20/4/17

Κι όμως, ο Ερντογάν κινδυνεύει να μην εκλεγεί το 2019!

  • Η φωτογραφία με τη σκιά του φόβου ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του Τούρκου προέδρου (φωτ.: Lefteris Pitarakis / Associated Press)
Στην εφημερίδα Sözcü εντοπίσαμε ένα πολύ σημαντικό άρθρο που περιγράφει το τι επικρατούσε το βράδυ του δημοψηφίσματος στους κόλπους της τουρκικής κυβέρνησης αλλά και στον κύκλο του Ερντογάν, στο «σαράι» όπως αποκαλούν χαρακτηριστικά το προεδρικό μέγαρο. Το άρθρο τα λέει όλα.
Δεν χρειάζεται σχολιασμός.
Του Τζαν Ατακλί (Can Ataklı), εφ. Sözcü.
Πανικός στο «σαράι» το βράδυ του δημοψηφίσματος: «Χάνουμε τις εκλογές»
Ο δημοσιογράφος-εκπρόσωπος της κυβέρνησης στη Hürriyet έγραψε ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος υπήρχε πολύ βαρύ κλίμα στα κεντρικά γραφεία του AKP. Με βάση το άρθρο, τα ανώτατα στελέχη του κόμματος, που δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένα με τα αποτελέσματα, τα εμψύχωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ, λέγοντάς τους «Μην κάνετε έτσι σύντροφοι, εμείς κερδίσαμε».
H συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news

7 σχόλια:

  1. Ἡ τυραννία τῆς πραγματικῆς πλειοψηφίας ἐπί τῆς μειοψηφίας, δέν εἶναι δημοκρατία.
    Ἡ τυραννία τῆς πλειοψηφίας πού εἶναι πράγματι μειοψηφία, δέν εἶναι δημοκρατία.
    Ἡ τυραννία τῆς μειοψηφίας ἐπί τῆς πλειοψηφίας δέν εἶναι δημοκρατία.
    Ἡ τυραννία τῆς ἐξαναγκασμένης ὁμοφωνίας, δέν εἶναι δημοκρατία.
    Ἡ τυραννία τῆς πραγματικῆς ὁμοφωνίας, δέν εἶναι γιά πολύ δημοκρατία.
    Ἡ τυραννία δέν εἶναι ποτέ δημοκρατία.
    Δημοκρατία εἶναι ὁ σεβασμός ὑπό τῆς πραγματικῆς πλειοψηφίας, τῆς μειοψηφίας.
    Δημοκρατία εἶναι ὁ σεβασμός ὑπό τῆς μειοψηφίας, τῆς πραγματικῆς πλειοψηφίας.
    Δημοκρατία εἶναι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικός σεβασμός ὑπό τῆς μειοψηφίας ἤ τῆς πλειοψηφίας, τῆς πραγματικῆς ἐν δυνάμει ὁμοφωνίας.
    Δημοκρατία εἶναι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικός σεβασμός τῆς πολιτικῶς διχασμένης κοινωνίας.
    Δημοκρατία εἶναι ὁ ὀρθόδοξος χριστιανικός σεβασμός τῆς πνευματικῶς διχασμένης κοινωνίας.
    Ἰσχύς διαρκείας, ἄν καί τοῦτο συνήθως κρύπτεται στόν ἀνθρώπινο λόγο, ἤ καί διαβάλλεται ὑπό αὐτοῦ, εἶναι ἡ πραγματική δημοκρατία, δηλαδή ἡ ὀρθόδοξος χριστιανική πολιτεία. Αὐτή ἡ πολιτεία, ἡ ὁποία ἀντιβαίνει εἰς τόν συνεχῆ πολιτικόν-πνευματικόν πειρασμόν, "ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐάν πεσών προσκηνύσῃς με". Πῶς γίνεται τοῦτο;
    Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, εἶπεν: Χωρίς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επειδή έχω μπερδευτεί λίγο, θα μπορούσες να με βοηθήσεις να καταλάβω καλύτερα αυτά που γράφεις?
      Γράφεις''Δημοκρατία εἶναι ὁ σεβασμός ὑπό τῆς πραγματικῆς πλειοψηφίας, τῆς μειοψηφίας.'' ενω παρακάτω ''εἶναι ἡ πραγματική δημοκρατία, δηλαδή ἡ ὀρθόδοξος χριστιανική πολιτεία''.
      Μπλέκεις την Δημοκρατία με την θρησκεία γεγονός που με προβληματίζει.
      Στην υποθετική περίπτωση μια χώρας με πλειοψηφία προτεσταντών χριστιανών (αλλά και θρησκευτικές μειονότητες είτε άλλων θρησκειών είτε άλλων δογμάτων οι οποίες μπορούν να εκτελούν ελεύθερα τα θρησκευτικά τους καθήκοντα) με πολιτικά κόμματα,εκλογές,προεκλογικές περιόδους και συγκεντρώσεις, με λίγα λόγια με όλα τα χαρακτηριστικά του πολιτικού συστήματος που στην πολιτική ιστορία ονομάζεται κοινοβουλευτισμός δεν υπάρχει Δημοκρατία?
      Απαραίτητη προυπόθεση της Δημοκρατίας είναι η Ορθόδοξη Πίστη?

      Διαγραφή
    2. Στήν προσπάθειά τους οἱ προτεστάντες νά φύγουν ἀπό τόν παπισμό, δέχθηκαν ὁρισμένα πράγματα ἀπό τήν ὀρθοδοξία, ὅπως τήν σημασία τῆς προσωπικῆς γνώμης ἑκάστου πιστοῦ χριστιανοῦ, ἀκόμη καί γιά τήν ἐκλογή τῶν ἱερέων-ποιμένων, καί ἐπινόησαν ἄλλα, ὅπως τήν ἀπο-ἱεροποίηση καί τῶν ποιμένων καί τῶν θείων μυστηρίων. Ἔτσι ἀντικατέστησαν τήν ἔλευση τῆς θείας χάριτος, μέ τήν ἀνθρώπινη μόνον ἐπιλογήν τοῦ ποιμένος.
      Ἀπό τό σημεῖο τῆς ἐπιλογῆς τῶν ποιμένων στόν προτεσταντιμσό, καί δή μέ κριτήρια ὄχι ἁγιοπνευματικά, ἀλλά τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς μόνον, μέχρι τήν δημιουργία κομμάτων "πολυκομματικῆς δημοκρατίας", ἡ ἀπόστασις δέν ἦταν καί τόσο μεγάλη. Θεωρητικῶς. Διότι ἡ φεουδαρχία καθυστέρησε τήν ἐξέλιξη αὐτήν. Μετά ὅμως ἀπό τήν Γαλλική Ἐπανάσταση, νομοτελειακῶς ἡ ἐκλογή τῶν πιμένων σήμαινε καί άργά ἤ γρήγορα α) τήν ἐκλογή τῶν ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων καί β) τήν ἀνά κόμμα διαφορετική "πίστη" σέ δόγματα.
      Τά δόγματα αὐτά δέν εἶναι πάντα μόνον πολιτικά ἀλλά περιλαμβάνουν καί θρησκευτικά στοιχεῖα.
      Ἤδη ἐπί Γαλλικῆς Ἐπαναστάσεως ...Καί ιδίως μετά ἀπό τίς καταργήσεις τῶν βασιλέων.
      Δηλαδή ἡ ἀντι-θεΐα τῆς ἀναρχίας καί μέρους τῆς ἀριστερᾶς, ὅπως καί ὁ ἔμπρακτος ἀντιχριστιανισμός καί ρατσισμός τῶν ναζιστῶν, εἶναι ἀνεστραμμένα χριστιανικά δόγματα. Μαζί μέ τόν ὁλοκληρωτισμό τους, τήν ἐξουδένωση τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπωου καί τήν ἀντικατάσταση τῆς χριστιανικῆς ἀνθρωπολογίας καί θεανθρωπολογίας μέ ἀναλώσιμα ἀνθρώπινα ὑπο-ὄντα, καί μέ "θείκοῦ ἐπιπέδου" ἀρχηγούς (Φῦρερς, πατερούληδες, μεγάλους ὁδηγητές στύλ Μάο ἤ καί Φ...). Αὐξάνονται δέ οἱ παραθρησκευτικές αὐτές κινήσεις, δομοῦνται καί ἁλώνουν μέχρι ὁλικῆς καταστροφῆς, ὅπου δέν ὑπάρχει χριστιανική Ὀρθοδοξία ἤ ὅπου πολεμεῖται αὐτή λυσσωδῶς.
      Ὁμοίως συμβαίνει, μέ τά σχετικῶς νέα πολιτικά φαινόμενα, τοῦ ἀκραίου καπιταλισμοῦ καί τοῦ ἰσλαμοφασισμοῦ.
      Ὁ ἀγγλικός κοινοβουλευτισμός, ἀποτελεῖ συμβιβασμό μεταξύ φεουδαρχίας καί προτεσταντικῆς ἠθικῆς στήν ἐπιλογή τῶν ποιμένων.
      Αὐτή ἡ προτεσταντική ἠθική, ὅπου δηλαδή ἡ ἁμαρτία εἶναι ἠθική πτῶσις, καί ὄχι ὀντολογική ἔκπτωσις, χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο τῆς ἐκκοσμικεύσεως ἐν γένει, δηλαδή αὐτόν πού δέν ζῆ μονον μέ, ἤ γιά, τόν Θεό.
      Γι' αὐτό καί τό μοντέλο τοῦ Κοινοβουλευτισμοῦ αὐτοῦ ἀποτέλεσε πρότυπο γιά πολλά ἔθνη. Λησμονηθέντος ὅμως, ὅτι ἐπέτυχε ἐν μέρει στήν Μεγάλη Βρετανία, μόνον διότι ἀφοροῦσε εἰς μεγάλη ἀποικιοκρατική δύναμη καί δεύτερον διότι συνδυαζόταν μέ στοιχεῖα φεουδαρχικῆς ἐξουσίας.
      Ὅπου δέν ὑπάρχουν αὐτά τά δύο στοιχεῖα, ὁ Κοινοβουλευτισμός εἶναι ἀνάπηρον πολίτευμα. Μία δημοκρατία στά χαρτιά, καί δή μέ ζητούμενον, κυρίως, ὄχι βέβια τήν φεουδαρχψία, οὔτε τήν παγκόσμια ἀποικιοκρατική ἰσχύ, ἀλλά τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική ἀνθρωπολογία, θεανθρωπολογία, πίστη, καί ζωή.
      Τέτοιες προδιαγραφές, χαρακτηρίζουν ἐν μέρει, πειράματα ἀναρχικῶν ἤ ἀριστερίστικων κοινοτήτων, ἀλλά χωρίς ἀναφορά καί πραγματική σχέση μέ τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἐκτρέπονται είς ἄλλα πράγματα (ἐγκλήματα, σέξ, ὁλοκληρωτισμό κλπ).
      Μεγάλες χῶρες ὅπως ἡ Γαλλία ἤ οἱ ΗΠΑ, πού δέν ἔχουν τήν φεουδαρχία ὥστε νά δομηθῆ τό σύστημά τους ὅπως τῆς Ἀγγλίας, ἀντικαθιστοῦν τήν Ὀρθοδοξη χριστιανική ἀνοχή ("οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος , οὔτε Ἕλλην, οὔτε βάρβαρος...") μέ "Λαϊσιτέ" τοῦ κράτους, ἤ καί μέ ἀντιρατσιστικές πολιτικές, προκειμένου νά φθάσουν σέ κάτι πού νά μοιάζει μέ δημοκρατία. Ὑποκατάστατα δημοκρατίας....
      Χωρίς ὀρθόδοξη πίστη, ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού θά γίνεται σεβαστός στό ὄνομα τῆς Δημοκρατίας;
      Ὁ ἄνθρωπος ὁ μετεξελειγμένος τεχνολογικῶς καί εὐαισθητοποιημένος διά τῆς μαζικῆς ἤ καί στοχευμένης χειραγωγήσεως; Ποιό εἶναι τό κατά φύσιν του καί ποιό τό ὑπέρ φύσιν του; Ἄν δέν εἶναι αὐτά πού λέγει ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική πίστις, καί αὐτό πού διαμορφώνει ἡ ζωή στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἤ ἔστω σέ ὁμολογίες πού εὑρίσκονται στό κατώφλι τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκλησίας (ὅπως μέρος ἀπό τόν παραδοσιακό προτσταντισμό ἤ μέρος ἀπό τόν Μωαμεθανισμό), τότε θά εἶναι κάποιο ἐκμαγεῖον ὁλοκληρωτισμοῦ.

      Διαγραφή
    3. Παρότι η απάντηση σου είναι μακροσκελής, η γνώμη μου είναι οτι δεν απαντάς με τρόπο ξεκάθαρο στο ερώτημα μου.Επιπρόσθετα, παραθέτεις ιστορικά γεγονότα μπερδεμένα μεταξύ τους τα οποία εκτιμώ οτι δεν σχετίζονται, τουλάχιστον με τον τρόπο τον οποίο τα παρουσιάζεις, μεταξύ τους.Με τον τρόπο αυτό δημιουργείς στον αναγνώστη περισσότερες απορίες απο αυτές που λύνεις.
      Γράφεις:''Ἀπό τό σημεῖο τῆς ἐπιλογῆς τῶν ποιμένων στόν προτεσταντιμσό, καί δή μέ κριτήρια ὄχι ἁγιοπνευματικά, ἀλλά τῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς μόνον, μέχρι τήν δημιουργία κομμάτων "πολυκομματικῆς δημοκρατίας", ἡ ἀπόστασις δέν ἦταν καί τόσο μεγάλη. Θεωρητικῶς. Διότι ἡ φεουδαρχία καθυστέρησε τήν ἐξέλιξη αὐτήν.''
      Η φεουδαρχία ήταν ένα κοινωνικό-οικονομικό σύστημα του Μεσαίωνα τα κόμματα σε μια πρώιμη μορφή εμφανίστηκαν στην Αγγλία μετα την Ένδοξη Επανάσταση (1689)ο κοινοβουλευτίσμος ώς πολιτικό σύστημα ακόμα πιο ύστερα.Τί σχέση έχει η φεουδαρχία με την ''πολυκομματική δημοκρατία"?
      Γράφεις:''Μετά ὅμως ἀπό τήν Γαλλική Ἐπανάσταση, νομοτελειακῶς ἡ ἐκλογή τῶν πιμένων σήμαινε καί άργά ἤ γρήγορα α) τήν ἐκλογή τῶν ἀρχηγῶν τῶν κομμάτων καί β) τήν ἀνά κόμμα διαφορετική "πίστη" σέ δόγματα.
      Τά δόγματα αὐτά δέν εἶναι πάντα μόνον πολιτικά ἀλλά περιλαμβάνουν καί θρησκευτικά στοιχεῖα.''
      Τι εννοείς με τον όρο ποιμένες? Τους εκάστοτε θρησκευτικούς αρχηγούς?
      Γράφεις:''Ὁ ἀγγλικός κοινοβουλευτισμός, ἀποτελεῖ συμβιβασμό μεταξύ φεουδαρχίας καί προτεσταντικῆς ἠθικῆς στήν ἐπιλογή τῶν ποιμένων.''
      Πώς σχετίζεται ο κοινοβουλευτισμός στην Αγγλία με την φεουδαρχία αλλά και τον προτεσταντισμό?Τα τρία πολιτικο-οικονομικο-κοινωνικά φαινόμενα χρονικά απέχουν (τουλάχιστον τα δύο) 2 αιώνες.
      Γράφεις:"Ὁμοίως συμβαίνει, μέ τά σχετικῶς νέα πολιτικά φαινόμενα, τοῦ ἀκραίου καπιταλισμοῦ καί τοῦ ἰσλαμοφασισμοῦ.''
      Ο Καπιταλισμός έιναι οικονομικό σύστημα και όχι πολιτικό (σύμφωνα τουλάχιστον με την βιβλιογραφία).
      Με τον όρο Ισλαμοφασισμό τι ακριβώς εννοείς?Ποιές είναι οι πολιτικές αρχές του?Ποιοι οι θεωρητικοί του και ποιά τα έργα τα οποία προωθούν το ''πολιτικό φαινόμενο'' αυτό?Ποίες χώρες το εφαρμόζουν?
      Γράφεις:''Μεγάλες χῶρες ὅπως ἡ Γαλλία ἤ οἱ ΗΠΑ, πού δέν ἔχουν τήν φεουδαρχία ὥστε νά δομηθῆ τό σύστημά τους ὅπως τῆς Ἀγγλίας,''
      Εννοείς οτι η Γαλλία δεν γνώρισε ποτέ το φεουδαρχικό σύστημά?
      Επίσης πως είναι δυνατόν οι Η.Π.Α να υιοθετήσουν το φεουδαρχικό σύστημα όταν αυτό είναι μεσαιωνικό φαινόμενο ενώ οι Η.Π.Α ως ανεξάρτητο κράτος είναι ιστορικό φαινόμενο του 18ου αιώνα?
      Γράφεις:''Δηλαδή ἡ ἀντι-θεΐα τῆς ἀναρχίας καί μέρους τῆς ἀριστερᾶς, ὅπως καί ὁ ἔμπρακτος ἀντιχριστιανισμός καί ρατσισμός τῶν ναζιστῶν, εἶναι ἀνεστραμμένα χριστιανικά δόγματα.''
      Μπορείς σε παρακαλώ να παραθέσεις παραδείγματα μέσα απο την πολιτική θεωρία ή την πρακτική τόσο του αναρχισμού όσο και του ναζισμού που να δικαιολογούν την αξιολογική σου κρίση αυτή?
      Γράφεις:"ἀλλά τήν Ὀρθόδοξη Χριστιανική ἀνθρωπολογία,''
      Τι ακριβώς εννοείς?Τι ακριβώς πρεσβεύει η Ὀρθόδοξη Χριστιανική ἀνθρωπολογία?Ποιες οι διαφορές τις με την επιστήμη της Ανθρωπολογίας?
      Τι είναι αυτό που σε έκανε να (εφόσον υπάρχουν πέρισότερες απο μία ανθρωπολογίες να προτιμήσεις την "Ορθόδοξη"?
      Εν κατακλείδι θα μπορούσες να παραθέσεις ονομστικά τις προυποθέσεις για να υπάρξει η Δημοκρατία?

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εφτασε ταγιπ , ήρθε η ώρα .Τελικά η ίδια η ζωή γράφει τα πιο δραματικά σενάρια. Πολιτικά ετοιμοθάνατος, ανεπιθύμητος απο παλαιους συμμσχους, του έμειναν μόνο οι Σαούντιδες και οι στηγνοί δικτάτορες του κόλπου...που μαλλον δεν αρκούν....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να μην εκλεγεί ο Ερντογάν ο Μεγαλοπρεπής; Nομίζω ότι δεν χρειάζεται εκλογές, οι οποίες, μέχρι το 2019, μπορεί να έχουν και επισήμως καταργηθεί. Ο Ερντογάν βρίσκεται σε καλό δρόμο για την ίδρυση μονοκομματικού κράτους, όπως είναι όλα τα θεοκρατικά κράτη, αλλά και τα μπααθικά/κοσμικά. Όπως ήταν και η Τουρκία τού Κεμάλ μέχρι το 1952.

    Δημοκρατία και Ισλάμ είναι δύο έννοιες ασύμβατες, διότι στην μεν πρώτη η εξουσία πρέπει να πηγάζει από τον λαό και να ασκείται υπέρ αυτού και δια λογαριασμό του από τούς νομίμως εκλεγμένους αντιπροσώπους του, ενώ στον δεύτερο πρέπει να πηγάζει από τον Θεό (Αλλάχ), να ασκείται από τούς επί Γης εκπροσώπους του, ο δε λαός οφείλει υπακοή και μόνον υπακοή. Γι αυτό και δεν υπάρχουν δημοκρατικά μωαμεθανικά κράτη. Σ' αυτά κυβερνούν δικτατορικά είτε η κοσμική εξουσία, είτε το Ισλάμ. Παράδειγμα το Ιράν, το οποίο, από την απολυταρχία τού Σάχη, πέρασε στην απολυταρχία τού Χπμεϊνί.
    Κατά τούτο, το Ισλάμ είναι εγγύς στον Ιουδαϊσμό, όπως τον γνωρίζομε από την Παλαιά Διαθήκη. Στο σημερινό Ισραήλ ασφαλώς τον έχουν ευνουχίσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.