25/10/16

Οι Βερολινέζοι δικαστές και ο Εφιάλτης

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Τα όσα διαδραματίζονται στο ΣτΕ και γενικότερα στην Ελληνική Δικαιοσύνη μου θύμισαν τους Βερολινέζους δικαστές. Ο Φρειδερίκος Β΄, «φωτισμένος μονάρχης» της Πρωσίας, θέλησε να επεκτείνει τους κήπους του ανακτόρου του Σανσουσί, στο Πότσνταμ. Εμπόδιο το κτήμα κάποιου μυλωνά. Αυτός αρνήθηκε να παραιτηθεί της ιδιοκτησίας του. Ο βασιλιάς τον απείλησε ότι θα τη δημεύσει και τότε αυτός έδωσε την ιστορική απάντηση: « Θα μπορούσε, αλλά υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο!». Πρότυπα δικαστικού ήθους, θάρρους και γενναιότητας έχομε στην Ελλάδα τους Τερτσέτη, Πολυζωίδη, Σαρτζετάκη και άλλους. Η Δικαιοσύνη πλήττεται, ως θεσμός, από τις επιθέσεις της εκτελεστικής ή της νομοθετικής εξουσίας, όταν οι δικαστές δεν μένουν στο ύψος του λειτουργήματός τους.
Στην Αθηναϊκή Δημοκρατία η εκτελεστική εξουσία θέλησε να ποδηγετήσει τη δικαστική. Ο Εφιάλτης, όχι ο προδότης από την Αντίκυρα, αλλά ο Αθηναίος πολιτικός, μέντορας του Περικλή, «εκλαΐκευσε» και αποδυνάμωσε το ανώτατο δικαστήριο του Άρειου Πάγου, που ήταν ο ανώτατος ελεγκτής της Πολιτείας. Του αφαίρεσε δικαστικές αρμοδιότητες και τις  μετέφερε στο λαϊκό δικαστήριο  της Ηλιαίας  και στη Βουλή.
Για να επιτύχει ο Εφιάλτης να κλονίσει το κύρος του Αρείου Πάγου (του ΣτΕ της εποχής του) εξαπέλυσε κατηγορίες κατά συγκεκριμένων Αρεοπαγιτών, που αντιδρούσαν στα σχέδιά του. Πολλούς τους παρέπεμψε στην Ηλιαία και πέτυχε την έκπτωσή τους από το αξίωμα του Αρεοπαγίτου... Ο Άρειος Πάγος συνεδρίαζε στον ομώνυμο λόφο και από τον δημοκράτη Εφιάλτη θεωρήθηκε ότι, ως αριστοκρατικός θεσμός, πρέπει να υποβαθμιστεί. Απαρτιζόταν από τους παλιούς άρχοντες, που μετά το τέλος της θητείας τους καθίσταντο ισόβια  μέλη του. Οι Αρεοπαγίτες έχοντας υπηρετήσει στα ύπατα αξιώματα της Πολιτείας γνώριζαν να δικάζουν και να ελέγχουν χωρίς να επηρεάζονται από απειλές, ούτε να διαφθείρονται από ανταλλάγματα.
Στην Ιστορία γράφτηκε ότι  ο Άρειος Πάγος διατήρησε το κύρος του έως το τέλος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Αντίθετα το λαϊκό δικαστήριο  της Ηλιαίας υποβαθμίστηκε σε ένα σώμα, στο οποίο, κατά τον Αριστοτέλη «η δικαιοκρισία και η αδικία είχαν τα ίδια δικαιώματα» και στο οποίο η διαφθορά και η εμπάθεια περίσσευαν....
Θύμα της Ηλιαίας και ο Σωκράτης... Ο μεγαλύτερος των φιλοσόφων ταύτιζε τη δικαιοσύνη, καθώς και  κάθε άλλη ανθρώπινη  αρετή με τη σοφία και την ψυχική υγεία. Αντίθετα ο συνομιλητής του στην «Πολιτεία» σοφιστής Θρασύμαχος έδωσε ένα απλό, νιτσεϊκό, ορισμό της: η δικαιοσύνη είναι το συμφέρον του ισχυρότερου. Επίσης ο Θρασύμαχος πιστεύει πως σε όλες τις Πολιτείες το Δίκαιο είναι ένα: εκείνο που συμφέρει την εκάστοτε κυβέρνηση, επομένως, κατ’ αυτόν, το καλύτερο πολίτευμα είναι η τυραννία.... Τον Πλάτωνα δεν τον απασχολεί το Κράτος, αλλά η δίκαιη Πολιτεία, στην οποία θα μπορεί να ζει ένας δίκαιος άνθρωπος – ένας Σωκράτης - χωρίς να φοβάται ότι θα εξοντωθεί από την εξουσία... Οι «Βερολινέζοι δικαστές» χρειάζονται για μια δίκαιη Πολιτεία.-  

3 σχόλια:

  1. Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
    Κολοκοτρώνης και Πλαπούτας - συνελήφθησαν τον Σεπτέμβριο του 1833 και οδηγήθηκαν στις φυλακές του Ίτς Καλέ.
    Η δίκη των δύο στρατηγών ξεκίνησε στις 30 Απριλίου στο τούρκικο τζαμί του Ναυπλίου όπου είχε μαζευτεί πλήθος κόσμου. Εισαγγελέας ορίστηκε ο Σκοτσέζος Εδουάρδος Μάσον, ο οποίος κατά την διάρκεια της δίκης έκανε ό,τι μπορούσε για να εκδοθούν καταδικαστικές αποφάσεις με θανατική ποινή.
    Δικαστές ορίστηκαν ο Αναστάσιος Πολυζωίδης (πρόεδρος), ο Γεώργιος Τερτσέτης, ο Δημήτριος Σούτσος - ο οποίος ήταν γαμπρός του Υπουργού Δικαιοσύνης Κωνσταντίνου Σχινά - , ο πρόκριτος - μετέπειτα πρωθυπουργός - Δημήτριος Βούλγαρης και ο δικαστικός - φίλα προσκείμενος στο καθεστώς - Φωκάς Φραγκούλης.
    Την Παρασκευή 25 Μαΐου, έγινε η προτελευταία συνεδρίαση του δικαστηρίου.

    ...................................................................
    Στις δέκα και μισή το πρωί, οι χωροφύλακες οδήγησαν τους δυο κατηγορούμενους στην αίθουσα, πάντα σιδηροδέσμιους. Εκεί ο Μάσον παρέδωσε επίσημο έγγραφο, το οποίο είχε συνταχθεί εσπευσμένα το βράδυ της προηγούμενης από τον Υπουργό Σχινά και είχε οπισθογραφηθεί από την κυβέρνηση, που έδινε το ελεύθερο στον εισαγγελέα να “οδηγήσει” αυτός την διαδικασία κατά το δοκούν. Οι πέντε δικαστικοί μαζεύτηκαν για συνέλευση, όπου ο Τερτσέτης και ο Πολυζωίδης, προσπάθησαν να μεταπείσουν τους άλλους τρεις, οι οποίοι είχαν ενδώσει…
    Οι τρεις δικαστές, αποφασισμένοι, καλούν τον Πολυζωίδη να υπογράψει την απόφαση κι εκείνος ακόμα περισσότερο αποφασισμένος απαντάει πως “την απόφασιν σας την θεωρώ όχι μόνο άδικον, αλλά και επικίνδυνον ως κηλιδούσαν από τούδε τα δικαστήρια της νέας βασιλείας, με την ασέβειαν της προς την αλήθειαν και την δικαιοσύνην. Αρνούμαι ρητώς και να υπογράψω και να απαγγείλω τοιαύτην επονείδιστον απόφασιν”, προσθέτοντας ότι προτιμούσε να του κόψουν το χέρι. Ο Τερτσέτης κρατώντας παρόμοια στάση συμπληρώνει πως “ποτέ, όποιαι και αν είναι αι συνέπειαι, δεν θα γίνω συνεργός δικαστικού εγκλήματος.” Κατά τη διακοπή της δίκης, οι δυο νομικοί μετέβησαν στο σπίτι του Πολυζωίδη, ενώ οι άλλοι τρεις κατέφυγαν στο υπουργείο για να ενημερώσουν τον Σχινά σχετικά με την"απαράδεκτη" συμπεριφορά των δυο δικαστών. Τότε εκείνος φόρεσε τα καλά του, συμβουλεύθηκε τον Μάουρερ και συνόδευσε τους “ενδοτικούς” δικαστές για να επιπλήξει τους αντιφρονούντες. Στην αίθουσα του δικαστηρίου οι τρεις δικαστές και ο εισαγγελέας κάθισαν στην έδρα περιμένοντας τους άλλους δυο να ανέβουν κι εκείνοι για την απαγγελία. Ο Σχινάς, βιαστικός, απευθυνόμενος στον Πολυζωίδη: “Ελάτε κ. πρόεδρε να τελειώνουμε. Δεν θα μας βρουν εδώ τα μεσάνυχτα”. Ύστερα από την πεισματική άρνηση του Πολυζωίδη, ο Υπουργός φώναξε:“Έχει και η υπομονή τα όρια της. Είναι πλέον καιρός να παύσει αυτό το ανήκουστον σκάνδαλον. Είναι θλιβερό, τα’ ομολογώ, ν’ ανακαλώνται οι δικασταί εις τα χρέη των.
    .......................................................................

    http://istorikesanadromes.blogspot.gr/2015/04/30-1834.html#!/2015/04/30-1834.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενδιαφέρον και καλογραμμένο άρθρο, όπως άλλωστε είναι ως επί το πλείστον τα (περισσότερα) άρθρα τού Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου .
    Όμως κάπου νομίζω ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα λέει:"Η Δικαιοσύνη πλήττεται, ως θεσμός, από τις επιθέσεις της εκτελεστικής ή της νομοθετικής εξουσίας, όταν οι δικαστές δεν μένουν στο ύψος του λειτουργήματός τους";; Διότι η Δικαιοσύνη ως θεσμός, βεβαίως και πλήττεται εξ ορισμού όταν οι δικαστές δεν μένουν στο ύψος του λειτουργήματός τους. Άνευ ετέρου η Δικαιοσύνη πλήττεται μόνον εξ αυτού.
    Άλλα είναι τα πλήγματα που δέχεται η Δικαιοσύνη ως θεσμός, από τις επιθέσεις της εκτελεστικής Λειτουργία (η νομοθετική είναι εν τοίς πράγμασι άβουλη θεραπαινίδα τής κυβέρνησης).Διότι δυστυχώς τα πλήγματα αυτά είναι και πολύ σκληρά και μάλιστα είναι σκληρότερα ακριβώς σε κάποιους οι οποίοι στέκουν στο ύψος του λειτουργήματός τους. Όπως π.χ. οι πρόσφατε περιπτώσεις τού Εισαγγελέα Εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου και τού Αντιπροέδρου τού Συμβουλίου τής Επικρατείας Αθανάσιου Ράντου. Ενόχλησαν και οι δύο επειδή στέκουν στο ύψος τού λειτουργήματός τους και δεν είναι "εύχρηστοι" και επελέγησαν για να δοθεί μήνυμα και μάθημα σε όλους όσοι αρνούνται να χρησιμοποιηθούν από την Εκτελεστική Λειτουργία. Και τον μεν Εισαγγελέα τον κατήργησαν από θέση στην οποία τον είχαν εκλέξει οι συνάδελφοί του (τυπικώς μάλιστα σύμφωνα με το γράμμα τού νόμου που έχει παρασκευάσει κυβέρνηση δια τής "νομοθετικής" λειτουργίας), τον δε κορυφαίο Αντιπρόεδρο τού Σ.τ.Ε. τον διέσυραν με κατεσκευασμένα e-mails και δημοσιεύματα αλλά και με ερώτηση (sic!) μέλους τού Κοινοβουλίου, ετοιμάζοντας την αποδυνάμωση και ίσως και την λειτουργική εξόντωσή του, με εργαλείο πάλι το γράμμα κάποιου νόμου (που πάλι κάποια κυβέρνηση παρεκεύασε δια τής Βουλής). Και στις δύο περιπτώσεις με τα ανήθικα αυτά κτυπήματα τής Κυβέρνησης απορρυθμίζεται η λειτουργία τής Δικαιοσύνης, μέχρις ουσιαστικά κατάργησής της.
    Για τα καταλυτικά αυτά πλήγματα δεν φταίνε "δικαστές που δεν μένουν στο ύψος του λειτουργήματός τους", αλλά μόνον η μεθοδευμένη επίθεση τής Εκτελεστικής Λειτουργίας, η οποία εσκεμμένα και με δόλιο τρόπο επιτίθεται σε Δικαστές οι οποίοι αποδεδειγμένα είναι γνωστοί για την προσήλωσή τους στο Λειτούργημα τους και τής εύορκη άσκησή του .
    Το Ελληνικό Συνταγματικό πλαίσιο δυστυχώς κάθε άλλο παρά διασφαλίζει την ανεμπόδιστη λειτουργία τής Δικαιοσύνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτά που γράφει μιλάνε για τις καλές στιγμές της δικαιοσύνης.
    Βέβαια υπάρχουν και οι κακές στιγμές και είναι πολλές.
    Αθώωση (ουσιαστικά) του Γεωργίου της ΕΛΣΤΑΤ (βέβαια τώρα η δίκη ξανάρχισε)
    Ποινή στον πρώην υπουργό οικονομικών Παπακωνσταντίνου (αυτόν που δεν θυμόταν το στικάκι της λίστας Λαγκάρντ).
    Απαγόρευση στους χρυσαυγίτες από την τότε αγαπημένη του Σαμαρά Κουτζαμάνη να βγάλουν στη φόρα με cd τα άπλυτα του Σαμαρά (ήταν τότε που είχε πεί για τον παναθηναικάκια)
    Να μην θυμηθούμε και την κουβέντα του Σαμαρά "πες στον ψηλό τον παναθηναικάκια τους επόμενους τρείς να τους "μπιπ""
    Και το πιο σημαντικό απ όλα κανείς τους μεμονομένα (τουλάχιστον απ όσο ξέρω) ή μαζικά σαν δικαιοσύνη (σαν θεσμός σαν ανεξάρτητη και διακριτή εξουσία) δεν έχει κάνει το παραμικρό να ασχοληθεί με τα εγκλήματα ξένων και Ελλήνων προδοτών
    και τι εννοώ.
    Γιατί κανείς τους δεν πρόσβαλε την απόφαση της κυβέρνησης να μην εφαρμοστεί το όχι στα μνημόνια του δημοψηφίσματος;
    Γιατί κανείς τους δεν ασχολείται με τις αυτοκτονίες των εξαθλιωμένων Ελλήνων;
    Γιατί δεν ασχολήθηκαν ποτέ με τα ψέματα των πολιτικών; Ο λόγος του πολιτικού είναι πολιτικό συμβόλαιο με το λαό. Ας θυμηθούμε το λεφτά υπάρχουν κλπ κλπ. Που είναι η δικαιοσύνη;
    Γιατί δεν επεμβαίνουν για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε ξένους και ντόπιους κατακτητές;
    Γιατί δεν προασπίζουν τα συμφέροντα του κράτους (γιατί δεν λειτούργησαν αυτεπάγγελτα στα χρέη ΦΠΑ από την χόχτιφ στο Ελ Βενιζέλος;

    Μία απάντηση υπάρχει σε όλα αυτά τα ερωτήματα, σε όλα αυτά τα γιατί.

    Γιατί είναι διορισμένοι από τους πολιτικούς και όταν βρίσκεται κάποιος σωστός δικαστικός οι πολιτικοί αμέσως τον κάνουν στην άκρη, οι δε υπόλοιποι δικαστικοί αντί να ξεσηκωθούν και να τον στηρίξουν χαίρονται γιατί υπολογίζουν να πάρουν τη θέση του.


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.