12/6/15

Αν γίνει συμφωνία, θα είναι βάσει των όρων των δανειστών

Στον κάλαθο των αχρήστων πέταξαν κατευθείαν οι Γερμανοί τις προτάσεις της κυβέρνησης Tσίπρα - ίσως χωρίς καν να τις διαβάσουν!
Εκεί κατέληξαν και οι 47 σελίδες, εκεί και οι πέντε συμπυκνωμένες, εκεί θα κατέληγαν όσες προτάσεις και να έστελνε η Αθήνα.
Είναι ζήτημα τιμής για τους Γερμανούς να διαπραγματεύονται μόνο πάνω σε προτάσεις που έχουν γράψει οι ίδιοι, ανεξαρτήτως του αν κάποιες φορές μπορεί για πολιτικούς λόγους τα γερμανικά κείμενα να εμφανίζονται ως δήθεν κείμενα των δανειστών, της ευρωομάδας, της ΕΕ, του οποιουδήποτε ευρωπαϊκού μηχανισμού.

Τα γερμανικά κείμενα, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε, έχουν πάντα τελεσιγραφικό χαρακτήρα και δεν επιδέχονται παρά ασήμαντες αλλαγές επί τα βελτίω.

Επί του γερμανικού κειμένου των δανειστών, λοιπόν, γίνεται αυτή τη στιγμή όλη η διαπραγμάτευση. Ετσι όμως, αν οι διαπραγματεύσεις οδηγήσουν σε συμφωνία, δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση να ενσωματωθεί στη συμφωνία αυτή οποιαδήποτε φιλολαϊκή υπόσχεση του Αλέξη Τσίπρα που συμπεριλαμβανόταν στις προγραμματικές δηλώσεις του από αυτές που προεκλογικά είχαν αποκληθεί Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, που δεν είχε βεβαίως καθόλου αριστερό χαρακτήρα. Ούτε αφορολόγητο 12.000 ευρώ για κάθε φορολογούμενο θα υπάρξει, ούτε ο ΕΝΦΙΑ θα καταργηθεί το 2015, ούτε 13η σύνταξη θα πάρουν τα Χριστούγεννα όσοι έχουν συντάξεις χαμηλότερες των 700 ευρώ, ούτε η πρώτη δόση της αύξησης του κατώτατου μισθού θα δοθεί φέτος. Σε καμία περίπτωση μια τέτοιου είδους συμφωνία δεν εμπίπτει στο πλαίσιο της εντολής από τον ελληνικό λαό που έχει λάβει η κυβέρνηση, ανεξαρτήτως του τι λένε οι υπουργοί στην Αθήνα.

Μόνο ο παραμερισμένος από τις διαπραγματεύσεις υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης βρήκε τώρα το θάρρος να καταγγείλει ανοιχτά τον διασυρμό που υφίσταντο οι υπουργοί της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, καθώς ανακρίνονταν κυριολεκτικά από τους ασήμαντους υπαλληλίσκους της τρόικας.

Οι Γερμανοί εκτιμούν ότι είναι πολύ πιθανόν ο Αλέξης Τσίπρας να έχει υποταχθεί μέσα στις μέρες που ακολουθούν, γι' αυτό και αναδεικνύουν ως δήθεν ορόσημο τη συνεδρίαση της ευρωομάδας στις Βρυξέλλες την ερχόμενη Πέμπτη, 18 Ιουνίου.
Θεωρούν ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός παρακολουθεί περιδεής πλέον τις εξελίξεις λόγω της ασφυκτικής πίεσης που του έχουν ασκήσει. Γι' αυτό βγήκε αυτή τη φορά το ΔΝΤ για να κλιμακώσει την πίεση δηλώνοντας μέσω του εκπροσώπου του αφενός ότι «απέχουμε αρκετά από μια συμφωνία» και ότι υπάρχουν ακόμη «μεγάλα εμπόδια» και αφετέρου απαιτώντας από την κυβέρνηση Τσίπρα να μειώσει τις συντάξεις, να μειώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και να αυξήσει τους φόρους! Παράλληλα τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης, τηλεοπτικά ή έντυπα, έλεγαν ή έγραφαν χθες ότι τίποτα δεν έγινε στην τριμερή συνάντηση Μέρκελ και Ολάντ με τον Τσίπρα.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός όντως πέτυχε τον στόχο του να μεταφέρει τις συζητήσεις από το τεχνοκρατικό επίπεδο στο πολιτικό, αλλά δεν φαίνεται να κατάφερε να αποσπάσει τίποτα από τη Γερμανίδα καγκελάριο. Αντιθέτως, από τότε που απομάκρυνε τον Γιάνη Βαρουφάκη από τις διαπραγματεύσεις, όλα δείχνουν ότι επιταχύνθηκε ο ρυθμός των ελληνικών υποχωρήσεων. Δεν γνωρίζουμε φυσικά τι θα είχε γίνει αν παρέμενε η προηγούμενη ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, με δεδομένο ότι ο χρόνος όλο και πιέζει περισσότερο, αλλά δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε το γεγονός της ραγδαίας αύξησης των υποχωρήσεων της ελληνικής κυβέρνησης μετά τον παραγκωνισμό του Γ. Βαρουφάκη από τις διαπραγματεύσεις. Οι Γερμανοί περνούν ευκολότερα πλέον τις απαιτήσεις τους τώρα παρά πριν. Από τη στιγμή όμως που παρά τις απροσδόκητης έκτασης ελληνικές υποχωρήσεις συμφωνία δεν έχει ακόμη συναφθεί, οφείλουμε να περιμένουμε. Πρώτα θα δούμε αν θα συναφθεί συμφωνία και τι είδους συμφωνία θα είναι αυτή και κατόπιν θα την κρίνουμε, θα την κατακρίνουμε ή θα την επαινέσουμε, βάσει του περιεχομένου της και όχι βάσει των εντυπώσεων που έχουμε αυτή τη στιγμή περί του τι είδους συμφωνία ενδέχεται να αποδεχθεί ο πρωθυπουργός, υποκύπτοντας στην αφόρητη γερμανική πίεση. Η συμφωνία θα κριθεί φυσικά και σε σύγκριση με τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού στη Βουλή στις 8 Φεβρουαρίου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως δεν ψηφίστηκε για να μειωθούν λιγότερο οι μισθοί και οι συντάξεις από όσο τους μείωσαν καταβαραθρώνοντάς τους οι Σαμαράς και Βενιζέλος λόγω του Μνημονίου που είχε υπογράψει ο Γιώργος Παπανδρέου και υπηρέτησαν ευπειθώς και οι ίδιοι. Ο Τσίπρας βγήκε πρωθυπουργός γιατί είχε τάξει 13η σύνταξη, κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων.

πηγή

1 σχόλιο:

  1. Η Εργασιακή και ταυτόχρονα κοινωνική απαξίωση την οποία συνιστούσαν οι διαπραγματευτικές ομάδες των προηγουμένων κυβερνήσεων συνεχίζεται και με την υφιστάμενη κυβερνητική /διαπραγματευτική ομάδα.
    Σε μια κρισιμότατη για τον τόπο και την κοινωνία αυτού διαπραγμάτευση , απουσιάζει/δεν έχει συμπεριληφθεί, ο εξέχων εκπρόσωπος των Ελλήνων εργαζομένων, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ!
    Ουσιαστικά η διαπραγμάτευση, το μέγιστο τμήμα αυτής, αναφέρεται στον δημόσιο τομέα, γράφει σχετικά ο φίλτατος Δελαστίκ:
    από μια συμφωνία» και ότι υπάρχουν ακόμη «μεγάλα εμπόδια» και αφετέρου απαιτώντας από την κυβέρνηση Τσίπρα να μειώσει τις συντάξεις, να μειώσει τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και να αυξήσει τους φόρους,
    κολλάνε δε και το φορολογικό επί δικαίων και αδίκων για να χρυσώσουν το χάπι, ενώ ταυτόχρονα υπόκειται σε δοκιμασία και ο ιδιώτης, εργαζόμενος /επιχειρηματίας, δίχως λόγο!
    ---.
    Μια εξίσου σημαντική παράμετρος στις διαπραγματεύσεις, είναι η εγκυρότητα και η αποδοχή των διαπραγματευτών ως άτομα και ως τεχνοκράτες.
    Όλα δείχνουν ότι οι τελευταίες διαπραγματευτικές ομάδες ούτε εκτίμησης ούτε αποδοχής τύγχαναν και τυγχάνουν από τους απέναντι!
    Ειδικά για τους Γερμανούς, ισχύει κάτι εξαιρετικά απλό, μάθημα πολέμου:
    Για κάθε αμφιβολία , μία σφαίρα.
    Όπου λοιπόν οι γερμανοί αμφισβητούν η διαφωνούν με τις ελληνικές θέσεις και προτάσεις και για να ξεκαθαρίσουν το τοπίο, τις πυροβολούν με τον πλέον κυνικό τρόπο, με την τεχνική της απόρριψης.
    Εκείνο το οποίο δεν έχουμε κατανοήσει είναι το γεγονός ότι αυτή την στιγμή η στάση μας απέναντι στην Γερμανία είναι διττή.
    Το 1946 ο Χούβερ αναφερόμενος στο ζήτημα της μεταπολεμικής Γερμανίας είπε στον πρόεδρο Τρούμαν:
    Μπορείς να έχεις είτε εκδίκηση είτε ειρήνη.
    Όχι και τα δύο μαζί!
    Η Ελληνική τακτική κινείται ακριβώς στην προσπάθεια εναρμονισμού και Εκδίκησης και Ειρήνης προς την Γερμανία, ένα δίπτυχο που η ιστορία έχει απορρίψει!
    Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί και βασιζόμενοι στα δικά τους ιστορικά μαθήματα, ενώ έδωσαν στην ελληνική πλευρά να καταλάβει το μέγεθος και την έκταση της οικονομικής και κοινωνικής της ήττας , δεν άφησαν και δεν αφήνουν ανοιχτό παράθυρο ελπίδας, σκοπίμως, όπως έκαναν οι σύμμαχοι με την μεταπολεμική Γερμανία, με αποτέλεσμα ο Ελληνικός λαός να αποτελεί εύκολο θύμα στην δημαγωγία της ακροδεξιάς και της αριστεράς με ταυτόχρονη ταπείνωση του κεντρώου χώρου.
    Φυσικά το γερμανικό σκεπτικό ήταν να ύπαρξη και κοινωνική αναταραχή με την άνδρωση της ακροδεξιάς και αριστερής δημαγωγίας για να ολοκληρωθεί η κατάρρευση της χώρας.
    Η εποχή των επαναστάσεων ειδικά στον ευρωπαϊκό χώρο έχει παρέλθει και επειδή στην Ελλάδα δεν υπάρχει Σηκουάνας για να βαφτεί κόκκινος, όπως περιγράφει η Γεωργία Σανδή την συζήτηση της με έναν φίλο της γύρω στα 1835, θιασώτη της κοινωνικής βίας και ανατροπής, καλό είναι το σύνολο του ελληνικού πολιτικού κόσμου να ωριμάσει και να Διαπραγματευτεί με βάση τις πραγματικές δυνατότητες και αντοχές της χώρας και του λαού της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.