Η επιθετικότητα της Τουρκίας και ο τρόπος με τον οποίον την αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι, ιδιαίτερα η Γερμανία, νομίζω ότι πρέπει να μας αφυπνίσει. Αυτοκτονούμε: ενώ βρισκόμαστε στη χειρότερη γειτονιά της Ευρώπης, δεν έχουμε σταθερές συμμαχίες· τη θέση μας επιδεινώνει το μόνιμο αίσθημα του αδικημένου (με πραγματική ή φαντασιακή βάση). Για το πρώτο δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα· για το δεύτερο έχουμε ευθύνη· αν και όχι ολόκληρη την ευθύνη. Το τρίτο οφείλεται στην πολιτική μας κουλτούρα που έχει διαμορφωθεί ήδη από τη φύση και τον προσανατολισμό της Ελληνικής Επανάστασης.
Ο αντιευρωπαϊσμός και ο αντιαμερικανισμός –των λαϊκιστικών κυβερνήσεων, άρα και του πληθυσμού–, η απροθυμία μας ως προς το περιβόητο ανήκειν στη Δύση μάς έχουν απομονώσει· ποτέ δεν αισθανθήκαμε μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας – όσο για τη νατοϊκή, τη θεωρούσαμε συμμορία αίσχους. Ωστόσο, οι διεθνείς σχέσεις στηρίζονται σε ισορροπίες, σε διελκυστίνδες· όχι σε συνθήματα. Εμείς πορευόμαστε με συνθήματα: ο Ανδρέας Παπανδρέου και το κόμμα του, μαζί με τους βασιλόφρονες της βαθιάς επαρχίας, αν και ζητούσε δανεικά και «βοήθεια» από τις ΗΠΑ και την ΕΕ κατέστησε τα αντιδυτικά συνθήματα επίσημη ιδεολογία του κράτους. Και η αριστερά κέρδισε τον πολιτιστικό πόλεμο υποβοηθούμενη από τη μετριότητα των ηγεσιών στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη, από τις χοντράδες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής κι από την επαμφοτερίζουσα συμπεριφορά του ΝΑΤΟ, το οποίο έχει ως μέλη δύο παραδοσιακούς εχθρούς.
Έτσι, χάσαμε την ευκαιρία να ενσωματωθούμε ισότιμα και ψύχραιμα στους δυτικούς θεσμούς. Ο Ανδρέας Παπανδρέου αναζητούσε συμμαχίες σε προσωποπαγή τριτοκοσμικά καθεστώτα και σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να βρει στηρίγματα στη «Λαϊκή» δημοκρατία της Κίνας και στη Ρωσία. Μακάρι να τα βρει.
Για τη συνέχεια ΑV
Oι Μη-¨Λαϊκιστικές" κυβερνήσεις πως πρέπει να λέγονται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστοκρατικές; Πατρικίων; Ολιγαρχικές;
Προσέξτε λίγο αυτή την κατάχρηση του χαρακτηρισμού "λαϊκιστής", "λαϊκισμός", που διακρίνει τους γίγαντες του πολιτικού θιάσου μας, δεξιάς τε και αριστεράς, και με την οποία ο χρήστης αυτόματα διαχωρίζει -με καταφρόνια- τη θέση του απ' ότι το "λαϊκό" και αποκαλύπτει την έπαρσή του στο ύψος της σέλας του Ροτσινάντε, υποζύγιου του Ιππότη της Μάντσας, του Δον Κιχώτη, στην εκστρατεία κατά των ανεμομύλων.
(Στή δική μας περίπτωση οι αντι-"λαϊκιστές" (του πολιτικού θιάσου) είναι βέβαια οι ιππότες της μάσσας και εκστρατεύουν εις άγραν της μίζας.
Γι' αυτό προσοχή και αποφυγή του όρου-παγίδα "λαϊκισμός", "λαϊκιστής".
Εκτός αν θέλετε να τοποθετηθείτε μεταξύ Κυριάκου κα κας Γεροβασίλη, (αν δεν κάνω λάθος το όνομά της), στην κάστα των ευγενών...