12/6/17

Μιλούν για «γενοκτονία» οι δοσίλογοι Τσάμηδες και θέλουν την «Τσαμουριά»!

«Εγκληματίες πολέμου» τους χαρακτηρίζουν αποφάσεις
του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσιλόγων των Ιωαννίνων

Οι Τσάμηδες κάτοικοι χωριού της Θεσπρωτίας, με πανώ και σβάστικες, σπεύδουν να υποδεχτούν τον Γερμανικό Στρατό 
Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Αλβανοί θέτουν θέμα Τσάμηδων στις επίσημες συναντήσεις προέδρων  ή πρωθυπουργών Ελλάδος και Αλβανίας, όπως έγινε προσφάτως στην Ουαλία, μεταξύ   Σαμαρά και Ράμα.  Και στο παρελθόν, το 2004, ετέθη στον Κων. Στεφανόπουλο,  από τον ομόλογο του ΄Αλφρεντ Μοϊσίου και πήρε την δέουσα απάντηση: «το θέμα έκλεισε ιστορικά και οριστικά», αλλά και στον Κάρολο Παπούλια το 2005, που ματαίωσε τη συνάντηση του με τον Μοϊσίου στους Αγίους Σαράντα όταν διαδήλωναν Τσάμηδες εναντίον του.


Το… «Τσάμικο»,  τέθηκε για πρώτη φορά στον  πρωθυπουργό Κων. Μητσοτάκη τον Μάϊο του 1992 στο Τίρανα.  Εξω από το πρωθυπουργικό γραφείο, περίπου 200 Τσάμηδες με πλακάτ, φώναζαν  συνθήματα. Επικεφαλής τους ένας καλοντυμένος,  που τόλμησα  να  τον ρωτήσω, τι θέλουν; «Να γυρίσουμε στην πατρίδα μας την Τσαμουριά»,  απάντησε. Και γιατί φύγατε; ξαναρώτησα. «Μας έδιωξε ο φασίστας ο Ζέρβας». Τη στιγμή που του είπα, «κάτι θα κάνατε και σας έδιωξε» και περίμενα την απάντηση του, με φώναξε ο συνάδελφος μου Γ. Κοντογιάννης,  να σπεύσω στο πρωθυπουργικό γραφείο γιατί θ’ άρχιζε η συνέντευξη Τύπου...
            Από τις πρώτες ερωτήσεις που δέχτηκε ο Κ. Μητσοτάκης, ήταν « αν θα επιτρέψει η Ελλάδα  την επιστροφή των Τσάμηδων στην πατρίδα τους και αν θα τους  επιστραφούν οι περιουσίες τους». Η απάντηση του ήταν γενναία: « Δεν υπάρχει θέμα επιστροφής των Τσάμηδων στην Ελλάδα. Πρόκειται περί εγκληματιών πολέμου  σύμφωνα με Αποφάσεις δικαστηρίων, των νόμων και του Συντάγματος και είναι ανεπιθύμητοι στην Ελλάδα!»  Δίπλα του, ο ομόλογος του  Αλεξάντερ Μέξι, που δεν περίμενε τέτοια απάντηση, έμοιαζε να είχε ζεματισθεί!… Ποιοι είναι όμως οι Τσάμηδες και γιατί είναι εγκληματίες πολέμου;
Οι Τσάμηδες εγκαταστάθηκαν στην Θεσπρωτία τον 17ο αιώνα μετά την  ατυχή επανάσταση του επισκόπου Τρίκκης Διονυσίου, του Σκυλοσόφου και θεωρούσαν τους εαυτούς τους Τούρκους. Στους Βαλκανικούς πολέμους 1912-13 όταν ο  Ελληνικός Στρατός έμπαινε στην  Ήπειρο, πολεμούσαν στο πλευρό των Τούρκων και μετά την οριοθέτηση των ελληνοαλβανικών συνόρων το 1913, παρέμειναν εντός ελληνικού εδάφους.
Το 1923, μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης για την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών, οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες  ήταν ανταλλάξιμοι και έπρεπε να φύγουν στην Τουρκία. Όμως τότε, μετά από παρέμβαση της Ιταλίας ο δικτάτορας  Θεόδωρος Πάγκαλος ενέδωσε στο αίτημα του Μουσολίνι να παραμείνουν. Και στις 28-10-1940 ο Μουσολίνι στο τελεσίγραφο του  κατηγορεί την Ελλάδα  για τον φόνο του πράκτορα τους, του τσάμη ληστή  Νταούτ Χότζα… Τότε στη Θεσπρωτία ζούσαν περίπου 20.000  Τσάμηδες.
Στην Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, τρία από τα 14 αλβανικά τάγματα που συνέπραξαν με τον εχθρό, ήταν  στελεχωμένα από Τσάμηδες και κατά την διάρκεια της κατοχής, συνεργάσθηκαν με τους Ιταλούς φασίστες, διαπράττοντας  κτηνώδη εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων, με οργανωτή την Αλβανική Εθνική Επιτροπή και αρχηγούς  τους διαβόητους αδελφούς  Νουρή και Ναζάρ Νίνο.
 Όταν έφυγαν οι Ιταλοί, συνεργάστηκαν  στενά με τους  Γερμανούς, συνεχίζοντας τα εγκλήματα τους. Φόρεσαν γερμανικές στολές, περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό και προέβαιναν σε δολοφονίες, σφαγές, βιασμούς κοριτσιών, εμπρησμούς κατοικιών και αρπαγή ελληνικών περιουσιών. Εκτέλεσαν  τον μανιάτη νομάρχη Γεώργιο Βασιλάκο και 49 προκρίτους της Παραμυθιάς στις  29-9-1943, που ήταν εμπόδιο στο σχέδιο τους, να αποσπασθούν από την Ελλάδα και να ενσωματωθούν στην Αλβανία. Όταν έφυγαν στις 21-9-1944 οι Γερμανοί, οι δοσίλογοι Τσάμηδες, έφυγαν μόνοι ή εκδιώχθηκαν στην Αλβανία, από τον ΕΔΕΣ του στρατηγού Ναπολέοντα  Ζέρβα.


Τσάμηδες, με ιταλικές στρατιωτικές στολές, επιθεωρούνται από Γερμανό αξιωματικό…

Εγκληματίες πολέμου οι Τσάμηδες

Το 1945, άρχισαν στο Ειδικό δικαστήριο Δοσιλόγων  Ιωαννίνων, δίκες, για  τις 632 δολοφονίες Ελλήνων, 428 απαγωγές κι εξαφανίσεις, 209 βιασμούς κορασίδων, 2.332 πυρπολήσεις κατοικιών 53 λεηλασίες χωριών και κλοπές κοπαδιών ζώων. Εκδόθηκαν 1.700 αποφάσεις, καταδικάστηκαν 1.930  Τσάμηδες ερήμην εις θάνατον, ως εγκληματίες πολέμου και συνεργάτες κατακτητών.  Θρασύτατα ομιλούν για «γενοκτονία» και  είναι λυπηρό που υπάρχουν Έλληνες,  «προοδευτικοί της Αριστεράς», που υποστηρίζουν φασίστες, ναζιστές, δολοφόνους και δοσίλογους, που έχουν προβεί προσφάτως σε βομβιστικές επιθέσεις  στο Αστυνομικό Τμήμα και τη μητρόπολη Παραμυθιάς, ενώ ετοίμασαν κι ένοπλο στρατό 5.000 ανδρών, τον UCC, για να… ελευθερώσουν την Τσαμουριά!


103 σχόλια:

  1. δεν ξεχνουυν οι εβραιοι

    During World War II, when Greece was occupied by the Axis, 86% of the Greek Jews, especially those in the areas occupied by Nazi Germany and Bulgaria, were murdered despite efforts by the Greek Orthodox Church and many Christian Greeks to shelter Jews. Although the Germans and Bulgarians deported a great number of Greek Jews, many were hidden by their Greek neighbours. Despite this though, roughly 49,000 Jews were deported from Thessaloniki alone and exterminated.
    Muslim Cham Albanians collobarated with Nazis and played an active part in the Holocaust in Greece, including the round-up and expulsion to Auschwitz and Birkenau of the 2,000 strong Romaniotes Greek-Jewish community of Ioannina in April 1944 [1]
    The Romaniotes were protected by the Greek government until the Nazi occupation. During the occupation the Romaniotes could use the Greek language better and more efficiently than the Sephardim, who spoke Ladino and whose Greek had a distinct, "singing" accent. That made the Sephardim more vulnerable as targets, and was one of the many factors that led to such great losses among Sephardic communities. In Ioannina 1860 out of 1950 Jews were deported to Auschwitz and Birkenau in April 1944. Most of them were exterminated by the Nazis.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Oι Ροτσιλντ ομως δεν φαινεται να εχουν την ιδια γνωμη. Γι αυτο εχουν την Ελλαδα προς ρευστοποιηση (liquidation).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Unfortunately anti-Semitic sentiments are part of your DNA. Your interest about history, human respect, braveness and solidarity to Greek Jews is of second order. Onassis and other Greek oligarchs who didn’t pay a drachma of taxes since the independence to the country is not of interest to you. The poverty of the Greece is an intellectual poverty which confuse criminals with donators and taxes fraud with a gift. Only the soccer is above all.
      I am not part of the MOSADD neither a man under the orders of a western power who is looking to steal the treasury of Greece. I am just a Greek who was born in Greece and growth healthy in a western country. And for paraphrasing SEFERIS Wherever I leave Greece wounds me.

      Διαγραφή
  3. ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΜΑΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΟΥΝΕ ΚΟΥΡΕΜΕΝΟΙ: " ...Muslim Cham Albanians collobarated with Nazis and played an active part in the Holocaust in Greece, including the round-up and expulsion to Auschwitz and Birkenau of the 2,000 strong Romaniotes Greek-Jewish community of Ioannina in April 1944..." . Πολύ σημαντικό:
    Χρωστᾶνε συνεπῶς άποζημιώσεις οἱ Τσάμηδες, ὄχι μόνο στούς Ἕλληνες ἀλλά καί στούς Ἑβραίους. Καθ' ὅσον, ἀφοῦ τά ἐγκλήματα τῆς γενοκτονίας δέν παραγράφονται, εἶναι ὑποστηρίξιμο ὅτι οὔτε οἱ ἀστικές ἀποζημιώσεις κατά τῶν κληρονόμων τους παραγράφονται. Πρόκειται γιά κανόνες μέ βάση τίς ἀρχές τοῦ διεθνοῦς δικαίου, καί ἄρα δέν ἰσχύουν τυχόν ἀντίθετοι κανόνες τῆς ἐσωτερικῆς ἐννόμου τάξεως. Εἰδικώτερα, δέν ἰσχύει ὁ γενικός χρόνος τῆς παραγραφῆς πού ἰσχύει ἐν εἰρήνῃ στό ἐσωτερικό δίκαιο, καί πού προϋποθέτει τήν γενική δυνατότητα δικαστικῆς ἐπιδιώξεως ἱκανοποιήσεως τῶν ἀξιώσεων. Μάλιστα, ὁ χρόνος τῆς παραγραφῆς τῶν ἀστικῶν ἀξιώσεων σέ βάρος τῶν Τσάμηδων, εἶναι ὑποστηρίξιμο ὅτι δέν μπορεῖ νά θεωρηθῆ ὅτι ἔτρεχε ἤ ὅτι τρέχει, ἐν ὅσῳ δέν εἶναι δυνατόν γιά ἀντικειμενικούς λόγους (ἰσχύος, ἤ ἀδιαλλαξίας, ἤ "παραπετάσματος", ἤ ἀλβανικοῦ ἐθνικισμοῦ σήμερα ἀκόμη) να ἐπιδιωχθῆ δικαστικῶς ἡ ἱκανοποίησις τῶν ἀξιώσεων. Καί Ἑλλήνων καί Ἑβραίων. Ἐάν περιουσίες Τσάμηδων στήν Ἑλλάδα, πού προήρχοντο ἀπό ἐργασία τους (καί ὄχι ἀπό τήν ἄνομη θέση τους ὡς κατακτητῶν τῶν Ἑλλήνων), τυχόν δημεύθηκαν, τότε τό μέρος αυτό θά πρέπει νά βρεθῆ ποιό εἶναι, καί νά ἐκπέσει ἀπό ὅσα μᾶς χρωστᾶνε. Ἀλλά πρέπει να ἐξοφλήσουνε καθ' ὁλοκληρίαν τούς Ἑβραίους, ἐμᾶς δέ, κατά τό ὑπόλοιπα πού χρεωστᾶνε. Καί χρωστᾶνε, ὑπάρχει ὑπόλοιπο ὑπέρ μας καί φυσικά ὑπέρ τῶν Ἑβραίων, διότι πόσο ἀξίζει ἡ ζωή καί ἑνός μόνον ἀνθρώπου πού ἀδίκως σφάζεται ἤ στέλνεται στούς φούρνους τοῦ Ἄουσβιτς; Νά βροῦμε λοιπόν, ποιοί εἶναι οἱ κληρονόμοι τῶν Τσάμηδων πού χρεωστᾶνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο στο μπλόγκ σας!!! Τέτοιες φωτογραφίες πρέπει να αναπαράγονται τακτικά από όλους ώστε να τις βλέπουν όσοι περισσότεροι γίνεται!
    Τέτοιες φώτο κλείνουν στόματα και φυσικά τέτοιες φώτο ισοδυναμούν με χιλιάδες άρθρα....
    Ας μήν τις ανασύρουμε από το χρονοντούλαπο τις ιστορίας προς δημοσίευση μόνο μια φορά το χρόνο και αν αλλά συνέχεια. Και πάλι μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο Σαράντος Καργάκος, στο έργο του «Αλβανοί, Αρβανίτες, Έλληνες, τόμος Β», (στο 5ο κεφάλαιο) αφού κατηγορεί τους Τσάμηδες για εγκλήματα (ληστείες, φόνοι κ.α.), τους κατηγορεί ότι συνέπραξαν στον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο με τα Γερμανικά και τα Ιταλικά στρατεύματα. Πράγματι ορισμένοι Τσάμηδες υπό την καθοδήγηση των Μαζάρ Ντίνο και Νουρί Ντίνο –οι οποίοι εκτελέστηκαν από το καθεστός Χότζα- το έκαναν. Ξεχνάει ότι ένα άλλο μέρος των Τσάμηδων συμμετείχε στην αντίσταση με το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ όπως και με τον Εθνικό Αντιφασιστικό Απελευθερωτικό Στρατό της Αλβανίας. Τους κατηγορεί για τη σφαγή των Ελλήνων προκρίτων της Παραμυθιάς αλλά ξεχνάει να μας πει για τη σφαγή 75 Τσάμηδων προκρίτων της ίδιας πόλης από τους Έλληνες. Ωστόσο, παραδέχεται ότι αρχικά η στάση των Τσάμηδων ήταν φιλελληνική (το ίδιο διατυπώνει ο Ι.Θ. Πασχίδης για τους Τσάμηδες και γενικότερα για τους Αλβανούς της νότιας Αλβανίας) αλλά δεν μας λέει εμπεριστατωμένα τι τους έκανε να αλλάξουν τη στάση τους αυτή. Γιατί; Γιατί δεν μας λέει ποια ήταν η στάση των Ελληνικών αρχών απέναντι στους Τσάμηδες;

    Ωστόσο, επειδή η ιστορία είναι ιστορία, του ξεφεύγουν ορισμένες αλήθειες και άθελα του τα λέει ‘όλα’ όταν παραδέχεται ότι: «πρόθεση των ελληνικών κυβερνήσεων ήταν να εκδιώξουν με κάθε θυσία τους Τσιάμηδες», «Όπως ήταν φυσικό, οι ελληνικές αρχές ανέλαβαν από τότε (σημ. Σ. Ι. Κ. δηλαδή τὸ 1925) αληθινή «εκστρατεία» για να πείσουν τους Τσάμηδες να φύγουν», «στην Τσαμουριά εγκατεστάθησαν Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία», «ο αρχαίος γεωγράφος Στράβων αναφερόμενος στους πληθυσμούς των Ιλλυρο-ηπειρωτικών περιοχών γράφει ότι μερικοί ήσαν δίγλωσσοι («Ένιοι και δίγλωσσοι είσι»)», «Η Ελλάς παύει σιγά σιγά να θεωρείται «μητέρα» από τη στιγμή που το ελληνικό κράτος απαλλοτρίωσε τα τσιφλίκια των ισχυρών τσιάμηδων και τα διένειμε στους ακτήμονες» κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και πήγαν στον ΕΑΜ 300 αλβανοτσιάμηδες εγκληματίες πολέμου καταδικασμένοι και πλιατσικολόγοι.
      Ορίστε το έγγραφο του ΕΑΜ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΆΤΩ ΣΕΛΊΔΑ:
      https://www.facebook.com/125950840792362/photos/pb.125950840792362.-2207520000.1448212819./900841159969989/?type=3&theater

      Διαγραφή
    2. συνεργαζόμενοι ακόμα και με τις ελληνικές εγκληματικές συμμορίες (Κοτσνικόλλας, Μπαλλούμης κ.α.), οι οποίες τρομοκρατούσαν τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς.»’
      ΑΠΑΝΤΗΣΗ

      Ο Αρβανίτης Μπαλούμης δεν »τρομοκρατούσε» ούτε επέδραμε σε κανένα αλβανικό χωριό.
      Το εντελώς αντίθετο συνέβη.
      »»και κατά τα μέσα Ιουλίου του 1942 , απόσπασμα είκοσι ανδρών (δέκα Ιταλοί και ισάριθμοι Τσάμηδες) υπό τον Γιασίν Σαντίκ λεηλάτησε χωριά στην περιοχή του Φαναρίου27
      [ Μαργαρίτης, 2005, σ. 189 – 190]

      Ενω λίγους μήνες μετά συνέβησαν πάλι τα ίδια ….
      Αναφερει ο Παραμυθιώτης ερευνητής Κραψιτης στο ημερολογιο του .
      »’Α’ 10ήμερο Δεκεμβρίου 1942: ….
      Ιταλοί (στρατιώτες και Καραμπινιέροι) και μουσουλμάνοι υπό τον Γιασίν Σαντήκ, επιτέθηκαν κατά του χωριού Σπαθαράτι Μαργαριτιού.
      Με γενναιότητα τους αντιμετώπισε η ολιγάριθμη αντάρτικη ομάδα του Βασίλη Μπαλούμη και έτσι διέφυγε όλος ο πληθυσμός του χωριού, ….
      ….τελικά πυρολύθηκε το χωριό.
      Επιστρέφοντας …. έπεσαν σε ενέδρα του Βασίλη Μπαλούμη και δυό παλληκαριών του…
      έπεσε νεκρός ο Γιασίν Σαντήκ. »’

      Ας δούμε τον καιρό εκείνο ποιός ήταν ο Αρβανίτης Μπαλούμης.
      Από την Eκθεση του Γερασιμου Πριφτη μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ του ΕΛΑΣ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος.
      »’. Ουσιαστικά ανταρτοκίνημα του ΕΛΑΣ άρχισε τον Γενάρη του 1943 με την έξοδο μιας σημαντικής ομάδας οργανωμένων ΠΑΡΓΙΝΩΝ, …..
      Η ομάδα αυτή συνδεμένη με την ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ και τη ομάδα του συναγωνιστή ΣΠΥΡΟΥ ΚΟΚΚΟΡΗ (Δράκου) αποτελέσανε το αρχηγόν ΕΛΑΣ της περιοχής.»»
      Εδω βλεπουμε οτι ο Βασιλης Μπαλουμης τον οποιο κατηγορουνε σημερα πολλοι απολογητες των Αλβανοτσαμηδων για το φονο του »προυχοντα» Σαντικ,
      ηταν από τους πρώτους ΕΛΑΣΙΤΕΣ της περιοχής .
      Αναφερει αλλωστε αλλου η ιδια αναφορα του ΕΛΑΣ .
      »»Στην περιφέρεια ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΠΑΡΓΑΣ η ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ, κάτω από την καθοδήγησή μας έδρασε από τον Σεπτέμβρη του 1941 ….»»
      Αρα ο Μπαλουμης οταν εκτελεσε τον Γιασιν Σαντικ
      ο οποιος ειχε καταληστευσει το Φαναρι ,
      ηταν ΕΛΑΣΙΤΗΣ και μαλιστα απο τους πρωτους της περιοχης.

      Ούτε τρομοκράτης ,ούτε μοναρχοφασίστας ,ούτε παρακρατικός.
      Αμυνότανε , στις επιθέσεις των Αλβανοτσάμηδων φασιστών του Μαργαριτίου υπό τις οδηγίες του ΕΑΜ .

      Διαγραφή
  6. Ο Καργάκος λοιπόν θυμάται το από 22 Νοεμβρίου 1922 νομοθετικό διάταγμα «Περί επιτάξεως ακινήτων δι' εγκατάστασιν προσφύγων και απαλλοτριώσεως οικοπέδων δι' ανέργεσιν προσφυγικών συνοικισμών». Μάλιστα, με απόφαση του Ν. Πλαστήρα επετράπη η κατάληψη των ακινήτων και των κτημάτων των Τσάμηδων ακόμα και πριν την καταβολή αποζημίωσης. Βέβαια, ξεχνάει να αναφέρει για τους Χριστιανούς Ορθόδοξους που αναγκάστηκαν να εξελληνιστούν και παρέμειναν στην περιοχή, δεν μας λέει τίποτα για όσους Τσάμηδες εξαναγκάστηκαν να ασπαστούν τον Χριστιανισμό για να παραμείνουν στα χωριά τους (τους οποίους το ελληνικό κράτος για λόγους προπαγάνδας αποκαλεί ως «Αρβανίτες» αν και οι ίδιοι μεταξύ τους αυτοαποκαλούνται «Shqiptarë»), ξεχνάει τις διάφορες απαγορεύσεις που είχαν επιβληθεί στους Τσάμηδες (αλλά και σε άλλους μουσουλμάνους πολίτες της Ελλάδας) όπως π.χ. απαγόρευση δικαιοπραξιών, ξεχνάει την εξορία που είχε επιβληθεί στους Τσάμηδες από το καθεστώς Μεταξά αλλά και πολύ πιο πριν (περίπου 2-3.000 Τσάμηδες εξορίστηκαν στην Κρήτη, στη Χίο κ.α.), δασικές εκτάσεις χιλιάδων στρεμμάτων, 120 υδρόμυλοι, 500.000 αιγοπρόβατα, 300 χιλιάδες στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, 45 χωριά όπως η Πετροβίτσα/Petrovicë και η Αγία Κυριακή/Shëndelia (ή Shënedjella), δημεύτηκαν από το ελληνικό Δημόσιο που εγκατέστησε στην περιοχή έποικους από την Ήπειρο και πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία, 100 τζαμιά γκρεμίστηκαν.

    Θυμάται ο Καργάκος τις δολοφονίες των Ελλήνων προκρίτων της Παραμυθιάς από τους Τσάμηδες αλλά ξεχνάει τις δολοφονίες των Τσάμηδων από τους Έλληνες –σε ορισμένες περιπτώσεις σε συνεργασία με τους Άγγλους- στο Μαργαρίτι (Margëlliç), στους Φιλιάτες (Filati) και αλλού στην περιοχή. Οι Έλληνες σκότωσαν περίπου 2.877 ανθρώπους μετά το 1944, 1286 στους Φιλιάτες (Filati), 673 στην Παραμυθιά (Ajdonat), 626 στην Πάργα (Pargë) και στο Μαργαρίτι (Margëlliç), 192 στην Ηγουμενίτσα (Gumenicë) κ.α., οι οποίοι πέρα από 400 άτομα, ήταν οι περισσότεροι ηλικιωμένοι, έφηβοι, γυναίκες και παιδιά. 745 γυναίκες βιάστηκαν, 76 έγκυες γυναίκες ξεκοιλιάστηκαν, 5.800 σπίτια, τζαμιά και κτήρια γκρεμίστηκαν, 68 χωριά κάηκαν ενώ 323 άτομα παραμένουν αγνοούμενοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έπρεπε να σας είχαμε διώξει το 22 με την ανταλλαγή πληθυσμών κανονικά. Μπερδεύεις τα χάλια του ισλάμ με το χριστιανισμό. Οι Αρβανίτες που λες οι περισσότεροι ήταν ήδη χριστιανοί από πριν το 19ο αιώνα.Εδω στη χωρα σας εχετε πολλους χριστιανούς. Και μην ξεχνάς ότι ο εθνικός σας ήρωας ο σκερτενμπεης η Καστριωτης ήταν Έλληνας ορθόδοξος από το Δυρράχιο. Οσοι μουσουλμανοι εκχριστιανισθηκαν το εκαναν μετα το 22 για να μεινουν και με τη θεληση τους εν αντιθεσει με το βρωμοισλαμ σας που εξισλαμιζει κοσμο δια της βιας η των σφαγων. Οποος ξερει ιστορια γνωρίζει. 20000 μόνο είσαστε και θέλετε και τα ρέστα προδότες συνεργάτες των κατακτητών.
      Το ότι κάποιοι από εσάς υπηρέτησαν στο ΕΑΜ και μετέπειτα στο ΔΣ αυτο εγινε μετα το 44 επί εμφυλίου. Αλλά αυτό δε σας δίνει σε εσάς και τους αλλους προδότες εγκληματίες σλαβοβουλγαρους των Σκοπίων άφεση αμαρτιών. Το κάνατε από αναγκαιότητα. Για τις σφαγές που λες μάχαιρα δώσατε μάχαιρα λάβατε.
      Και όσο για τα τσιφλίκια που λέτε ότι είχατε να σου θυμισω ότι όπως σε όλα τα δυτικά κράτη έγινε αναδινομη γης έτσι και εδώ και από αυτό χάσαμε και Έλληνες τσιφλικάδες. Κανονικά αν είχαμε κυβέρνηση θα έπρεπε παρέα με τους συμμάχους μας τους εβραίους να σας κυνηγάμε να δώσετε αποζημιώσεις εσείς εγκληματίες Τσάμηδες που σφαζατε ελληνες6και εβραίους Έλληνες πολίτες μαζί και τους κλέψατε το βιός τους. Και λίγα σας έκανε ο ΕΔΕΣ . Σας άξιζε εκτέλεση. Καλά ξεκουμπιδια λοιπόν και επειδή δε νιωθατε ευτυχισμένοι εδώ καλά ξεκουμπιδια να ευτυχείς στην Αλβανία. Μιλάμε και οι θύτες και ζητούν αποζημίωση από τα θύματα που δήθεν τους πόνεσαν τα χέρια όταν τα έσφαζαν!!!!!

      Διαγραφή
    2. Αγαπητέ JOHN TSOLAKIDI,συμφωνώ πλήρως μαζί σου!! Είτε αρέσει αυτό στους (Τουρκ)Αλβανούς είτε όχι οι Αρβανιτές ήσαν, είναι και θα είναι από τους Έλληνες με την Εθνικώτερη και Πατριωτικότερη συνείδηση. Είτε αρέσει αυτό στους (Τουρκ)Αλβανούς είτε όχι οι Αρβανίτες έχυσαν κρουνηδών το αίμα τους για την Ελλάδα, για το Ελληνικό Έθνος και τον Ελληνικό Πολιτισμό αλλά και για τους Χριστού την Πίστη την Αγία.-

      Διαγραφή
    3. »»Η Βενετία εχει πολλά μνημεία .
      Φυσικά, για τους Έλληνες, τα μνημεία που σχετίζονται με την ίδρυση και δραστηριότητα της Ελληνικής κοινότητας (Scuola e Nazione Greca η απλούστερα Scuola dei Greci) έχουν πολύ μεγάλη αξία . Τέτοια μνημεία είναι φυσικά ο Αγιος Γεώργιος των Ελλήνων, αλλά και τα κτήρια που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία της κοινότητας εκείνης το 1494.

      Οι Μπούιοι/Αρβανίτες ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη της κοινότητας εκείνης κι ο πολυπληθέστερος πληθυσμός της, στην αρχή τουλάχιστον.
      Θα βρείς τα ονόματα των Μπούιων/Αρβανιτών ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη αυτής της κοινότητας τον Νοέμβριο του 1494, όπως θα τους βρείς, λίγο αργότερα, να υπογράφουν και την αίτηση για την ανέγερση του Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων.

      Η Ελληνική κοινότητα δεν ήταν όμως η μόνη “εθνική” κοινότητα στην Βενετία. Υπήρχαν κι άλλες “εθνικές’ κοινότητες σ’ εκείνη την πόλη. Σε μικρή λοιπόν απόσταση απ’ τα κτήρια που στέγαζαν την Ελληνική Κοινότητα της Βενετίας βρίσκεται ένα άλλο κτήριο-μνημείο. Είναι το κτήριο που είναι γνωστό με την ονομασία “Scuola di Santa Maria degli Albanesi”. Το κτήριο αυτό στέγαζε τα χρόνια εκείνα την Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας, την “εθνική” κοινότητα των Αλβανών της Βενετίας οι οποιοι προερχονταν από τους πολεμιστες του Καστριωτη που κατεφυγαν εκει απο τη βορεια Αλβανια.

      Η Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας ήταν αρχαιότερη απ’ την αντίστοιχη Ελληνική, ιδρύθηκε το 1447.
      Την εποχή κατά την οποία οι πρώτοι Μπούιοι/Αρβανίτες αποβιβάσθηκαν στην Βενετία, στα τέλη του 15ου αιώνα, η Αλβανική Κοινότητα λειτουργούσε ήδη.

      Σε εκείνο τον μακρινό τόπο οι Μπούιοι/Αρβανίτες, χωρίς κανέναν καταναγκασμό,
      επέλεξαν, , να “συνταχθούν” και μάλιστα να συνιδρύσουν
      με τους υπόλοιπους Ελληνες
      ηδη από τον 15ο αιωνα ,την ελληνικη κοινότητα
      και όχι να ενταχθούν στην αλβανική.


      Ελληνες από τους πολυ παλιους.

      Διαγραφή
  7. Ο διοικητής του 16ου Συντάγματος του ΕΔΕΣ, αντισυνταγματάρχης Αριστείδης Κρανιάς, που έφτασε στην Παραμυθιά, έγραψε ότι «αυτό που επακολούθησε δεν περιγράφεται». Στις 27 Ιουνίου του 1944 ο Κρανιάς μαζί με τους δικούς του (Σταυρόπουλος, Μπαλούμης, Στρουγκάρης κ.α.) μπήκαν στην Παραμυθιά και παρά τις συμφωνίες που είχαν γίνει ανάμεσα στον μουφτή Χασάν Αμπντουλλάχου, στον Επίσκοπο της περιοχής και στον ΕΔΕΣ, το τι ακολούθησε πράγματι δεν περιγράφεται. 600 περίπου μουσουλμάνοι Τσάμηδες της Παραμυθιάς δολοφονήθηκαν. Στις 28 Ιουλίου 1944 το 40ο τάγμα του ΕΔΕΣ μπήκε στην Πάργα και σκότωσαν 52 μουσουλμάνους, κυρίως νεαρά αγόρια, γυναίκες και παιδιά. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1944 οι δυνάμεις του ΕΔΕΣ υπό τους Ηλία Κάκο, Χρίστο Μαυρουδή, Χάρη Διαμαντή και άλλους, μπήκαν στους Φιλιάτες (Filati) και στο Τρικόρυφο (Spatar). 47 άμαχοι Αλβανοί Τσάμηδες δολοφονήθηκαν στους Φιλιάτες και άλλοι 157 στο Τρικόρυφο. Στο χωριό Γρανίτσα (Granicë) κοντά στην Παραμυθιά βρέθηκαν 46 πτώματα Αλβανών που είχαν δολοφονηθεί με μαχαίρια (άλλα 45 βρέθηκαν σε κοντινή περιοχή).

    Μετά τις επιχειρήσεις τον Δεκέμβριο του 1944 και την απελευθέρωση της περιοχής από την καταπίεση των δυνάμεων του ΕΔΕΣ και του Ζέρβα, ένα μέρος των Τσάμηδων που είχαν καταφύγει στην Αλβανία, επέστρεψαν στους Φιλιάτες (Filati). Στις 12 Μαρτίου 1945, κυβερνητικές ελληνικές δυνάμεις από την φρουρά της Κέρκυρας, έσφαξαν Αλβανούς Τσάμηδες στο χωριό Παραπόταμο (Varfani).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίγα λόγια και λίγες παρατηρήσεις από το καθηγητή Γκοτοβό ,ερευντή των Γερμανικών αρχείων , σε συνέντευξή του στη η HuffPost Greece .

      »’Ωστόσο στην επίμονη ερώτησή μας για μια από τις επικρατούσες απόψεις που θέλουν τους Τσάμηδες να συμμαχούν με τις δυνάμεις Κατοχής από ανάγκη εξαιτίας των επιθέσεων που εξαπέλυσε εναντίον τους ο ΕΔΕΣ, εν αντιθέσει με τον ρόλο που έπαιξε ο ΕΛΑΣ μας λέει:

      «Γνωρίζω τη θέση αυτή. Δεν μπορώ όμως να γνωρίζω αν η απολογητική του μειονοτικού εθνικοσοσιαλισμού στη Θεσπρωτία είναι προϊόν πλάνης ή θράσους. Ούτε το 1941, ούτε το 1942, αλλά ούτε μέχρι τα μέσα του 1943 κινδύνευαν οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες από τις ομάδες του Ζέρβα, διότι απλά αυτές είτε δεν υπήρχαν, είτε ήταν τόσο ολιγάριθμες που δεν συνιστούσαν πραγματική απειλή. Πέραν τούτου, αν ο Ζέρβας προκάλεσε τη συνεργασία αυτή, τότε πώς δικαιολογείται η σύμπραξη των Μουσουλμάνων Τσάμηδων με τις κατοχικές δυνάμεις σε περιοχές όπως τα Φιλιατοχώρια, όπου δρούσε αποκλειστικά το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ; Πώς εξηγούνται τα δεκάδες θύματα στα χωριά αυτά; Συμμάχησαν και εκεί οι Μουσουλμάνοι με τους κατακτητές φοβούμενοι την πίεση του ΕΛΑΣ; Πρόκειται για αστείο επιχείρημα».

      Επιμένω. Που που βρίσκεται ο μύθος και που η αλήθεια. Μιλάτε για βία, πρόκειται για «αντανακλαστική» ή «πρωτοβουλιακή» βία; Ποιος είναι ο πυρήνας αυτής της βίας;

      «Η βία που ασκείται από τα όργανα της αλβανικής διοίκησης στη Θεσπρωτία κατά τη διάρκεια της Κατοχής εμπεριέχει ασφαλώς εθνοτική, πολιτισμική και θρησκευτική διάσταση. Όμως δεν εκδηλώνεται εξ αιτίας αυτών των διαφορών. Ο κεντρικός της πυρήνας είναι πολιτικός και αφορά το σχέδιο προσάρτησης της περιοχής στη Μεγάλη Αλβανία, έτσι όπως την είχε υποσχεθεί στην Αλβανία πρώτα ο Μουσολίνι και αργότερα ο Χίτλερ. Το μίσος και ο φανατισμός υπάρχουν, τα οφέλη από τη λεηλασία περιουσιών των Χριστιανών κατοίκων υπάρχουν, αλλά η βία δεν εκδηλώνεται ούτε για να ικανοποιηθεί το μίσος, ούτε για να συσσωρευτούν περιουσιακά στοιχεία. Εκδηλώνεται για να αφανιστεί ή να απομακρυνθεί ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής, ώστε να διευκολυνθεί η απόσπασή της από την Ελλάδα. Άλλωστε η φράση που έχει μείνει στις μνήμες των κατοίκων της Θεσπρωτίας εκείνης της περιόδου ως νομιμοποιητική βάση για την τσάμικη βία εκ μέρους των δραστών είναι η φράση «χάλασε το Ρωμαίικο»».

      »Χάλασαν το ρωμέικο» οι Αλβανοτσάμηδες ,
      ακριβώς για να αλβανοποιήσουν την περιοχή και να εννωθεί μεταπολεμικά με την »Μεγάλη Αλβανία» , όπως τους είχανε υποσχεθεί οι Αξονικοί.

      Αν οι Αλβανοτσάμηδες απαιτούν μια ΄΄΄συγνώμη΄΄ για τον διωγμό τους το καλοκαίρι του 1944 από τον ΕΔΕΣ,
      καλό θα είναι να ζητήσουν πρώτα συγνώμη οι ίδιοι
      για οσα κάνανε απο τον Οκτώβριο του 1940 ως την άνοιξη του 1944 εναντίων των Ελλήνων της περιοχής .

      Διαγραφή
    2. Ας δούμε όμως και την βαρύνουσα άποψη του ΚΚ Αλβανίας για αυτούς.

      »»Αφού αρνήθηκαν να πολεμήσουν από την πλευρά των κομμουνιστών στον εμφύλιο πόλεμο, χαρακτηρίστηκαν ως «αντιδραστικοί», «εγκληματίες πολέμου», «δολοφόνοι των Ελλήνων», «συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων» από το καθεστώς των Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και επίσης διώκονται σε κάποιο βαθμό. [32] [93] Θεωρείτω «εχθρικός πληθυσμός» και μαύρο πρόβατο στην «ηρωική αντίσταση του αλβανικού λαού» [6a]»
      [[6a]Mπαλτσιωτης,Οι μουσουλμανοι Τσαμηδες της βορειοδυτικης Ελλαδας 2011
      [93] Kretsi, Georgia (2002). «Ethnologia Balkanica». Εφημερίδα για τη Νοτιοανατολική Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογία . 6 : 171-195.]

      Οταν οι ίδιοι οι Αλβανοί του μεταπολεμικού καθεστώτος
      τους αποκαλούσανε ως »εγκληματίες πολέμου»
      και ως »δολοφόνους των Ελληνων»
      τα λόγια απλά περιτεύουν.

      Διαγραφή
  8. Ωστόσο οι δολοφονίες είχαν ξεκινήσει ήδη από το 1913 από ελληνικές συμορίες που επιτίθονταν στην περιοχή –ενθαρυμένες προφανώς και από τις τότε ελληνικές αρχές. Ο Μάρκος Δεληγιαννάκης (μετά την προσάρτηση της Παραμυθιάς και της υπόλοιπης Τσαμουριάς στην Ελλάδα το 23.02.1913) με τη συμμορία του συνέλλαβαν 72 πρόκριτους Τσάμηδες, τους μετέφεραν στην τοποθεσία «Λίβερη» κοντά στο Σελάνι και τους σκότωσαν. Το γεγονός –διανθισμένο φυσικά με μπόλικη ελληνική προπαγάνδα- ομολογεί ο Σταύρος Παπαμώκος στο βιβλίο του «Η Σέλλιανη χθες και σήμερα» (εκδόθηκε στην Αθήνα το 1997) στη σελίδα 160:

    «Ο οπλαρχηγός Μάρκος Δεληγιαννάκης επί κεφαλής ομάδας κρητικών μαχητών, αλλά και άλλων ενόπλων από τα γύρω χριστια-νικά χωριά, κατέβηκαν στα τουρκοχώρια της Τσιαμουριάς και συνέλαβαν 72 Τουρκαλβανούς, τους οποίους μετέφεραν δεμένους στο απόμερο και ολοσκότεινο ρέμα ‘Μπιντούρια και Κατσικιά’ της Σέλλιανης και τους εκτέλεσαν». Προσέξτε πως αποκαλεί τα αλβανικά χωριά περιφρονητικά ως «τουρκοχώρια». Παρόλο που ο Παπαμώκος κατακρίνει στο βιβλίο του για λόγους τακτικής- την πράξη του συμμορίτη Δεληγιαννάκη, ο στόχος του είναι προφανής. Εννοεί ότι ‘οι Τούρκοι ήταν κατακτητές των Ελλήνων και τους είχαν σκλάβους, ο Μάρκος Δεληγιαννάκης επιτέθηκε στα τουρκοχώρια κ.τλ.’. Δηλαδή με λίγα λόγια, αφήνει να εννοηθεί ότι ο Δεληγιαννάκης είχε το δίκαιο με το μέρος του, ότι επιτέθηκε στα χωριά των κατακτητών κ.α.

    Για την πράξη αυτή του Δεληγιαννάκη έχει βγει ακόμα και δημοτικό παραδοσιακό τραγούδι από τους Έλληνες, με το όνομα «Του Μάρκου Δεληγιαννάκη» όπου περιγράφεται αυτή η σφαγή στο Σελάνι (ελλ. ‘Σέλλιανη’):
    «Σαν τι κακό σας έκανα, κι μι κατηγουράτι;
    Ιγώ χουριά δεν έκαψα και σκλάβους δεν επήρα.
    Ιγώ τους πρώτους έμασα, εξήντα δυο νουμάτους
    Στη Σέλλιανη τους έσυρα, στο μνήμα του Μανώλη.
    Ξύπνα, Μανώλη ψυχογιέ, απού το μαύρου χώμα,
    να δεις αρνιά που σου ’φερα, κριάρια σουβλισμένα».

    Οι Έλληνες πρόκριτοι της Παραμυθιάς που δολοφονήθηκαν από κάποιους Τσάμηδες ήταν λοιπόν αθώα θύματα αλλά οι 72 Αλβανοί που δολοφονήθηκαν από τη συμμορία του Δεληγιαννάκη ήταν κριάρια για σούβλισμα!!!

    Το θέμα της γενοκτονίας των Τσάμηδων συμπεριελήφθη στην ατζέντα της τέταρτης γενικής συνέλευσης του Οργανισμού Μη Αναγνωρισμένων Εθνών και Λαών (UNPO) -που εδρεύει στη Χάγη- στις 20-26 Ιανουαρίου 1995.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Al ynani βλαπω τη μια πλευρα βλέπεις που βολεύει και φουσκωνεις συνεχεια τα γεγονοτα. Για τις σφαγες των Αλβανών εναντιων των Ελλήνων στη βορεια Ηπείρο δε λες.
      Όπως και για τους διωγμούς που διαπραξατε τουρκόσποροι. Κάποτε οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ήταν πάνω από 300000 (1913)εν αντίθεση με τος Τσάμηδες που ούτε το 10% αυτού του νούμερο δεν ήταν . Οι Έλληνες λοιπόν ήταν περισσότεροι και στη βορεια Ηπείρο. Τι έγιναν όλοι αυτοί? Μήπως τους δολοφονησατε? Και τους διώξαμε όπως και τους διωξατε ακόμα. Εσάς πρέπει ως χώρα και και να σας πάμε στο δικαστήριο.

      Διαγραφή
    2. Η πρώτη εμπειρία του νεότερου Ελληνισμού με τον Σκιπεταρισμό
      ήταν πρίν 250 χρόνια.

      Αλβανοτσάμηδες και Αλβανοί στα 1770-79 [Ορλωφικά]

      »»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
      αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
      τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,
      εις την εκστρατεία των σουλτανικών δυνάμεων κατά της Πελοπονήσου,
      ότε εξεράγη εν αυτή επανάσταση κατα των Οθωμανών …
      εκ της επανάστασης αυτής πολλοί χριστιανοί εθυσιάσθησαν …
      οι ως ανωτέρω στρατεύοντες Αλβανοί
      διέβαινων , κατέστρεφον τα προστύχοντα
      και παντού η ερημία ακολούθει αυτούς……
      απεριγραπτα εισί όσα δεινά επέφερον οι Αλβανοί εις την εκείσε χριστιανοσύνη…..
      εις πάσαν πόλη της Πελοπονήσου κατεσφάγησαν πλείστοι χριστιανοί,
      εις την Τριπολιτσά μάλιστα 3.000,
      τα δε χωριά εκπεπάσθησαν υπό πρωμάτων……[Αραβαντινός ]»’

      «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
      [Κορδάτος]

      »»Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη, και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις.
      Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
      [Κώδικας ιεράς μονής Σπηλαίου]

      « Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης». [Σαθάς]

      Τις σπουδαίες αγιογραφίες των Ναών στην Στεμνίτσα, ο δόκτωρ Μιχαήλ Γκιτάκος, μελέτησε τα χαράγματα που υπήρχαν επάνω σ’ αυτές και εξέδωσε μια μελέτη με τίτλο «Τα Χριστιανικά Μνημεία της Στεμνίτσης». Μεταξύ άλλων στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αναφέρει ότι είναι χαραγμένα και τα εξής:
      «Χρονολογίας 1771. Οι Τουρκαλβανοί καίνε τα χωριά μας, όλο φονικά κάνουν».
      (Δημοκλής Χαρ. Γαρταγάνης, «Η Στεμνίτσα στο 1821», σελίδα 40, Αθήνα 1964)

      «Από τους Έλληνες, μόλις έχασαν τις ελπίδες τους για απελευθέρωση, άλλοι, όπως οι Μανιάτες, κατέφυγαν στα σπήλαιά τους και στα απότομα βράχια τους,, παίρνοντας μαζί τους πολλούς που βρίσκονταν έξω από την περιοχή τους, άλλοι σώθηκαν στα μεγάλα νησιά και στα Κύθηρα, και άλλοι σαν πρόβατα, αλίμονο, σφάχτηκαν.
      Γιατί οι Αλβανοί όρμησαν σαν αγέλες από όλη την Αχαΐα και τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και από τόπους πέρα από την Ιλλυρίδα, χωρία κανένας να μπορεί να τους αντισταθεί στον Ισθμό και στις παραλίες των δύο κόλπων (Σαρωνικού και Κορινθιακού), και σαν αιμοβόροι λύκοι ξεπέρασαν και τους Μανιάτες σε ωμότητα…..
      Όσοι από τους βαρβάρους αρκούνταν στην αρπαγή των χρημάτων έμοιαζαν φιλάνθρωποι, αλλά στο μεταξύ οι δυστυχισμένοι ολοφύρονταν καθώς παιδιά αποχωρίζονταν από τους πατέρες τους, άνδρες από τις γυναίκες του, αδελφοί στερούνταν τους αδελφούς τους, βρέφη αρπάζονταν από τις αγκαλιές των μητέρων τους, τρυφερές παρθένες από τα δωμάτιά τους που τις τραβούσαν χέρια βαρβάρων, και συγγενείς συγγενών, φίλοι φίλων και γνωρίμων γνώριμοι απάγονταν και γίνονταν δούλοι
      [Σέργιος Μακραίος]

      Διαγραφή
    3. Η πρώτη εμπειρία του νεότερου Ελληνισμού με τον Σκιπεταρισμό
      ήταν πρίν 250 χρόνια.

      Αλβανοτσάμηδες και Αλβανοί στα 1770-79 [Ορλωφικά]

      »»Κατά τα 1770 η Ήπειρος και Αλβανία ,υπήρχον εις μέγιστον και αδειάληπτον κίνηση,
      αποστέλουσαι ,στίφη επί στιφών εκ των αυτοχθόνων Οθωμανών,
      τους μεν ως υπομίσθιους ,τους δε ως τυχοδιώκτας,
      εις την εκστρατεία των σουλτανικών δυνάμεων κατά της Πελοπονήσου,
      ότε εξεράγη εν αυτή επανάσταση κατα των Οθωμανών …
      εκ της επανάστασης αυτής πολλοί χριστιανοί εθυσιάσθησαν …
      οι ως ανωτέρω στρατεύοντες Αλβανοί
      διέβαινων , κατέστρεφον τα προστύχοντα
      και παντού η ερημία ακολούθει αυτούς……
      απεριγραπτα εισί όσα δεινά επέφερον οι Αλβανοί εις την εκείσε χριστιανοσύνη…..
      εις πάσαν πόλη της Πελοπονήσου κατεσφάγησαν πλείστοι χριστιανοί,
      εις την Τριπολιτσά μάλιστα 3.000,
      τα δε χωριά εκπεπάσθησαν υπό πρωμάτων……[Αραβαντινός ]»’

      «Είχαν το ελεύθερο να κάνουν ότι θέλουν. Έτσι απ όπου περνούσαν σκορπούσαν τον θάνατο και την καταστροφή».
      [Κορδάτος]

      »»Η Ζάτουνα, ως και η περί αυτήν χώρα, ήτο πυκνώς κατωκημένη, και αρκούντως ευημερούσα κωμόπολις.
      Αλλά οι Αλβανοι; αφού εφόνευσαν όσους ηδυνήθησαν, επώλησαν τους αιχμαλωτισθέντες εν Δημητσάνη και Ζατούνη εις τους πειρατάς της Βαρβαρίας, οίτιμες έδραμον εις τον κόλπον της Κυπαρισσίας, ίνα μετέσχωσι των λαιφύρων. Οικογένειαι τινές, καταφυγούσαι εις τα όρη, μόλις διεσώθηκαν…».
      [Κώδικας ιεράς μονής Σπηλαίου]

      « Είκοσι χιλιάδες επωλήθησαν εις τους Αφρικανούς και τους Τούρκους της Ρούμελης». [Σαθάς]

      Τις σπουδαίες αγιογραφίες των Ναών στην Στεμνίτσα, ο δόκτωρ Μιχαήλ Γκιτάκος, μελέτησε τα χαράγματα που υπήρχαν επάνω σ’ αυτές και εξέδωσε μια μελέτη με τίτλο «Τα Χριστιανικά Μνημεία της Στεμνίτσης». Μεταξύ άλλων στον Ιερό ναό της Ζωοδόχου Πηγής, αναφέρει ότι είναι χαραγμένα και τα εξής:
      «Χρονολογίας 1771. Οι Τουρκαλβανοί καίνε τα χωριά μας, όλο φονικά κάνουν».
      (Δημοκλής Χαρ. Γαρταγάνης, «Η Στεμνίτσα στο 1821», σελίδα 40, Αθήνα 1964)

      «Από τους Έλληνες, μόλις έχασαν τις ελπίδες τους για απελευθέρωση, άλλοι, όπως οι Μανιάτες, κατέφυγαν στα σπήλαιά τους και στα απότομα βράχια τους,, παίρνοντας μαζί τους πολλούς που βρίσκονταν έξω από την περιοχή τους, άλλοι σώθηκαν στα μεγάλα νησιά και στα Κύθηρα, και άλλοι σαν πρόβατα, αλίμονο, σφάχτηκαν.
      Γιατί οι Αλβανοί όρμησαν σαν αγέλες από όλη την Αχαΐα και τη Θεσσαλία, την Ήπειρο και από τόπους πέρα από την Ιλλυρίδα, χωρία κανένας να μπορεί να τους αντισταθεί στον Ισθμό και στις παραλίες των δύο κόλπων (Σαρωνικού και Κορινθιακού), και σαν αιμοβόροι λύκοι ξεπέρασαν και τους Μανιάτες σε ωμότητα…..
      Όσοι από τους βαρβάρους αρκούνταν στην αρπαγή των χρημάτων έμοιαζαν φιλάνθρωποι, αλλά στο μεταξύ οι δυστυχισμένοι ολοφύρονταν καθώς παιδιά αποχωρίζονταν από τους πατέρες τους, άνδρες από τις γυναίκες του, αδελφοί στερούνταν τους αδελφούς τους, βρέφη αρπάζονταν από τις αγκαλιές των μητέρων τους, τρυφερές παρθένες από τα δωμάτιά τους που τις τραβούσαν χέρια βαρβάρων, και συγγενείς συγγενών, φίλοι φίλων και γνωρίμων γνώριμοι απάγονταν και γίνονταν δούλοι
      [Σέργιος Μακραίος]

      Διαγραφή
    4. Όμως τα πράγματα πήρανε μιά αρκετά διαφορετική τροπή.

      »»Με την απόλυτη κυριαρχία των Αλβανών στην Πελοπόννησο,άρχισαν μαζί με τους Χριστιανούς να υποφέρουν και οι Τούρκοι γιατί τα αλβανικά στίφη ζητούσαν υπέρογκους λουφέδες αλλά και δε δίσταζαν να στρέφονται κατά των τουρκικών περιουσιών.
      Για αυτό η Πύλη αποφάσισε να δώσει τέρμα στην Αλβανοκρατία. Δώδεκα πασάδες στάλθηκαν στον Μοριά προκειμένου να πείσουν τους Αλβανούς να επιστρέψουν στις εστίες τους αλλά επέστρεψαν άπρακτοι.
      Τέλος η αρχηγία ανατέθηκε στον αρχιναύαρχο Χασάν Τζεζαερλή Μαντάλογλου (Καπουδάν Χασάν πασά),ο οποίος πήρε επιπλέον τους τίτλους του Μορά Βάλεση και του Σερασκέρη της Ρούμελης.

      Ζήτησε βοήθεια από τους ντόπιους Τούρκους αλλά πήρε ελάχιστη.Με την υπόδειξη όμως πιθανότατα του δραγουμάνου του στόλου Νικόλαου Μαυρογένους,προσεταιρίστηκε τους Κλέφτες για την εκδίωξη των Αλβανών. .Φτάνοντας λοιπόν ο Καπουδάν πασάς στην Κόρινθο το 1779,κάλεσε τους Αλβανούς να φύγουν από τον Μοριά. Αρκετοί συμμορφώθηκαν και έφυγαν για την Αλβανία.Την πρότασή του όμως απέρριψαν περί τους 7.000 Αλβανοί.

      Έγραψε λοιπόν ο Χασάν Τζαζαερλής Μαντάλογλου πρόσκληση προς τους Κλέφτες «Σας διορίζομεν να σκοτώνετε χωρίς φόβον τους ζορμπάδες. Είναι δικά σας όλα τα πράγματα των. Να μας φέρετε μόνο τα κεφάλια των και σας συγχωρούμεν όσα εκάματε καπαέτια…………» (Ιω. Φιλήμων ΔΙΦΕ σελ 82).

      »»Πριν δε της ενάρξεως της εν Τρικόρφοις μάχης,
      μεταξύ Πελοποννησίων κλεφτών και Αλβανών,
      όλοι οι αρχηγοί των Αλβανών συνελθόντες εν Τριπολιτζά
      εις πολεμικόν συμβούλιον, και μετά πολλάς συνδιασκέψεις των,
      απεφάσισαν και έπεμψαν την κάτωθι επιστολήν προς τους κατέχοντας τα Τρίκορφα Πελοποννησίους κλέφτας και αρματωλούς.

      »’Δεν εκάματε καλά να σμίξετε με τους Τούρκους και ναρθήτε να μας βαρέσετε. Ναίσκε ορέ, δεν το παντέχομε ετούτο το πράμα, και σαν εσείς είχατε ατίγια μαζή με μας, τότενες ναρχούσασταν παλληκαρίσια, να τα βάζαμε ορέ τα πράματα στην καλή τη στράτα….»»»
      Τριπολιτζά στη 8 Ιουλίου 1779
      Οι Γενικοί Αρχηγοί
      Αλή Χατζή Οσμάν Μπέης
      Σουλεϊμάν Μπέης

      Τότε δε και οι αρχηγοί των κλεφτών και αρματωλών συσκεφθέντες εν πολεμικώ συμβουλίω απήντησαν και αυτοί ως εξής:

      »»……Ημείς ποτέ δεν είχαμε σκοπόν για να αναταμωθώμεν με τους Τούρκους, διότι κι αυτούς θεωρούμεν κακούς εχθρούς μας….
      τα θέλετε εσείς, γιατί από το καιρό που γένηκε το σεφέρι το Μάρτι το έτος 1769 και εμβήκατε στο Μωριά για να βοηθήστε τους Τούρκους και να κτυπήσετε εμάς τους Μωραΐτες ,
      δέκα χρόνια γένουνται από τον καιρό εκείνον έως σήμερα, .που μας ετυραννίσατε, μας εγδύσατε, εσκωτώσατε τους πατέρες μας, τις μητέρες μας, τα αδέρφια μας, τις γυναίκες μας, τα παιδιά μας, τους συγγενείς μας και τους πατριώτες μας
      …….. και μας κάμετε τέτοια πολλά κακά που εμείς δεν μπορούμε πλιά να σας χωνεύσωμε, και ούτε να σας συγχωρήσωμεν, για δαυτό μαζωχθήκαμε ούλοι δω πέρα να σας χτυπήσωμε, και με την δύναμι του Θεού, αν μπορέσωμε και να σας διώξουμε πλια από το Μωριά…. »»’
      »»’ ελάτε και σας καρτερούμε, γιατί παν εκείνα που ξέρατε,
      ελάτε το ταχύ αλοιώς θα το μετανοήσετε»»

      Από Τρίκορφα 10 Ιουλίου έτος 1779
      Υπογράφουμε εμείς οι πρώτοι αρχηγοί

      Κωνσταντίνος Κολοκοτρώνης
      και Αλέξης Ντάρας»»

      [Αθανάσιος Γρηγοριάδης-Ιστορικαί Αλήθειαι]»»

      Διαγραφή
    5. ς δούμε τώρα λίγα στοιχεία για τον ξολοθρεμό τους
      από Τούρκους και Μωραίτες.

      «Απο την Κορινθον εστειλε ο Καπουδαν πασας μπουγιουρντι στους Αλβανους εις την Τριπολιν για να ελθουν να προσκυνησουν,αυτοι δε αποκριθηκαν οτι Βολια εχουν και Μπαρουτι εχουν.Συγχρονως εδωσε και προσταγην οτι…
      .Μετα ταυτα,απο 15 ημερες…παλιν τους εστειλε μπουγιουρδι δια να υπαγουν να προσκυνησουν και παλιν αυτοι απεκριθησαν τα αυτα.
      Ουτω λοιπον Τουρκοι και Ρωμαιοι συνεδραμαν μαζι και επηγαν εις Τριπολιν,οπου εσυνεκεντρωθησαν οι Αλβανοι…
      τους οποιους εθανατωσαν και εγινε ο πυργος με τα κεφαλια τους…»[Παλαμίδης]

      Ας δούμε τα γραφόμενα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στα απομνημονεύματά του.
      »»’εσυνάχθησαν όλοι και πάνε εις τον πατέρα μου και αυτός τους στάθηκε με ορμήν και τους εγύρισε πίσω εις τον κάμπον· ενώθησαν και άλλοι καπεταναίοι· εμβήκαν εις τα χωράφια, εις τον κάμπον τους εσκότωσε η καβάλα ως οι θεριστάδες· έπεσεν η καβαλαριά μέσα και τους εθέρισαν· από τη μίαν μεριάν η καβαλαριά από το άλλο ο πατέρας μου. Από 12000 , 700 πέρασαν εις το Δαδί.
      Όταν τους επολέμησε ο πατέρας μου του έλεγαν,
      Κολοκοτρώνη δεν κάμεις νισάφι; Τι νισάφι να σας κάμω, όπου ήλθετε και εχαλάσατε την πατρίδα μου, μας πήρατε σκλάβους και μας εκάματε τόσα κακά;
      Του απεκρίθησαν εφέτος δικό μας του χρόνου δικό σου.
      Τα κεφάλια των Αλβανών έφτιασαν πύργον εις Τριπολιτσάν».»»»

      Ο Πουκεβίλ που πέρασε από εκεί το 1799 και είδε το «κτίσμα», είχε αρχίσει να καταρρέει λόγω της αποκολλήσεως μερικών κρανίων, ονομάζει το κτίσμα «πυραμίδα».
      Ο Πουκεβίλ το περιγράφει με θαυμασμό, αποκαλώντας το «Τρόπαιο των Κολοκοτρωναίων».

      »’Ύστερα ο Χασάν άρχισε τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις και σύντομα η Πελοπόννησος απαλλάχτηκε οριστικά από τους Αλβανούς, οι οποίοι είτε εξοντώθηκαν είτε έφυγαν, όσοι μπόρεσαν. Σ’ εκείνη την εκστρατεία ο Χασάν προσπάθησε να περιορίσει την αυτονομία των Μανιατών,απέτυχε όμως και συνέχισε τις επιχειρήσεις του κατά των Αλβανών στην υπόλοιπη Ελλάδα. Η τάξη αποκαταστάθηκε και οι Αλβανοί περιορίστηκαν στην πατρίδα τους.»»

      Ας δούμε τώρα και το θρήνο που εγινε στην Αλβανία και τη Τσαμουριά μετά τον ξολοθρεμό τους.
      »»Κατά το αυτό έτος [ 1780] εις πάσαν πόλη και κοινότητα Τσαμουριάς και Αλβανίας ,
      ηκούσθη μέγας θρήνος και κλαθμός ,πενθούσης εκάστης Οθωμανικής οικογένειας ,υιόν ,αδελφό η πατέρα ,
      καθότι αφίχθη η είδησης ότι οι Αλβανοί όσοι εις Πελοπόνησο προ δέκα ετών ,εμάστιζον τους χριστιανούς της , κατεσφάγησαν φονευθέντες υπέρ τους 7.000
      παρά του Χασάν Πασα ,των οπλαρχηγών Κωνσταντίνου και Αναγνώστου Κολοκοτρώνη……[Αραβαντινός]

      Διαγραφή
    6. Υπολογίστηκε πως από τις 300.000 χριστιανούς της Πελοποννήσου χάθηκαν περί τις 100.000,δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού ,είτε ως σκλάβοι στους Άραβες ,είτε ως εξαφανισθέντες και δολοφονημένοι είτε ως πρόσφυγες σε άλλες περιοχές ακόμα και στην επαρχία της Περγάμου .
      Μόνο η Μάνη και η Κυνουρία γλίτωσαν τις θηριωδίες των Αλβανών.

      Ενώ και ο αγωνιστής του 1821 , Σουλιώτης Κουτσονίκας ανέφερε στα απομνημονευματά του για τα γεγονότα της εποχής.
      »Απεστάλησαν εντός ολίγου ,σμήνος στρατευμάτων Αλβανικών στη Πελοπόνησσο ,καταπνίξαντες την επανάσταση και και έφεραν ως επακόλουθο την διαρπαγή και αιχμαλωσία των κατοίκων τους οποίους διεσκόρπησαν εν τη Ευρωπαική και Ασιατική Τουρκία….
      »’Οι απελθόντες εις την Πελοπόνησσο Αλβανοί ,έγιναν κύριοι της αυτής ,δεσπόζοτες και καταπιέζοντες δια καταχρήσεων και διαρπαγών ….

      Ενώ για το διωγμό τους και όσους δεν σκοτώθηκαν
      αλλά γυρίσανε στην Τσαμουριά αναφέρει ..
      »»Ο δε επισημότερος αυτών Σουλειμάν Τσάπαρης Τζάμης ,
      όστις είχε καταστει βαθύπλουτος εκ λαφύρων και διαρπαγών,
      πληροφορηθείς τας διαταγά του Σουλτάνου ,εμβάς εις πλοίον μετέβη στη πατρίδα του.»»
      »Ελθών εις την πατρίδα του το Μαργαρίτι ,ιδών του Σουλιώτας να φορολογούν
      τα χωριά της Τσαμουριάς ,έγινε έξαλος ,διότι απομακρυνθείς πολλά έτη από τη πατρίδα του είχε ξεχάσει τους Σουλιώτας.»
      »’Συνηθισμένος να καταπιέζει τους Πελοπονησίους του εφαίνοτο παράξενη η ανεξαρτησία των Σουλιωτών»’
      ''''Είχε πολλόυς φίλους και οπαδούς αγάδες από την όλη την Αλβανία…..»’
      »Ελεγε δε προς του αυτούς
      »’Είναι ντροπή εις τον Ισλαμισμό να πληρώνει χαράτζι
      εις μίας χούφτα Γκιαούρηδων ,
      ενώ 10 χιλιάδες σπαθιά Αλβανών υπέταξαν όλο το Μωριά»’

      Δηλαδή πέρα από τον Κολοκοτρώνη και ο ίδιος ο αρχηγός των Αλβανοτσάμηδων , ο Τσάπαρης, ομολογεί το ρόλο τους τα δέκα εκείνα χρόνια .

      Η καθοδος αυτη των Σκιπεταρων στα 1770 συγκρινομενη με αυτη των Αρβανιτών του 14ου αιωνα δειχνει την τεραστια διαφορα κατα τα έτη της τουρκοκρατίας του Ελληνα Αρβανιτη
      απο τον ΤουρκοΑλβανο οπως αυτος εξελιχθηκε στα χρονια μετα τον θανατο του Καστριωτη και τον μαζικο εξισλαμισμο τους και εκτουρκισμο
      συνειδησιακο και φυλετικο
      αρκετων από αυτους.

      Οποτε το τι εγινε στο παρελθον
      μαλλον τους γειτονες εθνικιστες δεν βολευει .

      Διαγραφή
    7. Αλβανοτσάμηδες εναντίων των χωριών που υποστήριζαν τον ΕΔΕΣ αυτή τη φορά .

      Θα εξετάσουμε το τρίμηνο Αύγουστος-Οκτώβριος του 1943, το πιο εγκληματικό τρίμηνο στην κατοχική Θεσπρωτία , και τις σχέσεις Αλβανοτσάμηδων τόσο με τον ΕΔΕΣ όσο και με τον ΕΑΜ.

      Πάμε στο Σεπτέμρη του 1943 .

      Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβίστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι.
      Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς
      [45. Πέγκας, 2006, σ. 178 – 182.,
      [46. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 133.]

      18 Σεπτεμβρίου 1943 .
      Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες)
      και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς
      [47. Μάγερ, 2009, Β΄, σ. 15-16]…..
      Οι Πεσόντες :
      1. Μαρία Κουτούπαινα, χήρα του Βασ. Κουτούπη (Πόποβο)
      2. Σιαμάντης Ευάγγελος του Κωνσταντίνου (Ελαταριά)
      3 Ρίζος Κωνσταντίνος του Σταύρου (Ελαταριά)
      4. Θεοδώρου Γεώργιος του Ιωάννη (Πέντε Εκκλησιές
      5. Γεωργίου Ευάγγελος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
      6. Γεωργίου Μάνθος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
      7. Πέτσης Ευάγγελος του Χρήστου (Πλακωτή)
      8. Πέτσης Σταύρος του Θεοδώρου (Πλακωτή)
      9. Σταυρόπουλος Δημήτριος του Βασιλείου (Πλακωτή)

      Ας δούμε την συνέχεια.

      Λίγες μέρες μετά, την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά.
      Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί.
      Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ
      άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς…..
      Στην επιχείρηση αυτή δίπλα στους Γερμανούς (απόσπασμα ελαφρού πυροβολικού υπό τον ταγματάρχη Στάικερτ και τάγμα ορεινού μηχανικού) συμμετείχαν και τμήματα Τσάμηδων.
      Το ίδιο βράδυ ο 1ος λόχος του 54ουσυντάγματος μηχανικού ανέφερε:
      «24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο.
      Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».
      [Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «Αιματοβαμένο Εντελβάις – Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού και η εγκληματική τους δράση στην Ελλάδα, 1943-1944»]

      Δηλαδη ειχαμε την επιθεση Γερμανων αλλα και των ντοπιων Αλβανοτσαμηδων εναντιων των Ελληνικων χωριων
      η οποια επιχειρηση επεφερε τον θανατο »’8 συμμοριτων»’ αρα ανταρτων
      αλλα και αλλες »’15-20»απωλειες» αρα θανατοι αοπλων χωρικων
      τη πυρποληση 3 χωριων
      και σε ολα αυτα 150 Αλβανοι »που τα πηγαν πολυ καλα»’-ο νοων νοειτω τι κρυβεται πισω απο αυτες τις επαινετικες εκφρασεις των Γερμανικων αναφορων .

      Διαγραφή
    8. ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΗ ΓΝΩΣΤΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49 ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ
      Το ίδιο βράδυ και σύμφωνα με μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων,αλλα και με τον Μαγερ
      , τμήμα ένοπλων Τσάμηδων, υπό την ηγεσία Γερμανού υπαξιωματικού έκανε μπλόκο στην Παραμυθιά.
      Με κατάλογο που κρατούσε ο Μαζάρ Ντίνο, επικεφαλής της τοπικής «τσάμικης αστυνομίας», συνελήφθησαν 53 κάτοικοι της κωμόπολης και κλείστηκαν στο υπόγειο του δημοτικού σχολείου.
      Από τους 53 συλληφθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι τέσσερις. Τα ξημερώματα της 29ης Σεπτεμβρίου οι 49 κρατούμενοι μεταφέρθηκαν στο χωράφι του Τσαμάτου στην συνοικία Άγιος Γεώργιος της Παραμυθιάς και εκτελέστηκαν από απόσπασμα που αποτελούσαν οκτώ Γερμανοί στρατιώτες και έξι Τσάμηδες .
      Ενώ σύμφωνα και με τον Γερμανό επικεφαληες του αποσπάσματος
      ,σε αυτό συμμετείχαν ο΄χι μόνοΓερμανοί αλλά και Αλβανοτσάμηδες
      [βλέπε ,https://books.google.gr/books?id=_Hpr-PK39UkC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q=%20Helmut%20G%C3%B6tt

      Διαγραφή
    9. Τα περί »στημενου» επεισοδίου πιστεύω πως κακως αποριπτονται ασυζητητή,

      Οι Αλβανοτσάμηδες ξέρανε ότι η εκτέλεση Ελλήνων δεν θα μπορούσε να συμβεί
      »’στο ξεκάρφωτο» αλλά μόνο με την έγκριση και άδεια των Γερμανών
      οι οποίοι και εκτελούσανε Έλληνες
      »βαση αριθμων».

      Ξέροντας οι Αλβανοτσάμηδες που εδρεύουν ακριβώς οι ΕΔΕΣΙΤΕΣ αντάρτες
      [είχανε σημαιωθεί αψιμαχίες στο συγκεκριμένο σημείο μεταξυ Αλβανών και Ελλήνων ήδη απο την άνοιξη ]
      καθόλου απίθανο να οδγήσανε εκεί τη γερμανική φρουρά με σκόπο τον αιφνιδιασμό της
      την επακόλουθη αψιμαχία η οποία πολυ πιθανό θα έφερνε τους νεκρούς Γερμανούς το όποιοι γεγονός θα έδινε το πράσινο φως για την εκτέλεση των Ελληνων ,όπως προσταζανε οι γερμανικοι νομοι και οπως και εγινε.


      (Μετάφραση σ.σ.) :
      « Βραδινή αναφορά της (στρατ.) μονάδας
      G.A.R 79 Ουδέν νεότερο
      II/99 : Aπό τον Χορστ – Κπ. Παραμυθιά αναγνωριστική περίπολος προς το Καριώτι
      (2 χμ. νοτιοανατολικά και δυτικά της Παραμυθιάς). Το Καριώτι πυρπολήθηκε.
      Κατά την αποχώρηση (σ.σ. της περιπόλου) έπεσαν πυροβολισμοί κι από τις δυο
      πλευρές από τα υψώματα του σημείου 182. Δεν υπήρχαν απώλειες(4) .
      Στην Παραμυθιά εκτελέστηκαν 50 [49] ΄Ελληνες σε αντίποινα για την επίθεση
      που δέχτηκε στις 20.9 προπορευόμενη αναγνωριστική περίπολος δυτικά του
      σημείου 124 …»

      Μαρτυρία του ντόπιου ερευνητή Παραμυθιώτη Βασίλη Κραψίτη :
      « Ιστορική αλήθεια για τους μουσουλμάνους Τσάμηδες »,
      Αθήνα 1992, σελ. 161 :
      γ) 24 Σεπτεμβρίου 1943. … στα χαράματα δυο Γερμανοί στρατιώτες
      με έναν ένοπλο μουσουλμάνο Τσάμη, προσπάθησαν να περάσουν
      τη θέση « Σκάλα » της Παραμυθιάς, που τη φρουρούσαν αντάρτες
      του ΕΔΕΣ του Λόχου Ποπόβου. Το απόγευμα της ίδιας μέρας, άλλοι
      τέσσερις Γερμανοί στρατιώτες, συνοδευόμενοι από μερικούς
      ένοπλους μουσουλμάνους Τσάμηδες, έκαναν το ίδιο δρομολόγιο.
      Οι έξι Γερμανοί σκοτώθηκαν, ενώ οι μουσουλμάνοι Τσάμηδες, που
      τους συνόδευαν, γύρισαν όλοι στην Παραμυθιά »
      Είναι ήδη απορίας άξιον ότι σκοτώθηκαν μόνο Γερμανοί και ούτε ένας Αλβανοτσάμης.»’

      Ας δούμε τη μαρτυρία ενός αριστερού αυτή τη φορά του Ζιάγκου
      για τους Αλβανοτσάμηδες που στείλανε τους Γερμανούς στρατιώτες σε μια περιοχή που ήταν γνωστό στους Αλβανούς ότι φυλάγανε οι ΄΄προμαχοι΄΄ του ΕΔΕΣ
      Ας δούμμε τι εγραψε ο Ζιάγκος ..

      Ν. Ι. Ζιάγκου : « Αγγλικός Ιμπεριαλισμός και Εθνική Αντίσταση
      1940-1945, Αθήνα 1978, Τόμος πρώτος, σελ. 158 :

      « 26.09.1943. (σ.σ. 24.09.1943) Ομάδα Γερμανών και Τσάμηδων
      προχώρησαν ΒΑ της Παραμυθιάς με κατεύθυνση τη « Σκάλα ».
      Πριν φτάσουν στη «Σκάλα», χτυπήθηκαν από αντάρτες με αποτέλεσμα να
      σκοτωθούν 6 Γερμανοί. Οι Τσάμηδες χάρηκαν, οι Χριστιανοί πάγωσαν.
      Στην Παραμυθιά απλώθηκε τρομοκρατία…. Δεν ακούγονταν τίποτε
      στα σφαλισμένα σπίτια. Μόνο οι μπότες των καταχτητών με τα
      παπούτσια έκαναν το θόρυβο στους δρόμους »

      Ερμηνεύοντας τη φράση : « Οι Τσάμηδες χάρηκαν … », συμπεραίνεται ότι οι
      μουσουλμάνηδες Τσάμηδες επεδίωκαν, όπως υποστηρίχτηκε και στις γραπτές
      πηγές α και β, το θάνατο των έξι (6) Γερμανών στρατιωτών, προκειμένου να
      εκδικηθούν οι Γερμανοί τους Χριστιανούς. Άλλωστε δεν δικαιολογείται οι
      μ.Τσάμηδες να χαίρονται με το θάνατο έξι (6) Γερμανών
      στρατιωτών, στενών συνεργατών τους. »’
      Πηγή
      [http://margariti-gr.de/index.php/el/2012-11-21-00-10-09/181-2015-03-19-02-11-53]
      Δηλαδή οχι απλα δεν παθανε τίποτα οι Αλβανοί αλλά γυρίσανε πίσω χαρουμενοι γιατί ξέρανε τι θα επακολουθήσει.

      Διαγραφή
    10. Άλλωστε πολλοι εξ αυτών των εκτελεσθεντων
      είχανε συλληφθει από τους Αλβανοτσάμηδες και Γερμανούς
      με σκοπό να εκτελεστούν τον ματωμενο Αυγουστο του 1943 ΄πράγμα που τελικά δεν έγινε .
      »Στις 15 Αυγούστου 1943 οι Γερμανοί μαζί με τους μ. Τσάμηδες συνέλαβαν, βάση
      καταλόγου , 35 Παραμυθιώτες, τους οποίους και μετέφεραν στα Ιωάννινα,
      προκειμένου να τους εκτελέσουν ή να τους οδηγήσουν σε στρατόπεδα αιχμαλώτων
      της Γερμανίας. Στα Ιωάννινα, όμως, ο Ιταλός διοικητής, αφού διαφώνησε με το
      σχέδιο των Γερμανών, αφέθησαν ελεύθεροι.
      Από τους 35 συλληφθέντες αυτούς Παραμυθιώτες δώδεκα (12) ξανασυνελήφθησαν
      την 27η Σεπτεμβρίου του 1943 και εκτελέστηκαν δυο μέρες αργότερα, συμπληρώνοντας,
      έτσι, τον αριθμό των Σαράντα Εννέα (49) Προκρίτων :

      Βλέπουμε οτι καποιοι εκ των 49 εκτελεσμενων ήταν να εκτελεστούν
      ηδη απο τον Αυγουστο αλλά λογω του Ιταλου διοικητη η εκτελεση αυτη πηρε αναβολη .

      Διαγραφή
  9. Ας δούμε μερικές μαρτυρίες των ανθρώπων που έζησαν εκείνη την εποχή τα γεγονότα από πρώτο χέρι.

    Ο Εσαμπουντίν Καντίου λέει: «Μας συγκέντρωσαν όλους στο σπίτι ενός Αλβανού, του Σαλί Αβούζι. Εκεί υπήρχαν και άλλοι που είχαν έρθει στην πόλη μας από τα γύρω χωριά. Εκεί είχαν συγκεντρώσει γυναίκες και μικρά παιδιά, καθόλου άντρες. Μας είχαν εκεί για περίπου 5-6 μήνες. Σχεδόν κάθε μέρα έθαβαν και από ένα παιδί. Μας είχαν πιάσει αρρώστιες, ήμασταν σε άσχημη κατάσταση. Δεν είχαμε να φάμε. Με λίγα λόγια πέθαναν πολλά παιδιά και ηλικιωμένες γυναίκες. Υπήρχαν κάποιες γυναίκες άνω των 80 χρόνων.. οι Έλληνες τους έριχναν από τις σκάλες και πέθαιναν…».

    Η Καντριέ Οσμάνι λέει: «Σκότωσαν τον πατέρα μου, τον ξάδερφο μου, τους αδερφούς της μητέρας μου και την αδερφή της μητέρας μου που ήταν παράλυτη. Την έριξαν από τις σκάλες και μετά την πυροβόλησαν…».

    Η Καντριέ Αλίου λέει: «Μπήκαν το βράδυ οι Έλληνες στο σπίτι μας, πήραν τα 4 πρόβατα που είχαμε. Η μητέρα μου με το μωρό στην αγκαλιά της τους έλεγε: {Σας παρακαλώ, δεν έχω γάλα για τα παιδιά μου} και ένας στρατιώτης της είπε: {Έχω μόνο μία σφαίρα, δεν είμαι εδώ για να την σπαταλήσω, πήγαινε μέσα}. Άκουγα τις γειτόνισσες μου που φώναζαν και έκλαιγαν. Τις είχαν κόψει τα αυτιά, τους τραβούσαν τα σκουλαρίκια από τα αυτιά τους με τη μία και τους τα έκοβαν. Τις είχαν κόψει τα δάχτυλα για να τις πάρουν τα δαχτυλίδια.. απίστευτα πράγματα. Ξεκοίλιασαν έγκυες γυναίκες. Θυμάμαι ακόμα μία γυναίκα που είχε ένα μεγάλο τραύμα από λόγχη ανάμεσα στους ώμους της».

    Ο Ραχμί Ουζέιρι λέει: «Σκότωναν γυναίκες και παιδιά. Είχαν ξεκοιλιάσει γυναίκες και τους έπαιρναν τα έμβρυα μέσα από τις κοιλιές τους. Τους είχαν κόψει τα δάχτυλα και τους έπαιρναν ό,τι κόσμημα φορούσαν..».

    Ο Φαήκ Μπολλάτι λέει: «Το πρώτο που μας ζήτησαν ήταν για χρυσό. Ό,τι είχαμε, ό,τι είχαν η μητέρα μου και η θεία μου στον λαιμό τους και στα δάχτυλα τους τους τα άρπαξαν. Τότε είπαν στη μητέρα μου: {Θέλουμε τον γιο σου για ένα λεπτό. Θα τον πάρουμε και θα στον ξαναστείλουμε σε ένα λεπτό}. Δεν το είδα αλλά άκουσα τη μητέρα μου να κραυγάζει και να χοροπηδάει’ είχαν κόψει το κεφάλι του αδερφού μου. Ήταν μόνο 17 χρόνων…. Ένας γείτονας μας μας πήρε μετά στο σπίτι του. Το όνομα του ήταν Τσιλ Μπάρμπα. Του δώσαμε μερικά χρήματα και μας άφησε να μείνουμε στο σπίτι του. Αφού τη νύχτα μας πήρε χρυσαφικά και ό,τι μας είχε απομείνει, μας πήρε την άλλη μέρα σε μία εκκλησία. Στην εκκλησία θυμάμαι ότι τρεις φορές μας έβγαλαν έξω ώστε να μας σκοτώσουν αλλά παρενέβησαν κάποιοι Βρετανοί στρατιώτες και σωθήκαμε.. υπήρχε και μία γυναίκα. Τότε μας πήγαν για τέσσερις μήνες στην Ηγουμενίτσα, σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης και σε σπίτια κοντά στο λιμάνι, θυμάμαι ακόμα πως ανοιγόκλειναν τις μεγάλες σιδερένιες τους πόρτες. Άνοιγαν τις πόρτες, έπαιρναν νεαρά κορίτσια και τα βίαζαν. Κάποια επέστρεφαν πίσω, κάποια άλλα τα σκότωναν. Ακούγαμε τις κραυγές τους. Εκεί πέθανε μία από τις αδερφές μου από πείνα και έθαψαν ζωντανή μία θεία μου που τα παιδιά της ζούνε ακόμα».

    Η Ραμπιέ Σεριάνι λέει: «Σκότωσαν τον πατέρα μου. Σκότωσαν τον πεθερό της θείας μου. Τους έστειλαν στο τζαμί της Παραμυθιάς. Είπαν στη θεία μου και σε μερικές άλλες γυναίκες να καθαρίσουν το τζαμί. Όταν πήγαν στο τζαμί, ήταν γεμάτο με ακέφαλα πτώματα. Η θεία μου αναγνώρισε τον αδερφό της από τη μπλούζα που φορούσε. Ήταν ο μοναδικός της αδερφός ανάμεσα σε 5 αδερφές που είχε. Αναγνώρισε τον πεθερό της από ένα χαρακτηριστικό που είχε στις κάλτσες του… Τελικά δεν υπήρχε τίποτα να καθαρίσουν. Τις είχαν πάρει στο τζαμί μόνο για να δουν..».

    «Ήμουν ήδη παντρεμένη για δύο χρόνια όταν σκότωσαν τον εικοσι-πεντάχρονο αδερφό μου και τους δύο αδερφούς του άντρα μου’ τον Σουλεϊμάν, τον Χαμίτ και τον αδερφό μου τον Εκρέμ. Ο ένας ήταν 39 και ο άλλος ήταν 22 χρονών. Μας πήραν και τα 700 πρόβατα που είχαμε…» λέει μία άλλη ηλικιωμένη πλέον γυναίκα (δεν θυμάμαι το όνομα της).

    Η Σανιγιέ Μπολλάτι από την Παραμυθιά (Ajdonat) κάηκε ζωντανή ρίχνοντας της οινόπνευμα, αφού πρώτα της έκοψαν τους μαστούς και της έβγαλαν τα μάτια. Ο Ομέρ Μουράτι δολοφονήθηκε, έκοψαν το σώμα του σε κομμάτια και τα περιέφεραν στην Παραμυθιά. κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ali al Yunani πήρες φόρα.
      Στο ΕΑΜ πήγαν κάπου 300 όταν είχαν τελειώσει τα εγκλήματά τους στην Ήπειρο και αφού πήραν την υπόσχεση με έγγραφο από το ΕΑΜ, (κυκλοφορεί και στο διαδίκτυο το έγγραφο) ότι αν βοηθήσουν το ΕΑΜ αυτό θα τους επιτρέψει να επιστρέψουν πίσω σαν να μην έχει συμβεί τίποτε! Εδώ το κλίμα είναι ανθυγιεινό για τουρκαλβανούς τσάμηδες. Κατάλαβες σκιπτάρη;

      Διαγραφή
    2. Ι. Οι "άρχοντες" με τη λαστιχένια συνείδηση
      Ο τόπος
      Ανάμεσα στα κράσπεδα των Ακροκεραυνίων, της επιβλητικής οροσειράς που ενέπνευσε μερικούς από τους ωραιότερους στίχους του Ορατίου, και τον θρυλικό ποταμό Αχέροντα, εκτείνεται από Νότου προς Βορράν μια από τις πιο γραφικές περιοχές της Ελληνικής Ηπείρου - η Θεσπρωτία, φθάνοντας δυτικότερα έως την παραλία του Ιονίου πελάγους και τις ακτές της Αδριατικής.

      Ο λαός
      Η Θεσπρωτία υπήρξε ανέκαθεν Ελληνική. Από τα πανάρχαια χρόνια, όταν εγκαταστάθηκε εκεί το Ελληνικό φύλο των Θεσπρωτών (τους οποίους και ο Όμηρος αναφέρει, καθώς και τον βασιλέα τους Φείδωνα, περίφημο για τη λαμπρή φιλοξενία που προσέφερε στον Οδυσσέα), έως τις ημέρες μας, ο Ελληνισμός της ιστορικής ηπειρωτικής επαρχίας διατηρήθηκε ζωτικός και βασικά αλώβητος. Ούτε η ρωμαιοκρατία ούτε, αργότερα, κατά τον Μεσαίωνα, η παλίρροια των εθνολογικών περιπετειών της Βυζαντινής αυτοκρατορίας μπόρεσαν να μεταβάλουν την ελληνικότητα της Θεσπρωτίας.

      Το λυκόφως μιας αυτοκρατορίας
      Ο πρώτος σοβαρός κίνδυνος για τον εθνικό χαρακτήρα του Θεσπρωτικού πληθυσμού εμφανίζεται ύστερα από αρκετούς αιώνες, επί Τουρκοκρατίας, εξ αιτίας της απαραδειγμάτιστης σχεδόν ιδιοτέλειας των τοπικών μεγαλο-γαιοκτημόνων, υπό τις ακόλουθες συνθήκες:
      Κατά τον 15ον αιώνα, το υπερήφανο οικοδόμημα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, αφού επί μία ολόκληρη χιλιετία άνθεξε νικηφόρα στις αλλεπάλληλες επιθέσεις και εισβολές, άρχισε να καταρρέει υπό τα σφοδρά πλήγματα των Τούρκων επιδρομέων. Η μοιραία ώρα είχε πια σημάνει για την κρατική οργάνωση του μεσαιωνικού Ελληνισμού, που με τη βυζαντινή μορφή του εξεπλήρωσε την πεπρωμένη ιστορική αποστολή του, συνιστώμενη: α) στη διαφύλαξη και περαιτέρω ανάπτυξη της ατίμητης κληρονομιάς του Ελληνικού πολιτιστικού θησαυρού, β) στην ανάσχεση της ασιατικής βαρβαρικής πλημμυριδος και τον εκπολιτισμό των Σλάβων, και γ) στη μεγαλειώδη σύνθεση του κλασικού Ελληνικού πνεύματος με τη Χριστιανική διδασκαλία.
      Οι Βυζαντινές επαρχίες έπεφταν η μία μετά την άλλη. Μόνον η Κωνσταντινούπολη, η Βασιλίς των Πόλεων, διατηρούσε μαζί με την περιεσφιγμένη ενδοχώρα της την ελευθερία, προετοιμαζόμενη για την τελευταία μάχη κατά των επιδρομέων, που πριν λίγους αιώνες είχαν ξεκινήσει από τις άξενες περιοχές του Τουρκεστάν και απειλούσαν τώρα τον Ελληνικό προμαχώνα του Πολιτισμού, εγκαταλελειμμένο και αβοήθητο από τους Χριστιανούς της Ευρώπης.

      Σπαχήδες, οι κουίσλιγκ του 15ου αιώνος
      Έτσι, δύο περίπου δεκαετίες προ της Αλώσεως, κατελήφθη και η Θεσπρωτία από τους Τούρκους μαζί με τη λοιπή Ήπειρο. Ιδιάζουσες περιστάσεις συνετέλεσαν, ώστε οι κατακτητές να σεβασθούν - κατ' εξαίρεση - τις περιουσίες των εντοπίων αρχόντων. Συγκεκριμένα ο Μέγας Βεζύρης Σινάν Πασάς όρισε το 1431, ότι τα μεγάλα αγροκτήματα θα παρέμεναν κατά κυριότητα στους ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι συνέχιζαν την παράδοση των ρωμαϊκών «λατιψουνδίων», εκμεταλλευόμενοι τις γαίες τους κατά το κολληγικό σύστημα. Σε αντάλλαγμα της τουρκικής εύνοιας, οι γαιοκτήμονες όφειλαν να συγκροτούν ένοπλα σώματα από τους υποτελείς τους, να τα συντηρούν και να τα διοικούν στον πόλεμο, κάθε φορά που ο Σουλτάνος είχε ανάγκη των υπηρεσιών τους.
      Την εποχή εκείνη τα θρησκευτικά κριτήρια ήταν επικρατέστερα των εθνικών και εφ' όσον οι πολέμαρχοι αυτοί του Σουλτάνου παρέμεναν Χριστιανοί, διατηρούσαν την ελληνικότητα τους, διακρινόμενοι στους πολέμους, όπου μάχονταν κάτω από δική τους σημαία - που χαρακτηριστικά έφερε παράσταση του Αγίου Γεωργίου - αποκαλούμενοι από τους Τούρκους Σπαχήδες.
      Αλλά η σχετική ανεξαρτησία και η πολεμική ισχύς προσπόρισαν στους Σπαχήδες τόση δύναμη μέσα σε δύο αιώνες, ώστε να εξελιχθούν σε πραγματική απειλή για την ασφάλεια της Οθωμανικής κυριαρχίας στη Δυτική Ελλάδα και βορειότερα. Γι' αυτό ο Σουλτάνος Αμουράτ ο Δ' διέλυσε τα Σώματα των Σπαχήδων και κατήργησε τις προνομίες τους στα 1635. Τότε, πολλοί απ' αυτούς, μπροστά στον κίνδυνο να καταντήσουν από φεουδάρχες, ακτήμονες, ύστερα από μια σύντομη πάλη συνειδήσεως αποφάσισαν να εξισλαμισθούν, καταπροδίδοντας την πίστη και τον λαό τους, θυσιάζοντας τα επουράνια για τα επίγεια αγαθά.

      Διαγραφή
    3. Οι πρόγονοι, των Τσάμηδων
      Των εξωμοτών εκείνων Σπαχήδων παραβλάσταρα είναι οι σύγχρονοι Τσάμηδες, των οποίων η ονομασία προέρχεται κατά μία, την πιθανότερη ίσως, εκδοχή από παραφθορά του αρχαίου ονόματος του θεσπρωτικού ποταμού Καλαμά (Θύαμις-Τσάμης), περίφημου για την ιστορική αντίσταση των Ελληνικών Δυνάμεων το 1940 κατά των Ιταλών εισβολέων του Μουσολίνι, τους οποίους, όπως είναι γνωστό, στην αρχή συγκράτησαν και τελικά, μετά τη νίκη της Πίνδου, κυνήγησαν πέρα από τα Ελληνικά σύνορα, μέσα στην υπό τον Αλβανικό ζυγό Ελληνική Βορεία Ήπειρο.
      Στον αριθμό των αποστατών Σπαχήδων πρέπει να προσθέσουμε, για να έχουμε όλους τους προγόνους των σημερινών Τσάμηδων, τους μετά την ατυχή επανάσταση του Επισκόπου Τρίκκης, Διονυσίου του «Σκυλοσόφου» κατά των Τούρκων βιαίως εξισλαμισθέντες Θεσπρωτούς (1612), καθώς επίσης και τα στοιχεία εκείνα του Ελληνικού πληθυσμού, τα οποία για να περισώσουν τα κτήματα τους από τους Αλβανούς μπέηδες (1740-1780 και ενωρίτερα), που εγκαταστάθηκαν στο παραλιακό τμήμα της Θεσπρωτίας με τη βοήθεια των Ενετών αλλαξοπίστησαν κι έγιναν Μουσουλμάνοι!

      Πώς δεν ολοχληρώθηκε ο εξισλαμισμός της Ηπείρου
      Πολλοί φρονούν ότι με τη συνεργασία των αρνησιθρήσκων αρχόντων με τη λαστιχένια συνείδηση, οι Οθωμανοί θα επετύγχαναν τον εξισλαμισμό όχι μόνο της Θεσπρωτίας, αλλά και της Ηπείρου όλης, αν δεν παρεμβαλλόταν η μεγάλη Εθνική φυσιογνωμία ενός εθναποστόλου ιερομόναχου, του Κοσμά του Αιτωλού, ο οποίος αναρρίπισε την εθνική συνείδηση και τόνωσε την αυτοπεποίθηση και το σθένος των πληθυσμών και εάν ο διαβόητος Τουρκαλβανός τύραννος της Ηπείρου Αλή Πασάς δεν περισπούσε την προσοχή και τις ενέργειες της Υψηλής Πύλης.

      Διαγραφή
    4. Μία ομολογία
      «Εμείς οι Μωαμεθανοί, κατέθεσε στις 4-6-1946 ο Τσάμης Νουχή Λατίφ, από το Τρικόρυφο (Σπάταρη) Φιλιατών, δεν είχαμε κανένα παράπονο κατά της Ελληνικής διοικήσεως. Ώστε δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί με την αξονική κατοχή όλοι οι Μωαμεθανοί όχι μόνον έγιναν όργανα των Ιταλών και Γερμανών, αλλά ακόμη περισσότερο, με φόνους και άλλες εγκληματικές πράξεις, εξεδήλωσαν την πρόθεση τους να εξαλείψουν το Ελληνικό στοιχείο από την περιφέρεια της Θεσπρωτίας».

      Διαγραφή
    5. Το αξοσημείωτο είναι ότι η Αλβανική και Αλβανοτσάμικη προπαγάνδα αναφέρει ότι
      »Εμείς οι Αλβανοτσάμηδες είμασταν με το ΕΑΜ και για αυτο μας καταδίωξε ο ΕΔΕΣ του Ζέρβα»’
      Παραμύθια , αφού όχι μόνο δεν ήταν με το ΕΑΜ αλλά επέδραμαν και στις περιοχές οι οποίες μετά τα μέσα του 1943 περνάγανε σταδιακά υπό τον ελεγχό του ΕΑΜ.

      Ας δούμε άλλωστε τη δράση των Αλβανοτσάμηδων εναντίων ελληνικών χωριών προσκείμενων στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ πριν αλλά και μετά την Εθνοκάθαρση του ΕΑΜιτικων αισθημάτων Φαναρίου.

      Η παραπάνω έκθεση του Γεράσιμου Πρίφτη σε άλλο σημείο κανει λογο για τη »’νικηφορα μαχη του Μαντζαριου»» απο τους ντοπιους ΕΛΑΣΙΤΕΣ »’από την ομάδα ΔΡΑΚΟΥ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ»’ οπως αναφερει ,
      εναντιων των επιδρομενων Αλβανων και Ιταλών .
      Για τη μαχη αυτη κανει λογο και ο Κραψιτης στο ημερολογιο του
      »’Την 23 και 24 Μαρτίου 1943 οι Χριστιανοί κάτοικοι του χωριού Μαντζάρι, αμυνόμενοι κατανίκησαν τις Ιταλομουσουλμανικές στρατιωτικές δυνάμεις που με σύγχρονα μέσα τους επετέθηκαν»»

      »’Στις 20 Σεπτεμβρίου, μικτή περίπολος Γερμανών και Τσάμηδων αιφνιδιάζει στη Γλύκη δεκαπέντε αντάρτες του ΕΛΑΣ, από τους οποίους οι τρεις σκοτώνονται. [7]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 16]»’

      Ενω αρκετούς μήνες αργότερα ,αρχές του 1944 έχουμε τα παράκατω γεγονότα στη ΕΛΑΣιτοκρατουμενη βόρεια Θεσπρωτία….

      »»Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας του 1944 (μέσα Απριλίου), ΑλβανοΤσάμηδες συμμετείχαν στην πυρπόληση του Ασπροκκλησίου ενώ λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν μέρος σε ανάλογη δράση στον Τσαμαντά.[54. Κώτσης, 2011, σ. 123]

      ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…..

      Χωριο , Λειά Φιλιατών-
      Ήταν στις 20-4-1944 και εσυνόδευαν το γερμανικό τάγμα που επέδραμε στη Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Αλβανοτσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό. Οι Αλβανοτσάμηδες έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της Παναγίας, κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα που παρέμεινε, η τυφλή γερόντισσα Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Αλβανοτσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή… Σκότωσαν επίσης τρεις Λειώτες, τον Γρηγόρη Λώλη, ετών 25, τον Γιώργο Μπίλη, ετών 53 και τον Βασίλη Σδούγκα, ετών 23, τους οποίους συνέλαβαν τυχαία έξω από το χωριό.

      Διαγραφή
    6. Υπάρχει άλλωστε και μαρτυρία ενός ντόπιου ΕΛΑΣίτη για την εγκληματική συμπεριφορά των Αλβανοτσάμηδων .

      »»ο ΕΛΑΣίτης Π. Παπασταύρου, αυτόπτης μάρτυρας της συμπεριφοράς των Τσάμηδων στην περίοδο της κατοχής: «Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγομένων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη την Θεσπρωτία. Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας σε καθημερινή βάση… Όχι λίγες φορές δεν δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους…» («Στο Στόμα του Λύκου» εκδ. Σύγχρονη Εποχή).»’

      Ας επιστρέψουμε και πάλι στον εγκληματικό Αύγουστο του 1943 όπου μετά την Εθνοκάθαρση του Φαναρίου είχαμε το παρακάτω περιστατικό πάλι εναντίων ΕΛΑΣιτοκρατούμενου χωριού αυτή τη φορά όχι στο Φανάρι αλλά στη βόρεια Θεσπρωτία.

      »’Παράλληλα στις 23 του ίδιου μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη42) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ, στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώςΕΛΑΣίτες.»
      [42. Georgia Kretsi, The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict over Historical Accountability and Current Rights. Ethnologia Balkanica, 2002, σ. 179.
      43. Πέγκας, 2006, σ. 175-176.
      44. Μάγερ, 2009, Α’, σ. 291.]

      Διαγραφή
    7. Η αλβανική προπαγάνδα θέλει να παρουσιάσει τους Αλβανοτσάμηδες ως
      ΄΄μαχόμενους κατα του ΕΔΕΣ και μόνο»
      ενώ η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική όπως θα φανεί αφού οι Αλβανοτσάμηδες ένοπλοι κυνήγησαν την αντιγερμανική αντίσταση όχι απλά ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης και όχι μονάχα στη Θεσπρωτία
      αλλά ακόμα και μέσα σε αλβανικό έδαφος ,πάντα μαζί με τους Γερμανούς ,καταδιώκοντας εκεί Αλβανούς και Έλληνες της περιοχής όπως θα φανεί παρακάτω.

      »’Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη [αλβανική κωμόπλη , μετά τα σύνορα] μαζι με Αλβανοτσαμηδες της Θεσπρωτιας ,
      την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες , Tσαμηδες της Αλβανιας ,Βορειοηπειρωτες και αλλοι Αλβανοι. [ Meyer, Hermann Frank (2008). Blutiges Edelweiß:].
      Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και –
      σε αντίθεση με την Ελληνική και ΕΛΑΣιτοκρατούμενη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – και την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες51.
      [[51]Μάγερ, 2009, Α’, σ. 291 – 292.]

      »»Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών,
      που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο ,
      που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων.
      Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.
      52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.
      [53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου

      Ο ίδιος ο ηγέτης των Αλβανοτσάμηδων της Θεσπρωτίας είχε προαναγγείλει τα σχέδια του για την προαναφερθείσα καταπολέμηση της ανταρτικής κίνησης στη νότια Αλβανία.
      Eγραφε σε επιστολή του στο Μουσολίνι…[[ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΄΄ ΜΠΕΝΙΤΟ MUSSOLINI΄΄
      ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ »’ και υπογραφή ,»T.Y.
      Roma, 26 Febbraio 1943-XXI »’]

      »Αυτά τα άτομα πρέπει να είναι πιστοί και δοκιμασμένοι φίλοι της Ιταλίας, …. . με σκοπό να διεξαγάγουν ένα ανηλεές κυνηγητό στους αντάρτες και τους φίλους των και εν ανάγκη να καταστρέψουν τις εστίες τους και τα χωριά που τους βοηθούν αρχίζοντας από το Curvelesi.

      Παρατηρούμε την ευκολία με την οποία μιλάει ο αρχηγός των Αλβανοτσάμηδων,ο Ντίνο, για ανηλεές κυνηγητό και για τις καταστροφές των αλβανικών χωριών του Κουρβελεσίου [περιοχή της νότιας Αλβανίας με κατοίκους μουσουλμάνους Αλβανούς ] ,δηλαδή χωριών ομοθρησκων και ομόφυλων με τους Αλβανοτσάμηδες
      και μπορούμε να φανταστούμε πόσο εύκολα λεηλατούσανε τα χωριά των Ελλήνων χριστιανών στη Θεσπρωτία.

      Διαγραφή
    8. Η αλβανική προπαγάνδα θέλει να παρουσιάσει τους Αλβανοτσάμηδες ως
      ΄΄μαχόμενους κατα του ΕΔΕΣ και μόνο»
      ενώ η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική όπως θα φανεί αφού οι Αλβανοτσάμηδες ένοπλοι κυνήγησαν την αντιγερμανική αντίσταση όχι απλά ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης και όχι μονάχα στη Θεσπρωτία
      αλλά ακόμα και μέσα σε αλβανικό έδαφος ,πάντα μαζί με τους Γερμανούς ,καταδιώκοντας εκεί Αλβανούς και Έλληνες της περιοχής όπως θα φανεί παρακάτω.

      »’Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη [αλβανική κωμόπλη , μετά τα σύνορα] μαζι με Αλβανοτσαμηδες της Θεσπρωτιας ,
      την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες , Tσαμηδες της Αλβανιας ,Βορειοηπειρωτες και αλλοι Αλβανοι. [ Meyer, Hermann Frank (2008). Blutiges Edelweiß:].
      Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και –
      σε αντίθεση με την Ελληνική και ΕΛΑΣιτοκρατούμενη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – και την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες51.
      [[51]Μάγερ, 2009, Α’, σ. 291 – 292.]

      »»Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών,
      που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο ,
      που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων.
      Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.
      52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.
      [53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου

      Ο ίδιος ο ηγέτης των Αλβανοτσάμηδων της Θεσπρωτίας είχε προαναγγείλει τα σχέδια του για την προαναφερθείσα καταπολέμηση της ανταρτικής κίνησης στη νότια Αλβανία.
      Eγραφε σε επιστολή του στο Μουσολίνι…[[ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΄΄ ΜΠΕΝΙΤΟ MUSSOLINI΄΄
      ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ »’ και υπογραφή ,»T.Y.
      Roma, 26 Febbraio 1943-XXI »’]

      »Αυτά τα άτομα πρέπει να είναι πιστοί και δοκιμασμένοι φίλοι της Ιταλίας, …. . με σκοπό να διεξαγάγουν ένα ανηλεές κυνηγητό στους αντάρτες και τους φίλους των και εν ανάγκη να καταστρέψουν τις εστίες τους και τα χωριά που τους βοηθούν αρχίζοντας από το Curvelesi.

      Παρατηρούμε την ευκολία με την οποία μιλάει ο αρχηγός των Αλβανοτσάμηδων,ο Ντίνο, για ανηλεές κυνηγητό και για τις καταστροφές των αλβανικών χωριών του Κουρβελεσίου [περιοχή της νότιας Αλβανίας με κατοίκους μουσουλμάνους Αλβανούς ] ,δηλαδή χωριών ομοθρησκων και ομόφυλων με τους Αλβανοτσάμηδες
      και μπορούμε να φανταστούμε πόσο εύκολα λεηλατούσανε τα χωριά των Ελλήνων χριστιανών στη Θεσπρωτία.

      Διαγραφή
    9. Eκθεση του Γερασιμου Πριφτη (μαλλον προκειται για τον μετεπειτα βουλευτη της ΕΔΑ) μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ του ΕΛΑΣ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος.

      Σε αυτη την εκθεση περα απο την ομολογια των ανθρωπων του ΕΑΜ ΕΛΑΣ για
      »»μαζικη συνεργασια Αλβανων και Γερμανων ,και εθνοκαθαρση του Φαναριου »’
      διαβαζουμε και αλλα πολυ ενδιαφεροντα πραγματα που αφορουνε την το 1941–44 στη βορειοδυτικη Ηπειρο.

      α]Καταρχην οτι
      »’Μέχρι και το Γενάρη του 1943 αντάρτικη κίνηση στην περιφέρεια των νομών Θεσπρωτίας και Πρέβεζας οργανωτικά καθοδηγητικά δεν υπήρχε.»»
      Πραγμα που σημαινει οτι μεχρι τις αρχες του 1943 δεν ειχε εμαφανιστει οχι ο ΕΔΕΣ αλλα ουτε καν ο ΕΛΑΣ στη περιοχη.
      Συνεπως οι μεχρι τοτε διωγμοι και δολοφονιες που περιγραφηκαν σε παραπανω σχολια
      αλλα και το καψιμο χωριων οπως η Σμπονια και το Σκανδαλο
      συνεβαιναν οταν ακομα οι Αλβανοτσαμηδες »παιζανε»χωρις αντιπαλο στη περιοχη.

      »»’Στις 20 ή 21 Μαΐου του 1943, στη τοποθεσία Σκάλα Παραμυθιάς κοντά στο χωριό Αγία Κυριακή διεξήχθη συμπλοκή μικτού ιταλοαλβανικού σώματος με εδεσίτες3. Η συγκεκριμένη σύγκρουση θεωρείται χρονικά η πρώτη ανάμεσα στους Τσάμηδες δοσίλογους και τον ΕΔΕΣ4.
      [[3]Κοσμά Εμμ. Αντωνοπούλου, Εθνική Αντίστασις 1941 – 1945]»»
      [4]Κώστας Ιωάννου, Εταιρεία Μελετών Ελληνικής Ιστορίας, γ’ έκδοση, χ.χ., σ. 165.

      Συνεπως η πρωτη μαχη Αλβανων και ΕΔΕΣΙΤΩΝ εγινε ΜΑΙΟ του 1943 .

      β] »»’. Ουσιαστικά ανταρτοκίνημα του ΕΛΑΣ άρχισε τον Γενάρη του 1943 με την έξοδο μιας σημαντικής ομάδας οργανωμένων ΠΑΡΓΙΝΩΝ, …..
      Η ομάδα αυτή συνδεμένη με την ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ και τη ομάδα του συναγωνιστή ΣΠΥΡΟΥ ΚΟΚΚΟΡΗ (Δράκου) αποτελέσανε το αρχηγόν ΕΛΑΣ της περιοχής.»»
      Εδω βλεπουμε οτι ο Βασιλης Μπαλουμης τον οποιο κατηγορουνε σημερα πολλοι απολογητες των Αλβανοτσαμηδων για το φονο του »προυχοντα» [εγκληματια για την ακριβεια] Σαντικ,
      ηταν στην αρχη στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ .
      Αναφερει ο Κραψιτης στο ημερολογιο του για τα ιδια γεγονοτα
      »’Α’ 10ήμερο Δεκεμβρίου 1942: Την 6-12-1942 περίπου 1500 Ιταλοί (στρατιώτες και Καραμπινιέροι) και μουσουλμάνοι υπό τον Γιασίν Σαντήκ, επιτέθηκαν κατά του χωριού Σπαθαράτι Μαργαριτιού. Με γενναιότητα τους αντιμετώπισε η ολιγάριθμη αντάρτικη ομάδα του Βασίλη Μπαλούμη και έτσι διέφυγε όλος ο πληθυσμός του χωριού, ….
      ….τελικά πυρολύθηκε το χωριό. Επιστρέφοντας …. έπεσαν κ
      ….σε ενέδρα του Βασίλη Μπαλούμη και δυό παλληκαριών του, από τις σφαίρες δε του Βασίλη Μπαλούμη έπεσε νεκρός ο Γιασίν Σαντήκ. »’
      Συνεπως βλεπουμε οτι τα ιδια γεγονοτα επιβεβαιωνοντα απο πολλες διαφορετικες πηγες.
      Ενω λιγο καιρο πριν ειχε ξαναλεληλατησει το Φαναρι
      »»και κατά τα μέσα Ιουλίου του 1942 , απόσπασμα είκοσι ανδρών (δέκα Ιταλοί και ισάριθμοι Τσάμηδες) υπό τον Γιασίν Σαντίκ λεηλάτησε χωριά στην περιοχή του Φαναρίου27
      [ Μαργαρίτης, 2005, σ. 189 – 190]
      Αναφερει αλλωστε αλλου η ιδια αναφορα του ΕΛΑΣ .
      »’ Στην περιφέρεια ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΠΑΡΓΑΣ η ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ, κάτω από την καθοδήγησή μας έδρασε από τον Σεπτέμβρη του 1941 ….

      Αρα ο Μπαλουμης οταν εκτελεσε τον Γιασιν Σαντικ
      »της Τσαμουριας το Ζαγαρι»’ οπως λεγανε οι Θεσπρωτοι , ο οποιος ειχε καταληστευσει το Φαναρι ,
      ηταν ΕΛΑΣΙΤΗΣ και μαλιστα απο τους πρωτους της περιοχης.

      Διαγραφή
    10. γ]»»Η εύστοχη πολεμική μας ενάντια στην αντίδραση…..
      …., είχε σαν αποτέλεσμα την απόλυτη σχεδόν επικράτησή μας στο νομό Πρεβέζης , Φαναρι,Πραγα ,ενώ η ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ γίνονταν το κέντρο της αντίδρασης. »»
      Εδω βλεπουμε οτι το πολυπαθο Φαναρι ηταν ουσιαστικα φιλοΕΑΜΙΚΗ περιοχη .
      Παρολα αυτα λιγους μηνες μετα οι Αλβανοτσαμηδες και οι Γερμνανοι περασανε τη περιοχη στη κυριολεξια ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ , ενω η Λακκα Σουλι ειχε γινει ΕΔΕΣΙΤΙΚΗ.
      Παρακατω αναφερει η ιδια εκθεση
      »’Από τις 20-7-1943 Γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη ΛΑΚΚΑ – ΣΟΥΛΙ διαλύσανε τα τμήματα του ΕΔΕΣ που δεν έδωσαν καμία άξια λόγου σύγκρουση. Πολλά χωριά κάηκαν και το ΕΔΕΣίτικο αρχηγείο έφυγε στην ΠΛΑΤΑΝΟΥΣΑ.
      Εδω βλεπουμε οτι ενα σωρο χωρια φιλοΕΔΕΣΙΤΙΚΑ με γνωστοτερο το ολοκαυτωμα της Μουσιωτιτσας , καηκανε οπως ακριβως καηκανε τα φιλοΕΑΜΙΚΑ χωρια του Φαναριου.
      Αξιζει να σημειωθει οτι μονο στο δευτερο ολοκαυτωμα συμμετειχανε και Αλβανοι
      Προφανως για δυο λογους
      α]Η Λακκα Σουλι ειναι πολυ μακρυτερα απο τη Τσαμουρια-χωρος δρασης των Αλβανων
      β]Η Λακκα Σουλι ηταν πολυ πιο αγονη και φτωχη περιοχη απο το Φαναρι.

      δ]Σ’ αυτήν την κατάσταση μας βρήκε η Πανηπειρωτική ανταρτική συνδιάσκεψη στις 30-3-1943. Σ’ αυτή πήρε μέρος και αντιπροσωπεία των ομάδων ΠΑΡΓΑΣ – ΜΠΑΛΟΥΜΗ – ΚΟΚΚΟΡΗ.
      Τελικα αποδυκνυεται οτι ο φονος του προυχοντα Σαντικ δεν εγινε απο
      αλλα απο μελη του ΕΛΑΣΙΤΕΣ οπως ηταν μεχρι τοτε ο Μπαλουμης .

      ε]Παρακατω η ιδια αναφορα κανει λογο για τη »’νικηφορα μαχη του Μαντζαριου»» απο τους ντοπιους ΕΛΑΣΙΤΕΣ »’από την ομάδα ΔΡΑΚΟΥ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ»’ οπως αναφερει ,
      εναντιων των επιδρομενων Αλβανοιταλων .
      Για τη μαχη αυτη κανει λογο και ο Κραψιτης στο ημερολογιο του
      »’Την 23 και 24 Μαρτίου 1943 οι Χριστιανοί κάτοικοι του χωριού Μαντζάρι, αμυνόμενοι κατανίκησαν τις Ιταλομουσουλμανικές στρατιωτικές δυνάμεις που με σύγχρονα μέσα τους επετέθηκαν»»

      Το Μαντζαρι ετσι κι αλλιως ανηκε γεωγραφικα στη σφαιρα επιροης του ΕΑΜ ΕΛΑΣ.
      Παρολα αυτα οι Αλβανοι του εποτεθηκαν μαζι με Ιταλους [ αρχες του 1943 πριν ερθουν οι Γερμανοι]

      στ]Μετα γινετε αναφορα για το ρολο των Αλβανοτσαμηδων μετα τον ερχομο των Γερμανων…
      »»Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.»»
      Γνωστα αυτα αναλυθηκαν παραπανω

      Διαγραφή
  10. Οι Τσάμηδες που εγκαταστάθηκαν στην Αλβανία, εγκαταστάθηκαν κυρίως στην περιοχή της Μουζακιάς, στην Αυλώνα, στο Δυρράχιο, στα Τίρανα, στο Πεκίν, στη Ρρογκοζίνα, και λιγότερο στο Δέλβινο, στο Ελμπασάν, στο Τσέρρικ, κ.α. Όχι λοιπόν στον λεγόμενο "βορειο-ηπειρωτικό" χώρο. Να πούμε επίσης ότι πλέον οι Τσάμηδες στην Αλβανία έχουν ένα κόμμα, το P.D.I.U., με 5 βουλευτές (σε σύνολο 140), ενώ στις δημοτικές εκλογές του Ιουνίου του 2015 το κόμμα αυτό πήρε περίπου 4% στο σύνολο της αλβανικής επικράτειας (αν και το ποσοστό των Τσάμηδων επί του πληθυσμού είναι μεγαλύτερο).

    Σίγουρα ένα ποσοστό των Τσάμηδων συνεργάστηκαν με τις γερμανικές και τις ιταλικές κατοχικές αρχές. Δεν λέτε όμως γιατί, αποσιωπάτε τις αιτίες και τις αφορμές. Από την άλλη, ένα άλλο ποσοστό Τσάμηδων, εντάχθηκαν σε αντιστασιακές οργανώσεις, της Ελλάδας αλλά και της Αλβανίας (κυρίως στο Ε.Α.Μ. και στο αλβανικό L.A.N.C.), αλλά σχημάτισαν και κάποιες δικές τους μικρές ομάδες. Από τα ελληνικά δικαστήρια εκδόθηκαν περίπου 1900 καταδικαστικές αποφάσεις. Το ερώτημα είναι ότι, αφού καταδικάστηκε το 10% περίπου του τσάμικου πληθυσμού, γιατί εκδιώχθηκε και κακοποιήθηκε και το υπόλοιπο 90%; Για τους 2.500 δολοφονημένους Τσάμηδες (γυναίκες, παιδιά, ηλικιωμένοι, κ.α.) από τις δυνάμεις του Ζέρβα, αλλά και από πιο πριν, δεν μιλάει κανείς. Μωρά παιδιά και αθώες γυναίκες, ηλικιωμένοι και παιδιά, ήταν συνεργάτες των Γερμανών και αυτοί; Σε κάθε περίπτωση, σαφώς η οποιαδήποτε άδικη πράξη, η οποιαδήποτε δολοφονία είτε Έλληνα από Αλβανό, είτε Αλβανού από Έλληνα, είναι καταδικαστέα χωρίς δεύτερη σκέψη.

    Δεν ήταν όμως πάντα τα πράγματα άσπρο-μαύρο. Για παράδειγμα ας θυμηθούμε τη συνεργασία του Κολοκοτρώνη με τους Τσάμηδες όταν αυτός κατέφυγε στην Κέρκυρα για να ζητήσει δυτική βοήθεια, ας θυμηθούμε ότι το 1831 ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ των Μουσουλμάνων Τσάμηδων της Παραμυθιάς εναντίον των Σουλτανικών στρατευμάτων στη μάχη της Βελτίστας, δέχεται επίθεση του Εμίν Πασά των Ιωαννίνων και πολιορκείται για δυο μήνες το κάστρο της. Ακολουθεί μεγάλη καταστροφή των περιουσιών των Παραμυθιωτών και εξορίζονται οι αρχηγοί τους στην Σόφια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η Σανιγιέ Μπολλάτι από την Παραμυθιά (Ajdonat) κάηκε ζωντανή ρίχνοντας της οινόπνευμα, αφού πρώτα της έκοψαν τους μαστούς και της έβγαλαν τα μάτια. Ο Ομέρ Μουράτι δολοφονήθηκε, έκοψαν το σώμα του σε κομμάτια και τα περιέφεραν στην Παραμυθιά.

      Στο σπίτι του Σούλο Τάρι είχαν συγκεντρωθεί περισσότερες από σαράντα γυναίκες. Ο Τσίλι Πόποβα απ’ το χωριό Πόποβο (Αγία Κυριακή) μαζί με μία ομάδα στρατιωτών, μπήκαν στο σπίτι και ξεκίνησαν να βιάζουν τις γυναίκες και τα κορίτσια σε ένα από τα δωμάτια. Οι κραυγές των γυναικών ακούγονταν όλη τη νύχτα. Ο Σέρι Φέιζο, ο Φικρέτ Σούλο Τάρι και άλλοι, δολοφονήθηκαν.

      Ο Χιλμί Μπεκίρι από τους Φιλιάτες (Filati) χτυπήθηκε μπροστά στα μάτια της οικογένειας του και αφέθηκε στο έδαφος να σφαδάζει. Η οικογένεια του θέλοντας να τον προστατέψουν, τον μετέφεραν στο σπίτι του γιατρού Μαυρουδίου. Έμεινε εκεί για μερικές ώρες αλλά ύστερα ο γιατρός ζήτησε να τον πάρουν. Τον πήγαν στο σπίτι του Στάβρο Μουχατζίρι, και στη συνέχεια στο σπίτι του Σουάιμπ Μέτια, όπου είχαν συγκεντρωθεί και άλλες οικογένειες. Το πληροφορήθηκαν οι Έλληνες παρακρατικοί και πήγαν στο σπίτι και τον σκότωσαν, αφού πρώτα του έβγαλαν τα χρυσά του δόντια με πένσες. Ο Μάλο Μούχο, ένας ογδοντάχρονος που για τέσσερα χρόνια είχε μείνει παράλυτος, δολοφονήθηκε. Τον έσφαξαν με ένα μικρό σπαθί μπροστά στη σύζυγο του. Του άνοιξαν το κεφάλι και τα μυαλά του πετάχτηκαν πάνω στη σύζυγο του. Στη συνέχεια διέφυγαν ανενόχλητοι.

      Ο Αμπντούλ Νούρτσε απήχθη στο Τρικόρυφο (Spatar) και οδηγήθηκε στους Φιλιάτες με τα πόδια και χωρίς παπούτσια, όπου τον έσειραν στους δρόμους της πόλης, και τελικά τον σκότωσαν μπροστά στο σπίτι του Νιδ Ταφότσι. 16 μέλη της οικογένειας του Λίλε Ρουστέμι από τον Άγιο Βλάσιο/Σούβλιασι (Sullashi), κυρίως παιδιά, κατακρεουργήθηκαν χωρίς να επιζήσει κανένας. Ο Τζελάλ Μινίτι από την Παραμυθιά αποκεφαλίστηκε πάνω στο πτώμα του μουφτή Χασάν Αμπντουλλάχου.

      Ο Σαλί Μουχεντίνι, ο Αμπεντίν Μπάκος, ο Μουχάμμεντ Πρόνια και ο Μάλο Σεϊντίου βασανίστηκαν, τους έκοψαν τα δάχτυλα, τη μήτη, τη γλώσσα και τα δάχτυλα των ποδιών, και ενόσο αυτοί σφάδαζαν από τους πόνους, οι αντάρτες του Ζέρβα χόρευαν και εξυμνούσαν τον αρχηγό τους. Στο τέλος τους σκότωσαν χτυπόντας τους με μαχαίρια και κοφτερά αντικείμενα.

      Διαγραφή

    2. Ακολουθεί η περιγραφή του Εσρέφ Χιλμί, κατοίκου της Παραμυθιάς, ο οποίος περιέγραψε τη σφαγή που έγινε στην περιοχή:

      «Την Τρίτη, 27 Ιουνίου 1944, στις 7 το πρωί, οι Έλληνες αντάρτες (του Ζέρβα), υπό τον συνταγματάρχη Κρανιά, τους Χρήστο Σταυρόπουλο, Λευτέρη Στρουγκάρη, και Νικόλαο Τσένο, μπήκαν στην πόλη και η διαταγή δόθηκε: κανένας δεν έπρεπε να ζήσει… Το ίδιο απόγευμα, συνέλλαβαν τους άντρες, τις γυναίκες και τα παιδιά, λες και ήταν κλέφτες. Το επόμενο πρωί όλοι οι άντρες δολοφονήθηκαν.

      Αφού με κράτησαν φυλακισμένο για τέσσερις ημέρες, με άφησαν να φύγω για να πάω να θάψω τους νεκρούς. Στην περιοχή ‘η εκκλησία του Άη Γιώργη’, αναγνώρισα 5 πτώματα. Οι υπόλοιποι ήταν αδύνατον να αναγνωριστούν, εξαιτίας των βασανιστηρίων που είχαν υποστεί. Τα 5 θύματα που αναγνώρισα ήταν: ο Μετ Τσέρε, ο Σαμί Ασίμι, ο Μαχμούτ Κούπι, ο Άντεμ Μπεκίρι και ο Χακί Μίλε. Δύο ημέρες αργότερα, με έστειλαν στα Βώλια, κοντά στο σπίτι του Δημήτρη Νικολάου, όπου είχαν σκοτώσει 8 ανθρώπους. Δεν μπόρεσα να τους αναγνωρίσω επειδή τους είχαν κόψει κομματάκια. Παντού τριγύρω υπήρχαν πτώματα. Μία γυναίκα με το ονοματεπόνυμο Σανιγιέ Μπολλάτι υπέσθη φοβερά βασανιστήρια και την έκαψαν ζωντανή με οινόπνευμα. Αυτή η τραγωδία έγινε την Τετάρτη, ενώ την Παρασκευή το πρωί μεταφέρθηκε από τη μητέρα της και δύο συγχωριανούς κατά διαταγή των παρακρατικών και αφού την κάλυψαν με μία κουβέρτα, την έκρυψαν σε μία αποθήκη ώστε να μην τη δει κανείς. Η καημένη γυναίκα πέθανε 5 ημέρες αργότερα. Το πτώμα της είχε γεμίσει σκουλήκια.

      Όλα αυτά που αναφέρω εδώ, τα έχω δει με τα μάτια μου. Στην αρχή, κρύφτηκα για 5 μέρες σε μία σοφίτα, αλλά με έπιασαν οι μοναρχο-φασίστες και με οδήγησαν μπροστά στον Κρανιά ο οποίος αφού με ρώτησε διάφορα, διέταξε να με φυλακίσουν. Στη φυλακή βρήκα άλλα 380 άτομα, ανάμεσα τους γυναίκες και παιδιά. 120 από αυτούς πέθαναν από την πείνα. Τέσσερα άτομα μαζί με ‘μένα ήμασταν στη φυλακή για 15 ημέρες, μετά απ’ τις οποίες μας μετέφεραν στην Πρέβεζα (Prevezë) και από εκεί στα Γιάννενα (Janinë), όπου μείναμε για 40 ημέρες. Εκεί μας υπέβαλαν απερίγραπτα βασανιστήρια. Απελευθερωθήκαμε ύστερα από την άφιξη στην πόλη των δυνάμεων του ΕΑΜ.»

      Ο Ντερβίς Σούλο από το χωριό Τρικόρυφο (Spatar) στην περιοχή των Φιλιατών (Filati), περιγράφει τη σφαγή στο Τρικόρυφο ως εξής:

      «Το πρωί του Σαββάτου τον Σεπτέμβριο του 1944, συγκέντρωσαν τους κατοίκους μπροστά από το τζαμί του χωριού. Οι στρατιώτες άρχισαν να βιάζουν τις γυναίκες και τα κορίτσια, ακόμα και μεγάλες γυναίκες. Η Πέτσε Τσουλάνι, 50 χρόνων, βιάστηκε, της έκοψαν τα μαλλιά και τα αυτιά της, και στο τέλος τη σκότωσαν στο περιβόλι της, στην περιοχή Μούτσο. Είχαν φέρει στο σπίτι μας την οικογένεια του Σάκο Μπανούσι από την Σκορπιόνα (Skropjona), που αριθμούσαν 8 γυναίκες, άντρες και παιδιά. Αφού βίασαν τις γυναίκες και τις έκοψαν τους μαστούς με μαχαίρια, τους σκότωσαν όλους….

      Στο σπίτι του Νταμίν Μουχαμέτι, δολοφονήθηκαν 5 γυναίκες και 3 παιδιά… Στο σπίτι του Φετίν Μουχαμέτι, βίασαν και βασάνισαν τη Χάνε Ισούφι και μία άλλη γυναίκα… Στο σπίτι του Ντούλε Σερίφι, έκοψαν τα κεφάλια του ογδοντάχρονου Σουλεϊμάν Διμίτσα και της συζύγου του. Στο σπίτι του Μέτο Μπράχο, 20 άτομα, άντρες, γυναίκες και παιδιά, κάηκαν ζωντανοί… Η Κίγιε Νούρτσια, 70 ετών, μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου… Στο αμπέλι του Ζούλε και στον κήπο του Αμπντούλ Νούρτσε, είδα 20 σφαγμένους ανθρώπους. Στο σπίτι του Χατζή Λατίφι, βίασαν την κόρη του Χατζή Γκουλάνι, ενώ στο σπίτι του Μέιντι Μέτο βίασαν την Χάβα Αϊσια και την Νάνο Αράπι την οποία στη συνέχεια σκότωσαν.»

      κ.α.

      Διαγραφή
    3. Εχεις ριξει πολυ Παραμυθι, διαβαζοντας μρικα βιβλια της Αλβανικης Προπαγανδας, ειδικα οταν εξιστορεις τα δηθεν γεγονοτα απο Τσαμηδες που τα ελεγαν στα κομματικα στελεχη της Αλβανικης Κυβερνησης οταν εστειλαν το φακελο στην Χαγη φιλε μου. Στα πολλα πολλα, μας γραφεις για 14 ατομα....που τους εβαλαν σε ενα σπιτι επι 5-6 Μηνες και καθε ημερα πεθαινε και ενα παιδι....ετσι η ιστορια απο τη δικη σου μερια. Ευχομαι φυσικα εκτος απο το να αναδημοσιευεις καποια παραπλανητικα και προπαγανδιστικα γεγονοτα απο διαφορες σελιδες της Αλβανια, να γνωριζεις και Μαθηματικα. Υπηρχαν πολλοι Ελληνες που εζησαν πονο στην Ελλαδα και στην Βορειο Ηπειρο, φυσικα και στην Νοτιοσλαβια, και να εισαι σιγουρος οτι, αν ηταν στο χερι τους, οχι μονο θα εδιωχναν προδοτες και εκφυλισμενους στον εχθρο, αλλα θα τους καθαριζαν εναν εναν με τα ιδια τους τα χερια μεχρι να εκλειψει η φαρα των φονιαδων. Αλλα ειμαστε ανθρωποι πρωτιστως και οχι γουρουνια οπως εσεις, που ακομα σας ποναει οταν σας λενε δολοφους και προδοτες, γιατι η φαρα σας ειναι ενα και το αυτο. Σημερα, η μαλλον ολα αυτα τα χρονια της κακομοιριας σας, σας εχουνε διλαυσει σε 10 κομματια, Νοτιοσλαβια, Κοσοβο, Μοντενεγκρο, Πρεσεβο, Ουλτσινι κλπ. Εχετε γεμισει ολες τις φυλακες της Ευρωπης και της Λατινικης Αμερικης, πολλοι απο εσας φυγατε στην Τουρκια και αλλοι στην Ερζεγοβινη, μετα την Απελευθερωση σας απο τον Χοτζα, πηγατε προς την Ελλαδα και σε αλλες χωρες του εξωτερικου, με το ως ανω αποτελεσμα. Να σας τρεφουν οι Φυλακες για καμποσα χρονακια. Φερατε τα Ναρκωτικα στην Ευρωπη καθως και την ατιμια σας σε πολλες εκδηλωσεις της ζωης και σημερα φωναζετε και προσπαθειτε να πεισετε αυτους που σας ανοιξαν την αγγαλια να επανερθετε σαν ανθρωποι, αλλα παραμινατε στο σταβλο της βρωμιας σας και ουτε που δινετε δεκαρα για αλλες ζωες. Επειδη δεν ειμαι αυτος που θα σου παρουσιαζει πλαστα γεγονοτα για να σε πεισω οτι εισαι λαθος και θα παραμινεις ενα λαθος, ευχομαι το Ισλαμ που τρεφεις μεσα σου και στο χωσανε για τα καλα, να σε βγαλει απο τη δυσκολη θεση.

      Διαγραφή
    4. @Eurofighter
      Τι εννοείς "εσείς"; Κατ'αρχάς ξέρω αλβανούς που αγαπάνε την Ελλάδα περισσότερο απο πολλούς Έλληνες. Κατα δεύτερον, ο Ali al Yunani είναι εντελώς Έλληνας. Μα εντελώς. Αίμα και πνεύμα. Και μορφωμένος Έλληνας. Yunani άλλωστε σημαίνει Έλληνας, στην αραβική - αν δεν απατώμαι. Αλή ο Έλληνας.

      Και τέλος πάντων, ότι κι αν είναι, όποιες κι αν είναι οι απόψεις του αξίζουν τον σεβασμό μας, και απο κει και πέρα επιχειρήματα και κυρίως πρακτική σκέψη. Οι κοκορομαχίες απλά μας κάνουν να αισθανόμαστε καλά, αλλά δεν παράγουν τίποτα.

      Διαγραφή
    5. Αλη σημαινει αυτος που γεννηθηκε στον ιερο χωρο της Κααμπα η τελος παντων ειναι ο ιερος علي

      Διαγραφή
  11. Πρόγονοι των σημερινών Τσάμηδων είναι τα αλβανικά ποιμενικά φύλλα που εγκαταστάθηκαν στην Ήπειρο τον 13ο-14ο αιώνα, και αναμίχθηκαν με άλλα ιλλυρικά φύλλα που είχαν εγκατασταθεί στην περιοχή παλαιότερα, μετά την καταστροφή της από τον Ρωμαίο στρατηγό Αιμίλιο Παύλο. Ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι, και μετά την αποτυχημένη επανάσταση του Διονυσίου του Σκυλόσοφου έγιναν μουσουλμάνοι.

    Σύμφωνα με τα βενετικά αρχεία, οι χίλιοι χριστιανοί, βοσκοί και γεωργοί, που ακολούθησαν τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο στην εξέγερση του 1611, ήσαν Αλβανοί χωρικοί προερχόμενοι από εβδομήντα χωριά της ευρύτερης περιοχής Παραμύθιάς. Το γεγονός, ότι είναι γεωργοί και βοσκοί, δηλώνει πως ένα μεγάλο μέρος των Αλβανών ημινομάδων των προηγούμενων αιώνων, είχε περιέλθει, στις αρχές του 17ου αι., στην κατηγορία των εδραίων χωρικών - κτηνοτρόφων, με μόνιμο πλέον τόπο διαμονής και συμπληρωματική γεωργική απασχόληση. Εχει δηλαδή πλήρως ενταχθεί στο οικονομικό γαιοκτητικό καθεστώς της αυτοκρατορίας, υφιστάμενο, κατά συνέπεια, άμεσα τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση και τη φορολογική πρακτική του κράτους και των εκπροσώπων του. Φορολογία και αυθαιρεσίες θα εξωθήσουν τους χίλιους αυτούς Αλβανούς γεωργο-κτηνοτρόφους σε εξέγερση. Μετά την αποτυχία της ανταρσίας θα ακολουθήσει η διασπορά στα βουνά και η προσφυγή στην άσκηση της ληστείας. (Κ. Μέρτζιος, «Η επανάστασις Διονυσίου του Φιλοσόφου», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1938, τ. 13, σ. 84-86;)

    Αργότερα, πολλοί Αλβανοί και Έλληνες χριστιανοί, μετανάστευσαν στην Κέρκυρα. Το 1627 ο Κινάν Πασάς εκτιμά σε πέντε χιλιάδες τον αριθμό των Ηπειρωτών που είχαν μεταναστεύσει στην Κέρκυρα, ενώ τον Ιούνιο του 1632 οι αρχές του νησιού αναφέρουν: «…Από τίνος ήλθον ενταύθα από την γειτονικήν Τουρκία περί τους 2.000 Ελληνες Αλβανοί εκ των οποίων άλλοι μεν διότι επείνων και εστερούντο εργασίας και άλλοι φεύγοντες την τυραννίαν.» (Κ. Μέρτζιος, «Το εν Βενετία Κρατικόν Αρχείον, Α' περί Κοσμά του Αιτωλού», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1940, τ. 19, σ. 42-44;)

    Πώς τους αποκαλεί; "Έλληνες Αλβανοί". Χμμμμμ.....δηλαδή Αλβανοί χριστιανοί ορθόδοξοι. ΟΕΟ;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νομιζω οτι ηρθε η ωρα να απελευθερωθει η Βορειος Ηπειρος και να διωξουμε ακομη και απο εκει τους εγκληματιες/πλιατσικολογους τσαμηδες.
      Οπως εξοχα δηλωνει ο αγαπητος 'ΤΕΟ' Ζητω ο Ναπολεων Ζερβας !

      Διαγραφή
    2. Κύριε ΟΕΟΟΕΟ ΕΟ.. Θα ήθελα να σχολιάσετε και εσείς για το θέμα που σημειώνω μόλις τώρα πιο κάτω.

      Ο οθωμανός διοικητής της Θεσσαλονίκης κατά την διάρκεια των πολέμων του 1912, αλλά και στην παράδοση της πόλης στους Έλληνες θα γνωρίζετε υποθέτω ότι ήταν ο Χασάν Ταχσιν πασάς.

      Αν και ο ως άνω στρατιωτικός υπερασπίσθηκε την πόλη που ήταν ταγμένος να υπερασπίσει μέχρι τέλους ωστόσο στο τέλος γνωρίζοντας ότι δεν γινόταν διαφορετικά, αναγκάστηκε να την παραδώσει.

      Το σημαντικό που επισημαίνω είναι ότι ο Χασάν Ταχσιν, ήταν αλβανός στην καταγωγή από το Λιασκοβίτσι
      (που πρός επιγνωση σας σχετικό σύνδεσμο παραθέτω εδω ....)

      Ωστόσο πιο σημαντικό ακόμα είναι το -σχετικά- άγνωστο γεγονός, ότι φυσικός γιος του Χασαν Ταχσιν ήταν ο Κενάν Μεσαρε. Ο Ζωγράφος δηλαδή, που ακολουθούσε βημα προς βήμα τον ελληνικό στρατό και ιδιαιτέρως τον τότε αρχιστράτηγο του, τον διάδοχο Κωνσταντίνο, και που βεβαίως αυτός ο ζωγράφος, αλβανός στην καταγωγή δημιούργησε αριστουργήματα τέχνης θα λέγαμε για την Ελληνική σύγχρονη ιστορία.
      (που λινκ με ένα από τα πολλά σχετικά έργα του παραθέτω εδώ...

      Και ένα άλλο λινκ με λόγια παραθέτω εδώ...)

      Ωστόσο έχω και κάτι πιο σημαντικό.. Οι απόγονοι του Κενάν Μεσαρέ (υιού του αλβανού οθωμανού στρατιωτικού διοικητή της Θεσσαλονίκης), συνέχισαν να ζουν στην Ελλάδα, και να μεγαλουργούν.

      Σήμερα ένας εκ των πολλών απογόνων τους που ως έλληνες βρίσκονται εν ζωή, και που δια αυτό δεν πρέπει και δεν παραθέτω τα προσωπικά του στοιχεία, κατέχει υψηλή κοινωνική θέση και καταξίωση μέσα στην Ελληνική κοινωνία. Αρχιτέκτων γαρ και καθηγήτης Ελληνικού πανεπιστημίου.

      Εξ όσων λοιπόν στα σχόλια σας γράψατε έχω την εξής απορία. Αν πραγματικά πιστεύετε ότι οι τσάμηδες αδίκως εκδιώχθηκαν και επικροτείτε με αυτά και άλλα που ισχυρίζεστε την συστηματική τους προσπάθεια ότι εν ολίγοις εμείς οι έλληνες τους γενοκτονήσαμε, τότε για ποιο λόγο στους συγκεκριμένους αλβανικής καταγωγής τους αποδέχτήκαμε και όχι μόνο αλλά τους καλοδεχτήκαμε ως συμπατριώτες αλλά και επάξια όωπς πιστεύω τους δώσαμε θέσεις και τίτλους που σε άλλους άξιους έλληνες ενδεχομένως δεν δώσαμε;

      Δηλαδή μας λέτε ότι τους μεν χωρίς κανένα λόγο τους εκδιώξαμε, ή οπως ισχυρίζονται αυτοί τους γενοκτονήσαμε, τους δε όμως τους καλοδεχτήκαμε και τους ανυψώσαμε. Ή μηπως μπροστά σε αυτή την αναντιστοιχία πρέπει να αναφωνήσω και εγώ πολλά ΟΕΟΟΕΟΟΕΟΟΕΟΟΕΟΟΕΟ;

      Διαγραφή
    3. Σε ότι αφορά τον Διονύσιο Τρίκκης (Φίλοσοφο ή σκωπτικά από τους εχθρους αποκαλούμενο σαν σκυλόσοφο) που επικαλείστε, απο που τα συνάγετε όλα αυτά τα αστήριχτα που γράψατε;

      Διότι η πραγματική ιστορία είναι πως ο Διόνυσιος Τρίκκης συνεργάστηκε με τον Κατεπάνω Βέργο (Καπετάν Βέργο) όταν αυτός μαζί με τον αδελφό του Σουλτάνου Ahmed, και γιο της 2ης συζύγου του σουλτάνου Μουράτ του ΙΙΙ, προερχομένης εκ της δυναστείας των Κομνηνών, τον Yahya, όταν κατόρθωσε αυτός και διέφυγε των γνωστών "ευγενών" οθωμανικών εθίμων που περίμεναν ως συνήθως τους δευτερότοκους και άλλους διαδόχους.

      Σχετικό πρόχειρο λινκ εδώ...

      Ο Yahya κατόρθωσε να φτάσει στην Μακεδονία όπου μαζι με τον καπετάν Βέργο, συγκέντρωσαν αρκετό στρατό που και με τη βοηθεια του επισκόπου Τρίκκης Διονύσιο επιχείρησαν να ανατρέψουν τον σουλτάνο Αχμετ με σκοπό να αναλάβει σουλτάνος πλέον ο Yahya που στο μεταξύ είχε βαφτιστεί με το χριστιανικό όνομα "Αλέξανδρος", και να μετατρέψουν τοιουτοτρόπως την οθωμανική αυτοκρατορία σε χριστιανική.

      Μάλιστα στην συνολική προσπάθεια είχαν ενταχθεί και βασιλιάδες και άλλοι ηγεμόνες της δύσης (Κάρολος δούκας του Νεβέρ κ.ά).

      Επειδή το θέμα είναι δύσκολο ως προς την παράθεση πηγών δια αυτό και σας δίνω έναν πρόχειρο σύνδεσμο ωστε να γίνει η απ' αρχή να αναθεωρηθούν οι ανακρίβειες που εν ολιγοις γράψατε και μετατρέπουν ούτε λιγο ούτε πολύ τον Διονύσιο Τρίκκης σαν να ήταν αποκλειστικά και μόνο μαζί με τους Αλβανούς ακολούθους του σε επανάσταση. Πράγμα που ωστόσο δεν είναι παρά "επίστητες" δήθεν, αλλά ανακρίβειες

      Ο Yahya, ως Αλέξανδρος πλέον, μετά την αποτυχία του όλου εγχειρήματος που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα τον μαρτυρικό θάνατο του Διονυσίου Τρίκκης, αποτραβήχτηκε στο Άγιον Όρος όπου μετά από μερικά χρόνια απεβίωσε.


      Διαγραφή
  12. Τσάμηδες (εκπομπή “Τομές στην Επικαιρότητα”, 10/6/16, με τον Παντελή Σαββίδη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το χρονικό από την μηχανή του χρόνου του Alpha tv
      Οι Τσαμηδες και οι συνεργασίες τους ...

      https://www.youtube.com/watch?v=xgXM-c4TmfQ

      Διαγραφή
    2. επίσης: https://www.youtube.com/watch?v=ctpzMJzUqIw&noredirect=1

      και απο το Newsbeast.gr - Η ιστορία των Τσάμηδων στην Αλβανία :

      https://youtu.be/vdZVZpRFalA?t=219

      Διαγραφή
  13. Στον αγώνα της Αλβανίας με την Ελβετία οι θρασύτατοι Αλβανοί σήκωσαν ανθελληνικό πανό.Κάποιος φοιτητής από τη Γαλλία πρέπει να απαντήσει στα επόμενα παιχνίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια φασιστικη -ρατσιστικη συνομιλια ειναι η παραπανω
    οι αλβανοι και οι ελληνες
    θα ειναι μια ζωη γειτονες
    και δεν εχουν να χωρισουν τιποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σοβαρά; Τίποτε δεν έχουν να χωρίσουν όταν:

      α) Η Β. Ήπειρος παραμένει υπό αλβανική κατοχή από το 1915, αφού ουδέποτε εφαρμόστηκε το Πρωτόκολλο τής Κερκύρας;

      β) Όταν ο ελληνισμός τής Β. Ηπείρου υφίσταται πολιτισμική γενοκτονία και τείνει να αφανιστεί;

      γ) Όταν οι Αλβανοί κατσαπλιάδες δημιουργούν συνεχώς προβλήματα επεκτατισμού, φανατίζοντας τούς μουζίκους των, που έχουν όμως το θράσος να ψωμίζονται εν Ελλάδι;

      Διαγραφή
    2. Εμείς το υπογράφουμε αυτό.Οι Αλβανοί το υπογράφουν ?

      Διαγραφή
    3. Ποιο, το πρωτόκολλο; Αφού είναι υπογεγραμμένο.

      Πρωτόκολλο της Κέρκυρας

      Κακώς, κάκιστα οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αξιώνουν ακόμη και τώρα την εφαρμογή του. Όπως ξέρεις, αυτού τού είδους οι διακρατικές συμφωνίες δεν έχουν ημερομηνία λήξης.

      Διαγραφή
    4. χαχαχαχα σίγουρα ψήφισες το γελαστό παιδί ε? Έλα πες το

      Διαγραφή
  15. @ Ali al Yunani
    Αγαπητέ Αλή, είπες κάτι που είναι σωστό, πως τα πράγματα ποτέ δεν είναι άσπρο μαύρο. Πολύ περισσότερο για πράγματα που πάνε πίσω 300 χρόνια.

    Όμως θέλω να υπενθυμίσω τέσσερα πράγματα.
    (1) Ο Μεταξάς ήταν ένας δικτάτορας στύλ Φράνκο, και έκανε πολλά άσχημα σε διάφορους, ελληνόφωνους και μη.
    (2) Αν έλεγχε κάποιος τον ΕΔΕΣ αυτή ήταν η Βρετανική κυβέρνηση και όχι η εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση. Η Ελληνική κυβέρνηση λοιπόν δεν είναι υπεύθυνη για τις πράξεις του ΕΔΕΣ, όπως δεν είναι και για τις πράξεις του ΕΛΑΣ.
    (3) Δεν τους έδιωξε κανείς τους τσάμηδες, έφυγαν μόνοι τους μαζί με τις οικογένειές τους (ακολουθώντας τους Γερμανούς) φοβούμενοι αντεκδικήσεις.
    (4) Επίσης να υπενθυμίσω κάτι που μου φαίνεται τρομερά παράδοξο. Να θέλουν κάποιοι να γυρίσουν σε μια χώρα που κατα δήλωσή τους δεν αγαπάνε, οι πρόγονοί τους την έβλαψαν - γιατί ας μην γελιόμαστε, δυστυχώς οι επιφανέστεροι τσάμηδες δούλευαν προδοτικά με τους Ιταλούς ήδη πριν την Ιταλική κήρυξη πολέμου, στον πόλεμο έδρασαν επίσης προδοτικά ενεργώντας ως ανιχνευτές του εισβολέα και επι κατοχής η συντριπτική τους πλειοψηφία συνεργάστηκε στενά με τον κατακτητή και επιπλέον κάποιοι απο αυτούς έκαναν και ένα σωρό εγκλήματα. Και παρόλα αυτά δεν έχουν ζητήσει ένα (1) συγνώμη.

    Τέλος, όσοι ανακινούν αυτό το θέμα με τον τρόπο που το ανακινούν, δικαίωμά τους, αλλά η γνώμη μου είναι πως για μία ακόμα φορά δρούν (εν γνώση τους ή όχι) ως ενεργούμενα τρίτων δυνάμεων εχθρικών προς την Ελλάδα. Οπότε - αν ήταν στο χέρι μου - θα έλεγα μη σώσουν και γυρίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΙΣΤΗ ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ ΕΔΕΣ. Ο ΜΕΤΑΞΑΣ ΑΝΕΔΕΙΧΘΗ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΗΓΕΤΗ ΠΟΥ ΥΨΩΣΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΟΝΑΖΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΥΨΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΠΙΟ ΨΗΛΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ Ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ ΝΑ ΔΗΛΩΣΕΙ "ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΜΕΜ ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΗΡΩΕΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ" ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΑΖΙ ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ ΣΥΜΠΡΑΞΑΝΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΝΤΑΣ ΑΠΕΧΘΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΒΑΛΑΝΕ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΗΤΤΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΔΙΚΑΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΥΝ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΟΠΩΣ ΑΞΙΖΕ. ΠΑΡ΄ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΑ -ΟΤΑΝ ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΥ ΧΟΤΖΑ, ΗΡΘΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΧΟΡΤΑΣΑΝΕ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΖΗΤΑΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΠΑΛΙΟΤΟΜΑΡΑ...

      Διαγραφή
    2. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο αγαπητέ φίλε.
      Εγώ μπορώ να σου βρώ και άλλα καλά που έκανε, αλλά οτι έριξε ξύλο αδιακρίτως σε ομάδες πληθυσμού που διέφεραν, έριξε και άγριο μάλιστα. Και έτσι έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι στον εμφύλιο του μίσους που θα ακολουθούσε.

      Διαγραφή
    3. O Mεταξάς δεν ήταν ρατσιστής. Άγριο ξύλο έπεφτε μόνο σε αντιφρονούντες και όχι "ομάδες πληθυσμού που διέφεραν". Αν εσύ έχεις κάποια μαρτυρία, που να αποδεικνύει τούς ισχυρισμούς σου, καλά θα κάνεις να μάς την προσκομίσεις.

      Διαγραφή
    4. "Άγριο ξύλο έπεφτε μόνο σε αντιφρονούντες"
      Ωραία το έθεσες :) Οντως δεν ήταν ρατσιστής, αλλά είχε επηρεαστεί απο τις κεμαλικές επιτυχίες και πίστευε πως έπρεπε κι αυτός να ομογενοποιήσει το Ελλαδικό κράτος. Οπότε έκανε διάφορα και σε κάποιους αρβανίτες και σε σλαβόφωνους Έλληνες που είχαν πολεμήσει άγρια για την Ελλάδα στον Μακεδονικό και έβαλε και τους Πομάκους σε καραντίνα, λες και ανήκαν σε άλλη χώρα. 55 χρόνια πήρε στο "σβέλτο" Ελλαδικό κράτος να αναθεωρήσει αυτη την πολιτική. (δεν λέω πως ευθύνεται ο Μεταξάς που πήρε 55 χρόνια να αλλάξει μια πολιτική..)

      Εμένα γενικά η άποψή μου είναι πως πρέπει τον καθένα να τον κρίνουμε στο ιστορικό του πλαίσιο, δλδ χωρίς υπέρμετρη αυστηρότητα, αλλά και χωρίς εξωραϊσμούς. Πχ, και ο Βενιζέλος έκανε στραβά και ο Μεταξάς. Το τελικό ισοζύγιο τώρα είναι θέμα εκτίμησης της ιστορίας αλλά και του καθενός μας.

      Διαγραφή
    5. ... να ομογενοποιήσει - δια της βίας.
      Υπήρχαν οι αυτοαποκαλούμενοι "εθνικιστές" της εποχής που γκρινιάζανε πως με αυτές τις μεθόδους έλληνες γίνονταν βούλγαροι... Υπάρχουν επιστολές. Προσωπικά τον Μεταξά τον κατατάσσω σαν συνολική παρουσία στους επιζήμιους αφενός γιατί πραγματικά κατάφερε ανθρώπους που ένοιωθαν Έλληνες να τους κάνει να νοιώθουν Βούλγαροι ή Σέρβοι, παραλίγο να κάνει και τους Βλάχους να νοιώσουν Ρουμάνοι, με τους Πομάκους έβαλε τις βάσεις για να γίνουν Τούρκοι και όσον αφορά τους αριστερούς, έβαλε κι αυτός ένα λιθαράκι για τον εμφύλιο που μας ρήμαξε.

      Διαγραφή
    6. Εντελώς άστοχο να συγκρίνεις τον Κεμάλ και την δια γενοκτονιών προσπάθεια ομογενοποιήσεως των κατοίκων τής Μ. Ασίας και εν τέλει δημιουργία τουρκικού έθνους, με την απαγόρευση που επέβαλε ο Ιωάννης Μεταξάς στην χρήση άλλων γλωσσών, πλην τής ελληνικής, για λόγους εθνικής/κρατικής ασφαλείας.

      Φοβόταν -και σωστά- ο Μεταξάς ότι, οι λεγόμενοι Σλαβομακεδόνες θα ήταν πιο ευάλωτοι στους Βουλγάρους, οι οποίοι είχαν πάντα βλέψεις στην Μακεδονία και το Αιγαίο. Δεν φοβόταν τόσο για τούς τουρκοφώνους τής Θράκης, διότι τότε δεν είχαμε προβλήματα με την Τουρκία. Εν πάση περιπτώσει, θεωρούσε ασφαλέστερο να μάθουν όλοι να χρησιμοποιούν τα ελληνικά, ώστε να έχουν και ελληνική συνείδηση.

      Το πόσο δίκιο είχε φάνηκε μετά το 1952, όταν ο Παπάγος επέτρεψε την ίδρυση τουρκικών σχολείων και μάλιστα υποχρέωσε Πομάκους και Αθιγγάνους να φοιτούν σ' αυτά, παρά τις διαμαρτυρίες των ότι αυτοί ούτε Τούρκοι είναι, ουδέ καν τουρκικά μιλούν. Έτσι τούς έριξε όλους συλλήβδην στην αγγαλιά τής Τουρκίας και σήμερα βλέπομε τα αποτελέσματα στην Δ. Θράκη, η οποία είναι μία περιοχή μειωμένης για την Ελλάδα εθνικής κυριαρχίας.

      Για να τελιώνομε, δεν κατάφερε ο Μεταξάς να κάνει κανέναν Έλληνα να αισθάνεται Βούλγαρος, ή ο,τιδήποτε άλλο. Αυτό ήταν κατόρθωμα τού Παπάγου και των επιγόνων του.

      Διαγραφή
    7. Δεν τον χαρακτήρισα "ίδιο με τον κεμάλ". Προς θεού. Λέω το ίδιο που λες κι εσύ, πως ακολούθησε πολιτική ομοιογενοποίησης με την βία. Οι ομοιότητες σταματάνε εκεί, αφού ο Μεταξάς δεν έκανε γενοκτονίες.

      Η πολιτική ομοιογενοποίησης μπορεί να φαινόταν δικαιολογημένη τότε (και ήταν), ωστόσο η μέθοδος ήταν λάθος και είχε τα αντίθετα αποτελέσματα. Η ετερογονία των σκοπών βλέπεις.. Υπάρχουν μαρτυρίες, υπάρχουν γράμματα βλάχων, γράμματα εθνικιστών προς τον Φίλιππο Δραγούμη που προσπαθούσαν το ίδιο με άλλη μέθοδο (του καρότου), γράμματα προς τον Μεταξά τον ίδιο. (πχ επιστολή Γκοτζαμάνη) . Συν το ότι έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι στον εμφύλιο.

      Αυτή είναι η εκτίμησή μου. Και πάντως, ασχέτως προθέσεων όλοι κάνουν λάθη και πρέπει να τα λέμε. Γιατί έχουμε πήξει στους αγιοποιημένους αγαπητέ..

      Διαγραφή
    8. Όπως σού εξήγησα και παραπάνω, ούτε αγιοποιώ, ούτε δικαιολογώ, ούτε ισχυρίζομαι ότι κάποιος έκανε τα πάντα σωστά. Γι αυτό μην το επαναλαμβάνεις. Είναι εντελώς ανόητο, τουλάχιστον για μένα.

      Δεν σταματάνε οι ομοιότητες εκεί και νομίζω στο διευκρίνισα. Το τουρκικό κράτος δεν διέτρεχε κανέναν κίνδυνο από τις μειονότητες, που τόσο βάρβαρα κατέσφαξε. Το ελληνικό διέτρεχε και γι αυτό απαγόρευσε ο Μεταξάς τις χρήσεις άλλων γλωσσών. Σού τα γράφω πιο πάνω και μού κάνει εντύπωση ότι δεν καταλαβαίνεις. Είχαμε πρόβλημα εκτουρκισμού π.χ. στην Θράκη επί Μεταξά, όπως έχομε σήμερα; Προφανώς όχι, διότι δεν είχαν ανοίξει τουρκικά σχολεία, μία ανοησία τής κυβερνήσεως Παπάγου, που την ακολούθησαν και οι μετέπειτα και τελικά θα την πληρώσομε ακριβά. Τι δεν καταλαβαίνεις;

      >Συν το ότι έβαλε ένα ακόμα λιθαράκι στον εμφύλιο<

      Πώς δηλαδή;

      Διαγραφή
    9. τι εννοείς "δεν καταλαβαίνω";
      Αφού έγραψα πως η πολιτική φαινόταν (και ήταν) δικαιολογημένη. Ή μέθοδος ήταν εντελώς λάθος.

      Εσύ προφανώς έχεις άλλη εκτίμηση - αν και δεν μπορώ να καταλάβω που εδράζεται μια τέτοια εκτίμηση. Ας είναι.

      Διαγραφή
    10. "Δεν τους έδιωξε κανείς τους Τσάμηδες"

      Διαφωνώ.

      Διαγραφή
  16. Κάποιοι εδώ χαιρόντουσαν για το ξέπλυμα των ναζί σε χώρες της Α. Ευρώπης, και με τη βούλα της ΕΕ; Τι περιμέναμε, ότι δε θα έρθει η σειρά μας; Ας προσέχαμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΟΛΟΙ οι Αλβανοι ηταν συνεργατες των Κατακτητων. Στο Κοσοβο δημιουργησασαν την Μεραρχια ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΓΚ και εστειλαν μαλιστα επιστολη στον Χίμλερ, διαμαρτυρομενοι για το πως θα χωρεσουν 150.000 Αλβανοι μαχητες σε μια μεραρχια. Η απαντητικη επιστολη του Χιμλερ ηταν καθησυχαστικη, πως αυτη ηταν μονο η αρχη. Οι σφαγες που προκαλουσαν στον χριστιανικο πληθυσμο, ( Σερβια , Βαρδαρια, Αλβανια και Ηπειρο) ηταν μνημειωδεις. Οταν διεφανη η ηττα του Αξονα, οτε στραφηκαν δειλα -δειλα προς την 'αντισταση". Με μυστικες συμφωνιες με τον Τιτο, Φαντιλ Χοτζα και Εμβερ Χοτζα, απεσπασαν διαβεβαιωσεις οτι Κοσοβο και δυτικη Βαρδαρια (τοτε ετσι ονομαζονταν επισημα η ΦΥΡΟΜ), θα δωθουν στην Αλβανια, σε ενα ενιαιο Αλβανικο κρατος, υπο την ομπρελα της Βαλκανικης Σοσιαλιστικης ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ... Ετσι τσιμπησαν οι Αλβανοι και καποιοι εξ αυτων εκαναν "ανταρτικο" ενεαντιων των Γερμνανων. Οχι Δεν εκαναν καμια πατριωτικη αντισταση. Κανενας Αλβανος! Φασιστες και εγκλημετιες πολεμου ηταν ολοι. Ακομα και οι Παρτιζανοι των δυο Χοτζάδων ( Φαντιλ και Εμβέρ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η ιταλική κατάκτηση της Αλβανίας είχε ξεκινήσει πολύ πριν από τις 7 Απριλίου 1939, όταν έπειτα από βομβαρδισμό, 40.000 Ιταλοί στρατιώτες αποβιβάστηκαν στον Αυλώνα και σχεδόν περπατώντας κατέλαβαν το μικρό βασίλειο. Ήδη από το 1926 η Ιταλία προέβαλλε ως περίπου επικυρίαρχος της Αλβανίας. Μέχρι την εισβολή του ’39 το 92,1% των αλβανικών εξαγωγών και το 82,5% των εισαγωγών διεξαγόταν με την Ιταλία.

      Η επίλεκτη αλβανική προεδρική φρουρά, που εξοπλίστηκε και οργανώθηκε από Ιταλούς αξιωματικούς, παρέλασε με τις φουστανέλες της στο Κολοσσαίο υπό τις ιαχές του πλήθους. Οι Ιταλοί οργάνωσαν και ενέταξαν στις μεραρχίες τους δέκα αλβανικά τάγματα, μια «πλωτή» ταξιαρχία και άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων. Πολλοί Τσάμηδες πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών. Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 2-3.000. Μαζί με αυτούς, τους επόμενους μήνες οι Ιταλοί άρχισαν να οργανώνουν πολλούς εθελοντές, ώστε να συμμετέχουν στην “απελευθέρωση της Τσαμουριάς” - όπως έλεγαν - δημιουργώντας έναν στρατό ισοδύναμο με μία ολόκληρη μονάδα 10 ταγμάτων: 4 παραστρατιωτικά βοηθητικά τάγματα (τα Tirana, Korçë, Vlorë και Shkodër), 2 τάγματα πεζικού (τα Gramos and Dajti), 2 τάγματα εθελοντών (τα Tomori και Barabosi), μία πυροβολαρχία (την Drin) κ.α. Συνολικά 338 Αλβανοί αξιωματικοί και 4.220 υπαξιωματικοί και οπλίτες προετοιμάστηκαν για να βρεθούν απέναντι στον ελληνικό στρατό.

      Όλα αυτά τα τάγματα, τελικά πήραν μέρος στην εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, υπό την 25η Ιταλική Στρατιωτική Μεραρχία, η οποία, μετά την ενσωμάτωση των Αλβανών, μετονομάστηκε σε ‘Στρατιωτική Μεραρχία Τσαμουριάς’ υπό τον στρατηγό C. Rossi.

      Στην Ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, δύο αλβανικά τάγματα - τα Tomori και Barabosi - που σχεδόν με τη βία εστάλησαν στα σύνορα, αρνήθηκαν να πολεμήσουν. Σύμφωνα με την αλβανική ιστοριογραφία μεταφέρθηκαν από τους Ιταλούς σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Αλβανία (ενώ σύμφωνα με την ελληνική ιστοριογραφία μεταφέρθηκαν στην περιοχή της Κορυτσάς). Ο αρχηγός αυτών των δύο ταγμάτων, ο Spiro Moisiu (Σπίρο Μοϊσίου), επρόκειτο να γίνει ο στρατηγός του Αλβανικού Αντιφασιστικού Στρατού, και τελικά επικεφαλής του αλβανικού στρατού μετά τον πόλεμο.

      Ο Alfred Moisiu (Άλφρεντ Μοϊσίου) λοιπόν, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας στη χώρα των Αετών (Αλβανία), είναι γιος ενός ήρωα του B’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πατέρας του, ο Σπίρο Μοϊσίου, στρατιωτικός του βασιλιά Ζόγου αρνήθηκε το 1940 να υπακούσει τους Ιταλούς και να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας. «Δεν έχω τίποτα εναντίον της Ελλάδας», δήλωσε. Με τους (Αλβανούς) στρατιώτες του - κατ’ άλλους μία διμοιρία, κατ’ άλλους ένα τάγμα - 'λιποτάκτησε' και βρήκε καταφύγιο στα βουνά. Ήταν η αρχή του (πιθανότατα) πρώτου αντιφασιστικού αντάρτικου του B’ Παγκοσμίου Πολέμου.

      Αυτά έχουν καταγραφεί στα επίσημα Ιταλικά Αρχεία. Σύμφωνα μάλιστα με τον πρώτο τη τάξει στην ιταλική στρατιωτική ιεραρχία στρατάρχη Badoglio: «Οι Αλβανοί στρατιώτες που υπό τη μορφή ταγμάτων συμμετείχαν στις δικές μας μεραρχίες ή αποδείχθηκαν άπιστοι και δόλιοι, καθώς επιδόθηκαν σε πράξεις δολιοφθοράς εναντίον μας ή πέρασαν στις γραμμές των Ελλήνων. Τότε αναγκαστήκαμε να αποσύρουμε τις αλβανικές δυνάμεις και εν μέρει να τις αφοπλίσουμε.»

      Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο λοιπόν.

      Διαγραφή
    2. Ακολουθώντας την ιταλική εισβολή στην Αλβανία, το Βασίλειο της Αλβανίας έγινε προτεκτοράτο της Ιταλίας. Οι Ιταλοί χρησιμοποίησαν την αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα, ως δικαιολογία για να ξεκινήσουν τον πόλεμο. Η τελική αφορμή ήταν η δήθεν δολοφονία από Έλληνες παρακρατικούς ενός επιφανούς Αλβανού Τσάμη. Παρόλο που η φασιστική Ιταλία ηττήθηκε στον ελληνο-ιταλικό πόλεμο, μία ραγδαία γερμανική εκστρατεία ακολούθησε τον Απρίλιο του 1941, και στα μέσα του Μαΐου, κάτω από την παράλληλη κατοχή των τριών δυνάμεων του Άξονα: της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Βουλγαρίας. Την ίδια στιγμή η Ιταλία εισήγαγε μία τοπική διοίκηση, τη λεγόμενη Këshilla, στην Θεσπρωτία, η οποία υποστηρίχθηκε από πολλούς εκατοντάδες Τσάμηδες Αλβανούς. Μερικές εκατοντάδες όπως είπαμε συμμετείχαν στον Τάγμα Αλή Ντέμι και άλλοι στο Τάγμα Τσαμουριάς.

      Μία από τις μεγαλύτερες αντιστασιακές οργανώσεις στην Ελλάδα, ήταν το καθοδηγούμενο κυρίως από Κομμουνιστές, ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο), με τον ένοπλο κλάδο του, τον ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός), και που ιδρύθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου του 1941. Μέχρι την ίδρυση του ελασίτικου τάγματος Αλί Ντέμι, οι Τσάμηδες Αλβανοί που πολεμούσαν εναντίον των Γερμανών, είχαν οργανωθεί σε μικρές ανοργάνωτες ομάδες, υπό την ηγεσία κυρίως του Εθνικού Αντιφασιστικού Απελευθερωτικού Στρατού της Αλβανίας (Lufta Antifashiste Nacionalçlirimtare / LANÇ), που δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1942, ως ο ένοπλος κλάδος του Εθνικού Απελευθερωτικού Κινήματος (Lëvizja Nacional Çlirimtare / LNÇ), καθοδηγούμενου από τους Κομμουνιστές της Αλβανίας. Αργότερα αυτοί οι Τσάμηδες δημιούργησαν και το τάγμα “Çamëria”, υπό το LANÇ.

      Στα τέλη του 1943, μία ομάδα Τσάμηδων Αλβανών, υπό την αρχηγία του Ali Demi, επιτέθηκε σε μία γερμανική φρουρά, στην Αυλώνα (Vlorë) της Αλβανίας, σκοτώνοντας 39 Γερμανούς στρατιώτες και χάνοντας 12 μέλη της ομάδας τους, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Ali Demi. Τότε ήταν που ο ΕΛΑΣ ζήτησε από τους Τσάμηδες να δημιουργήσουν ένα τάγμα και να συμπολεμίσουν στις γραμμές του. Έτσι λοιπόν, ο ΕΛΑΣ και το LANÇ, έπεισαν τους Τσάμηδες να δημιουργήσουν ένοπλα σώματα υπό τον ΕΛΑΣ.

      Τον Μάιο του 1944 λοιπόν, μία ομάδα Τσάμηδων, δημιούργησαν το Τάγμα Αλί Ντέμι, στο χωριό Μηλιά (στα αλβανικά: Kastanjë) της Θεσπρωτίας, το οποίο τάγμα συμπεριλήφθη, όπως ήδη είπαμε, στο 15ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Τη στιγμή της δημιουργίας του εμπεριείχε περίπου 1000 μέλη, η πλειονότητα των οποίων ήταν Τσάμηδες, ενώ οι υπόλοιποι ήταν Τσάμηδες Ορθόδοξοι και Έλληνες της περιοχής. Το Τάγμα δεν είχε ιδιαίτερη συμμετοχή στις συγκρούσεις. Παρόλα αυτά, περισσότεροι από 60 Τσάμηδες σκοτώθηκαν σε μία μάχη με τους Γερμανούς στην Ηγουμενίτσα. Άλλοι Τσάμηδες ανείκαν στην 5η, στην 7η, στην 9η, και στην 11η ταξιαρχία του ΕΛΑΣ και συμμετείχαν σε διάφορες μάχες, πολλές από τις οποίες εναντίον των δυνάμεων του Ζέρβα και άλλες εναντίον των Γερμανών.

      Διαγραφή
    3. Ο Εθνικός Αντιφασιστικός Απελευθερωτικός Στρατός της Αλβανίας δημιούργησε το Τάγμα Τσαμουριά (Batalioni Çamëria), στις 15 Ιουνίου 1943, στην Κονίσπολη (Konispol). Η απόφαση υιοθετήθηκε στις 30 Ιουνίου του 1943, όταν ενώθηκαν τρεις αντιστασιακές ομάδες. Αυτές ήταν η ομάδα του Hasan Tahsini (Χασάν Ταχσίνι) που είχε ως βάση την Κονίσπολη (Konispol), αυτή του Stathi Melani (Στάθι Μελάνι) που είχε ως βάση τους Φιλιάτες (Filat) και αυτή του Alush Taka (Αλούς Τάκα) που είχε ως βάση την Παραμυθία (Paramithi). Κάθε ομάδα είχε περίπου 170-180 μέλη, από τα οποία μόνο οι 75 δεν ήταν Τσάμηδες, και από τους οποίους οι 35 ήταν από το Δέλβινο (Delvinë) και οι 40 ήταν από την ελληνική μειονότητα της Αλβανίας. Περίπου 500 Τσάμηδες στρατολογήθηκαν στο τάγμα αυτό (αρχικά), οι περισσότεροι από τους οποίους (πάνω από το μισό) ήταν από το ελληνικό τμήμα της Τσαμουριάς, ενώ οι υπόλοιποι από την Κονίσπολη (Konispol) και το Μαρκάτ (Markat).

      Αυτό το τάγμα ήταν η πρώτη μεγάλη αντάρτικη ομάδα στην περιφέρεια του Αργυροκάστρου (Gjirokastër) - στην οποία τότε ανήκαν οι νομοί Αργυροκάστρου (Gjirokastër), των Αγίων Σαράντα (Sarandë) και του Δελβίνου (Delvinë) - και διοικούνταν από τον Haki Rushit Shehu (Χακί Ρουσίτ Σέχου) από την Κονίσπολη, και από τους Taho Mehmet Sejko (Τάχο Μεχμέτ Σέικο) απ’ τους Φιλιάτες, Ελευθέριο Μήτσο Τάλο από το Χαϊντάραγα (Lefter Talo), Ali Demi (Αλί Ντέμι) από τους Φιλιάτες (Filat) και από τον Qazim Kondi (Κιαζίμ Κόνντι) από το Πολυνέρι (Kuç) ως πολιτικό επίτροπο (κομισσάριο).

      Τον Σεπτέμβριο το Τάγμα Τσαμουριά πολέμησε επί 55 ημέρες εναντίον των Γερμανών, στη λεγόμενη μάχη της Κονίσπολης. Στη μάχη αυτή συνεργάστηκαν πολλοί Τσάμηδες, αλλά και Αλβανοί από το Δέλβινο και Έλληνες από την μειονότητα της Αλβανίας. Στη μάχη αυτή σκοτώθηκαν 350 Γερμανοί στρατιώτες και πολλοί άλλοι τραυματίστηκαν. Αργότερα, πολέμησε στο Vurg (Βούρκος) εναντίον των συμμοριών του Θύμιου Λώλη και του Κάβο Κόκκαλη, στην περιοχή Ura e Kranës.

      Μπορούμε να πούμε ότι περισσότεροι από 1.500 Τσάμηδες, και από τις 2 πλευρές των συνόρων, ήταν μέλη των αντιστασιακών οργανώσεων, 300 από τους οποίους σκοτώθηκαν από τις δυνάμεις των Ναζί και του ΕΔΕΣ. Μετά την εθνοκάθαρση που υπέστεισαν οι Τσάμηδες, δημιούργησαν στην Αλβανία την Εθνική Αντιφασιστική Τσάμικη Επιτροπή, η οποία διαλύθηκε το 1947, όταν έχασαν το καθεστώς του πρόσφυγα.

      Διαγραφή
    4. Ας δούμε λίγα στοιχεία για τις πρώτες μέρες
      του Ελληνοιταλικού πολέμου του 1940
      και την εισβολή των Ιταλών στη Θεσπρωτία.
      »»Αποκαλυπτικά είναι τα όσα γράφει στο ημερολόγιο του ο Φερνάντε Κομπιόνε, έφεδρος υπολοχαγός πεζικού της 51ης Ορεινής Μεραρχίας “Σιέννα”: “…Κατά το χρονικό διάστημα από 28 Οκτωβρίου ως 14 Νοεμβρίου 1940, οπότε ιταλικά τμήματα είχαν εισχωρήσει σε περιοχές της Ελλάδας, οι Τσάμηδες υποδέχονταν σε όλα τα χωριά τους Ιταλούς ως ελευθερωτές, με ζητωκραυγές και ενθουσιασμό…”.

      Γράφει η καθηγήτρια Ελευθερία Μαντά μεταξύ άλλων.
      »’Η συνεργασία των Τσάμηδων με τις ιταλικές δυνάμεις χρονολογείται από την πρώτη περίοδο του πολέμου…
      Περίπου χίλιοι εξ αυτών ήταν μεταξύ των πρώτων που συνοδεύουν τους Ιταλούς που εισήλθαν στην Θεσπρωτία ….
      Μέχρι τις 13 Νοεμβρίου, όταν η κάθοδος των Ιταλών στην Ήπειρο συνέχισε μαζί με την υποχώρηση του ελληνικού στρατού νότια του ποταμού Καλαμά, ομάδες οπλισμένων
      Τσάμηδων
      συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό και εισήλθαν στις πόλεις της Θεσπρωτίας ως απελευθερωτές.
      Αυτή η πρώτη σύντομη περίοδο της ιταλικής παρουσίας στην Ήπειρο αποτέλεσε μια πρόγευση του τι επρόκειτο να ακολουθήσει: Φιλιάτες, Ηγουμενίτσα, Μούρτος κάηκαν, χωριά λεηλατήθηκαν, σπίτια και, καταστήματα λεηλατήθηκαν, δολοφονίες καταγράφηκαν, οι οποίες θεωρούνται ως πράξεις εκδίκησης για κτηματικές διαφορές .
      [Μαντά ,/The_Cams_of_Albania_and_the_Greek_State_1923-1945].

      Δηλαδή 1000 Αλβανοτσαμηδες συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό ενώ από τότε αρχίσανε [ σε πιο περιορισμένο βαθμό] οι μεμονωμένες εκτελέσεις Ελλήνων.

      Ενώ πέρα από όσους Αλβανοτσάμηδες
      προέλασαν απο το έδαφος της Αλβανίας μαζί με τον ιταλικό στρατό ,
      υπήρξε ένοπλη δράση ,
      και όσων Αλβανοτσάμηδων μείνανε πίσω στη Θεσπρωτία οι οποίοι»βαρέσαν» πισώπλατα τους Ελληνες.
      »’Παράλληλα περίπου 300 – 400 Αλβανοτσάμηδες χωρικοί δημιούργησαν ομάδες ατάκτων χτυπώντας τις ελληνικές δυνάμεις που υποχωρούσαν, προξενώντας σε αυτές απρόβλεπτες απώλειες9 ενώ στα τέλη Νοεμβρίου, κατά την ελληνική αντεπίθεση, συμπολέμησαν στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων (βλ. την περίπτωση των κατοίκων της Κώτσικας10).»
      [9. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.
      10. Ιωάννης Π. Πέγκας, Πλεσίβιτσα, Αθήνα 2006, σ. 161]

      Ο Ιταλος στρατιωτικος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής:
      «…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…)….
      »’Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά…
      6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε».
      ….«Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»
      …»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).»’
      Αρκετοί εξ αυτών ήταν Αλαβνοτσάμηδες ,άλλοι ντόπιοι και άλλοι »φερτοί» με τον ιταλικο στρατο.
      .
      »’Aμέσως μετά την υποχώρηση του Ιταλικού στρατού παρατηρήθηκαν και οι πρώτες λιποταξίες Ιταλων στρατιωτών αλλα και Αλβανών και Αλβανοτσάμηδων στρατιωτών όπως η παρακάτω»’….
      »’Μας φέρνουν συνοδεία, στο Τάγμα, δυο Αλβανούς. Είναι, λέει, αυτομόλοι σε μας, λιποτάκτες του ιταλικού στρατού. Θέλουνε να πάνε στα σπίτια τους, που είναι στα δικά μας μετώπισθεν. Τους περιεργαζόμαστε….» (Λουκάτος, σ. 219).»»’

      Διαγραφή
  18. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Ali al Yunani Αγαπητε Αλη προφανως αν διαβασεις ο ιδιος τι εχεις γραψει θα δεις τι τεραστιες αντιφασεις εχεις. Η ιστορικη σου μνημη σταματαει το 1913, δινεις τεραστια βαρυτητα μεταξυ 1913 και 1922 και μετα τελος για να δικαιολογησεις τα αδικαιολογητα δηλαδη την συνεργασια των Τσαμηδων με τις δυναμεις του αξονα. Ξεχνας 500 χρονια σκλαβιας της Ηπειρου οπου οι Αλβανοι ηταν κατακτητες οντας ενα με τους Τουρκους. Αλλα περα απο αυτο εγω δεν αμφισβητω οτι υπηρξαν αθωα θυματα Τσαμηδων, σε εναν πολεμο γινονται αγριοτητες αλλα το να μιλαμε για γενοκτονια δεν εχει καμια βαση. Η γενοκτονια ειναι η συστηματικη εξοντωση μιας φυλης. Αυτο δεν προκυπτει απο πουθενα απο αυτα που γραφεις. Καταρχας στην Ελλαδα το διαστημα εκεινο δεν υπηρχε κυβερνηση να οργανωσει την συστημικη εξοντωση των Τσαμηδων οι μονοι που ειχαν δυνατοτητα να οργανωσουν κατι τετοιο ηταν οι τσαμηδες οντας συνεργατες των κατακτητων. Απο εκει και μετα αυτα περι Ισλαμ που γραφεις και εξελληνισμων μαλλον ως αστεια τα γραφεις. Πες μου ποτε καποιος αυτοχαρακτηριστικε ως Αλβανος, πες μου ποτε ηρθε το Ισλαμ στην περιοχη και ποσοι βιαια εξισλαμιστηκαν πρωτα και μετα πες μου για τον εξελληνισμο, μιλα μου για τους διωγμους και τις συνθηκες διαβιωσης των Ελληνων στην Ηπειρο τοσο επι τουρκοκρατιας οσο και επι Χοτζα! Και εντελει πες μου το ενα εκατομμυριο Αλβανοι που εφαγαν ψωμι στην Ελλαδα τι θα γινοταν αν δεν υπηρχε Ελλαδα?

    Για αυτο λοιπον φιλε Αλι θα σου συστησω κατι μην κανεις σαν κοροιδο την δουλεια των Τουρκων δεν τιμας τους προγονους σου ετσι! Οι Τσαμηδες γιατι δεν διαλεξαν να πανε με τους υπολοιπυς Μουσουλμανους στην Τουρκια? Γιατι επελεξαν μονον αυτοι να ζητησουν ειδικα να μεινουν εδω, ποιος προτεινε και επεβαλλε την ανταλλαγη? Πως γινεται 450000 Μουσουλμανοι μεχρι το 1922 και μονον τουσ Τσαμηδες στοχευσαν οι Ελληνες? Καπου οι ιστοριες σου μπαζουν. Εμεις φιλε ζησαμε γενοκτονιες, ζησαμε Πογκρομ και ξεριζωμο και δεν καναμε αντιποινα, οι Μουσουλμανοι της Θρακης ειναι η αποδειξη, εμεις ζησαμε διωγμο και ζουμε ακομα στην Αλβανια του Χοτζα εξαλβανισμος μπορει να γινεται ακομα εξελληνισμος δυσκολα. Παρολα αυτα ανοιξαμε τα σπιτια μας στους Αλβανους και τους δωσαμε σπιτι και φαγητο και χρηματα, τα δουλεψαν αλλα τους ανοιξαμε τις πορτες τους δωσαμε την ευκαιρια. Οι Αλβανοι θα μας την εδιναν? Μακαρι αλλα ιστορικα μαλλον δυσκολα...Δεν μιλαμε ομως με υποθεσεις μιλαμε με γεγονοτα. Αυτα που περιγραφεις ειναι εκατερωθεν αγριοτητες αντιμαχομενων ομαδων ωστοσο η δικη σου πλευρα συνεργαζοταν με τον κατακτητη και εισβολεα εξαρχης δεν πηρε ποτε τα οπλα πιο πριν εναντιον του ελληνικου κρατους οποτε αυτα που γραφεις εχουν καποιο προβλημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Ξεχνας 500 χρονια σκλαβιας της Ηπειρου οπου οι Αλβανοι ηταν κατακτητες"

      Οι Αλβανοί δεν ήταν κατακτητές. Διείσδυσαν στην περιοχή από τον 13ο αιώνα και μετά, σταδιακά και όχι ως κατακτητές.

      "Οι Τσαμηδες γιατι δεν διαλεξαν να πανε με τους υπολοιπυς Μουσουλμανους στην Τουρκια?"

      Γιατί να πάνε στην Τουρκία; Δεν ήταν Τούρκοι.

      Διαγραφή
  20. Η ιστορική αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση (όπως πάντα άλλωστε). Ας μην ξεχνάμε πως αυτού του είδους οι διενέξεις είναι γέννημα της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της διάλυσης της και ιδιαίτερα στον Βαλκανικό χώρο. Απλά να θυμηθούμε ότι στην ευρύτερη περιοχή δεν υπήρχαν σύνορα που να διαχωρίζουν τις εθνότητες (Έλληνες, Βούλγαρους, Αλβανούς, Σλάβους, κλπ). Το δράμα της καθαρότητας και της ηγεμόνευσης ήρθε με την δημιουργία ανεξάρτητων κρατών ή την εδαφική επέκταση τους (Βαλκανικοί πόλεμοι). Κάποτε η Ιστορία πρέπει να γραφτεί αντικειμενικά και φυσικά να την διαβάσουμε με αναλυτικό και κριτικό τρόπο, μπας και καταφέρουμε να δούμε με διαφορετικό μάτι το μέλλον και τις σχέσεις ανάμεσα σε αναγκαστικούς γείτονες. Το άρθρο του κ. Καλεντερίδη, κατά την άποψή μου, αφενός δεν βοηθάει ιστορικά, και αφετέρου ρίχνει λάδι στη φωτιά, ακριβώς όπως οι βλακώδεις οπαδοί που σήκωσαν το τύπου «άλλα λόγια να αγαπιόμαστε» πανό, στο γήπεδο της Γαλλίας... Νομίζω ότι είναι υπεραρκετά τα εθνικιστικά ξεφωνητά που άμεσα ή έμμεσα προωθούνται από σκοτεινά κέντρα βρίσκοντας ευήκοα ώτα σε ψυχοπαθολογικά αποκομμένους ανθρώπους. Οι λαοί και οι κοινωνίες έχουν άλλα βάσανα που πρέπει να λύσουν. Εχθρός δεν είναι ο Αλβανός ή ο Έλληνας (αντιστοίχως) αλλά ο Καπιταλισμός και οι υπηρέτες του (πολιτικοί, στρατοκράτες, κλπ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στεφανε απλως υιοθετεις την μαρξιστικη υλιστικη αποψη η οποια παταγωδως εχει αποτυχει. Δεν υπαρχει μεση στην ιστορικη αληθεια υπαρχουν να γεγονοτα και οι ερμηνειες τους. Οντως οι διενεξεις ειναι αποροια της διαλυσης της Οθωμανικης αυτοκρατοριας αλλα και της ιδιας της υπαρξης της, γιατι κινδυνευεις να πεσεις στην αφηγηματικη παραπλανηση των Μαρξιστων εν Ελλαδι πως η Οθωμανικη αυτοκρατορια ηταν πολυπολιτισμικη αυτοκρατορια κατι σαν την Αμερικη. Ομως τα πραγματα δεν ηταν ετσι, η Οθωμανικη αυτοκρατορια ηταν ενας μηχανισμος σκλαβιας των εθνοτητων των Βαλκανιων και της Μεσης Ανατολης στους Οθωμανους. Οσοι καταφεραν να αποκτησουν καποιο ψιλοαξιωμα απλως το καταφεραν οχι γιατι ηταν φιλευσπλαχνη η Οθωμανικη αυτοκρατορια αλλα απλως επειδη χρειαζοταν την τεχνογνωσια του ενω ο Χριστιανισμος επιβιωσε γιατι καποιος επρεπε να πληρωνει φορους, για αυτο δεχτηκε η οθωμανικη αυτοκρατορια και τους Σεφαρδιτες και φροντισε αμεσως να αρπαξει περιουσιες Ελληνων για να τους βαλει μεσα ωστε να δημιουργησει την εθνοτικη εχθρα. Το ιδιο κανουν και τωρα οι Οθωμανοι χρησιμοποιουν τον εναν Βαλκανιο εναντιον του αλλου πουλωντας θρησκευτικα παραμυθια. Οι Βουλγαροι φαινεται να το εχουν καταλαβει οι Αλβανοι ζουν τον δικο τους μυθο. Εγειρουν ενα ζητημα ανυπαρκτο σαν να ζητησω κι εγω αποζημιωση απο την Αλβανια γιατι ο Αλη Πασας ηταν Αλβανος, και αγνοουν το οτι αν δεν υπηρχε Ελλαδα θα ειχανε ψοφησει ολοι στον βουρκο που αφησε ο Χοτζας. Βεβαια οι απλοι Αλβανοι πατριωτες και εθνικιστες ακομα πιανονται απλως κοροιδα απο ανθρωπους που ειναι απλως στην μισθοδοσια του μεγαλου σουλτανου κανονικους απατριδες!
      Τα γεγονοτα στην Τσαμουρια ειναι ξεκαθαρα. Οι Τσαμηδες ενω επελεξαν οι ιδιοι να μεινουν στην Ελλαδα και η Ελλαδα τους κρατησε ενω μπορουσε πολυ ευκολα και νομιμα να τους ειχε ξεφορτωθει, επειτα συνεργαστηκαν μαζικα εναντιον της Ελλαδας απο την αρχη της κηρυξης του πολεμου και κατα την διαρκεια της κατοχης. Βρηκαν ευκαιρια για πλιατσικο! Ολοι? Σαφως οχι αλλα σε τετοιες περιπτωσεις δυστυχως η ομαδοποιησεις ειναι αναποφευκτες. Αφου αυτα τα πραγματα συνεχιστηκαν καθολη την κατοχη ως ηττημενοι πηραν τα μπογαλακια τους και εφυγαν. Εγιναν αγριοτητες? Σιγουρα αλλα σιγουρα και απο τις δυο πλευρες ενω πολλοι απο αυτους καταδικαστηκαν και ως δοσιλογοι απο τα ελληνικα δικαστηρια μετα το τελος της κατοχης. Δεν υπηρξε καμια συστηματικη εκαθθαριση Τσαμηδων απο καποιο κρατος ουτε κανενα σχεδιο διωγμου τους. Δεν υπηρξαν ουτε στρατοπεδα συγκεντρωσης ουτε ταγματα εργασιας ουτε επιλογη πληθυσμων ουτε τιποτα, αυτα τα εκαναν αυτοι με την Γερμανικη και Ιταλικη ανοχη. Το να μιλαμε για γενοκτονια αρα ειναι τουλαχιστον ατοπο. Επιπλεον, και παρα τις διωξεις που εχει δεχθει και δεχεται η ελληνικη μειονοτητα της Αλβανιας η Ελλαδα ανοιξε τις πορτες τους στους Αλβανους και εδωσε την ευκαιρια στους ανθρωπους να κανουν οικογενειες να δουλεψουν και να κανουν σπιτικο και ορθως εκανε. Επομενως αυτοι που τωρα εγειρουν τετοια ζητηματα ενεργουν και εναντια ολων αυτων των συμπατριωτων τους και ξερεις γιατι? Οχι γιατι αγαπουν την Αλβανια, αλλα γιατι ειναι στην μισθοδοσια του Ερντογαν, ειναι Τουρκαλβανοι και οχι Αλβανοι! Προσπαθουν με αυτο τον τροπο να βοηθησουν τον Σουλτανο να ξεπλυνει το αισχος πραγματικων γενοκτονιων χωρις να τις αναγνωρισει και να συνεχισει ανενοχλητα να τις διαπραττει! Αλλα δεν εχουν παρα μονο να ρωτησουν ποσο ελευθεροι αισθανονται οι Αλβανοι της Τουρκιας για να δουν τι τους περιμενει και αυτους. Οταν ο Σουκουρ τολμησε να πει οτι ειναι Αλβανος τον πηγαν μεσα...φαντασου τι παθαινουν οι ανωνυμοι....

      Διαγραφή
  21. Ή Αλβανία για μας είναι μία κλανιά ,μπορούμε τώρα να τους τσακίσουμε διπλωματικά ή και κάτω από το τραπέζι αλλά δεν αφήνουν κάποιοι "συγνώμη προδότες" .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Οι τσαμηδες ήταν το "δεξί χέρι" των οθωμανών και καταπιεστές όλων των άλλων κατοίκων, κυρίως των ελλήνων. Οι τσάμιδες ηταν οι τσιφλικάδες που είχαν τους έλληνες σαν δουλοπαροικους στη δούλεψη τους.

    Επίσης οι τσάμηδες ήταν ένας σύμμεικτος πληθυσμός από έλληνες και σλαύους που εξαναγκάσθηκαν να εξισλαμίσθούν αργότερα αλλά και αλβανιτών που ακολούθησαν από νωρίς τους οθωμανούς.

    Όταν η Ηπειρος το 1912 απελευθερώθηκε, σε πείσμα των διάφορων συνθηκών και πρωτοκόλων που συμφωνήθηκαν από το 1913 και εντεύθεν, αλλά κυρίως το 1923, που ήθελε τους μεν μουσουλμανικούς πληθυσμούς από την νέα Ελλάδα να ανταλλαχτούν με τους ελληνικούς πληθυσμούς που διαβιούσαν ακόμα στο οθωμανικό κράτος, οι τσάμηδες συνηθισμένοι από τα πρόνομια που είχαν στην πλειοψηφία τους δεν θέλησαν να γίνουν αντικείμενο ανταλλαγής των πληθυσμών, ευελπιστώντας ότι παραμένοντας εκεί σύντομα θα επανακτούσαν τα μέγαλα προνόμια που είχαν έναντι των Ελλήνων.

    Σε αυτό τους παρότρυναν και τους έδιναν κατά καιρούς ελπίδες οι Ιταλοί οι οποίοι τότε πίστευαν ότι σαν μεγάλη δύναμη που ήταν εδικαιούντο κυρίαρχο ρόλο στην βαλκανική χρησιμοποιωντας τοιουτοτρόπως ως εργαλείο επίτευξης του σκοπού τους, τους τσάμηδες. Επιπλέον αρνητικό ρόλο στην προώθηση της εχθρικής στάσης εν γένει των αλβανών έναντι των ελλήνων επαιξε η τότε επεκτατική αυστριακή πολιτική.

    Συνεπώς οι τσάμηδες, εναντιώθηκαν συχνά και εχθρικά με κάθε ευκαιρία εναντίον του τοπικού πληθυσμού και κυρίως έκαναν κατά σύστημα εγκλήματα στην περίοδο της ναζιστικής κατοχής τασσόμενοι με τους κατακτητές εναντίον των ελλήνων.

    Με την ίδια παράλογη "λογική" που οι τσάμηδες απαιτούν επιστροφή και αποζημίωση κτλ για την εκδίωξη τους, το ίδιο μπορούν να απαιτήσουν και οι οθωμανοί (οι νυν τούρκοι) για την επανάσταση που οδήγησε στην απελευθέρωση και την εκδίωξη των τυράννων από τους λαούς των βαλκανίων.

    Με αυτά και άλλα εν ολίγοις θα τρελαθούμε εντελώς, αφού κάποιοι ακραίοι εθνικιστές άλλοτε εγκληματίες απαιτούν την συναίνεση της διεθνούς κοινότητας να τους δικαιώσει ώστε να συνεχίζουν την κατάκτηση τους.

    Το επόμενο βημα ίσως να είναι η προσφυγή των ναζιστών γερμανών για τα "εγκλήματα" που τους κάναμε στην προσπάθεια μας να ζήσουμε ανεξάρτητοι και ελεύθεροι και οχι με τη βία σκλάβοι τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "οι τσάμηδες ήταν ένας σύμμεικτος πληθυσμός από έλληνες και σλαύους που εξαναγκάσθηκαν να εξισλαμίσθούν αργότερα αλλά και αλβανιτών"

      Από πού προκύπτει αυτό; Λίγα ελληνικά μιλούσαν, ιδίως στην Πάργα. Σλάβικα δεν διάβασα πουθενά να μιλούν.

      Διαγραφή
  23. αποδελτίωση σχετικών άρθρων για το θέμα, εδώ:

    http://tideon.org/index.php/component/search/?searchword=%CE%A4%CF%83%CE%AC%CE%BC%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CF%82&searchphrase=all&Itemid=2649

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. https://www.youtube.com/watch?v=5wG71WyUoPo

    ΜΥΡΙΣΕ ΘΥΜΑΡΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΚΟ!!!
    ΛΑΜΠΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΕΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ!!!
    ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ ΣΟΥ ΕΜΕΙΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ!!!
    ΣΤΗΝ ΚΟΡΦΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΠΑΛΙ ΝΙΚΗΤΕΣ!!!

    https://www.youtube.com/watch?v=5wG71WyUoPo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. ΟΙ ΤΣΑΜΗΔΕΣ



    Ιστορικά οι Τσάμηδες εμφανίζονται κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας σε ορισμένα μέρη της Ηπείρου, ως Τουρκαλβανοί αποκαλούμενοι αργότερα Τουρκοτσάμηδες ή Αλβανοτσάμηδες, ήταν δε όλοι Μουσουλμάνοι.

    Τσαμουριά ονομάζονταν η περιοχή που καταλαμβάνει σήμερα ο νομός Θεσπρωτίας συν κάποια τμήματα του νομού Πρεβέζης (περιοχή Πάργας) ίσως και λίγο από τα δυτικά όρια του Ν. Ιωαννίνων. Οι λεγόμενοι Τσάμηδες, ήταν οι πασίγνωστοι Τουρκαλβανοί του Αλή Πασά. Επί Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ο Τουρκαλβανός Αλή Πασάς – είχε γεννηθεί στο Τεπελένι της Αλβανίας-, που ήταν εξαιρετικά φιλόδοξος και ήθελε να γίνει Σουλτάνος στη θέση του...σουλτάνου, οργάνωσε τη φρουρά και το στρατό του με μουσουλμανικό πληθυσμό που ήρθε στα μέρη εκείνα από την Αλβανία. Και τους παραχώρησε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, βοσκοτόπια κλπ, που φυσικά δεν ήταν δικά του. Απλά τα είχε καταλάβει.

    Κατά μια εκδοχή, το όνομά τους οι Τσάμηδες το πήραν από το ποταμό Καλαμά ή Θύαμη που εκβάλλει κοντά στην Ηγουμενίτσα. Κατ’ αυτήν: «Τσάμηδες καλούνται οι περί του Θύαμιν οικούντες, Θυάμηδες και κατ’ επέκτασιν Τσάμηδες». Γι αυτό και Τσαμουριά ονομαζόταν περιοχή της Θεσπρωτίας όπως της Παραμυθιάς, Φιλιατών, Πάργας και Μαργαριτίου.

    Υπήρχαν Τσάμηδες και «Τσάμηδες». Δηλαδή Τσάμηδες Τουρκαλβανοί, Μουσουλμάνοι και Ελληνες Χριστιανοί που κατάγονταν από την ίδια περιοχή και είχαν πάρει το προσωνύμιο Τσάμηδες, ή το επώνυμο Τσάμης ή Τσιάμης επειδή κατάγονταν από την περιοχή αυτή. Αλλο όμως αυτοί και άλλο οι Τσάμηδες του 1912 του 1923 και του 1940.

    Με την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912, μέρος αυτού του πληθυσμού των Τσάμηδων έφυγε και επέστρεψε στην Αλβανία.

    Το 1923, που έγινε η ανταλλαγή Μουσουλμάνων με Έλληνες Μικρασιάτες, οι Τσάμηδες αριθμούσαν περί τις 17 με 22 χιλιάδες. Λέγεται, ότι τότε ο μεγάλος Έλλην πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος θέλησε να ανταλλάξει και τους Μουσουλμάνους της Θεσπρωτίας με Έλληνες Χριστιανούς της Μικράς Ασίας. Όμως οι Τσάμηδες, από μόνοι τους ή κατόπιν Ιταλικής παρέμβασης, για να υπάρχουν στο Ελληνικό έδαφος αυτοί, ως αντίβαρο προς τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, υπέβαλαν υπόμνημα προς τον Βενιζέλο λέγοντες: «Εμείς είμαστε Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, ομιλούμε την Αλβανική γλώσσα, αλλά αισθανόμεθα Έλληνες και επιθυμούμε να παραμείνουμε στην Ελλάδα και να μη ανταλλαγούμε». Ο Βενιζέλος σεβάστηκε την επιθυμία τους και έτσι οι Τσάμηδες παρέμειναν στη Θεσπρωτία.

    Θεωρείται βέβαιο ότι οι Τσάμηδες ήταν μάλλον Αλβανοί-Μουσουλμάνοι, παρά Τούρκοι-Μουσουλμάνοι. Κατά την περίοδο 1923-1940 καταγράφονται πολλές προσπάθειες των Ελληνικών Κυβερνήσεων να εντάξουν τους Τσάμηδες στην Ελληνική κοινωνία, ώστε να αποτελέσουν κομμάτι του Ελληνικού Κράτους. Οι Τσάμηδες, όμως παρέμειναν προσηλωμένοι σε αντιλήψεις «ανωτερότητας» έναντι την Χριστιανών που κάποτε δυνάστευαν, δεν δέχονταν να εργασθούν ως αγρότες, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσαν τα μουσουλμανικά ήθη και έθιμα. Όταν το 1939 η Ιταλία κατέλαβε την Αλβανία, κορυφώθηκε η αλυτρωτική προπαγάνδα των Τσάμηδων, πολλοί από τους οποίους περνούσαν τα σύνορα προς την Αλβανία, όπου οργανώνονταν με όπλα για να καταλάβουν Ελληνικά εδάφη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "Υπήρχαν Τσάμηδες και «Τσάμηδες». Δηλαδή Τσάμηδες Τουρκαλβανοί, Μουσουλμάνοι και Ελληνες Χριστιανοί που κατάγονταν από την ίδια περιοχή και είχαν πάρει το προσωνύμιο Τσάμηδες"

      Όχι, οι Έλληνες της περιοχής δεν ήταν Τσάμηδες ούτε λέγονταν έτσι.

      Στη Θεσπρωτία κατοικούσαν:

      1) μουσουλμάνοι Τσάμηδες (Αλβανοί που κακώς κάποιοι τους αποκαλούν 'Τουρκοτσάμηδες'),
      2) χριστιανοί Τσάμηδες (Αλβανοί),
      3) Έλληνες χριστιανοί,
      4) Αρβανιτόβλαχοι (οι λεγόμενοι Τσαμουρένι)
      5) Επίσης, υπήρχε ένας μικρός αριθμός μουσουλμάνων τσιγγάνων στους Φιλιάτες και αλλού (σήμερα κατοικούν σε 2 χωριά στους Άγιους Σαράντα) και μερικοί ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι.

      Διαγραφή
  26. Κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ηπείρου, οι Τσάμηδες όχι μόνον συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά σχημάτισαν και Στρατιωτικές Μονάδες (Τάγματα) και πολεμούσαν μαζί με τους κατακτητές τις ελληνικές Αντάρτικες Ομάδες, διαπράττοντας και εγκλήματα κατά του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού. Οι βαρβαρότητες των Τσάμηδων, που υποκινούνταν από τις Αρχές Κατοχής κατά των Ελλήνων, ήταν εγκλήματα πολέμου. Ανακήρυξαν αυτόνομη τη Θεσπρωτία, κατέλυσαν τις Ελληνικές Αρχές και εδήωναν, λεηλατούσαν και εξόντωναν το ντόπιο πληθυσμό.

    Από τα κορυφαία αποτρόπαια εγκλήματά τους, ήταν η μαζική σφαγή των 49 ατόμων στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας. Η εκτέλεση βεβαίως έγινε από Γερμανούς στρατιώτες, αλλά ύστερα από κατάδοση των Τσάμηδων.

    Εναντίον των κατακτητών και των Τσάμηδων αντιστάθηκαν οι Αντάρτες του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπ. Ζέρβα. Οι Αντάρτες του ΕΛΑΣ ανέχονταν τη δράση τους και σε μερικές περιπτώσεις συνεργάστηκαν με τους κομμουνιστές Τσάμηδες. Σήμερα βέβαια κανείς δε δέχεται τις διεκδικήσεις των Τσάμηδων.

    Κατά την αποχώρηση των κατακτητών, μετά από τετραετή κατοχή, ο Ζέρβας διεμήνυσε στους Τσάμηδες ότι: «Όσοι έχουν συνεργασθεί με τους κατακτητές και έχουν διαπράξει εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων, θα δικαστούν από έκτακτα Στρατοδικεία, τα οποία θα συγκροτηθούν επιτόπου και θα δικάσουν τους πραγματικούς εγκληματίες πολέμου Τσάμηδες». Εκείνοι φοβήθηκαν τυχόν αντίποινα και απεχώρησαν μόνοι τους στην Αλβανία. Έτσι μαζί με τους ενόχους έφυγαν και οι μη ένοχοι.

    Αυτοί οι Τσάμηδες σήμερα εμφανίζονται ως αδικημένοι και θύματα των Ελλήνων και ζητούν να επιστρέψουν στη Θεσπρωτία, αποκρύπτοντας τα όσα διέπραξαν συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές, διεκδικώντας μάλιστα και περιουσίες.

    Ο Εμβέρ Χότζα, με την πρόθεση να λήξει το θέμα και να μη δημιουργούνται τριβές από τις αλυτρωτικές βλέψεις τους, έσπευσε να τους εντάξει στην Αλβανία, παρέχοντας σε αυτούς μαζικώς την Αλβανική υπηκοότητα το 1953, κλείνοντας έτσι το όλο θέμα για πολλά χρόνια.

    Μετά την πτώση, όμως, του καθεστώτος του Χότζα στην Αλβανία και την εγκαθίδρυση δυτικού τύπου κοινοβουλευτισμού, έχει υποκινηθεί και αφυπνισθεί παράλληλα προς το θέμα του Κοσσυφοπεδίου και το θέμα των Τσάμηδων, με απώτερο σκοπό την δημιουργία, από τη μη ύπαρξη Αλβανικής Κρατικής Οντότητας μέχρι το 1913, στη δημιουργία της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας.

    Όσον αφορά στο θέμα των αποζημιώσεων των Τσάμηδων στην Ελλάδα, υπενθυμίζεται ότι μετά το πέρας του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, έγιναν πολλές μετακινήσεις λαών, όπως Γερμανών, Πολωνών, Ούγγρων, Ουκρανών κλπ, χωρίς κανείς απ’ αυτούς να ζητήσει αποζημίωση περιουσίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται η περίπτωση των Σουδιτών (Γερμανών) από την τότε Τσεχοσλοβακία και νυν Τσεχία, όπου 2-3 εκατομμύρια άνθρωποι έφυγαν και πήγαν στη Γερμανία, αλλά δεν είδαμε καμία διαμαρτυρία προς απόκτηση των περιουσιών τους από την Τσεχία.

    Αυτά για την αληθινή, την πραγματική ιστορία, Ελλήνων Αρβανιτών, Τουρκαλβανών και Τσάμηδων.

    Τώρα αν οι σημερινοί Αλβανοί οικονομικοί μετανάστες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι απόγονοι των πρώτων Αρβανιτών που ήρθαν στην Ελλάδα τα χρόνια 1350-1540, θα πρέπει να το αποδείξουν. Όπως το απέδειξαν τόσοι και τόσοι άλλοι!



    Για την σύνταξη: Βασίλης Π. Κουτουζής

    2-12-10
    http://www.koutouzis.gr/arvanites.tourkalvanoi.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δημήτριε ξαναγράψε το σχόλιό σου. Αδυνατίζεις τα επιχειρήματά σου έτσι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Είδαν τι έκαναν τα αφεντικά τους στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Κολυμπαρι και μπήκανε στον πειρασμό και οι "ευγενείς" τσάμηδες!!!
    Μην σας διαφεύγει και τούτο: Στην Αλβανία αν θέλει κάποιος να σε μειώσει δημόσια, σε ρωτάει "Πως κάνεις έτσι ρε; Σαν τσάμης"...Πάσα διάψευσις δεκτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. http://4.bp.blogspot.com/-4lkj8iMp2Xo/VB1lsNaW8kI/AAAAAAAAM_A/QyXM_eiI2Dg/s1600/2-%2B%CE%A4%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%B4%CE%B5%CF%82%2B%CE%BC%CE%B5%2B%CF%83%CE%B2%CE%AC%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%82.jpg "Οι Τσάμηδες κάτοικοι χωριού της Θεσπρωτίας, με πανώ και σβάστικες, σπεύδουν να υποδεχτούν τον Γερμανικό Στρατό"

    Η φωτο είναι από το Κόσοβο. Δεν είναι Τσάμηδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Στη Θεσπρωτία κατοικούσαν:

    1) μουσουλμάνοι Τσάμηδες (Αλβανοί που κακώς κάποιοι τους αποκαλούν 'Τουρκοτσάμηδες'),
    2) χριστιανοί Τσάμηδες (Αλβανοί),
    3) Έλληνες χριστιανοί,
    4) Αρβανιτόβλαχοι (οι λεγόμενοι Τσαμουρένι)
    5) Επίσης, υπήρχε ένας μικρός αριθμός μουσουλμάνων τσιγγάνων στους Φιλιάτες και αλλού (σήμερα κατοικούν σε 2 χωριά στους Άγιους Σαράντα) και μερικοί ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι.

    Το 1928, ο πληθυσμός των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Ηπείρου έφτανε επίσημα τους 19.244 από την πρώτη απογραφή πληθυσμού (αν και μάλλον ήταν περισσότεροι) και οι 17.008 δήλωναν ως μητρική τους γλώσσα την αλβανική. Πριν το 1928 ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ηπείρου ανέρχονταν στους 20.160 κατοίκους, σε 63 διαφορετικά χωριά και πόλεις. Το 1913 όμως, όταν η Ήπειρος ενώθηκε με την Ελλάδα, οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι κάτοικοί της ανέρχονταν στους 40.000. Πολλοί απ’ αυτούς αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την περιοχή και να μεταβούν στην Τουρκία και στην Αίγυπτο λόγω πιέσεων των ελληνικών αρχών. Γεγονός ήταν πως η ελληνική πλευρά, σκεπτόμενη πως η Αλβανία ίσως χρησιμοποιούσε τους Τσάμηδες ως μοχλό πίεσης σε διάφορα ζητήματα προσπάθησε από το 1924 να προκαλέσει με κάθε πρόσφορο τρόπο την εκούσια μετανάστευσή τους. Σε πρώτη φάση έφερε στην περιοχή μερικές χιλιάδες χριστιανούς πρόσφυγες της Μικράς Ασίας με σκοπό να ενταθεί η πίεση προς τους Τσάμηδες. Οι χριστιανοί πρόσφυγες με στήριγμα τη νομοθεσία των υποχρεωτικών απαλλοτριώσεων έλαβαν σημαντικό μέρος της γης, ιδιαίτερα στις πλούσιες περιοχές Ηγουμενίτσας και Φαναριού. Η απαλλοτρίωση περιελάμβανε καλλιεργήσιμες εκτάσεις και κατοικίες. Η καταναγκαστική αυτή συγκατοίκηση έμελλε να είναι οδυνηρή για τους Τσάμηδες.

    Τσάμηδες ή Αλβανοτσάμηδες είναι το ίδιο πράγμα. Το "τουρκοτσάμηδες που λένε μερικοί είναι λάθος". Οι πληθυσμοί αυτοί ήταν Αλβανοί και όχι Τούρκοι, αν και πριν 20ο αιώνα το πρόθεμα 'τουρκο' είχε την έννοια του μουσουλμάνου και όχι του εθνικά Τούρκου. Πρόγονοι των Τσάμηδων ήταν τα αλβανικά ποιμενικά φύλα που εισχώρησαν στη Θεσπρωτία τον 13ο-14ο αιώνα, και αναμίχθηκαν στη συνέχεια με παλαιότερα ιλλυρικά φύλα που είχαν εισχωρήσει στην Ήπειρο μετά την καταστροφή των πόλεων της από τον Ρωμαίο στρατηγό Αιμίλιο Παύλο, αλλά και παλαιότερα. Ήταν εκείνοι οι χριστιανικοί πληθυσμοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ μετά την αποτυχημένη επανάσταση του επισκόπου Τρίκκης Διονύσιου του Σκυλόσοφου.

    Σύμφωνα με τα βενετικά αρχεία, οι χίλιοι χριστιανοί, βοσκοί και γεωργοί, που ακολούθησαν τον Διονύσιο τον Φιλόσοφο στην εξέγερση του 1611, ήσαν Αλβανοί χωρικοί προερχόμενοι από εβδομήντα χωριά της ευρύτερης περιοχής Παραμύθιάς. Το γεγονός, ότι είναι γεωργοί και βοσκοί, δηλώνει πως ένα μεγάλο μέρος των Αλβανών ημινομάδων των προηγούμενων αιώνων, είχε περιέλθει, στις αρχές του 17ου αι., στην κατηγορία των εδραίων χωρικών - κτηνοτρόφων, με μόνιμο πλέον τόπο διαμονής και συμπληρωματική γεωργική απασχόληση. Εχει δηλαδή πλήρως ενταχθεί στο οικονομικό γαιοκτητικό καθεστώς της αυτοκρατορίας, υφιστάμενο, κατά συνέπεια, άμεσα τις επιπτώσεις από την οικονομική κρίση και τη φορολογική πρακτική του κράτους και των εκπροσώπων του. Φορολογία και αυθαιρεσίες θα εξωθήσουν τους χίλιους αυτούς Αλβανούς γεωργο-κτηνοτρόφους σε εξέγερση. Μετά την αποτυχία της ανταρσίας θα ακολουθήσει η διασπορά στα βουνά και η προσφυγή στην άσκηση της ληστείας. (Κ. Μέρτζιος, «Η επανάστασις Διονυσίου του Φιλοσόφου», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1938, τ. 13, σ. 84-86)

    Αργότερα, πολλοί Αλβανοί και Έλληνες χριστιανοί, μετανάστευσαν στην Κέρκυρα. Το 1627 ο Κινάν Πασάς εκτιμά σε πέντε χιλιάδες τον αριθμό των Ηπειρωτών που είχαν μεταναστεύσει στην Κέρκυρα, ενώ τον Ιούνιο του 1632 οι αρχές του νησιού αναφέρουν: «…Από τίνος ήλθον ενταύθα από την γειτονικήν Τουρκία περί τους 2.000 Ελληνες Αλβανοί εκ των οποίων άλλοι μεν διότι επείνων και εστερούντο εργασίας και άλλοι φεύγοντες την τυραννίαν.» (Κ. Μέρτζιος, «Το εν Βενετία Κρατικόν Αρχείον, Α' περί Κοσμά του Αιτωλού», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1940, τ. 19, σ. 42-44)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ρε Μεγάλη Γεώργιος / Άλις κανείς ένας υπέροχο , πολύ καλή δουλειά, και γι 'αυτό σας ευχαριστώ, μόνο η ιστορική αλήθεια μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές του παρελθόντος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ας δούμε την ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ
      που συνέβη τον Αύγουστο του 1943 στο Φανάρι Πρεβέζης,
      στο βόρειο τμημα του νομού δηλαδή από Αλβανούς και Γερμανούς της φονικής Μεραρχίας Εντελβαις.

      »»»Το 1943 είναι η χρονιά που η συγκρούσεις στην περιοχή της Τσαμουριάς γενικεύονται. Τμήματα ένοπλων Τσάμηδων πήραν μέρος στην εκκαθαριστική «επιχείρηση Αύγουστος» που διενήργησαν η γερμανική 1η Ορεινή Μεραρχία υπό τον Βάλτερ Στέτνερ και η ιταλική 2η Ομάδα Αλπινιστών Βάλλε υπό τις διαταγές του Ουμπέρτο Μανφρεντίνι. Στόχος ήταν ο έλεγχος της σημαντικής οδικής σύνδεσης Παραμυθιάς – Πρέβεζας με την εκκαθάριση της περιοχής Μαργαρίτι – Πάργα – Αμμουδιά – Σκεπαστό – Γλυκή. Η διαταγή του Στέτνερ ήταν σαφής: «Βασικά όλοι οι ένοπλοι θα εκτελούνται επί τόπου. Χωριά από τα οποία θα πέφτουν πυροβολισμοί (…) θα καταστρέφονται και ο ανδρικός πληθυσμός τους θα εκτελείται. Κατά τ’ άλλα όλοι οι μάχιμοι άνδρες ηλικίας 16 έως 60 ετών θα συλλαμβάνονται και θα στέλνονται αιχμάλωτοι στα Ιωάννινα. Ως όμηροι θα συλλαμβάνονται όλοι οι προύχοντες (ιερείς, δάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων).
      Μάλιστα σε σήμα του ο Γερμανός διοικητής επαίνεσε τα ένοπλα τσάμικα τμήματα γιατί «με τις γνώσεις τους για την περιοχή» είχαν «αποδείξει πλήρως την αξία τους στις αναγνωριστικές επιχειρήσεις» της Βέρμαχτ.»»’
      O χαφιεδισμός στο μεγαλείο του με λίγα λόγια.

      Ότι η επιδρομή στη κοιλάδα του Φαναρίου ,τον Αύγουστο του 1943
      έγινε από Αλβανοτσαμηδες ενόπλους και από τους Γερμανούς , φαίνεται από τα παρακάτω γερμανικά αρχεία .

      »»’Σε έγγραφο του ο Ρέμολντ προς τον Στέτνερ διαβεβαιώνει πως ο Νουρί Ντίνο «θα πετύχει με γερμανική υποστήριξη το στόχο του και θα επιβάλει ησυχία και τάξη, όπως τη θέλουμε»».

      Δηλαδή η Γερμανοί »υποστήριζαν»’-είχαν υποστηρικτικό ρόλο
      στις επιχειρήσεις που οι ίδιοι σχεδίασαν
      και οι Αλβανοτσάμηδες του Νουρί Ντίνο τελικά εκτέλεσαν-αποτελόντας την αιχμή του δόρατος των εκκαθαριστίκων επιχειρήσεων ,
      ώστε να »’επιβάλουν την ησυχία και τη τάξη»
      κάνοντας τη χάρη στα αφεντικά τους που τους υποσχότανε
      τη »’Μεγάλη Αλβανία»’ για χάρη της οποίας τόσα εγκλήματα γίνανε.

      Ας δούμε όμως τώρα μερικές μαρτυρίες που αποδεικνύουν ότι στη περιοχή του Φαναρίου έγινε Εθνοκάθαρση.

      Μαρτυρίες
      Ελλήνων αριστερών
      Ελλήνων κατοχικών
      Ευρωπαίων του Ερυθρού Σταυρού
      και Γερμανών Ναζιστών,
      που αποδεικνύουν την εγκληματική συμπεριφορά της πλειοψηφείας των Αλβανοτσάμηδων στο πλευρό των ΝΑΖΙ το καλοκαίρι του 1943.

      Διαγραφή
    2. A ] Πρώτη αναφορά…..
      Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση .
      »»Η κατάσταση των Eλλήνων …στο Φανάρι… ήταν πολύ σοβαρή.
      Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί ….. ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών.
      Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά.
      Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών….
      Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. »»

      Αναφέρει την καταστροφή των χωριών του Φαναρίου ,
      την τρομοκρατία που ασκούσανε οι Αλβανοί στον »υπόλοιπο πλυθησμό»,
      τη λεηλασία περιουσιών και αρπαγή ζώων κλπ.
      Αξιοσημείωτο είναι οτι αναφέρεται στους Αλβανούς ως »σύνολο» πραγμα που σημαίνει οτι η τεράστια πλειοψηφεία τους έπαιξε αυτό το ρόλο, του διώκτη δηλαδή των Ελλήνων της περιοχής.

      Β ] Δεύτερη αναφορά….
      Μετά την Εθνοκάθαρση του Φαναρίου η ελληνική διοίκηση Ηπείρου έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον στρατηγό Λαντς στην οποία αναφέρει μεταξύ άλλων για τη δράση των Αλβανών της Τσαμουριάς ….
      »»Επέδραμον προ τινών ημερών στα χωριά του Φαναρίου εις μεγάλας ομάδας και επεδόθησαν εις την τέλεια λεηλασία οικιών και περουσιών των κατοίκων ,….,
      ομαδικώς δε εβιάσθησαν παρθένοι και έγγαμες γυναίκες υπό των Μουσουλμάνων ……
      ο πλυθησμός εγκατέλειψε τας οικίας του και όσοι διεέφυγαν το θάνατο , κατέφυγαν στην ύπαιθρο»»

      Αρα και εδώ γίνετε λόγος για
      ’επιδρομή και λεηλασία των σπιτιών και περιουσιών,
      βιασμούς πάμπολλους,
      και για »φυγή όσων διέφυγαν το θάνατο» ,
      αρα υπήρξανε και Θάνατοι-Δολοφονίες
      και φυγή όσων κατοίκων γλυτώσανε από αυτόν.

      ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ με λίγα λόγια η οποία θα φανεί πιο παραστατικά στην παρακάτω αναφορά..

      Διαγραφή
    3. Γ ] Τρίτη αναφορά του τοπικού ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα…

      Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944…….»’

      Αναφέρει σε κάποιο σημείο η αναφορά του Γεράσιμου Πρίφτη
      για την συμμαχία Αλβανών της Θεσπρωτίας και Γερμανών φασιστών
      και για την επιδρομή τους στο Φανάρι….
      »»Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους
      στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή»»

      Και εδώ αναφέρεται απο τον τοπικό ΕΑΜ ΕΛΑΣ μάλιστα
      το ΄΄κάψιμο 30 χωριών»
      ο ΘΑΝΑΤΟΣ 500 Ελλήνων,
      Οι αρπαγή ομήρων
      και τη φυγή του υπόλοιπου πλυθησμού στα ορεινά για να γλυτώσει.

      Η επιτομή του ορισμού της ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ,
      για την οποία ποτέ οι απόγονοι αυτών που σήμερα διεκδικούν »’Μεγάλες Αλβανίες»’ δεν ζητήσανε έστω μια συγνώμη.
      Αξιοσημείωτο και το παρακάτω, για την εποχή εκείνη \
      και για το ποιός είχε πάρει το μέρος των Γερμανών μαζικά είναι το παρακάτω.
      »»’Μεταξύ των αιχμαλώτων δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος»»
      [Μάγερ, 2009, Α΄, σ. 289 – 290, Β΄, σ. 10, Έκθεσις, σ. 133]

      https://www.youtube.com/watch?v=BVsjRjXPcy8

      Έχουμε επίσης και μαρτυρίες αυτοπτών και αυτήκοων μαρτύρων
      όπως του Παραμυθιώτη ερευνητη Κραψίτη .
      Λίγα στοιχεία απο το ημερολόγιο του τελευταίου….

      »’27 Ιουλίου 1943: Στο μισοσκόταδο του πρωινού ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις της Παραμυθιάς με άριστα πολεμικά μέσα και με (800) οκτακόσιους και περισσότερους ένοπλους επίστρατους της «ΞΙΛΙΑ» μουσουλμάνους Τσάμηδες των πόλεων και Επαρχιών Παραμυθιάς και Μαργαριτιού, επέδραμαν εναντίον των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και της περιφέρειας «Φαναρίου».

      14 Αυγούστου 1943: Τι καταστροφή είναι αυτή από την 27 Ιουλίου 1943 μέχρι σήμερα! Όλοι στην Παραμυθιά είμαστε κατατρομαγμένοι και όσο είναι δυνατόν κρυβόμαστε. Οι πληροφορίες μας είναι ότι στις 19 αυτές μέρες οι Χιτλερικοί Γερμανοί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά τα 24 χωριά της περιφέρειας «Φαναρίου» και μερικά κοντινά της Παραμυθιάς χωριά της. Λεηλασίες, πυρπολήσεις, φόνοι νηπίων και γερόντων, βιασμοί γυναικών, αρπαγές παρθένων κοριτσιών, με τις οποίες οι επαίσχυντοι μουσουλμάνοι πλουτίζουν τα χαρέμια τους, σύλληψη ομήρων, κάψιμο ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους κ.α. Γέμισαν οι σπηλιές από γυναικόπαιδα και γέροντες που κατόρθωσαν να διασωθούν εκεί στις κρίσιμες ώρες, ενώ μέρα τη μέρα προστίθενται στους νεκρούς λόγω της πείνας τους και των ασθενειών

      Αρα και αυτός αναφέρει την 20ήμερη »επιδρομή
      Γερμανών και πάμπολλων Αλβανοτσάμηδων
      που συνοδεύτηκαν με ,
      απαγές κοριτσιών,
      συλλήψεις ομήρων
      λεηλασίες περιουσιών,
      κάψιμο των χωριών της περιοχής ,
      βιασμούς,
      δολοφονίες εν ψυχρό,
      φυγή των κατοίκων στις σπηλιές ,
      πείνα που επακολούθησε λόγω της λεηλασίας.
      Με λίγα λόγια ΕΘΝΟΚΆΘΑΡΣΗ ,
      όμοια με αυτή που πάθανε οι Αλβανοτσάμηδες ένα χρόνο μετά απο τον ΕΔΕΣ.

      Διαγραφή
    4. Άλλη μία μαρτυρία από τα γερμανικά αρχεία αυτή τη φορά.

      Από το βιβλίο του Γκοτοβού που ερεύνησε τα Γερμανικά αρχεία έχει βρεθεί μεταξύ άλλων η εξής μαρτυρία ..
      »»»Ο Γερμανός συνταγματάρχης Remold, γράφει τα εξής για την επιχείρηση «Augustus»:
      «Οι Αλβανοί στις παράκτιες περιοχές είναι εξαιρετικά γερμανόφιλοι.
      Είναι οργανωμένοι για την αυτοάμυνα.
      Έχουν συμβάλει στην εκκαθαριστική επιχείρηση [Augustus] ως οδοδείκτες κλπ» (BA – MA Freiburg, RH 28-1-99/98).»»
      Άρα εδώ φαίνεται ότι ,
      οι Αλβανοτσάμηδες της παραλιακής περιοχής ηταν γερμανόφιλοι και μάλιστα »εξαιρετικά»,
      ενώ όταν λέει ότι ήταν ΄΄οργανωμένοι για την αυτοάμυνα»’
      εννοεί απλά οτι είχανε το ελεύθερο οπλοφορίας πράγμα που για τους Έλληνες επεσυρε την ποινή θανάτου όπως φάνηκε στη παραπάνω γερμανική διαταγή
      για την επιδρομή στο Φανάρι όπου ανέφερε ότι
      »οι ένοπλοι θα εκτελούντε επί τόπου»,
      ενώ αναφέρει ότι συμμετείχαν και στην εκκαθαριστική επιχείρηση »Αugust»
      στην οποία και »»έχουν συμβάλει ως οδοδείκτες κλπ»’
      Με αυτό το κλπ τα γερμανικά αρχεία πάντα εννοούν τα εγκλήματα που οι ίδιοι και οι σύμμαχοί τους πραγματοποιούσαν ,εναντίον των αμάχων,
      και τα οποία καταγράφηκαν παραπάνω.

      Δηλάδη εκτός απο οδοδείκτες [ χαφιεδισμός με λίγα λόγια]
      συμμετείχανε ένοπλα στις επιχειρήσεις αυτές στις οποίες εγκληματήσανε εξίσου.
      Αξιοσημείωτο ότι η αναφορά αυτή δεν κάνει λόγο για »μερικούς Τσάμηδες» η για την ηγεσία των Αλβανών »»’ όπως λέει η αλβανική προπαγάνδα
      αλλά μιλάει ,και αυτή η αναφορά για αυτούς , ως ένα σύνολο ,
      πράγμα που δείχνει
      ότι η τεράστια πλειοψηφεία τους υπήρξε »’εξαιρετικά γερμανόφιλη» και όχι μία μειοψηφεία.

      Διαγραφή
    5. Γιατί έγιναν όλα αυτά στο Φανάρι;;;;
      Πολλοί οι λόγοι.
      Ο κυριότερος είναι οτι αποτελεί μια απο τις πιό εύφορες περιοχές της Ηπείρου που κατοικούνταν σχεδον αποκλειστικά από Ελληνες
      και ότι τα κτήματα αλλα και ολόκληρα χωριά της περιοχής
      ήταν απο την εποχή της Τουρκοκρατίας και ως το 1912 τσιφλίκια των Αλβανοτσάμηδων.

      Αλλά ο κυριότερος λόγος είχε να κάνει με τη Μεγάλη Αλβανία αφού…

      »»Η πολυεπιπέδη καταπίεση εκ μέρους των Τσαμηδων (δολοφονίες, εκβιασμοί, αυθαίρετη φορολογία, αρπαγή αγροτικών αγαθών και εκτάσεων κλπ) σε συνδυασμό με την αδιαφορία της ιταλικής διοίκησης36 και την αδυναμία των ελληνικών κατοχικών αρχών να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής37, στη περιοχή της Θεσπρωτίας ,
      οδήγησε σταδιακά εκατοντάδες από τους αυτούς στην έξοδο από τις εστίες τους και στην εγκατάσταση, υπό αντίξοες συνθήκες, στις περιοχές της Πάργας και του Φαναρίου38.
      [36. Manta, σ. 7 – 8.]
      37. (βλ. Αποστόλου Β. Δασκαλάκη, Ιστορία της Ελληνικής Χωροφυλακής χρονικής περιόδου 1936-1950, 1973 σ. 287).]
      [38. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 132. Μάλιστα, αυτές οι συνθήκες οδήγησαν αρκετούς από τους πρόσφυγες στο θάνατο.]

      Συνεπώς όταν λόγο της τρομοκρατίας του 1942 και των αρχών του 1943 είχε κατα μεγάλο μέρος »αδειάσει» η Τσαμουριά απο τους Ελληνες και είχε καταστεί μια σχεδόν απόλυτα αλβανική περιοχή ,
      και οι χριστιανοί της περιοχής είχαν οι περισσοτεροι καταφύγει νοτιότερα στο εύφορο Φανάρι
      είχε έρθει πλέον η ώρα , με τον ερχομο των Γερμανων στην Ελλαδα και της φονικης Μεραρχιας ΕΝΤΕΛΒΑΙΣ στην Ηπειρο ,
      να ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΙ πλεον με τον πιο αγριο τρόπο και αυτη η περιοχή
      ώστε μεταπολεμικά να έχει »αλβανική εικόνα΄΄ και να εννωθεί και αυτή
      μαζί με τη Τσαμουριά
      στη »Μεγαλη Αλβανία΄΄ που τους είχανε υποσχεθεί οι Αξονικοί .

      Κάτι αξιοσημείωτο σε σχέση με το πολύπαθο Φανάρι.
      »»Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944……»’
      »Η εύστοχη πολεμική μας ενάντια στην αντίδραση…..
      …., είχε σαν αποτέλεσμα την απόλυτη σχεδόν επικράτησή μας στο νομό Πρεβέζης , Φαναρι,Πραγα ….

      Εδώ βλέπουμε οτι το πολύπαθο Φανάρι στο οποίο το καλοκαίρι του 1943 πραγματοποιήθηκε ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ από Αλβανούς και Γερμανόυς , ήταν ουσιαστικά φιλοΕΑΜΙΚΗ περιοχή
      και όχι φιλοΕΔΕΣιτικη οπως λεει η εθνικιστικη αλβανικη προπαγανδα

      Διαγραφή
  32. Η Θεσπρωτία είναι το Δουκάτο των Τσαπαραίων. Δεν έχει καταλυθεί αυτό από καμμία συνθήκη αιώνες τώρα. Δεν ήταν Τούρκοι όύτε Αλβανοί. Ήταν βυζαντινοί από την εποχή του Βουλγαροκτόνου στην Μακεδονία και μετά στο Δεσποτάτο της Ηπείρου από τον Μιχαήλ Άγγελο .Την εποχή της Ενετοκρατίας παρέμειναν και άν έχετε διαβάσει θα ξέρετε ότι η Ήπειρος προσαρτήθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και της δοθήκαν συμφωνημένα προνόμια. Εφόσον οι Τσαπαραίοι υπήρξαν Βοεβόδες και Αγάδες δεν υπήρξε παιδομάζομα στην Ηπειρο.Επίσεις υπήρχαν σχολεία. Για να υποτάξει ο αποστάτης Αλη Πασάς τους θεσμικούς Τσαπαραίους κρατούσε αιχμαλωτους τον γιο του και την οικογένεια αυτού. Μετά την συνθήκη της Κωσταντινούπολης το 1881 η οικογένεια έμεινε σε άλλο σημείο όπου έχει ακόμη περιουσία.Αυτά που προσπαθούν να αρπάξουν οι όποιοι Αλβανοί ποτέ δεν ήταν δικά τους. Κάποτε δούλευαν ίσως εκεί. Οι Τσαπαραίοι μιλούσαν με τους Βενετους για την απελευθερωση του έθνους. Έπαιρναν βοήθεια από αυτούς σε χρήμα και όπλα. Υπήρξαν κρυπτοχριστιανοί εξισλαμισμένοι με υπουφό παρα τω Σουλτάνο. Βέβαια τίτλο είχε και ο Καποδίστριας αλλά δυστυχώς μετά την δολοφονία του, ξεκίνησε η εξάρτηση της χώρας από τους Ευρωπαικούς τίτλους. Κάπου εκεί με τον Κολέτη άρχισε το τοπίο να χλωμιάζει.Τώρα όμως που τα πάντα ψηφιοποιούντε ίσως αν κάποιος ψάξει θα μάθει πολλά. Εκεί στο Μαργαρίτι κάποιοι ξέρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.