28/8/15

Δραχμή: Μια εύκολη αλλά αδιέξοδη επιλογή

Του Δημήτρη Μάρδα
τ. Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών
Τι σημαίνει πράγματι η επιστροφή δραχμή; Γιατί μόνο εμείς από τους 19 εταίρους  που συμμετέχουν στο ευρώ επιζητούμε αυτή τη λύση; Γιατί 141 χώρες σε σύνολο 187 επιδιώκουν τη σταθερότητα της ισοτιμίας του νομίσματος τους, ενώ οι δραχμιστές γοητεύονται από την κατακρήμνιση της δραχμής;  Μήπως επιλέγουμε μια εύκολη λύση, που λύνει απλά προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη περίοδο, χωρίς να βλέπει τι θα συμβεί στο μέλλον;
Μήπως η δραχμή είναι ένα βολικό εργαλείο στα χέρια πολιτικών, που θέλουν να νεκραναστήσουν το φαύλο κράτος της πολιτικής τους πελατείας;
Αν η απάντηση στα δυο τελευταία ερωτήματα είναι καταφατική, ο τίτλος που θα άρμοζε σε αυτό το άρθρο θα ήταν ακόλουθος: «Δραχμή, μια τεμπέλικη λύση για ένα λαό που εργάζεται σαν σκυλί!».
Αναλυτικότερα, επιστροφή στη δραχμή σημαίνει ότι οι όποιες μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει, θα αποτελούν παρελθόν. Το Δημόσιο θα ξαναγεμίσει με «απαραίτητους» δημοσίους υπαλλήλους, που θα πληρώνονται με ένα νόμισμα που θα κόβεται κατά το δοκούν. Κριτήριο της ποσότητας κυκλοφορίας τoυ νομίσματος θα είναι ένα: Η επανεκλογή της κυβέρνησης, με αιχμή του δόρατος το πελατειακό κράτος. Μήπως κάποιοι ξέχασαν αυτές τις πραγματικές εξελίξεις του παρελθόντος ή τους ηχούν πρωτόγνωρες;
Ο βασικός λόγος για την επιστροφή στη δραχμή είναι η αύξηση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, για να καλυφθούν οι κάθε μορφής καταναλωτικές κυρίως ανάγκες. Έτσι, θα λειτουργήσει ανεξέλεγκτα ο κρατικός προϋπολογισμός οδηγώντας σε μια δημοσιονομική χαλάρωση, στο όνομα της βελτίωσης της ρευστότητας. Η αύξηση όμως αυτή της ποσότητας του χρήματος θα οδηγήσει σε πληθωρισμό, σε απαξίωση του εθνικού νομίσματος και κατ’ επέκταση στην αύξηση της αβεβαιότητας. Όλα αυτά οδηγούν στο φαύλο κύκλο της οικονομικής ύφεσης.
Υποστηρίζεται ότι με την επιστροφή στη δραχμή θα έχουμε ανάπτυξη, καθώς το κράτος θα δημιουργεί όσο χρήμα χρειάζεται για  τη χρηματοδότηση των επενδύσεων. Ερώτηση: Ας μας πουν οι υποστηριχτές της δραχμής πότε στο παρελθόν η Ελλάδα, σε παρόμοιες περιόδους δημοσιονομικής χαλάρωσης, ελλειμμάτων και πληθωριστικών τάσεων γνώρισε τέτοια μορφή θεαματικής ανάπτυξης. Και τους απαντούμε για μην κουράζονται: Ουδέποτε!.
Οι τράπεζες θα είναι δημόσιες. Ερώτηση: Με τι κριτήρια θα εγκρίνουν δάνεια στους αρεστούς του συστήματος; Με οικονομικά ή μετά από τηλεφώνημα προερχόμενο από το κτήριο Μαξίμου; Ποιος διορισμένος διοικητής θα τολμήσει να προτάξει ένα «όχι» για θαλασσοδάνεια, μετά από εντολή πολιτικών προσώπων; Και αυτά τα δάνεια θα επιστραφούν στο χρόνο τους; Όσοι υποστηρίζουν ότι το κρατικό τραπεζικό σύστημα θα λειτουργήσει εύρυθμα με κομματικές διοικήσεις, τότε ας προστρέξουν στο παρελθόν της χώρας και ας μας δώσουν παραδείγματα, που υποστηρίζουν αυτήν τη θέση! Το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται μια αυστηρή εποπτεία, που διασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία του και όχι κομματικά στελέχη, που φοβούνται για τη θέση τους, αν ποτέ κάνουν ότι επιβάλλεται.
Εδώ, αξίζει να σημειωθεί και το εξής. Τόσο η ανάπτυξη όσο και η βελτίωση της ανταγωνιστικής θέσης μιας οικονομίας εξαρτώνται αποκλειστικά από ένα σύνολο παραγόντων (παραγωγικότητα, τεχνολογία, ανθρώπινο κεφάλαιο κ.λπ) που δεν έχουν σχέση με το νόμισμα. Το νόμισμα απλά καλείται να διορθώσει βραχυχρόνιες ανισορροπίες που παρατηρούνται στις εξωτερικές μας εμπορικές σχέσεις.
Η επεκτατική δημοσιονομική πολιτική που κηρύσσουν οι δραχμιστές, μέσω της αύξησης της ρευστότητας και κατ΄ επέκταση της ζήτησης σε μια οικονομία, που βρίσκεται σε καθεστώς ύφεσης, εύλογα θα προκαλέσει αύξηση πανάκριβων –λόγω κατακρήμνισης της δραχμής– εισαγωγών. Από την άλλη οι υποτιμήσεις / διολισθήσεις δε θα τονώσουν απαραίτητα τις εξαγωγές. Το παρελθόν της φθηνής δραχμής και οι ισχνές θετικές επιπτώσεις της στις εξαγωγές αποδεικνύουν αυτήν τη θέση. (Βλ. http://www.reporter.gr/Apopseis/Apo-thesews/Dhmhtrhs-Mardas/item/193797-Drachmh-kai-o-mythos-ths-antagwnistikothtas)
Χώρες ανοικτές σε εισαγωγές, που στηρίχθηκαν στην υποτίμηση του εθνικού νομίσματος το μόνο που κατάφεραν είναι, μέσω του εισαγόμενου πληθωρισμού, να μειώσουν το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων και να μεταφέρουν πλούτο στους κερδοσκόπους και την εγχώρια ολιγαρχία.
Ο κόπος του Ελλήνων –ενός λαού που εργάζεται περισσότερο από κάθε άλλο της ΕΕ– θα εξανεμίζεται λοιπόν με τον πληθωρισμό και θα βιώσουμε καταστάσεις όμοιες της περιόδου 1974 – 1993.
Μια άλλη στρατηγική όμως, δύσκολη αλλά με προοπτική, που θα οδηγήσει στην επανεκκίνηση της οικονομίας, μέσω ανατροπών και συγκρούσεων με τις κατεστημένες δομές που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε, είναι ικανή –και η μόνη διέξοδος, που ακολουθείται από όλους τους εταίρους μας και όχι μόνο– να μειώσει τις δυσμενείς επιπτώσεις της πρόσφατης Συμφωνίας.
Εφημερίδα των Συντακτών 28/8/2015

3 σχόλια:

  1. Κάποιοι νομπελίστες διαφωνούν με τον κύριο Μαρδά.Τέλοσπαντων.Ό,τι και να γράφουμε η ζωή θα μας πάει εκεί που θέλει.Η οικονομία είναι αμείλικτη.Δεν είναι θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης ή αντεγκλείσεων.Το θέμα νομίζω ότι θα επιλυθεί από τη ζωή και όχι από την πολιτική ή τις εκλογές ή τα κόμματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο κ. Μαρδάς με άλλα λόγια μας λέει ότι είμαστε μια χώρα ανίκανων και διεφθαρμένων, που αν αποκτήσει την ικανότητα να βγάζει το νόμισμά της, θα το κάνει σαν τα μούρα της. Ο κ. Μαρδάς ξεκάθαρα μας λέει ότι μόνο οι έξυπνοιι και πολιτισμένοι δυτικοί πρέπει να έχουν τον χρηματοοικονομικό έλεγχο της χώρας μας, και πάντα από αυτούς πρέπει να παίρνουμε χρήματα, διότι μόνοι μας, εμείς οι άθλιοι ραγιάδες, δεν μπορούμε να παράξουμε χρήμα.

    Τίποτα από αυτά που λέει ο κ. Μαρδας δεν έχουν αξία σε μια χώρα όπου λειτουργεί η δικαιοσύνη, όπου ο παράνομος πληρώνει και όπου ο έντιμος έχει το κράτος μαζί του για να μεγαλουργήσει. Δεν είναι έτσι η Ελλάδα σήμερα, όμως ας μην είναι βέβαιος ο κύριος Μαρδάς ότι και στο μελλον ο Ελληνικός λαός θα είναι όπως τον περιγράφει, δηλαδή σκυφτός, φοβισμένος και διεφθαρμένος οπαδός κομμάτων σαν τον δικό του, της ΝΔ και των άλλων φιλο-μνημονίακών δυνάμεων.

    Δυστυχώς για τον κ. Μαρδά και τους ομοίους του, δεν υπάρχει κανένας σοβαρός Γερμανός, Αμερικάνος και διεθνής οικονομολόγος που να είναι κατά της εξόδου μας από το ευρώ. Άρα, κάτι συμβαίνει εδώ. Γιατί όλα τα σεβαστά ονόματα στο διεθνή χώρο της οικονομικής επιστήμης γνωρίζουν ότι μόνο με εθνικό νόμισμα και έντιμη κυβέρνηση μπορεί να ζήσει η χώρα μας, και ο κ. Μαρδάς δεν το γνωρίζει;

    Υπάρχει μια άλλη εξήγηση. Η Ελλάδα παραμένει στο ευρώ όχι διότι αυτό είναι το οικονομικό και γεοπολιτικό της συμφέρον, αλλά διότι έτσι έχει διαταχθεί. Αυτή είναι η σκληρή εντολή από έξω, τόσο προς τον πρωθυπουργό όσο και στις ελληνικές υπηρεσίες προπαγάνδας. Από ποιούς έρχετε η εντολή; Από αυτούς που έχουν συμφέρον από την παραμονή της χώρας μας για να την ελέγχουν, να την λεηλατούν, και να κερδίζουν οι ίδιοι από την ύπαρξη του ευρώ. Ποιοί είναι αυτοί; Περισσότερο από όλους είναι το Αμερικανικό και Γερμανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που έφτιαξε το ευρώ και που το έφερε στην Ευρώπη. Είμαστε στο ευρώ κατόπιν εντολών, και θα φύγουμε από αυτό όταν και όπως θέλουν οι προστάτες μας. Δεν δίνουν τη δυνατότητα στη χώρα μας να φύγει όποτε θέλει, και να κάνει ότι θέλει με την οικονομία της.

    Οι στρατηγικές ανοησίες ότι αν βγούμε από το ευρώ θα βγούμε και από την ΕΕ, και ότι θα χάσουμε έτσι τη σπουδαία στρατηγική προστασία από την ΕΕ, είναι μέρος της προπαγάνδας ελέγχου μας. Η εθνική στρατηγική του κράτους μας, η γεοπολιτική κατεύθυνσή του, έχει διαμορφωθεί με διάφορους τρόπους από τους ίδιους τους δανειστές μας. Το ΝΑΤΟ είναι ο εγγυητής των συνόρων μας, όχι η ΕΕ. Επίσης, έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει έξοδος από την ΕΕ. Και άλλες χώρες δεν έχουν ευρώ, είναι όμως μέσα στην ΕΕ.

    Τέλος, θα επαναλάβω εδώ ότι η χώρα μας θα βγει από το ευρώ κάποια στιγμή, αλλά μόνο όταν αυτή η κίνηση θα επιφέρει κέρδη στους προστάτες μας

    Το ζήτημα αν μέσα σε αυτό το σχεδιασμό των προστατών μας, μπορούν κάτι να κάνουν οι ανεξάρτητες και πατριωτικές δυνάμεις του τόπου μας, είναι θέμα για ένα άλλο σχόλιό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιώργο, ήμαστε ένα τριτοκοσμικό κράτος όσο και αν εθελοτυφλούμε για το αντίθετο. Και θα παραμείνουμε για πολύ καιρό ακόμα. Και ξέρεις γιατί το πιστεύω αυτό;
    Επειδή η παιδεία μας, ασχολείται με την πλύση εγκεφάλου για τον αντιρατσισμό, πολυπολιτισμό, για τον "Ο Σάκης" και άλλες παρα φύσιν μπούρδες της Νέας Τάξης Πραγμάτων, αντί να μαθαίνει στα παιδιά μας για τον Αριστοτέλη, Όμηρο, Καβάφη, Δραγούμη, και άλλους μεγάλους πρόγονούς μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.