7/3/17

Το Κουρδικό, η Συρία, η Κύπρος και το Αιγαίο

Του Σάββα Καλεντερίδη
Ήδη το παιχνίδι στη Συρία έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει. ΗΠΑ και Ρωσία, αμφότεραι την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενες ως υπερδυνάμεις, φαίνεται ότι έχουν συμφωνήσει σε ένα γενικό πλαίσιο λύσης του προβλήματος που ακούει στο όνομα Συρία.
Το πλαίσιο λύσης προβλέπει μια ομόσπονδη Συρία, από το νέο σύνταγμα της οποίας θα απαλειφθεί το «Αραβική» και θα είναι πλέον σκέτο «Δημοκρατία της Συρίας», πράγμα που σημαίνει ότι οι διάφορες εθνικές και θρησκευτικές ομάδες θα αποκτήσουν ισότιμα δικαιώματα αλλά και αυτονομία. Στο πλαίσιο αυτό θα αφαιρεθεί από το νέο σύνταγμα και το άρθρο που λέει ότι το Ισλάμ είναι η θρησκεία της Συρίας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι την επομένη οι Κούρδοι της Συρίας θα αποκτήσουν το δικό τους αυτόνομο κράτος, θα διατηρήσουν τον στρατό των 50.000 ανδρών που διαθέτουν, ως τμήμα του ομοσπονδιακού στρατού της Συρίας, ενώ η κουρδική θα είναι η επίσημη γλώσσα του αυτόνομου κράτους τους, που σημαίνει κουρδικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια.
Το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι το γεγονός ότι οι αλλαγές αυτές έχουν την σφραγίδα των δυο υπερδυνάμεων, γεγονός που καθιστά υποχρεωτική την αποδοχή τους από άλλους γεωπολιτικούς παίκτες της περιοχής, που ενδεχομένως έχουν άλλη άποψη.
Να υπενθυμίσουμε ότι μετά από έναν μεγάλο πόλεμο, την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», το 1991, μπήκαν τα θεμέλια ενός άλλου κουρδικού κράτους, της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης του Ιράκ, ενώ η στέγη τοποθετήθηκε το 2005, όταν το νέο σύνταγμα του Ιράκ αναγνώρισε πλέον συνταγματικά την ύπαρξη και του λειτουργία του πρώτου κουρδικού κράτους.
Και εκείνη η εξέλιξη είχε την υποστήριξη των ΗΠΑ, ενώ η Ρωσία δεν ήταν αντίθετη.
Τώρα έρχεται στο προσκήνιο η ίδρυση ενός δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους, τη φορά αυτή με την υποστήριξη ΗΠΑ και Ρωσίας.
Αυτή η εξέλιξη είναι που έφερε στην κυριολεξία σε απόγνωση τον Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να ανατρέψει το ρου των εξελίξεων που θα οδηγήσουν στη δημιουργία του δεύτερου κουρδικού κράτους. Και η αντίδρασή του είναι εύλογη, για δυο κυρίως λόγους:
  • Ο ένας είναι γιατί το δεύτερο κουρδικό κράτος δεν θα διοικείται από κουρδικές ομάδες φίλα προσκείμενες προς την Άγκυρα, αλλά από ομάδες Κούρδων που έχουν ιδεολογική συγγένεια με τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν και το PKK.
  • Ο δεύτερος λόγος, που συνδέεται με τον πρώτο, είναι το γεγονός ότι με την ίδρυση του δεύτερου κουρδικού κράτους και μάλιστα από Κούρδους που σχετίζονται με το PKK, βάζει αυτομάτως την Τουρκία στον προθάλαμο υποψήφιας προς ομοσπονδοποίηση χώρας. Έτσι, για να αρχίσει να προπονείται...
Το πρόβλημα του Ερντογάν είναι το εξής: Η Τουρκία, κυρίως λόγω της γεωπολιτικής αξίας του οικοπέδου που κατέχει, αποτέλεσε στην κυριολεξία το χαϊδεμένο παιδί της Δύσης, δηλαδή του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ευρώπης, ενώ ακριβώς αυτή η αξία ήταν που έκανε και τη Ρωσία να της φέρεται φιλικά, μεταξύ άλλων και για να δημιουργήσει ρήγμα στους κόλπους του ΝΑΤΟ και της Δύσης.
Περιττό να πούμε ότι ο μεγάλος χαμένος αυτής της κατάστασης ήταν η Ελλάδα, κυρίως λόγω της μικρότερης σημασίας γεωπολιτικής της θέσης αλλά και λόγω της ανικανότητας των πολιτικών της να διαχειριστούν αυτό το όντως δύσκολο ζήτημα.
Ο κλήρος λοιπόν έπεσε στον Ερντογάν να έλθει εκ των πραγμάτων αντιμέτωπος με τους παλιούς φίλους –ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία– στο θέμα αυτό, με μόνη την Αγγλία να ψάχνει τρόπους για να εκμεταλλευτεί τη συγκεκριμένη αδυναμία της Άγκυρας. Ο Ερντογάν θα επιδιώξει στρατηγική συνεργασία και με την Τεχεράνη, για να αντιμετωπίσει την κατάσταση που τείνει να δημιουργηθεί, τονίζοντας στον Ιρανό ομόλογό του ότι αν δεν βοηθήσει την Τουρκία, η επόμενη χώρα που θα βρεθεί στον προθάλαμο θα είναι το Ιράν.
Όλα αυτά εξ αντικειμένου αποτελούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις για την Αθήνα και τη Λευκωσία.
Μετά από όλα αυτά, υπό το πρίσμα των εξελίξεων στη Συρία και το Κουρδικό, ιδιαίτερα η Αθήνα είναι αυτή θα πρέπει να προβεί σε μια εις βάθος θεώρηση και ανάλυση της κατάστασης που διαμορφώνεται στο Αιγαίο, ειδικά στο μέρος εκείνο που αφορά τη στάση που τηρούν ή θα τηρήσουν στο μέλλον ΗΠΑ, Ρωσία, ΕΕ και η Αγγλία, που αναζητά αυτόνομο ρόλο στην περιοχή.
Εδώ σας θέλω στρατηγιστές της Ελλάδας, της Κύπρου και του ελληνισμού…
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στα:
κυριακάτικη δημοκρατία
Pontos-news

6 σχόλια:

  1. Σιγουρα η γενικη κορνιζα είναι αυτό που περιγραφει ο Κος Καλεντερίδης όμως ο τελικος πινακας θελει πολλες πινελιες για να τελειωσει και να παρουσιαστεί και μεχρι να γινει αυτό πολλα μπορουν να συμβουν ειδικα μαλιστα όταν το 'μοντελο' (Ερντογκαν) εχει αποδειξει οτι είναι απρόβλεπτος και 'τρελλος' παικτης που μπορει ανα πασα στιγμη να παιξει τα ρεστα του ακομα και μπλοφαροντας.
    Οσον αφορα τους Ελληνες (Ελλαδιτες και Κυπριους),'στρατηγιστες' όπως τους αποκαλεις,το μονο που σιγουρα θα κανουν είναι αυτό που κανουν τοσα χρονια : πεσιμο στα τέσσερα και αντε και καμμια στολη στρατηγου για το επομενο καρναβαλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ωραια ολα αυτα,αλλα γιατι ο ερδο αντιδρα τοσο πολυ στην αυτονομια των κουρδων στην τουρκια;Εξαλλου ο οθωμανισμος ηταν αυτο ακριβως: αυτονομες περιοχες μεσα στην αυτοκρατορια...
    Αρα,οι ελληνοκυπριοι στρατηγιστες δεν εχουν να κανουν τιποτα...τα κανει ολα ο Ερδο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σαββα, απαντησε μας στη λαικιστικη μεν δικαιολογημενη δε ερωτηση που εχουμε ολοι.
    Ποτε θα σπασει στα 3 ή π.... η Τουρκια;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κατ΄αρχάς πρέπει να προσδιοριστούν οι κεντρικοί στόχοι. Κατ' εμέ αυτοί πρέπει να είναι:
    1. Η αποδυνάμωση του τουρκικού ισλαμοεθνικισμού.
    2. Η αναβάθμιση της γεωπολιτικής σημασίας της χώρας, που θα βοηθήσει τα μάλα την οικονομική ανάπτυξη, την απεξάρτηση από τους δανειστές και εν κατακλείδει την ίδια την επιβίωση του εθνικού μας κράτους.
    Πως τους πετυχαίνεις;
    Προσδιορίζεις - προβλέπεις ποιοι θα είναι οι παίκτες της επόμενης μέρας, συντονίζεις τα εθνικά συμφέροντα με τα δικά τους και συνάπτεις συμμαχίες στην βάση του κοινού συμφέροντος, κάνοντας παράλληλα προβολή ήπιας ισχύος. Για μένα το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι η επανασύναψη διπλωματικών σχέσεων με την Συρία και το άνοιγμα γραφείου του YPG στην Αθήνα.
    Όταν βέβαια έχεις ως "στρατηγιστές", τους Τσίπρα και Καμμένο, και μία αντιπολίτευση που ουδόλως ασχολείται με την γεωπολιτική, τι να περιμένει κανείς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εάν στην ΕΕ υπάρξουν τάσεις περαιτέρω μετάλλαξης ή και διάλυσης θα δούμε εθνικά νομίσματα και επάνοδο έκπτωτων βασιλικών οίκων σε θέσεις εξουσίας σε διάφορες χώρες.Η Τουρκία ήδη κινείται προς αυτό το ρεύμα με τον νεο-οθωμανισμό.Εμείς ακόμα ασχολούμαστε με τους μικρούς πολιτικούς της μεταπολίτευσης.Τελειώνουν όμως σύντομα πολύ φοβάμαι με απόηχο εκτός της οικονομικής αποτυχίας και με κάποιας μορφής στρατιωτικής ήττας.Η λύση θα έρθει οριστικά για εμάς από δυνάμεις εξ Αγγλίας που θα θα πάρουν γεωπολιτικά ανταλλάγματα στην περιοχή μας για να μας αποκαταστήσουν ως προς την ισχύ το κύρος και την ευυποληψία στην περιοχή των Βαλκανίων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγω παλι θαλεγα να κοιταξουμε στα εγκατα της Ελευσινας μπας και κρυβεται κανα αρχαιο υπεροπλο απο τον Σειριο...μια τεραστια θερμοηλεκτρομαγνητικη ομπρελα π.χ. ή κατι τετοιο που να μας κανει αηττητους.Κιας τρωμε και πετρες...αλλα βλεπετε θα μας προλαβουν κιεδω σιγουρα οι αμερικανοι,οποτε αφηστε τα...καλα παμε οπως παμε...κατι παραπανω ξερουν οι φυλακες...κιας τους λεμε απατεωνες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.