31/10/15

Οι Έλληνες περνούν καλά...

Πόσο γελοίο ακούγεται... 
Υπάρχουν ακόμα ηλίθιοι που μετράνε τη ζωή με το αν είναι γεμάτη μια καφετέρια.
Υπάρχουν ακόμα ανόητοι που θεωρούν "καλά" το ότι είναι εντάξει με τις τράπεζες και την εφορία. 
Πως καλά είμαστε ακόμα γιατί ένα μέρος του πληθυσμού μπορεί ακόμα και τη βγάζει καθαρή μέσα στο μεγάλο σφαγείο.
Επειδή δεν έχει έρθει η σειρά τους.
Επειδή ο χασάπης τους έχει ακόμα στη κατάψυξη να σιτέψουν καλά...
Όχι δεν περνάμε καλά.
Γιατί πίσω από το γέλιο στη καφετέρια και το χαβαλέ διακρίνεις τα άφτιαχτα δόντια που αρχίζουν και σαπίζουν ένα ένα κι έχει μπει ο οδοντίατρος στη λίστα των αχρείαστων ειδών.
Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί βλέπεις τις πόλεις να έχουν γεμίσει από κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα "χιλιάρια" ή το πολύ "χιλιοτετρακοσάρια", που σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο τα δίνουν για να μαθαίνουν τα παιδιά τους να οδηγούν, πριν τους αγοράσουν το καινούργιο σεντάν των 2.500 κυβικών...

Γιατί βάφεσαι και φτιάχνεσαι για το ραντεβουδάκι αλλά στο σπίτι οι υπόλοιποι θα τη περάσουν με κουβέρτα δίπλα σε ένα αερόθερμο του κώλου.
Γιατί και το πετρέλαιο είναι στην ίδια λίστα με τον οδοντίατρο, εκείνες τις εξετάσεις που αναβάλεις, το φαί ποιότητας, το φρεσκάρισμα στο σπίτι που αρχίζει και βγάζει μούχλα, και σιγά σιγά τα υπόλοιπα είδη ενός "πολιτισμένου κόσμου" που θα μπουν στην ίδια λίστα σαν περιττές δαπάνες.

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί αυτό το νεαρό παιδί χώθηκε κάπου με τρία κατοστάρικα, αλλά δεν έχει όνειρα. Πάει να πιεί το ποτάκι του μόλις καβατζώσει ένα μεροκάματο γιατί νιάτο είναι, αλλά μέχρι εκεί φτάνουν τα όνειρα του. Μερικά 24ωρα μπροστά και πολύ λέω.

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί στο παππού δώσανε κάτι κωλογενόσημα αγνώστου προελεύσεως που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους και θέλει να τα ξεφορτωθεί η κινέζικη φαρμακοβιομηχανία της πλάκας..

Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί για τρίτο συνεχή χρόνο δεν ανάβουμε καλοριφέρ και τον παππού τον τυλίξαμε με μια κουβέρτα να μη ξεπαγιάζει και τελικά.. μας έμεινε...

Όχι δεν είμαστε καλά, γιατί όλη αυτή η κίνηση, είναι το τρεξιμο ανθρώπων που δεν ελπίζουν σε τίποτα πια, δεν έχουν τίποτα, αλλά δεν είναι κι ελεύθεροι.
Ξυπνάνε και κοιμούνται με τη σκέψη τι θα είναι η έλλειψη της επόμενης μέρας. Αν θα κάνουν αυτό αντί για εκείνο. Γιατί πλέον δεν έχουμε τη πολυτέλεια να τα κάνουμε και τα δυο ακόμα κι αν αυτά είναι βασικές ανάγκες.

Ναι έτσι γουστάρουν και γυρνάνε με το αυτοκίνητο τσάρκα.
Μήπως θα μάθετε ποτέ πόσοι τσακωμοί προηγήθηκαν στο σπίτι;
Πόσα γαμοσταυρίδια πέσανε πριν ξεμυτίσει η χαρούμενη οικογένεια για τη βόλτα της;
Μήπως θα μάθετε πόσοι κοιμούνται χαπακωμένοι και πόσοι δεν κοιμούνται καθόλου πια;
Μπορεί κανείς να συλλάβει ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΗΣ ΑPΡΩΣΤΕΙΑΣ;
Όχι δεν μπορούμε να το συλλάβουμε, γιατί δεν στο λέω και δεν μου το λες.
Γιατί ξυπνάμε και κοιμόμαστε σ΄ενα χώρο που έχει ξεχάσει πλέον τι είναι ζωή, δικαίωμα, πραγματική ανάγκη.

Ανάγκη έχει γίνει να πληρώσεις.
Ανάγκη έχει γίνει να είσαι εντάξει απέναντι στους τοκογλύφους, να μην κινδυνέψεις για τα "μεγάλα" να σε ξεσπιτώσουν, να μην έχεις φαί, να μην έχεις που να κοιμηθείς.
Οτιδήποτε πάνω από αυτό ονομάζεται "εντάξει είμαστε"
Τόσο άθλιο, τόσο μίζερο το τοπίο της νεοφώτιστης μπανανίας της Ευρώπης.

Είναι σαν να βλέπεις μια δύστυχη να κάνει πιάτσα για ένα δεκάρικο, κι επειδή θα γυρίσει σπίτι έχοντας αγοράσει δυο πιτόγυρα μετά το πήδημα, θα θεωρείται πως "εντάξει είναι μωρέ" δε τρέχει και τίποτα.

Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή τρέμουν στην ιδέα πως θα κάνει βαρύ χειμώνα γιατί της θέρμανσης προηγούνται τα χαράτσια, δεν γίνεται να τα καλύψεις και τα δύο.

Στρατιές από ανθρώπους που η υγεία τους πάει κατά διαόλου για χίλιους δυο λόγους, όπως συμβαίνει στον άνθρωπο, την αφήνουν στην άκρη γιατί προηγούνται οι φόροι, οι τράπεζες, οι ΔΕΚΟ, να ζήσουμε να τους θυμόμαστε...

Οι Έλληνες περνάνε καλά.
Φυσικά όταν το καλά το υποβιβάσεις στο επιβιώνω, κι επίσης αν σ΄αυτό συνυπολογίσεις μια χούφτα καραγκιόζηδες που ούτε τους νοιάζει ποιος ζει και ποιος πεθαίνει, αρκεί ο κώλος τους να είναι καλά, το σώνεις το πράγμα.

Όμως πόσο θα το σώσεις ακόμα λέγοντας αηδίες και ψευτιές.
Πόσο θα κρατήσει η βιτρίνα πριν να φανεί η βρώμα που κρύβεται από πίσω;
Και δεν εννοώ πως θα γίνει κάποιος ξεσηκωμός.
Δεν είναι πανάκεια, πλέον, πως τη φτώχεια και τη δυστυχία θα την ακολουθήσει η Νέμεση.
Μπορεί απλά να δεις γύρω σου τη χώρα των ζόμπι.
Των ζωντανών νεκρών. The walking dead της Μεσογείου...

Ανθρωποι ήδη σέρνονται άσκοπα χωρίς να ξέρουν ούτε τι κάνουν σ΄αυτή τη ζωή , ούτε που πάνε. Ξυπνάνε κοιμούνται σαν ρομποτάκια, χωρίς καν να έχουν ιδέα πως είναι κάτι τέτοιο..
Αυτό είναι το χειρότερο αλλά το αναπόφευκτο στα ζόμπι.
Κάποιο θόρυβο ακούν κι ακολουθούν, αν τους σφυρίξεις από την άλλη θα πάνε από εκεί. Μόλις μυρίσουν φαί θα ρθουν..

Ναι οι Έλληνες περνάνε καλά στο κολαστήριο.
Εχει καπαρώσει ο καθένας τη τιμωρία του και αυτομαστιγώνεται.
Εκατό φορές τη μέρα "θα είμαι καλό παιδί" Δεν θα ξανακάνω ζαβολιές.
Μαζί τα φάγαμε και τώρα αναδρομικά θα ξεράσουμε και το γάλα της μάνας μας.
Έτσι γιατί οι κύριοι καθηγητές επιβάλλουν συμμόρφωση και τάξη.
Κι όπως λέει κι ο ποιητής όταν ακούς τάξη.. ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Βλέπετε καφετέριες γεμάτες; Τα μπαράκια; Τις ταβέρνες;
Υπάρχει ένα παλιό ανέκδοτο με το Χότζα και τον αφέντη του.
Του λέει ο αφέντης του τρέχα βάλε φόρους κι έλα να μου πεις.
Πράγματι βάζει και την άλλη μέρα του δίνει αναφορά.
Εχουν αναστατωθεί όλοι αγά μου τι θα κάνουμε;
Βάλε κι άλλους φόρους του λέει κι έλα πάλι.
Αγά μου γίνεται χαμός, φωνάζουν, βρίζουν τι κάνουμε;
Ρίξε κι άλλους φόρους κι έλα να μου πεις.
Αγά μου τώρα έχουν βγάλει κάτι μαχαίρια και τ΄ακονίζουν θα μας σφάξουν.
Τώρα του λέει ρίξε και τα χειρότερα χαράτσια αυτά που ξεπερνάνε κάθε όριο κι έλα να μου πεις.
Γυρνάει ο Χότζας πίσω και του λέει, αγά μου συμβαίνει κάτι πρωτοφανές. Εχουν ησυχάσει όλοι, έχουν γεμίσει τις ταβέρνες, τα μαγαζιά, γελάνε, πίνουν, τραγουδάνε...
Αυτό είναι το χειρότερο λέει ο αγάς. Κατάλαβαν που το πάμε και θα τα φάνε όλα, θα τα κάψουν αλλά εμείς δεν θα πάρουμε άλλο φράγκο. Τώρα αρχίζει ο κίνδυνος.

Ο Έλληνας τη πάτησε με το χρηματιστήριο, οι πρώτες κασέλες αδειάσανε, τώρα αδειάζουν και τα ρέστα..
Οσοι κρατιούνται καλά φεύγουν, όσοι μείνουν, σε λίγο καιρό, θα νοιώθουν αυτό ακριβώς που τους θεωρεί το σύστημα. Τίποτα. Ο κανένας.
Ολη αυτή η κίνηση, όλη αυτή η υποταγή ακόμα είναι γιατί ο άλλος θυμάται ακόμα το ονομά του.

Μια σπίθα ν΄ανάψει στο μυαλό της ζόμπιλαντ και θα γίνει ένα γενικευμένο χασάπικο... Κι όποιος επιβιώσει.
Το να γυρίζεις ένα λαό στο μεσαίωνα και να νομίζεις πως όλα θα πάνε καλά είναι γελοίο. Ο άνθρωπος ήταν και θα είναι πάντα το πιο άγριο θηρίο.
Η ταμπέλα του πολιτισμένου κρέμεται επάνω του όσο του δίνεις την ευκαιρία να ονειρεύεται πως είναι κάτι άλλο.
Οσο του δίνεις τα εφόδια να γίνει κάτι άλλο.
Με τη μόρφωση, με την υγεία, με τη τέχνη, με την αίσθηση πως είναι ΑΣΦΑΛΗΣ στη φωλίτσα του.
Αν του τα πάρεις όλα αυτά και τον βάλεις να παίξει σε επίπεδο επιβίωσης ίσως ανακαλύψεις πως ο πολιτισμός δεν πέρασε από πάνω του ούτε μια μέρα...

Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή δεν καίγεται το πορτοφόλι απλά, δεν καίγονται τα παλιόχαρτα. Καίγονται νευρώνες αλύπητα, καίγονται συναισθήματα, όνειρα, ελπίδες, καίγονται όλες οι ασφάλειες...
Κι αργά ή γρήγορα θα έρθει το βραχυκύκλωμα που θα κατεβάσει το γενικό.
Και τότε, πραγματικά θα περάσουμε καλά.
Ονειρεμένα...


Konstantinos Trempelis

9 σχόλια:

  1. Αχ Andpik,

    Πόσο αληθινά είναι αυτά που ανάρτησες.............

    Έχεις δίκαιο βέβαια που εξακολουθείς να αναρτάς τόσο πικρά άρθρα, αλλά εμείς πρέπει να ζούμε πάντοτε με "βάρκα την ελπίδα"!

    Πάντα Φιλικά

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με το συμπάθειο αλλά ας μου επιτρέψετε να μοιραστώ δυο σκέψεις: α)από την αρχή μέχρι το τέλος ο αρθρογράφος μου δίνει την αίσθηση ότι η ουσία του προβλήματος (όπως το αντιλαμβάνεται και το ζει) είναι ότι στερήθηκε τις μέχρι πρότινος "αυτονόητες" απολαύσεις,

    β) δεν άκουσε ποτέ το "ζητείτε πρώτον την βασιλείαν των ουρανών και ταύτα πάντα (δηλαδή τα υλικά, επίγεια και εφήμερα) προστεθήσετε υμίν (θα σας δοθούν απλόχερα από τον δωρεοδότη Πατέρα).

    ας προβληματιστούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Όχι δεν περνάμε καλά, γιατί βλέπεις τις πόλεις να έχουν γεμίσει από κακοσυντηρημένα αυτοκίνητα "χιλιάρια" ή το πολύ "χιλιοτετρακοσάρια", που σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο τα δίνουν για να μαθαίνουν τα παιδιά τους να οδηγούν, πριν τους αγοράσουν το καινούργιο σεντάν των 2.500 κυβικών..."Ελεος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ακριβέστατη περιγραφή της ελληνικής κοινωνίας αυτη τη στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ειναι τα δυο ακρα που χαρακτηριζε και χαρακτηριζει τον
    ελληνα τα τελευταια 40 χρονια. Οτι οι ταβερνες και τα
    καφε ειναι γεματα, ειναι ατοπο να χαρακτηριστει ως
    οικονομικη ευμαρεια των ελληνων, ''που εχουν και δεν
    μιλανε'' στα χρονια της κρισης. Απο την αλλη, η μεση οικονομια
    που ακολουθουσε ο ελληνας ηταν βαση των αλογιστων εξοδων
    και γενικοτερης νοοτροπιας που ξεκιναγε απο τον απλο εφηβο(δουλεια μετα
    τις σπουδες μονο) και τον φοιτητη ( ο μονος ευρωπαιος σπουδαστης που ΔΕΝ εργαζοταν
    στα χρονια τις φοιτησης του), μεσα απο την τυπικη τετραμελη οικογενεια, τις πολυεπιπεδες πολυτεκνες οικογενειες, τον εργαζομενο εργενη, τη εργαζομενη ελευθερη γυναικα, το
    ιδιο το κρατος. Ολοι στο ιδιο κυκλο σκεψεως που βαθμιαια δημιουργησαν μια κοινωνια
    που μεσα απο βραχεα οικονομικη κριση (ποσα χρονια κραταει αυτη η καταραμενη κριση πια???),
    οι πολιτικο οικονομικες και αστικες αξιες της, κατερρευσαν ''εν μια νυκτης''.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΟΙΟΣ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΙ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΣΥΝΕΙΔΗΤΟΙ Η ΔΕΝ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΟΥΣ;
    Σπάνια μπορούμε να ελέγξουμε τι θα συμβεί, πώς θα συμπεριφερθούν οι άλλοι ή ακόμη και τα αποτελέσματα των προσπαθειών μας. Αλλά μπορούμε να επιλέξουμε πώς θέλουμε να αισθανόμαστε και να αντιδρούμε προς αυτά τα γεγονότα και τις καταστάσεις.
    Θέλω να ταράζομαι και να θυμώνω;
    Θέλω να τους απορρίπτω;
    Θέλω να ερμηνεύω τη συμπεριφορά τους σαν έλλειψη σεβασμού για μένα;
    Θέλω να νιώθω πληγωμένος/η και αδικημένος/η;
    Θέλω να είμαι στο ρόλο του θύματος;
    Θέλω να γίνομαι επικριτικός/η και επιθετικός/η προς αυτούς;
    Θέλω να τους πληγώνω ή να τους μισώ;
    Θέλω να φοβάμαι να τους μιλήσω γι’ αυτό;
    Θέλω να παραπονιέμαι ή να μιλώ αρνητικά ή να τους κουτσομπολεύω σε τρίτα πρόσωπα;
    Θέλω να τους τιμωρήσω;
    Θέλω να νιώθω ασφαλής και ότι αξίζω ανεξάρτητα από τη συμπεριφορά τους;
    Θέλω να μάθω να βοηθώ τους άλλους να κατανοούν γιατί είναι τόσο σημαντικό για μένα να τηρούν το λόγο τους;
    Θέλω να αναλάβω την ευθύνη για την έλξη της συμπεριφοράς τους;
    Θέλω να τους συγχωρήσω;
    Θέλω να ανακαλύψω πώς μπορεί να αντικατοπτρίζουν κάποια μέρη του εαυτού μου;
    Θέλω να θυμάμαι ότι είμαι ο μοναδικός δημιουργός της πραγματικότητάς μου και ότι εκείνοι απλώς παίζουν ένα ρόλο που εγώ τους έχω υποσυνείδητα δώσει;
    Θέλω να νιώθω ασφάλεια, αξία και ευτυχία, ανεξάρτητα από το τι λέει ή κάνει ο άλλος;
    Θέλω να φαντάζομαι ότι είμαι ο άλλος και να κατανοώ τι νιώθει;
    Θέλω να αγαπώ τον άλλον χωρίς όρους, ενώ ταυτόχρονα βάζω όρια αποδεκτής συμπεριφοράς;
    Αυτές είναι οι ερωτήσεις.
    Ποια είναι η απάντησή μου;
    Στην πραγματικότητα, αυτή είναι η βάση της ελεύθερης βούλησης: πώς θα αντιδράσουμε προς αυτό που μας φέρνει η ζωή.
    Φανταστείτε ότι η ζωή είναι χαρτοπαίγνιο και ότι μας μοιράζει κάθε στιγμή ορισμένα χαρτιά.
    Αυτό είναι σε μεγάλο βαθμό (αλλά όχι απόλυτα) εκτός ελέγχου μας.
    Αυτό που μπορούμε να ελέγξουμε είναι πώς θα παίξουμε μ’ αυτά τα χαρτιά.
    Αυτή είναι η μοναδική μας ελευθερία. Η ελευθερία να επιλέγουμε πώς θέλουμε να αντιλαμβανόμαστε, να αισθανόμαστε και να αντιδρούμε προς τις καταστάσεις της ζωής.
    Πολλοί δεν αντιλαμβάνονται ότι έχουμε επιλογή για τα συναισθήματά μας. Πιστεύουν ότι τα συναισθήματά τους δημιουργούνται πραγματικά από αυτό που συμβαίνει. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε τα συναισθήματά μας – όχι τα γεγονότα ή η συμπεριφορά των άλλων.
    Τα συναισθήματα και οι αντιδράσεις μας είναι αποτέλεσμα των πεποιθήσεών μας και των προγραμματισμών της παιδικής ηλικίας μας. Μπορούμε να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας σε σχέση με αυτό που συμβαίνει. Τότε οι αντιδράσεις μας θα εξελιχθούν. Τότε η εξωτερική μας πραγματικότητα θα αντικατοπτρίζει τις νέες μας αντιλήψεις, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις μας. Και τότε θα προσελκύσουμε διαφορετικά γεγονότα και συμπεριφορές, που τώρα θα αντικατοπτρίζουν τις νέες πεποιθήσεις μας.
    Όσο αντιδρούμε με παλιούς εδραιωμένους συναισθηματικούς μηχανισμούς, θα ξαναζούμε τα ίδια συναισθήματα και θα προσελκύουμε τις ίδιες συμπεριφορές και γεγονότα.
    Έτσι, η ερώτηση είναι «ποιος θέλω να είμαι, όταν…»
    Ξανακοιτάξτε τα παραπάνω και πάρτε μια συνειδητή απόφαση.
    Η Ευθύνη για την Πραγματικότητά μας
    Κάθε άτομο είναι προσωπικά υπεύθυνο για την ευτυχία και τη δυστυχία του.
    Δημιουργούμε την αρρώστια και την υγεία μας, την ανάπτυξη και την οπισθοδρόμησή μας.
    Δεν χρησιμεύει να εξαρτιόμαστε από κανέναν ή να ρίχνουμε την ευθύνη σε κάποιον άλλον.
    Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλον, να μοιραζόμαστε, και να δίνουμε και να δεχόμαστε αγάπη, συμπόνια και υποστήριξη.
    Αλλά δεν μπορούμε να έχουμε την ευθύνη για την ευτυχία ή δυστυχία των άλλων.
    Όπως οι άλλοι δεν μπορούν να έχουν την ευθύνη για τη δική μας ευτυχία.
    Μόνον εμείς οι ίδιοι μπορούμε να δημιουργούμε την ευτυχία, την υγεία, την ασφάλεια και την ικανοποίησή μας.
    Από δω και πέρα ας μην κατηγορούμε τους άλλους για τη δική μας πραγματικότητα, ούτε να εξαρτιόμαστε από αυτούς.
    Δημιουργώ την πραγματικότητα που επιθυμώ και αξίζω.
    Από το βιβλίο «Μία Σελίδα την Ημέρα - Ένας Χρόνος Αυτο-εξέλιξης» του Ρόμπερτ Νατζέμυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. όλα αρχίζουν και τελειώνουν στο ότι δεν υπάρχει κοινωνική συνοχή!!! Όλοι κοιτάζουν τον.... πισινό τους και χεστήκανε τι γίνεται παραδίπλα. Όταν αντιληφθούμε την βαθύτερη έννοια αυτής της διαπίστωσης ίσως και να κάνουμε κάτι ως λαός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Niko L,

    Νομίζω ότι έχεις δίκαιο. Αυτό συμβαίνει με τους σύγχρονους Νεοέλληνες, λέιπει η κοινωνική συνοχή!

    Ευμένης Καρδιανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Nikos L, έτσι ακριβώς είναι! Ο ατομικισμός σε όλο του το μεγαλείο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.