15/1/17

ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΤΕΡΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

Έκκληση στη Ρωσία Βρετανού δημοσιολόγου Adam Garrie, The Duran
[Συντάκτης του παρόντος άρθρου είναι Βρετανός δημοσιολόγος, συνεργάτης της εκδιδόμενης στη Κύπρο ηλεκτρονικής εφημερίδας The Duran και του τηλεοπτικού δικτύου Russia Today, διακρινόμενος για τις συχνές αναφορές του στην καταρράκωση του Δικαίου σε βάρος των λαών της Κύπρου και της Σερβίας.]
μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού

Η παράνομη τουρκική κατοχή της Κύπρου πρέπει να τερματιστεί. Η Ρωσία θα έπρεπε να βοηθήσει στη λύση αυτού του προβλήματος.

Θα ήταν αδιανόητο και να φανταστεί κανείς ότι στο 2017, ένα ευρωπαϊκό κράτος, και ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε. μάλιστα, θα μπορούσε να τελεί υπό την παράνομη κατοχή μιας ξένης δύναμης.

Αλλά μακράν του να είναι αδιανόητο, είναι η πραγματικότητα για την Κύπρο, της οποίας η Βόρειο-Ανατολική επικράτεια παραμένει υπό την παράνομη κατοχή τουρκικών στρατευμάτων.

Με τον Πρόεδρο Ερντογάν να συνεχίζει να απλώνει το ζωνάρι του περισσότερο από όσο του πάει, η Ρωσία θα όφειλε να χρησιμοποιήσει τη Βόρεια Κύπρο ως εργαλείο διαπραγμάτευσης για οποιαδήποτε βοήθεια μπορεί να προσφέρει στον Ερντογάν για την παραμονή του στην εξουσία.

Μολονότι ο Ερντογάν δεν ήταν πάντοτε φίλος της Ρωσίας, οφείλει στη Ρωσία της ζωή του, αφού η Ρωσία τον ειδοποίησε για το πραξικόπημα του περασμένου καλοκαιριού, οι δράστες του οποίου θα τον είχαν πιθανώτατα εκτελέσει.

Στη Συρία, μετά το πλήρες ναυάγιο των φιλοδοξιών του να ανατρέψει τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, ο Ερντογάν βρίσκεται επίσης στο έλεος της Ρωσίας, του Ιράν και -σε ένα βαθμό- και του Προέδρου ΄Ασαντ.

Λόγω αυτής της πραγματικότητας, ο Ερντογάν είναι σε θέση αδυναμίας –χωρίς να επικαλεσθεί κανείς τη λιτανεία των εσωτερικών προβλημάτων του.

Η Κύπρος έχει ελάχιστους ισχυρούς φίλους. Η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση είναι ανταγωνιστική. Η Κύπρος βρίσκεται σε ένα από τα πιο ασταθή σημεία της Μεσογείου και αν δεν υπήρχαν οι ρωσικές επενδύσεις, η χώρα θα αντιμετώπιζε ίσως ακόμη μεγαλύτερες οικονομικές προκλήσεις.

Μια και η Ρωσία είναι μια από τις λίγες μεγάλες δυνάμεις με συμπάθεια για την Κύπρο, η Ρωσία θα έπρεπε να κάνει περισσότερα για το νησί. Επιπλέον, εάν οι ρώσο-κυπριακές σχέσεις γίνονταν ισχυρότερες, υπάρχει η δυνατότητα να μπορεί η Ρωσία να χρησιμοποιεί την Κύπρο ως μόνιμη στρατιωτική βάση, εφ’ όσον είναι ευπρόσδεκτη εκεί, πράγμα που είναι πιθανό τόσο για οικονομικούς όσο και για πρακτικούς λόγους ασφάλειας.

Αυτό αναμφίβολα θα ηύξανε το γόητρο της Ρωσίας στα μάτια εκείνων στον κόσμο που παραδοσιακά προσβλέπουν στη Μόσχα για βοήθεια απέναντι στις Δυτικές απειλές.

Η Ρωσία το οφείλει στο λαό της Κύπρου να τερματίσει τη τουρκική κατοχή μια για πάντα. Πράγματι οι Τούρκοι στρατιώτες στην κατεχόμενη Κύπρο θα μπορούσαν να αποδειχθούν πιο χρήσιμοι στους δρόμους της Τουρκίας μαχόμενοι εναντίον της εκρηγνυόμενης τρομοκρατικής απειλής, αντί της κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας της Λευκωσίας σε όλη την επικράτεια της Δημοκρατίας.

Λόγω της συμμετοχής της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ, η Κύπρος πετάχτηκε στα σκυλιά το 1974 από τις ΗΠΑ, που δεν νοιάζονταν για ένα μικρό κράτος και επίσης από τη Βρετανία, μνησίκακη κατά του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, επειδή ηγήθηκε του αγώνα για την ανεξαρτησία κατά της Βρετανίας, στη δεκαετία του ’50 και νίκησε.

Μια κατοχή παράνομη από την έναρξή της αγνοήθηκε για πάρα πολύ καιρό.

Εάν η Τουρκία καταστεί σε αυξανόμενο βαθμό εξαρτημένη από την καλή θέληση της Μόσχας, η Ρωσία θα όφειλε να πράξει το πρέπον και να πει στην Τουρκία ν’ αποσυρθεί από την Κύπρο.


Νέο άρθρο του  Adam Garrie, The Duran:

Turkish President Erdogan issues threat to Cyprus on the eve of peace talks



Erdogan's latest outburst comes from a position of weakness, not of strength.

In remarks which pre-empted the announcement of the Geneva talks aiming to create a lasting peace settlement in Turkish occupied Cyprus, I wrote about the injustice of Turkish occupation of Cyprus, an EU state which Brussels has thrown to the dogs when it comes to preserving her ‘territorial integrity’, let alone her economic well-being.

Today however, in one of his classic outbursts, Turkish President Erdogan said
“We have told Cyprus and Greece clearly that they should not expect a solution without Turkey as guarantor. We are going to be there forever”.
As with much of the inanity which springs from Erdogan’s mouth, this could be directed as much towards domestic critics to whom he wants to posture as a strong man, as towards Cypriots and the wider world.

Nevertheless, the statement is not only irresponsible, it demonstrates how difficult it is working with a flippant man with dictatorial ambitions when it comes to finding a meaningful solution to any crisis.

For Erdogan, the danger of spreading himself too thin is becoming ever more pressing.

At home he is facing troubles from a lethal combination of Gulenists, ISIS/Al-Qaeda/moderate beheader style Islamists, disgruntled Kemalists, a resurgent Kurdish movement and disillusioned Europeanists.

This of course is before one gets to his pro-jihadist quagmire in Syria and Iraq.

His threats against Greek islands and Cyprus may seem fanciful for a man who cannot even digest the food already on his plate, but Ergodan is infamous for biting off more than he can chew.

Although it would not be in the Cypriot interest to come to the negotiation table angrily after the first meaningful peace talks in years, Cyprus cannot just accept bullying from Ankara.

The fact remains that according to international law the Turkish occupation of Cyprus is illegal and all the Sultan’s bullying and all the Sultan’s threats cannot re-write international law nor diminish the pangs of this injustice towards Cyprus.

Greece too must remain firm in supporting Cyprus. They both have a common antagonist in Turkey and both Greece and Cyprus have been equally abandoned and abused by Brussels, which has proved to be a friend to neither country.

With Erdogan increasingly caught between the rock of internal opposition and the hard place of having to cooperate with Russia or else lose the only international ‘partner’ still willing to show any respect for him, the Turkish President’s angry words come from a position of weakness not strength.

The Cypriots must realise this and not be afraid to stand up to an injustice which has raged since 1974.
the duran

2 σχόλια:

  1. παει μακρυα η βαλιτσα...
    Να κανουμε κιαλλη μια υποθεση εργασιας: αφου η ελλαδα ειναι στο ΝΑΤΟ,γιατι να μην κανει αιτηση ο Αναστασιαδης να μπει στο ΝΑΤΟ κιη Κυπρος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτή που έφερε δύο μόλις άρθρα, εκτός του προοιμίου, η Αγγλία αναλάμβανε την υποχρέωση να βοηθήσει τον Σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ με στρατιωτική δύναμη (δια των όπλων) την υπεράσπιση των περιοχών Βατούμ, Αρνταχάν και Καρς στη περίπτωση που η Ρωσία ήθελε να κατακρατήσει τις περιοχές αυτές, ή θα επιχειρούσε να καταλάβει άλλα οθωμανικά εδάφη επί της Ασίας (άρθρο 1ο).
    Η Ιστορια μπορει να επαναληφθει!
    Σε αντάλλαγμα αυτού ο Σουλτάνος υποσχόταν στην Αγγλία να προβεί στις αναγκαίες εσωτερικές μεταρρυθμίσεις στη Διοίκηση καθώς και την παροχή προστασίας των Χριστιανών και λοιπών αλλόθρησκων υπηκόων του (άρθρο 1ο).
    Επιπρόσθετα ο Σουλτάνος συμφώνησε την εκχώρηση της Κύπρου στην Αγγλία με πλήρη δικαίωμα της κατάληψης και της υπ΄ αυτής διοίκησή της. Χρονικό περιθώριο έναρξης ισχύος (επικύρωσης) δίνονταν μέχρι το αργότερο ένα μήνα από τη συνομολόγηση (άρθρο 2ο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.