Η ισχύς του δολαρίου από ευλογία κινδυνεύει να γίνει κατάρα, επισημαίνουν σε χθεσινό τους σχόλιο οι Financial Times, με δεδομένη και προεξοφλημένη πλέον την πρόθεση της Fed να αυξήσει τα επιτόκια γύρω στα μέσα του 2015. Μια νόμιμη ανησυχία που παραπέμπει στον διάλογο στις αρχές της δεκαετίας του '70 του τότε υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας Ζισκάρ ντ' Εστέν με τον Αμερικανό ομόλογό του Κόναλι.
Στις διαμαρτυρίες του ντ' Εστέν για τις παρενέργειες των απότομων αυξομειώσεων της ισοτιμίας του δολαρίου, ο Αμερικανός συνομιλητής του με τη χαρακτηριστική κομψότητα του Τέξας, του οποίου είχε διατελέσει κυβερνήτης, απάντησε: «Το δολάριο είναι το εθνικό μας νόμισμα και το δικό σας πρόβλημα»! (The Dollar is our currency and your problem).
Όσοι βιάστηκαν να αποφανθούν ότι παρόμοια ρητορική ανήκει στο παρελθόν, σήμερα διαπιστώνουν ότι έκαναν λάθος σε όλα τα πεδία, από την πολιτική μέχρι την οικονομία? Σήμερα ο υπουργός Οικονομικών Λιού και η επικεφαλής της Fed Γιέλεν στέλνουν σιωπηλά το ίδιο μήνυμα με τον Κόναλι σε όλους τους ενδιαφερομένους: Στην Ευρωζώνη, στην Ρωσία, στην Κίνα, συνολικά στις χώρες της Ομάδας BRICS και τις αναδυόμενες αγορές.
Εκτός όμως από τις αυτονόητες οδυνηρές παρενέργειες στην ήδη χειμαζόμενη Ρωσία και στις αναδυόμενες αγορές, εύλογα τίθεται το ερώτημα πώς θα διαμορφωθεί πλέον η σχέση δολαρίου-ευρώ σε ένα νέο τοπίο: Όταν ο Ντράγκι θα έχει πυροδοτήσει την ποσοτική χαλάρωση και όταν η Γιέλεν θα αυξήσει τα επιτόκια.
Όπως επισημαίνει πλειάδα αναλυτών υπάρχουν ήδη όλες οι προϋποθέσεις όσα μέτρα ασφαλείας και αν πάρει η Fed, μια σχεδιασμένη ελεγχόμενη και ήπια άνοδος του δολαρίου να τεθεί εκτός ελέγχου και να πάρει επιθετική μορφή.
Την ώρα που καταγράφονται όλα τα παραπάνω, την ώρα που επί της ουσίας η Ουάσιγκτον επαναλαμβάνει το μήνυμα «νόμισμά μας και πρόβλημά σας», κλείνει περίπου ένας χρόνος από τότε που η υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ μιλώντας με τον πρέσβη των ΗΠΑ στο Κίεβο που την προειδοποιούσε ότι η Ε.Ε. θα δυσαρεστηθεί από κινήσεις που γίνονται με παράκαμψή τους, εξεστόμισε τη «γαλλική» ατάκα «Fuck the European Union!».
Κλείνουν όμως και δύο χρόνια από τη δημοσίευση στο έγκυρο περιοδικό Foreign Affairs άρθρου με τίτλο «The Broken BRICS» (που θα μπορούσε να αποδοθεί ως λογοπαίγνιο «Τα Σπασμένα Τούβλα»), που παρουσιάζει τις βαριές υποθήκες στην αναπτυξιακή εκτόξευση των χωρών της Ομάδας αλλά και των G-20 συνολικά που διαμόρφωναν ήδη έναν μετα-αμερικανικό κόσμο.
Σύμφωνα με τους Financial Times η πτωτική τάση πολλών νομισμάτων την τελευταία περίοδο θα μπορούσε να μοιάζει με παγκόσμια συνωμοσία αποκατάστασης της παντοδυναμίας του δολαρίου.
Σε κάθε περίπτωση με ή χωρίς συνωμοσία, ο καθοριστικός παράγων αποκατάστασης της παντοδυναμίας των ΗΠΑ είναι ο -με βαρύνουσα ευθύνη της Γερμανίας- εκφυλισμός της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης κυρίως στην περίοδο που ακολούθησε την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, το φθινόπωρο τoυ 2008, την επομένη της χρεοκοπίας της Lehman Brothers.
Τότε μεταξύ υπεροψίας και άγνοιας η Μέρκελ έλεγε ότι η κρίση αφορά τις ΗΠΑ, για να αποκρούσει την ασφυκτική πίεση που της ασκούσε τότε ο Σαρκοζί, για προληπτική κοινή θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρωζώνης.
Χωρίς συνολική στρατηγική για έξοδο από την κρίση, χωρίς κοινή ενεργειακή στρατηγική, χωρίς ενιαία στάση απέναντι στην Ρωσία, η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη έδειξαν την ανεπάρκεια διαχείρισης κρίσεων, που για πρώτη φορά κατεγράφη στην Γιουγκοσλαβία τον Ιούλιο του 1991.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε τροχιά ολικής επαναφοράς της παγκόσμιας κυριαρχίας τους καθώς καλύπτουν ανέξοδα και χωρίς αντιστάσεις το κενό, την απουσία, την ολική έκλειψη της Γηραιάς Ηπείρου.
Ετσι η κρίση του 2008 που διαβάσθηκε από την Μέρκελ ως αμερικανική είναι σήμερα κυρίως κρίση της Ευρωζώνης.
Εκλειψη της Ε.Ε.
Ο καθοριστικός παράγοντας αποκατάστασης της παντοδυναμίας των ΗΠΑ είναι ο -με βαρύνουσα ευθύνη της Γερμανίας- εκφυλισμός της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, κυρίως στην περίοδο που ακολούθησε την έναρξη της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, το φθινόπωρο τoυ 2008, την επομένη της χρεοκοπίας της Lehman Brothers.
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Η Αμερική μεςω της πληθωριστικής πολιτικής και του φτηνού δολαρίου,κατάφερε να φέρει την οικονομία της σε καλό δρόμο γεμίζοντας αντίστοιχα τον κόσμο με τα δολάρια της.Τωρα αρχίζει η πολιτική του επαναπατρισμού του με ήπια μέθοδικοτητα.Αρα περνάμε στην εποχη ισχυροποίησης του.Οι λόγοι παρα πολλοί τόσο εσωτερικοί όσο και εξωτερικοί. Το θέμα ειναι οτι αυτη πράττει ως παγκοςμια υπερδύναμη ενώ η Ευρώπη σαν σκορποχώρι , η καλυτερα με βάση τις σιωπηρές προς ώρας,στρατηγικές επιλογές της ευρωπαϊκής υπερδύναμης.Οι άνθρωποι ειναι βιαστικοι η ιστορία ομως οχι
ΑπάντησηΔιαγραφήJust imagine where Greece would have been now if we had adopted the dollar as our currency at the beginning of the crisis. Once I have the ermission of this prominent American economist, Iwould post a jointed letter we sent to the Greek goverment.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πώς θα είχε υιοθετήσει το $ στην αρχή της κρίσης, αφού η Ελλάδα είναι στην ΟΝΕ;
Διαγραφή