Παναγιώτης Λιάκος
Γιατί χαίρεται ένας ευρωβουλευτής;
Μήπως επειδή καβατζώθηκε με τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων και δεν ρισκάρει να σπάσει τα μούτρα του στην ελεύθερη αγορά; Οποιος νιώθει προσβεβλημένος από τα προαναφερθέντα δεν έχει παρά να κοιτάξει τι είπε ένας πασίγνωστος ευρωβουλευτής της Ν.Δ., ο Γιώργος Κύρτσος, σε σεμινάριο που διοργάνωσε το Ευρωκοινοβούλιο, με εισηγητές αρκετούς πεπειραμένους ανθρώπους των ΜΜΕ.
Ως γνωστόν, ο κ. Κύρτσος προτιμήθηκε από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας επειδή ήταν γνώριμο -σε αυτούς- πρόσωπο.
Επί χρόνια διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου» και εκδότης της «City Press».
Η άποψή του συνδυάζει την κυνικότητα ενός πολιτικού και την ανακούφιση κάποιου που ξόφλησε ως επιχειρηματίας και βρήκε τρόπο να σιτιστεί στο Πρυτανείο:
«Είμαι πολύ χαρούμενος που έγινα ευρωβουλευτής για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ήμουν δημοσιογράφος και εκδότης επί 35 χρόνια και ήθελα ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μου, την επαγγελματική και την προσωπική.
Δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλη κρίση στα ΜΜΕ στην Ελλάδα. Δεν πάνε καλά γιατί έχουν μειωθεί τα έσοδα από τις διαφημίσεις. Γι' αυτό προτιμώ το ασφαλές περιβάλλον του Ευρωκοινοβουλίου από αυτό της ελληνικής αγοράς. Της άγριας ελληνικής αγοράς».
Αν τρουπώσω...
Η ομιλία του κ. Κύρτσου έλαβε χώρα την 3η Φεβρουαρίου.
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ασφαλώς, δεν βρήκε χρόνο για να ψέξει τα κίνητρα κάποιου που εξελέγη με το ευρωψηφοδέλτιό της. Δεν έκρινε σημαντικό το να στείλει στην κοινωνία το μήνυμα ότι τα δημόσια αξιώματα δεν είναι καβάτζα, κόλπο, απόδραση από την οικονομική κατάσταση που η ίδια η πολιτική δημιουργεί. Ουδείς ευρωβουλευτής ή βουλευτής ή στέλεχος δεν πρότεινε την πολιτική απομόνωση του κ. Κύρτσου και τη διαγραφή από την ευρωκοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. εξαιτίας των σκοπιμοτήτων που εξυπηρέτησε η εκλογή του.
Πρώτα ήθελε να αλλάξει ρότα επαγγελματική και προσωπική και ύστερα να εξασφαλίσει παχιό παχιό τον μισθουλάκη της ρημάδας της Ευρωβουλής.
Η πατρίδα δεν υπήρχε ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού του - τουλάχιστον στη δημόσια παραδοχή που έκανε στον πλέον ακατάλληλο χώρο.
Το αναμενόμενο από την πλευρά των Δυτικών ποιο είναι; Να σκεφτούν ότι, αν είναι έτσι οι εκλεγμένοι, φαντάσου πώς είναι οι υπόλοιποι.
Κάπως έτσι οδηγήθηκε η χώρα μας σιδηροδέσμια στα κολαστήρια της τρόικας. Ντροπή!
Παναγιώτης Λιάκος
δημοκρατία
Γιατί χαίρεται ένας ευρωβουλευτής;
Μήπως επειδή καβατζώθηκε με τα λεφτά των Ευρωπαίων φορολογουμένων και δεν ρισκάρει να σπάσει τα μούτρα του στην ελεύθερη αγορά; Οποιος νιώθει προσβεβλημένος από τα προαναφερθέντα δεν έχει παρά να κοιτάξει τι είπε ένας πασίγνωστος ευρωβουλευτής της Ν.Δ., ο Γιώργος Κύρτσος, σε σεμινάριο που διοργάνωσε το Ευρωκοινοβούλιο, με εισηγητές αρκετούς πεπειραμένους ανθρώπους των ΜΜΕ.
Ως γνωστόν, ο κ. Κύρτσος προτιμήθηκε από τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας επειδή ήταν γνώριμο -σε αυτούς- πρόσωπο.
Επί χρόνια διευθυντής του «Ελεύθερου Τύπου» και εκδότης της «City Press».
Η άποψή του συνδυάζει την κυνικότητα ενός πολιτικού και την ανακούφιση κάποιου που ξόφλησε ως επιχειρηματίας και βρήκε τρόπο να σιτιστεί στο Πρυτανείο:
«Είμαι πολύ χαρούμενος που έγινα ευρωβουλευτής για δύο λόγους. Πρώτον, επειδή ήμουν δημοσιογράφος και εκδότης επί 35 χρόνια και ήθελα ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή μου, την επαγγελματική και την προσωπική.
Δεύτερον, επειδή υπάρχει μεγάλη κρίση στα ΜΜΕ στην Ελλάδα. Δεν πάνε καλά γιατί έχουν μειωθεί τα έσοδα από τις διαφημίσεις. Γι' αυτό προτιμώ το ασφαλές περιβάλλον του Ευρωκοινοβουλίου από αυτό της ελληνικής αγοράς. Της άγριας ελληνικής αγοράς».
Αν τρουπώσω...
Η ομιλία του κ. Κύρτσου έλαβε χώρα την 3η Φεβρουαρίου.
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ασφαλώς, δεν βρήκε χρόνο για να ψέξει τα κίνητρα κάποιου που εξελέγη με το ευρωψηφοδέλτιό της. Δεν έκρινε σημαντικό το να στείλει στην κοινωνία το μήνυμα ότι τα δημόσια αξιώματα δεν είναι καβάτζα, κόλπο, απόδραση από την οικονομική κατάσταση που η ίδια η πολιτική δημιουργεί. Ουδείς ευρωβουλευτής ή βουλευτής ή στέλεχος δεν πρότεινε την πολιτική απομόνωση του κ. Κύρτσου και τη διαγραφή από την ευρωκοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ. εξαιτίας των σκοπιμοτήτων που εξυπηρέτησε η εκλογή του.
Πρώτα ήθελε να αλλάξει ρότα επαγγελματική και προσωπική και ύστερα να εξασφαλίσει παχιό παχιό τον μισθουλάκη της ρημάδας της Ευρωβουλής.
Η πατρίδα δεν υπήρχε ούτε στο πίσω μέρος του μυαλού του - τουλάχιστον στη δημόσια παραδοχή που έκανε στον πλέον ακατάλληλο χώρο.
Το αναμενόμενο από την πλευρά των Δυτικών ποιο είναι; Να σκεφτούν ότι, αν είναι έτσι οι εκλεγμένοι, φαντάσου πώς είναι οι υπόλοιποι.
Κάπως έτσι οδηγήθηκε η χώρα μας σιδηροδέσμια στα κολαστήρια της τρόικας. Ντροπή!
Παναγιώτης Λιάκος
δημοκρατία
Εγώ τον Μάγκα τον σέβομαι,υποχρεωτικά,θέλω δεν θέλω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Μακάκα που τον ψήφιζαν, τα Ζούδια,μπορείτε να μου πείτε,γιατί να τον σεβαστώ!!!.
Μπορείς ένα μακάκα,να τον πεις Μαλάκα στα Ελληνικά?.
Αφού υπάρχει πρόβλημα εγκεφαλικό,το πρώτο που θα κάνει ένας πραγματικός Μαλάκας είναι, να μου φωνάζει!!!!.
Ότι είμαι ρατσιστής,και 'ότι προσβάλω ίσως τους περισσότερους Έλληνες.δηλαδή,όσους ψήφιζαν άδωνη βοριδη τσεκουροφόρο,και όλους τους λωποδύτες τόσα χρόνια.
Ας το δεχτώ όμως, Αλλά έτσι δεν στερούμαι του νομίμου δικαιώματος της ελεύθερης κρίσης,
Όταν ο μαλάκας παίρνει αποφάσεις,και ψηφίζει κατά των συμφερόντων του,αλλά και του δικού μου,δεν έχω το δικαίωμα να τον κράξω,όχι ε.ωραία,ΟΥΤΕ να πω τι γνώμη μου?.-
Να λοιπόν που φτάσαμε!!.η πλειοψηφία των ηλιθίων οπαδών που μας κατάντησε!!!!!!!.
Αυτά λουζόμαστε τώρα,Τα Ζούδια.-
Αυτή είναι η παράγκα του Αντωνάκη, των βαρώνων και των σώγαμπρων ενδεδυμένων με την αποκρουστική στολή του Γερμανοτσολιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυδεμία έκπληξη για τα λεγόμενα ενός εκ των χειρίστων.