Πολιτικός επιστήμονας, διεθνολόγος και επικοινωνιολόγος
Για κάποιους ένα απρόσμενο και κοσμοϊστορικό γεγονός, για κάποιους άλλους μια απολύτως αναμενόμενη εξέλιξη για μια Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία πνέει τα λοίσθια. Σε κάθε περίπτωση η βρετανική αποχώρηση είναι πλέον γεγονός και προκαλεί κάποιες εύλογες ερωτήσεις.
1. Για ποιο λόγο ξαφνικά η Ευρωπαϊκή Ένωση απαριθμεί ένα λιγότερο μέλος;
Δε συνέβη ξαφνικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκπέσει σε ένα γραφειοκρατικό και ολιγαρχικό λεβιάθαν ο οποίος με έδρα τις Βρυξέλλες καταβροχθίζει την ελευθερία, τη δημοκρατία και τα όνειρα των Ευρωπαίων πολιτών. Το κενό δημοκρατίας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα έχει προκαλέσει τη δημιουργία του πολιτικού κινήματος των ευρωσκεπτικιστών, στην πρώτη γραμμή των οποίων βρίσκονται για χρόνια οι Βρετανοί.
Επιπλέον, η Βρετανία υπήρξε εξαρχής ένα αρκετά απομονωμένο κράτος - μέλος, «ειδικού καθεστώτος», του οποίο μέλημα δεν υπήρξε η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και σύγκλιση, αλλά η αυξανόμενη συνεργασία και ειρήνη στην Ευρωπαϊκή ήπειρο - κάτι το οποίο μπορεί να το επιτύχει και χωρίς να είναι μέλος της Ένωσης, όπως αναμένεται να αποδειχθεί.2. Πώς νίκησε το Brexit;
Το Brexit επικράτησε για 2+1 βασικούς λόγους. Ο πρώτος ήταν το κενό δημοκρατίας και συμμετοχής στην Ε.Ε. Στη φύση της η Ένωση είναι ένα ολιγαρχικό μόρφωμα το οποίο αποφασίζει για εκατομμύρια πολίτες χωρίς να λογοδοτεί ποτέ σε αυτούς. Αποτέλεσμα αυτού του αποπνικτικού και ανελεύθερου καθεστώτος είναι αφενός η λήψη αποφάσεων που δεν εκφράζουν κανέναν παρά μόνο τις κλειστές ομάδες των Βρυξελλών, και αφετέρου οι πολίτες να ψηφίζουν αντιδραστικά και «αντιευρωπαϊκά» σε κάθε ευκαιρία που τους δίνεται (όπως έγινε και στη χώρα μας). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η καταψήφιση του Ευρωπαϊκού Συντάγματος στο δημοψήφισμα της Γαλλίας, όχι επειδή οι πολίτες διάβασαν και απέρριψαν το εν λόγω Σύνταγμα αλλά επειδή εκείνη ήταν η μοναδική ευκαιρία που τους δόθηκε για να εκφραστούν και να καταδικάσουν τις αποφάσεις των πολιτικών ελίτ (οι οποίοι τότε προωθούσαν την ένταξη της Τουρκίας στην Ένωση - κάτι το οποίο δεν μπορούσαν να δεχθούν επ' ουδενί οι Γάλλοι και Ολλανδοί πολίτες και καταψήφισαν για τον λόγο αυτό το Ευρωσύνταγμα).
Ο δεύτερος λόγος ήταν η αντιδημοκρατικότητα της δημοψηφισματικής διαδικασίας κατά την οποία δεν υπήρξαν όρια στις δωρεές και στα ποσά που μπορούσαν να διατεθούν για τις εκστρατείες του Bremain και του Brexit* με αποτέλεσμα την άκρατη σπατάλη και την απόλυτη οικονομική επικράτηση του Brexit με τα αντίστοιχα εκλογικά αποτελέσματα. Εδώ πρέπει να προστεθεί ως επιπλέον λόγος επικράτησης της πρότασης εξόδου και η οικονομική ενίσχυση του Brexit από διάφορα εγχώρια και μη hedge funds τα οποία διακρίνοντας τις ενδεχόμενες μεγάλες διακυμάνσεις στις αγορές από μια βρετανική έξοδο, έλαβαν κερδοσκοπικά τις αντίστοιχες χρηματιστηριακές θέσεις.
3. Ήταν δημοκρατική η διαδικασία του δημοψηφίσματος;
Δυστυχώς όχι. Όπως και στην περίπτωση του περσινού δημοψηφίσματος στην Ελλάδα, το βρετανικό δημοψήφισμα δεν τηρούσε τις βασικές δημοκρατικές προϋποθέσεις, όπως για παράδειγμα τα όρια στις χρηματικές δαπάνες που προαναφέρθηκαν. Επιπλέον, ο θεσμός του δημοψηφίσματος είναι δημοκρατική πρακτική, και ως τέτοια προαπαιτεί την άμεση και διαρκή πρόσβαση των πολιτών στις διαδικασίες διαμόρφωσης των πολιτικών αποφάσεων για να αποκτήσουν έτσι οι πολίτες την εμπειρία και την ικανότητα να διαχειριστούν μείζονα πολιτικά ζητήματα με ευθυκρισία. Το δημοψήφισμα προαπαιτεί δηλαδή την πραγματική Δημοκρατία. Ελλείψει αυτής, όπως ισχύει στη Βρετανία και στη χώρα μας, το δημοψήφισμα αποτελεί εργαλείο ελέγχου και χειραγώγησης των πολιτών.
4. Κατάφεραν οι Βρετανοί να επιφέρουν κάποιο πλήγμα στην ολιγαρχία των Βρυξελλών με το εν λόγω αποτέλεσμα;
Όχι, δυστυχώς το αντίθετο. Όπως και στο ελληνικό δημοψήφισμα του 2015, έτσι και τώρα ο ευρωσκεπτικισμός ενισχύει αυτό που θέλει να πολεμήσει. Οι Βρετανοί βρισκόμενοι πλέον έξω από την Ένωση, δεν μπορούν να επιφέρουν την παραμικρή αλλαγή στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Κάθε αλλαγή που θα γίνει θα επιτευχθεί μόνο εκ των έσω με κίνδυνο να εξυπηρετηθούν τελικά μόνο επικοινωνιακοί ή και επιπλέον αντιευρωπαϊκοί σκοποί. Ταυτόχρονα, ο ευρωσκεπτικισμός, ενισχύει ακραία πολιτικά στοιχεία, τα οποία καπηλεύονται την έννοια του έθνους και καταλήγουν πολλές φορές στη βία, την ξενοφοβία και την τρομοκρατία, με τελικό αποτέλεσμα οι πολίτες να επιστρέφουν έντρομοι στην καθεστηκυία ολιγαρχική ελίτ για προστασία και πολιτική σταθερότητα.
5. Πώς μπορούν οι πολίτες να αλλάξουν εν τέλει την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Η Ευρώπη μπορεί να αλλάξει μόνο από τα ενεργά της μέλη. Αυτό βέβαια δεν μπορούν να το κάνουν ποτέ τα διεφθαρμένα κομματικά στελέχη (που μπορούν να χρηματισθούν), για αυτό και σαφώς αποτυγχάνουν ενώ μεταφέρουν την απογοήτευση που νιώθουν και το αδιέξοδο τους στους πολίτες. Οι πολίτες στην πλειοψηφία τους θέλουν και Ευρώπη και Δημοκρατία και είναι οι μόνοι που μπορούν να δημιουργήσουν κάτι τέτοιο. Και αυτό θα το πετύχουμε όταν απομακρύνουμε το τωρινό πολιτικό μας σύστημα και θεσμοθετήσουμε ένα νέο Δημοκρατικό σύνταγμα και πολίτευμα. Αν εκδημοκρατιστούν τα κράτη - μέλη τότε αναγκαστικά θα εκδημοκρατιστεί και η Ένωση. Η Ελλάδα με το αποτυχημένο της πολιτικό σύστημα, έχει την ευκαιρία αλλά και την ιστορική υποχρέωση να αναγεννηθεί πολιτικά και να εκκινήσει τη διαδικασία μετάβασης σε μία «Δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση», ικανή να λυτρώσει και να εμπνεύσει τους 500 εκατομμύρια πολίτες της γηραιάς ηπείρου.
Περισσότερα στο Twitter: Σταύρος Καλεντερίδης:www.twitter.com/kalenteridis
Τώρα ἀρχίζει τό ξήλωμα τῆς Γερμανικῆς ὑπερφίαλης ἀνοησίας νά ἐπιχειρήσῃ νά ἡγηθῆ στό ἀμερικανικό πρότζεκτ πού ὀνομάσθηκε Εὐρώπη:΅Ἕνας κόσμος παράλογος καί ἐπιφανεικά "λογικός", μέ εἰδκές λεπτομερεῖς ρυθμίσεις γιά τά πάντα μέχρι παραφροσύνης, μέ ἐκκόλαψη ἀρρωστημένων ἀτόμων καί διασπασμένων κοινωνιῶν, μέ χρήση τοῦ ἀκραίου ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ καί τοῦ ρατσισμοῦ ὀπλαρχηγῶν γιά εξυπηρέτηση συμφερόντων μεγάλων ἐπιχειρήσεων σέ τρίτες χῶρες, μέ προώθηση τῆς σχεδόν βίαιης πολυφυλετικῆς ἀναμίξεως πληθυσμῶν ἐντός τῆς Εὐρώπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα θά ἀρχίσει ἔνα νέο πρότζεκτ. Πρέπει νά προλάβουμε, νά μήν ὁδηγήσουν τήν χώρα μας στό νέο πρότζεκτ αὐτοί πού τήν ἔφεραν μέχρις ἐδῶ. Διότι τό νέο πρότζεκτ, γιά νά φεύγῃ αἰφνιδιστικά - καί προγραμματισμένα φυσικά - ἡ Μ. Βρετανία, περιλαμβάνει πολέμους καί ἀναταραχές ἐντός τῆς Εὐρώπης, πόλύ πιό βίαιες ἀπό ὅσες ὑποθέτουμε.
Τό ἴδιο τό Βερολίνο θά γίνει πλέον Τό Πειραματόζωο.
Χρειαζόμεστε πραγματική πατριωτική ἡγεσἰα, καί στήν Ἑλλάδα, καί σέ κάθε μία ἀπό τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης, γιά νά ὑπάρξῃ πραγματική συνενόηση καί ἀντιμετώπιση τῶν νέων κινδύνων καί ὑπονομεύσεων, ἀπό κοινοῦ.
Ἀκριβῶς πρέπει νά φύγουμε "τρέχοντας" ἀπό τήν Εὐρώπη αὐτήν, γιά νά μείνῃ ἡ Εὐρώπη Εὐρώπη, καί γιά νά τήν φτιάξουμε πάλι, αὐτήν τήν φορά, σέ ἀντι-ὁλοκληρωτικές καί ἀντι-χειραγωγικές βάσεις. Ὄχι φυσικά μέ "πολιτικούς" ἀνδρείκοιλα, προϊόντα τῆς χειραγωγήσεως ὑπό διαφόρων κέντρων ἐξουσίας (ὑπό "τῶν ΜΜΕ", ὅπως μή προσφυῶς συχνά λέμε) , καί ἀνθρώπους πολιτικάντικης μυωπίας.
Περιεκτικοτατη περιγραφη της τωρινης καταστασης στην Ευρωπη απο τον κ. Socrates. Η Ευρωπαικη και φυσικα Γερμανικη ελιτ θεωρει :
ΔιαγραφήΓερμανός πρόεδρος Γιόαχιμ Γκάουκ "Οι ελίτ δεν είναι το πρόβλημα, οι λαοί είναι το πρόβλημα..."
Εμεις λοιπον ,οι... ανθρωποι , μπορουμε ελευθερα να ονειρευομαστε "Ευρωπες", "δημοκρατιες" κλπ..
Η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική ενοποίηση σε ένα ομοσπονδιακό υπερκράτος (Η.Π.Ε =Ηνωμένες Πολιτείες Ευρώπης), λαών με αρκετά κοινά αλλά ακόμα περισσότερα διαφορετικά στοιχεία δεν είναι καθόλου ρεαλιστικός στόχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδικά όταν πιστεύουμε πως αυτό μπορεί να γίνει με πραγματικά δημοκρατικό τρόπο.
Η ισορροπία ισχύος είναι αμείλικτη.
Όταν έχεις κράτη με διαφορετικό πληθυσμό, διαφορετικές οικονομίες, διαφορετικές στρατιωτικές δυνατότητες και διαφορετικές αντιλήψεις - συμφέροντα σε γεωοικονομικά θέματα, κανένα καρτελάκι σε κουστούμι και κανένα στρογγυλό τραπέζι δεν μπορεί να ανατρέψει μία λέξη που είναι το Άλφα και το Ωμέγα στις διεθνείς σχέσεις:
ΙΣΧΥΣ
Μιλάμε για ισορροπία ισχύος. Η δημοκρατία δεν έχει θέση την κρίσιμη ώρα που μιλάει ο Σόιμπλε στο τραπέζι. Είναι ο "πρόεδρος" και είναι ένας πρόεδρος που δεν υπερασπίζεται Ευρωπαίκά συμφέροντα αλλά Γερμανικά. Κατ’ επίφαση δημοκρατία.
Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει από μέσα. Θέλει πλέον γκρέμισμα στον βαθμό που έχει φτάσει. Να είμαστε ρεαλιστές.
Όσον αφορά την Ελλάδα, ποντάραμε πολλά στην Ευρώπη διότι διαχρονικά πάσχουμε από το σύνδρομο της προστασίας. Θέλουμε κάποιον/ους μεγάλους "φίλο"/ους για να μας προστατεύει και να λύνει όλα τα προβλήματα μας για μας. Καλή η Ευρώπη αλλά όλα τα προβλήματα μας νομίζαμε ότι θα λυθούν με έναν "μαγικό" τρόπο. Δεν λύνονται τα προβλήματα αν δεν τα λύσεις ο ίδιος. Αναβολή παίρνουν απλώς.
Και κάποιες άλλες θέλουν να έχουν προστασία γιατί δεν μπορούν μόνες τους.
Εκεί φτάσανε κάποιοι την Ελλάδα του Καποδίστρια και του Βενιζέλου.
Να είμαστε ρεαλιστές:
Καιρός είναι να ασχοληθούμε με την Ελλάδα και πως θα επιβιώσει αυτός ο λαός όταν θα συμβεί το αναπόφευκτο. Δεν αργεί. Χρειάζεται Εθνικό σχέδιο (μελετημένο σε κάθε λεπτομέρεια) έκτακτης ανάγκης.
Για Δημοκρατία θα μιλήσουμε την δεύτερη μέρα. Την πρώτη μέρα θα μιλήσουμε για φαγητό. Πρώτα το μαμ...σπέρνεις, μαζεύεις, τρως. Σταθεροποιείς το φαγητό για 6-12 μήνες και μετά ανοίγει η συζήτηση για Σύνταγμα και πραγματική Δημοκρατία.
Τα Ευρωπαϊκά γεωπολιτικά στρουμφάκια των Βρυξελλών και του Βερολίνου αποδείχθηκαν όχι μόνο μικρά για τον κόσμο αλλά και για την ίδια την Ευρώπη.
Ποιος κυβερνάει αυτό τον κόσμο και γιατί?
In God we trust...
Και ο "Θεός" είναι το δολάριο, ο πρόεδρος και οι 10 "αρχάγγελοι" του που ελέγχουν τις θάλασσες.
Ούτε δολάριο έχει η Ευρώπη, ούτε πρόεδρο, ούτε "αρχάγγελους".
Στην Ευρώπη όλοι μιλάνε ατελείωτες ώρες και χωρίς να έχουν τα ίδια συμφέροντα(διότι ποτέ δεν ξεφύγανε από αυτό που ονομάζεται Εθνικό συμφέρον) και κάνανε μια κακόγουστη αντιγραφή του δολαρίου (Και την κάνανε κακόγουστη διότι είναι γερμανική ;) ). Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και...
Μικροί για τον κόσμο μικροί για την Ευρώπη.
Goodnight Europe. Better luck next time.
Δεν αλλάζει αυτή η Ευρώπη απο μεσα.διαφωνω με την άποψη οτι πρέπει να μείνεις για να αλλάξεις την Ευρώπη.το μονο που θα καταφέρεις ειναι να απο τελειώσεις τον εαυτό σου και οχι να αλλάξεις την Ευρώπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια επικοινωνιολόγος καλά τα λές...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια πολιτικός επιστήμονας..θέλεις όμως ψωμιά, ΠΟΛΛΑ ΨΩΜΙΑ..
Ας μήν μας διαφεύγει η εν ισχύ συμφωνία της Λισαβώνας - νομικό κείμενο, επί της οποίας λειτουργεί ''αντιδημοκρατικά'' η Ε.Ε. Εάν δεν αλλάξει αυτή η συμφωνία - νομικό κείμενο πρέπει να ξεχάσουμε οτιδήποτε ''δημοκρατικό''. Την συμφωνία αυτή την συμφώνησαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Μόνον με άλλους ηγέτες, μή χειραγωγούμενους μπορεί να τροποποιηθεί η εν λόγω συμφωνία. Ευτυχώς που τα δημοψηφίσματα Γαλλίας και Ολλανδίας καθυστέρησαν την εν συνόλω εφαρμογή της καταραμένης αυτής συμφωνίας της Λισαβώνας. Μή χειραγωγούμενοι ηγέτες στον σημερινό κόσμο είναι απίθανο να βρεθούν. Άρα τι μέλλει γεννέσθαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜή χειραγωγούμενοι ἡγέτες, εἶναι πάντως οἱ μή χειραγωγοῦντες ἡγέτες. Ἄρα δέν σοῦ αὐτοπροτείνονται, τούς βρίσκεις καί τούς ζητᾶς νά ἀναλάβουν τίς "φυσικές" εὐθύνες τους.
Διαγραφή[ Σημείωσις: Χειραγώγησι, ἐννοῦμε ἐδῶ τήν κακόπιστη χειραγώγησι, τήν δόλια χειραγώγησι, αὐτήν πού ἔχει λάβει ἀρνητική σημασία στήν λατινογενῆ ἐκδοχή της, τήν manipulatio(n). Εὑρύτερο καί στήν πρώτη σημασία του πιό σεβαστικό τῆς ἐλευθερίας τό ἄγειν διά τῆς χειρός (χειρ-αγώγησις), καί κάπως στενώτερο καί σαφῶς ἐξαναγκαστικό ἐν τέλει, τό σύρειν διά τῆς χειρός (mani-pulatio-n).
_ Ὁ ὅρος manipulatio(n) μπορεῖ λοιπόν νά ἀποδοθῆ στήν ἑλληνική εἴτε μέ τόν ἴδιο λατινικό ὅρο, ὡς τεχνικό ὅρο ὅμως, "μανιπουλάτσιο", εἴτε μέ ἑλληνικές λέξεις ὅπως: Κακόπιστη χειραγώγησις, δολία χειραγώγησις, ὑποδουλωτική χειραγώγησις, συστηματική ἐξαπάτησις μέ σκοπό ἤ καί ἀποτέλεσμα τήν διαρκῆ ἤ καί μόνιμη στέρησι τῆς ἐλευθερίας ἄλλων, ἔντεχνη ἐξαπάτησις ἄλλου ἤ ἄλλων πρός ἔλεγχο τῆς βουλήσεώς του ἤ βουλήσεώς τους, μεθοδευμένη παραπαλάνησις γιά καθοδήγησι ἄλλων πρός στέρησι τῆς ἐλευθερίας τους ἤ ἐναντίον τῶν ἀληθινῶν συμφερόντων τους ἤ πρός βλάβη τους, μεθόδευση γιά "ὑπεξαίρεση" τῶν ὁραμάτων καί τῆς βουλήσεως ἄλλου].
Ποιός μποεί να μην βλέπει και να μην συμφωνεί μ' αυτά που γίνονται στην Ε.Ε. Ο κ. Σόϊμπλε την κατάντησε έναν τραπεζικό οργανισμό που δουλεύει για τα συμφέροντα της Γερμανίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκίνησε όμως έτσι; Οι πρώτοι οραματιστές της Ενωμένης Ευρώπης άλλα είχαν κατά νου. Ήθελαν μιαν Ευρώπη με ενιαίους θεσμούς σε όλους τους τομείς και όχι μόνο στην οικονομία. Κι όλοι μας θυμόμαστε γιατί δεν προχώρησε αυτού του τύπου η ένωση. Συνέχεια η Βρετανία (και όχι Μεγάλη) έβαζε προκόματα. Αυτή λοιπόν υπήρξε η τροχοπέδη για την Ένωση τν Ευρωπαϊκών λαών. Όλα αυτά τα έκανε γιατί, κακά τα ψέματα, κανείς Βρετανός δεν ανέχθηκε και δεν μπορούσε να αποδεχτεί, άλλοι λαοί να έχουν την πρωτοκαθεδρία. Η αρρωστημένη αυτή αντίληψη που τους σιακατέχει, πως σε όλα πρέπει να είναι πρώτοι και με δεδομένη την οικονομική ισχύ της Γερμανίας τους οδήγησε στο BREXIT.
Εάν και οι σμερινοί ηγέτες της Ε.Ε. διακατέχονται από τα ίδια οράματα των πρώτων οραματιστών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιστεύω πως η έξοδος της Βρετανίας αποτελεί θετικό βήμα. Οι καιροί θα το δείξουν.
Η Γερμανία ανέκαθεν ήθελε να κυριαρχήσει στην Ευρώπη.Ποτέ δεν άλλαξε σχέδια.Μόνο αρχηγούς άλλαζε.Το μεγαλύτερο σφάλμα ήταν η ένωση Ανατολικής και Δυτικής Γερμανίας, γιατί αυτό της έλυσε τα χέρια και άρχισε να εφαρμόζει τα ίδια, τα γνωστά της σχέδια παραλλαγμένα (σε πρώτη φάση με οικονομικό πόλεμο και σε δεύτερη με τον δήθεν ευρωστρατό, ο οποίος θα εκτελούσε διαταγές της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι λαοί τις περισσότερες φορές λόγω του οτι είναι ανημέρωτοι με όλα τα χρήσιμα πραγματικά δεδομένα, ψηφίζουν με πολιτικό ένστικτο. Που αυτό σε γενικευμένη μορφή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο ο μέσος όρος των προσωπικών βιωμάτων που από το περιβάλλον του ο κάθε πολίτης μεταφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνεπώς κόντρα σε όσα οι δημοσκοπίσεις θέλουν να παρουσιάσουν οι ψηφοφόροι αυτής της φασίζουσας Ε.Ε. σωστά επιλέγουν την τελική ρήξη, και που ασφαλώς με αυτή την προοπτική σύντομα όσο και να το φρενάρουν οι ελάχιστοι "εκλεχτοί" (της ελιτ) εκεί θα καταλήξει.
Άλλωστε δεν θέλει και πολλή μελέτη για να φανεί το παράδοξο του εγχειρήματος της "ενωμένης ευρώπης" που εν ολίγοις δεν θα ήταν λάθος να το περιγραφεί ως εξής:
Οι λαοί των εθνών της Ευρώπης, είναι μάλλον κακό να αυτοπροσδιορίζονται και να επικεντρώνονται και να ομαδοποιούνται με τρόπο εθνικό, αλλά είναι ωστόσο καλό να αυτοπροσδιορίζονται και να επικεντρώνονται και να ομαδοποιούνται κάτω από μία ανύπαρκτη ιδέα, την Ευρώπη.
Τόσο ανύπαρκτη που αν μεταφέρουμε το παράδειγμα του νεολογισμού των "ευρωπαϊστών" και σε άλλες περιπτώσεις, τότε θα λέγαμε, και "ασιατιστής" ή "αφρικανιστής" ή "αμερικανιστής" κτλ, και σε αυτή την περίπτωση θα πρόβαλε αμέσως η παραδοξότητα της εν λόγω ψευτο- ιδέας.
Το πολίτευμα είναι το σημαντικότερο πρόβλημα όλου του κόσμου. Χωρίς όμως μια σημαντική περίοδο σκληρού πολιτεύματος, δεν βλέπω πως θα φτιάξει το ηθικό των μαζών ώστε να συγκροτήσουν δημοκρατίες. Για να γίνει κάποιος έντιμος, υπεύθυνος και ικανός πολίτης, πρέπει να περάσει χρόνια στο υποχρεωτικό θρανίο της μάθησης και του πολιτισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αγγλία ή η Βρετανία (όπως και να την πούμε) ήταν είναι θέλει να είναι νησί. Όταν έγινε το τούνελ που την συνδέει οδικά πλέον με την Continent, κάποιοι νομίσαμε ότι έρχεται ένας άλλος καιρός και ότι after the TUNELL British islands are not exactly islands any more.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤίποτε δεν άλλαξε όμως. Οι παλαιοί άγγλοι μένουν αμετάβλητοι, απομονοτιστές που η Ευρώπη τούς ενδιαφέρει μόνο ως γειτόνισα, που καλά θα κάνει να μην τής δημιουργεί προβλήματα. Α! και αν μπορεί να τής κλέβουν κάπου κάπου και κάποια αξιόλογα στοιχεία, ακόμα καλύτερα. Γι' αυτό άλλωστε και οι ψήφοι υπέρ τού brexit ήταν περισσότερες από τις μεγαλύτερες ηλικίες και μάλλον ελάχιστες (αναλογικά) από τους νεότερους ανθρώπους.
Τώρα βέβαι εμείς συζητάμε για μιάν αγγλία ως εάν να είναι προστάτιδα τής Ευρώπης που νοιάζεται (;) για αυξανόμενη συνεργασία και ειρήνη στην Ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν είναι έτσι. Μόνο για την υπεροχή της νοιάζεται και λυσσά που έχει ξεπέσει και δεν μπορεί πλέον να παίζει (φανερά τουλάχιστον και στην έκταση που το επετύγχανε παλιότερα) τον ρόλο τού παγκόσμιου ρυθμιστή.
Και το χειρότερο φαίνεται στα περισσότερα σχόλια : ενώ η Ε.Ε. έχει δομηθεί ισόκυρα από έξι χώρες και όλες τις άλλες που εύλογα προστέθηκαν, με προεξάρχουσα κάποτε την Γαλλία κυρίως, και αυξανόμενο τώρα συγκυριακά τον ρόλο τής (υπό Αμερικανική στρατιωτική επιτήρηση Γερμανία) στα περισσότερα σχόλια τρέχει χολή και πανικός για την δυνάστρια κακιά Γερμανία(sic)!Βέβαια θα μού πείς "μα οι Γερμανοί ήταν οι κακοί εχθροί μας σε δύο παγκόσμιους πολέμους". Were n't they?
Μα και βέβαια ήταν .
Και καλο είναι κάθε φορά που στραβώνει κάτι στην Ευρώπη ή στην Ελλάδα να ψάχνουμε να βρούμε την αιτία στην ... Γερμανία. Ε! Εννοείται ότι και για το brexit υπεύθυνη είναι η Μέρκελ και η Γερμανία γενικότερα.
Σταματάω ως εδώ σχετικά με τούς Γερμανοφάγους (ή Γερμανόφοβους) σχολιαστές και θ' αποφύγω να αναφερθώ στην κοντόφθαλμη αντιμετώπιση ενός Ευρωπαϊκού λαού, που όποτε διεκδίκησε ισότιμη θέση ανάμεσα στις άλλες Ευρωπαϊκές μεγάλες δυνάμεις, αντιμετωπίσθηκε ως ο επικίνδυνος κακός που θα έπρεπε να τον εξουδετρώσουμε πριν αναπτυχθεί. Εδώ η λεγόμενη Μεγάλη (!!) Βρετανία φιλοτέχνησε τεχνηέντως δύο Παγκόσμιους Πολέμους ακριβώς για να εξουδετερώσει την άνοδο τής Γερμανίας στην Ευρωπαϊκή πρωτοπορία. Θα ανεχόταν να μείνει σε μιάν Ευρώπη στην οποία η χερ μάτζεστυ δεν θα έκανε κουμαντο;;
Brexit και πάλι brexit λοιπόν είπαν οι τόσο καλοί και στοργικοί σύμμαχοί μας, ξορκίζοντας ταυτόχρονα τούς κακούς φρίτσηδες. 2 in 1 !
Υ.Γ. Έτσι ολίγον ανεκδοτολογικα για την υστερικά κομπλεξική στάση των άγγλων απέναντι στην Γερμανία, αξίζει να θυμηθούμε πώς θέσπισαν στις αρχές τού εικοστού αιώνα (πριν τον 1ο Μεγάλο Πόλεμο), την υποχρέωση όπως όλα τα εισαγόμενα γερμανικής κατασκευής προϊόντα φέρουν απαραιτήτως την ένδειξη made in Germany που δήλωνε προειδοποιούσε ότι επρόκειτο για το κατωτέρας ποιότητος προϊόν. Αργότερα καθιέρωσαν αντίστοιχα και το made in England ως δηλωτικό ανωτέρας ποιότητος τού προϊόντος.
"The word ‘England’ normally indicates a date after 1891. ‘Made in England’ indicates a 20th century date. The country of manufacture was included after an American law was introduced requiring imported goods to be so marked" (εδώ).
ΔιαγραφήΕσύ έχεις κάποια πηγή να δώσεις για την δική σου εκδοχή;
Τα υπόλοιπα που γράφεις παραπάνω είναι προσωπικές σου απόψεις και δεν τα σχολιάζω.
«Ο όρος “Made in Germany” χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά πριν από 129 χρόνια, με την υιοθέτηση από το αγγλικό κοινοβούλιο της Merchandise Marks Act , στις 23 Αυγούστου 1887. Η θέσπιση της πράξης αυτής αποτελούσε μέτρο προστατευτισμού της εγχώριας βιομηχανίας από τον ανταγωνισμό των εισαγόμενων προϊόντων. Απέβλεπε επίσης στην προστασία των Βρετανών καταναλωτών, δίνοντας τους τη δυνατότητα να ξεχωρίζουν εύκολα τα γνήσια βρετανικά προϊόντα ... Με την πάροδο του χρόνου και την πρόοδο της γερμανικής βιομηχανίας, ωστόσο, η κατάσταση μεταβλήθηκε ριζικά: ο όρος “Made in Germany”, αντί να στιγματίζει πλέον τα γερμανικά προϊόντα, έφθασε να ...επηρεάζει σημαντικά την απόφαση αγοράς ενός προϊόντος από τον καταναλωτή.»
Διαγραφήhttp://www.agora.mfa.gr/agora/images/docs/radE4516made_in_germany_urspungsregeln.pdf
Κρίτων Καππαδόκη ακόμα δεν απάντησες, είσαι imitation Καππαδόκης;
ΔιαγραφήΤι έγινε "κιμπαράκο"; Βιάζεσαι να με βάλεις σε ανάκριση;
ΔιαγραφήΔεν σού έχουν δώσει όλα τα στοιχεία τα αφεντικά σου;
Πάλι λειψό σού δώσανε τον φάκελλό μου; Αλλά τούς δικαιολογώ:
Προφανώς θα βαρέθηκαν να γράψουν όλες τις λεπτομέρειες σχετικά με την καταγωγή μου, μιάς και πολλαί πόλεις, νήσοι άμα και χωρία «μάρνανται σοφήν δια ρίζαν» την εμήν και ποιός να κάθεται τώρα να τα καταγράφει όλα.
Αυτά και γύρευε την δουλειά σου. Εκτός βέβαια αν αυτή είναι η δουλειά σου να σπιουνεύεις, να ρουφιανεύεις και να προβοκάρεις. Και σε μια τέτοια περίπτωση "άξιος ο μισθός σου".
Αλλά αυτά σύ μόνον ξέρεις αν είναι έτσι.
Καλαμπουρτζής είσαι Κρίτων αλλά Καππαδόκης δεν το κόβω να είσαι
ΔιαγραφήΑγαπητέ Σταύρο, ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο αγγελικά αλλά του έδωσε την ελευθερία να επιλέξει αν θα συνεχίσει να είναι άγγελος. Δυστυχώς όμως πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν ξεπεράσει σε κακία και τον ίδιο τον διάβολο. Κάλη η αγαθή προσέγγιση των πραγμάτων αλλά σε τέτοιες αναλύσεις πρέπει να σκεφτόμαστε περισσότερο πονηρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πίστευε το παγκόσμιο σύστημα εξουσίας ότι θα έρθει έτσι το αποτέλεσμα. Γιατί έβαλε το χέρι του για να μην έρθει. Το κατάφεραν στην Σκωτία γιατί να μην το κατάφερναν και εδώ;
Η Ευρωπαική Ένωση είναι δημιούργημα των Αμερικάνων. Η Αγγλία είναι το δεξί τους χέρι και το ήθελαν στην Ευρώπη για να ελέγχουν καλύτερα τα πράγματα. Το πρόβλημα τους είναι οι λαοί, που αποδείχτηκε ότι ακόμα αντιστέκονται παρά τον φόβο, το χρήμα και την πλύση εγκεφάλου. Οι Αμερικάνοι πίεζαν για την πολιτική ενοποίηση για να πάνε στο ενιαίο νόμισμα και στη συνέχεια στην παγκόσμια κυβέρνηση.
Τώρα αν οι αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες κέρδισαν από το αποτέλεσμα του δημοψιφίσματος τότε μπορούμε να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι τα ανωτέρω δεν ισχύουν και ότι οι Αμερικάνοι έβαλαν το χεράκι τους για το Brexit. Προσωπικά πιστεύω ότι έχασαν πολλά. Ο χρόνος θα δείξει.
Έχω γράψει από καιρό ότι θα δυαλιθεί και η Ευρωπαική Ένωση και το ευρώ. Το πότε θα γίνει κανείς δεν ξέρει. Εμένα δεν με ενδειαφέρει καθόλου αν θα συμβεί το ανωτέρω. Αυτό που με ενδειαφέρει είναι να μην διαλυθεί η Ελλάδα.
Όταν χαλαρώσει το σκοινοί στην σχεδία, το σφοίγουν πιο πολύ για να μην αρχίσουν τα ξύλα να φεύγουν και διαλυθεί. Τα δύο χρόνια που χρειάζονται μέχρι το Brexit είναι αρκετός χρόνος και πολλά μπορούν να συμβούν. Το σίγουρο είναι ότι θα σφίξουν και άλλο τα λουριά με πρώτο το ελληνικό.
Διαβάστε την ανακοίνωση της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. για τις νέες εμπορικές συμφωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. δηλώνει την αντίθεσή των εργαζομένων στο Δημόσιο στην Ελλάδα, στις εμπορικές συμφωνίες TTIP (Συμφωνία για το εμπόριο μεταξύ Ε.Ε.-ΗΠΑ), CETA (Συμφωνία για το εμπόριο μεταξύ Ε.Ε.-Καναδά), TiSA (Εμπορική Συμφωνία για την Ανταλλαγή Υπηρεσιών) και TPP (Διηπειρωτική Συμφωνία Εμπορίου). Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, παρακολουθούν με ιδιαίτερη ανησυχία τις διαβουλεύσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με τη «Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων» γνωστή ως TTIP οι οποίες διεξάγονται σε καθεστώς αδιαφάνειας, χωρίς ενημέρωση των εθνικών Κοινοβουλίων, των πολιτών αλλά ακόμη και του Ευρωκοινοβουλίου. Το πρωτοφανές επίπεδο αδιαφάνειας, από την αρμόδια Επιτροπή, συνιστά κατάχρηση των εξουσιών της και καταπάτηση θεμελιακών δημοκρατικών αρχών λειτουργίας, που οδηγούν με σταθερά βήματα στην πολιτική απονομιμοποίησή της. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα σχετικά αρχεία θα παραμείνουν κλειστά για τα επόμενα τριάντα χρόνια, ακόμα και για τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των κρατών-μελών. Παρά την προσπάθεια απόκρυψης και εξωραϊσμού των αποτελεσμάτων της TTIP, είναι πλέον γνωστό, πως η σχεδιαζόμενη ενιαία ζώνη ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΗΠΑ και Καναδά επιχειρεί να επανακαθορίσει τα ισχύοντα του κοινωνικού χώρου προς όφελος του κεφαλαίου. Πολιτικές για τις εργασιακές σχέσεις, τις κοινωνικές υπηρεσίες, την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημόσια υγεία, αλλά και ζητήματα που αφορούν τη μεταναστευτική πολιτική, τη διαχείριση της διατροφικής 2 αλυσίδας, την εκπαίδευση και το επίπεδο των μισθών θα καθορίζονται από την TTIP. Προβλέπεται η δημιουργία θεσμών που θα διευκολύνουν την ασυδοσία της αγοράς, επιτρέποντας την κατίσχυση των πολυεθνικών εταιρειών έναντι των εθνικών κυβερνήσεων. Θα μπορούσε, επί παράδειγμα, εταιρεία να προσφεύγει εναντίον χώρας που προστατεύει τα δικαιώματα των πολιτών του (πχ αυξάνοντας τους μισθούς ή βελτιώνοντας τις εργασιακές σχέσεις), αν αυτή κρίνει πως διακυβεύονται τα κέρδη της. Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων, γνωστή και ως TTIP, είναι μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου και επενδύσεων, κύριος στόχος της οποίας δεν είναι η μείωση των εμπορικών φραγμών μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε., καθώς είναι ήδη εξαιρετικά χαμηλοί, αλλά η απάλειψη των λεγόμενων ρυθμιστικών φραγμών. Πρόκειται για τους κανόνες και τις ρυθμίσεις που διέπουν την προστασία του περιβάλλοντος, τα εργασιακά δικαιώματα, τη διατροφική ασφάλεια, τα μεταλλαγμένα, τη χρήση τοξικών χημικών, την ευζωία των ζώων και ειδικά των παραγωγικών, την προστασία προσωπικών δεδομένων, το χρηματοπιστωτικό τομέα κ.ά. Η συμφωνία αποσκοπεί στην άρση των κανονιστικών ρυθμίσεων που αποτελούν εμπόδιο στην κερδοφορία των πολυεθνικών επιχειρήσεων και στη δημιουργία νέων παγκόσμιων προτύπων για το εμπόριο και τις επενδύσεις.
Μέσω της TTIP αίρονται διάφορα προστατευτικά μέτρα σε όλους τους τομείς της οικονομίας, από τα Προϊόντα Ονομασίας Προέλευσης στον αγροτικό τομέα και το βαθμό της χημικής επεξεργασίας των τροφίμων μέχρι την απαγόρευση των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, προκειμένου οι πολυεθνικές των αγροεφοδίων και των τροφίμων να κυριαρχήσουν σε βάρος της τοπικής παραγωγής και οικονομίας. Οι λόγοι για τους οποίους ανησυχούμε για την ΤΤΙΡ, είναι οι παρακάτω: 1. Αποτελεί απειλή για τη δημοκρατία, καθώς, εάν συμφωνηθεί, η ΤΤΙΡ θα δώσει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να μηνύουν τις κυβερνήσεις για πολιτικές αποφάσεις που θα μπορούσαν να βλάψουν τα μελλοντικά τους κέρδη, υπονομεύοντας τη δημοκρατική λήψη αποφάσεων που λαμβάνονται για το δημόσιο συμφέρον. 2. Αποτελεί απειλή για τις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς θα δημιουργήσει νέες αγορές σε τομείς όπως η υγεία και η εκπαίδευση, κάτι που οδηγεί σε μεγαλύτερη απελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση. Θα καταστεί επίσης πολύ δύσκολο να υπαχθούν υπηρεσίες, όπως η ενέργεια και το νερό, ξανά σε δημόσιο έλεγχο. 3. Απειλεί την ασφάλεια των τροφίμων, αφού, μέσω της εναρμόνισης των κανονισμών για την ασφάλεια των τροφίμων, τα πρότυπα ασφαλείας τροφίμων της Ε.Ε. θα πρέπει να υποβιβασθούν στα επίπεδα των ΗΠΑ. Με αυτόν τον τρόπο θα αρθούν οι περιορισμοί της Ε.Ε. για τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς, τα φυτοφάρμακα και τις ορμόνες βοδινού κρέατος. 4. Αποτελεί απειλή για το περιβάλλον, καθώς θα υποβιβάσει τους περιβαλλοντικούς κανονισμούς της Ε.Ε. στα επίπεδα των ΗΠΑ, επιτρέποντας μια αμερικανικού ανάπτυξη τύπου fracking (γρήγορη αλλά δίχως να υπολογίζει τις επιμέρους συνέπειες) στην Ευρώπη. 3 5. Αποτελεί απειλή για το κλίμα, αφού ισχυροποιεί τα δικαιώματα των επενδυτών επιτρέποντας στις επιχειρήσεις να μηνύουν κυβερνήσεις όταν υιοθετούν νέες πολιτικές κατά των ορυκτών καυσίμων. 6. Απειλεί τα δικαιώματα των εργαζομένων, καθώς θα μπορούσαν να μειωθούν στα πρότυπα των ΗΠΑ. Οι επιχειρήσεις θα μπορούν να μετεγκατασταθούν σε Πολιτείες των ΗΠΑ και των χωρών της Ε.Ε. υιοθετώντας τα χαμηλότερα πρότυπα εργασίας. 7. Απειλεί την ιδιωτική ζωή, καθώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να επαναφέρει κεντρικά στοιχεία της Εμπορικής Συμφωνίας Κατά της Παραποίησης (ACTA), η οποία απορρίφθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έπειτα από διαμαρτυρίες πολιτών. Η TTIP θα μπορούσε να αναγκάσει τους παρόχους διαδικτύου να κατασκοπεύουν τους πελάτες τους. 8. Οι διαπραγματεύσεις για την TTIP είναι απόρρητες, με τα εταιρικά συμφέροντα να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο σ’ αυτές, ενώ το κοινό δεν συμμετέχει με κανέναν τρόπο στις συζητήσεις. Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε είναι από έγγραφα που διέρρευσαν. 9. Αποτελεί ένα επικίνδυνο προσχέδιο για τον υπόλοιπο κόσμο αν συμφωνηθεί. Οι χώρες στον παγκόσμιο Νότο θα βρεθούν σε καθεστώς τεράστιας πίεσης να εφαρμόσουν τα πρότυπα τύπου ΤΤΙΡ, μιας και αν δεν το κάνουν θα χάσουν μεγάλο μέρος της εμπορικής τους δραστηριότητας. Έτσι, θα δούμε πολιτικές ελεύθερου εμπορίου να επιβάλλονται στις φτωχότερες χώρες, οι οποίες δεν είχαν καμία συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις. Η Α.Δ.Ε.Δ.Υ. εκτιμά πως είναι αναγκαία η ενημέρωση των εργαζομένων για τις επιπτώσεις των σχεδιαζόμενων πολιτικών, ενώ πρέπει παράλληλα να επιδιωχθεί η κοινή δράση εργαζομένων και κινημάτων από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες προκειμένου να αποτραπεί η αντιδημοκρατική εκτροπή. Για να προασπίσουμε τον κόσμο της εργασίας και τα δικαιώματά του απέναντι στις καταστροφικές επιδιώξεις των δυνάμεων του διεθνούς κεφαλαίου, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
ΑπάντησηΔιαγραφή