26/5/15

Δείτε την κατάρα και τον καρκίνο της Ελλάδας και του Έθνους - Πώς έκλεισε η ΒΙΑΜΑΞ που έκανε εξαγωγές λεωφορείων

Η εποχή των «πρασινοφρουρών» και ο «καπιταλιστής» Φωστηρόπουλος...
Όταν η ΒΙΑΜΑΞ έκανε εξαγωγές λεωφορείων - Δείτε πως έκλεισε 
Ετσι, το 1984, τα σπλάχνα της ΒΙΑΜΑΞ μεταμοσχεύτικαν στην Τουρκία...
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα εργοστάσια της Ελλάδας. Ποιά είναι όμως η πραγματική για την αναστολή των παραγωγικών δραστηριοτήτων της, συμπαρασύροντας εκατοντάδες μικρότερους αμαξοποιούς, βιοτεχνίες που εργάζονταν ως προμηθευτές στην παραγωγική εφοδιαστική αλυσίδα λεωφορείων και λοιπών οχημάτων;
Η αρχή του κακού ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του '70 όταν η πατρίδα απαλλάχθηκε από ένα καθεστώς αλλά υποτάχθηκε στην πελατειακή φρενίτιδα που οδήγησε στα γνωστά δεδομένα μετά τις 18 Οκτωβρίου 1981, όταν το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε την εξουσία.
Η ΒΙΑΜΑΞ κατάφερε να αναδειχθεί εκείνη την εποχή σε βασίλισσα βιομηχανία της ελληνικής αμαξοποιΐας, από το 1958 εξαιτίας της ευελιξίας, της παραγωγικής αρτιότητας, συνέπειας και ποιότητας που είχαν τα οχήματα με την υπογραφή της, αλλά και της φιλο-εργατικής αντιλήψεως που διέκρινε ανέκαθεν την οικογένεια Φωστηρόπουλου.
Η ΒΙΑΜΑΞ όντως διέκοψε κάθε παραγωγική δραστηριότητα το 1984 αφού την είχαν αρχίσει να τη διαλύουν από το 1976 τα σωματεία, είχε γίνει η προμήθεια των ουγγρικής κατασκευής ρυπογόνων Ikarus και η τότε σοσιαλιστική κυβέρνηση δεν δεχόταν ούτε να συζητήσει με τον «καπιταλιστή» Φωστηρόπουλο ενώ είχε απορρίψει ως «ακατάλληλα» τα F580 Sπου προτείνονταν για την ΕΑΣ.

Η εποχή των «πρασινοφρουρών»
Αντιθέτως μάλιστα, κάποιοι «πρασινοφρουροί» εισηγούνταν με πάθος στον τότε αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Οικονομίας κ. Γιάννη Ποττάκη, τον αποκλεισμό του «δεξιομάγαζου» από κάθε προμήθεια του Δημοσίου.
Η μαρτυρία παλιού στελέχους της ΒΙΑΜΑΞ που αποκαλύπτει τον πόλεμο νεύρων που άσκησαν συνδικαλιστές της εταιρείας απέναντι στον αμαξοποιό Ιωάννη Μανταδάκη όταν εκείνος δεν δέχθηκε να συνυπογράψει το μανιφέστο συνδιοίκησης της επιχειρήσεις που προωθούσε συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων, είναι χαρακτηριστική.
Η είδηση για την επικείμενη διακοπή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ αποτέλεσε πρώτης τάξεως ευκαιρία για την τουρκική Otomarsan που έφτιαχνε στην Τουρκία τα Ο302 με προσωπικό που ερχόταν στη ΒΙΑΜΑΞ να εκπαιδευτεί.
Τόσο ο στενός συνεργάτης του Φωστηρόπουλου και γενικός διευθυντής της ΒΙΑΜΑΞ, ο κ. Στέργιος Σακελλαρόπουλος, όσο και ο πρόεδρος του σημερινού εργοστασίου της EvoBus (πρώην Otomarsan που εξαγοράστηκε από την MB και έχει σούπερ εγκαταστάσεις στο Χόσντερε της Ανατολικής Θράκης) μου έχουν πει ιστορίες που γράφονται εν μέρει ή θα ειπωθούν ύστερα από 20 χρόνια.
Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι Τούρκοι από τις αρχές της δεκαετίας του '70 εποφθαλμιούσαν τις υποδομές της ΒΙΑΜΑΞ.
Όταν στις γραμμές παραγωγής του εργοστασίου στο Μανχάιμ της τότε Δυτικής Γερμανίας δεν ήξεραν τι σημαίνει "ρομποτικός αυτοματισμός", στη Λεωφόρο Αθηνών η ΒΙΑΜΑΞ είχε ρομποτάκια για κολλήσεις στις βάσεις που εφάρμοζαν το πλαίσιο με το αμάξωμα.
Φαίνεται πως τόσο οι μικροκομματισμοί, όσο και τα συντεχνιακά συμφέροντα απογοήτευσαν τον Φωστηρόπουλο, ο οποίος ως την τελευταία στιγμή ζητούσε εγγυήσεις από την τότε κυβέρνηση και τα σωματεία πως αφ' ενός θα επιτρέπονταν εξαγωγές οχημάτων και αφ' ετέρου δεν θα γίνονταν απεργίες ώστε να τηρηθούν χρονοδιαγράμματα παραδόσεων.
Δεν τηρήθηκε τίποτε. Οι υποκινούμενοι εργατοπατέρες καταδίκασαν το μέλλον όσων εργάζονταν σε αυτόν τον κερδοφόρο τομέα δραστηριότητας της ΒΙΑΜΑΞ. Έτσι βρήκαν την ευκαιρία οι Τούρκοι της Otomarsan ήρθαν με λεφτά μετρητοίς και σήκωσαν το εργοστάσιο σε χρόνο μηδέν.
Οι συνδικαλιστές που έκαναν τη «βρώμικη δουλειά» διορίστηκαν την άλλη ημέρα σε υπηρεσίες του Δημοσίου με άμεσες διαδικασίες που πέρασαν όλες από το γραφείο του τότε υφυπουργού Προεδρίας της Κυβερνήσεως Ασημάκη Φωτήλα και με εποπτεία από τον Σάκη Πεπονή.

Η ΒΙΑΜΑΞ συνέχισε την εμπορική δραστηριότητά της με εισαγωγές λεωφορείων "Jonckheere" και επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη των αστικών λεωφορείων DAF "Den Oudsten" που προορίζονταν για τις ΣΕΠ και τελικά κατέληξαν στο Α/Σ Μπραχαμίου της ΕΘΕΛ.

Μάλιστα, όταν παρουσιάστηκαν τα DAF Den Oudsten στην αγορά το 1993 με τα σήματα της ΒΙΑΜΑΞ και τα χαρακτηριστικά κόκκινα ταμπελάκια από τις μήτρες γραμματοσειρών του εργοστασίου, πολλοί έλεγαν ότι «ο Φωστηρόπουλος ετοιμάζει τη μεγάλη επιστροφή».
Η πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι οικονομικοί πειραματισμοί που ακολούθησαν και η διαφαινόμενη από τότε εισδοχή της χώρας στο ΔΝΤ δεν επέτρεψαν στην οικογένεια Φωστηρόπουλου να κάνει κάτι δυναμικό στην αγορά.
Αντιθέτως, η εταιρεία πώλησε τα εμπορικά σήματα που διαχειριζόταν (JCB, DAF, Rover, κλπ.) στον Όμιλο Σφακιανάκη, συρρικνώθηκε και σήμερα φυτοζωεί για ιστορικούς λόγους ως εταιρεία συμβούλων.

Τι έγινε στην Τουρκία
Στην Τουρκία, το εργοστάσιο της Otomarsan με τα κούτσουρα των κρεοπωλείων, τους φούρνους με άμμο θαλάσσης και τις ματσόλες εξευρωπαΐστηκε με τα σπλάχνα της ΒΙΑΜΑΞ το 1984.
Όταν το 2008 πήγα στα εγκαίνια του υπερσύγχρονου εργοστασίου στο Χόσντερε ντράπηκα όταν με έψαξε ο Τούρκος που έκλεισε τη συμφωνία με τον Φωστηρόπουλο και ήταν ο πρόεδρος της EvoBus Τουρκίας.
«Τώρα πια δεν αισθανόμαστε φτωχοί, πήγαμε πολλά βήματα μπροστά από εσάς αδελφέ μου Ρωμιέ», μου είπε κι απλώς ήμουν ο μόνος που έλαβα το προνόμιο να μιλήσω, να δειπνήσω και να δημοσιεύσω αποκλειστική του συνέντευξη απ' όλο το ευρωπαϊκό γκρουπ δημοσιογράφων που είχαμε προσκληθεί.

12 σχόλια:

  1. Ποιο είναι το δίδαγμα; Όταν εγχώρια τρωκτικά ροκανίζουν θα πρέπει να μεταναστεύουμε ή να παλεύουμε στην πατρίδα; Τώρα, υπό τις παρούσες μνημονιακές προϋποθέσεις τι πρέπει να κάνει ο κάθε Φωστηρόπουλος; Να πάει στην Τουρκία ή να παλέψει για τον εξορθολογισμό της πατρίδας του; Μπορεί και να κάνω λάθος. Το δικό μου συμπέρασμα αυτού του εντυπωσιακού άρθρου είναι ότι πρόκειται για την φτηνότερη εκδοχή της ρήσης "το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "...Να πάει στην Τουρκία ή να παλέψει για τον εξορθολογισμό της πατρίδας του; ..."
      Αυτό που ζητάτε από τον κάθε Φωστηρόπουλο είναι στην σφαίρα του αδυνάτου. Να σας θυμίσω ότι φτάσαμε στο σημείο, που επιφανείς επιχειρηματίες δολοφονούνταν ως "εχθροί του λαού", (Αγγελόπουλος, Περατικός, απόπειρα κατά Βαρδινογιάννη κλπ) και στην συνέχεια μεγάλο μέρος του τύπου και της πολιτκής ζωής αποενοχοποιούσε και εν πολλοίς ηρωοποιούσε τους φονιάδες.
      Όσο για την προοπτική των επιχειρήσεων σήμερα η κατάσταση είναι τραγική, ειδικά μετά την προκήρυξη των εκλογών. Για να κρατήσω όρθια μία μικρή επιχείρηση που διατηρώ, δουλεύω στα 51 μου, περί τις 70 ώρες εβδομαδιαίως και πάλι δεν ξέρω εάν θα αντέξω.
      Για να μπορέσουν να λειτουργήσουν και να προσφέρουν πλούτο στην κοινωνία οι επιχειρήσεις πρέπει να υπάρξει κατάλληλο πλαίσιο και πάνω από όλα πρέπει να γίνει κοινωνική συνείδηση η σημασία της υγειούς επιχειρηματικότητας, ενώ το κράτος πρέπει να περιοριστεί στον ρόλο του ελέγχου. Δεν γίνεται το κράτος να κάνει τον επιχειρηματία. Η σοβιετία του Ελληνικού Δημοσίου έχει την κύρια ευθύνη για την σημερινή κατάντια.
      Αυτό ακόμα δεν τo έχει συνειδητοποιήσει μεγάλο μέρος των κομμάτων και της κοινωνίας, το οποίο βαυκαλίζεται με αυταπάτες.
      Φοβάμαι ότι λειτουργούμε γενικότερα όπως ο Κρέοντας στην αρχαία τραγωδία. Η "κάθαρση" που πλησιάζει όμως θα είναι ιδιαίτερα επώδυνη.

      Διαγραφή
    2. ""το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα"."
      Το κεφάλαιο πάει σε όλες τις άλλες χώρες εκτός από τη δική μας. Και τα εγχώρια προσπαθούν να φύγουν.
      Αυτό κανονικά θα έπρεπε να μας κάνει να ανησυχούμε...

      Διαγραφή
    3. Το οικονομικό περιβάλλον είναι ιδιαίτερα αρνητικό για διατήρηση επιχείρησης στην Ελλάδα.
      Η γραφειοκρατία, το μη σταθερό φορολογικό σύστημα και ο μη υγιής συνδικαλισμός (αλλά παρασιτισμός) δεν αφήνουν περιθώρια.
      Όταν ένας Έλληνας επιχειρηματίας(και κάθε επιχειρηματίας) με καλές προθέσεις επενδύει 1 μονάδα χρήματος έχει σκοπό να κερδίσει 4 - 10 μονάδες χρήματος.
      Όταν δεν του μένει ούτε η 1 μονάδα που επένδυσε και κινδυνεύει να τον κυνηγάει η ίδια του η πατρίδα(εξαιτίας των καταστάσεων που προαναφέρθηκαν), δεν θα αντέξει, θα αγανακτήσει αν πάει να καταστραφεί, δεν θα κάτσει λοιπόν και θα φύγει έξω.
      Να του λείπει τέτοιος πατριωτισμός αν κινδυνέψει να τον κλείσουν μέσα και για χρέη από πάνω.

      Διαγραφή
  2. Στην ΒΙΑΜΑΞ είχε γίνει απεργία το 1978, μεθοδευμένη από το ΚΚΕ, "γιατί ο Φωστηρόπουλος θέλει να πουλήσει την αντιπροσωπεία των επιβατικων αυτοκινήτων". Την ίδια εποχή ο υπουργός Μητσοτάκης φέρνει στη βουλή και τελικά περνάει νόμο ο οποίος επέτρεπε την εισαγωγή υπεραστικών λεωφορείων ηλικίας άνω των 15 ετών για χρήση από τα ΚΤΕΛ. Λίγους μήνες αργότερα ο "εθνάρχης" πρωθυπουργος υπογράφει διακρατική συμφωνία τύπου clearing με την Ουγγαρία κατά την οποία η Ελλάδα θα αγόραζε αστικά λεωφορεία τύπου IKARUS για χρήση στην Αθήνα και θα τα αποπλήρωνε με αγροτικά προϊόντα (πορτοκάλια αν θυμάμαι καλά). Άρα μεχρι στιγμής έχουμε το κόμμα του λαού να κάνει απεργίες για θέματα άσχετα με τα συμφέροντα των εργατών, υπουργάρα αυτοπροσδιοριζόμενο ως "κεντρώο" να ανοίγει κερκόπορτα για τα σαπίμια των Δυτικοευρωπαϊκων δρόμων, "για να μειωθεί το κόστος βεβαίως βεβαίως" και "Εθνάρχη", αναπληρωτή Θεό κλπ. κλπ. να μην παίρνει από την άλλη χώρα αγαθά που δεν παράγει η δική του αλλά προϊόντα απευθείας ανταγωνιστικά. Συμπτώσεις στην πολιτική δεν υπάρχουν. Εάν συνδυάσουμε τα προηγούμενα δεδομένα με π.χ. τα πανωτόκια με τα οποία οι τράπεζες ξέσκισαν κάθε είδους παραγωγική διαδικασία τις δεκαετίες '70 και '80 και την τζαμαχιρία του ΠΑΣΟΚ η ανατομία του εγκλήματος είναι πλήρης. Τα κύρια κόμματα της μεταπολίτευσης ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΚΚΕ, εργάστηκαν με ζήλο να δολοφονήσουν την βιομηχανία της Ελλάδας και να παραδώσουν την χώρα δεμένη πισθάγκωνα στο Ευρωτρελάδικο. Εταιρείες όπως η ΙΖΟΛΑ που το 1971 ήταν δεύτερη σε πωλήσεις λευκων συσκευών στην Ευρώπη πισω μόνο από την siemens, το 1981 ειχαν κλείσει. Εταιρείες όπως η ΒΙΑΜΑΞ που είχε σχεδιάσει, εξελίξει και παραγάγει λεωφορεία με αυτοφερόμενο αμάξωμα όπως το υπέροχο 302 πολύ ανώτερο απο το παραδοσιακού σασί τυπου σκάλας αντίστοιχο μοντέλο της ίδιας της mercedes και έδιναν ψωμί σε 1700 οικογένειες ύστερα από την συστημική-συστηματική δολιοφθορά σταμάτησαν να παράγουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικα δεν καταλαβαινω γιατι πρεπει να περασουμε μεσα απο τετοια πικρα και πανακριβα για την Ελλαδα πειραματα, για να βαλουμε μυαλο (μη μου πειτε, ειμαι αισιοδοξος, βαλαμε αραγε μυαλο?, η θα επαναλαβουμε στην πρωτη ευκαιρια την παρτιδα ?...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ποιος έβαλε μυαλό;Η επιχειρηματικότητα συνεχίζει να είναι θανάσιμο αμάρτημα στην Ελλάδα...

      Διαγραφή
  4. Τα εργοστάσια κτίζονται σε λίγο σχετικά χρονικό διάστημα.
    Για τους δημιουργούς τους όμως απαιτείται αρκετός χρόνος για να μεγαλώσουν, να σπουδάσουν και στη συνέχεια να επενδύσουν στη παραγωγή πλούτου. Όμως και αυτό είναι θέμα χρόνου, άρα εφικτό.
    Όταν όμως αυτοί οι μέλλοντες λαμπροί δημιουργοί μεταναστεύουν η ζημιά είναι ανεπανόρθωτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ωραία!! Κατανοητό!! Προδοσία απο παντού. Γιατί κυβερνούν λοιπον ακόμα αυτοι οι τύποι; Γιατί ο Ελληνας τους ψηφίζει τοσα χρόνια; Τι πρεπει να γίνει εντέλει; Βαρεθηκαμε τη μιζερια και τα Άντεροκοματα.. Λύση θα προτείνει κανεις;
    Ενημέρωση του κόσμου θα γίνει ποτε; Ας γίνει ενα κανάλι μια εκπομπη κάτι μακρια απο ταμπέλες που να εκφράζει Ελλάδα και Ελληνισμό και να αρχίσει ο διαφωτισμός των γκαβων κοματοβαμμενων και αριστεροδεξιοκεντροτοποθετημενων.. Απο θεωρίες χορτασαμε.
    Ας ξεκινήσουμε δράσεις που λένε και οι συγχρονοι συνείδησοδιαμορφωτές..
    Άιντε να δουμε μια αχτίδα τουλαχιστον...
    Να είμαστε όλοι καλά και ο Θεός να βάλει το χερι του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καμιά κουβέντα ή σημείωση για τον Σοφιανόπουλο ή την ΧΡΩΠΗ ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μια όψιμη έμμεση απάντηση Γιατί όλα αυτά; Μα, ιδέστε , σήμερα 29 Μαΐου το κανάλι τής Βουλής των Ελλήνων δεν έχει καμιά αναφορά σε θέματα σχετικά με την Ρωμιοσύνη και την Πόλη των Πόλεων, ή τον μαρτυρικό Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Παλαιολόγο , αλλά έχει ντοκυμαντέρ για τον Αδόλφο Χίτλερ και τον Κλάρα (Άρη Βελουχιώτη) . Just coincidence .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η Βιαμάξ πέραν του 0302, έφτιαχνε και το καταπληκτικό 0303 το οποίο ήταν πολλές γενεές μπροστά από τα τότε λεωφορεία.
    Ανάλογο -σκεπτικό- και συνδικα-ληστρικές διαδικασίες οδήγησαν στο κλείσιμο πολλών εργοστασιακών μονάδων ανά την επικράτεια.
    Γενικά η τακτική της υπονόμευσης βιομηχανικών μονάδων σε λειτουργία ή της επιθυμίας ίδρυσης νέων, αποτελεί χαρακτηριστικό γνώρισμα του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους.
    Η υπονόμευση αυτή επεκτάθηκε και στο κομμάτι της τεχνικής εκπαίδευσης .
    Η βιομηχανία αποτέλεσε εύκολο στόχο και λεία για τα αρπαχτικά των υλικών αγαθών .
    Η ανθρώπινη κοινωνία, μεταξύ άλλων, χωρίζεται σε 2 συμπεριφοριστικές ομάδες.
    Η 1η ομάδα αναφέρεται ως Αρπαχτικά της Απόλαυσης.
    Η 2η ομάδα αναφέρεται ως Αρπαχτικά των Πόρων.
    Η δεύτερη ομάδα είναι και η πλέον ενδιαφέρουσα .
    Τα αρπαχτικά των πόρων, περιλαμβάνουν άτομα-ομάδες ατόμων και ενέργειες αυτών που αποσκοπούν στην απόκτηση υλικών αγαθών μέσα από διαδικασίες που δεν σχετίζονται με τις συνήθεις παραγωγικές μεθόδους.
    Για την επίτευξη του στόχου τους, τα Αρπαχτικά των Πόρων χρησιμοποιούν μια πλειάδα μηχανισμών οι οποίοι περιλαμβάνουν από τον ωμό εκβιασμό, την ηθική κοινωνική απαξίωση του θύματος , την οικονομική του απομόνωση-συντριβή και πολλές άλλες.
    Για παράδειγμα το γεγονός ότι σε πολλά στρατιωτικού ενδιαφέροντος προγράμματα, η ελληνική συμμετοχή απαξιώνεται και υποβαθμίζεται , οφείλεται στο γεγονός ότι μερίδα ενδιαφερομένων για αυτά, λειτουργούν για λογαριασμό ξένων συμφερόντων με αντίστοιχο υψηλό οικονομικό όφελος - άμεσο και σεβαστού ύψους, το οποίο δεν προκαλείται από την άμεση παραγωγική εμπλοκή τους.
    Αντιθέτως οι παραγωγικές διαδικασίες υπονομεύονται και απαξιώνονται , αφού σε αντίθετη περίπτωση η παρουσία των Αρπαχτικών θα ήταν κατ΄ ελάχιστον ενοχλητική.
    Έτσι οι συνδικαλιστές ειδικά, σε πολλές περιπτώσεις λειτούργησαν ως ατζέντηδες, proxy μηχανισμοί και των πολιτικών δυνάμεων.
    Η απαξίωση της εγχώριας παραγωγικής ικανότητας και δυνατότητας προκάλεσε και προκαλεί ανεργία του εργατικού δυναμικού το οποίο μοιραία οδηγήθηκε και οδηγείται στους τόπους και χώρες παραγωγής για τους οποίους οι εδώ ατζέντηδες φροντίζουν να κλείνουν οι εγχώριες παραγωγικές μονάδες και αυτοί να εισπράττουν τα σχετικά μπαξίσια.
    Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι, τυχάρπαστα άτομα εκ του μηδενός εμφανίζονται με τεράστια περιουσιακά στοιχεία τα οποία καμία εργασιακή ή πρότερη οικονομική ικανότητα και δραστηριότητα τους δεν μπορεί να ικανοποιήσει και καλύψει.
    Τρέφονται αποκλειστικά και μόνο από την εμπορευματοποίηση των πτωμάτων τα οποία δημιουργούν οι ίδιοι και σε πολλές περιπτώσεις οι εργαζόμενοι παίζουν το παιχνίδι τους εν πλήρη αγνοία και ελαφρότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.