18/2/17

Δεν είναι κρίση αυτό που βιώνουμε. Είναι η κατάρρευση ενός μοντέλου πλασματικής ευημερίας .

H χώρα μας αποτελεί τον τελευταίο θύλακα της ευρωπαϊκής σοβιετίας και μάλιστα οι συγκρίσεις είναι πλέον ανόμοιες. Μια χώρα που μέχρι προ λίγων ετών είχε μια υπερδανεισμένη και κρατικοδίαιτη οικονομία σε ποσοστό 70% δεν θα μπορούσε να πάει παραπέρα. Χρεοκόπησε γιατί τα έσοδα από την υψηλή φορολογία δεν μπορούσαν να αντισταθμίσουν τις δαπάνες οι οποίες κάλπαζαν.
Δυστυχώς ή ίδια η οικονομιή ζωή έχει αποδείξει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει όταν δαπανά ετησίως το σύνολο των φορολογικών εσόδων για να πληρωθούν μισθοί, συντάξεις, επιδόματα, φάρμακα, νοσοκομεία και τόκοι για την εξυπηρέτηση των δανείων. Έτσι, μας προέκυψε η ελεγχόμενη χρεοκοπία, ως αποτέλεσμα της κρίσης που ξεκίνησε από τα δάνεια στις ΗΠΑ και μετετράπη σε κρίση αξιοπιστίας για μια χώρα που ήταν για πάρα πολλά χρόνια με το... ένα πόδι στο κενό. Πολύ απλά, όταν δαπανάς όλα τα λεφτά σου για να περνάς καλά και σου έρθει μια δύσκολη στιγμή που δεν έχεις τα ανάλογα εισοδήματα ή έχεις εξαντλήσει την πιστοληπτική σου ικανότητα, τότε φτάνεις σε αδιέξοδο. Και δυστυχώς, οι αποφάσεις που καλείσαι να λάβεις είναι δραματικές και δραστικές. Σαν έναν καρδιοπαθή που μετά από το έμφραγμα πρέπει να αλλάξει την καθημερινότητά του. Και αν ο άνθρωπος έχει... ημερομηνία λήξεως αυτό δεν ισχύει για την κρατική οντότητα. Για πολλοστή φορά ο γράφων προσπαθεί να εξηγήσει σε απλά ελληνικά και με απλά παραδείγματα τις γενεσιουργές αιτίες της σημερινής μας κατάστασης.

Για τη συνέχεια MarketNews

3 σχόλια:

  1. Μια μικρή διόρθωση. Ασήμαντη.

    Η χώρα "Χρεοκόπησε γιατί τα έσοδα από την υψηλή φορολογία δεν μπορούσαν να αντισταθμίσουν τις ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΛΕΓΧΟΥ δαπάνες ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ οι οποίες κάλπαζαν."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω την εντύπωση ότι δεν αναδημοσιεύετε τέτοια άρθρα για προβληματισμό αλλά για να βλέπετε αν υπάρχουν ακόμα αναγνώστες με περίσσεια σθένους να απαντάνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ "μ' αρέσει" το τσουβάλιασμα που μας κάνει ο κύριος, για τον οποίο επίσης πολύ θα ήθελα να μάθω τι έκανε τόσο καιρό πρό της κρίσης για την ακράτεια του τσουβαλιάσματος που τώρα με μεγάλη ευκολία κάνει. Που ήταν τότε ο κύριος συγγραφέας όταν γινόντουσαν οι αρπαχτές από το χρηματηστήριο και από τα δομημένα ομόλογα ή που ήταν τότε όταν οι διάφοροι πολιτικοί απατεώνες συντηρούσαν έναν ανάξιο κομματικό στρατό από τον οποίον κατ΄επανάληψη ψηφιζόντουσαν για πρωθυπουργοί και υπουργοί και πρωτοκλασσάτοι γενικοί γραμματείς και λοιποί "κλεφτες".

    Συγνώμη κυριε συγγραφέα αλλά οταν -ίσως- συνέτρωγες μαζί με τους κοινούς πολιτικούς κλέφτες ή όταν περι όλων αυτών σιωπούσες, εμένα τώρα η συμπεριφορά σου μου θυμίζει κάτι άλλο που εν ολίγοις θα την χαρακτήριζα ως εξής: Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο -κατακλεμένος- νοικοκύρης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.