Φωτογραφία www.mixanitouxronou.gr
Του Δρ. Αυγουστίνου (Ντίνου) Αυγουστή
«Μα όταν γραφείς ιστορία δεν γράφεις μονάχα όσα σου αρέσουν, παρά και εκείνα που γεμίζουν πίκρα την καρδιά μας!». Με βάση τα γεγονότα και τις μαρτυρίες πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα. Μόνο έτσι γίνεσαι καλύτερος Έλληνας. Δυστυχώς η ιστορία που μας διδάσκουν στα σχολεία είναι διαστροφική! Και όσο θα επιμένουμε να μην διδασκόμαστε από τα λάθη μας, διαστροφική θα είναι και η πορεία μας …..
Ήταν μόλις πριν λίγες μέρες όταν περπατώντας στους δρόμους της πόλης συνάντησα τον φίλο μου τον Λάμπρο. Μόλις είχε διαβάσει το κείμενο μου στην τοπική εφημερίδα με θέμα «Η μετατροπή εκκλησιών σε μουσουλμανικά τεμένη». Ήθελε, ως τακτικός αναγνώστης των κειμένων μου, να κάνει τα δικά του σχόλια. Ο Λάμπρος Γερογιώκας είναι ένας καλλιεργημένος και ιδιαίτερα προσιτός άνθρωπος, αυτοδημιούργητος, καταξιωμένος κοινωνικά και καταρτισμένος επιστημονικά και επαγγελτικά, πραγματικό κόσμημα για την κοινωνία της Λάρισας. Και παρά τα ογδόντα χρόνια του, εξακολουθεί να μελετά ασταμάτητα! Όταν βρέθηκε για σπουδές στην Αγγλία, όπως διηγείται ο ίδιος, εκτός από μαθήματα αγγλικής φιλολογίας (είναι καθηγητής της αγγλικής γλώσσας), διδάχτηκε μεταξύ άλλων γεωγραφία και ιστορία, δύο πράγματα που τα θεωρεί απολύτως απαραίτητα εφόδια για τον καθένα μας. Οι λόγοι προφανείς και ευνόητοι ασφαλώς.
Κατά τον κ. Γερογιώκα στο σχετικό κείμενο έπρεπε να γίνεται σχολιασμός ακόμα: Για τα τζαμιά που υπάρχουν στην Ελλάδα και εμείς τα συντηρούμε χρόνια και χρόνια. Για το τέμενος που θέλουν να κτίσουν στην Αθήνα. Για τις εκκλησιές στην Μ. Ασία που το τουρκικό κράτος εξαφάνισε. Για τις γενοκτονίες που διέπραξαν οι τούρκοι και άλλα πολλά. Για τις επισκέψεις των Ελλήνων στην Τουρκία και σε άλλες γειτονικές χώρες, που ενώ εμείς τις ενισχύουμε παντοιοτρόπως και κυρίως οικονομικά, αυτές μας επιβουλεύονται! Για την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη της Αλβανίας που έγινε με ελληνικά χρήματα! Την ίδια ώρα που οι αλβανοί προκαλούν ασύστολα παντού ακόμα και στα γήπεδα τη Ευρώπης … Είναι σαν να τους δίνουμε σφαίρες να μας πολεμήσουνε.. Κι ύστερα μου είπε για τις τουρκικές σημαίες που κυματίζουν παντού στην Τουρκία όταν εμείς σχεδόν ντρεπόμαστε να τις βάλουμε στα μπαλκόνια μας. Ασφαλώς καίριες παρατηρήσεις υπό μια πάντοτε βασική προϋπόθεση. Ο χώρος που προσφέρεται για ένα σημείωμα σε μια εφημερίδα δεν είναι απεριόριστος. Άλλωστε για όλα αυτά έγραψα ξανά και ξανά με λεπτομέρειες σε παλιότερα κείμενα μου:
Η Τουρκία είναι ένας ορκισμένος εχθρός του πολιτισμού! Αυτό καταμαρτυρεί η συμπεριφορά της στο διάβα των αιώνων, από τότε δηλαδή που έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτοι τουρκογενείς πληθυσμοί, πρώτα στην Ασία και ύστερα στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη όπου κατά καιρούς ήκμασαν και παρήκμασαν διαφόρων λογιών αυτοκρατορίες, καμιά από τις οποίες δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα, τουλάχιστον στον τομέα του πολιτισμού, με την οθωμανική. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη θα συναντήσουμε εξαίρετα πολιτιστικά μνημεία που αντίστοιχα τους δεν υπάρχουν πουθενά απ’ όπου πέρασαν οι Οθωμανοί! Οι τούρκοι δεν ξέρουν να κτίζουν, ξέρουν μόνο να χαλούν! Αλλά και όταν δεν χαλούν, οικειοποιούνται τα ελληνικά επιτεύγματα! Κοιτίδα της ελληνικής φιλοσοφίας υπήρξε η Δυτική Μικρά Ασία (Έφεσος, Μίλητος, Κλαζομενές, Φώκαια, Σμύρνη) και οι ακτές του Εύξεινου Πόντου (Σινώπη, Αμισός, Τραπεζούντα και πολλές άλλες). Και φυσικά άρωμα ελληνισμού εκπέμπει η πόλη των πόλεων την μια και μοναδική Κωνσταντινούπολη …
Πριν χαιρετηθούμε, ανέβηκε βιαστικά στο γραφείο του. Κατεβαίνοντας κρατούσε στα χέρια του ένα καλαίσθητο ιστορικό βιβλίο, με θέμα «Κολοκοτρώνης – Η Δίκη του». Ήταν το δώρο του για μένα. Ακριβό και ανεκτίμητο! Την ίδια κιόλας μέρα διάβασα μονορούφι τις πρώτες 100 σελίδες του! Δεν ήταν η πρώτη φορά που διάβαζα για την σκοτεινές σελίδες του ‘21. Ωστόσο κάθε φορά που εντρυφώ σε τέτοια κείμενα μια ακατάσχετη θλίψη και ένας θυμός απροσμέτρητος με κατακυριεύουν.
Γίναμε αποικία των ξένων. Είναι μια διαπίστωση των απλών ανθρώπων που ακούμε να λέγεται και να επαναλαμβάνεται στις μέρες μας. Διαφωνώ! Για να γίνεις αποικία των ξένων πρέπει πρώτα να απελευθερωθείς! Και ο τόπος μας ουσιαστικά δεν απελευθερώθηκε ποτέ, ούτε από τους ξένους, ούτε κι από τους αντάξιους διαδόχους τους, τους κοτζαμπάσηδες! Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Σκοτώσαμε τον Καποδίστρια που εργαζόταν αμισθί και έντιμα για να κτίσει πάνω σε γερά θεμέλια την νέα Ελλάδα (γιατί έτσι ήθελαν οι άγγλοι, με ηθικό αυτουργό το πειθήνιο όργανο τους Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο που ηγήθηκε της αντιπολίτευσης εναντίον του Καποδίστρια, ως εκφραστής της αγγλικής πολιτικής), επιτρέψαμε στους γάλλους (με εκτελεστή των σχεδίων τους τον Ιωάννη Κωλλέτη – ιδρυτή του Κόμματος της Φουστανέλας ή γαλλικού κόμματος) να δολοφονούν Έλληνες πατριώτες μεταξύ αυτών το μέγα ποιητή Θόδωρο Αλκαίο Μυτιληνιό, που έγραψε το ποίημα για τα Ψαρά, και το Σμυρνιό ατρόμητο πολεμιστή Δημήτριο Σπαρό, που τα έβαλε με τον δολοφόνο γάλλο στρατηγό Στοφέλ. φίλο του Κωλλέτη (σφαγή Άργους). Φυλακίσαμε τον Κολοκοτρώνη (που οι γάλλοι τον επικήρυξαν διατιμώντας τον με 5000 φράγκα (!). Τον Κολοκοτρώνη που όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος βαφτίστηκε δυό φορές στη ζωή του: «Μια φορά με λάδι για να γίνει Χριστιανός και μια με αίμα για τη λευτεριά της πατρίδας!»
Συνήψαμε δάνεια για να συντηρούμε τους άχρηστους βαυαρούς στρατιώτες του Όθωνα (που πριν έρθει στην Ελλάδα προσκύνησε στο Βατικανό και έφερε μαζί του αντιβασιλείς και στρατιώτες να μας κυβερνήσουν μιας κι αυτός ο δεκαεπτάχρονος άχρηστος, δεν είχε βγάλει ακόμα γένια!), Την ώρα που οι αγνοί Έλληνες πατριώτες που ελευθέρωσαν την Ελλάδα κυριολεκτικά πένονταν! «Και για τούτο το στρατό, που συνάχτηκε από “το συρφετό του γερμανικού λαού”», γράφει ο Δ. Φωτιάδης στη σελ 72 του βιβλίου του “Κολοκοτρώνης – η δίκη του” «και για τη συντήρηση έξη κανονιοφόρων, αναγκαστήκαμε εμείς οι Έλληνες, στα πρώτα και τόσο δύσκολα χρόνια της ελευθερίας μας, να ξοδέψουμε, όπως βεβαιώνει ο πρεσβευτής της Αυστρίας Πρόκες – Όσεν, σ’ έκθεση του στην κυβέρνηση του, όλα τα έσοδα που είχε τότες το κράτος και 30% πάνω απ’ αυτά!». Τέτοια ξευτίλα δηλαδή θεέ μου!
Υ.Γ.: Στην τελευταία σελίδα του βιβλίου το ιδιόγραφο σημείωμα του Λάμπρου: «Με σχετική υπομονή τελείωσα αυτό το βιβλίο στις λίγες βραδινές ώρες που διέθετα …. Μέχρι να κλείσουμε την τελευταία σελίδα του βιβλίου μας (της ζωής μας) πρέπει να διαβάζουμε. Είμαι 77 ετών κ’ εφόσον δεν έχω πρόβλημα όρασης συνεχίζω. Υπέδειξα σε μελλοντικούς αναγνώστες». 5/10/2013 – Λάμπρος Ηρ. Γερογιώκας. Ώρα 10:30 μ.μ.
Ας γίνει η προτροπή του παράδειγμα για όλους τους! Η γνώση και κυρίως η γνώση της ιστορίας, δεν έβλαψε ποτέ κανένα! Το βιβλίο «Κολοκοτρώνης – Η Δίκη του», πρέπει να διαβαστεί απ’ όλους τους Έλληνες.
«Μα όταν γραφείς ιστορία δεν γράφεις μονάχα όσα σου αρέσουν, παρά και εκείνα που γεμίζουν πίκρα την καρδιά μας!». Με βάση τα γεγονότα και τις μαρτυρίες πρέπει να βγάζουμε συμπεράσματα. Μόνο έτσι γίνεσαι καλύτερος Έλληνας. Δυστυχώς η ιστορία που μας διδάσκουν στα σχολεία είναι διαστροφική! Και όσο θα επιμένουμε να μην διδασκόμαστε από τα λάθη μας, διαστροφική θα είναι και η πορεία μας …..
Ήταν μόλις πριν λίγες μέρες όταν περπατώντας στους δρόμους της πόλης συνάντησα τον φίλο μου τον Λάμπρο. Μόλις είχε διαβάσει το κείμενο μου στην τοπική εφημερίδα με θέμα «Η μετατροπή εκκλησιών σε μουσουλμανικά τεμένη». Ήθελε, ως τακτικός αναγνώστης των κειμένων μου, να κάνει τα δικά του σχόλια. Ο Λάμπρος Γερογιώκας είναι ένας καλλιεργημένος και ιδιαίτερα προσιτός άνθρωπος, αυτοδημιούργητος, καταξιωμένος κοινωνικά και καταρτισμένος επιστημονικά και επαγγελτικά, πραγματικό κόσμημα για την κοινωνία της Λάρισας. Και παρά τα ογδόντα χρόνια του, εξακολουθεί να μελετά ασταμάτητα! Όταν βρέθηκε για σπουδές στην Αγγλία, όπως διηγείται ο ίδιος, εκτός από μαθήματα αγγλικής φιλολογίας (είναι καθηγητής της αγγλικής γλώσσας), διδάχτηκε μεταξύ άλλων γεωγραφία και ιστορία, δύο πράγματα που τα θεωρεί απολύτως απαραίτητα εφόδια για τον καθένα μας. Οι λόγοι προφανείς και ευνόητοι ασφαλώς.
Κατά τον κ. Γερογιώκα στο σχετικό κείμενο έπρεπε να γίνεται σχολιασμός ακόμα: Για τα τζαμιά που υπάρχουν στην Ελλάδα και εμείς τα συντηρούμε χρόνια και χρόνια. Για το τέμενος που θέλουν να κτίσουν στην Αθήνα. Για τις εκκλησιές στην Μ. Ασία που το τουρκικό κράτος εξαφάνισε. Για τις γενοκτονίες που διέπραξαν οι τούρκοι και άλλα πολλά. Για τις επισκέψεις των Ελλήνων στην Τουρκία και σε άλλες γειτονικές χώρες, που ενώ εμείς τις ενισχύουμε παντοιοτρόπως και κυρίως οικονομικά, αυτές μας επιβουλεύονται! Για την αλματώδη οικονομική ανάπτυξη της Αλβανίας που έγινε με ελληνικά χρήματα! Την ίδια ώρα που οι αλβανοί προκαλούν ασύστολα παντού ακόμα και στα γήπεδα τη Ευρώπης … Είναι σαν να τους δίνουμε σφαίρες να μας πολεμήσουνε.. Κι ύστερα μου είπε για τις τουρκικές σημαίες που κυματίζουν παντού στην Τουρκία όταν εμείς σχεδόν ντρεπόμαστε να τις βάλουμε στα μπαλκόνια μας. Ασφαλώς καίριες παρατηρήσεις υπό μια πάντοτε βασική προϋπόθεση. Ο χώρος που προσφέρεται για ένα σημείωμα σε μια εφημερίδα δεν είναι απεριόριστος. Άλλωστε για όλα αυτά έγραψα ξανά και ξανά με λεπτομέρειες σε παλιότερα κείμενα μου:
Η Τουρκία είναι ένας ορκισμένος εχθρός του πολιτισμού! Αυτό καταμαρτυρεί η συμπεριφορά της στο διάβα των αιώνων, από τότε δηλαδή που έκαναν την εμφάνιση τους οι πρώτοι τουρκογενείς πληθυσμοί, πρώτα στην Ασία και ύστερα στην Ευρώπη. Στην Ευρώπη όπου κατά καιρούς ήκμασαν και παρήκμασαν διαφόρων λογιών αυτοκρατορίες, καμιά από τις οποίες δεν έχει την παραμικρή ομοιότητα, τουλάχιστον στον τομέα του πολιτισμού, με την οθωμανική. Ταξιδεύοντας στην Ευρώπη θα συναντήσουμε εξαίρετα πολιτιστικά μνημεία που αντίστοιχα τους δεν υπάρχουν πουθενά απ’ όπου πέρασαν οι Οθωμανοί! Οι τούρκοι δεν ξέρουν να κτίζουν, ξέρουν μόνο να χαλούν! Αλλά και όταν δεν χαλούν, οικειοποιούνται τα ελληνικά επιτεύγματα! Κοιτίδα της ελληνικής φιλοσοφίας υπήρξε η Δυτική Μικρά Ασία (Έφεσος, Μίλητος, Κλαζομενές, Φώκαια, Σμύρνη) και οι ακτές του Εύξεινου Πόντου (Σινώπη, Αμισός, Τραπεζούντα και πολλές άλλες). Και φυσικά άρωμα ελληνισμού εκπέμπει η πόλη των πόλεων την μια και μοναδική Κωνσταντινούπολη …
Πριν χαιρετηθούμε, ανέβηκε βιαστικά στο γραφείο του. Κατεβαίνοντας κρατούσε στα χέρια του ένα καλαίσθητο ιστορικό βιβλίο, με θέμα «Κολοκοτρώνης – Η Δίκη του». Ήταν το δώρο του για μένα. Ακριβό και ανεκτίμητο! Την ίδια κιόλας μέρα διάβασα μονορούφι τις πρώτες 100 σελίδες του! Δεν ήταν η πρώτη φορά που διάβαζα για την σκοτεινές σελίδες του ‘21. Ωστόσο κάθε φορά που εντρυφώ σε τέτοια κείμενα μια ακατάσχετη θλίψη και ένας θυμός απροσμέτρητος με κατακυριεύουν.
Γίναμε αποικία των ξένων. Είναι μια διαπίστωση των απλών ανθρώπων που ακούμε να λέγεται και να επαναλαμβάνεται στις μέρες μας. Διαφωνώ! Για να γίνεις αποικία των ξένων πρέπει πρώτα να απελευθερωθείς! Και ο τόπος μας ουσιαστικά δεν απελευθερώθηκε ποτέ, ούτε από τους ξένους, ούτε κι από τους αντάξιους διαδόχους τους, τους κοτζαμπάσηδες! Από πού να αρχίσει και πού να τελειώσει κανείς. Σκοτώσαμε τον Καποδίστρια που εργαζόταν αμισθί και έντιμα για να κτίσει πάνω σε γερά θεμέλια την νέα Ελλάδα (γιατί έτσι ήθελαν οι άγγλοι, με ηθικό αυτουργό το πειθήνιο όργανο τους Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο που ηγήθηκε της αντιπολίτευσης εναντίον του Καποδίστρια, ως εκφραστής της αγγλικής πολιτικής), επιτρέψαμε στους γάλλους (με εκτελεστή των σχεδίων τους τον Ιωάννη Κωλλέτη – ιδρυτή του Κόμματος της Φουστανέλας ή γαλλικού κόμματος) να δολοφονούν Έλληνες πατριώτες μεταξύ αυτών το μέγα ποιητή Θόδωρο Αλκαίο Μυτιληνιό, που έγραψε το ποίημα για τα Ψαρά, και το Σμυρνιό ατρόμητο πολεμιστή Δημήτριο Σπαρό, που τα έβαλε με τον δολοφόνο γάλλο στρατηγό Στοφέλ. φίλο του Κωλλέτη (σφαγή Άργους). Φυλακίσαμε τον Κολοκοτρώνη (που οι γάλλοι τον επικήρυξαν διατιμώντας τον με 5000 φράγκα (!). Τον Κολοκοτρώνη που όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος βαφτίστηκε δυό φορές στη ζωή του: «Μια φορά με λάδι για να γίνει Χριστιανός και μια με αίμα για τη λευτεριά της πατρίδας!»
Συνήψαμε δάνεια για να συντηρούμε τους άχρηστους βαυαρούς στρατιώτες του Όθωνα (που πριν έρθει στην Ελλάδα προσκύνησε στο Βατικανό και έφερε μαζί του αντιβασιλείς και στρατιώτες να μας κυβερνήσουν μιας κι αυτός ο δεκαεπτάχρονος άχρηστος, δεν είχε βγάλει ακόμα γένια!), Την ώρα που οι αγνοί Έλληνες πατριώτες που ελευθέρωσαν την Ελλάδα κυριολεκτικά πένονταν! «Και για τούτο το στρατό, που συνάχτηκε από “το συρφετό του γερμανικού λαού”», γράφει ο Δ. Φωτιάδης στη σελ 72 του βιβλίου του “Κολοκοτρώνης – η δίκη του” «και για τη συντήρηση έξη κανονιοφόρων, αναγκαστήκαμε εμείς οι Έλληνες, στα πρώτα και τόσο δύσκολα χρόνια της ελευθερίας μας, να ξοδέψουμε, όπως βεβαιώνει ο πρεσβευτής της Αυστρίας Πρόκες – Όσεν, σ’ έκθεση του στην κυβέρνηση του, όλα τα έσοδα που είχε τότες το κράτος και 30% πάνω απ’ αυτά!». Τέτοια ξευτίλα δηλαδή θεέ μου!
Υ.Γ.: Στην τελευταία σελίδα του βιβλίου το ιδιόγραφο σημείωμα του Λάμπρου: «Με σχετική υπομονή τελείωσα αυτό το βιβλίο στις λίγες βραδινές ώρες που διέθετα …. Μέχρι να κλείσουμε την τελευταία σελίδα του βιβλίου μας (της ζωής μας) πρέπει να διαβάζουμε. Είμαι 77 ετών κ’ εφόσον δεν έχω πρόβλημα όρασης συνεχίζω. Υπέδειξα σε μελλοντικούς αναγνώστες». 5/10/2013 – Λάμπρος Ηρ. Γερογιώκας. Ώρα 10:30 μ.μ.
Ας γίνει η προτροπή του παράδειγμα για όλους τους! Η γνώση και κυρίως η γνώση της ιστορίας, δεν έβλαψε ποτέ κανένα! Το βιβλίο «Κολοκοτρώνης – Η Δίκη του», πρέπει να διαβαστεί απ’ όλους τους Έλληνες.
Ο Δρ. Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή είναι εκπαιδευτικός στο Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας – Από το Μονάγρι Λεμεσού – avgoustis@hotmail.com
http://mignatiou.com/2016/06/i-tourki-den-ktizoun-mono-chaloun-me-aformi-to-vivlio-kolokotronis-i-diki-tou/#more-134961
" ....Συνήψαμε δάνεια για να συντηρούμε τους άχρηστους βαυαρούς στρατιώτες του Όθωνα ...... «Και για τούτο το στρατό, που συνάχτηκε από “το συρφετό του γερμανικού λαού”», γράφει ο Δ. Φωτιάδης στη σελ 72 του βιβλίου του “Κολοκοτρώνης – η δίκη του”...." .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχόλια:
Πρίν ἀπό τήν δολοφονία τοῦ Καποδίστρια (τήν ὁποία δέν διέπραξαν οἱ Μαυρομιχαλαῖοι), ἀλλά καί πρίν ἀπό τόν ὁρισμό του καί ἐρχομό του στήν Ἑλλάδα ὡς Κυβερνήτη, ὁ Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης ἔψαχνε νά βρῆ ἀπογόνους αὐτοκρατόρων τῆς "Βυζαντινῆς" Αὐτοκρατορίας, γιά νά ἔχουμε βασιλεία, πολίτευμα ἀποδεκτό στίς αὐλές τῆς Δύσεως. Πολίτευμα μέ Κυβερνήτη, ἀργά ἤ γρήγορα θά τελείωνε, τότε. Καί μετά τόν Καποδίστρια δέν θά βρισκόταν εὔκολα ἄλλος Κυβερνήτης κοινῆς ἀποδοχῆς. Γι' αὐτό ὁ Πετρόμπεης δέν ἐγκατέλειψε τίς προσπάθειές του, οὔτε μετά τόν ὁρισμό τοῦ Καποδίστρια ὡς Κυβερνήτη. Ἡ δυσκολία ἔγκειτο στό ὅτι γιά νά μή τούς δολοφονήσουν οι Τοῦρκοι, οἱ εὐγενεῖς τῆς Κωνσταντινουπόλεως, εἶχαν ἀλλάξει οἱ περισσότεροι τά ὀνοματά τους. Πέραν τούτου, ἐμφανίζονταν καί δυτικοί εὐγενεῖς τιτλοῦχοι μέ ὀνόματα Βυζαντινῶν, τά ὁποῖα εἶχαν ὑποτίθεται "ἀγοράσει" ἀπό πενομένους εὐγενεῖς τοῦ Βυζαντίου πού εἶχαν καταφύγει στήν Δύση μετά τό 1453 μ.Χ.
Ἡ δολοφονία τοῦ Καποδίστρια "ἔπρεπε" λοιπόν νά γίνῃ ἔτσι, ὥστε νά ἐνοχοποιηθοῦν οἱ Μαυρομιχαλαῖοι, νά ματαιωθῆ ἡ προσπάθειά τους (μήπως τυχόν καί ἀνασυσταθῆ ἔστω ἐν δυνάμει ἡ Βυζαντινή Αὐτοκρατορία, καί βρῆ διέξοδο στήν θάλασσα ἡ Ρωσία), καί νά περιέλθῃ ἡ βασιλεία τῆς Ἑλλάδος σέ "φράγκο", ὅπως εἶχε γίνει στήν Κάτω Ἰταλία μέ τούς Βουρβώνους....
Ἡ κατάληξη λοιπόν στόν Ὄθωνα πού ἦταν Γερμανός καί ρωμαιοκαθολικός, μονο τυχαία δέν ἦταν:
Οἱ Γερμανοί φυσικά δέχθηκαν τόν Ὄθωνα, διότι ὁ νέος βασιλεύς τῆς Ἑλλάδος θά ἦταν Γερμανός.
Οἱ Ἄγγλοι δέχθηκαν νά ἔλθῃ ὡς βασιλεύς στή Ἑλλάδα ὁ Ὄθωνας, διότι ἐγνώριζαν ὅτι ἦταν στεῖρος (πληροφορία ὑπό ἐγκυροτάτου Ἕλληνος ἱστορικοῦ ἐρευνητοῦ πού μοῦ τήν μετέφερε ο πατέρας μου), διότι διά τοῦ πιστοῦ ὑπηρέτη τους Μέττερνιχ ἐξασφάλισαν ὅτι θά ἔδενε καί θά ἔλυνε ὁ Ἀντιβασιεύς Ἄρμανσμπεργκ, καί διότι εἶχαν ἐξασφαλίσει ὅτι μετά τόν Ὄθωνα ὁ ἑπόμενος βασιλεύς θά ἦταν δική τους ἐπιλογή...
Οἱ Γάλλοι μετά τούς Ναπολεοντίους πολέμους ἦσαν ἀποδυναμωμένοι μεταξύ τῶν μοναρχῶν καί δέν μπορῦσαν τότε νά ἐγείρουν ἀξιώσεις γιά ἄμεση ἐπιρροή στήν μοναρχία καί τῆς Ἑλλάδος : "εἶχαν" ἤδη τούς Βουρβώνους στή Κάτω Ἰταλία καί περαιτέρω ἐνίσχυσή τους μέ ἐπιρροή καί στόν θρόνο τῆς Ἑλλάδος, θά διετάραττε τίς ἰσορροπίες μεταξύ τοῦ συνασπισμοῦ τῶν μοναρχιῶν τοῦ πρώϊμου παγκόσμιου πολιτικοῦ καπιταλισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἄλλωστε κύριο στόχο εἶχε τήν ὑπό τήν καθοδήγηση τότε τῆς Ἀγγλίας πλήξη τῆς ἰσχύος καί ἐπιρροῆς τῆς Τσαρικῆς Ρωσίας.
Συνεπῶς, ἕνας Γερμανός ρωμαιοκαθολικός "φράγκος" βασιλεύς (ἐπί) τῆς Ἑλλάδος, ἦταν αὐτό πού ἤθελαν Ἄγγλοι καί Γερμανοί καί πού ἀνέχονταν ἀναγκαστικά οἱ Γάλλοι.
Οἱ Γερμανοί λοιπόν, πῆραν αὐτό πού ἤθελαν, οἱ Ἄγγλοι ἐπίσης. Ὁ Πάπας, ὅμως, τί πῆρε; Ἦταν δυνατόν νά γίνῃ ἐπιλογή τοῦ βασιλέως γιά τήν Ἑλλάδα, χωρίς νά ἔχῃ λόγο ὁ Πάπας Ρώμης;
Ὁ Πάπας, στό νταραβέρι καί πάρε δῶσε ἐκεῖνο, «πῆρε» πρῶτον, τόν ἴδιο τόν Ὄθωνα, ὡς Ρωμαιοκαθολικό. Αὐτός μέ τή ἀσπίδα τῶν Ἀντιβασιλέων καί δή τοῦ Ἄρμανσμπεργκ (γιά νά μήν ἀντιδράσει ἀμέσως ἐναντίον τοὖ Ὄθωνος ὁ Ἑλληνικός λαός), ἐδίωξε τούς μοναχούς καί ἐρήμωσε τά Ὀρθόδοξα Μοναστήρια τῆς Ἑλλάδος, κατέστρεψε τούς μικρούς ναούς τῆς Ἀττικῆς γιά νά κτισθῆ μεγάλος καθεδρικός ναός (ὅπως ἔπρατταν οἱ συντεχνίες μασώνων τοῦ Παπισμοῦ μετά ἀπό τό τέλος τοῦ 11ου μ.Χ. αἰῶνος στήν ὕπαιθρο τῆς Νότιας Γαλλίας) καί εἰσήγαγε σύστημα ἐλέγχου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἴδιο μέ αὐτό πού εἶχε εἰσαγάγει ὁ «μεγάλος» γιά τούς δυτικούς, τσάρος Πέτρος τῆς Ρωσίας.
Ὁ Πάπας κατά δεύτερο λόγο, «πῆρε» τόν στρατό τοῦ Ὄθωνα. Αὐτός, δέν ἦταν καθόλου «ἕνας συρφετός τοῦ γερμανικοῦ λαοῦ», ὅπως ἐπίτηδες καλλιεργήθηκε τότε ἡ ἰδέα στούς Ἕλληνες.
[Συνεχίζεται]
Β Μέρος
ΑπάντησηΔιαγραφήὉ Πάπας κατά δεύτερο λόγο, «πῆρε» τόν στρατό τοῦ Ὄθωνα. Αὐτός, δέν ἦταν καθόλου «ἕνας συρφετός τοῦ γερμανικοῦ λαοῦ», ὅπως ἐπίτηδες καλλιεργήθηκε τότε ἡ ἰδέα στούς Ἕλληνες. Ἦταν πειθαρχημένος στρατός, ἀφοσιωμένος στήν παπική ἐπιδίωξη, καλυμμένη ὑπό τόν μαδύα τοῦ «γερμανικοῦ προτεσταντισμοῦ», γιά καταστροφή τῶν Ὀρθοδόξων Μοναστηριῶν, καί ἑτοιμοπόλεμος. Αὐτός ὁ στρατός νίκησε τήν ἐπανάσταση τῶν Μανιατῶν στό Γύθειο (τότε Μαραθονήσι). Κατέστρεψε μέ ζῆλο καί μεθοδικότητα τά ὀρθόδοξα μοναστήρια, ξύριζε καί ταπείνωνε τούς μοναχούς, ἐξανάγκαζε τίς μοναχές νά ζήσουν στόν κόσμο καί ὄχι σέ μοναστήρια.
Ἐπρόκειτο λοιπόν, γιά μισθοφόρους καί γιά ἀντι-ὀορθόδοξους θρησκευτικούς ζηλωτές. Γερμανόγλωσσοι μέν, ἀλλά ὄχι στά σίγουρα Βαυαροί. Διότι, δέν θά διακινδύνευε ὁ Πάπας, νά ἔλθουν πάλι σέ ἐπαφή μέ τήν Ὀρθοδοξία οἱ πάλαι ποτέ Ὀρθόδοξοι καί φύλακες τῶν συνόρων τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας Γερμανοί τῆς ἀρχαίας Γερμανίας, οἱ Βαυαροί. Ἄνθρωποι ὅμοιας νοοτροπίας μέ τούς βουνίσιους Ἕλληνες χωρικούς...
Πιό πιθανό εἶναι, ἔτσι ὅπως συμπεριεφέρθη ὁ στρατός τοῦ Ὄθωνος, νά ἀπετελεῖτο ἀπό μέλη μιᾶς παπικῆς ἀδελφότητος ἀφιερωμένων. Ποίας; _ Τά μέλη τοῦ παπικοῦ Τάγματος τῶν Τευτόνων ἱπποτῶν, μέχρι τό τέλος τῆς δεκαετίας τοῦ 1830, ἔφεραν ὅπλα, ὑπόσχονταν ἀγαμία καί τυφλή ὑπακοή στόν Πάπα, καί ἀρχηγός τους τότε ἦταν ὁ διάδοχος τοῦ θρόνου τῆς Αὐστροουγγρικῆς Αὐτοκρατορίας. Νά λοιπόν, πού μαζί μέ τόν Πάπα, ὅπως φαίνεται, «πῆρε» κάτι ἀπό τήν ἐξουσία στήν Ἑλλάδα καί ἡ Αὐστροουγγαρία. Καί τό νά παταχθοῦν οἱ Μανιᾶτες, ἦταν ἀπό τίς βασικές ἐπιδιώξεις της, ἀφοῦ λίγα χρόνια πρίν, μετά ἀπό τήν παράδοση τοῦ Ρήγα «Βελεστινλῆ» ἀπό τίς ἀρχές τῆς Αὐστροουγγαρίας τοῦ Μέττερνιχ, στούς Τούρκους γιά νά τόν δολοφονήσουν, οἱ Μαυρομιχαλαῖοι καί οἱ Μανιᾶτες, εἶχαν ἐπιβάλει ὡς ἀντίποινα στά πλοῖα τῆς Αὐστροουγγαρίας, τήν ἀπαγόρευση νά πιάνουν λιμνάνια τῆς Μάνης. Καί ὁ Μέτερνιοχ ἦταν ἕνας μικροπρεπής, ἐμπαθής καί ἐκδικητικός ἄνθρωπος....
Η χωρα μας ειναι σε κατοχη απο το 1204, με ενα διαλειμμα περιπου 200 χρονων, μετα την απελευθρωση της Κωνσταντινουπολης απο τους φραγκους. Καθοριστικος σταθμος ηταν και παραμανει η συνεργασια του Παπα με τους εβραιους τοκογλυφους το 1515.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοτε ο μεδικος παπας λεων ο 10ος, εδωσε το δικαιωμα στους εβραιους να παιρνουν τοκο απο τους χριστιανους! Απο τοτε δομηθηκε το σημερινο συνδικατο του εγκληματος που εκφραζεται στρατιωτικα με το ΝΑΤΟ.
Οι οθωμανοι ηλθαν εδω με μεθοδευσεις του Παπα. Η Τουρκια ειναι κατι αναλογο του κρατους των ισλαμιστων που θελουν οι σημερινοι συνκυριαρχοι (παπας-εβραιοι τραπεζιτες) να δημιουργησουν. Το προβλημα του συγχρονου εγκληματικου συνδικατου ειναι η Ρωσια.
Το οτι στην περιοχη μας, υπαρχει ακομη ελληνικη συνειδηση, ειναι ενα θαυμα. Φυσικα μετα απο τοσα χρονια υποδουλωσης, εδω μεσα στη χωρα μας, εχει δημιουργηθει μια τεραστια (περιπου20-25%) ταξη εβραιοδουλων και φραγκολαγνων.
Ειναι αυτοι που ασκουν την εξουσια, εναλλασομενοι. Ο εχθρος μας, λοιπον, κατ'αρχην ειναι ο διπολισμος συνειδησης της κοινωνιας. Αυτος ο διπολισμος σε συνθηκες απολυτου ελεγχου μεσω των ΜΜΕ, δινει την δυνατοτητα στις εγκληματικες δυτικες δυναμεις να μας οδηγησουν σε εμφυλιο σπαραγμο.
Αρα το φρονιμο ειναι, να περιμενομε υπομονετικα, να δοθει η λυση μεσα απο την εξελιξη των πραγματων. Τωρα ειμαστε απολυτα ακινητοποιημενοι. Οποιαδηποτε δυναμικη πρωτοβουλια μας, θα οδηγησει σε θανατο.
Η διαφαινομενη επικη συγκρουση Ρωσιας-δυσης, θα βαλει τα πραγματα στη θεση τους. Η ιστορια δεν μπορει να εξελιχθει συμφωνα με τις επιλογες του εβραιοπαπικου εγκληματικου συνδικατου. Κατι τετοιο αντιστρατευεται την ιδια την φυση και τους κανονες της.
Δια της Ρωσιας θα αποκατασταθει η χριστιανικη ταξη και εξ'αυτου οι παγκοσμιες και διαχρονικες ελληνικες αξιες εστω και υπο χριστιανικο μανδυα. Αλλωστε η βασικη συγκρουση επιστημης - θρησκειας η οποια αποτελει την δομικη αντιπαραθεση, θα φερει μετα απο λιγο, τον ελληνισμο στην επιφανεια
εν πληρη δοξη. Η εβραιοπαπικη μαφια ηταν ενα δυστυχημα για την παγκοσμια ιστορια. Αν επιβιωσουμε μετα απο την συγκρουση καλου και κακου, τοτε πραγματικα θα γνωρισει η ανθρωποτητα πολλα χρονια ειρηνης και ανατασης..
Διαφωνώ με την μαρμάρινη επιγρφή της φωτό: Ο Γέρος ΔΕΝ κοιμάται ποτέ.
ΑπάντησηΔιαγραφή