Δυνατή η αποχώρηση του τουρκικού στρατού από την Κύπρο εντός δύο μηνών

Του Χρίστου Χαραλάμπους
ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΟΥ ΚΑΤΟΧΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΙ ΑΦΑΙΡΕΙ «ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ» Ο ΚΟΤΖΙΑΣ

Κάτω των 32 χιλιάδων είναι ο αριθμός των κατοχικών στρατευμάτων, γεγονός που αφαιρεί κάθε πρόσχημα για μεγάλο διάστημα αποχώρησής του από την Κύπρο. Λύση με το μοντέλο της προσωρινής στάθμευσης. Δικά του πλάνα κάνει ο Έιντε
Εφικτή η γρήγορη αποχώρηση του κατοχικού στρατού, με βάση τους αριθμούς και τις διεθνείς πρακτικές
Προσχηματική και έμπλεη πολιτικών σκοπιμοτήτων είναι η θέση που προβάλλεται από τουρκοκυπριακής πλευράς, αλλά και εν μέρει από κάποιους γνωστούς ε/κ κύκλους, ότι ο μεγάλος αριθμός των κατοχικών στρατευμάτων επεκτείνει και το χρονοδιάγραμμα μιας πιθανής αποχώρησής τους.
Ο αριθμός των 40 χιλιάδων κατοχικών στρατευμάτων, που προβάλλεται πολλές φορές στις ελεύθερες περιοχές, δεν αποτυπώνει, όπως φαίνεται, την πραγματικότητα, έστω και αν η συλλογή πραγματικών και διασταυρωμένων στοιχείων, για ευνόητους λόγους, δεν είναι εύκολη. Παρά ταύτα, η πρόσφατη δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Κοτζιά, ότι τα κατοχικά στρατεύματα αριθμούν περί τις 32 χιλιάδες, ανοίγει τον κύκλο της συζήτησης για το τι πραγματικά συμβαίνει με τον Αττίλα στο βόρειο κατεχόμενο μέρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αναδεικνύοντας την ίδια ώρα και το ορθό της πρότασης της Ελλάδας, για να αναλάβει ο πλέον ειδικός προς τούτο οργανισμός ΟΑΣΕ την καταμέτρηση και του αριθμού των στρατιωτών αλλά και του οπλισμού που φέρουν.

Απόσυρση εν κρυπτώ
Αν και τέτοιου είδους ρεπορτάζ κρύβουν μια ιδιαίτερη δυσκολία, καθώς μπορούν να διαψευσθούν ελλείψει πηγών που μπορούν να επιβεβαιώσουν το ορθό των αναφερόμενων στοιχείων, η «Σ», μέσα από έρευνα στα διαθέσιμα στοιχεία αλλά και με κύκλους των υπηρεσιών που γνωρίζουν, αναφέρει ότι ο αριθμός του κατοχικού στρατού έχει μειωθεί τους τελευταίους μήνες και κυρίως μετά τον Γενάρη του 2015 σε αρκετό βαθμό, γεγονός που βάζει στην εξίσωση το ζήτημα του απαιτούμενου χρόνου απόσυρσής του από την Κύπρο. Ο οποίος χρόνος βεβαίως δεν μπορεί να είναι τόσο μεγάλος όσο έχει κατά καιρούς ακουστεί.
Προς ενίσχυση μάλιστα των πληροφοριών που θέλουν να έχουν ήδη αποσυρθεί από την Κύπρο, λόγω των άλλων ανοικτών μετώπων της Τουρκίας, πέραν των 10 χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών, ήλθε και η αρθρογραφία του Αντιστράτηγου εν αποστρατεία και πρώην Υπουργού Άμυνας (άρα και γνώστη πολλών στοιχείων που δεν δημοσιεύονται) να επιβεβαιώσει ότι κάτι μετριέται σε αυτό το θέμα λάθος. Πέραν της γνωστής θέσης, ότι παραμονή έστω και 25% του κατοχικού στρατού για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δεν κατοχυρώνει την Κυπριακή Δημοκρατία, αφού ουδέποτε η Άγκυρα δεν έχει τηρήσει διεθνείς συμφωνίες, πόσω μάλλον συμφωνίες που αφορούν στην Κύπρο (Ψηφίσματα για Αμμόχωστο, Συμφωνία Τρίτης Βιέννης κλπ).

Έτσι αποσύρονται…
Με βάση τον Αντιστράτηγο εν αποστρατεία, ο κατοχικός στρατός μπορεί άμεσα να αποχωρήσει ως εξής, όπως ο ίδιος έχει αρθρογραφήσει:
«Η δύναμη των τουρκικών δυνάμεων κατοχής (ΤΔΚ) ανέρχεται περίπου σε 43.000 άνδρες, 300 άρματα, 200 πυροβόλα, 650 τεθωρακισμένα και μεγάλο αριθμό οχημάτων, μέσων, υλικών, πυρομαχικών και εφοδίων. Ο ακριβής αριθμός του δυναμικού των ΤΔΚ πρέπει να καταγραφεί από ομάδα του ΟΑΣΕ, η οποία να αναλάβει και το έργο της παρακολούθησης της απομάκρυνσής τους από την Κύπρο. Το δυναμικό αυτό σε όγκο/βάρος ισοδυναμεί περίπου με το αντίστοιχο 70 έως 75 μονάδων εκστρατείας επιπέδου τάγματος.
Πέραν των μέσων του Πολεμικού Ναυτικού, ο εμπορικός στόλος διαθέτει σήμερα οχηματαγωγά τύπου RORO (Roll-Onroll-Offcarrier), που έχουν τεράστια μεταφορική ικανότητα. Ένα οχηματαγωγό έχει τη δυνατότητα να μεταφέρει σε μια διαδρομή μια ολόκληρη μονάδα εκστρατείας και πλέον, με όλα τα μέσα και τους φόρτους της. Για παράδειγμα μια επιλαρχία αρμάτων (διαθέτει περίπου 55 ερπυστριοφόρα πέραν των τροχοφόρων οχημάτων και λοιπών υλικών, μέσων, πυρομαχικών και εφοδίων) ή ένα μηχανοκίνητο τάγμα πεζικού.
Εκτιμάται ότι όλες οι ΤΔΚ, με τη μίσθωση μόνο δύο μεγάλων οχηματαγωγών RORO, δυνατόν να μεταφερθούν από το λιμάνι Αμμοχώστου στην Τουρκία σε χρόνο 35 έως 40 ημερών, με τη μετακίνηση 2 μονάδων εκστρατείας ημερησίως. Ο χρόνος αυτός μπορεί να μειωθεί, αν διατεθούν περισσότερα ναυτικά μέσα (του πολεμικού και εμπορικού ναυτικού) και γίνει χρήση και των άλλων λιμανιών των κατεχομένων. Οι εκτιμήσεις για χρόνια ή μήνες, που απαιτούνται για την απομάκρυνση των ΤΔΚ, είναι αβάσιμες και προφανώς εντάσσονται στο πλαίσιο των απαιτήσεων της Τουρκίας για παραμονή στρατευμάτων μετά την εφαρμογή της λύσης (στο σχέδιο Ανάν η μείωση θα διαρκούσε 14 χρόνια).

Η πρόταση Αναστασιάδη
Η πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας, για άμεση απόσυρση του 75% των κατοχικών στρατευμάτων και αποχώρηση του υπόλοιπου 25% σταδιακά, με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν στρατοπεδευμένοι σε έναν ενιαίο χώρο, κρύβει από πίσω την ανάγκη παραχώρησης στην τ/κ πλευρά του αισθήματος της ασφάλειας, αφού αν είναι δυνατή η άμεση αποχώρηση του 75%, τότε δεν είναι ανέφικτη η πλήρης αποχώρηση των δυνάμεων κατοχής. Ωστόσο, η παραμονή τους στην Κύπρο θα μπορούσε να εξισορροπηθεί, αν εισακουστεί ή προωθηθεί ή συμφωνηθεί η πρόταση Κοτζιά για μερική παραμονή τους, για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, στη βάση Συμφωνίας Προσωρινής Στάθμευσης, κατά τα πρότυπα της αποχώρησης των ρωσικών στρατευμάτων από την Ανατολική Γερμανία.

Τι προνοεί η προσωρινή στάθμευση
Η πρόταση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών στηρίζεται στη γνωστή συμφωνία 2 + 4 (two plus four) που υπογράφηκε το 1990 μεταξύ των δύο μερών της Γερμανίας και των τεσσάρων δυνάμεων που κατείχαν τη Γερμανία στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή τη Γαλλία, τη Σοβιετική Ένωση, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι τέσσερεις δυνάμεις δέχονταν με τη συμφωνία την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων τους, επιτρέποντας στη Γερμανία να μετατραπεί σε πλήρως κυρίαρχη χώρα, τον επόμενο χρόνο.
Με βάση λοιπόν τη συμφωνία, τα ρωσικά στρατεύματα θα αποχωρούσαν πλήρως από τη Γερμανία τέσσερα χρόνια μετά, το 1994. Η σχέση της συμφωνίας αυτής με τις συζητήσεις για το Κυπριακό αφορά στο κεφάλαιο 4 της συμφωνίας και τα όσα αυτό αναφέρει για την προσωρινή στάθμευση των ρωσικών στρατευμάτων στην επανενωμένη πλέον Γερμανία.
Γράφει συγκεκριμένα το εν λόγω άρθρο:
«Οι κυβερνήσεις της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και της Λαϊκής Γερμανικής Δημοκρατίας (Ανατολική Γερμανία) και η Σοβιετική Ένωση, δηλώνουν ότι η Ενωμένη Γερμανία και η ΕΣΣΔ καθορίζουν μέσω της Συνθήκης της συνθήκες παραμονής και τους τρόπους απόσυρσης των ρωσικών στρατευμάτων από το γερμανικό έδαφος που θα πρέπει να ολοκληρωθεί το 1994, σε συνάρτηση με την εφαρμογή της Συνθήκης από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (Δυτική Γερμανία) και τη Λαϊκή Γερμανική Δημοκρατία (Ανατολική Γερμανία)».
Το εν λόγω λοιπόν άρθρο δίνει και την πολιτική κατεύθυνση μιας πιθανής λύσης για τον τρόπο απόσυρσης των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο και κυρίως σε ό,τι αφορά την ανάγκη διασύνδεσης της εφαρμογής της λύσης με κινήσεις που θα πρέπει να γίνουν από την Κυπριακή Δημοκρατία π.χ. στα θέματα διακυβέρνησης.