Ο Μιτίδης, ο Αβέρ-off κι ο Βασίλης Μιχαηλίδης

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Τ Η ΧΘΕΣΙΝΗ καθημερινή γελοιογραφία τής πίσω σελίδας, της «αππέσω του Προεδρικού» εφημερίδας «Αλήθεια», ο ικανός κ. Γιώργος Μιτίδης σκίτσαρε ένα μαθητάκι με κοντά παντελονάκια να ερωτά τον καθήμενο επί τής έδρας διοπτροφόρο δάσκαλό του:
- Κύριε, τι έγινε την 9ην Ιουλίου;
Κι ο δάσκαλος απάντησε ως εξής:
- Δεν μπορώ να σου πω… θα θυμώσει ο Ακιντζί…
Μ Ι Α ΚΑΙ μόνο γελοιογραφία συνόψισε την πλήρη αλήθεια τής υποδούλωσης. Και των υποταγμένων στους Τούρκους Κατακτητές ελληνοκυπριακών κομματικών μυαλών. Σαν εκείνο του προέδρου του ΔηΣυ κ. Αβέρ-off. Όστις, για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις των Τούρκων Κατακτητών και του εντεταλμένου τους, κ. Ακιντζί, έσπευσε να σκαρφιστεί τη διαδικασία ώστε ν’ απαγορεύσει την αρμοδιότητα της Βουλής (της Νομοθετικής Εξουσίας κότζαμ κυπριακού κράτους) ν’ αποφασίζει αν κάθε 15η Ιανουαρίου θα λένε οι διδάσκουσες και διδάσκοντες στα παιδιά των σχολείων, ότι την 15ην Ιανουαρίου 1950, ολωνών οι παππούδες κι οι γιαγιάδες τους ψήφισαν με τις ολόγραφες υπογραφές τους το «Αξιούμεν την Ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα».

Κ Ι Η 9η Ιουλίου χθες του κ. Μιτίδη, είναι βεβαίως η φρικτή 9η Ιουλίου 1821 τού απαγχονισμού του Αρχιεπισκόπου Κυπριανού και του αποκεφαλισμού των μητροπολιτών Κυρηνείας Λαυρεντίου, Πάφου Χρυσάνθου, Κιτίου Μελετίου κι εκατοντάδων άλλων λαϊκών και κληρικών της οθωμανοκρατούμενης Κύπρου από τους Τούρκους, ώστε, με τις σφαγές εκείνης της 9ης Ιουλίου ν’ αποτραπεί η συμμετοχή της Κύπρου στην εθνική πάντων των Ελλήνων Επανάσταση του 1821…

Ε Ι Ν Α Ι Η «9η Ιουλίου 1821 εν Λευκωσία Κύπρου», το κορυφαίο 560 στίχων ποίημα τού 1895, στην κυπριακή διάλεκτο, του Βασίλη Μιχαηλίδη (1849-1917). Που γι’ αυτό θεωρείται έκτοτε ο Εθνικός Ποιητής της Κύπρου και εφέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από τον θάνατό του, Σάββατο, 8η Δεκεμβρίου 1917, στο Φτωχοκομείο Λεμεσού…

Χ Θ Ε Σ, 15η Φεβρουαρίου, το Ιστορικό μας Επετειολόγιο έγραφε ότι: «15η Φεβρ. 1878, επαναστατικά τμήματα της Θεσσαλίας, στα οποία συμμετείχαν και φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, υπό τον καθηγητή Ν. Νικολαΐδη, απέκρουσαν σφοδρές επιθέσεις ισχυρών τουρκικών δυνάμεων στη Μακρυνίτσα στο Πήλιο». Σ’ εκείνη τη μάχη της Μακρυνίτσας συμμετείχε ως Εθελοντής Πολεμιστής, ο 29χρονος τότε Βασίλης Μιχαηλίδης από το Λευκόνοικο. Ο μετέπειτα δημιουργός του αιώνιού μας Ντι-Εν-Έι: «Η ρωμιοσύνη εν φυλή συνότζιαιρη του κόσμου, κανένας δεν ευρέθηκεν για να την ιξηλείψει, κανένας, γιατί σσιέπει την που τα ‘ψη ο Θεός μου. Η ρωμιοσύνη εν να χαθεί, όντας ο κόσμος λείψει»…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Ο νυν Δήμαρχος των υπό των Τούρκων εκτοπισμένων απ’ την σκλαβωμένη Λύση, Λυσιωτών, κ. Ανδρέας Καουρής, δημοσιογράφος και συγγραφέας απ’ το 1996 τού κορυφαίου δίτομου βιβλίου «Γρηγόρης Αυξεντίου - Η ζωή και η δράση του Σταυραετού του Μαχαιρά», δύναται άραγε να αποστείλει εις έναν έκαστον των βουλευτών τού κ. Αβέρωφ-ΔηΣυ και του κ. Άντρου-ΑΚΕΛ, από ένα αντίγραφο της επιστολής του Γρηγόρη Αυξεντίου προς τον κολλητό του φίλο από την Ακανθού, αείμνηστο Σωτήρη Έλληνα, για το Ενωτικό Δημοψήφισμα της 15ης Ιαν. 1950, στο οποίο ο Αυξεντίου δεν μπόρεσε να ψηφίσει επειδή υπηρετούσε τότε εθελοντικά ως Ανθυπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα; Ιδιαίτερα εκείνο (σελ. 106) το, «την Λευτεριά μας, το ιδανικό των ιδανικών μας, την υπόγραψα κι εγώ, όχι μόνο σε χαρτί, μα φορώντας την τιμημένη στολή του Έλληνα φαντάρου και θα την υπογράψω οποιαδήποτε στιγμή το ζητήσει η Κύπρος μας ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ, όπως και κάθε Κύπριος»;
Λάζ. Α. Μαύρος
Σημερινή