη βοήθειά του. Ο νεαρός βγάζει τον τροχό και τον αντικαθιστά με τον εφεδρικό. Όσο γίνεται αυτή η διαδικασία, ο νεαρός συζητά με την κοπέλα.
Η ξανθιά είναι Ελληνίδα και εργάζεται στο Ελληνικό Προξενείο της Σμύρνης. Ο δε νεαρός, είναι υποσμηναγός της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας.
Όταν τελειώνει η αλλαγή του τροχού, οι δυο νέοι σφίγγουν τα χέρια, ενώ η γυναίκα δίνει στον νεαρό τον αριθμό του τηλεφώνου της. "Αν σας φέρει ο δρόμος, ελάτε να πιούμε έναν καφέ, να σας ευχαριστήσω για τη βοήθειά σας". Είναι σίγουρη ότι στο δρόμο, εντελώς συμπτωματικά... έπιασε ένα μεγάλο ψάρι.
*
Μετά από λίγες μέρες συναντήθηκαν στο Αλσαντζάκ. Πίνοντας τον καφέ τους, περνάει από δίπλα τους ένας νεαρός, λέει "ααα γειά σας", κάνοντας ότι περνούσε από εκεί και εντελώς τυχαία συνάντησε την κοπέλα και τον νεαρό.
Όμως αυτή τη φορά δεν ήταν τόσο τυχαία η σύμπτωση...
Ο Σάββας Καλεντερίδης παρουσιάστηκε ως Εμπορικός Ακόλουθος του Ελληνικού Προξενείου, μιλώντας τουρκικά σαν μητρική του γλώσσα. Όμως, το εμπόριο και τα τοιαύτα ήταν παραμύθι, αυτός ήταν ένας κατάσκοπος της Ελληνικής Μυστικής Υπηρεσίας, αξιωματικός με βαθμό αντισυνταγματάρχη.
Ο πιλότος μας, που του γυάλισε η ξανθιά, είχε τσιμπήσει το δόλωμα.
*
Άρχισε από τα χαμηλά, πήγε στα πιο σοβαρά, μέχρι που έδειξε τα χρήματα και εγκλώβισε τον πιλότο. Αν έδινε τα επίσημα έγγραφα που ήθελε ο Καλεντερίδης,θα μπορούσε να κάνει μια μεγάλη ζωή.  Το δέχτηκε. Όμως, υπήρχαν κάποιες αμφιβολίες. Ήταν πράγματι πιλότος; Ήταν αξιωματικός; Μήπως ήταν κάποιος Τούρκος κατάσκοπος που ήθελε να διεισδύσει στην Ελληνική Υπηρεσία Πληροφοριών; Με τουριστικό κάλυμμα τον έβαλαν σε ένα κότερο, τον πήγαν σε ένα ελληνικό νησί που είχε αεροπορική βάση. Τον δοκίμασαν. Ναι, ήταν πιλότος, ήταν προδότης.
*
Άρχισε να εργάζεται... Ήλθε σε επαφή με τον σμηναγό, Διευθυντή του Γραφείου Πληροφοριών της Πτέρυγας Μάχης του Τσίγλι. Στη διάρκεια των συζητήσεων άρχισε ρωτάει διάφορα πράγματα τον σμηναγό, ο οποίος, ανυποψίαστος, κελαηδάει σαν αηδόνι. Δίνει τον αριθμό των αεροσκαφών, τις μετασταθμεύσεις αεροσκαφών, ακόμα και τα σχέδια επιχειρήσεων. Ο υποσμηναγός τις πληροφορίες αυτές τις μεταφέρει στον Καλεντερίδη, γεμίζοντας ταυτόχρονα την τσέπη του.
Σε κάποια φάση, ο υποσμηναγός στρατολογεί και έναν μόνιμο υπαξιωματικό του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, εξασφαλίζοντας τους κωδικούς των συχνοτήτων, που είναι ζωτικής σημασίας, τους οποίους τους πούλησε κι αυτούς.
Ο υποσμηναγός σκεφτόταν ότι έκανε μια υπέροχη κατασκοπία. Θεωρούσε ότι όλα πάνε καλά και ότι δεν τον έχει πάρει μυρουδιά κανένας. Στην πραγματικότητα, όμως, η ΜΙΤ τον παρακολουθούσε αδιόρατα.
*
Κι αυτό γιατί ο ίδιος το έπαιζε πλέι μπόι, νόμιζε ότι είναι αστέρας του κινηματογράφου, ενώ ήταν παντρεμένος. Παραμελούσε τη γυναίκα του. Άρχισε να ντύνεται με την τελευταία λέξη της μόδας. Στο σπίτι αργούσε να γυρίσει, ενώ μερικές φορές δεν ερχόταν καθόλου, λέγοντας ότι έχει υπηρεσία. Η γυναίκα του άρχισε να υποψιάζεται. Ενώ η ίδια τα έβγαζε πέρα με το ζόρι, πήρε το λογαριασμό της πιστωτικής κάρτας του άντρα της και είδε ότι εκείνος ξόδευε υπέρογκα ποσά. Τον παρακολούθησε. Διαπίστωσε ότι είχε νοικιάσει σπίτι στην ερωμένη του στο Καρσίγιακα (Κορδελιό). Η απατημένη σύζυγος, αντί να κάνει φασαρία και να ζητήσει διαζύγιο, έκανε κάτι πολύ ωφέλιμο για την πατρίδα. Πήγε στο διοικητή του άντρα της και τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα. Μάλιστα ρώτησε τον διοικητή πού βρίσκει τόσα λεφτά ο άντρας της. Τότε μπήκε στη μέση η ΜΙΤ, για να βρει απάντηση σ' αυτό το ερώτημα.
*
Και αποδείχτηκε ότι ο προδότης υποσμηναγός, ήταν σε επαφή με τον Καλεντερίδη. Η ΜΙΤ χτύπησε με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Κι αυτό γιατί ο π@στης που λέγεται Σάββας Καλεντερίδης, ευτυχώς που υπάρχει εκεί πάνω ο Θεός, ήταν ένας κατάσκοπος που έκανε πολύ καλά τη δουλειά του για το δικό του κράτος, ο οποίος, όμως, ήταν άπιαστος, αφού η ΜΙΤ, που τον είχε συνεχώς υπό παρακολούθηση, μέχρι τότε δεν είχε κατορθώσει να βρει κάτι εις βάρος του και να τον στριμώξει.
*
Γνώριζε και μιλούσε τουρκικά και κουρδικά σαν τη μητρική του γλώσσα. Υπήρχαν πολλοί μύθοι γύρω από το πρόσωπό του, όμως θεωρούσαν ότι είναι παιδί οικογένειας που είχε εγκατασταθεί στην Ελλάδα με την Ανταλλαγή των πληθυσμών. Ο Εύξεινος Πόντος ήταν το πεδίο του ιδιαίτερου ενδιαφέροντός του. Επισκεπτόταν συνεχώς την Τραπεζούντα, το Ρίζαιο, το Άρτβιν, την Κερασούντα, τη Σινώπη, παρουσίαζε τον εαυτό του ως Τούρκο με το όνομα Σαβάς Καλεντέρ και έκανε φιλίες με νεαρούς που δεν είχαν κατασταλαγμένη συνείδηση. Πήγε είκοσι νέους από την περιοχή του Πόντου στην Ελλάδα, να σπουδάσουν στα ελληνικά πανεπιστήμια. Γνωρίζουμε ότι εξασφάλισε μηνιαία χρηματοδότηση 500 ευρώ στον καθένα.
Ακόμα και ορισμένοι από εκείνους που γράφουν σήμερα βιβλία για τον Πόντο στην Τουρκία, είναι φίλοι του, άτομα που έχουν στρατολογηθεί από τον Καλεντερίδη!
Στην περιοχή του Αιγαίου είχε πολύ μεγάλη δραστηριότητα. Το σπίρτο στις πυρκαγιές που έκαιγαν τα δάση μας, σίγουρα αυτός ήταν που φρόντιζε να ανάβει. Άλλοτε στρατολογούσε ξεναγούς, άλλοτε αρτοποιούς και άλλοτε οικοδόμους. Η ταρίφα ήταν μεταξύ 500 και 700 ευρώ. Χρησιμοποιούσε άτομα που δεν το έβαζε ο νους σου, για παρακολουθήσεις και συλλογή στρατιωτικών πληροφοριών. Το 1997 τινάχτηκε στον αέρια το εργοστάσιο πυρομαχικών στο Κιλίκκαλε.  Η περιοχή ήταν σαν να βομβαρδίστηκε σε πόλεμο, έχασαν τη ζωή τους τρια άτομα. Όλοι ήταν σίγουροι ότι πίσω από αυτήν την ενέργεια κρυβόταν ο Σάββας Καλεντερίδης, όμως δεν βρέθηκε κανέναν στοιχείο που να τον συνδέει με την ενέργεια αυτή, δεν πιάστηκε στα πράσα. Το είπα και πιο πριν, ήταν ένας ικανός π@στης και δεν κατορθώσαμε να τον συλλάβουμε ποτέ.
*
Όμως η υπόθεση του προδότη υποσμηναγού, ήταν η σταγόνα που ξεχύλισε το ποτήρι του Σάββα Καλεντερίδη, που μέχρι τώρα είχε δουλέψει χωρίς να κάνει το παραμικρό λάθος...
Έγιναν βιντεοσκοπήσεις, ελήφθησαν καταθέσεις και με μιας συνελήφθησαν ο υποσμηναγός, ο σμηναγός και ο μόνιμος υπαξιωματικός (του ΠΝ).
Ο Καλεντερίδης που αντί για τέσσερα είχε μείνει επτά χρόνια στη Σμύρνη, λόγω των μεγάλων του επιτυχιών, αντιλήφθηκε την κατάσταση και κατάλαβε ότι πλέον είχε αποκαλυφθεί. Έτσι, ξαφνικά εξαφανίστηκε σαν πνεύμα και έφυγε για την Ελλάδα.
*
Πέρασαν οι μήνες και τα χρόνια... Ο Άπο που εκδιώχτηκε από τη Συρία, αφού γύρισε σε διάφορες χώρες, κατέληξε στην Ελλάδα και κρύφτηκε στην πρεσβεία της Ελλάδας στην Κένυα.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Μια ομάδα από εννιά άτομα, από τους οποίους τρεις πιλότοι και ένας στρατιωτικός γιατρός, πακετάρισαν τον Άπο και τον έφεραν στην Τουρκία.
Ο διοικητής της ΜΙΤ συνεχάρη, αγκάλιασε τους άνδρες της ομάδας και τους πήγε στο Προεδρικό Μέγαρο. Ο Πρόεδρος Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ τους υποδέχτηκε στο ιστορικό του γραφείο, στο Ροζ Περίπτερο του Ατατούρκ. Τους δώρισε από ένα ρολόι, πίσω από το οποίο γράφει “TC Cumhurbaşkanı S. Demirel – 18.2.1999”. Τότε απευθυνόμενος στην ομάδα είπε: "Δεν βγάζω αναμνηστικές φωτογραφίες μαζί σας, γιατί εκτελέσατε μια άκρως απόρρητη επιχείρηση και πρέπει τα πρόσωπά σας να μείνουν στο σκοτάδι".
*
Όταν έλεγε αυτά ο Πρόεδρός μας, μια άλλη φωτογραφία έκανε το γύρο του κόσμου. Ήταν η φωτογραφία του συνταγματάρχη της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών που συνόδευε τον Οτζαλάν και είχε μείνει μόνος στο αεροδρόμιο του Ναϊρόμπι.  Αυτός ήταν ο Καλεντερίδης!
*
Ήταν ο Καλεντερίδης που όσο υπηρετούσε στη Σμύρνη, πήγε αλλεπάλληλες φορές στη Συρία, συναντήθηκε με τον Άπο στην Κοιλάδα Μπεκάα, εξασφαλίζοντας την επαφή της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών με το ΡΚΚ...
Ο Άπο τον επιστευόταν πολύ. Υπήρχε ένας ισχυρός δεσμός μεταξύ τους. Γι' αυτό όταν πετούσε προς Κένυα και όσο κρυβόταν στην Ελληνική Πρεσβεία, ήταν πάντα δίπλα του ο Καλεντερίδης. Όταν ο Άπο πακεταρίστηκε, ο Καλεντερίδης έφαγε τη δεύτερη ήττα του από τη ΜΙΤ. Στη Σμύρνη τσακίστηκε, στην Κένυα έγινε μαντάρα.
*
Ο Άπο φυλακίστηκε στο Ιμραλί. Με βάση τις εκτιμήσεις της Άγκυρας, ήταν ένα κουρασμένο "υλικό".  Δηλαδή ήταν σε μια κατάσταση που δεν επέτρεπε την εκμετάλλευσή του σε στρατηγικό επίπεδο. Άκουγε μόνο έναν σταθμό της TRT από το ραδιόφωνό του, ήταν αποκομμένος από τον κόσμο, προσπαθούσε να μεταφέρει ορισμένα μηνύματα μέσω των δικηγόρων του στην οργάνωση μια φορά το δίμηνο και αυτό είναι αμφίβολο αν γινόταν.
Ο Οτζαλάν είχε τελιώσει.
*
Ήλθε το ΑΚΡ, ο Άπο αναστήθηκε.
*
Αποκαλύφθηκε η αθλιότητα των συνομιλιών του Όσλο. Η ΜΙΤ, που αγωνίστηκε επί δεκαετίες εναντίον του ΡΚΚ, ΤΏΡΑ κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το ΡΚΚ. Αποκαλύφθηκαν τα πρακτικά του Ιμραλί.
Ο Άπο, που αν έβλεπε παλιά τα στελέχη της ΜΙΤ πνιγόταν σε ένα κουτάλι νερό, τώρα υπερασπιζόταν και ανέβαζε στα ουράνια τον διοικητή της Χακάν Φιντάν. Ο ίδιος ο Άπο έλεγε ότι αυτός απέτρεψε την σύλληψη του Φιντάν από τον εισαγγελέα (λόγω της συμμετοχής του στις συνομιλίες του Όσλο, σ.τ.μ.). Διατεινόταν ότι η οργάνωση του Γκιουλέν έβαλε στο στόχαστρο τη ΜΙΤ και ότι ο ίδιος την υπερασπίστηκε.
Μέχρι που ήλθαν στην επιφάνεια οι ομιλίες του Άπο, ο οποίος λέει ότι αν δεν γίνει σχετική νομοθετική ρύθμιση, όσοι συμμετέχουν στις συνομιλίες για την επίλυση του Κουρδικού, είναι δυνατόν να κατηγορηθούν για προδοσία κατά της πατρίδος.
Τελικά, η ρύθμιση ήλθε και ο ΜΙΤ είναι πλέον εξασφαλισμένη.
*
Τώρα εγώ σκέφτομαι...
Ο Καλεντερίδης τώρα βλέπει αυτά που γίνονται και πικρογελώντας θα λέει "εμείς τόσο προσπαθήσαμε, ενώ ήταν τόσο εύκολο"!
------------------------------------------------------------------------------

Σημείωση
Στις 13:00 θα είμαστε στην Έκθεση Βιβλίου της Σμύρνης και θα υπογράφουμε το βιβλίο μας "Μαζί βαδίσαμε όλα αυτά τα χρόνια" (Beraber Yürüdük Biz Bu Yıllarda). Όσοι φέρνουν "έγγραφα" από το Ελληνικό Προξενείο, θα τους παίρνουμε κατά προτεραιότητα.

Το κείμενο στα τουρκικά
YAZARLAR 20 Nisan 2014
 Yılmaz Özdil 
MİT yasası

İzmir,
sıcak bir yaz günü, akşamüstü... 30’lu yaşlarda, sarışın güzel bir kadın, direksiyonda, eski yoldan Çeşme’ye gidiyordu.

MİT yasası
Otomobilin hafif sağa çektiğini hissetti, kenara yanaştı, baktı, lastiği inmişti. Hay Allah, ne yapacağım şimdi diye düşünürken, yanından
geçen otomobil az ilerde durdu, geri geri geldi, sürücüsü indi, genç bir delikanlıydı, yardım edebilir miyim diye sordu. Kadın, kırık dökük
Türkçesiyle konuştu, çok mutlu olurum dedi. Delikanlı stepneyi çıkarıp, lastiği değiştirirken sohbet ettiler. Kadın, Yunan’dı, İzmir
Başkonsolosluğu’nda çalışıyordu. Delikanlı ise, pilottu, Türk hava kuvvetlerinde üsteğmendi. İş bitti, el sıkışıp ayrılırlarken, kadın telefon
numarasını verdi, uygun olduğunuzda bir teşekkür kahvesi ısmarlamak isterim dedi. Yoldaki tesadüfle... Büyük balık yakaladığının
farkındaydı.
*
Bi kaç gün sonra Alsancak’ta buluştular, kahve yudumlarken, yanlarına biri geldi, aa-aaa merhaba dedi, sanki oradan geçiyormuş da
tesadüfen görmüş gibi yaptı. Oysa, bu defa, tesadüf olmayan tesadüftü... Savvas Kalenderidis’ti, kendisini Yunan Başkonsolosluğu’nun
ticaret ataşesi olarak tanıttı, anadili gibi Türkçe konuşuyordu. Çünkü, ticaret micaret hikâyeydi, Yunan gizli servisinin casusuydu,
rütbesi yarbaydı. Sarışın kadına yılışan salak pilotumuz, oltaya takılmıştı.
*
Alttan girdi, üstten çıktı, parayı gösterdi, pilotu angaje etti. İstenen belgeleri Kalenderidis’e aktarırsa, tatlı bir hayat sürebilirdi. Kabul
etti. Küçük bi pürüz vardı... Gerçekten pilot muydu? Subay mıydı? Ya Yunan istihbaratına sızmak isteyen Türk casusuysa? Turist
ayağıyla, bindirdiler yata, adı lazım değil, hava üssü bulunan Yunan adasına götürdüler. Test ettiler. Pilottu, subaydı, haindi.
*
Başladı çalışmaya... Çiğli ana jet üssünde görevli istihbarat yüzbaşı’sıyla temasa geçti. Yüzbaşı’ya sohbet dümeniyle sorular soruyor,
şüphelenmeyen yüzbaşı bülbül gibi ötüyor, uçak sayıları, intikaller, hatta harekât planlarını anlatıyor, üsteğmen de bu bilgileri
Kalenderidis’e aktarıp, cebini dolduruyordu. Bilahare, bir deniz astsubayını bağladı, hayati önem taşıyan telsiz frekans kodlarına ulaştı,
bunları da sattı. Şahane casusluk yaptığını, kimsenin ruhunun bile duymadığını düşünüyordu. Aslında... MİT tarafından ruh gibi takip
ediliyordu.
*
Çünkü, kendini playboy zanneden, film yıldızı zanneden hain üsteğmen, evliydi. Eşini ihmal ediyordu. Giyimine kuşamına bir başka önem
verir olmuştu. Eve sık sık geç geliyor, bazen nöbet filan diyerek, gelmiyordu. Eşi şüpheleniyordu. Kendileri geçim sıkıntısı çekerken,
kocasının kredi kartında maaşlarından fazla harcamalar olduğunu görmüştü. Takip etti. Sevgilisi olduğunu, Karşıyaka’da sevgilisine ev
tuttuğunu tespit etti. Aldatılan kadın, kavga çıkarıp boşanmak yerine, memleket adına çok faydalı bir davranışta bulundu, gitti
kocasının komutanına, tek tek anlattı, bu adam bu parayı nerden buluyor diye sordu. MİT... Bu sorunun cevabını bulmak için devreye
girdi.
*
Ve, görüldü ki, hain üsteğmen, Savvas Kalenderidis’le temas halindeydi. MİT, bir taşla iki kuş vurmuştu... Çünkü, bu Savvas
Kalenderidis denilen puşt, yukarda Allah var, kendi devleti adına işini çok iyi yapan, ele avuca sığmayan, MİT’in devamlı takibi altında
olan, bir türlü kıstırılamayan casustu.
*
Anadili gibi Türkçe ve Kürtçe biliyordu. Hakkında bazı efsaneler var ama, Anadolu’dan mübadeleyle Yunanistan’a göçmüş bir ailenin
çocuğu olduğu tahmin ediliyordu. Karadeniz özel ilgi alanıydı. Trabzon, Rize, Artvin, Giresun, Sinop, devamlı oralara seyahat eder,
kendisini Türk vatandaşıymış gibi, Savaş Kalender adıyla tanıtır, kafası karışık gençlerle arkadaşlık kurardı. Karadeniz’den 20 genci,
Yunanistan’a üniversite okumaya götürdüğünü, her ay 500 Euro maaş almalarını sağladığını biliyoruz mesela... Bugün Türkiye’de
Pontus’la alakalı kitap yazanların bazıları, bizzat bu Kalenderidis’in bağladığı arkadaşlardır! Ege’de de olağanüstü çalışıyordu. Orman
yangınlarındaki kibriti, elbette o çaktırıyordu. Bazen tur rehberlerini, bazen fırıncıları, bazen inşaat işçilerini satın alıyordu. Tarifesi, 500
ila 700 Euro arasındaydı. Göze batmayan sıradan vatandaşları, askeri takiplerde kullanıyordu. 1997’de Kırıkkale’de mühimmat fabrikası
havaya uçtu, ortalık savaş alanına döndü, üç kişi hayatını kaybetti, bu patlamanın arkasında Kalenderidis’in olduğundan herkes adı gibi
emindi, ancak, somut veri bulunamadı, suçüstü yapılamadı, dedim ya, yetenekli puşttu, yakalanamamıştı.
*
Hain üsteğmen meselesi, hiç hata yapmadan çalışan Kalenderidis’in bardağı taşıran damlasıydı... Görüntülendi, belgelendi, itiraflar
alındı, üsteğmen, yüzbaşı ve astsubay şak diye tutuklandı. Normalde 4 sene görev yapması gerekirken, büyük başarısı nedeniyle 7
senedir İzmir’de bulunan Kalenderidis, vaziyeti kavramış, deşifre olduğunu anlamıştı. Aniden buhar oldu, Yunanistan’a kaçtı.
*
Gel zaman git zaman... Suriye’den kovulan Apo, döndü dolaştı, Yunanistan’ın kucağında kaldı, Kenya’daki Yunan Elçiliği’ne saklandı.
Sonrası malum, üçü pilot, biri askeri tabip, beşi MİT görevlisi, 9 kişilik ekibimiz Kenya’ya uçtu, Öcalan’ı paketledi, memlekete getirdi.
MİT Müsteşarı, ekibimizi kucakladı, kutladı, Çankaya Köşkü’ne götürdü. Cumhurbaşkanı Demirel, kahramanlarımızı, Atatürk’ün Pembe6/5/2014 Hürriyet
http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/printnews.aspx?DocID=26258020 2/2
Köşk’teki tarihi makam odasında karşıladı. Arkalarına “TC Cumhurbaşkanı S. Demirel – 18.2.1999” yazısı kazınmış, som altından, kol
saatleri hediye etti. Ve, o tarihi konuşmayı yaptı: “Sizlerle hatıra fotoğrafı çektiremiyorum, sizler çok gizli bir görevi başarıyla ifa
ettiniz, şartlar, bundan sonra da gizliliğin korunmasını gerektiriyor, sizleri bir fotoğraf karesinde buluşturmanın sakıncalı olduğunu
düşünüyorum...”
*
Cumhurbaşkanımız bunları söylerken... Bir başka fotoğraf karesi, dünya ajansları tarafından servis ediliyordu. Öcalan’a eşlik eden ve
Nairobi Havalimanı’nda sap gibi ortada kalan Yunan Gizli Servisi albayının fotoğrafıydı. Kalenderidis’ti o!
*
İzmir’de görev yaparken, defalarca Suriye’ye giden, Bekaa Vadisi’nde Apo’yla görüşen, Yunan Gizli Servisi’yle PKK’nın kontağını
sağlayan kişi, Kalenderidis’ti... Apo, ona çok güveniyordu. Aralarında sağlam bir bağ oluşmuştu. O nedenle, Yunanistan’dan Kenya’ya
uçarken ve Kenya’da elçilikte saklanırken, yanında sürekli Kalenderidis vardı. Apo paketlendiğinde... Kalenderidis, MİT’e karşı ikinci
yenilgisini almış oluyordu. İzmir’de enselenmiş, Kenya’da madara olmuştu.
*
Apo, İmralı’ya konuldu. Ankara’daki değerlendirmeye göre, yorgun malzeme’ydi. Yani, kendisinden artık stratejik olarak faydalanamaz
haldeydi. Çünkü, tek kanallı radyodan sadece TRT dinliyordu, dünyadan haberi yoktu, iki ayda bir avukatlarıyla bazı haberler
göndermek istiyor, adrese ulaşmıyor, ulaşsa da örgütten dinleyen olmuyordu. Öcalan bitmişti.
*
AKP geldi. Apo dirildi.
*
Oslo rezaleti ortaya çıktı. Ömrünü pkk’yla mücadeleye veren MİT, pkk’yla müzakereye oturtulmuştu. İmralı tutanakları ortaya çıktı.
Eskiden MİT’çileri görse bi kaşık suda boğacak olan Apo, MİT Müsteşarı Hakan Fidan’ı yere göğe sığdıramıyor, MİT Müsteşarı’nın
tutuklanmasını bizzat kendisinin önlediğini söylüyordu. Cemaatin MİT’i hedef aldığını, kendisinin MİT’i savunduğunu anlatıyordu.
Bilahare... Apo’nun ses kayıtları çıktı. Yasal düzenlemenin şart olduğunu, aksi takdirde, açılım görüşmelerini yapanların vatana ihanetle
yargılanacağını söylüyor, akıl öğretiyordu. Şırrak... Yasal düzenleme yapıldı, müzakerelere devam edebilmesi için MİT’i koruma altına
alan yasa çıkarıldı.
*
E düşünüyorum da...
Kalenderidis bu olan bitenleri seyredip, acı acı gülüyordur mutlaka, ulan diyordur, kelle koltukta amma uğraşmıştık, halbuki ne kadar
kolaymış!
------------------------------------------------------------------------------

NOT...
Beraber Yürüdük Biz Bu Yıllarda’yı imzalamak için bugün saat 13.00’te İzmir Kitap Fuarı’ndayız. Yunan Konsolosluğu’ndan belge
getirenlere torpil yapıp, kuyruğun en önüne alacağız.

http://www.hurriyet.com.tr/yazarlar/26258020.asp