This
Project was prepared (in Greek) by: Panayiotis Ifestos (7th of
December, 1988) when appointed and served for two years to the “Office
for the Study of questions related to Cyprus” («Γραφείο Μελετών
Κυπριακού» (ΓΜΚ), της προεδρίας της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποστολή του
οποίου ήταν έρευνα και μελέτες στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό.)Σύντομη εισαγωγή. Αφήνοντας το 2016 και εισερχόμενοι στο 2017 το κυπριακό ζήτημα είναι πλέον στην αιχμή των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και γενικότερα της Ελληνικής διπλωματίας. Για να είμαστε ακριβείς αυτό είναι μια πολιτική και διπλωματική ανωμαλία. Καθότι ενώ από το 1974 ως το μέγα και μείζον ζήτημα που αφορά εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες λογικά και πολιτικά-στρατηγικά-διπλωματικά έπρεπε να ενταχθεί σε μια ισχυρή αποτρεπτική στρατηγική, επικράτησε το ανάλγητο, ανάποδο και καταστροφικό δόγμα «μεγάλων» «ηγετών» ότι «η Κύπρος είναι μακριά» που πιστά ακολούθησαν οι περισσότεροι έκτοτε.
Η δε στρατηγική ένταξης στην ΕΕ και ο ενιαίος αμυντικός χώρος ενταγμένος σε μια ελληνική αποτρεπτική στρατηγική δεν υιοθετήθηκε πλήρως αλλά μάλλον, κυριολεκτικά, επιβλήθηκε μέσα από δημόσιες αντιπαραθέσεις κάποιων στις Θερμοπύλες οι οποίοι επιμένουν να λένε το αυτονόητο (βλ. τα δύο δοκίμια τον τίτλο και σύνδεσμο των οποίων παραθέτουμε αμέσως μετά σε αυτό το εισαγωγικό κείμενο). Συμπληρώνω λέγοντας αφενός ότι το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε και αφετέρου ότι η ένταξη στην ΕΕ αντί να γίνει το μεγαλύτερο πλεονέκτημα ζητώντας πεισματικά και ακλόνητα μετά το 2001 να υπάρξει διέξοδος μέσα από το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο, μυστηριδώς είχαμε το σχέδιο Αναν που ακύρωνε όλα τα ερείσματα και τώρα την Ελβετία. «Ελβετία» της οποίας δεν προηγήθηκε μια συστηματική διπλωματική προσπάθεια πρόταξης της διεθνούς νομιμότητας (αποκατάσταση της διεθνούς τάξης και πλήρης εφαρμογή του «σκληρού» δικαίου των Συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους εποίκους) και της Ευρωπαϊκής νομιμότητας (η ΚΔ εντάχθηκε ως πλήρες κυρίαρχο μέλος και το ευρωπαϊκό νομικό κεκτημένο ισχύει de jure επί όλης της Επικράτειας – από μόνο αυτό λύνει τα πλείστα ζητήματα του λεγόμενου «κυπριακού ζητήματος»). Η διαδικασία που άρχισε στην Ελβετία τον Δεκέμβριο 2016, κατά συνέπεια, είναι βαθύτατων προεκτάσεων (εκτιμώ δυνητικά αρνητικών, εκ του γεγονότος ότι συναινέσαμε για μια Διεθνή Διάσκεψη σε λάθος βάση, δηλαδή την ΔΔΟ και χωρίς, επαναλαμβάνω, να θέσουμε απαράβατο όρο την εφαρμογή της διεθνούς και ευρωπαϊκής νομιμότητας, πιο συγκεκριμένα της Ευρωπαϊκής έννομης τάξης, των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας για την διεθνή τάξη και των διεθνών συμβάσεων όπως αυτή της Γενεύης για τους έποικους). Τα ζητήματα αυτά τα έχουμε αναλύσει εκτενώς σε άλλα κείμενα και δεν χρειάζεται να επανέλθω εδώ [βλ. και την έκθεση εμπειρογνωμόνων του διεθνούς πάνελ που αποτελεί την μόνη πολιτική και νομική βάση διεξόδου στο κυπριακό ζήτημα: «ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΡΧΩΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΚΑΙ ΒΙΩΣΙΜΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ
Συνέχεια του άρθρου: ifestos.edu.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.