19/10/16

Καταργεί την Εθνική και Λαϊκή Κυριαρχία η ψευδώνυμη Συμφωνία Εμπορίου CETA που επιχειρεί να επιβάλλει τώρα η Ε.Ε.

Καταψηφίστηκε στη Βαλλωνία και ξεσηκώνει τα πλήθη σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.
Του  Μιχαήλ Στυλιανού
Η  «Περιεκτική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία» (CETA) μεταξύ Καναδά και Ε.Ε., για την οποία το «Βήμα» δημοσίευσε προ ημερών ένα διαφημιστικό πόνημα κάποιας Γκαλίνας Κόλεβ -αφιλοκερδούς προφανώς θαυμάστριας των ευεργετικών προβλέψεων της συμφωνίας- έχει ξεσηκώσει τεράστιες λαϊκές διαδηλώσεις καταδίκης και απόρριψης της στη Γερμανία, στη Βρετανία, στη Γαλλία και στο Βέλγιο, για τις οποίες οι καταναλωτές των ελλαδικών ΜΜΕ δεν διάβασαν ούτε άκουσαν τίποτα.
Γιατί όμως αυτές οι μαζικές κινητοποιήσεις πολιτών της ΕΕ, εναντίον μιας συμφωνίας την οποία οι τεχνοκράτες των Βρυξελών διαπραγματεύονταν με τους εκπροσώπους υπερατλαντικών συμφερόντων επί πέντε ολόκληρα χρόνια (μυστικότητας) και που προωθείται η επικύρωσή της από τα 28 κοινοβούλια ως πανάκεια για την ενίσχυση των εξαγωγών και τον πολλαπλασιασμό των θέσεων εργασίας –όπως μας υποσχόταν και η κ. Γκαλίνα στο άρθρο του φιλόξενου Βήματος;

Απλούστατα, επειδή οι ψυλλιασμένοι και εντιμότερα πληροφορημένοι διαδηλωτές στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι αυτή η συμφωνία -που ο πολιτικός θίασος των πρόθυμων δουλικών στην Ελλάδα θα υπογράψει απνευστί (αν δεν το έκανε ήδη, όπως και την καταδίκη της Ρωσίας για ανθρωπιστικά εγκλήματα στη Συρία)- είναι πρόγευση της Διατλαντικής ΤΤΙΡ και όχι λιγότερο από αυτήν καταλυτική της κρατικής κυριαρχίας, των κυβερνητικών εξουσιών, της Δημοκρατίας και στοιχειωδών κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η ολιγαρχία των Βρυξελών είναι σήμερα ανάστατη επειδή η προώθηση της επικύρωσης από τα κοινοβούλια σκάλωσε στην άρνηση της Βουλής της Βαλλωνίας (γαλλόφωνου τμήματος της Βελγικής Ομοσπονδίας), που με πληθυσμό 3,5 εκατομμυρίων, σταμάτησε την μπουλντόζα της εθνοκατεδάφισης. Προς τον παρόν. Επειδή η δικτατορία των Βρυξελλών μηχανεύεται σχέδια υπερκέρασης των Κοινοβουλίων.

Τι δεν μας είπε η Γκαλίνα του Βήματος
Μα τι τσίμπησε τους Βαλώνους; (Θα ρωτήσει ο αναγνώστης της Γκαλίνας, στο «Βήμα» της προόδου.) ΄Ισως διάβασαν –όχι τις 1.600 αινιγματικές και αποκρυφικές σελίδες της Συμφωνίας- αλλά, μεταξύ άλλων, το άρθρο του George Monbiot στην βρετανική  Daily Mail, προ μηνός, που αφού και αυτός έσκυψε στη Συμφωνία  επί ώρες, κατέφυγε για την αποκρυπτογράφηση του σκοτεινού κειμένου σε ειδικούς νομικούς της οργάνωσης Attac στη Γερμανία και του Καναδικού Κέντρου Εναλλακτικής Πολιτικής. Και ιδού τα πορίσματά του:
--Η  CETA είναι εξ ίσου ολέθρια αν όχι χειρότερη από την συμφωνία ΤΤΙΡ, την οποία το Κονκλάβιο των Βρυξελών αναγκάσθηκε να αποθέσει στο ψυγείο (για μετά τις εκλογές σε Γαλλία και Γερμανία), ύστερα από δημοσκόπηση στην οποία κατέφυγε -ενώπιον των λαϊκών κινητοποιήσεων- από την οποία προέκυψε ότι το 97% των 150.000 απαντήσεων  ήταν εχθρικές προς τη συμφωνία.
--Ακριβώς όπως η ΤΤΙΡ, η CETA «κλειδώνει» τις ιδιωτικοποιήσεις  δημοσίων επιχειρήσεων και υπηρεσιών και αποκλείει την  ανακρατικοποίησή τους, όπως της ύδρευσης στο Παρίσι, ή των σιδηροδρόμων στη Βρετανία, καθιστώντας αδύνατη την ανάκτηση του ελέγχου βασικών κοινωνικών υπηρεσιών από το Δημόσιο.
--Όπως η ΤΤΙΡ, η CETA καταλύει τις κρατικές εξουσίες στη λήψη μέτρων προστασίας της  υγείας, των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των πολιτών.
Με ευρύτατη ερμηνεία των όρων για επενδύσεις και απαλλοτριώσεις παρέχει το δικαίωμα  σε πολυεθνικές εταιρείες να παραπέμπουν την κυβέρνηση σε «ειδικό (εξωθεσμικό)δικαστήριο» δικηγόρων, εξουσιοδοτημένο με τη συμφωνία να επιδικάζει συντριπτικά πρόστιμα, για την «απώλεια προσδοκωμένων μελλοντικών κερδών».
Καταργεί έτσι την εθνική κυριαρχία κατά τη δυνατότητα του κράτους να απαγορεύσει την εισαγωγή τροφίμων ή άλλων καταναλωτικών ειδών που αυτό κρίνει επιβλαβή για την υγεία ή την ασφάλεια των πολιτών του, η να παρέμβει κανονιστικά στη λειτουργία των τραπεζών προκειμένου να προστατεύσει την περιουσία των πολιτών και την οικονομία, η να προστατεύσει τα δάση, τη γη, τον υδροφόρο ορίζοντα και τον βιότοπο της χώρας.
Καταλύει  ακόμη κάθε δυνατότητα ρυθμιστικής παρέμβασης του κράτους ή οργανώσεων για την προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις αυτών των κεφαλαιοκρατικών μεγαθηρίων, που διαθέτουν στρατό από  30.000 χ ρ υ σ ο φ ό ρ ο υ ς λομπίστες στις Βρυξέλλες, -γιγάντιο χταπόδι με πλοκάμια-βεντούζες στην Κομισιόν, στις επιτροπές και την Ευρωβουλή –τούς παραδείσιους λιμένες  απόσυρσης αποτυχημένων πολιτικών χρυσοθήρων- και στρατιά ακριβοπληρωμένων δικηγόρων (και συχνά δικαστών).
 --Επιπλέον: Ό,τι δεν εξαιρείται σαφώς στο κείμενο της συμφωνίας θεωρείται ότι καλύπτεται από αυτήν. Δηλαδή εάν οι υπογράφουσες κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια δεν ανακαλύψουν έναν υποκρυπτόμενο κίνδυνο στις 1.600 σελίδες αποκρυφισμού, έχουν δεσμευτεί με πρόσθετα δεσμά. Μια κυβέρνηση λ.χ. μπορεί να ανακαλύψει ότι δεν μπορεί να προστατεύσει τους πολίτες της από παρασιτοκτόνα της Μπάγιερ, της Ντυπόν, της BASF ή της Sergenta, που προκαλούν τερατογενέσεις, αυτισμό και άλλες εγκεφαλικές βλάβες, ή  τον υδροφόρο ορίζοντα εδαφικών τμημάτων της χώρας  από θανατηφόρα τοξικά απόβλητα ορυχείων ή  πετρελαϊκής ρωγμάτωσης του υπεδάφους.
Πολύ συνοπτικά, όπως επισημαίνει ο Monbiot και άλλοι μελετητές:
 Η CETA πλασάρεται ως εμπορική συνθήκη, αλλά ελάχιστες από τις διατάξεις της έχουν σχέση με το εμπόριο. Αποτελούν μεθόδευση κατάλυσης της  εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας από την εξουσία των πολυεθνικών επιχειρησιακών συγκροτημάτων. Εκατομμύρια ανθρώπων στην Ευρώπη και στον Καναδά έχουν εξεγερθεί εναντίον  αυτής της επιχείρησης υφαρπαγής των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους και την υπαγωγή τους σε κατάσταση άβουλων ανδρεικέλων, υποχείριων της ακόρεστης βουλιμίας και απεριόριστης αυθαιρεσίας μιας σπείρας διεστραμμένων αρπακτικών..
Καλούν σε καθολική εξέγερση εναντίον της προγραμματισμένης αντικατάστασης των  διασωζόμενων υπολειμμάτων του κοινωνικού συμβολαίου πολιτισμένης ανθρώπινης διαβίωσης με την βαρβαρότητα μιας μετανεωτερικής ζούγκλας  Οργουελικού «νέο-φιλελευθερισμού».

1 σχόλιο:

  1. Προσοχή: Ἡ συμφωνία CETA δέν ἀποτελεῖ διεθνές δίκαιο.
    Ἄλλο παρανομία καί ἄλλο νομική ἀντιστροφή. Ἄλλο θέσπιση κάποιων ἀντισυνταγματικῶν ρυθμίσεων, καί ἄλλο κατάργηση τῶν θεμελιωδῶν-συνταγματικῶν ρυθμίσεων μέ παράλληλη θεσμοθέτηση ἀνάποδων θεμελιωδῶν ρυθμίσεων.
    Ἡ παρανομία ἐλέγχεται δικαστικῶς ἄν καί μέ πολλά κενά ("παράθυρα" στούς νόμους, ἀντίστροφοι νόμοι, κ.λ.π.), καί οἱ ἀντισυνταγματικές ρυθμίσεις τῶν νόμων, ἄν καί δειλά συνήθως, ἐλέγχονται δικαστικῶς.
    Οἱ διεθνεῖς συμφωνίες ὅμως, πού δίδουν δικαιώματα σέ ἰδιῶτες - εἴτε ἀπ' εὐθείας, εἴτε μέσω διεθνῶν ἐπιτροπῶν ἐλέγχου, καί διαδικασιῶν ἐλέγχου, τῆς ἐφαρμογῆς τους - συγκροτοῦν ἕνα "διεθνές" Παρασύνταγμα (καί παρα-σύνταγμα), τό ὁποῖο τά δικαστήρια γιά πολιτικούς λόγους, θά διστάσουν πολύ νά τό κηρύξουν εὐθέως ὡς ἀντισυνταγματικό, μέ βάση τό ἐθνικό Σύνταγμα.
    Καί ὅμως, ἕνα τέτοιο "διεθνές" Παρασύνταγμα, ἀντιβαίνει εὐθέως - λόγῳ τοῦ περιεχομένου του, πού δέν εἶναι ἡ ἴση ἐξασφάλιση ἀνθρωπίνων δικαωμάτων, ἀλλά ἡ χορήγηση προνομίων, καί δή προνομίων σέ ἰσχυρούς ἰδιῶτες, καί ἰδίως σέ τεκμαρτά "πρόσωπα", καί ὄχι σέ φυσικά πρόσωπα - στήν δημοκρατική ἀρχή τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας.
    Ἄμυνα : Τό Παρασύνταγμα αὐτό, ἀφοῦ ἀντιβαίνει προδήλως στήν ἀρχή τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας, δέν εἶναι δι-εθνές ( international), αλλά διακυβερνητικό μόνον. Ἄρα δέν ἔχει ἰσχύ διεθνοῦς δικαίου, ἀλλά μόνο ἰσχύ διακυβερνητικῆς ρυθμίσεως. Γι' αὐτό, ἄρα δέν μπορεῖ νά χορηγηθοῦν βάσει αὐτοῦ προνομιακά δικαιώματα σέ ἰδιῶτες, τά ὁποῖα μάλιστα ἀντιβαίνουν σέ δικαιώματα ἄλλων ἰδιωτῶν ἤ στό δημόσιο συμφέρον.
    Ἀκόμη δέ καί ἄν καταστῆ τόΠαρασύνταγμα αὐτό διακρατικό μέ τυπικές διαδικασίες, παραμένει ἀντιδημοκρατικό καί δέν ἀνέρχεται, μόνον διά τῆς ἐπικυρώσεώς του καί τίς λοιπές τυπικές διαδικασίες, στό ἐπίπεδο καί στήν ἰσχύ τοῦ διεθνοῦς δικαίου.
    Καθ' ὅσον, ὅλες οἱ διεθνεῖς συμφωνίες, δέν ίσχύουν στόν βαθμό πού δέν ἐξασφαλίζουν (ἔστω κατά τεκμήριο, δηλαδή λόγω τῆς συμπτώσεως βουλήσεων κρατικῶν δεσμεύσεων), τήν προστασία τοῦ δημοσίου συνφέροντος τῶν συμμετεχόντων κρατῶν. Προστασία τοῦ δημοσίου συνφέροντος τῶν συμμετεχόντων κρατῶν, ὄχι ὅμως ὡς κρατῶν μόνον, ἀλλά καί ὡς ἐκπροσώπων τῶν λαῶν τους καί τῶν πολιτῶν τους, ἀτομικῶς καί κοινωικῶς.
    Συνεπῶς, διακρατική-διακυβερνητική συμφωνία, πού προδήλως καί ἀπό τήν φύση της προσβάλλει τό δημόσιο συμφέρον τῶν λαῶν (δημοκρατία) καί τό κοινωνικό καί ἀτομικό συμφέρον τῶν πολιτῶν τῶν συμμετεχόντων κρατῶν, ὅπως εἶναι ἡ ψευδώνυμη Συμφωνία Εμπορίου CETA , ὄχι μόνον δέν εἶναι διεθνές δίκαιο καθόλου, ἀλλά καί ἀποτελεῖ νόμιμο καί συνταγματικό λόγο ἀντιστάσεως μέ κάθε πρόσφορο μέσο στήν ἐπιχειρούμενη βιαία κατάλυση τῆς δημοκρατίας.
    Τά δέ δικαστήρια κάθε χώρας, ἔχουν ἱερό καθῆκον νά διασφαλίσουν τό δημοκρατικό πολίτευμα καί πάντως τόν λαό καί τούς πολίτες, ἀπό αὐτήν τήν ἐπιβουλή καί αὐτήν τήν ἀπειλή.
    Δέν πρόκειται γιά διεθνές δίκαιο: Διότι, δέν εἶναι οὔτε διεθνές, οὔτε δίκαιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.