Γνώμη: Το επικίνδυνο έλλειμμα

REUTERS/JOHN KOLESIDIS

Οι βελτιώσεις που έδειξαν ότι καταγράφονται τα τελευταία χρόνια αποδεικνύονται περιστασιακές και βραχύβιες.

Το δημοσιονομικό έλλειμμα και η καταπολέμησή του φαίνεται ότι έχει απορροφήσει πλήρως την προσοχή του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης σε βαθμό που τα υπόλοιπα σοβαρά ελλείμματα να έχουν αποχωρήσει από την πρώτη θέση των προτεραιοτήτων και να έχουν μπει στο συρτάρι.
Οι θεαματικές φετινές τουριστικές επιδόσεις δίνουν την ευκαιρία για αισθήματα ευφορίας στην αποτίμηση των εξελίξεων του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, αλλά αυτό δεν διαλύει την γκρίζα εικόνα που έχει αρχίσει να σχηματίζεται στο πεδίο του εμπορικού ισοζυγίου.

Πάνε αρκετοί μήνες τώρα που οι πολιτικοί επικεφαλής των βασικών υπουργείων έχουν αποφύγει επιμελώς να αναφερθούν στην πορεία των ελληνικών εξαγωγών, η οποία τα πρώτα χρόνια της κρίσης είχε γίνει αφορμή για διθυραμβικές κυβερνητικές αναφορές περί του νέου ελληνικού παραγωγικού μοντέλου.

Οι αποστάσεις που κρατά το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης δεν είναι τυχαίες, αφού η επιδείνωση που καταγράφεται στο εξαγωγικό πεδίο είναι σαφής και επαναλαμβανόμενη τους τελευταίους μήνες.

Η στάση, ωστόσο, που τήρησαν οι κυβερνήσεις της πενταετίας στο πεδίο των εξαγωγών και της οργάνωσης ενός νέου παραγωγικού μοντέλου που θα μας βγάλει οριστικά από την κρίση είναι σταθερή, ίδια τότε και τώρα: αρκετή απραξία, αισθητή αδιαφορία και αρκετή ελπίδα πως οι συγκυρίες θα είναι ευνοϊκές και οι ατομικές πρωτοβουλίες μπορεί και να λειτουργήσουν προς τη σωστή κατεύθυνση.

Ακόμη και κάποιες πιο οργανωμένες προσπάθειες που έγιναν στον τομέα της πρωτογενούς παραγωγής από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης επιβραβεύθηκαν με την απομάκρυνση του αρμόδιου υπουργού από τη θέση του.

Οι βελτιώσεις που έδειξαν ότι καταγράφονται τα τελευταία χρόνια αποδεικνύονται περιστασιακές και βραχύβιες.

Αν δεν έχουμε όμως καταφέρει μέσα στα χρόνια της κρίσης να ανατρέψουμε την κυριαρχία των εισαγόμενων προϊόντων ακόμη και σε τομείς που μπορούμε να έχουμε διαρκές πλεονέκτημα, όπως αυτός της παραγωγής βασικών ειδών διατροφής, εύκολα μπορεί να φανταστεί κάποιος -λαμβάνοντας υπόψη το καταναλωτικό παρελθόν που μας χαρακτηρίζει- τι θα συμβεί με την πρώτη «μυρωδιά» και μόνο ανάκαμψης ή αισθητής βελτίωσης της ρευστότητας στην αγορά.

Το να ασχοληθεί κάποιος ουσιαστικά και αποτελεσματικά με την πολιτική που θα αναμορφώσει την παραγωγική βάση της χώρας δεν είναι απλό, χρειάζεται αποφασιστικότητα, δημιουργικότητα, επιμονή και συνέχεια.

Αν όμως δεν καταλυθεί μακροπρόθεσμα και οριστικά η κυριαρχία των εισαγωγών στις ελληνικές εμπορικές σχέσεις, δεν πρόκειται να απομακρυνθεί μόνιμα ο κίνδυνος της οικονομικής χρεοκοπίας. Και όπως φαίνεται αυτό δεν έχει γίνει, δεν έχει καν αρχίσει να γίνεται και δύσκολα θα γίνει από εδώ και στο εξής.

ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - nfran@naftemporiki.gr

Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»