Φωτογραφία: Ο κ.
Cemiloğlu με το σακάκι κρεμ δίπλα στον πρόεδρο Ερντογάν.
Σε συγκέντρωση στο
ξενοδοχείο Bilkent στην Άγκυρα (Τουρκία) την 1η Αυγούστου 2015, υπό την
συμπροεδρία του Ουκρανού υπουργού Εξωτερικών, Pavlo Klimkin, και του Τούρκου
αναπληρωτή πρωθυπουργού, Numan Kurtulmuş, το δεύτερο Παγκόσμιο Συνέδριο των
Τατάρων συγκέντρωσε περισσότερους από 200 συλλόγους.
Ο Μουσταφά
Abdülcemil Cemiloğlu, ιστορικός ηγέτης των αντι-Ρώσων Τατάρων και συνεργάτης της
CIA στη διάρκεια της προεδρίας Ρέιγκαν, ανακοίνωσε εκ μέρους της ουκρανικής
κυβέρνησης, τη δημιουργία μιας διεθνούς μουσουλμανικής ταξιαρχίας για να
αντιταχθεί στις «αποσχιστικές τάσεις των Ρώσων της Κριμαίας» (sic).
Η
ταξιαρχία θα σταθμεύσει στη Χερσώνα, κοντά στα σύνορα της Κριμαίας, και θα
περιλαμβάνει εθελοντές από το Ταταρστάν και την Τσετσενία (Ρωσία), το Ουζμπεκιστάν,
το Αζερμπαϊτζάν και τη Μεσχετία (Meskhetian, Γεωργία).
Μετά το συνέδριο, ο
Μουσταφά Abdülcemil Cemiloğlu έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ
Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος τον διαβεβαίωσε για την υποστήριξη της Τουρκίας
εναντίον της Ρωσίας.
Μετά την επίθεση
τον Ιούλιο του 2012 κατά του Σαουδάραβα πρίγκιπα Bandar bin Sultan, σε
αντίποινα για τη δολοφονία των αξιωματούχων του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας
της Συρίας, ο κ Ερντογάν έγινε ο διεθνής συντονιστής της ισλαμικής
τρομοκρατίας.
Τον Δεκέμβριο του
2013, η ΜΙΤ (τουρκικές μυστικές υπηρεσίες) είχε επαναπατρίσει στην Ουκρανία μια
ομάδα Τατάρων τζιχαντιστών που πολεμούσαν στη Συρία, για τη διασφάλιση της τάξης
στη διάρκεια των φιλο-ευρωπαϊκών διοργανώσεων της Πλατείας Μαϊντάν [1 ].
[ 1 ] «Τζιχαντιστές φρουρούν τις διαδηλώσεις στο Κίεβο», Δίκτυο Βολταίρος, 4 Δεκεμβρίου 2013.
Μετάφραση Κριστιάν Άκκυριά.
Είναι απορίας άξιον, όταν αναλυτές του κύρους του Τιερί Μεϊσάν αναδεικνύουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Τουρκίας στην τρομοκρατία (καταπίεση εθνοτήτων - βομβαρδισμοί αμάχων, αμέριστη συνδρομή στους τζιχανιστές), χώρες όπως οι ΗΠΑ, που υποτίθεται πως μάχονται τον ολοκληρωτισμό και την τρομοκρατία, να στέκονται στο πλευρό χωρών όπως η Τουρκία και η Ουκρανία. Όμως έχει γίνε γνωστός ο ρόλος των ΗΠΑ στη συγκρότηση σε οντότητα της συριακής αντιπολίτευσης και της μετεξέλιξης, μεγάλου μέρους της, στους τζιχανιστές του Λεβάντε. Το ίδιο δεν έκαναν και με την Αλ Κάϊντα του Μπιλ Λάντεν; Θα ισχυριστεί κάποιος πως πίσω απ' όλα αυτά υπάρχουν πολιτικές επιδιώξεις και πολιτικά παιχνίδια. Με ποιά όμως ηθική παρουσιάζονται ως προστάτες της δημοκρατάς παγκοσμίως; Φυσικά και δεν υπάρχει ηθική στις ενέργειές τους αυτές και για το λόγο αυτό απομονώνονται στη συνείδηση του κόσμου και γι αυτό αγκαλιάζουν καθεστώτα όπως αυτά της τζιχανιστικής Τουρκίας και της φασισιτικής Ουκρανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή