Τέσσερις γραμμές ανακοινωθέν, όπως αυτό που εκδόθηκε μετά τη «Συμφωνία του Δείπνου», δεν μπορούσε ασφαλώς να περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες. Την ίδια ώρα, όμως, στο Κυπριακό ισχύουν μόνο αυτά που ξεκάθαρα καταγράφονται. Κι ακόμα αυτά δεν θεωρούνται δεδομένα, καθώς μετά αναπτύσσονται διαφορετικές ερμηνείες και αναγνώσεις.
Στο ανακοινωθέν της 1ης Δεκεμβρίου εκείνο που ξεκαθαρίζεται είναι πως οι δύο κοινότητες θα συζητούν από τις 9-11 Ιανουαρίου και την 12η Ιανουαρίου θα προστεθούν και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις. Για την παρουσία των όποιων τρίτων, θα υπάρξει συναπόφαση. Συνεπώς, εκείνο που συμφωνήθηκε, είναι πως 2+3=5. Για τα υπόλοιπα μένει να φανεί στην πορεία και συγκεκριμένα στη Γενεύη κατά πόσο θα είναι 11 (πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και Ε.Ε.).
Επιπροσθέτως θα διαφανεί, εάν και εφόσον γίνουν έντεκα οι παρουσίες, τι ρόλο θα διαδραματίσουν στη Γενεύη. Θα είναι ουσιαστική η παρουσία τους ή τουριστικού χαρακτήρα;
Από εκεί και πέρα είναι προφανές πως μετά την 1η Δεκεμβρίου διεξάγεται ένας πόλεμος ερμηνειών και επεξηγήσεων. Άλλα λέγει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και διαφορετικά ερμηνεύει τη «Συμφωνία του Δείπνου» ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί. Και για την εκπροσώπηση της Κυπριακής Δημοκρατίας και για τους συμβαλλόμενους που θα υπογράψουν σε περίπτωση συμφωνίας. Διαφορετικές είναι και οι ερμηνείες που δίνονται σε σχέση με τα όσα συμφωνούνται. Κι αυτό είναι άκρως ανησυχητικό καθώς συνδέεται τούτο και με την εφαρμογή της λύσης. Εάν, δηλαδή, δεν μπορούν να «διαβάσουν» με τον ίδιο τρόπο ένα ζήτημα που θεωρείται συμφωνημένο, τότε πώς θα μπορέσουν οι δύο κοινότητες να εφαρμόσουν τη λύση και να λειτουργήσει το κράτος, η χώρα; Θα βρίσκεται συνεχώς η χώρα στην πρίζα και στους μηχανισμούς επίλυσης διαφορών;
Είναι γι' αυτό που δεν μπορεί να επιλέγεται η οδός των εποικοδομητικών ασαφειών. Δεν μπορεί στις όποιες συγκλίσεις και συμφωνίες να υπάρχουν ασάφειες. Οι λεγόμενες εποικοδομητικές ασάφειες, όπως τις βαπτίζουν οι τρίτοι, οδηγούν σε κρίση και εντάσεις. Γι' αυτό και είναι διαλυτικές και όχι εποικοδομητικές.
Εάν ακολουθήσει κανείς την τελευταία διαδρομή της διαδικασίας θα διαπιστώσει πως οι ασάφειες συνήθως καταλήγουν να αποσαφηνίζονται στη βάση των ερμηνειών που δίνει η τουρκική πλευρά. Αυτό είναι μια αδυναμία της ελληνοκυπριακής πλευράς, που μετά από τις ηρωικές ρητορικές εξάρσεις καταλήγει στον ολισθηρό δρόμο της προσαρμογής. Πολλά τα παραδείγματα: Η προϋπόθεση για σύγκλιση σε χάρτη (για το εδαφικό) για να πραγματοποιηθεί Διάσκεψη έγινε παρουσίαση χαρτών και αμέσως μετά, αυτόματα, συμμετοχή σε πενταμερή, που διαχρονικά απορριπτόταν. Μια διαδικασία η οποία στηρίζεται σε ένα διάτρητο από ερμηνείες και παρερμηνείες ανακοινωθέν έχει περισσότερες πιθανότητες αποτυχίας. Γι' αυτό και η διαχείριση που γίνεται δεν μπορεί να είναι περιστασιακή και προπαντός να γίνεται υπό το αίσθημα του φόβου.
Πηγή : apopseis.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.