20/3/17

Ο ίδιος ο Ερντογάν έδωσε την εντολή για την κρίση με την Ολλανδία

(Φωτ.: EPA / Γραφείο Τύπου προεδρίας)
Ο αρθρογράφος Τζαν Ατακλί με αφορμή την πρόσφατη κρίση με την Ολλανδία και εκτιμώντας ότι ο Ερντογάν αποφάσισε μόνος του την όξυνση, επιχειρηματολογεί γιατί δεν πρέπει να περάσει το «Ναι» στο δημοψήφισμα του Απριλίου. 
Άρθρο του Τζαν Ατακλί στην εφημερίδα «Σοζτζιού»
Είχα μάθει από πηγές του ΑΚΡ στην Άγκυρα και είχα μοιραστεί μαζί σας το παρασκήνιο της νύχτας που είχαμε ζήσει τα ρεζιλίκια της Ολλανδίας.Κα θώς έγραφα τις λεπτομέρειες για το καλοστημένο σχέδιο που είχε ως στόχο να δημιουργηθεί κρίση στις ολλανδοτουρικές σχέσεις, αφού προηγουμένως ο πρωθυπουργός Γιλντιρίμ είχε απαντήσει θετικά στην έκκληση της Ολλανδίας:
«Εμείς έχουμε εκλογές στις 15 Μαρτίου, οι υπουργοί σας ας έρθουν μετά για προεκλογικές συγκεντρώσεις στη χώρα μας», υπάρχει ένα σημείο το οποίο δεν σκέφτηκα καθόλου και διέφυγε και από τις πηγές μου, αλλά είναι πολύ σημαντικό στις μέρες αυτές που ασκούνται πιέσεις με το έτσι θέλω να αποκτήσουμε μια διακυβέρνηση «του ενός».
Δεν μου είχε περάσει καν από το μυαλό ότι εκείνο το βράδυ ο πρωθυπουργός δεν είχε ιδέα για τις εξελίξεις. Αλλά όσο περίεργο και αν ακούγεται, ο πρωθυπουργός ήταν ανίδεος.
Όταν έμαθε για τα γεγονότα και παρενέβη, η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, όταν ο πρωθυπουργός ενημερώθηκε για το συμβάν μαζί με όλον τον υπόλοιπο κόσμο, κάλεσε την υπουργό Οικογενειακών Υποθέσεων και τη μάλωσε λέγοντας, «εγώ είπα ότι δεν θα πάτε στην Ολλανδία, εσύ γιατί πήγες;», για να πάρει την εξής απάντηση: «Το ζήτησε ο πρόεδρος (σ.σ. Ερντογάν». 
Η υπουργός στις δηλώσεις που έκανε στους δημοσιογράφους, ομολόγησε πλαγίως ότι πήρε την εντολή από τον πρόεδρο και είπε: «Αν δεν έπαιρνε ο πρόεδρος και δεν μου έλεγε να επιστρέψω, θα έμενα εκεί και θα αντιστεκόμουν μέχρι να πεθάνω».
Το σκάνδαλο αυτό θα πρέπει να αποτελέσει μια σοβαρή προειδοποίηση για όσους σκέφτονται να ψηφίσουν «Ναι» στο δημοψήφισμα.

 (Φωτ.: sputniknews.com)
Γιατί το γεγονός αυτό αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα για τις σοβαρές συνέπειες που μπορεί να έχουν αποφάσεις που θα παρθούν αν η εξουσία βρεθεί στα χέρια του ενός. Φυσικά και θα πρέπει κατακριθεί η συμπεριφορά της Ολλανδίας, αλλά είναι δυνατόν να μην δούμε το πόσο σημαντικό είναι το γεγονός ότι η τόσο μεγάλη και σημαντική αυτή κρίση με μια χώρα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ήταν αποτέλεσμα μια πράξης που αποφασίστηκε από έναν άνθρωπο;
Αυτή «η απόφαση του ενός» προς μια χώρα, με την οποία δεν κινδυνεύουμε να βρεθούμε αντιμέτωποι με πόλεμο, αύριο μπορεί να συμβεί σε μια γειτονική χώρα και ξαφνικά να βρεθούμε σε εμπόλεμη κατάσταση.
Σκεφτείτε μόνο πώς ένας πρόεδρος ο οποίος δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο, μπορεί να κάνει ό,τι επιθυμεί και ένα βράδυ, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, χωρίς να υπολογίσει τις διπλωματικές συνέπειες και χωρίς να νοιάζεται για τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει στην οικονομία, μπορεί να καλέσει έναν υπουργό και να του δώσει εντολή για έφοδο σε μια ξένη χώρα. Είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο σε μια δημοκρατική χώρα; Και μάλιστα τη στιγμή που το άτομο αυτό δεν έχει καν τη δικαιοδοσία να τα αποφασίζει όλα μόνο του. Τυπικά υπάρχει ακόμη ένας πρωθυπουργός. Αλλά δεν τον ειδοποιεί ούτε καν από ευγένεια όταν προγραμματίζει μια τέτοια δράση.

Υποστηρικτές του Ερντογάν φωνάζουν συνθήματα κατά της Ολλανδίας έξω από το ολλανδικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη (φωτ.: EPA / Sedat Suna)
Ποιος μας εγγυάται ότι στο μέλλον δεν θα κάνει κάτι παρόμοιο σε μια γειτονική χώρα, όπως η Ελλάδα ή η Βουλγαρία;
Πάλι ο πρόεδρος, χωρίς να ειδοποιήσει κανέναν, ούτε καν τον πρωθυπουργό έστω και από ευγένεια, καλεί τον δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης και του δίνει εντολή: «Σκίστε και πετάξτε τη συμφωνία αδελφοποίησης της πόλης με το Ρότερνταμ». Ο δήμαρχος εκτελεί αμέσως την εντολή. Και πάλι, βγάζοντας εντελώς από τη μέση τον πρωθυπουργό, προσβάλλει τον εκλεγμένο πρωθυπουργό της Ολλανδίας ο οποίος είχε προσκαλέσει τον Μπιναλί Γιλντιρίμ  σε γεύμα, μιλάει εκ μέρους του και λέει: «Εκλέχθηκες, αλλά δεν ωφελεί, για εμάς είναι σαν να μην υπάρχεις. Εμείς δεν έχουμε έναν τέτοιο πρωθυπουργό, που θα δεχόταν να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με σένα».
Τα αισθήματα, ο οργή και οι αποφάσεις ενός ανθρώπου ταπεινώνουν την Τουρκία στα μάτια όλου του κόσμου. Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να εξηγήσουμε τι σημαίνει η διακυβέρνηση του ενός, δεν συμφωνείτε; Πρέπει πια να καταλάβουν οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ και τα κεντρικά του ΜΗΡ γιατί πρέπει να πούμε «Όχι» στο δημοψήφισμα της 16ης Απριλίου 2017.4
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.