13/8/14

Η Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος (1)

Σάββας Καλεντερίδης
H άσκηση εξωτερικής πολιτικής στην Ελλάδα είναι ίσως ένα από τα δυσκολότερα πράγματα, γι’ αυτό θα πρέπει πάντα οι κυβερνήσεις να επιλέγουν με μεγάλη υπευθυνότητα τους διπλωμάτες και το λοιπό προσωπικό που θα υπηρετήσει έναν τόσο ευαίσθητο και κρίσιμο τομέα, όπως αυτός της εξωτερικής πολιτικής μας. Φυσικά, ανάλογη ευαισθησία και υπευθυνότητα θα πρέπει να επιδεικνύουν και οι εκάστοτε πρωθυπουργοί, όταν επιλέγουν υπουργούς και υφυπουργούς για το νευραλγικό πόστο του υπουργείου Εξωτερικών.
Οσον αφορά τους τελευταίους, την τελευταία δεκαετία πέρασαν από το ΥΠ.ΕΞ. τυχάρπαστοι και τυχάρπαστες, που λεηλάτησαν τα απόρρητα κονδύλια, εξυπηρέτησαν συγγενείς και φίλους με κάθε τρόπο, επιφέροντας μεγάλο πλήγμα και καταστρέφοντας το πολιτικοδιπλωματικό κεφάλαιο το οποίο συσσώρευσε στο πολύπαθο αυτό υπουργείο ο ευπατρίδης «Νέστωρ» της ελληνικής διπλωματίας, πρέσβης ε.τ. Πέτρος Μολυβιάτης.

Για τη λεηλασία που έλαβε χώρα στους οικονομικούς πόρους του ΥΠ.ΕΞ. είναι σε εξέλιξη δικαστική διαδικασία, στην οποία εμπλέκονται και υπηρεσιακοί παράγοντες (πρέσβεις), δίχως τη σύμπραξη των οποίων δεν είναι δυνατόν να γίνουν τα εγκλήματα που έκαναν οι πολιτικοί προϊστάμενοί τους τα προηγούμενα χρόνια.
Οσον αφορά τους διπλωμάτες, το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών διαθέτει εξαιρετικούς, με υψηλό αίσθημα ευθύνης της αποστολής τους. Φυσικά, υπάρχουν και διάφορα προβλήματα, όμως αυτά θα ήταν πολύ λιγότερα αν λειτουργούσαν με υπευθυνότητα οι εκάστοτε πολιτικοί τους προϊστάμενοι.

Είπαμε στην αρχή του σημειώματός μας ότι ένα από τα δυσκολότερα πράγματα στη χώρα μας είναι ο σχεδιασμός και η άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Να εξηγήσουμε γιατί.
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδος σε συνδυασμό με το μέγεθος αλλά και τις εθνοθρησκευτικές συγγένειες του ελληνικού έθνους φέρνουν διαχρονικά την Ελλάδα μεταξύ σφύρας και άκμονος, και καθιστούν το ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής δυσεπίλυτη εξίσωση.
Στον χερσαίο, νησιωτικό και θαλάσσιο ελληνικό χώρο (Ελλάδα - Κύπρος), ο οποίος έχει ασύλληπτη γεωπολιτική αξία, διασταυρώνονται διαχρονικά και ενίοτε συγκρούονται ζωτικά συμφέροντα μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων, και τότε ακριβώς είναι που η Ελλάδα και η Κύπρος βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος.

Και το γεγονός ότι το ελληνικό έθνος είναι ανάδελφο δεν επιτρέπει στην Ελλάδα και την Κύπρο να ταυτιστούν απολύτως και να γίνουν μέρος του αγγλοσαξονικού, του σλαβικού, του γερμανικού, του λατινικού ή του αραβικού γεωπολιτικού παράγοντα.
Φυσικά, η Ελλάδα, κυρίως μετά τον Εθνικό Διχασμό, έχει προσανατολιστεί «προς την Δύσιν»: Το 1952 έγινε μέλος του ΝΑΤΟ, το 1981 πλήρες μέλος της ΕΟΚ και το 2001 μέλος της ευρωζώνης. Από τον συγκεκριμένο γεωπολιτικό προσανατολισμό η Ελλάδα και κέρδισε και έχασε. Κέρδισε τη συμμετοχή της στο στρατόπεδο των νικητών στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, χάνοντας όμως, λόγω γεωπολιτικών παιχνιδιών, τη Μικρά Ασία. Κέρδισε τη συμμετοχή της στο στρατόπεδο των νικητών και στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, χάνοντας όμως το τρένο της εθνικής συνοχής και της ομόνοιας, λόγω του εμφυλίου, ο οποίος κατά την άποψή μας προκλήθηκε και για να μη διεκδικήσει η Ελλάδα την Κύπρο μετά το τέλος του πολέμου.

Επίσης, ένα από τα πράγματα που έχασε, ιδιαίτερα μετά τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, είναι το παιχνίδι με την Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη, στην Ιμβρο, στην Τένεδο, στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Θράκη. Εκεί, την πορεία των πραγμάτων καθόρισαν βασικά δύο πράγματα: το ένα ήταν η θέση και το μέγεθος της Τουρκίας στο ζήτημα της αντιμετώπισης της κομμουνιστικής απειλής από τη Σοβιετική Ενωση και το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, και το άλλο η ικανότητα των κυβερνήσεων σε Αθήνα και Αγκυρα να διαχειριστούν αυτή τη συμμαχική και ταυτοχρόνως εχθρική σχέση.

Οσον αφορά το πρώτο, η Ουάσινγκτον και το Λονδίνο πόνταραν περισσότερα στην Τουρκία, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της επιρροής της Ελλάδος στα κέντρα αποφάσεων στις ως άνω πρωτεύουσες και την έδρα του ΝΑΤΟ, τις Βρυξέλλες. Η κατάσταση έγινε δραματικά χειρότερη με την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, το 1981, το οποίο, αντί να ενισχύσει την επιρροή της χώρας μας στις δομές του ΝΑΤΟ για να ελαχιστοποιηθούν οι όποιες αρνητικές συνέπειες στην ελληνοτουρκική διαμάχη, το δαιμονοποίησε με συνθήματα του τύπου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» και με τοποθετήσεις στις σχετικές θέσεις αξιωματικών και διπλωματών συνήθως χειρίστης ποιότητας, με αποτέλεσμα να αυξηθεί το χάσμα στον ελληνοτουρκικό συσχετισμό δυνάμεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Τα αποτελέσματα όλης αυτής της κατάστασης ήταν τραγικά, αφού η Ελλάδα σε αυτό το διάστημα έχασε τον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου και της Τενέδου, η Κύπρος απώλεσε το 40% του εδάφους της, στο Αιγαίο έχουμε τις γνωστές διεκδικήσεις και τις γκρίζες ζώνες, και στη Θράκη την τρομοκρατία που ασκεί η Αγκυρα για να εκτουρκίσει τους Πομάκους και τους Ρομά.
Η συνέχεια του δράματος στο άρθρο μας της Κυριακής.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "δημοκρατία"

4 σχόλια:

  1. Δηλαδὴ ἡ Ἑλλάδα ΜΟΝΟ ἔχασε,μὲ τὸ "Ἀνήκομεν εἰς τὴν Δύσιν".

    Αὐτὸ ἐγώ κατάλαβα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Καραγκιόζης, υπουργός. | vgiannelakis
    http://vgiannelakis.wordpress.com/2014/08/06/%ce%bf-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%b3%ce%ba%ce%b9%cf%8c%ce%b6%ce%b7%cf%82-%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%cf%8c%cf%82/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. .... χάνοντας όμως το τρένο της εθνικής συνοχής και της ομόνοιας, λόγω του εμφυλίου, ο οποίος κατά την άποψή μας προκλήθηκε και για να μη διεκδικήσει η Ελλάδα την Κύπρο μετά το τέλος του πολέμου.

    Δεν νομίζω ότι ο κ. SKAL βρίσκεται πολύ μακριά από την αλήθεια ....

    Η πανούργα και άκρως κυνική στάση των "συμμάχων" μας παρουσιάζεται έντονη στα βιβλία των Κούκουνα, Φιλιππίδη και Beevor.

    'Αλλως τε και ο διαβόητος ..."εμφύλιος" σχεδιάστηκε από τους μεγάλους "συμμάχους" μας.

    Μια έγκαιρη επίσημη ανακοίνωση για τα συμφωνηθέντα στην Γιάλτα θα έβαζε κάθε κατεργάρη στην θέση του.

    Αυτά για όσους τρέφουν φανταστικά όνειρα για την καταστροφή της Ελλάδος, ανάληψη της εξουσίας από τους ηττηθέντες στον Γράμμο και το Βίτσι και καθεστωτική αλλαγή.

    Ε.Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτού του τόπου δεν είναι ούτε η Τουρκία και οι απειλές της, ούτε η γεωστρατηγική θέση της χώρας, ούτε οι σύμμαχοι.

    Οι σύμμαχοι στηρίζουν όποια χώρα είναι γενικά αξιόπιστη, ισχυρή και εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους.

    Αυτόν που τους μιλάει και καταλαβαίνουν ότι δεν είναι διεφθαρμένος ιθαγενής αλλά αξιόπιστος συνομιλητής που και τη χώρα του θα δυναμώσει και αυτή η χώρα θα εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα. Δηλαδή όλοι ευχαριστημένοι ή σχεδόν όλοι.

    Υπάρχουν άνθρωποι σε σημαντικά κέντρα εξουσίας που αγαπάνε τον πολιτισμό και τον τόπο μας και ότι έχουμε προσφέρει ως Έθνος στην ανθρωπότητα. Δυστυχώς σταματάει εκεί διότι στη συμπεριφορά μας είμαστε ιθαγενείς Βαλκάνιοι Ταλιμπάν.
    Αυτό το όπλο του πολιτισμού δεν το χρησιμοποιούμε ως όχημα μαζί με τη συσπείρωση σε κάθε επίπεδο για να πετύχουμε έξοδο από αυτή τη κρίση κατάρρευσης. Έξοδο και γεωπολιτική αναβάθμιση μας.Μένουμε μόνο στα λόγια.

    Αν ήμασταν αξιόπιστοι και όχι ιθαγενείς Βαλκάνιοι Ταλιμπάν αυτή η χώρα θα ήταν αεροναυτική περιφερειακή δύναμη.Όταν είχαμε την ευκαιρία να το πετύχουμε τα καταστρέψαμε μόνοι μας.

    Ποια αξιοπιστία λοιπόν?

    Από τότε έχουμε μείνει στη γκρίνια, σε διαρκή αναζήτηση προστάτη και για ότι κακό συμβαίνει πάντα φταίνε οι άλλοι.

    Η Ελλάδα έχει σημαντική γεωστρατηγική θέση αλλά δεν είναι το κέντρο του κόσμου.

    Οι Έλληνες έχουμε συνηθίσει να κατηγορούμε πάντα τους άλλους χωρίς να κοιτάμε να διορθώσουμε τα λάθη μας διότι αν δεν υπήρχαν, η οποιαδήποτε εχθρική υπονομευτική κίνηση δεν θα είχε αποτέλεσμα ή τουλάχιστον δεν θα είχε τόσο κακό αποτέλεσμα για τη χώρα μας.

    Ως λαός έχουμε γίνει επιφανειακοί και δεν έχουμε βασική πολιτισμική, πολιτική και στρατηγική σκέψη.

    Δεν είναι τυχαίο ότι φτάσαμε ως χώρα σε αυτό το σημείο. Αν συνεχίσουμε έτσι από 2017 και μετά έρχονται χειρότερα. Ο ρυθμός εξέλιξης των πραγμάτων θα εξαρτηθεί από πολλά.
    Μόνη ελπίδα η σύγκρουση συμφερόντων.

    Σε αυτή τη χώρα πάντα ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και μένουμε μόνο στα λόγια.

    Η γενικότερη νοοτροπία είναι:
    Ότι φάμε, ότι πιούμε και ότι γλεντήσουμε.

    Είναι κρίμα αν σκεφτούμε τον αρχαίο πολιτισμό αυτού του τόπου αλλά και όσους αγωνίστηκαν για την ανεξαρτησία του σύγχρονου νεοελληνικού κράτους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.