...τώρα κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια
Δυστυχώς, στις μέρες μας, η Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει πλήρως τον τομέα της άμυνας, παίζει με τις φιλοδοξίες των στελεχών, πολλά από τα οποία προς βόλεμά τους ενίοτε σιωπούν, χωρίς να συναισθάνονται το μέγεθος των ευθυνών τους, αλλά και τη ζημιά που δημιουργούν στην πατρίδα τους
Κάποτε στην Εθνική Φρουρά (ΕΦ), η κύρια αποστολή εν καιρώ ειρήνης ήταν η εκπαίδευση του προσωπικού και η συντήρηση του υλικού, ώστε η δύναμη σε περίπτωση πολέμου να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή της. Αυτό το κάποτε θα μπορούσε να εστιαστεί στις περιόδους 1964 μέχρι 1970 και 1974 (μετά την τουρκική εισβολή) μέχρι το 2005.
Δυστυχώς η ΕΦ, από της απορρίψεως του Σχεδίου Ανάν, εισήλθε σε μια προοδευτικά αυξανόμενη αρνητική πορεία, της οποίας τα αποτελέσματα άρχισαν να φαίνονται τραγικά και τείνουν να γίνουν καταστροφικά.Κάποτε στην Εθνική Φρουρά (ΕΦ), η κύρια αποστολή εν καιρώ ειρήνης ήταν η εκπαίδευση του προσωπικού και η συντήρηση του υλικού, ώστε η δύναμη σε περίπτωση πολέμου να μπορέσει να φέρει εις πέρας την αποστολή της. Αυτό το κάποτε θα μπορούσε να εστιαστεί στις περιόδους 1964 μέχρι 1970 και 1974 (μετά την τουρκική εισβολή) μέχρι το 2005.
Αν η Κυβέρνηση δεν αλλάξει πορεία στα θέματα της άμυνας, θα φέρει το μείζον μέρος της ευθύνης, την υπόλοιπη ευθύνη θα φέρουν τα όποια πολιτικά κόμματα (σχεδόν όλα) στρουθοκαμηλίζουν, τηρώντας στα θέματα της άμυνας θέσεις επαμφοτερίζουσες, προκειμένου να μην καταβάλουν κόστος.
Είναι γνωστό στους πάντες ότι η άμυνα, δηλαδή οι Ένοπλες Δυνάμεις (ΕΔ) μιας χώρας είναι αργυροβόρες. Όμως όταν περπατάς σε βράχια, αγκάθια και βρομιές δεν είσαι ξυπόλυτος, αλλά φοράς παπούτσια και συν τοις άλλοις προσέχεις.
Η πατρίδα μας κατέχεται κατά το 37 τοις εκατόν από τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής δυνάμεως ενός Σώματος Στρατού, το οποίο πάντα είναι εξοπλισμένο με σύγχρονο υλικό, εκπαιδευμένο και διατεταγμένο επιθετικά.
Εμείς τι κάναμε τα τελευταία δέκα χρόνια; Ενώ μειώσαμε τη δύναμη της ΕΦ και αποδυναμωθήκαμε στο μέγιστο, η ανεπάρκεια των πολιτικών μας τους ώθησε στο να καυχώνται και να υπερηφανεύονται για τα... κατορθώματά τους.
Οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις (ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ), στην προσπάθεια αυτοπροβολής τους και αφού διαγκωνίζονταν ποια θα μειώσει περισσότερο τη στρατιωτική θητεία, έβγαλαν στο φως της δημοσιότητας τα ακόλουθα αρνητικά:
1. Κλείσιμο Μονάδων, φυλακίων και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
2. Μείωση της στρατιωτικής δύναμης κατά μια ΕΣΣΟ και με αντίμετρο την πρόσληψη 3000 Συμβασιούχων Οπλιτών (ΣΥΟΠ).
3. Κατάργηση των μεγάλων Στρατιωτικών Ασκήσεων μετά στρατευμάτων.
4. Κατάργηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.
5. Εκστόμιση πολλών τερατολογιών και ψευδολογιών σε παρελάσεις, μνημόσυνα και κάθε χώρο τον οποίο εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί, ιδιαίτερα αυτοί που μιλούν για την άμυνα.
Τα χειρότερα όλων, όμως, είναι τα ακόλουθα:
1. Οι κατά συχνά χρονικά διαστήματα πομπώδεις διακηρύξεις και τα διάφορα ευφυολογήματα του Υπουργού της Άμυνας για θέματα καινά και κενά, που ούτε οι υπερδυνάμεις έχουν. Για παράδειγμα, το υπό δημιουργία Σώμα Αμυντικής Διπλωματίας και η υπό ίδρυση Ακαδημία Άμυνας, Ασφάλειας και Διαχείρισης Κρίσεων. Ας εκπαιδευτούν τα στελέχη στην αποστολή τους στα ιστορικά και εγνωσμένου κύρους στρατιωτικά σχολεία της Ελλάδας, και ας μην εφευρίσκουμε τρόπους αποκοπής από τον εθνικό κορμό.
2. Η ψευδής διακήρυξη της υπογραφής αμυντικών και στρατιωτικών συμφωνιών -για πρώτη φορά- με όλες τις γειτονικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές και φίλες χώρες. Ανάλογες συμφωνίες είχαν υπογραφεί από προκατόχους του Υπουργού Άμυνας και οι επιτελείς του όφειλαν να τον ενημερώσουν.
3. Η συνεχής παραπλάνηση του λαού περί των διεθνών ασκήσεων που κάνει η Κύπρος με άλλες χώρες, και αυτές είναι έρευνας και διάσωσης, και όχι καθαρά στρατιωτικές ασκήσεις.
4. Η άφιξη του περιλάλητου σκάφους ανοικτής θαλάσσης, δώρο του εμίρη του Ομάν, ενός σκάφους ηλικίας πέραν των 40 ετών, χωρίς οπλικά συστήματα και αυτά τα οποία είχε αφαιρέθηκαν, κατόπιν απαίτησης της Τουρκίας. Στην ουσία πήραμε ένα αργό προβληματικό σκάφος πολύ υψηλού κόστους, στο οποίο δεσμεύσαμε 35μελές πλήρωμα. Κρίμα, έπρεπε να είχαν εισακουστεί από την Κυβέρνηση οι θέσεις των Αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού περί του αντιθέτου.
Δυστυχώς, στις μέρες μας, η Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει πλήρως τον τομέα της άμυνας, παίζει με τις φιλοδοξίες των στελεχών, πολλά από τα οποία προς βόλεμά τους ενίοτε σιωπούν, χωρίς να συναισθάνονται το μέγεθος των ευθυνών τους, αλλά και τη ζημιά που δημιουργούν στην πατρίδα τους. Τέλος, ο βαθμός ευθύνης των στελεχών είναι ανάλογος της θέσης του κάθε στελέχους στην ιεραρχία, αν και τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η Κυβέρνηση.
ΑΝΤΗΣ ΛΟΪΖΟΥ
Η πατρίδα μας κατέχεται κατά το 37 τοις εκατόν από τις Τουρκικές Δυνάμεις Κατοχής δυνάμεως ενός Σώματος Στρατού, το οποίο πάντα είναι εξοπλισμένο με σύγχρονο υλικό, εκπαιδευμένο και διατεταγμένο επιθετικά.
Εμείς τι κάναμε τα τελευταία δέκα χρόνια; Ενώ μειώσαμε τη δύναμη της ΕΦ και αποδυναμωθήκαμε στο μέγιστο, η ανεπάρκεια των πολιτικών μας τους ώθησε στο να καυχώνται και να υπερηφανεύονται για τα... κατορθώματά τους.
Οι δύο τελευταίες κυβερνήσεις (ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ), στην προσπάθεια αυτοπροβολής τους και αφού διαγκωνίζονταν ποια θα μειώσει περισσότερο τη στρατιωτική θητεία, έβγαλαν στο φως της δημοσιότητας τα ακόλουθα αρνητικά:
1. Κλείσιμο Μονάδων, φυλακίων και άλλων στρατιωτικών εγκαταστάσεων.
2. Μείωση της στρατιωτικής δύναμης κατά μια ΕΣΣΟ και με αντίμετρο την πρόσληψη 3000 Συμβασιούχων Οπλιτών (ΣΥΟΠ).
3. Κατάργηση των μεγάλων Στρατιωτικών Ασκήσεων μετά στρατευμάτων.
4. Κατάργηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου.
5. Εκστόμιση πολλών τερατολογιών και ψευδολογιών σε παρελάσεις, μνημόσυνα και κάθε χώρο τον οποίο εκμεταλλεύονται οι πολιτικοί, ιδιαίτερα αυτοί που μιλούν για την άμυνα.
Τα χειρότερα όλων, όμως, είναι τα ακόλουθα:
1. Οι κατά συχνά χρονικά διαστήματα πομπώδεις διακηρύξεις και τα διάφορα ευφυολογήματα του Υπουργού της Άμυνας για θέματα καινά και κενά, που ούτε οι υπερδυνάμεις έχουν. Για παράδειγμα, το υπό δημιουργία Σώμα Αμυντικής Διπλωματίας και η υπό ίδρυση Ακαδημία Άμυνας, Ασφάλειας και Διαχείρισης Κρίσεων. Ας εκπαιδευτούν τα στελέχη στην αποστολή τους στα ιστορικά και εγνωσμένου κύρους στρατιωτικά σχολεία της Ελλάδας, και ας μην εφευρίσκουμε τρόπους αποκοπής από τον εθνικό κορμό.
2. Η ψευδής διακήρυξη της υπογραφής αμυντικών και στρατιωτικών συμφωνιών -για πρώτη φορά- με όλες τις γειτονικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές και φίλες χώρες. Ανάλογες συμφωνίες είχαν υπογραφεί από προκατόχους του Υπουργού Άμυνας και οι επιτελείς του όφειλαν να τον ενημερώσουν.
3. Η συνεχής παραπλάνηση του λαού περί των διεθνών ασκήσεων που κάνει η Κύπρος με άλλες χώρες, και αυτές είναι έρευνας και διάσωσης, και όχι καθαρά στρατιωτικές ασκήσεις.
4. Η άφιξη του περιλάλητου σκάφους ανοικτής θαλάσσης, δώρο του εμίρη του Ομάν, ενός σκάφους ηλικίας πέραν των 40 ετών, χωρίς οπλικά συστήματα και αυτά τα οποία είχε αφαιρέθηκαν, κατόπιν απαίτησης της Τουρκίας. Στην ουσία πήραμε ένα αργό προβληματικό σκάφος πολύ υψηλού κόστους, στο οποίο δεσμεύσαμε 35μελές πλήρωμα. Κρίμα, έπρεπε να είχαν εισακουστεί από την Κυβέρνηση οι θέσεις των Αξιωματικών του Πολεμικού μας Ναυτικού περί του αντιθέτου.
Δυστυχώς, στις μέρες μας, η Κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει πλήρως τον τομέα της άμυνας, παίζει με τις φιλοδοξίες των στελεχών, πολλά από τα οποία προς βόλεμά τους ενίοτε σιωπούν, χωρίς να συναισθάνονται το μέγεθος των ευθυνών τους, αλλά και τη ζημιά που δημιουργούν στην πατρίδα τους. Τέλος, ο βαθμός ευθύνης των στελεχών είναι ανάλογος της θέσης του κάθε στελέχους στην ιεραρχία, αν και τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η Κυβέρνηση.
ΑΝΤΗΣ ΛΟΪΖΟΥ
Σημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.