7/6/16
Το βίντεο της παρουσίασης του βιβλίου του Σάββα Καλεντερίδη "Κρίση και Πατριωτισμός" - Όλοι οι εισηγητές
Γιάννης Φιλιππάκης, εκδότης "δημοκρατία"
Παναγιώτης Μπαλές, πτέραρχος ε.α.
Γιώργος Τανισκίδης, πρόεδρος Core Capital Partners SA
Παναγιώτης Μπαλακτάρης, δικηγόρος
Συντονίζει η Χριστίνα Χαφουσίδου, διευθύντρια εκδόσεων Ινφογνώμων
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ευχαριστούμε αδελφέ Σάββα, πολύ γερός ο Παναγιώτης Μπαλακτάρης, μπράβο του, με τα περισσότερα που ακούστηκαν συμφωνώ, με ελάχιστα διαφωνώ, και κρίμα που δεν έγινε συζήτηση. Γιατί χρειάζεται να επανορίσουμε τον πατριωτισμό μας και χρειάζεται ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να δούμε πως θα γίνει να τον αναθρέψουμε, χωρίς να πυροβολήσουμε τα ποδάρια μας (γιατί έχουμε μια τάση).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική εκδήλωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως είναι αυτονόητο , το βιβλίο παραμένει πολύ σημαντικότερο από την καθ' όλα σωστή εκδήλωση παρουσίασής του. Και προσφέρει σημαντική συμβολή στην κατεύθυνση τού να επανεμπνεύσουμε αξίες που θα αναβιώσουν πατριωτικά αισθήματα.
Πατριωτισμός.
Αν γινόταν συζήτηση θα εστίαζα σε δύο σημεία:
(α) αντίθετό του δυστυχώς δεν είναι απλά ο εθνομηδενισμός (όπως ακούσθηκε από έναν πολύ καλό πράγματι εισηγητή), καθ' όσον αυτός είναι το αποτέλεσμα τής άμβλυνσης τής ευαισθησίας μας απέναντι σε αξίες υπερπροσωπικές. Γι αυτό αληθινό δηλητήριο που κατατρώει τον πατριωτισμό είναι ο φιλοτομαρισμός. Πράγματι το μάχεσθαι "υπέρ βωμών και εστιών" που κήρυτταν οι προπάππποι μας, ήταν κήρυγμα ταυτόχρονα και πατριωτισμού και κοινωνισμού. Η πατρίδα ήταν και είναι οι πλησιέστεροί μου συνάνθρωποί μου, οι συμπατριώτες μου . Αυτοί μαζί με τούς οποίους ταξιδεύω πάνω στην ίδια σχεδία, με κοινές μνήμες, κοινές παραδοχές, κοινά όνειρα. Το να νοιάζομαι μόνο για τον εαυτό μου με αποκόβει και από τούς άλλους και μού καθιστά αδιάφορη έως και ενοχλητική κάθε έννοια κοινότητας: και με την στενή έννοια, και με την Υψηλοτερη, αυτήν τής διαχρονικής Πατρίδας. Και δυστυχώς αυτόν τον φιλοτομαρισμό τον καλλιέργησαν επί πολλές γενηές ακόμα και εκείνες οι παρατάξεις, οι οποίες είχαν ως εμβλήματα πατριωτικούς τίτλους και εμβλήματα. Σε μεγάλο βαθμό αυτό νομίζω ότι υπονόμευσε τα πατριωτικά αισθήματα: ο φιλοτομαρισμός.
(β) Ένα δεύτερο σημείο που θα έθιγα θα ήταν μια προσπάθεια προβληματισμού πάνω στην "έκταση" τής πατρίδας. Πιθανόν έχει έλθει καιρός να καλλιεργήσουμε και την αγάπη μας προς την ευρύτερη, την Ευρωπαϊκή Πατρίδα μας. Ίσως σιγά-σιγά να πρέπει να σκεφτούμε ότι πατρίδα μας είναι πρώτα- πρώτα η Ελλάδα μας, αλλά ταυτόχρον πατρίδα μας είναι και η Ευρώπη μας.
Λέω τώρα ... απλά κάποιες σκέψεις.
Το ουσιώδες είναι :
Σάββα Καλεντερίδη έχεις κάνει και συνεχίζεις να κάνεις πολύ καλή δουλειά. Συνέχισε, συνέχισε, συνέχισε .
Καλή δύναμη.
Αγαπητέ Κρίτωνα, συμφωνώ με όσα λές, αλλά επειδή η Ευρώπη μας δεν είναι στο χέρι μας, ας είμαστε λίγο ρεαλιστές, λίγο πιο προσεκτικοί και να μην βάζουμε όλα μας τ'αβγά στο ευρωκαλάθι :)
ΔιαγραφήΆλλωστε και οι μη ευρωπαίοι, συνάνθρωποι είναι.
Είστε όντως πολυ ρομαντικός.
Κατα μία έννοια ζηλεύω :)
Το είδα το βιντεο.καλη εκδήλωση αλλά το θεμα θελει περισσοτερη ανάλυση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τη γνώμη μου για να μην επεμβαίνουν οι διάφορες πρεσβείες και η υποκειμενική αντίληψη περί πατριωτισμού καθε γενεάς χρειάζεται πέρα απο αλλάγη συστήματος πολιτικού και θέσπιση συνταγματική των κύριων ελληνικών θέσεων και κατευθύνσεων στην εξ.πολιτικη.ο,τι κάνουν και γειτονικές σε βορρά και Ανατολή χώρες.χρειαζονται δυστυχώς γραπτές οδηγίες για τους επόμενους πλέον...
Ξέρεις ρε Σάββα τι μου έμεινε από την πάρα πολύ ωραία παρουσίαση για το θέμα του βιβλίου σου, ότι είναι λίγο πολύ λυπηρό να μην γνωρίζουμε πλέον τι είναι ο πατριωτισμός, χάσαμε εντελώς και τα αυγά και τα καλάθια, ας ευχηθούμε να το έχουμε μάθει πριν από το 2050.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για τον Παναγιώτη Μπαλακτάρη, κυρίως για δύο λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Έθεσε στη συζήτηση το δίλημμα "πατριωτισμός ή εθνομηδενισμός".
Δεν ανέφερε ότι το πρώτο δημοσιευμένο πολιτικό κείμενο που οριοθέτησε με αυτό τον τρόπο την εθνική ιδεολογία ήταν της Ένωσης Εθνικών Δυνάμεων (https://olympia.gr/2013/05/25/ένωση-εθνικών-δυνάμεων-ιδρυτική-διακ/).
Δεν πειράζει, αρκεί που δήλωσε ότι επιθυμεί ενεργά να γνωρίζει όσους θαυμάζει.
Φαντάζομαι ότι σε επόμενη δημόσια εμφάνισή του θα επανορθώσει.
2. Συνέδεσε τον εθνομηδενισμό με την πατριδοκαπηλία μέσω του μισθοφορισμού.
Όπως είχα αναφέρει πρόσφατα σε σχόλιό μου:
"Αντιθέτως, αν είναι κολαούζος τής ολιγαρχίας ή των οργάνων τους και των μπροστινών τους, όπως ο Αρτέμης, θα κλαίει τρώγοντας...
https://youtu.be/15fBx8YOJOY?t=12m1s"
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2016/05/6.html?showComment=1465145711939#c1208507751530565901
Το υπερσύνολο αυτής της προσέγγισης είναι οι "Πατριώτες εκ του ασφαλούς".
http://kostasxan.blogspot.gr/2016/02/blog-post_263.html
Με αφορμή το σημείο (2), και συγκεκριμένα το "κολαούζος τής ολιγαρχίας", θυμήθηκα έναν τραπεζίτη, που είχε πει πριν από 2 χρόνια:
"Αυτό το project -που αυξάνει το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών και μειώνει τη δύναμη των ολιγοπωλιακών καρτέλ- είναι άχρηστο. Δεν συμφωνώ να χρηματοδοτηθεί."
"Ok, θα το κάνω με χρηματοδότηση άλλου."
"Δεν κατάλαβες. Αυτό το project δεν θα το κάνεις. Δεν θα σε αφήσουμε να το κάνεις."
Σωστά λοιπόν το έθεσε ο Γιάννης Φιλιππάκης: κρίση ή πατριωτισμός.
Δεν μπορεί κάποιος να προκαλεί την κρίση και να θεωρείται πατριώτης.
Είναι σαν να θεωρούμε πατριώτες τους δολοφόνους του Καποδίστρια.
...και επειδή ο άνθρωπος δεν φταίει σε κάτι, καλές προθέσεις έχει, αξιόλογος είναι και πολλά άλλα, καλό θα ήταν να τυγχάνει βοηθείας να χτίσει το μέλλον του, έτσι ώστε να βάλει το λιθαράκι του αύριο-μεθαύριο. Δεν έχει γνώση της ανθρωπογεωγραφίας των μπροστινών στον επιχειρηματικό και πολιτικό βούρκο της χώρας.
Διαγραφή