Η νέα πολεμική επιχείρηση του Ισραήλ “ Προστατευτική Αιχμή” εναντίον της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας φέρνει εκ νέου στο προσκήνιο της διεθνούς επικαιρότητας τα στρατηγικά διλήμματα που αντιμετωπίζει το Ισραήλ. Κύριος στρατηγικός στόχος του Εβραϊκού κράτους είναι εξασθενίσει τη δυνατότητα του Ισλαμικού Κινήματος Αντίστασης (Χαμάς) να εκτοξεύει ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ και να καταστρέψει τις υπόγειες σήραγγες που χρησιμοποιούν οι μαχητές της οργάνωσης για να διεισδύουν σε ισραηλινό έδαφος και να διενεργούν αιφνιδιαστικές επιθέσεις.
Η στρατηγική αποτροπής του Ισραήλ επιχειρεί να στείλει το μήνυμα στη Χαμάς ότι θα πληρώνει δυσανάλογο κόστος όποτε επιχειρεί να απειλήσει την ασφάλεια του Ισραήλ. Ωστόσο, το υπουργικό συμβούλιο στο Ισραήλ δεν έχει αυταπάτες. Η Χαμάς δεν πρόκειται να αναγνωρίσει το Ισραήλ και θα συνεχίσει να επιδιώκει την καταστροφή του. Μπορεί το Ισραήλ να πετύχει για κάποιο διάστημα τον τερματισμο ρουκετών εναντίον του κράτους και των πολιτών του, αλλά θα αυτό θα είναι βραχύ και σίγουρα μια καινούρια αφορμή θα αποτελέσει εκ νέου τη θρυαλλίδα για μια νέα πολεμική αναμέτρηση Χαμάς- Ισραήλ.
Οι Ισραηλινοί γνωρίζουν πολύ καλά αυτή την πραγματικότητα και γι’ αυτό χρησιμοποιούν την ορολογία “κουρεύοντας το γρασίδι” για να περιγράψουν την στρατηγική του Ισραήλ. Ωστόσο, εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για το Ισραήλ αφού η δυσανάλογη δύναμη πυρός που επιστρατεύει εναντίον της Χαμάς, ο μεγάλος φόρος αίματος σε αμάχους στρέφουν την διεθνή κοινότητα εναντίον του- περιλαμβανόμενων και των ΗΠΑ- και πλήττουν το γόητρο.
Τα στρατηγικά διλήμματα αυξάνονται αφού η διεύρυνση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στις 17 Ιουλίου και η εμπλοκή στρατού ξηράς στη Γάζα έχουν προκαλέσει δεκάδες θύματα και στο Ισραήλ (περισσότερα από 50) και άρχισαν να υπονομεύουν την ισραηλινή στρατηγική αποτροπής. Σημειώνεται ότι κατά την επιχείρηση “Συμπαγές Μολύβι” του 2008-2009 στη Γάζα το Ισραήλ σκότωσε 1200 Παλαιστίνιους και είχε μόνο δέκα-τρεις απώλειες.
Είναι αμφίβολο κατά πόσο το Ισραήλ θα πετύχει τους στόχους του, αφού αποκεφαλισμός της ηγεσίας της Χαμάς προϋποθέτει την επί μακρόν κατάληψη του θύλακα της Γάζας με ότι αυτό προϋποθέτει.
H κατοχή του Νοτίου Λιβάνου (1982-2000) και οι εντεινόμενες επιθέσεις της Χεζμπολάχ και του σιιτών μεταξύ 1995-1999 που είχαν ως αποτέλεσμα τον θάνατο δεκάδων ισραηλινών στρατιωτών έδειξαν στο Ισραήλ τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την κατοχή ξένων εδαφών.
Από την άλλη πλευρά, η Χαμάς φαίνεται να πετυχαίνει κάποιους από τους στόχους της. Η ηγεσία της οργάνωσης δεν είναι ανορθολογική. Δεν ξύπνησε μια μέρα και είπε ας αρχίσουμε να ρίχνουμε ρουκέτες εναντίον του Ισραήλ. Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να μετατρέψει μια στρατιωτική ήττα σε πολιτική νίκη με συγκεκριμένα πολιτικά οφέλη. Ηδη πέτυχε να κλείσει για μερικές μέρες το αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ, ενώ το Ισραήλ μετρά εκατομμύρια ευρώ απώλειες στην τουριστική βιομηχανία του αφού η πληρότητα στα ξενοδοχεία του έπεσε κατά 50 τοις εκατό. Η ηγεσία της οργάνωσης ζητά την μόνιμη άρση του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας για να συναινέσει σε μόνιμη συμφωνία κατάπαυσης του πυρός, κάτι που δεν φαίνεται να συναινεί το Ισραήλ, αφού κάτι τέτοιο θα συνιστά καίρια ήττα του εβραϊκού κράτους σε στρατηγικό επίπεδο. Συνεπώς, ο πόλεμος μεταξύ των δυο πλευρών φαίνεται ότι θα έχει παρατεταμένη διάρκεια με ότι αυτό συνεπάγεται.
*Ο Δρ. Νίκος Παναγιωτίδης είναι Δημοσιογράφος, Διεθνολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.